Ustawa o cudzoziemcach

Cudzoziemcowi można wydać wizę Schengen lub wizę krajową.

1. Wiza krajowa uprawnia do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ciągłego pobytu na nim lub do kilku pobytów na tym terytorium następujących po sobie, trwających łącznie dłużej niż 90 dni w okresie ważności wizy.
2. Okres pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy krajowej ustala się w granicach określonych w ust. 1 odpowiednio do celu pobytu wskazanego przez cudzoziemca.
3. Okres ważności wizy krajowej nie przekracza 1 roku.

1. Wizę Schengen lub wizę krajową wydaje się w celu:
1) turystycznym;
2) odwiedzin u rodziny lub przyjaciół;
3) udziału w imprezach sportowych;
4) prowadzenia działalności gospodarczej;
5) wykonywania pracy na podstawie wpisanego do ewidencji oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi;
5a) wykonywania pracy, o której mowa w art. 88 wymóg uzyskania zezwolenia na pracę ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w okresie nieprzekraczającym 9 miesięcy w roku kalendarzowym;
6) wykonywania pracy innej, niż określona w pkt 5 i 5a;
7) prowadzenia działalności kulturalnej lub udziału w konferencjach;
8) wykonywania zadań służbowych przez przedstawicieli organu państwa obcego lub organizacji międzynarodowej;
9) odbycia studiów pierwszego stopnia, studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów magisterskich albo kształcenia się w szkole doktorskiej;
10) szkolenia zawodowego;
11) kształcenia się lub szkolenia w innej formie niż określona w pkt 9 lub 10;
12) dydaktycznym;
13) prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych;
13a) odbycia stażu;
13b) udziału w programie wolontariatu europejskiego;
14) tranzytu;
15) tranzytu lotniczego;
16) leczenia;
17) dołączenia do obywatela innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej lub przebywania z nim;
17a) dołączenia do obywatela Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, o którym mowa w art. 10 wyłączenie stosowania przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego ust. 1 lit. b i d Umowy Wystąpienia, lub przebywania z nim;
18) udziału w programie wymiany kulturalnej lub edukacyjnej, programie pomocy humanitarnej lub programie pracy wakacyjnej;
18a) przybycia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako członek najbliższej rodziny repatrianta;
19) (uchylony)
19a) przybycia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako członek najbliższej rodziny osoby przebywającej w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt stały uzyskanego na podstawie Karty Polaka;
20) korzystania z uprawnień wynikających z posiadania Karty Polaka;
21) repatriacji;
22) korzystania z ochrony czasowej;
23) przyjazdu ze względów humanitarnych, z uwagi na interes państwa lub zobowiązania międzynarodowe;
24) realizacji zezwolenia na pobyt czasowy w celu łączenia rodzin;
24a) realizacji zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa;
24b) realizacji zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 160 przesłanki fakultatywnego udzielenia członkowi rodziny obywatela RP lub cudzoziemca zezwolenia na pobyt czasowy pkt 1, 3, 4 lub 6;
25) innych niż określone w pkt 1-24b.
2. Wiza w celu, o którym mowa w ust. 1:
1) pkt 8 - może być wydana w szczególności jako wiza dyplomatyczna lub służbowa;
2) pkt 14 lub 15 - może być wydana tylko jako wiza Schengen;
3) pkt 9, 13–13b i 18a–22 – może być wydana tylko jako wiza krajowa.
3. Na naklejce wizowej w polu „uwagi”, obok oznaczenia celu wydania wizy, zamieszcza się następujące adnotacje:
1) „student” – w przypadku wizy wydawanej w celu, o którym mowa w ust. 1 pkt 9, gdy celem pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest podjęcie lub kontynuacja stacjonarnych: studiów pierwszego stopnia, studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów magisterskich albo kształcenie się w szkole doktorskiej, zwanych dalej „studiami”, a w przypadku gdy cudzoziemiec jest objęty unijnym programem lub programem wielostronnym obejmującym środki w zakresie mobilności lub porozumieniem między przynajmniej dwiema uznanymi instytucjami szkolnictwa wyższego przewidującym mobilność wewnątrzunijną, także adnotację o tym programie lub porozumieniu;
2) „naukowiec” – w przypadku wizy wydawanej w celu, o którym mowa w ust. 1 pkt 13, a w przypadku gdy cudzoziemiec jest objęty unijnym programem lub programem wielostronnym obejmującym środki w zakresie mobilności lub porozumieniem między przynajmniej dwiema uznanymi instytucjami szkolnictwa wyższego przewidującym mobilność wewnątrzunijną, także adnotację o tym programie lub porozumieniu;
3) „stażysta” – w przypadku wizy wydawanej w celu, o którym mowa w ust. 1 pkt 13a;
4) „wolontariusz” – w przypadku wizy wydawanej w celu, o którym mowa w ust. 1 pkt 13b.
4. Wizę w celu, o którym mowa w ust. 1 pkt 9, z adnotacją „student”, wydaje się również obywatelowi państwa określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 144 warunki udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach ust. 18, jeżeli celem jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest odbywanie kursu przygotowawczego do podjęcia nauki na studiach.
5. Minister właściwy do spraw zagranicznych informuje Szefa Urzędu corocznie, nie później niż do dnia 15 czerwca, o liczbie poszczególnych wiz, o których mowa w ust. 3, wydanych w poprzednim roku kalendarzowym.
6. Minister właściwy do spraw zagranicznych informuje Szefa Urzędu o:
1) zawarciu porozumień o reprezentacji wizowej lub o ich wygaśnięciu najpóźniej 20 dni przed ich wejściem w życie lub wygaśnięciem;
2) wprowadzeniu lub zniesieniu wymogu przewidzianego w art. 22 ust. 1 oraz art. 31 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Wizowego nie później niż 25 dni przed jego wprowadzeniem lub zniesieniem.

Członkom misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych oraz innym osobom zrównanym z nimi na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych minister właściwy do spraw zagranicznych wydaje dokumenty potwierdzające pełnienie funkcji, a członkom ich rodzin pozostającym z nimi we wspólnocie domowej dokumenty określające ich status.

Dokumenty, o których mowa w art. 61 dokumenty określające status członków misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych, uprawniają do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i pobytu na tym terytorium.

Minister właściwy do spraw zagranicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) dokumenty potwierdzające pełnienie funkcji członków misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych oraz innych osób zrównanych z nimi pod względem przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych, a także dokumenty potwierdzające status członków ich rodzin, uprawniające do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i pobytu na tym terytorium,
2) wzory dokumentów, o których mowa w pkt 1,
3) oznaczenie wiz Schengen lub wiz krajowych wydawanych osobom, o których mowa w pkt 1
- uwzględniając obowiązujące w tym zakresie umowy lub powszechnie ustalone zwyczaje międzynarodowe.

