1. Krajowy zbiór rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców tworzy oraz prowadzi w systemie teleinformatycznym Szef Urzędu.
2. Krajowy zbiór rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców składa się z:
1) rejestrów, o których mowa w art. 428 rejestry w sprawach wjazdu, pobytu i wyjazdu cudzoziemców z RP ust. 1 pkt 1 lit. a, pkt 2 lit. a–k oraz m, a także pkt 3 i 6, z wyjątkiem rejestrów, o których mowa w art. 428 rejestry w sprawach wjazdu, pobytu i wyjazdu cudzoziemców z RP ust. 1 pkt 2 lit. c, prowadzonych przez konsula i ministra właściwego do spraw zagranicznych;
(Z dniem określonym w decyzji Komisji Europejskiej, zgodnie z art. 66 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 z 3011.2017 r. ustanawiającego system wjazdu/wyjazdu (EES) w celu rejestrowania danych dotyczących wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich przekraczających granice zewnętrzne państw członkowskich i danych dotyczących odmowy wjazdu w odniesieniu do takich obywateli oraz określającego warunki dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego i zmieniającego konwencję wykonawczą do układu z Schengen i rozporządzenia (WE) nr 767/2008 i (UE) nr 1077/2011 - art. 449 krajowy zbiór rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców w zakresie ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienia jak poniżej:
(1) rejestrów, o których mowa w art. 428 rejestry w sprawach wjazdu, pobytu i wyjazdu cudzoziemców z RP ust. 1 pkt 1 lit. a, pkt 2 lit. a–k oraz m–p, a także pkt 3 i 6, z wyjątkiem rejestrów, o których mowa w art. 428 rejestry w sprawach wjazdu, pobytu i wyjazdu cudzoziemców z RP ust. 1 pkt 2 lit. c, prowadzonych przez konsula i ministra właściwego do spraw zagranicznych;
2) ewidencji zaproszeń;
3) wykazu;
4) rejestru spraw o nadanie cudzoziemcom statusu uchodźcy, udzielenie im ochrony uzupełniającej oraz udzielenie pomocy cudzoziemcom ubiegającym się o nadanie im statusu uchodźcy;
5) rejestru spraw o udzielenie cudzoziemcom azylu;
6) rejestru spraw o udzielenie cudzoziemcom zgody na pobyt ze względów humanitarnych i zgody na pobyt tolerowany;
7) rejestru spraw o udzielenie cudzoziemcom ochrony czasowej;
8) rejestru spraw prowadzonych na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 343/2003 z dnia 18 lutego 2003 r. ustanawiającego kryteria i mechanizmy określania Państwa Członkowskiego, które jest odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku o azyl złożonego w jednym z Państw Członkowskich przez obywatela kraju trzeciego (Dz. Urz. UE L 050 z 25.02.2003, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdział 19, t. 6, str. 109);
9) rejestru pobytu obywateli Unii Europejskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
10) rejestru kart pobytu członka rodziny obywatela Unii Europejskiej;
11) rejestru dokumentów potwierdzających posiadanie zezwolenia na pobyt stały obywatela Unii Europejskiej;
12) rejestru kart stałego pobytu członka rodziny obywatela Unii Europejskiej;
13) rejestrów wniosków, wydanych postanowień i decyzji w sprawach o:
a) wydanie wizy krajowej w celu repatriacji,
b) udzielenie pomocy repatriantom ze środków budżetu państwa,
c) uznanie za repatrianta;
14) ewidencji osób ubiegających się o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji i członków ich rodzin, którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zapewnionego lokalu mieszkalnego lub źródła utrzymania;
15) centralnego rejestru danych o nabyciu i utracie obywatelstwa polskiego;
16) rejestru wydanych cudzoziemcom zaświadczeń, o których mowa w art. 170 zaświadczenie potwierdzające domniemanie, że cudzoziemiec jest ofiarą handlu ludźmi.
1. Minister właściwy do spraw zagranicznych tworzy i prowadzi w systemie teleinformatycznym centralny rejestr wizowy, obejmujący dane z prowadzonych przez ministra właściwego do spraw zagranicznych i konsulów rejestrów, o których mowa w art. 428 rejestry w sprawach wjazdu, pobytu i wyjazdu cudzoziemców z RP ust. 1 pkt 2 lit. c.
