Ordynacja podatkowa

§ 1. W toku postępowania organ podatkowy wydaje postanowienia.
§ 2. Postanowienia dotyczą poszczególnych kwestii wynikających w toku postępowania podatkowego, lecz nie rozstrzygają o istocie sprawy, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej.

§ 1. Postanowienie zawiera:
1) oznaczenie organu podatkowego;
2) datę jego wydania;
3) oznaczenie strony albo innych osób biorących udział w postępowaniu;
4) powołanie podstawy prawnej;
5) rozstrzygnięcie;
6) pouczenie, czy i w jakim trybie służy na nie zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego;
7) podpis osoby upoważnionej, z podaniem jej imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego.
§ 2. Postanowienie zawiera uzasadnienie faktyczne i prawne, jeżeli służy na nie zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego oraz gdy wydane zostało na skutek zażalenia na postanowienie.

Postanowienie, od którego służy zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego, doręcza się na piśmie.

Do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy art. 208 przesłanki umorzenia postępowania, art. 210 elementy decyzji § 2a i § 3-5 oraz art 211-215, a do postanowień, na które przysługuje zażalenie, oraz postanowień, o których mowa w art. 228 postanowienia organu odwoławczego § 1, stosuje się również art 240-249 oraz art. 252 postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji a wstrzymanie wykonania decyzji, z tym że zamiast decyzji, o których mowa w art. 243 postanowienie w sprawie wznowienia postępowania i decyzja o odmowie wznowienia § 3, art. 245 decyzje w postępowaniu w sprawie o wznowienie postępowania § 1 i art. 248 stwierdzenie nieważności decyzji § 3, wydaje się postanowienie.