1. Wiza w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 6, może być wydana cudzoziemcowi, który przedstawi zezwolenie na pracę w rozumieniu art. 2 katalog pojęć ustawowych ust. 1 pkt 43a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, chyba że zezwolenie to nie jest wymagane.
1a. Wiza w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 5, może być wydana cudzoziemcowi, który przedstawi wpisane do ewidencji oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 88z oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
1b. Wiza w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 5a, może być wydana cudzoziemcowi, którego dotyczy wniosek o wydanie zezwolenia na pracę sezonową wpisany do ewidencji, o której mowa w art. 88p tryb rozpatrywania wniosków o zezwolenie na pracę sezonową cudzoziemca ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, jeżeli cudzoziemiec przedstawi zaświadczenie, o którym mowa w art. 88p tryb rozpatrywania wniosków o zezwolenie na pracę sezonową cudzoziemca ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Zaświadczenie wydane na okresy, o których mowa w art. 88q wpis do ewidencji wniosku o wydanie zezwolenia na pracę sezonową cudzoziemca ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, jest ważne do końca ostatniego okresu pracy wskazanego w tym zaświadczeniu.
2. Wizę w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 6, wydaje się na okres pobytu, który odpowiada okresowi wskazanemu w zezwoleniu lub innym dokumencie niż zaświadczenie, o którym mowa w art. 88p tryb rozpatrywania wniosków o zezwolenie na pracę sezonową cudzoziemca ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, albo wpisane do ewidencji oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 88z oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi ust. 1 tej ustawy. Okres ten nie może być dłuższy niż przewidziany dla danego typu wizy.
2a. Wizę w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 5, wydaje się na okres pobytu, który odpowiada okresowi wskazanemu w oświadczeniu o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 88z oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Okres ten nie może być dłuższy niż przewidziany dla danego typu wizy.
2b. Wizę w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 5a, wydaje się na okres pobytu, który odpowiada okresowi wskazanemu w zaświadczeniu, o którym mowa w art. 88p tryb rozpatrywania wniosków o zezwolenie na pracę sezonową cudzoziemca ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Okres ten nie może być dłuższy niż przewidziany dla danego typu wizy.
3. (uchylony)
4. W przypadku wizy wydawanej w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 5a, okres pobytu, na który się ją wydaje, nie może być dłuższy niż 9 miesięcy w roku kalendarzowym z uwzględnieniem ograniczeń wynikających dla wiz Schengen.

1. Wiza krajowa w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 9, z adnotacją „student”, może być wydana cudzoziemcowi, który spełnia warunki, o których mowa w art. 144 warunki udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2 lit. b, jeżeli jednostka prowadząca studia, która podlega obowiązkowi zatwierdzenia, została zatwierdzona przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych na podstawie art. 144 warunki udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach ust. 4–14, albo w stosunku do jednostki prowadzącej studia, która nie podlega obowiązkowi zatwierdzenia, nie została wydana decyzja o zakazie przyjmowania cudzoziemców, o której mowa w art. 144a decyzja o zakazie przyjmowania cudzoziemców przez jednostkę prowadzącą studia ust. 1.
2. Wiza krajowa w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 13, może być wydana cudzoziemcowi, który przedstawi umowę, o której mowa w art. 151 zezwolenie na pobyt czasowy w celu prowadzenia badań naukowych ust. 1 pkt 2, zawartą z jednostką naukową mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zatwierdzoną przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych na podstawie przepisów art. 151 zezwolenie na pobyt czasowy w celu prowadzenia badań naukowych ust. 4–5, oraz spełnia warunki, o których mowa w art. 151 zezwolenie na pobyt czasowy w celu prowadzenia badań naukowych ust. 1 pkt 1 lit. b i c.
3. Wiza krajowa w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 13a, może być wydana cudzoziemcowi, który spełnia warunki, o których mowa w art. 157a zezwolenie na pobyt czasowy dla stażysty ust. 1 pkt 1 lit. a, c, d i e oraz pkt 2–4, jeżeli organizator stażu został zatwierdzony przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych na podstawie art. 157a zezwolenie na pobyt czasowy dla stażysty ust. 6–15.
4. Wizę krajową w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 13a, wydaje się na okres pobytu niezbędny do realizacji umowy, na podstawie której cudzoziemiec będzie odbywał staż, nie dłuższy niż 6 miesięcy.
5. Wiza krajowa w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 13b, może być wydana cudzoziemcowi, który spełnia warunki, o których mowa w art. 157g zezwolenie na pobyt czasowy dla wolontariusza ust. 1 pkt 1 lit. b i c oraz pkt 2, jeżeli jednostka organizacyjna, na rzecz której cudzoziemiec ma wykonywać świadczenia jako wolontariusz, została zatwierdzona przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych na podstawie art. 157g zezwolenie na pobyt czasowy dla wolontariusza ust. 5–14.
6. Cudzoziemiec, któremu przed dniem, o którym mowa w art. 144b skutki decyzji o zakazie przyjmowania cudzoziemców przez jednostkę prowadzącą studia ust. 1, została wydana wiza krajowa, o której mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 9, z adnotacją „student”, może kontynuować kształcenie w jednostce prowadzącej studia, w stosunku do której została wydana decyzja, o której mowa w art. 144b skutki decyzji o zakazie przyjmowania cudzoziemców przez jednostkę prowadzącą studia ust. 1.
7. W postępowaniach w sprawie wydania wizy krajowej, o której mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 9, z adnotacją „student”, cudzoziemcowi kontynuującemu kształcenie w jednostce prowadzącej studia, w stosunku do której została wydana decyzja, o której mowa w art. 144b skutki decyzji o zakazie przyjmowania cudzoziemców przez jednostkę prowadzącą studia ust. 1, nie stosuje się wymogu związanego z obowiązkiem zatwierdzenia jednostki prowadzącej studia.
8. Cudzoziemiec, któremu przed dniem, o którym mowa w art. 151a skutki decyzji o odmowie lub cofnięciu zatwierdzenia jednostki naukowej ust. 1, wydano wizę krajową, o której mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 13, może kontynuować badania naukowe lub prace rozwojowe w jednostce, w stosunku do której została wydana decyzja, o której mowa w art. 151a skutki decyzji o odmowie lub cofnięciu zatwierdzenia jednostki naukowej ust. 1.
9. W postępowaniu w sprawie wydania kolejnej wizy krajowej, o której mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 13, cudzoziemcowi kontynuującemu odpowiednio badania naukowe lub korzystanie z mobilności długoterminowej naukowca w jednostce naukowej, w stosunku do której została wydana decyzja, o której mowa w art. 151a skutki decyzji o odmowie lub cofnięciu zatwierdzenia jednostki naukowej ust. 1, nie stosuje się jednorazowo wymogu związanego z obowiązkiem zatwierdzania jednostki naukowej.

