Czynności przewidziane w art. 321 zamknięcie śledztwa § 1 k.p.k. przeprowadza się, gdy istnieją podstawy do sporządzenia i wniesienia do sądu aktu oskarżenia, wniosku o wydanie wyroku skazującego lub wniosku o warunkowe umorzenie postępowania bądź skierowania sprawy do sądu z wnioskiem o umorzenie postępowania i zastosowanie środków zabezpieczających.
Dopuszczalne jest równoczesne zaznajomienie z materiałami postępowania więcej niż jednej uprawnionej osoby.
1. Postanowienia o zamknięciu postępowania nie wydaje się przed rozpoznaniem zgłoszonych wniosków o jego uzupełnienie.
2. Niezależnie od liczby podejrzanych wydaje się jedno postanowienie o zamknięciu postępowania.
Umarzając postępowanie przygotowawcze na podstawie art. 322 umorzenie śledztwa k.p.k., jako przyczynę umorzenia można wskazać także:
1) niewykrycie sprawcy przestępstwa;
2) okoliczność, że podejrzany nie popełnił zarzucanego mu przestępstwa;
3) brak potrzeby ochrony praworządności lub interesu społecznego w kontynuowaniu ścigania z urzędu albo w objęciu ściganiem z urzędu.
1. Śledztwo lub dochodzenie może być umorzone w całości lub w części. Umorzenie w części może dotyczyć osób lub zarzuconych czynów objętych postępowaniem.
2. Jeżeli stwierdzono, że podejrzany nie popełnił zarzuconego mu przestępstwa, a jednocześnie nie wykryto sprawcy, w postanowieniu wymienia się obie przyczyny umorzenia postępowania.
1. W rozstrzygnięciu (sentencji) postanowienia o umorzeniu śledztwa lub dochodzenia należy przytoczyć opis czynu w postaci ustalonej w toku postępowania, odpowiadającą mu kwalifikacje prawną, a także przyczynę i podstawę prawną umorzenia.
2. W uzasadnieniu postanowienia o umorzeniu należy wymienić osoby, przeciwko którym toczyło się postępowanie, oraz przedstawione im zarzuty albo czyny będące jego przedmiotem, zwięźle przedstawić czynności, jakich dokonano, i poczynione na ich podstawie ustalenia, ocenić zebrane dowody oraz wskazać podstawy faktyczne i prawne, które zadecydowały o umorzeniu.
1. Po wydaniu lub zatwierdzeniu postanowienia o umorzeniu śledztwa albo dochodzenia prokurator niezwłocznie podejmuje decyzję o uchyleniu zastosowanych środków zapobiegawczych oraz w przedmiocie dowodów rzeczowych, z zastrzeżeniem art. 325e uprawnienie do wydawania postanowień w toku dochodzenia § 2 zdanie drugie k.p.k.
2. Umarzając postępowanie z powodu znikomej szkodliwości społecznej czynu, niepoczytalności sprawcy, zaistnienia okoliczności wyłączającej ukaranie, a także śmierci sprawcy lub jego niewykrycia, prokurator niezwłocznie podejmuje decyzję w przedmiocie wystąpienia z wnioskiem o orzeczenie przepadku, o którym mowa w art. 45a przesłanki orzeczenia przepadku k.k., art. 43 przepadek przedmiotów tytułem środka zapobiegawczego § 1 k.k.s. lub art. 43a orzeczenie przepadku bez wyroku skazującego k.k.s., w szczególności jeżeli wobec podejrzanego zastosowano zabezpieczenie majątkowe na poczet przepadku lub zwrotu korzyści pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi.
Jeżeli w wyniku śledztwa lub dochodzenia prowadzonego przeciwko więcej niż jednemu podejrzanemu zachodzą podstawy do wystąpienia z wnioskiem o wydanie wyroku skazującego, warunkowego umorzenia postępowania lub umorzenia postępowania przygotowawczego i orzeczenia środka zabezpieczającego w stosunku do jednego lub niektórych z nich, a co do innych należy sporządzić akt oskarżenia, prokurator wyłącza postanowieniem sprawę w odpowiedniej części do odrębnego prowadzenia.
1. Prokurator, stosując art. 331 sposoby zakończenia postępowania przygotowawczego k.p.k., jest obowiązany do podjęcia, w terminach wskazanych w tym przepisie, właściwych decyzji procesowych co do wszystkich podejrzanych i zarzuconych im czynów.
1a. Przed skierowaniem aktu oskarżenia do sądu materiały dotyczące nieustalonych sprawców należy wyłączyć do odrębnego postępowania.
2. Akt oskarżenia w sprawach wieloosobowych, wieloczynowych lub o skomplikowanym stanie faktycznym lub prawnym, sporządzony w dochodzeniu przez prokuratora, powinien zawierać uzasadnienie.
W akcie oskarżenia, oprócz tytułu i daty oraz danych wymienionych w art. 119 elementy pisma procesowego § 1 k.p.k. i art. 332 elementy aktu oskarżenia k.p.k., należy:
1) w nagłówku podać imię i nazwisko osoby objętej oskarżeniem, ze wskazaniem kwalifikacji prawnej zarzucanego jej czynu;
2) w przypadku objęcia oskarżeniem kilku osób, wymienić w kolejności sprawców, podżegaczy, pomocników i inne osoby, których przestępstwo pozostaje w ścisłym związku z przestępstwem sprawcy, zamieszczając po danych o osobie każdego z nich stawiane im zarzuty w zasadzie w porządku chronologicznym tak, aby czyny zagrożone oczywiście surowszymi karami poprzedzały inne zarzuty;
3) w przypadku sporządzenia osobnych konkluzji w odniesieniu do poszczególnych oskarżonych wymienić w każdej z nich imiona i nazwiska wszystkich współsprawców objętych aktem oskarżenia; jeżeli jednak przeciwko współsprawcy toczy się odrębne postępowanie, jego nazwiska nie zamieszcza się w konkluzji, podając je tylko w uzasadnieniu.
