Prawo wodne

Planowanie w gospodarowaniu wodami obejmuje następujące dokumenty planistyczne:
1) plany gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy;
2) plany zarządzania ryzykiem powodziowym;
3) plan przeciwdziałania skutkom suszy;
4) plany utrzymania wód;
5) wstępną ocenę ryzyka powodziowego;
6) mapy zagrożenia powodziowego;
7) mapy ryzyka powodziowego;
8) wstępną ocenę stanu środowiska wód morskich;
9) zestaw właściwości typowych dla dobrego stanu środowiska wód morskich;
10) zestaw celów środowiskowych dla wód morskich;
11) program monitoringu wód morskich;
12) program ochrony wód morskich.

Planowanie w gospodarowaniu wodami służy programowaniu i koordynowaniu działań mających na celu:
1) osiągnięcie lub utrzymanie dobrego stanu wód oraz ekosystemów zależnych od wód, a także ochronę, poprawę i zapobieganie dalszemu pogarszaniu stanu ekosystemów wodnych, lądowych i terenów podmokłych;
2) poprawę stanu zasobów wodnych;
3) promowanie zrównoważonego korzystania z wód opartego na długoterminowej ochronie dostępnych zasobów wodnych;
4) zmniejszanie ilości wprowadzanych do wód lub do ziemi substancji i energii mogących negatywnie oddziaływać na wody;
5) poprawę ochrony przeciwpowodziowej oraz przeciwdziałanie skutkom suszy;
6) osiągnięcie celów środowiskowych, o których mowa w art. 56 cel środowiskowy dla jednolitych części wód powierzchniowych, art. 57 cel środowiskowy dla sztucznych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, art. 59 cel środowiskowy dla jednolitych części wód podziemnych oraz w art. 61 cel środowiskowy dla obszarów chronionych.

1. W celu opracowania planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy sporządza się następujące dokumentacje planistyczne:
1) wykazy jednolitych części wód;
2) charakterystyki jednolitych części wód ze wskazaniem sztucznych i silnie zmienionych jednolitych części wód oraz jednolitych części wód zagrożonych nieosiągnięciem celów środowiskowych;
3) identyfikacje znaczących oddziaływań antropogenicznych oraz ocenę ich wpływu na stan wód powierzchniowych i wód podziemnych;
4) identyfikację oddziaływań zmian poziomów wód podziemnych;
5) rejestr wykazów obszarów chronionych;
6) analizy ekonomiczne związane z korzystaniem z wód;
7) programy monitoringu wód;
8) wykazy wielkości emisji i stężeń:
a) substancji priorytetowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 114 rozporządzenie w sprawie wykazu substancji priorytetowych,
b) substancji innych niż wskazane w lit. a, powodujących zanieczyszczenie
– dla których zostały określone środowiskowe normy jakości.
2. Sporządzając dokumentacje planistyczne, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się sporządzany przez ministra właściwego do spraw żeglugi śródlądowej plan lub program rozwoju śródlądowych dróg wodnych o szczególnym znaczeniu transportowym.
3. Okresem referencyjnym dla określenia wartości substancji zawartych w aktualizowanych wykazach, o których mowa w ust. 1 pkt 8, jest rok poprzedzający termin zakończenia opracowywania tych wykazów, a dla substancji czynnych dopuszczonych do wykorzystania w środkach ochrony roślin wartości tych substancji można przedstawić jako wartości uśrednione z 3 lat poprzedzających termin zakończenia opracowywania tych wykazów.
4. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, zawiera wykazy następujących obszarów chronionych:
1) jednolitych części wód przeznaczonych do poboru wody na potrzeby zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi, o których mowa w art. 71 odesłanie do przepisów ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków;
2) jednolitych części wód przeznaczonych do celów rekreacyjnych, w tym kąpieliskowych;
3) obszarów wrażliwych na eutrofizację wywołaną zanieczyszczeniami pochodzącymi ze źródeł komunalnych rozumianą jako wzbogacanie wód biogenami, w szczególności związkami azotu lub fosforu, powodującymi przyspieszony wzrost glonów oraz wyższych form życia roślinnego, w wyniku którego następują niepożądane zakłócenia biologicznych stosunków w środowisku wodnym oraz pogorszenie jakości tych wód;
4) obszarów przeznaczonych do ochrony siedlisk lub gatunków, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, dla których utrzymanie lub poprawa stanu wód jest ważnym czynnikiem w ich ochronie;
5) obszarów przeznaczonych do ochrony gatunków zwierząt wodnych o znaczeniu gospodarczym.