1. Wydania wizy krajowej odmawia się cudzoziemcowi, gdy zachodzi co najmniej jedna z poniższych przesłanek:
1) obowiązuje wpis jego danych do wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany, lub
2) jego dane znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu i pobytu , lub
3) nie posiada on wystarczających środków finansowych na czas trwania planowanego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz na podróż powrotną do państwa pochodzenia lub zamieszkania albo na tranzyt do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd, lub możliwości uzyskania takich środków zgodnie z prawem, lub
4) nie posiada on ubezpieczenia zdrowotnego lub medycznego, o którym mowa w art. 25 obowiązki cudzoziemca wjeżdżającego na terytorium RP ust. 1 pkt 2 lit. a, lub
5) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub interes Rzeczypospolitej Polskiej, lub
6) (uchylony)
7) w postępowaniu w sprawie wydania wizy krajowej:
a) złożył on wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane lub informacje, lub
b) zeznał on nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu użycia go jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako autentycznego, lub
8) nie uzasadnił celu lub warunków planowanego pobytu, lub
9) zachodzą uzasadnione wątpliwości co do jego zamiaru opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed upływem terminu ważności wizy, lub
10) zachodzą uzasadnione wątpliwości co do wiarygodności złożonych przez cudzoziemca oświadczeń odnośnie do celu jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z uwagi na dostępne organowi dowody lub obiektywne okoliczności wskazujące na to, że cel pobytu cudzoziemca mógłby być inny niż deklarowany.
1a. Wydania wizy krajowej w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 9, z adnotacją „student”, odmawia się cudzoziemcowi także, gdy:
1) jednostka prowadząca studia działa głównie w celu ułatwiania studentom lub doktorantom niezgodnego z prawem wjazdu lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
2) cudzoziemiec ubiega się o wydanie kolejnej wizy krajowej w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 9, z adnotacją „student”, i okoliczności sprawy wskazują, że poprzedzająca ją wiza była wykorzystana w innym celu niż cel, w jakim została wydana.
1b. Wydania kolejnej wizy krajowej w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 9, z adnotacją „student”, można odmówić cudzoziemcowi, gdy został skreślony z listy studentów lub doktorantów.
1c. Wydania wizy krajowej w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 13, odmawia się cudzoziemcowi także, gdy:
1) jednostka naukowa działa głównie w celu ułatwiania naukowcom niezgodnego z prawem wjazdu lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
2) cudzoziemiec ubiega się o wydanie kolejnej wizy krajowej w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 13, i okoliczności sprawy wskazują, że poprzedzająca ją wiza była wykorzystana w innym celu niż cel, w jakim została wydana.
1d. Wydania wizy krajowej w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 13a, odmawia się cudzoziemcowi także, gdy:
1) organizator stażu działa głównie w celu ułatwiania stażystom niezgodnego z prawem wjazdu lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
2) organizator stażu:
a) jest zarządzany lub kontrolowany przez osobę fizyczną prawomocnie:
– ukaraną za wykroczenie, o którym mowa w art. 120 przepis karny ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, która w ciągu 2 lat od ukarania została ponownie ukarana za podobne wykroczenie, lub
– ukaraną za wykroczenia, o których mowa w art. 120 przepis karny ust. 3–5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, lub
– skazaną za przestępstwo, o którym mowa w art 218–221 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2024 r. poz. 17), zwanej dalej „Kodeksem karnym”, lub
b) nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, lub
c) zalega z uiszczeniem podatków, z wyjątkiem przypadków, gdy uzyskał przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu, lub
d) nie prowadzi działalności gospodarczej, a staż pozostaje w bezpośrednim związku z taką działalnością, lub
3) została ogłoszona upadłość organizatora stażu albo jest on likwidowany, lub
4) cudzoziemiec ubiega się o wydanie kolejnej wizy krajowej w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 13a, i okoliczności sprawy wskazują, że poprzedzająca ją wiza była wykorzystana w innym celu niż cel, w jakim została wydana.
1e. Wydania wizy krajowej w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 13b, odmawia się cudzoziemcowi także, gdy:
1) jednostka organizacyjna, na rzecz której cudzoziemiec wykonuje lub zamierza wykonywać świadczenia jako wolontariusz, działa głównie w celu ułatwiania wolontariuszom niezgodnego z prawem wjazdu lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
2) jednostka organizacyjna, na rzecz której cudzoziemiec wykonuje lub zamierza wykonywać świadczenia jako wolontariusz:
a) jest zarządzana lub kontrolowana przez osobę fizyczną prawomocnie:
– ukaraną za wykroczenie, o którym mowa w art. 120 przepis karny ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, która w ciągu 2 lat od ukarania została ponownie ukarana za podobne wykroczenie, lub
– ukaraną za wykroczenia, o których mowa w art. 120 przepis karny ust. 3–5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, lub
– skazaną za przestępstwo, o którym mowa w art 218–221 Kodeksu karnego, lub
b) nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, lub
c) zalega z uiszczeniem podatków, z wyjątkiem przypadków, gdy uzyskała przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu, lub
3) jednostka organizacyjna, na rzecz której cudzoziemiec wykonuje lub zamierza wykonywać świadczenia jako wolontariusz, jest likwidowana, lub
4) cudzoziemiec ubiega się o wydanie kolejnej wizy krajowej w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 13b, i okoliczności sprawy wskazują, że poprzedzająca ją wiza była wykorzystana w innym celu niż cel, w jakim została wydana.
1f. Wizę krajową w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 9, z adnotacją „student”, lub w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 13, 13a lub 13b, albo decyzję o odmowie wydania tej wizy wydaje się w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku w tej sprawie wraz z dokumentami niezbędnymi do potwierdzenia danych zawartych we wniosku i okoliczności uzasadniających ubieganie się o wydanie tej wizy, a w przypadku gdy minister właściwy do spraw zagranicznych albo konsul zwraca się do Szefa Urzędu o przekazanie informacji, o której mowa w art. 69 konsultacje w sprawie wydania wizy Schengen ust. 5 pkt 3 – w terminie 5 dni od dnia przekazania przez Szefa Urzędu tej informacji.
1g. Jeżeli do wniosku, o którym mowa w ust. 1f, nie zostały dołączone wszystkie dokumenty niezbędne do potwierdzenia danych zawartych we wniosku i okoliczności uzasadniających ubieganie się o wydanie tej wizy, wnioskodawcy przysługuje prawo do ich uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku.
2. Jeżeli dane cudzoziemca znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu i pobytu, wizę krajową można wydać tylko biorąc pod uwagę powody leżące u podstaw decyzji państwa obszaru Schengen, które dokonało wpisu do Systemu Informacyjnego Schengen, oraz uwzględniając zagrożenia, o których mowa w art. 27 lit. d rozporządzenia nr 2018/1861, jakie może powodować obecność danego cudzoziemca na terytorium państw obszaru Schengen.
3. Przepisu ust. 1 pkt 9 nie stosuje się, gdy celem pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest podjęcie lub kontynuacja studiów, prowadzenie badań naukowych lub prac rozwojowych, odbycie stażu lub udział w programie wolontariatu europejskiego.
4. Przepisów ust. 1 pkt 3 i 4 nie stosuje się, gdy celem pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest realizacja zezwolenia na pobyt czasowy w celu połączenia się z rodziną udzielonego członkowi rodziny cudzoziemca, o którym mowa w art. 159 przesłanki obligatoryjnego udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu połączenia się z rodziną ust. 1 pkt 1 lit. c lub d.