2. Dane przetwarzane w centralnym rejestrze wizowym udostępnia się konsulom.
3. Dane przetwarzane w centralnym rejestrze wizowym przechowuje się, przez okres ich przechowywania, w rejestrach, o których mowa w ust. 1.
1. Szef Urzędu, na pisemny wniosek organu prowadzącego rejestr lub ewidencję, o których mowa w art. 449 krajowy zbiór rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców ust. 2, może dokonać w tym rejestrze lub ewidencji zmian lub uzupełnień danych w celu zapewnienia ich kompletności i poprawności merytorycznej.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do danych przetwarzanych w postępowaniach, w wyniku których został wydany jeden z dokumentów, o których mowa w art. 226 dokumenty wydawane cudzoziemcowi.
1. Dane przetwarzane w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców, o których mowa w art. 449 krajowy zbiór rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców ust. 2 pkt 1–7, 8–12, 16, 17 i 19, udostępnia się następującym podmiotom, w zakresie niezbędnym do realizacji ich ustawowych zadań:
1) organom administracji publicznej, sądom i prokuraturom;
2) Radzie do Spraw Uchodźców, Policji, Straży Granicznej, Służbie Więziennej, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Żandarmerii Wojskowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Ochrony Państwa, Państwowej Inspekcji Pracy, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu, Szefowi Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych i straży gminnej (miejskiej);
3) organom Krajowej Administracji Skarbowej.
2. Dane przetwarzane w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców, o których mowa w art. 449 krajowy zbiór rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców ust. 2 pkt 1–7, 8–12, 16 i 19, udostępnia się:
1) państwowym i samorządowym jednostkom organizacyjnym - w zakresie niezbędnym do realizacji ich zadań publicznych;
2) komornikom sądowym – w zakresie niezbędnym do prowadzenia przez nich postępowania egzekucyjnego lub zabezpieczającego albo wykonywania postanowienia o zabezpieczeniu spadku lub sporządzania spisu inwentarza;
3) Polskiemu Czerwonemu Krzyżowi - w odniesieniu do danych osób poszukiwanych;
4) organom egzekucyjnym w rozumieniu ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - w zakresie prowadzonej egzekucji.
2a. Dane przetwarzane w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców, o których mowa w art. 449 krajowy zbiór rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców ust. 2 pkt 19, udostępnia się Narodowemu Funduszowi Zdrowia oraz Głównemu Urzędowi Statystycznemu.
3. Podmiotom, o których mowa w ust. 1 i 2, nie udostępnia się danych w postaci odcisków linii papilarnych, pobranych w celu wydania karty pobytu.
1. Dane zgromadzone w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców, o których mowa w art. 449 krajowy zbiór rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców ust. 2 pkt 1–7, 8–12 i 16, mogą być udostępniane podmiotom zagranicznym w celu wypełnienia postanowień ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych, a także wykonania aktu prawa stanowionego przez organizację międzynarodową, której Rzeczpospolita Polska jest członkiem.
2. Tryb i sposób udostępniania danych zgromadzonych w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców, o których mowa w art. 449 krajowy zbiór rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców ust. 2 pkt 1–7, 8–12 i 16, podmiotom, o których mowa w ust. 1, określają ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowe, akty prawa stanowionego przez organizację międzynarodową, której Rzeczpospolita Polska jest członkiem, lub porozumienia zawarte pomiędzy właściwymi ministrami państw członkowskich Unii Europejskiej.
1. Podmiotom, o których mowa w art. 450 udostępnianie danych z krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców ust. 1 i 2, dane przetwarzane w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców udostępnia się na ich wniosek złożony na formularzu.
2. Organ rozpatrujący wniosek, o którym mowa w ust. 1, odmawia, w drodze decyzji, udostępnienia danych, jeżeli zakres tych danych podany we wniosku nie odpowiada zakresowi, o którym mowa w art. 450 udostępnianie danych z krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców ust. 1 lub 2.
3. Dane przetwarzane w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców są udostępniane w trybie, o którym mowa w ust. 1 i 2 przez:
1) Szefa Urzędu, z wyłączeniem rejestrów, o których mowa w art. 449 krajowy zbiór rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców ust. 2 pkt 7a, 13 i 14;
2) wojewodę, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Komendanta Głównego Straży Granicznej, komendanta oddziału Straży Granicznej, komendanta placówki Straży Granicznej, Komendanta Głównego Policji, komendanta wojewódzkiego lub komendanta powiatowego (miejskiego) Policji - w zakresie prowadzonych przez nich rejestrów.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza wniosku o udostępnienie danych przetwarzanych w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców, uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawności postępowania w tej sprawie.