5. Na potrzeby dokumentacji planistycznych, o których mowa w ust. 1, wykorzystuje się odpowiednio profile wody w kąpieliskach.
6. Wody Polskie sporządzają projekty dokumentacji planistycznych, o których mowa w ust. 1 pkt 1–6 i 8, i przekazują je do zatwierdzenia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wodnej.
7. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej zatwierdza dokumentacje planistyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 1–6 i 8.
8. Dokumentacje planistyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3, 6 i 8, aktualizuje się co 6 lat.

1. Plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza zawiera:
1) ogólny opis cech charakterystycznych obszaru dorzecza, obejmujący w szczególności:
a) wykaz jednolitych części wód powierzchniowych wraz z podaniem ich typów i ustalonych warunków referencyjnych,
b) wykaz jednolitych części wód podziemnych;
2) podsumowanie identyfikacji znaczących oddziaływań antropogenicznych i oceny ich wpływu na stan wód powierzchniowych i podziemnych, w tym:
a) oszacowanie punktowych źródeł zanieczyszczeń,
b) oszacowanie rozproszonych źródeł zanieczyszczeń wraz z informacją o przeznaczeniu gruntów,
c) oszacowanie oddziaływań wywieranych na ilościowy stan wód wraz z informacją na temat poboru wód,
d) analizę innych oddziaływań antropogenicznych na stan wód;
3) wykazy obszarów chronionych, o których mowa w art. 317 dokumentacje planistyczne dla planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy ust. 4, wraz z graficznym przedstawieniem przebiegu ich granic oraz określeniem podstaw prawnych ich utworzenia;
4) mapę sieci monitoringu wraz z prezentacją programów monitoringowych;
5) ustalenie celów środowiskowych dla jednolitych części wód i obszarów chronionych;
6) podsumowanie wyników analiz ekonomicznych związanych z korzystaniem z wód;
7) zestaw działań z uwzględnieniem sposobów osiągania ustanawianych celów środowiskowych wraz z jego podsumowaniem;
8) informacje o planowanych i podjętych działaniach, które służą wdrożeniu zasady zwrotu kosztów usług wodnych, przy uwzględnieniu wkładu wniesionego przez użytkowników wód oraz kosztów środowiskowych i zasobowych, zawierające w szczególności informacje o wynikach tych działań oraz ich wpływie na stan wód;
9) podsumowanie działań podjętych dla realizacji:
a) celów środowiskowych, o których mowa w art. 56 cel środowiskowy dla jednolitych części wód powierzchniowych, art. 57 cel środowiskowy dla sztucznych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, art. 59 cel środowiskowy dla jednolitych części wód podziemnych oraz w art. 61 cel środowiskowy dla obszarów chronionych,
b) wymagań wynikających z przepisów ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków
– dla jednolitych części wód przeznaczonych do poboru wody na potrzeby zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi;
10) informacje dotyczące pozwoleń wodnoprawnych udzielonych na:
a) pobór wód,
b) magazynowanie wód,
c) wprowadzanie ścieków do wód,
d) regulację wód
– wraz z informacją dotyczącą wyjątków od wymogu posiadania pozwolenia wodnoprawnego oraz odniesieniem się do rejestru pozwoleń wodnoprawnych zawartych w systemie informacyjnym gospodarowania wodami;
11) informacje o przypadkach, w których udzielono zezwolenia na wprowadzanie zanieczyszczeń bezpośrednio do wód podziemnych, rozumiane jako wprowadzanie w inny sposób niż przez przesiąkanie przez glebę i podglebie;
12) podsumowanie działań podjętych w celu eliminowania stężeń substancji priorytetowych, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 114 rozporządzenie w sprawie wykazu substancji priorytetowych, dla których środowiskowe normy jakości zostały określone w faunie i florze oraz które wykazują tendencje do akumulowania się w osadach, zawierające w szczególności informacje o wynikach prowadzonych działań oraz ich wpływie na stan wód;