Wskazanie sądu właściwego do rozpoznania sprawy następuje przez wymienienie nazwy sądu i jego siedziby oraz powołanie przepisów uzasadniających właściwość rzeczową i miejscową.
1. W uzasadnieniu aktu oskarżenia należy również wskazać, w jakiej części wyłączono sprawy poszczególnych osób lub o poszczególne czyny do odrębnego postępowania lub postępowanie umorzono.
2. W uzasadnieniu, a także liście, wykazie i wniosku, wymienionych w art. 333 dodatkowe elementy aktu oskarżenia k.p.k., należy podać numery kart akt sprawy dotyczące powołanego dowodu lub osoby.
1. Akt oskarżenia przesyła do sądu odpowiednio Prokurator Krajowy, naczelnik wydziału zamiejscowego, naczelnik Wydziału Spraw Wewnętrznych Prokuratury Krajowej, prokurator regionalny, prokurator okręgowy albo prokurator rejonowy.
2. W piśmie do sądu należy zamieścić informację o:
1) wysłaniu zawiadomień, o których mowa w art. 334 przesłanie aktu oskarżenia do sądu § 3 k.p.k., z podaniem ich daty;
2) przekazaniu tymczasowo aresztowanego do dyspozycji sądu;
3) miejscu przechowywania i o przekazaniu do dyspozycji sądu dowodów rzeczowych, których nie dołączono do akt sprawy, oraz o dokonanym zabezpieczeniu majątkowym;
4) prokuratorze wyznaczonym jako referent sądowy sprawy.
3. W piśmie wskazanym w ust. 2 należy również zamieścić wzmiankę o złożeniu wniosku określonego w art. 49a wniosek o naprawienie szkody § 1 lub 2 k.p.k.
4. W przypadku wystąpienia do innej jednostki o udzielenie pomocy prawnej polegającej na wykonywaniu funkcji oskarżyciela publicznego zawiadamia się o tym sąd. Kierownik jednostki wezwanej niezwłocznie wskazuje sądowi referenta sądowego sprawy.
1. Przesyłając akt oskarżenia do sądu, należy dołączyć także po jednym odpisie aktu oskarżenia dla każdego obrońcy oskarżonego.
2. Zwrotne pokwitowanie odbioru zawiadomień, o których mowa w art. 334 przesłanie aktu oskarżenia do sądu § 3 k.p.k., przesyła się niezwłocznie po ich otrzymaniu do sądu w ślad za aktem oskarżenia.
1. Przekazanie tymczasowo aresztowanego do dyspozycji sądu następuje równocześnie z przesłaniem aktu oskarżenia. O przesłaniu aktu oskarżenia i przekazaniu tymczasowo aresztowanego do dyspozycji sądu powiadamia się dyrektora zakładu karnego lub aresztu śledczego, w którym tymczasowo aresztowany przebywa.
2. W przypadku zastosowania w postępowaniu przygotowawczym poręczenia lub dozoru Policji, o przesłaniu do sądu aktu oskarżenia należy zawiadomić poręczającego lub jednostkę organizacyjną Policji sprawującą dozór nad podejrzanym.
Przepisy niniejszego oddziału stosuje się odpowiednio do wniosku o warunkowe umorzenie postępowania, wniosku o wydanie wyroku skazującego oraz wniosku o umorzenie postępowania przygotowawczego i orzeczenie środka zabezpieczającego.
Zgodę na warunki skazania podejrzany wyraża w protokole przesłuchania podejrzanego lub w protokole końcowego zaznajomienia go z materiałami postępowania albo w odrębnym piśmie.
1. Jeżeli po dokonaniu uzgodnień, o których mowa w art. 335 wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy § 1 lub 2 k.p.k., nastąpi zmiana lub uzupełnienie zarzutów podejrzanemu, należy dokonać ponownych uzgodnień w tym zakresie.
2. Pouczenie o treści art. 447 zakres apelacji § 5 k.p.k. podejrzany potwierdza własnoręcznym podpisem.
1. Niewyrażenie sprzeciwu wobec wniosku oskarżonego określonego w art. 338a wniosek oskarżonego o wydanie wyroku skazującego bez postępowania dowodowego k.p.k. oraz wyrażenie zgody określonej w art. 387 wniosek oskarżonego o skazanie bez przeprowadzania postępowania dowodowego § 2 k.p.k. jest możliwe jedynie wtedy, gdy oskarżony nie zaprzecza popełnieniu zarzuconego mu czynu, okoliczności popełnienia przestępstwa i wina oskarżonego nie budzą wątpliwości, a proponowany wymiar kary lub innych środków jest zgodny z ustawowymi dyrektywami ich wymiaru.
2. Stanowisko prokuratora w przedmiocie wniosku oskarżonego określonego w art. 387 wniosek oskarżonego o skazanie bez przeprowadzania postępowania dowodowego k.p.k. może zostać wyrażone ustnie do protokołu lub na piśmie.
Wyrażenie zgody lub niewyrażenie sprzeciwu wobec wniosku oskarżonego o zamieszczenie w wyroku rozstrzygnięcia o zwolnieniu w całości lub w części z kosztów sądowych może nastąpić wyłącznie w przypadku zaistnienia okoliczności określonych w art. 624 przesłanki fakultatywnego zwolnienia od kosztów sądowych § 1 k.p.k.