Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia

§ 1. Kasację w sprawach o wykroczenia może wnieść wyłącznie Prokurator Generalny lub Rzecznik Praw Obywatelskich, w sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych także Zastępca Prokuratora Generalnego do Spraw Wojskowych, a w sprawach naruszenia praw dziecka także Rzecznik Praw Dziecka. Kasację można wnieść od każdego prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie sądowe.
§ 2. Niedopuszczalne jest uwzględnienie kasacji na niekorzyść obwinionego wniesionej po upływie 3 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia.
§ 3. Kasację wnosi się bezpośrednio do Sądu Najwyższego.

Kasacja może być wniesiona tylko z powodu uchybień wskazanych w art. 104 bezwzględne przyczyny odwoławcze § 1 lub innego rażącego naruszenia prawa, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na treść orzeczenia; kasacja nie może być wniesiona wyłącznie z powodu niewspółmierności kary.

W postępowaniu w przedmiocie kasacji stosuje się odpowiednio przepisy działu X niniejszego kodeksu oraz art. 522 ograniczenia podmiotowe i przedmiotowe w zakresie wnoszenia kasacji, art. 526 wymogi formalne kasacji § 1, art. 529 kasacja na korzyść oskarżonego, art. 530 przyjęcie lub odmowa przyjęcia kasacji § 2 i 3, art. 531 pozostawienie kasacji bez rozpoznania§ 1, art. 532 wstrzymanie wykonania orzeczenia w razie wniesienia kasacji § 1, art. 534 skład orzekający Sądu Najwyższego § 2, art 535-537, art. 538 uchylenie wyroku w postępowaniu kasacyjnym § 1 i 3 oraz art. 539 niedopuszczalność kasacji od orzeczenia kasacyjnego Kodeksu postępowania karnego.