1. Dane przetwarzane w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców udostępnia się za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych podmiotom uprawnionym do ich uzyskania, jeżeli złożą jednorazowy wniosek w tej sprawie, a Szef Urzędu wyrazi na to zgodę, i jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:
1) posiadają odpowiednio zabezpieczone urządzenia telekomunikacyjne lub systemy teleinformatyczne przeznaczone do komunikowania się z krajowym zbiorem rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców lub są uprawnione do korzystania z takich systemów teleinformatycznych;
2) posiadają zabezpieczenia techniczne i organizacyjne odpowiednie do przetwarzania danych osobowych, w szczególności uniemożliwiające dostęp osób nieuprawnionych do przetwarzania danych osobowych i wykorzystanie danych niezgodnie z celem ich uzyskania;
3) wykonują zadania, których specyfika lub zakres uzasadniają uzyskanie danych tą drogą, albo prowadzą działalność, której specyfika lub zakres uzasadniają uzyskanie danych tą drogą.
2. Wniosek może być złożony przez jeden podmiot uprawniony do uzyskania danych przetwarzanych w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców w imieniu swoim oraz jednego lub większej liczby takich podmiotów, w przypadku gdy spełnione są łącznie następujące warunki:
1) podmiot składający wniosek oraz podmiot lub podmioty, których ten wniosek dotyczy, są uprawnione do korzystania z tych samych systemów teleinformatycznych służących do komunikowania się z krajowym zbiorem rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców;
2) podmiot składający wniosek oraz podmiot lub podmioty, których ten wniosek dotyczy, wykonują takie same zadania lub prowadzą taką samą działalność uzasadniające uzyskanie dostępu do danych przetwarzanych w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców drogą, o której mowa w ust. 1, albo podmiot składający wniosek jest ministrem kierującym działem administracji rządowej, do którego należą sprawy, których dotyczą bezpośrednio te zadania lub ta działalność podmiotu lub podmiotów, których wniosek dotyczy.
3. Do wniosku składanego w trybie, o którym mowa w ust. 2, dołącza się oświadczenie podmiotu lub oświadczenia podmiotów, których wniosek dotyczy, zawierające informacje dotyczące spełnienia warunków, o których mowa w ust. 1.
1. Szef Urzędu powiadamia pisemnie podmiot, o którym mowa w art. 450 udostępnianie danych z krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców, o wyrażeniu zgody na udostępnienie danych przetwarzanych w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych oraz zakresie tego udostępnienia. Odmowa wyrażenia zgody albo jej cofnięcie następuje w drodze decyzji.
1a. W przypadku wyrażenia zgody na udostępnienie danych przetwarzanych w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych na wniosek złożony w trybie, o którym mowa w art. 453 forma udostępniania danych z krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców ust. 2, Szef Urzędu powiadamia pisemnie podmiot składający wniosek. W powiadomieniu wymienia się wszystkie podmioty, którym udostępnia się dane przetwarzane w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych.
1b. W przypadku odmowy wyrażenia zgody na udostępnienie danych przetwarzanych w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych na wniosek złożony w trybie, o którym mowa w art. 453 forma udostępniania danych z krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców ust. 2, Szef Urzędu doręcza decyzję podmiotowi, który złożył wniosek.
1c. W przypadku cofnięcia zgody na udostępnienie danych przetwarzanych w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych wyrażonej na wniosek złożony w trybie, o którym mowa w art. 453 forma udostępniania danych z krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców ust. 2, Szef Urzędu określa w decyzji, których podmiotów dotyczy cofnięcie, i doręcza ją podmiotowi, który złożył wniosek w tym trybie. Podmiot, któremu doręczono decyzję, niezwłocznie informuje o niej podmioty, których decyzja dotyczy.
2. Decyzja o cofnięciu zgody na udostępnianie danych przetwarzanych w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych podlega natychmiastowemu wykonaniu.
