§ 1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, może wydać decyzję określającą warunki cofnięcia skutków unikania opodatkowania.
§ 2. Zainteresowani, którzy są powiązani tą samą czynnością, mogą wystąpić ze wspólnym wnioskiem.
§ 3. Wniosek może dotyczyć uzyskanej korzyści podatkowej, a w przypadku podatków, które są rozliczane okresowo - korzyści podatkowej uzyskanej w zakończonym okresie rozliczeniowym.
§ 4. Wniosek może dotyczyć więcej niż jednej korzyści podatkowej, jeżeli korzyści podatkowe zostały uzyskane w danym okresie rozliczeniowym w analogiczny sposób.
§ 5. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio do cofnięcia skutków unikania opodatkowania wynikających ze środków ograniczających umowne korzyści.
Szef Krajowej Administracji Skarbowej odmawia wszczęcia postępowania:
1) w zakresie tych korzyści podatkowych, które w dniu złożenia wniosku są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, toczącej się kontroli podatkowej, planowanej kontroli podatkowej, o której zamiarze wszczęcia podatnik lub płatnik został zawiadomiony na podstawie art. 282b zawiadomienie o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej § 1, lub toczącej się kontroli celno-skarbowej, albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego;
2) jeżeli stanowisko zawarte we wniosku wskazuje na zasadność wydania decyzji na podstawie art. 119zfi odmowa określenia warunków cofnięcia skutków unikania opodatkowania § 1 lub 2.
§ 1. Przed złożeniem wniosku zainteresowany może zwrócić się do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej o wyjaśnienie wszelkich wątpliwości dotyczących wydania decyzji, w szczególności celowości jej wydania, zakresu niezbędnych informacji, trybu i przypuszczalnego terminu zakończenia postępowania.
§ 2. Dokumenty i informacje uzyskane przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej w ramach czynności określonych w § 1 nie mogą stanowić dowodu w kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowaniu podatkowym, chyba że organ podatkowy uzyska te dokumenty i informacje w wyniku przeprowadzenia innych czynności.
§ 1. Wniosek zawiera informacje istotne z punktu widzenia przepisów art. 119a unikanie opodatkowania § 1-3,5 i 6, w szczególności:
1) opis stanu faktycznego składający się z:
a) wyczerpującego opisu dokonanej czynności prowadzącej do unikania opodatkowania,
b) wskazania podmiotów biorących udział w czynności określonej w lit. a wraz ze wskazaniem występujących pomiędzy podmiotami powiązań w rozumieniu art.23m ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i art.11a ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych,
c) określenia skutków podatkowych będących rezultatem czynności określonej w lit. a, w tym korzyści podatkowej, o której mowa w art.119a unikanie opodatkowania § 1, wraz z przedstawieniem sposobu i metody wyliczenia tych skutków;
2) w zależności od okoliczności:
a) wyczerpujący opis przyjętej czynności odpowiedniej w rozumieniu art.119a unikanie opodatkowania § 3,
b) oświadczenie, że osiągnięcie korzyści podatkowej było jedynym celem dokonania czynności prowadzącej do unikania opodatkowania,
c) wskazanie przepisu ustawy podatkowej określonego w art.119a unikanie opodatkowania § 6, który nie powinien mieć zastosowania;
3) uzasadnienie przyjęcia wybranej czynności odpowiedniej lub złożonego oświadczenia albo wskazania, o których mowa w pkt 2;
4) określenie skutków podatkowych, wraz z przedstawieniem sposobu i metody ich wyliczenia:
a) dokonania przyjętej czynności odpowiedniej,
b) stanu rzeczy, jaki zaistniałby, gdyby czynność prowadząca do unikania opodatkowania nie została dokonana,
c) stanu prawnego, jaki zaistniałby, gdyby wskazany przepis ustawy podatkowej nie miał zastosowania.
§ 1a. We wniosku zainteresowany może zwrócić się o określenie w decyzji sposobu cofnięcia skutków unikania opodatkowania w zakresie korzyści podatkowych, które mogą zostać osiągnięte w okresach rozliczeniowych następujących po okresie rozliczeniowym, którego dotyczyła decyzja, jeżeli zachodzi uzasadnione przez zainteresowanego prawdopodobieństwo, że korzyści te będą osiągane cyklicznie w związku z czynnością określoną w § 1 pkt 1 lit. a, w sposób analogiczny do korzyści podatkowej, o której mowa w § 1 pkt 1 lit. c.
