1. Do naprawienia szkód, o których mowa w przepisach ustawy, z wyłączeniem szkód, o których mowa w art. 31 korzystanie z wody ust. 7, art. 175 nakaz usunięcia drzew lub krzewów na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią ust. 2, art. 176 zakazy w celu zapewnienia szczelności i stabilności wałów przeciwpowodziowych ust. 10, art. 177 czasowy zakaz poruszania się po wałach przeciwpowodziowych ust. 2 oraz art. 182 nakaz obniżenia piętrzenia wody lub opróżnienie zbiornika ust. 6, stosuje się przepisy art. 469 dochodzenie roszczeń za szkody.
2. Do zapobiegania szkodom w wodach i naprawy szkód w wodach w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie stosuje się przepisy tej ustawy.
1. W sprawie naprawienia szkód innych niż szkody będące skutkiem okoliczności określonych w art. 222 prawa właściciela gruntów zalanych podczas powodzi ust. 3 i art. 223 własność gruntu trwale i naturalnie zajętego przez wody ust. 1, powstałych w szczególności w związku z wykonywaniem pozwolenia wodnoprawnego albo dokonaniem zgłoszenia wodnoprawnego, prawo dochodzenia roszczeń przed sądami powszechnymi przysługuje po wyczerpaniu trybu, o którym mowa w ust. 3.
2. Prawo dochodzenia roszczeń, o którym mowa w ust. 1, obejmuje wyłącznie szkodę rzeczywiście poniesioną.
3. Na żądanie poszkodowanego organ właściwy w sprawie pozwolenia wodnoprawnego albo zgłoszenia wodnoprawnego, którego następstwem jest szkoda, a jeżeli szkoda nie jest następstwem wykonywania pozwolenia wodnoprawnego albo dokonania zgłoszenia wodnoprawnego – właściwy wojewoda, ustala wysokość odszkodowania, w formie pieniężnej, w drodze decyzji.
4. W terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji, o której mowa w ust. 3, strona może wnieść powództwo do sądu powszechnego.
5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio w przypadku niewydania decyzji, o której mowa w ust. 3, przez właściwy organ w terminie 3 miesięcy od dnia zgłoszenia żądania przez poszkodowanego.
Przepisy art. 469 dochodzenie roszczeń za szkody stosuje się odpowiednio do gruntów, na których znajdują się urządzenia wodne, przejęte na podstawie art. 419 obowiązek usunięcia urządzeń wodnych ust. 2 na własność właściciela wód.
1. Jeżeli szkoda wystąpiła na skutek wejścia w życie aktów prawa miejscowego wydanych na podstawie art. 31 korzystanie z wody ust. 2, art. 135 właściwość organów w sprawach ustanowienia strefy ochronnej ust. 1 pkt 2 i ust. 2, art. 141 ustanawianie obszaru ochronnego ust. 1 i 4, art. 327 plany utrzymania wód ust. 4 i 6 lub art. 382 ochrona urządzeń pomiarowych służb państwowych ust. 7, właścicielowi nieruchomości przysługuje odszkodowanie:
1) w przypadku zmiany aktu prawa miejscowego albo zastąpienia dotychczasowego aktu prawa miejscowego nowym aktem prawa miejscowego – z tytułu uniemożliwienia lub istotnego ograniczenia:
a) korzystania z nieruchomości lub jej części w sposób zgodny z możliwościami zagospodarowania terenu wynikającymi z aktu prawa miejscowego przed jego zmianą lub zastąpieniem,
b) możliwości zagospodarowania terenu zgodnie z przeznaczeniem ustalonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego
– jeżeli to uniemożliwienie lub istotne ograniczenie skutkuje obniżeniem wartości nieruchomości;
2) w przypadkach innych niż określone w pkt 1 – z tytułu uniemożliwienia lub istotnego ograniczenia:
a) dalszego faktycznego użytkowania terenu i gruntu w sposób zgodny z mającym miejsce w dniu wejścia w życie aktu prawa miejscowego faktycznym użytkowaniem,
b) możliwości zagospodarowania terenu zgodnie z przeznaczeniem ustalonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego
– jeżeli to uniemożliwienie lub istotne ograniczenie skutkuje obniżeniem wartości nieruchomości.
2. W przypadku stwierdzenia nieważności aktu prawa miejscowego albo jego uchylenia przez sąd administracyjny odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, podlega zwrotowi na rzecz podmiotu, który to odszkodowanie wypłacił.
3. Wysokość odszkodowania, o którym mowa w ust. 1, ustala się na dzień wejścia w życie aktu prawa miejscowego.
4. Obniżenie wartości nieruchomości stanowi różnicę między wartością nieruchomości określoną przy uwzględnieniu możliwości zagospodarowania terenu i ograniczeń w tym zagospodarowaniu po wejściu w życie aktu prawa miejscowego a jej wartością przed wejściem w życie tego aktu prawa miejscowego, określoną z uwzględnieniem:
1) możliwości zagospodarowania terenu i ograniczeń w tym zagospodarowaniu wynikających z aktu prawa miejscowego obowiązującego przed zmianą aktu prawa miejscowego albo zastąpieniem dotychczasowego aktu prawa miejscowego nowym aktem prawa miejscowego;
2) sposobu użytkowania terenu i gruntu określonego na podstawie ewidencji gruntów i budynków lub zagospodarowania terenu zgodnie z przeznaczeniem ustalonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
5. Roszczenie o wypłatę odszkodowania, o którym mowa w ust. 1, przedawnia się z upływem 2 lat od dnia wystąpienia szkody.
6. Wysokość odszkodowania, o którym mowa w ust. 1, ustala właściwy starosta, w drodze decyzji, na wniosek właściciela nieruchomości.
7. W terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji, o której mowa w ust. 6, strona może wnieść powództwo do sądu powszechnego.
8. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio w przypadku niewydania decyzji przez starostę w terminie 3 miesięcy od dnia zgłoszenia roszczenia.
9. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, wypłaca:
1) organ wydający akt prawa miejscowego;
2) właściciel ujęcia wody – w przypadku ustanowienia strefy ochronnej;
3) odpowiednio Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowy Instytut Badawczy albo Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy – w przypadku ustanowienia strefy ochronnej urządzenia pomiarowego służb państwowych.
10. Roszczenie o zwrot odszkodowania, o którym mowa w ust. 2, przedawnia się z upływem 2 lat od dnia uchylenia albo stwierdzenia nieważności aktu prawa miejscowego.
11. Przepisy ust. 1–10 stosuje się do użytkowników wieczystych.
1. W sprawie naprawienia szkód będących skutkiem okoliczności określonych w art. 222 prawa właściciela gruntów zalanych podczas powodzi ust. 3 i art. 223 własność gruntu trwale i naturalnie zajętego przez wody ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, z tym że odszkodowanie obejmuje także koszty sporządzenia projektu, o którym mowa w art. 220 ustalanie linii brzegu ust. 6.
2. Roszczenie o naprawienie szkody przedawnia się z upływem 2 lat od dnia wystąpienia szkody.