1. Szef Urzędu może przeprowadzać kontrolę podmiotów, które mają dostęp do danych przetwarzanych w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych lub systemów teleinformatycznych, w zakresie spełniania przez te podmioty warunków, o których mowa w art. 453 forma udostępniania danych z krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców ust. 1.
2. Kontrola jest przeprowadzana w siedzibie podmiotu kontrolowanego oraz w miejscach i w czasie wykonywania jego zadań, a jeżeli wymaga tego dobro kontroli, również w dniach wolnych od pracy i poza godzinami pracy.
3. Kontrolę przeprowadza upoważniony przez Szefa Urzędu pracownik Urzędu na podstawie imiennego upoważnienia i po okazaniu dowodu osobistego.
4. Podmiot kontrolowany jest obowiązany:
1) udostępnić przeprowadzającemu kontrolę pracownikowi Urzędu:
a) dokumenty potwierdzające uprawnienie do przetwarzania danych,
b) urządzenia telekomunikacyjne lub systemy teleinformatyczne przeznaczone do komunikowania się z krajowym zbiorem rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców, w ramach dostępu do danych przetwarzanych w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców;
2) zapewnić warunki do przeprowadzenia kontroli i środki niezbędne do jej przeprowadzenia, w tym swobodny dostęp do pomieszczeń.
5. Pracownik Urzędu przeprowadzający kontrolę:
1) może w trakcie kontroli żądać od podmiotu kontrolowanego okazania dokumentów, udostępnienia urządzeń lub systemów, o których mowa w ust. 4 pkt 1, oraz zapewnienia warunków i środków, o których mowa w ust. 4 pkt 2;
2) sporządza protokół po przeprowadzonej kontroli.
W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w działaniu krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców lub jego zabezpieczeniach, powstałych z winy organów mających dostęp do tego zbioru za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych lub systemów teleinformatycznych, Szef Urzędu może zablokować dostęp do krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.
1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób i tryb przeprowadzania kontroli korzystania z dostępu do danych przetwarzanych w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych lub systemów teleinformatycznych;
2) wzór upoważnienia, o którym mowa w art. 455 kontrola podmiotów mających dostęp do danych przetwarzanych w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców ust. 3;
3) wzór protokołu, o którym mowa w art. 455 kontrola podmiotów mających dostęp do danych przetwarzanych w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców ust. 5 pkt 2.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych uwzględni konieczność zapewnienia ochrony przetwarzanych w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców danych osobowych, a także wymagania w zakresie bezpieczeństwa przetwarzanych w tym systemie danych.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb i sposób przydzielania, zmiany i cofania uprawnień do dostępu do krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych oraz warunki techniczne tego dostępu,
2) wzór upoważnienia do dostępu do krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców oraz wykorzystywania danych z tego rejestru,
3) wzór wniosku o wyrażenie zgody na udostępnienie danych przetwarzanych w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych,
4) wzór wniosku o wyrażenie zgody na udostępnienie danych przetwarzanych w krajowym zbiorze rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych, składanego w trybie art. 453 forma udostępniania danych z krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców ust. 2,
5) wzór oświadczenia podmiotu, o którym mowa w art. 453 forma udostępniania danych z krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców ust. 3
– uwzględniając konieczność zapewnienia bezpieczeństwa przetwarzanych danych, sprawności przydzielania, zmiany i cofania uprawnień do dostępu do krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców oraz czytelności danych i informacji przekazywanych Szefowi Urzędu przez podmioty, o których mowa w art. 450 udostępnianie danych z krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców.
1. Przewoźnik, który drogą powietrzną lub morską zamierza przywieźć cudzoziemca do granicy, podejmuje wszelkie niezbędne środki, aby zapewnić, żeby cudzoziemiec zamierzający wjechać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miał ważny dokument podróży uprawniający go do przekroczenia granicy, wymaganą wizę lub inny ważny dokument uprawniający go do wjazdu na to terytorium i pobytu na nim, zezwolenie na wjazd do innego państwa lub zezwolenie na pobyt w innym państwie, jeżeli zezwolenia takie są wymagane.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy także przewoźników wykonujących regularne przewozy osób w międzynarodowym transporcie drogowym, z wyjątkiem ruchu przygranicznego.