13) podsumowanie działań podjętych w celu zapobieżenia skutkom zanieczyszczeń niedających się przewidzieć lub łagodzenia tych skutków, zawierające w szczególności informacje o wynikach prowadzonych działań oraz ich wpływie na stan wód;
14) podsumowanie działań, o których mowa w art. 325 zagrożenie osiągnięcia celów środowiskowych na obszarze dorzecza, zawierające w szczególności informacje o wynikach przeglądu pozwoleń wodnoprawnych oraz programów monitoringu wód;
15) informacje o sposobie prowadzenia działań polegających na utrzymywaniu wód uwzględniających cele środowiskowe określone w art. 56 cel środowiskowy dla jednolitych części wód powierzchniowych, art. 57 cel środowiskowy dla sztucznych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, art. 59 cel środowiskowy dla jednolitych części wód podziemnych oraz w art. 61 cel środowiskowy dla obszarów chronionych;
16) informacje o działaniach zastosowanych w celu niedopuszczenia do wzrostu zanieczyszczeń wód morskich;
17) informacje o pozostałych działaniach, innych niż wskazane w pkt 8–16, które podjęto ze względu na konieczność osiągnięcia ustalonych celów środowiskowych;
18) wykaz szczegółowych programów i planów gospodarowania dla obszaru dorzecza dotyczących zlewni, sektorów gospodarki, problemów lub typów wód wraz z omówieniem zawartości tych programów i planów;
19) podsumowanie działań zastosowanych w celu informowania społeczeństwa i konsultacji publicznych, opis wyników i dokonanych na tej podstawie zmian w planie;
20) wykaz organów właściwych w sprawach gospodarowania wodami dla obszaru dorzecza, w tym:
a) nazwy i adresy organów właściwych w sprawach gospodarowania wodami dla obszaru dorzecza,
b) zasięg geograficzny obszaru dorzecza,
c) status prawny organów właściwych w sprawach gospodarowania wodami dla obszaru dorzecza,
d) zakres kompetencji organów właściwych w sprawach gospodarowania wodami dla obszaru dorzecza, również w zakresie obejmującym uprawnienia organu koordynacyjnego w stosunku do innych organów,
e) informacje dotyczące organów właściwych w sprawach gospodarowania wodami dla tych obszarów dorzeczy, które są położone na terenie innych państw;
21) informację o sposobach i procedurach pozyskiwania informacji i dokumentacji źródłowej wykorzystanej do sporządzenia planu oraz informacji o spodziewanych wynikach realizacji planu, w tym:
a) dotyczących udzielonych pozwoleń wodnoprawnych,
b) dotyczących pozyskiwania danych w zakresie monitoringu wód,
c) o których mowa w art. 319 opracowywanie planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza ust. 4;
22) wykaz inwestycji oraz działań, które mogą spowodować nieosiągnięcie dobrego stanu wód lub pogorszenie dobrego stanu wód, spełniających warunki, o których mowa w art. 68 uznanie dopuszczalności nieosiągnięcia dobrego stanu jednolitych części wód powierzchniowych lub podziemnych, wraz z uzasadnieniem spełnienia tych warunków;
23) tabelę przedstawiającą granice oznaczalności stosowanych metodyk referencyjnych, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 350 rozporządzenie w sprawie prowadzenia monitoringu wód ust. 1, w odniesieniu do substancji priorytetowych, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 114 rozporządzenie w sprawie wykazu substancji priorytetowych, oraz informacje dotyczące wyników tych metodyk, z uwzględnieniem minimalnych kryteriów w zakresie wyników danej metodyki;
24) uzasadnienie częstotliwości prowadzenia monitoringu substancji priorytetowych określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 350 rozporządzenie w sprawie prowadzenia monitoringu wód ust. 1.
2. Plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza zawiera także:
1) określenie odcinków śródlądowych wód powierzchniowych, w obrębie których występują zagrożenia dla swobodnego przepływu wód oraz spływu lodów, wraz z identyfikacją tych zagrożeń;
2) wykaz będących własnością Skarbu Państwa budowli regulacyjnych i urządzeń wodnych o istotnym znaczeniu dla zarządzania wodami.