§ 2. Do wniosku należy załączyć istotną dokumentację:
1) dotyczącą czynności określonej w § 1 pkt 1, w tym również opisującą zamiary i cele podmiotów w niej uczestniczących;
2) wskazującą na zasadność stanowiska określonego w § 1 pkt 2 i 3.
§ 3. Wniosek powinien zostać sporządzony i podpisany przez pełnomocnika szczególnego będącego doradcą podatkowym, adwokatem lub radcą prawnym.
§ 4. Wniosek o wydanie decyzji niespełniający wymogów określonych w § 1-3 lub przepisach wydanych na podstawie § 5, lub innych wymogów określonych przepisami prawa pozostawia się bez rozpatrzenia.
§ 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w § 1, który zawiera informacje określone w tym przepisie oraz wskazane w art.14b interpretacja przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna) § 4 i art.14r wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej § 2, a także sposób uiszczenia opłaty, o której mowa w art.119zff opłata od wniosku o wydanie decyzji określającej warunki cofnięcia skutków unikania opodatkowania, mając na względzie konieczność ujednolicenia formy składanych wniosków oraz zapewnienia sprawnej obsługi wnioskodawców.
§ 1. Złożenie wniosku oraz wydanie decyzji nie stanowią przeszkody do prowadzenia czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, postępowania podatkowego lub kontroli celno-skarbowej.
§ 2. W toku postępowania o wydanie decyzji domniemywa się, że:
1) wskazana we wniosku czynność, o której mowa w art. 119zfd wniosek o wydanie decyzji określającej warunki cofnięcia skutków unikania opodatkowania § 1 pkt 1 lit. a, została dokonana w sposób sztuczny;
2) co najmniej jednym z głównych celów dokonania czynności, o której mowa w pkt 1, było osiągnięcie korzyści podatkowej;
3) korzyść podatkowa określona w pkt 2 jest sprzeczna w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu.
§ 1. Wniosek podlega opłacie w wysokości:
1) 0,2% kwoty korzyści podatkowej, o której mowa w art. 119zfd wniosek o wydanie decyzji określającej warunki cofnięcia skutków unikania opodatkowania § 1 pkt 1 lit. c - odnośnie do korzyści podatkowej lub jej części powodującej powstanie lub zawyżenie straty podatkowej,
2) 1% kwoty korzyści podatkowej, o której mowa w art.119zfd wniosek o wydanie decyzji określającej warunki cofnięcia skutków unikania opodatkowania § 1 pkt 1 lit. c - w pozostałych przypadkach
– jednak nie mniejszej niż 1000 zł i nie większej niż 15 000 zł.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do wniosku, o którym mowa w art.1 zakres przedmiotowy ustawy 19zfa § 4, z tym że podstawę obliczenia opłaty stanowi łączna kwota korzyści podatkowych objętych wnioskiem.
§ 3. Jeżeli czynność prowadząca do unikania opodatkowania została uprzednio oceniona w ramach odmowy wydania opinii zabezpieczającej, opłata od wniosku o wydanie decyzji wynosi 75% różnicy opłaty obliczonej na podstawie § 1 i opłaty uiszczonej na podstawie art. 119zc opłata od wniosku o wydanie opinii zabezpieczającej § 1, jednak nie mniej niż 1000 zł.
§ 3a. W przypadku złożenia przez zainteresowanego wniosku określonego w art. 119zfd wniosek o wydanie decyzji określającej warunki cofnięcia skutków unikania opodatkowania § 1a opłatę obliczoną na podstawie § 1 i 3 zwiększa się o 35%.
§ 4. Opłata podlega zwrotowi w przypadku:
1) wycofania wniosku w terminie 2 miesięcy od dnia jego złożenia – w połowie;
2) uiszczenia jej w kwocie wyższej niż należna - w odpowiedniej części.
§ 5. Opłatę należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. Zwrot opłaty, o którym mowa w § 4, następuje nie później niż w terminie 7 dni od dnia zakończenia postępowania w sprawie wydania decyzji.
§ 6. W przypadku uznania, że osiągnięta przez zainteresowanego korzyść podatkowa jest wyższa od tej, którą wskazano we wniosku o wydanie decyzji, w toku postępowania Szef Krajowej Administracji Skarbowej ustala, w drodze postanowienia, wysokość opłaty uzupełniającej, obliczonej zgodnie z § 1, 3 lub 3a.
§ 7. Opłaty stanowią dochód budżetu państwa.