1. Przewoźnik, który drogą powietrzną, morską lub lądową przywiózł cudzoziemca do granicy, niezwłocznie odwozi go na wniosek organu Straży Granicznej do granicy państwa, z którego go przywiózł, a gdy jest to niemożliwe - do państwa, w którym cudzoziemcowi wystawiono dokument podróży, na podstawie którego podróżował, lub do każdego innego państwa, które zapewnia, że go przyjmie, gdy:
1) cudzoziemcowi odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
2) władze państwa docelowego lub graniczącego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej odmówiły wjazdu cudzoziemcowi podróżującemu przez to terytorium tranzytem lub przewoźnik, który miał go przewieźć do tego państwa, odmówił wykonania przewozu.
2. Jeżeli wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1, jest niemożliwe, przewoźnik zapewnia na swój koszt inny środek transportu, którym cudzoziemiec będzie mógł niezwłocznie opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Koszty pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od chwili wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 1, do czasu opuszczenia przez niego tego terytorium pokrywa przewoźnik.
1. Cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 460 obowiązki przewoźnika w przypadku odmowy cudzoziemcowi wjazdu ust. 1, można, w drodze decyzji:
1) nakazać przebywanie w pomieszczeniach przeznaczonych dla cudzoziemców, którym odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
2) zakazać opuszczania statku morskiego, lub
3) nakazać opuszczenie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na pokładzie tego samego statku powietrznego, którym przybył, lub
4) nakazać opuszczenie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na pokładzie innego statku powietrznego lub morskiego niż ten, którym przybył.
1a. W decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, określa się okres pobytu cudzoziemca w pomieszczeniach przeznaczonych dla cudzoziemców, którym odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
1b. Okres pobytu, o którym mowa w ust. 1a, przedłuża się w drodze decyzji na czas określony, w przypadku gdy z przyczyn niezależnych od przewoźnika wykonanie obowiązku, o którym mowa w art. 460 obowiązki przewoźnika w przypadku odmowy cudzoziemcowi wjazdu ust. 1, nie jest możliwe.
1c. Okres pobytu w pomieszczeniach przeznaczonych dla cudzoziemców, którym odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie może przekroczyć 7 dni.
2. Decyzję w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 1b, wydaje komendant placówki Straży Granicznej. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.
3. Od decyzji komendanta placówki Straży Granicznej przysługuje odwołanie do Komendanta Głównego Straży Granicznej.
1. Przyjęcie cudzoziemca do pomieszczenia przeznaczonego dla cudzoziemców, którym odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, następuje na podstawie decyzji, o której mowa w art. 461 nakazy orzekane wobec cudzoziemca, któremu odmówiono wjazdu na terytorium RP ust. 1 pkt 1.
2. Cudzoziemca przyjmowanego do pomieszczenia przeznaczonego dla cudzoziemców, którym odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, poucza się w zrozumiałym dla niego języku o przysługujących mu prawach i o obowiązkach oraz zapoznaje się z regulaminem pobytu w pomieszczeniach przeznaczonych dla cudzoziemców, którym odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Fakt pouczenia cudzoziemiec potwierdza własnoręcznym podpisem.
3. Cudzoziemca przyjętego do pomieszczenia przeznaczonego dla cudzoziemców, którym odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, poddaje się w uzasadnionych przypadkach badaniu lekarskiemu oraz zabiegom sanitarnym.
1. Cudzoziemiec przebywający w pomieszczeniach przeznaczonych dla cudzoziemców, którym odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ma prawo do:
1) kontaktowania się z przedstawicielstwem dyplomatycznym lub urzędem konsularnym państwa obcego;
2) korzystania z opieki medycznej, jeżeli stan jego zdrowia tego wymaga;
3) korzystania z urządzeń sanitarnych i środków czystości niezbędnych do utrzymania higieny osobistej;
4) zakupu z własnych środków finansowych przedmiotów osobistego użytku służących do utrzymania higieny osobistej;
5) korzystania z własnych środków łączności.
2. Cudzoziemiec przebywający w pomieszczeniach przeznaczonych dla cudzoziemców, którym odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, otrzymuje posiłki i napoje.
3. Małoletni przebywający w pomieszczeniach przeznaczonych dla cudzoziemców, którym odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, może korzystać z gier świetlicowych.