1. Wizę krajową wydaje albo odmawia jej wydania konsul.
1a. Wizę może również wydać albo odmówić jej wydania minister właściwy do spraw zagranicznych, jeżeli:
1) wniosek o wydanie wizy został złożony w państwie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 8;
2) zostały spełnione dodatkowe warunki zapewniające możliwość złożenia wniosku o wydanie wizy do ministra właściwego do spraw zagranicznych – w przypadku gdy takie warunki zostały określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 8.
1b. Wniosek o wydanie wizy przez ministra właściwego do spraw zagranicznych w przypadku, o którym mowa w ust. 1a, cudzoziemiec składa za pośrednictwem konsula.
1c. Wniosek złożony bezpośrednio do ministra właściwego do spraw zagranicznych w przypadku, o którym mowa w ust. 1a, zwraca się cudzoziemcowi z informacją o właściwym trybie złożenia wniosku.
2. Wizę Schengen wydaje na granicy lub odmawia jej wydania komendant placówki Straży Granicznej.
3. Wizę krajową wydaje się na wniosek cudzoziemca, składany przez niego na formularzu.
3a. Wizę w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 24 i 24a, wydaje się niezwłocznie, z zastrzeżeniem przepisów art. 67 wystąpienie do organu innego państwa o opinię w sprawie wydania wizy Schengen.
4. Wizę krajową wydaje członkowi misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego państwa obcego lub innej osobie zrównanej z nimi pod względem przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych, a także członkom ich rodzin, lub odmawia im jej wydania:
1) minister właściwy do spraw zagranicznych albo
2) konsul.
5. Minister właściwy do spraw zagranicznych wydaje wizę krajową, o której mowa w ust. 4, na podstawie noty ministerstwa spraw zagranicznych państwa obcego lub jego misji dyplomatycznej, a konsul - dodatkowo na podstawie wniosku o wydanie wizy.
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. Minister właściwy do spraw zagranicznych może określić, w drodze rozporządzenia, państwa, w których cudzoziemcy mogą składać wnioski o wydanie wizy przez ministra właściwego do spraw zagranicznych, uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawnej obsługi cudzoziemców.
9. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 8, minister właściwy do spraw zagranicznych może również określić dodatkowe warunki, po spełnieniu których cudzoziemcy mogą składać wnioski o wydanie wizy do ministra właściwego do spraw zagranicznych.

W przypadku, o którym mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1a, czynności, o których mowa w art. 19 ust. 3 Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, minister właściwy do spraw zagranicznych realizuje za pośrednictwem konsula, o którym mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1b.

1. Jeżeli wydanie wizy Schengen wymaga zasięgnięcia opinii centralnego organu innego państwa obszaru Schengen zgodnie z art. 22 zasięganie opinii organów centralnych innych państw członkowskich ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, konsul rozpatrujący wniosek o wydanie wizy Schengen występuje za pośrednictwem Szefa Urzędu o wyrażenie opinii do właściwego organu tego państwa.
2. Szef Urzędu, w terminie 10 dni od dnia otrzymania wniosku w sprawie, o której mowa w ust. 1, informuje konsula, czy centralny organ innego państwa obszaru Schengen sprzeciwił się wydaniu wizy Schengen.

1. Jeżeli wydanie wizy Schengen przez organ innego państwa obszaru Schengen wymaga zasięgnięcia opinii polskiego centralnego organu zgodnie z art. 22 zasięganie opinii organów centralnych innych państw członkowskich ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, Szef Urzędu, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku w tej sprawie, informuje centralny organ innego państwa obszaru Schengen, czy sprzeciwia się wydaniu wizy Schengen.
2. Przed przekazaniem informacji, o której mowa w ust. 1, Szef Urzędu, w celu stwierdzenia, czy istnieją podstawy do sprzeciwienia się wydaniu wizy Schengen ze względu na okoliczności, o których mowa w art. 32 odmowa wydania wizy ust. 1 lit. a tiret vi Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, konsultuje się z:
1) Komendantem Głównym Straży Granicznej;
2) Komendantem Głównym Policji;
3) Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
4) Szefem Agencji Wywiadu;
5) ministrem właściwym do spraw zagranicznych.
3. Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant Główny Policji, Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Agencji Wywiadu i minister właściwy do spraw zagranicznych przekazują Szefowi Urzędu informacje niezbędne do ustalenia okoliczności, o których mowa w art. 32 odmowa wydania wizy ust. 1 lit. a tiret vi Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, w terminie 5 dni od dnia otrzymania wniosku w tej sprawie. Nieprzekazanie informacji w tym terminie uważa się za zgodę tych organów na wydanie wizy.
4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się także w przypadku, gdy o wyrażenie zgody na wydanie wizy Schengen o ograniczonej ważności terytorialnej ważnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wystąpi organ innego państwa obszaru Schengen zgodnie z art. 25 wydanie wizy o ograniczonej ważności terytorialnej ust. 2 Wspólnotowego Kodeksu Wizowego.

1. Konsul rozpatrujący wniosek o wydanie wizy Schengen zwraca się do Szefa Urzędu o przekazanie informacji, czy zachodzą okoliczności uzasadniające odmowę wydania cudzoziemcowi wizy Schengen, o których mowa w art. 32 ust. 1 lit. a tiret ii lub vi Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, w przypadku gdy wniosek o wydanie wizy Schengen złożył obywatel państwa trzeciego, w stosunku do którego istnieje wymóg zasięgnięcia opinii polskich organów przy rozpatrywaniu tego wniosku.
2. Szef Urzędu przekazuje informację, o której mowa w ust. 1, w terminie 10 dni od dnia otrzymania wniosku konsula w tej sprawie.
3. Przed przekazaniem informacji, o której mowa w ust. 1, Szef Urzędu konsultuje się z:
1) Komendantem Głównym Straży Granicznej;
2) Komendantem Głównym Policji;
3) Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
4) Szefem Agencji Wywiadu;
5) ministrem właściwym do spraw zagranicznych;
6) innym organem niż wymienione w pkt 1-5, w razie potrzeby.
4. Do konsultacji, o których mowa w ust. 3, stosuje się przepis art. 68 opinia polskiego organu w sprawie wydania wizy Schengen przez organ innego państwa ust. 3.
5. W innych przypadkach niż określone w ust. 1 konsul może zwrócić się do Szefa Urzędu o przekazanie informacji, czy zachodzą okoliczności uzasadniające odmowę wydania cudzoziemcowi:
1) wizy Schengen - o których mowa w art. 32 odmowa wydania wizy ust. 1 lit. a tiret ii lub vi Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, albo
2) wizy krajowej - o których mowa w art. 65 przesłanki odmowy wydania wizy krajowej ust. 1 pkt 5 lub 8, albo
3) wizy krajowej – o których mowa w art. 65 przesłanki odmowy wydania wizy krajowej ust. 1a lub 1c–1e.
6. Szef Urzędu przekazuje informację, o której mowa w ust. 5 pkt 3, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku konsula w tej sprawie.
7. Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant Główny Policji, Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Agencji Wywiadu, minister właściwy do spraw zagranicznych lub inny organ, o którym mowa w ust. 3 pkt 6, przekazują Szefowi Urzędu informacje niezbędne do ustalenia okoliczności, o których mowa w art. 65 przesłanki odmowy wydania wizy krajowej ust. 1a lub 1c–1e, w terminie 20 dni od dnia otrzymania wniosku w tej sprawie. Nieprzekazanie informacji w tym terminie uważa się za zgodę tych organów na wydanie wizy.