§ 8. Jeżeli w wydanej decyzji Szef Krajowej Administracji Skarbowej określił skutki podatkowe stanu prawnego, jaki zaistniałby, gdyby określony w art.119a unikanie opodatkowania § 6 przepis ustawy podatkowej nie miał zastosowania, zwraca się 60% uiszczonej opłaty, jeżeli zainteresowany, który unikał opodatkowania:
1) cofnął zgodnie z art. 119zfk cofnięcie skutków unikania opodatkowania poprzez złożenie korekty deklaracji § 1 lub 2 skutki unikania opodatkowania oraz
2) wpłacił na rachunek właściwego organu podatkowego kwotę wynikającą ze złożonej korekty deklaracji lub informacji zastępczej wraz z odsetkami za zwłokę.
Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zwrócić się do wnioskodawcy o wyjaśnienie jego stanowiska, wątpliwości co do danych zawartych we wniosku lub może zorganizować spotkanie uzgodnieniowe.
§ 1. W razie uznania w toku postępowania, że zainteresowany nieprawidłowo przedstawił elementy wniosku, o których mowa w art. 119zfd wniosek o wydanie decyzji określającej warunki cofnięcia skutków unikania opodatkowania § 1 pkt 2-4, Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w drodze postanowienia, zawiadamia o tym zainteresowanego oraz poucza o treści § 2. Postanowienie zawiera uzasadnienie faktyczne i prawne.
§ 2. Zainteresowany w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia, o którym mowa w § 1, może złożyć dodatkowe wyjaśnienia i dokumenty lub złożyć wniosek o zasięgnięcie przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej opinii Rady co do kwestii uwzględnionych w treści postanowienia i przedstawić jednocześnie własne stanowisko.
§ 3. Szef Krajowej Administracji Skarbowej występuje o opinię Rady, jeżeli przedstawione przez zainteresowanego dodatkowe wyjaśnienia i dokumenty okazały się niewystarczające. Zasięgając opinii Rady, Szef Krajowej Administracji Skarbowej przedstawia własne stanowisko w sprawie.
§ 4. Jeżeli w opinii Rady żadne z przedstawionych jej stanowisk nie jest zasadne, Rada przedstawia własną opinię w zakresie ocenianych kwestii.
§ 1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w drodze decyzji, odmawia określenia warunków cofnięcia skutków unikania opodatkowania, jeżeli czynność określona w art.119zfd wniosek o wydanie decyzji określającej warunki cofnięcia skutków unikania opodatkowania § 1 pkt 1 lit. a nie skutkowała, wbrew stanowisku zainteresowanego, osiągnięciem korzyści podatkowej.
§ 2. Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, w drodze decyzji, odmówić określenia warunków cofnięcia skutków unikania opodatkowania, jeżeli zastosowanie innych niż art.119a unikanie opodatkowania przepisów prawa podatkowego pozwala na przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania.
§ 1. Decyzja zawiera w szczególności:
1) wynikający z przedstawionego stanu faktycznego wyczerpujący opis czynności prowadzącej do unikania opodatkowania wraz ze wskazaniem podmiotów w niej uczestniczących;
2) rozstrzygnięcie co do:
a) określenia skutków podatkowych będących rezultatem czynności określonej w pkt 1, w tym korzyści podatkowej, o której mowa w art. 119a unikanie opodatkowania § 1,
b) prawidłowości przyjęcia czynności odpowiedniej, uznania, że osiągnięcie korzyści podatkowej było jedynym celem dokonania czynności prowadzącej do unikania opodatkowania, albo wskazania określonego w art.119a unikanie opodatkowania § 6 przepisu ustawy podatkowej, który nie powinien mieć zastosowania,
c) wskazania skutków podatkowych, jakie mogłyby zaistnieć, gdyby dokonano przyjętej czynności odpowiedniej, stanu rzeczy, jaki zaistniałby, gdyby czynność prowadząca do unikania opodatkowania nie została dokonana, albo stanu prawnego, jaki zaistniałby, gdyby wskazany przepis ustawy podatkowej nie miał zastosowania;
3) określenie, w jaki sposób zainteresowany może cofnąć skutki unikania opodatkowania, przy uwzględnieniu elementów wymienionych w pkt 2 lit. b i c.
§ 2. W razie uznania stanowiska zainteresowanego za nieprawidłowe w zakresie opisanym w § 1 pkt 2 lit. a-c organ podatkowy wskazuje w decyzji prawidłowe stanowisko wraz z uzasadnieniem faktycznym i prawnym.