Cudzoziemiec przebywający w pomieszczeniach przeznaczonych dla cudzoziemców, którym odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest obowiązany:
1) przestrzegać regulaminu pobytu w pomieszczeniach;
2) wykonywać polecenia funkcjonariusza Straży Granicznej pełniącego służbę w pomieszczeniach;
3) przestrzegać ciszy nocnej w godzinach od 22.00 do 7.00;
4) korzystać z wyposażenia pomieszczeń w sposób zgodny z ich przeznaczeniem;
5) w przypadku wystąpienia objawów choroby niezwłocznie powiadomić o tym funkcjonariusza Straży Granicznej pełniącego służbę w pomieszczeniach;
6) powstrzymać się od samowolnego oddalania się poza obszar pomieszczeń lub przebywania w miejscach, do których cudzoziemiec ma zakaz wstępu;
7) w przypadku groźnego w skutkach zdarzenia niezwłocznie powiadomić o tym funkcjonariusza Straży Granicznej pełniącego służbę w pomieszczeniach.
Cudzoziemcowi przebywającemu w pomieszczeniach przeznaczonych dla cudzoziemców, którym odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zabrania się:
1) zakłócania spokoju i porządku w pomieszczeniach;
2) posiadania przedmiotów, które mogą stanowić zagrożenie porządku lub bezpieczeństwa w pomieszczeniach;
3) spożywania alkoholu oraz przyjmowania środków odurzających lub substancji psychotropowych;
4) palenia wyrobów tytoniowych;
5) powodowania u siebie uszkodzeń ciała lub rozstroju zdrowia, jak również nakłaniania do takich czynów lub pomagania w dokonywaniu takich czynów.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) warunki, jakim odpowiadają pomieszczenia przeznaczone dla cudzoziemców, którym odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym wyposażenie tych pomieszczeń, uwzględniając konieczność zapewnienia poszanowania praw cudzoziemców przebywających w tych pomieszczeniach;
2) regulamin pobytu w pomieszczeniach przeznaczonych dla cudzoziemców, którym odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uwzględniając konieczność zapewnienia porządku wewnętrznego i bezpieczeństwa w tych pomieszczeniach oraz sprawnego ich funkcjonowania.
1. Na przewoźnika, który drogą powietrzną lub morską przywiózł do granicy cudzoziemca nieposiadającego ważnego dokumentu podróży uprawniającego do przekroczenia granicy, wymaganej wizy lub innego ważnego dokumentu uprawniającego do wjazdu i pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zezwolenia na wjazd do innego państwa lub zezwolenia na pobyt w innym państwie, jeżeli zezwolenia takie są wymagane, nakłada się karę administracyjną w wysokości stanowiącej równowartość od 3.000 do 5.000 euro za każdą przywiezioną osobę, z tym że suma kar za jednorazowy przywóz grupy osób nie może przekroczyć równowartości 500.000 euro.
2. Przepis ust. 1 dotyczy także przewoźników wykonujących regularne przewozy osób w międzynarodowym transporcie drogowym, z wyjątkiem ruchu przygranicznego.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli przewoźnik:
1) przywiózł do granicy cudzoziemca, który podczas kontroli granicznej złożył wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej;
2) mimo dołożenia należytej staranności nie mógł stwierdzić, że cudzoziemiec nie posiada ważnego dokumentu podróży uprawniającego do przekroczenia granicy, wymaganej wizy lub innego ważnego dokumentu uprawniającego do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i pobytu na tym terytorium, zezwolenia na wjazd do innego państwa lub zezwolenia na pobyt w innym państwie.
4. Przeliczenia równowartości euro, o której mowa w ust. 1, na złote dokonuje się według średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski dla tej waluty w dniu wydania decyzji w sprawie nałożenia kary administracyjnej.
5. Karę administracyjną, o której mowa w ust. 1, nakłada na przewoźnika, w drodze decyzji, komendant placówki Straży Granicznej, w której odmówiono cudzoziemcowi wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
6. Od decyzji, o której mowa w ust. 5, przysługuje odwołanie do Komendanta Głównego Straży Granicznej.
7. Termin płatności kary administracyjnej, o której mowa w ust. 1, wynosi 14 dni od dnia, w którym decyzja w sprawie nałożenia kary stała się ostateczna.
8. Od nieuiszczonych w terminie kar pieniężnych pobiera się odsetki za każdy dzień zwłoki w wysokości przewidzianej dla zaległości podatkowych.