1. Na wniosek Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta Głównego Policji, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu, ministra właściwego do spraw zagranicznych lub innego organu, o którym mowa w art. 69 konsultacje w sprawie wydania wizy Schengen ust. 3 pkt 6, złożony przed upływem 5-dniowego terminu wyznaczonego na przekazanie przez te organy Szefowi Urzędu informacji, czy zachodzą okoliczności uzasadniające odmowę wydania cudzoziemcowi wizy Schengen, o których mowa w art. 32 odmowa wydania wizy ust. 1 lit. a tiret ii lub vi Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, albo wizy krajowej, o których mowa w art. 65 przesłanki odmowy wydania wizy krajowej ust. 1 pkt 5 lub 8, Szef Urzędu może przedłużyć ten termin o 20 dni.
1a. Na wniosek Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta Głównego Policji, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu, ministra właściwego do spraw zagranicznych lub innego organu, o którym mowa w art. 69 konsultacje w sprawie wydania wizy Schengen ust. 3 pkt 6, złożony przed upływem 20-dniowego terminu, o którym mowa w art. 69 konsultacje w sprawie wydania wizy Schengen ust. 7, Szef Urzędu może przedłużyć ten termin o 25 dni.
2. W przypadku uwzględnienia przez Szefa Urzędu wniosku o przedłużenie terminu, o którym mowa w ust. 1, lub konieczności przeprowadzenia przez niego dodatkowego postępowania wyjaśniającego 10-dniowy termin wyznaczony Szefowi Urzędu na przekazanie informacji konsulowi ulega przedłużeniu, nie dłużej jednak niż do 30 dni.
2a. W przypadku uwzględnienia przez Szefa Urzędu wniosku o przedłużenie terminu, o którym mowa w ust. 1a, lub konieczności przeprowadzenia przez niego dodatkowego postępowania wyjaśniającego 30-dniowy termin wyznaczony Szefowi Urzędu na przekazanie informacji konsulowi ulega przedłużeniu, nie dłużej jednak niż do 55 dni.
3. O przedłużeniu terminu, o którym mowa w ust. 2 lub 2a, Szef Urzędu powiadamia konsula.

Przepisy art. 67 wystąpienie do organu innego państwa o opinię w sprawie wydania wizy Schengen, art. 69 konsultacje w sprawie wydania wizy Schengen i art. 70 termin przekazania opinii w sprawie wydania wizy Schengen stosuje się odpowiednio w przypadku rozpatrywania wniosków o wydanie wizy przez ministra właściwego do spraw zagranicznych.

1. Wymiana informacji na podstawie art 67-70 odbywa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
2. Wymiana informacji na podstawie art 67-70 może odbywać się w formie pisemnej w przypadku:
1) braku możliwości wymiany informacji za pomocą środków komunikacji elektronicznej z powodu nadzwyczajnych okoliczności lub
2) wymiany informacji z organem, o którym mowa w art. 69 konsultacje w sprawie wydania wizy Schengen ust. 3 pkt 6.

Jeżeli dane cudzoziemca ubiegającego się o wydanie wizy krajowej znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu i pobytu i zachodzą przyczyny uzasadniające wydanie tej wizy, minister właściwy do spraw zagranicznych albo konsul rozpatrujący wniosek o wydanie wizy krajowej przeprowadza, za pośrednictwem Komendanta Głównego Policji, z właściwym organem państwa obszaru Schengen, które dokonało wpisu do Systemu Informacyjnego Schengen, konsultacje, o których mowa w art. 27 rozporządzenia nr 2018/1861, i informuje, za pośrednictwem Komendanta Głównego Policji, właściwy organ tego państwa obszaru Schengen o decyzji wydanej w sprawie wydania wizy krajowej lub o zamiarze wydania takiej wizy.

Jeżeli dane cudzoziemca zostały umieszczone w Systemie Informacyjnym Schengen do celów, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia nr 2018/1860, minister właściwy do spraw zagranicznych albo konsul, za pośrednictwem Komendanta Głównego Policji:
1) zwraca się do właściwego organu państwa obszaru Schengen, które umieściło dane, o przeprowadzenie konsultacji, o których mowa w art. 9 ust. 1 rozporządzenia nr 2018/1860, w przypadku gdy dane zostały umieszczone w związku z decyzją właściwego organu tego państwa obszaru Schengen, której towarzyszy zakaz ponownego wjazdu;
2) informuje właściwy organ państwa obszaru Schengen, które umieściło dane, o decyzji wydanej w sprawie wydania wizy krajowej, w przypadku gdy dane zostały umieszczone w związku z decyzją właściwego organu tego państwa obszaru Schengen, której towarzyszy zakaz ponownego wjazdu;
3) informuje właściwy organ państwa obszaru Schengen, które umieściło dane, o zamiarze wydania wizy krajowej lub o jej wydaniu, w przypadku gdy dane zostały umieszczone w związku z decyzją właściwego organu tego państwa obszaru Schengen, której nie towarzyszy zakaz ponownego wjazdu.

1. Organem właściwym do informowania organów innych państw obszaru Schengen o wydaniu wizy Schengen jest:
1) minister właściwy do spraw zagranicznych - w przypadkach, o których mowa w art. 25 wydanie wizy o ograniczonej ważności terytorialnej ust. 4 i art. 31 opieka medyczna zapewniana cudzoziemcowi, któremu odmówiono wjazdu na terytorium RP ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Wizowego - w odniesieniu do wiz Schengen wydawanych przez ministra właściwego do spraw zagranicznych albo konsula;
2) Komendant Główny Straży Granicznej - w przypadkach, o których mowa w art. 25 wydanie wizy o ograniczonej ważności terytorialnej ust. 4 i art. 31 opieka medyczna zapewniana cudzoziemcowi, któremu odmówiono wjazdu na terytorium RP ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Wizowego - w odniesieniu do wiz Schengen wydawanych na granicy;
3) minister właściwy do spraw zagranicznych - w przypadkach, o których mowa w art. 31 informacje o organach centralnych innych państw członkowskich ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Wizowego - w odniesieniu do wiz Schengen wydawanych przez ministra właściwego do spraw zagranicznych.
2. W przypadku gdy w odniesieniu do wiz krajowych zaistnieją okoliczności, o których mowa w art. 31 informacje o organach centralnych innych państw członkowskich ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, konsul lub minister właściwy do spraw zagranicznych informuje Szefa Urzędu o wydaniu wizy krajowej.
3. Minister właściwy do spraw zagranicznych, konsul lub Komendant Główny Straży Granicznej przekazuje informację o wydaniu wizy Schengen za pośrednictwem Szefa Urzędu.
4. Szef Urzędu udostępnia informacje, o których mowa w ust. 1 i 2:
1) Komendantowi Głównemu Straży Granicznej;
2) Komendantowi Głównemu Policji;
3) Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
4) Szefowi Agencji Wywiadu;
5) ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych.

1. W przypadkach, o których mowa w art. 25 wydanie wizy o ograniczonej ważności terytorialnej ust. 4 i art. 31 informacje o organach centralnych innych państw członkowskich ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, organem właściwym do gromadzenia informacji o wizach Schengen wydanych przez właściwe organy innych państw obszaru Schengen jest Szef Urzędu.
2. Szef Urzędu udostępnia informacje, o których mowa w ust. 1, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej, Komendantowi Głównemu Policji, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefowi Agencji Wywiadu i ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych.