§ 2a. Organ podatkowy odmawia w decyzji określenia sposobu cofnięcia skutków unikania opodatkowania w zakresie korzyści podatkowych, które mogą zostać osiągnięte w okresach rozliczeniowych następujących po okresie rozliczeniowym, którego dotyczyła decyzja, jeżeli odnośnie do tych korzyści nie zostały spełnione warunki określone w art. 119zfd wniosek o wydanie decyzji określającej warunki cofnięcia skutków unikania opodatkowania § 1a.
§ 3. Jeżeli w decyzji nie określono skutków podatkowych stanu prawnego, jaki zaistniałby, gdyby określony w art. 119a unikanie opodatkowania § 6 przepis ustawy podatkowej nie miał zastosowania, decyzja może ponadto określać uprawnienia zainteresowanego podmiotu, o którym mowa w art.119zfm korekta deklaracji i wniosek o stwierdzenie nadpłaty lub zwrot podatku.
§ 1. W terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji zainteresowany może, uwzględniając jej treść, cofnąć skutki unikania opodatkowania poprzez złożenie korekty deklaracji wraz z uzasadnieniem przyczyn korekty, z zastrzeżeniem § 2.
§ 2. Jeżeli w wyniku dokonania czynności, o której mowa w art. 119zfd wniosek o wydanie decyzji określającej warunki cofnięcia skutków unikania opodatkowania § 1 pkt 1, zaistniał taki stan rzeczy, w którym złożenie deklaracji lub korekty deklaracji byłoby niezgodne z odrębnymi przepisami, w szczególności w razie zmiany formy prawnej mającej wpływ na sposób opodatkowania, cofnięcie przez zainteresowanego skutków unikania opodatkowania, o którym mowa w art.119a unikanie opodatkowania § 1, następuje poprzez złożenie, w terminie określonym w § 1, informacji zastępczej. Złożenie informacji zastępczej wywołuje skutki prawne odpowiadające złożeniu deklaracji.
§ 3. Złożenie korekty deklaracji lub informacji zastępczej niezgodnej z treścią decyzji nie wywołuje skutków prawnych w zakresie cofnięcia skutków unikania opodatkowania.
§ 4. Ponowne skorygowanie deklaracji nie wywołuje skutków prawnych w zakresie, w jakim dokonana na podstawie § 1 korekta przewidywała cofnięcie skutków unikania opodatkowania.
§ 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji zastępczej, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego jej wypełnienia oraz terminu i miejsca jej składania, mając na uwadze umożliwienie prawidłowego rozliczenia podatku, a także kierując się potrzebą ułatwienia zainteresowanym poprawnego sporządzenia informacji zastępczej.
§ 1. Organ podatkowy uwzględnia, z zastrzeżeniem § 2, w toku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego decyzję wydaną na podstawie art. 119zfi odmowa określenia warunków cofnięcia skutków unikania opodatkowania § 1 lub 2 lub cofnięcie skutków unikania opodatkowania dokonane zgodnie z treścią decyzji.
§ 2. Organ podatkowy w toku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego pomija decyzję wydaną na podstawie art.119zfi odmowa określenia warunków cofnięcia skutków unikania opodatkowania § 1 lub 2 lub cofnięcie skutków unikania opodatkowania dokonane zgodnie z treścią decyzji, jeżeli zgromadzone dowody wskazują na nierzetelność opisu czynności prowadzącej do unikania opodatkowania.
§ 1. Zainteresowany niebędący podmiotem, który unikał opodatkowania, może w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia decyzji skorygować deklarację, uwzględniając treść tej decyzji, a także na jej podstawie w tym terminie wystąpić z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty lub zwrot podatku, jeżeli zainteresowany, który unikał opodatkowania:
1) cofnął zgodnie z art.119zfk cofnięcie skutków unikania opodatkowania poprzez złożenie korekty deklaracji § 1 lub 2 skutki unikania opodatkowania oraz
2) wpłacił na rachunek właściwego organu podatkowego kwotę wynikającą ze złożonej korekty deklaracji lub informacji zastępczej wraz z odsetkami za zwłokę.
§ 2. Do zainteresowanego, o którym mowa w § 1, przepisy art.119j korekta deklaracji i wniosek o stwierdzenie nadpłaty i zwrot podatku § 4 i 5 stosuje się odpowiednio.