9. Należności z tytułu kar administracyjnych, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
10. Postępowanie egzekucyjne może być wszczęte bez uprzedniego doręczenia upomnienia.
11. Komendant placówki Straży Granicznej, który wydał decyzję, o której mowa w ust. 1, nie wystawia tytułu wykonawczego, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że egzekucja byłaby bezskuteczna.
12. Kara administracyjna, o której mowa w ust. 1, przedawnia się z upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin jej płatności.
1. W przypadku gdy zachowanie cudzoziemca, któremu odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uzasadnia przypuszczenie, że ten cudzoziemiec może spowodować zagrożenie bezpieczeństwa w międzynarodowej komunikacji lądowej, lotniczej lub morskiej, doprowadzenie cudzoziemca opuszczającego terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do granicy albo do portu lotniczego albo morskiego państwa, do którego zostaje doprowadzony, zapewnia właściwy komendant placówki Straży Granicznej:
1) z urzędu;
2) na wniosek upoważnionego przedstawiciela przewoźnika.
2. Koszty doprowadzenia pokrywa:
1) Straż Graniczna, w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1;
2) przewoźnik, w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
3. Koszty doprowadzenia cudzoziemca do granicy albo do portu lotniczego albo morskiego państwa, do którego zostaje doprowadzony, obejmują koszty bezpośrednio związane z przewozem, a także koszty świadczeń, które przysługują osobom doprowadzającym cudzoziemca z tytułu podróży służbowej poza granicami państwa.
Kto zabiera w celu przywłaszczenia lub przywłaszcza sobie dokument podróży, kartę pobytu, polski dokument podróży dla cudzoziemca, tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca, polski dokument tożsamości cudzoziemca, dokument "zgoda na pobyt tolerowany" lub takiego dokumentu używa, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
1. Kto:
1) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie posiadając do tego tytułu prawnego,
2) na żądanie uprawnionych organów nie okazuje dokumentów uprawniających go do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli są wymagane,
3) na żądanie uprawnionych organów nie okazuje środków finansowych albo dokumentu potwierdzającego możliwość uzyskania zgodnie z prawem takich środków, przeznaczonych na pokrycie kosztów:
a) utrzymania w trakcie pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
b) powrotu do państwa pochodzenia lub zamieszkania,
c) tranzytu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd,
4) uchyla się od obowiązku wymiany lub zwrotu karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca lub dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany",
5) nie zawiadamia o utracie karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca lub dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" w terminie 3 dni od dnia ich utraty,
6) nie wykonuje obowiązku opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie wyznaczonym w decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu lub w decyzji o przedłużeniu terminu dobrowolnego wyjazdu,
7) nie wykonuje obowiązku zgłaszania się w określonych odstępach czasu do organu wskazanego w decyzji o przedłużeniu terminu dobrowolnego wyjazdu,
8) opuszcza miejsce zamieszkania wyznaczone mu w decyzji o przedłużeniu terminu dobrowolnego wyjazdu,
9) wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego i:
a) przebywa poza strefą przygraniczną, w ramach której posiadacz zezwolenia jest uprawniony do przemieszczania się, albo
b) nie opuszcza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po upływie okresu pobytu określonego w tym zezwoleniu
- podlega karze grzywny.
1a. Kto nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 157a zezwolenie na pobyt czasowy dla stażysty ust. 2, podlega karze grzywny od 200 zł do 2000 zł.
2. Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w ust. 1 i 1a, następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2022 r. poz. 1124 oraz z 2023 r. poz. 1963).
3. Wyrok nakazowy wydany w postępowaniu nakazowym jest natychmiast wykonalny.
1. W przypadku orzeczenia przez sąd zastępczej kary aresztu za wykroczenia, o których mowa w art. 465 przepis karny ust. 1 pkt 1 lub 6–9, dyrektor zakładu karnego informuje organ Straży Granicznej, który wydał decyzję o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu, o orzeczonym wymiarze zastępczej kary aresztu oraz o dniu rozpoczęcia jej wykonywania.
2. Organ Straży Granicznej, który wydał decyzję o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu, po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 1, przekazuje tę decyzję sądowi, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji.
3. Sąd, po otrzymaniu decyzji, o której mowa w ust. 2, umarza postępowanie wykonawcze i wydaje nakaz zwolnienia cudzoziemca z zakładu karnego. Pozostałą do odbycia karę zastępczą uznaje się za wykonaną.