1. Wizę krajową wydaje się albo odmawia się jej wydania w terminie 15 dni od dnia złożenia wniosku w tej sprawie, chyba że wniosek został uznany za niedopuszczalny.
2. W uzasadnionych przypadkach termin, o którym mowa w ust. 1, może być przedłużony do 30 dni, a w przypadku gdy minister właściwy do spraw zagranicznych albo konsul zwraca się do Szefa Urzędu o przekazanie informacji, czy zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 65 przesłanki odmowy wydania wizy krajowej ust. 1 pkt 5 lub 8 – do 5 dni od dnia przekazania przez Szefa Urzędu tej informacji.
3. Termin, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do wydania wizy krajowej, o której mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 18a i 21.

Jeżeli w toku rozpatrywania przez ministra właściwego do spraw zagranicznych wniosku o wydanie wizy krajowej lub wizy Schengen albo wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, w przypadku, o którym mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1a, zachodzi konieczność przeprowadzenia z cudzoziemcem rozmowy, o której mowa w art. 21 ust. 8 Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, minister właściwy do spraw zagranicznych może polecić przeprowadzenie takiej rozmowy konsulowi, o którym mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1b.

1. Odmowa wydania wizy krajowej następuje w drodze decyzji.
2. Decyzję o odmowie wydania wizy krajowej wydaje się na formularzu. Decyzja wydana na formularzu zawiera:
1) oznaczenie organu;
2) oznaczenie strony;
3) rozstrzygnięcie;
4) podstawę prawną odmowy;
5) określenie powodów odmowy;
6) pouczenie o przysługującym wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy przez ministra właściwego do spraw zagranicznych albo konsula oraz trybie jego wniesienia;
7) miejsce i datę wydania decyzji;
8) podpis pracownika działającego w imieniu ministra właściwego do spraw zagranicznych albo urzędnika konsularnego, z podaniem imienia i nazwiska oraz zajmowanego stanowiska;
9) okrągłą pieczęć urzędową.

1. Od decyzji o odmowie wydania wizy Schengen lub wizy krajowej wydanej przez:
1) konsula - przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez ten organ;
1a) ministra właściwego do spraw zagranicznych – przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez ten organ;
2) komendanta placówki Straży Granicznej - przysługuje odwołanie do Komendanta Głównego Straży Granicznej.
1a. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1a, wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy składa się za pośrednictwem konsula, o którym mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1b, jeżeli decyzja ministra właściwego do spraw zagranicznych została wydana w warunkach, o których mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1a.
2. Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy składa się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji o odmowie wydania wizy Schengen lub wizy krajowej.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, rozpatruje się w terminie 14 dni.
4. Decyzję o utrzymaniu w mocy decyzji o odmowie wydania wizy Schengen lub wizy krajowej po rozpatrzeniu wniosku, o którym mowa w ust. 2, wydaje się na formularzu. Decyzja wydana na formularzu zawiera:
1) oznaczenie organu;
2) oznaczenie strony;
3) rozstrzygnięcie;
4) datę decyzji, która jest utrzymywana w mocy;
5) podstawę prawną ponownej odmowy;
5a) określenie powodów ponownej odmowy;
6) miejsce i datę wydania decyzji;
7) podpis pracownika działającego w imieniu ministra właściwego do spraw zagranicznych albo urzędnika konsularnego, z podaniem imienia i nazwiska oraz zajmowanego stanowiska;
8) okrągłą pieczęć urzędową.
5. Decyzja o utrzymaniu w mocy decyzji o odmowie wydania wizy Schengen zawiera dodatkowo:
1) uzasadnienie obejmujące wskazanie istotnych faktów odnoszących się do powodów odmowy;
2) pouczenie o dopuszczalności i trybie wniesienia skargi do sądu administracyjnego, wysokości wpisu od skargi, a także możliwości ubiegania się przez stronę o zwolnienie od kosztów albo przyznanie prawa pomocy.
6. Konsul, za pośrednictwem którego złożono wniosek, o którym mowa w ust. 1a, przekazuje do ministra właściwego do spraw zagranicznych odwzorowanie cyfrowe wniosku oraz przedłożonego dokumentu podróży i złożonych dokumentów.