§ 1. Jeżeli korzyść podatkowa jest osiągana cyklicznie w związku z czynnością określoną w art. 119zfd wniosek o wydanie decyzji określającej warunki cofnięcia skutków unikania opodatkowania § 1 pkt 1 lit. a w okresach rozliczeniowych następujących po okresie rozliczeniowym, którego dotyczyła decyzja, a w treści tej decyzji, w zakresie tej korzyści podatkowej, określono na skutek wniosku, o którym mowa w art. 119zfd wniosek o wydanie decyzji określającej warunki cofnięcia skutków unikania opodatkowania § 1a, sposób cofnięcia skutków unikania opodatkowania w tych okresach, zainteresowany może, uwzględniając treść tej decyzji, cofnąć skutki unikania opodatkowania także w zakresie tej korzyści poprzez złożenie deklaracji, korekty deklaracji lub informacji zastępczej.
§ 2. Do uprawnienia określonego w § 1 nie stosuje się przepisów art. 93 prawa i obowiązki podatkowe osoby prawnej powstałej w wyniku połączenia lub łączącej się, art. 93a prawa i obowiązki podatkowe osoby prawnej powstałej w wyniku przekształcenia oraz art. 93c sukcesja praw i obowiązków dzielonej osoby prawnej lub spółki komandytowo-akcyjnej .
§ 3. Cofnięcie skutków unikania opodatkowania w sytuacji określonej w § 1 wywołuje skutki prawne, jeżeli:
1) zainteresowany cofnął skutki unikania opodatkowania w zakresie korzyści podatkowej, o której mowa w art. 119zfa decyzja określająca warunki cofnięcia skutków unikania opodatkowania § 3, na zasadach określonych w art. 119zfk cofnięcie skutków unikania opodatkowania poprzez złożenie korekty deklaracji § 1 lub 2 oraz
2) zainteresowany do dnia złożenia deklaracji, korekty deklaracji lub informacji zastępczej zawiadomi Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, organ podatkowy przyjmujący deklarację, korektę deklaracji lub informację zastępczą oraz zainteresowanego niebędącego podmiotem, który unikał opodatkowania, o zamiarze skorzystania z uprawnienia określonego w § 1, podając jednocześnie wysokość korzyści podatkowej, sposób jej obliczenia oraz dane identyfikujące decyzję, oraz
3) deklaracja, korekta deklaracji lub informacja zastępcza została złożona nie później niż 12 miesięcy od dnia zakończenia okresu rozliczeniowego, w którym została osiągnięta korzyść podatkowa, oraz
4) w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia deklaracji, korekty deklaracji lub informacji zastępczej zainteresowanemu nie zostanie doręczona decyzja stwierdzająca wygaśnięcie decyzji, o której mowa w § 1.
§ 4. Do cofnięcia skutków unikania opodatkowania na zasadach określonych w § 1-3 stosuje się odpowiednio przepisy art. 119j korekta deklaracji i wniosek o stwierdzenie nadpłaty i zwrot podatku § 4 i 5, art. 119zfk cofnięcie skutków unikania opodatkowania poprzez złożenie korekty deklaracji § 3 i 4, art. 119zfl uwzględnienie lub pominięcie w toku kontroli decyzji w sprawie określenia warunków cofnięcia skutków unikania opodatkowania oraz odpowiednio art. 119zfm korekta deklaracji i wniosek o stwierdzenie nadpłaty lub zwrot podatku § 1, z tym że termin, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od dnia doręczenia zawiadomienia określonego w § 3 pkt 2.
W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy art. 14b interpretacja przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna) § 4, art. 14i publikowanie interpretacji ogólnych i indywidualnych § 2, art. 14r wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej § 2 i 3, art. 119gc wystąpienie Szefa KAS do organu podatkowego o zajęcie stanowiska w sprawie, art. 119h zasięganie przez Szefa KAS opinii Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania § 3, art. 119i opinia Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania, art. 119m zadania Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania § 1, art. 119s zadania przewodniczącego Rady § 2, art. 119u wyłączenia członków Rady w zakresie wydawania opinii w sprawach i art. 119x wniosek o wydanie opinii zabezpieczającej § 5 oraz działu IV, z wyłączeniem art. 133 strona w postępowaniu podatkowym, a także przepisy art. 45 przetwarzanie i udostępnianie informacji przez organy KAS, art. 46 obowiązek współdziałania z organami KAS, art. 49 obowiązek przekazania informacji i art. 51 dostęp do informacji uzyskanych przez KAS w toku kontroli lub postępowania ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej.
Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną w wysokości do 10 000 zł na podmiot, który pomimo prawidłowego wezwania w wyznaczonym terminie nie przekazał w postępowaniu określonym w niniejszym rozdziale posiadanych informacji albo danych, o których mowa w art. 49 obowiązek przekazania informacji ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej, lub przekazał je w niepełnym zakresie.
