O wykonanie postanowienia o zatrzymaniu dowodów lub mającego na celu zabezpieczenie mienia, postanowienia o zastosowaniu środka zapobiegawczego określonego w art. 272 poręczenie osoby godnej zaufania, art. 275 dozór Policji lub przełożonego wojskowego, art. 275a nakaz okresowego opuszczenia lokalu mieszkalnego lub art. 276 zawieszenie w czynnościach lub wykonywaniu zawodu, nakaz powstrzymywania się od działalności lub prowadzenia pojazdów k.p.k. albo europejskiego nakazu ochrony występuje Dyrektor Departamentu do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Krajowej, naczelnik Wydziału Spraw Wewnętrznych Prokuratury Krajowej, naczelnik właściwego miejscowo wydziału zamiejscowego, prokurator regionalny lub prokurator okręgowy.
Wystąpienie o wykonanie, chociażby nieprawomocnego, postanowienia o zatrzymaniu dowodów lub mającego na celu zabezpieczenie mienia, postanowienia o zastosowaniu środka zapobiegawczego określonego w art. 272 poręczenie osoby godnej zaufania, art. 275 dozór Policji lub przełożonego wojskowego, art. 275a nakaz okresowego opuszczenia lokalu mieszkalnego lub art. 276 zawieszenie w czynnościach lub wykonywaniu zawodu, nakaz powstrzymywania się od działalności lub prowadzenia pojazdów k.p.k. albo europejskiego nakazu ochrony kieruje się bezpośrednio do właściwego organu sądowego innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, chyba że oświadczenie złożone przez to państwo członkowskie stanowi inaczej.
1. Prokurator, który występował o wykonanie postanowienia o zatrzymaniu dowodów lub mającego na celu zabezpieczenie mienia, postanowienia o zastosowaniu środka zapobiegawczego określonego w art. 272 poręczenie osoby godnej zaufania, art. 275 dozór Policji lub przełożonego wojskowego, art. 275a nakaz okresowego opuszczenia lokalu mieszkalnego lub art. 276 zawieszenie w czynnościach lub wykonywaniu zawodu, nakaz powstrzymywania się od działalności lub prowadzenia pojazdów k.p.k. albo europejskiego nakazu ochrony, w razie potrzeby prowadzi konsultacje z organem sądowym innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a w szczególności przekazuje, na żądanie tego organu, dalsze niezbędne informacje umożliwiające wykonanie tego postanowienia lub nakazu.
2. Konsultacje mogą być prowadzone również za pośrednictwem punktów kontaktowych Europejskiej Sieci Sądowej, Eurojustu lub Prokuratury Krajowej.
Orzeczenie organu sądowego innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej o zatrzymaniu dowodów lub mające na celu zabezpieczenie mienia, orzeczenie wydane w celu zapewnienia prawidłowego toku postępowania i nakładające na osobę, przeciwko której w tym państwie prowadzone jest postępowanie karne, obowiązek określony w art. 607zh wykonanie wydanego w toku postępowania karnego orzeczenia organu państwa UE § 1 k.p.k. albo europejski nakaz ochrony wykonuje prokurator właściwej miejscowo prokuratury okręgowej albo prokurator prokuratury rejonowej pod nadzorem prokuratury okręgowej.
Po ustaleniu, że dowody lub mienie znajdują się lub są przechowywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie zachodzą przesłanki do odmowy wykonania orzeczenia, prokurator wydaje postanowienie w przedmiocie wykonania tego orzeczenia bez konieczności wydania postanowienia o zatrzymaniu dowodów lub o zabezpieczeniu mienia na podstawie krajowych przepisów k.p.k.
Jeżeli okaże się, że dowody lub mienie, których dotyczy orzeczenie sądowe organu innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, znajdują się lub są przechowywane na obszarze właściwości różnych prokuratur okręgowych, jednostka, do której wpłynęło orzeczenie, przekazuje niezwłocznie jego odpisy wszystkim właściwym miejscowo prokuraturom okręgowym, powiadamiając o tym organ sądowy państwa członkowskiego Unii Europejskiej, który wystąpił z orzeczeniem. Wówczas każda z właściwych miejscowo prokuratur bada, czy nie zachodzą przesłanki do odmowy wykonania orzeczenia, jak również wydaje postanowienie w przedmiocie wykonania tego orzeczenia.
Decyzję o wstrzymaniu wykonania orzeczenia o zatrzymaniu dowodów lub mającego na celu zabezpieczenie mienia prokurator podejmuje najpóźniej w momencie wydawania postanowienia w przedmiocie wykonania tych orzeczeń.
1. Po ustaleniu, że osoba, przeciwko której w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej prowadzone jest postępowanie karne i na którą nałożono obowiązek określony w art. 607zh wykonanie wydanego w toku postępowania karnego orzeczenia organu państwa UE § 1 k.p.k., posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej legalne stałe miejsce pobytu oraz że nie zachodzą przesłanki do odmowy wykonania orzeczenia, prokurator wydaje postanowienie w przedmiocie jego wykonania.
2. Wykonaniu orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, nie sprzeciwia się nieposiadanie legalnego stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę, na którą nałożono obowiązek określony w art. 607zh wykonanie wydanego w toku postępowania karnego orzeczenia organu państwa UE § 1 k.p.k., o ile z takim wnioskiem wystąpi właściwy organ sądowy innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej i w większym stopniu zapewni to prawidłowy tok postępowania.
Po ustaleniu, że osoba objęta europejskim nakazem ochrony przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo zamierza tu zamieszkać lub przebywać i że nie zachodzą przesłanki do odmowy wykonania nakazu, prokurator wydaje postanowienie w przedmiocie wykonania tego nakazu.
Wykonanie europejskiego nakazu ochrony nie jest uzależnione od przebywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osoby, na którą nałożono objęte tym nakazem obowiązki określone w art. 611wd wykonanie europejskiego nakazu ochrony § 1 k.p.k.
Wystąpienie, o którym mowa w art. 592a wniosek o udzielenie informacji o postępowaniu § 1 k.p.k., zawiera:
1) oznaczenie organu występującego, ze wskazaniem jego adresu, numeru telefonu, faksu i adresu poczty elektronicznej;
2) datę oraz miejsce wystąpienia;
3) dane określające tożsamość i obywatelstwo podejrzanego lub oskarżonego, a także pokrzywdzonego;
4) sygnaturę sprawy i oznaczenie etapu toczącego się postępowania karnego;
5) przytoczenie opisu i kwalifikacji prawnej czynu;
6) zwięzły opis stanu faktycznego sprawy;
7) informację o zastosowaniu tymczasowego aresztowania albo innego środka polegającego na pozbawieniu wolności;
8) inne informacje, które mogą mieć istotne znaczenie dla ustalenia toczącego się postępowania co do tego samego czynu tej samej osoby w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej.