1. Cudzoziemiec ubiegający się o wydanie wizy krajowej składa osobiście:
1) wypełniony formularz wniosku o wydanie tej wizy, zawierający:
a) dane cudzoziemca lub informacje, o których mowa w art. 13 zakres przetwarzanych danych dotyczących cudzoziemca,
b) informację o obywatelstwie cudzoziemca w chwili urodzenia,
c) następujące dane dotyczące posiadanego przez cudzoziemca dokumentu podróży:
– rodzaj,
– serię i numer,
– datę wydania i datę upływu ważności,
– nazwę państwa, które go wystawiło,
d) adres poczty elektronicznej cudzoziemca,
e) nazwisko, imię, adres, numer telefonu, adres poczty elektronicznej oraz obywatelstwo osoby sprawującej władzę rodzicielską nad cudzoziemcem lub opiekuna prawnego cudzoziemca – w przypadku osoby małoletniej,
f) nazwę i adres siedziby szkoły albo jednostki prowadzącej studia pierwszego stopnia, studia drugiego stopnia lub jednolite studia magisterskie albo kształcenie w szkole doktorskiej – w przypadku cudzoziemców będących uczniami albo studentami lub doktorantami,
fa) informację o kierunku studiów pierwszego stopnia, studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów magisterskich, a w przypadku szkoły doktorskiej – informację o dyscyplinach naukowych albo artystycznych, oraz informację o semestrze lub roku – w przypadku cudzoziemców będących studentami lub doktorantami,
g) numer telefonu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy,
h) posiadany przez cudzoziemca krajowy numer identyfikacyjny,
i) informację o wydanych cudzoziemcowi w okresie ostatnich 5 lat wizach Schengen lub wizach krajowych,
j) wskazanie i uzasadnienie celu pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
k) wskazanie państwa członkowskiego Unii Europejskiej, do którego następuje pierwszy wjazd cudzoziemca na terytorium Unii Europejskiej,
l) informację o stałym zamieszkiwaniu cudzoziemca na terytorium innego państwa niż państwo, którego jest obywatelem, oraz o dokumencie uprawniającym go do pobytu na tym terytorium,
m) liczbę wjazdów cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do których uprawniać ma wiza krajowa,
n) wskazanie planowanego okresu pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
o) informację o pobraniu odcisków linii papilarnych od cudzoziemca w toku poprzedniego postępowania w sprawie wydania mu wizy,
p) dane kontaktowe zapraszającego albo tymczasowy adres cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
r) planowaną datę wjazdu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wyjazdu z tego terytorium,
s) informację dotyczącą pokrycia kosztów podróży cudzoziemca i jego utrzymania,
sa) informacje o posiadanym zezwoleniu na pracę, zaświadczeniu o wpisie wniosku do ewidencji wniosków w sprawie pracy sezonowej, oświadczeniu o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi lub zwolnieniu z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę,
t) następujące dane lub informacje dotyczące obywatela innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, będącego członkiem rodziny cudzoziemca:
– imię (imiona) i nazwisko,
– datę urodzenia,
– numer dokumentu podróży lub dowodu tożsamości,
– informację o obywatelstwie,
– informację o stopniu pokrewieństwa z cudzoziemcem;
2) aktualną fotografię;
3) dokumenty potwierdzające:
a) cel i warunki planowanego pobytu,
b) posiadanie wystarczających środków finansowych na pokrycie kosztów utrzymania przez cały okres planowanego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz na podróż powrotną do państwa pochodzenia lub zamieszkania albo na tranzyt do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd, albo możliwość uzyskania takich środków zgodnie z prawem,
c) posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub podróżnego ubezpieczenia medycznego, o którym mowa w art. 25 obowiązki cudzoziemca wjeżdżającego na terytorium RP ust. 1 pkt 2 lit. a,
d) wiarygodność deklaracji cudzoziemca o zamiarze opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed upływem terminu ważności wizy,
e) inne okoliczności podane we wniosku.
1a. W przypadku cudzoziemca będącego:
1) osobą małoletnią – wniosek o wydanie wizy krajowej składają rodzice lub ustanowieni przez sąd lub inny właściwy organ opiekunowie albo jedno z rodziców, jeżeli władza rodzicielska przysługuje wyłącznie temu rodzicowi, lub ustanowiony przez sąd lub inny właściwy organ opiekun;
2) osobą ubezwłasnowolnioną całkowicie – wniosek o wydanie wizy krajowej składa opiekun ustanowiony przez sąd lub inny właściwy organ;
3) osobą małoletnią bez opieki – wniosek o wydanie wizy krajowej składa kurator lub inny podmiot reprezentujący małoletniego ustanowiony przez sąd lub inny właściwy organ.
2. (uchylony)
3. Do wymogu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. c, stosuje się przepis art. 25 obowiązki cudzoziemca wjeżdżającego na terytorium RP ust. 4.
4. (uchylony)
5. Cudzoziemiec ubiegający się o wydanie wizy krajowej przedstawia do wglądu dokument podróży, który spełnia łącznie następujące kryteria:
1) jego okres ważności upłynie nie wcześniej niż po 3 miesiącach od upływu okresu ważności wizy, o którą się ubiega;
2) zawiera przynajmniej dwie wolne strony;
3) został wydany w ciągu ostatnich 10 lat.
6. W pilnych przypadkach uzasadnionych słusznym interesem cudzoziemca kryterium, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, może być pominięte.
7. W szczególnych przypadkach uzasadnionych osobistą sytuacją cudzoziemca można odstąpić od wymogu osobistego złożenia wniosku.
8. Przyjęcie wniosku o wydanie wizy krajowej odnotowuje się w dokumencie podróży cudzoziemca.
9. Przyjęcie przez ministra właściwego do spraw zagranicznych wniosku o wydanie wizy krajowej w przypadku, o którym mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1a, odnotowuje w dokumencie podróży cudzoziemca konsul, o którym mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1b.
10. Wnioski o wydanie wizy krajowej w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 5–6, są przyjmowane poza kolejnością w przypadkach określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 11.
11. Minister właściwy do spraw zagranicznych może określić, w drodze rozporządzenia, zawody, rodzaje umów, na podstawie których cudzoziemcowi może zostać powierzone wykonywanie pracy, lub rodzaje działalności podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi według klasyfikacji określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 40 standardowe klasyfikacje i nomenklatury ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 773), w przypadku których obowiązuje przyjmowanie wniosków o wydanie wizy krajowej w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 5–6, poza kolejnością. Określając te zawody, minister właściwy do spraw zagranicznych może również wskazać państwa, w których wnioski o wydanie wizy krajowej w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 5–6, są przyjmowane od obywateli tych państw poza kolejnością.
12. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 11, uwzględnia się aktualne potrzeby polskiego rynku pracy.

Konsul, o którym mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1b, przekazuje do ministra właściwego do spraw zagranicznych odwzorowanie cyfrowe wniosku oraz przedłożonego dokumentu podróży i złożonych dokumentów, a w przypadku wniosku o wydanie wizy Schengen, dodatkowo przekazuje odciski linii papilarnych, o ile zostały pobrane.

1. Za przyjęcie i rozpatrzenie przez ministra właściwego do spraw zagranicznych wniosku o wydanie wizy krajowej lub wniosku o ponowne rozpatrzenie wniosku o wydanie wizy Schengen i wizy krajowej pobiera się opłaty, które stanowią dochód budżetu państwa.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wiz, o których mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 4.
3. Opłaty, o których mowa w ust. 1, są pobierane w wysokości odpowiadającej opłacie konsularnej za wydanie wizy określonej dla indywidualnego przypadku, chyba że w państwie przyjmującym obywatel państwa, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 79a wydanie lub odmowa wydania przez ministra cudzoziemcowi wizy krajowej ust. 6 i 7 niniejszej ustawy, z uwagi na zobowiązania międzynarodowe lub przepisy wydane na podstawie art. 119 rozporządzenie w sprawie stosowania obniżonej wysokości opłat konsularnych ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. – Prawo konsularne nie jest zobowiązany do ich uiszczenia.
4. W przypadku, o którym mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1a, opłaty, o których mowa w ust. 1, pobiera konsul, o którym mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1b. Do pobierania oraz zwrotu opłat w tym przypadku stosuje się przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. – Prawo konsularne.

1. Wizę krajową umieszcza się w formie naklejki wizowej w dokumencie podróży, a w szczególnych przypadkach uzasadnionych interesem cudzoziemca - na osobnym blankiecie wizowym.
2. Na blankiecie wizowym umieszcza się dane cudzoziemca lub informacje, o których mowa w art. 13 zakres przetwarzanych danych dotyczących cudzoziemca, oraz jego aktualną fotografię.
3. Czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do wiz wydanych przez ministra właściwego do spraw zagranicznych, z wyjątkiem wiz, o których mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 4, i wiz wydawanych w warunkach, o których mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1a, wykonuje konsul, o którym mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1b.
4. Czynności, o których mowa w art. 27 przekraczanie granicy przez cudzoziemców w ramach wycieczek szkolnych i art. 29 uchylony Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, w odniesieniu do wiz wydanych przez ministra właściwego do spraw zagranicznych w przypadkach, o których mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1a, wykonuje konsul, o którym mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1b.

1. Jeżeli w naklejce wizowej wizy krajowej został wykryty błąd przed jej umieszczeniem w dokumencie podróży lub na blankiecie wizowym, naklejkę unieważnia się.
2. Jeżeli błąd został wykryty po umieszczeniu naklejki wizowej wizy krajowej w dokumencie podróży lub na blankiecie wizowym, minister właściwy do spraw zagranicznych, konsul lub komendant placówki Straży Granicznej unieważnia naklejkę wizową wizy krajowej, a w dokumencie podróży lub na blankiecie wizowym umieszcza nową naklejkę.
3. Jeżeli dokument podróży należący do cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy krajowej został wymieniony, wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, na jego wniosek, umieszcza w dokumencie wymienionym nową naklejkę wizową wizy krajowej.
4. Jeżeli komendant placówki Straży Granicznej wykrył błąd w naklejce wizowej wizy Schengen, unieważnia tę naklejkę i umieszcza w dokumencie podróży lub na blankiecie wizowym nową naklejkę.
5. Czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do wiz wydanych przez ministra właściwego do spraw zagranicznych, z wyjątkiem wiz, o których mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 4, i wiz wydawanych w przypadkach, o których mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1a, wykonuje konsul, o którym mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1b.
6. Czynności, o których mowa w art. 28 przesłanki odmowy wjazdu i pobytu na terytorium RP Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, w odniesieniu do wiz wydanych przez ministra właściwego do spraw zagranicznych w przypadkach, o których mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1a, wykonuje konsul, o którym mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1b.

1. Poza przypadkiem, o którym mowa w art. 66 właściwość organów w sprawach wydawania wiz ust. 1a, wizę krajową może wydać albo odmówić jej wydania minister właściwy do spraw zagranicznych, jeżeli:
1) cudzoziemiec ubiegający się o wydanie wizy krajowej spełnia łącznie następujące warunki:
a) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
b) złożył wniosek o wydanie wizy krajowej do ministra właściwego do spraw zagranicznych w okresie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 6,
c) posiada obywatelstwo państwa określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 6;
2) zostały spełnione dodatkowe warunki zapewniające możliwość złożenia wniosku o wydanie wizy krajowej do ministra właściwego do spraw zagranicznych w czasie pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w przypadku, gdy takie warunki zostały określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 6.
2. W postępowaniu w sprawie wydania wizy krajowej w przypadku, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zagranicznych może korzystać z pomocy przedsiębiorcy, który prowadzi działalność obejmującą czynności, których dokonują usługodawcy zewnętrzni, o których mowa w art. 43 decyzje w sprawach unieważnienia zezwolenia na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, lub który posiada rozbudowaną sieć punktów obsługi ludności na terenie kraju i podejmie się prowadzenia działalności obejmującej czynności określone w art. 43 decyzje w sprawach unieważnienia zezwolenia na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego Wspólnotowego Kodeksu Wizowego.
3. Do zamówień publicznych niezbędnych do zapewnienia pomocy przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 2, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1605 i 1720) ani przepisów ustawy z dnia 21 października 2016 r. o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz. U. z 2023 r. poz. 140).
4. Minister właściwy do spraw zagranicznych w terminie miesiąca od końca miesiąca, w którym udzielono zamówienia, o którym mowa w ust. 3, zamieszcza w Biuletynie Zamówień Publicznych informację o udzieleniu zamówienia, podając:
1) adres siedziby urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zagranicznych;
2) datę i miejsce zawarcia umowy lub informację o zawarciu umowy o zawarciu umowy drogą elektroniczną;
3) opis przedmiotu umowy;
4) cenę;
5) wskazanie okoliczności faktycznych uzasadniających udzielenie zamówienia bez zastosowania przepisów ustawy – Prawo zamówień publicznych;
6) nazwę (firmę) podmiotu albo imię i nazwisko osoby, z którymi została zawarta umowa.
5. Jeżeli minister właściwy do spraw zagranicznych korzysta z pomocy przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 2, ten przedsiębiorca dokonuje w postępowaniu w sprawie wydania wizy krajowej w przypadku, o którym mowa w ust. 1, czynności w zakresie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 6 . W takim przypadku nadzór nad dokonywaniem tych czynności sprawują pracownicy urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zagranicznych. Czynności przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 2, wykonuje z upoważnienia ministra właściwego do spraw zagranicznych.
6. Minister właściwy do spraw zagranicznych może określić, w drodze rozporządzenia:
1) okres lub okresy, w których cudzoziemcy przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą składać wnioski do ministra właściwego do spraw zagranicznych o wydanie wiz krajowych;
2) państwa, których obywatele przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą składać wnioski do ministra właściwego do spraw zagranicznych o wydanie wiz krajowych.
7. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 6, minister właściwy może również określić:
1) dodatkowe warunki, w szczególności dotyczące celów wydawania wiz krajowych, o których mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1, po spełnieniu których cudzoziemcy przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą składać wnioski do ministra właściwego do spraw zagranicznych o wydanie wiz krajowych;
2) zakres czynności, jakie przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 2, może dokonywać w postępowaniu w sprawie wydania wizy krajowej w przypadku, o którym mowa w ust. 1.
8. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, minister właściwy do spraw zagranicznych uwzględnia:
1) konieczność zapewnienia sprawnej obsługi cudzoziemców w warunkach braku możliwości albo znacznego ograniczenia możliwości wydawania wiz krajowych przez konsulów w jednym lub większej liczbie państw na skutek zdarzeń nagłych jak działania wojenne, klęska żywiołowa czy ograniczenie liczebności personelu urzędów konsularnych na skutek działań organów władzy publicznej tych państw;
2) liczbę wydawanych wcześniej wiz krajowych w państwie lub państwa, o których mowa w pkt 1;
3) znaczenie możliwości wydawania wiz krajowych określonym cudzoziemcom, którzy przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dla interesu Rzeczypospolitej Polskiej;
4) sytuację faktyczną i prawną cudzoziemców, którzy przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i którzy nie mogą powrócić do państwa, którego są obywatelami w celu ubiegania się o wydanie wizy krajowej;
5) konieczność zapewnienia sprawności postępowania i efektywnego nadzoru nad wykonywaniem czynności przez przedsiębiorcę, o którym mowa w ust. 2.

1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) oznaczenie celów wydania wiz Schengen lub wiz krajowych, z wyłączeniem tranzytowej wizy lotniskowej, o której mowa w art. 2 definicje pkt 5 Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, wizy Schengen wydawanej w celu tranzytu oraz wiz wydawanych członkom misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych państw obcych lub innym osobom zrównanym z nimi pod względem przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych oraz członkom ich rodzin;
2) wzór blankietu wizowego, o którym mowa w art. 78 forma wizy krajowej ust. 1;
3) wzór formularza wniosku o wydanie wizy krajowej i szczegółowe wymogi techniczne dotyczące fotografii dołączanej do wniosku;
4) sposób odnotowywania przyjęcia wniosku o wydanie wizy krajowej;
5) sposób przekazywania Szefowi Urzędu przez:
a) ministra właściwego do spraw zagranicznych albo konsula - danych wymienionych we wniosku o wydanie wizy,
b) konsula, Komendanta Głównego Straży Granicznej i ministra właściwego do spraw zagranicznych - informacji o wydaniu wizy Schengen;
6) wzór formularza, na którym wydaje się decyzję o odmowie wydania wizy krajowej;
6a) wzór formularza, na którym wydaje się decyzję, o której mowa w art. 76 środki odwoławcze od decyzji o odmowie wydania wizy ust. 4;
7) sposób umieszczania naklejki wizowej wizy krajowej w dokumencie podróży lub na osobnym blankiecie wizowym;
8) sposób unieważniania naklejki wizowej wizy krajowej w przypadku, o którym mowa w art. 79 błąd w naklejce wizowej ust. 2.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych uwzględni:
1) typy wiz, o których mowa w art. 58 rodzaje wiz wydawanych cudzoziemcowi, i cele wydania wizy określone w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej;
2) konieczność zapewnienia czytelności blankietu wizowego, o którym mowa w art. 78 forma wizy krajowej ust. 1;
3) konieczność zapewnienia kontroli odnotowywania przyjęcia wniosku o wydanie wizy krajowej;
4) konieczność zapewnienia sprawnego i bezpiecznego przekazywania informacji oraz danych, o których mowa w ust. 1 pkt 5;
5) konieczność zapewnienia kontroli czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 8.