3. W planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza należy zapewnić rozpoczęcie realizacji działań, o których mowa w ust. 1 pkt 7, nie później niż w terminie 3 lat od dnia ogłoszenia planu.
4. Wykaz inwestycji i działań, o których mowa w ust. 1 pkt 22, obejmuje:
1) wskazanie podmiotów odpowiedzialnych za realizację działań;
2) uzasadnienie konieczności realizacji działań, z uwzględnieniem spodziewanych efektów ich realizacji;
3) szacunkową analizę kosztów i korzyści wynikających z planowanych działań.
5. Przeglądu i aktualizacji planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza dokonuje się co 6 lat.
6. Aktualizacja planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza powinna zawierać, oprócz danych, o których mowa w ust. 1 i 2, następujące dane:
1) podsumowanie wszelkich zmian lub uaktualnień dokonanych od dnia ogłoszenia poprzedniego planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza;
2) ocenę postępu w osiąganiu celów środowiskowych z prezentacją wyników monitoringu w okresie objętym poprzednim planem oraz wyjaśnieniem przyczyn ewentualnego nieosiągnięcia niektórych celów środowiskowych;
3) charakterystykę i wyjaśnienie wszystkich działań przewidzianych we wcześniejszej wersji planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza, które nie zostały zastosowane;
4) charakterystykę koniecznych dodatkowych działań ustalonych w trakcie realizacji planu.
7. W aktualizacji planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza uwzględnia się planowane inwestycje lub działania, zawarte w wykazie, o którym mowa w art. 435 wykaz planowanych inwestycji lub działań mogących dla osiągnięcia celów środowiskowych.

1. Projekt planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza opracowują Wody Polskie po zasięgnięciu opinii właściwych wojewodów.
2. Wody Polskie uzgadniają projekt planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza w zakresie dotyczącym śródlądowych dróg wodnych z ministrem właściwym do spraw żeglugi śródlądowej.
3. Wody Polskie przekazują projekt planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wodnej.
4. Zapewniając aktywny udział wszystkich zainteresowanych w osiąganiu celów środowiskowych, o których mowa w art. 56 cel środowiskowy dla jednolitych części wód powierzchniowych, art. 57 cel środowiskowy dla sztucznych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, art. 59 cel środowiskowy dla jednolitych części wód podziemnych oraz w art. 61 cel środowiskowy dla obszarów chronionych, w szczególności w opracowywaniu, przeglądzie i aktualizacji planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza, minister właściwy do spraw gospodarki wodnej podaje do publicznej wiadomości, na zasadach i w trybie określonych w przepisach ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, w celu zgłaszania uwag:
1) harmonogram i program prac związanych ze sporządzaniem planu, w tym zestawienie działań, które należy wprowadzić w drodze konsultacji, co najmniej na 3 lata przed rozpoczęciem okresu, którego dotyczy plan;
2) przegląd istotnych problemów gospodarki wodnej określonych dla danego obszaru dorzecza, co najmniej na 2 lata przed rozpoczęciem okresu, którego dotyczy plan;
3) projekt planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza, co najmniej na rok przed rozpoczęciem okresu, którego dotyczy plan.
5. W terminie 6 miesięcy od dnia podania do publicznej wiadomości dokumentów, o których mowa w ust. 4, zainteresowani mogą składać do ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej pisemne uwagi do ustaleń zawartych w tych dokumentach.
6. Udostępnienie przez Wody Polskie materiałów źródłowych wykorzystanych do opracowania projektu planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza odbywa się na zasadach i w trybie określonych w przepisach ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
7. Do aktualizacji planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza przepisy ust. 1–6 stosuje się odpowiednio.
8. Organy administracji rządowej i samorządowej oraz instytuty badawcze są obowiązane do nieodpłatnego przekazywania posiadanych danych niezbędnych do przygotowania planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza podmiotom przygotowującym, sporządzającym i aktualizującym te dokumenty.

1. Dla obszaru dorzecza, którego część znajduje się na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej, minister właściwy do spraw gospodarki wodnej podejmuje współpracę z właściwymi organami tych państw w celu przygotowania jednego międzynarodowego planu gospodarowania wodami lub zapewnienia koordynacji w jak największym stopniu na poziomie międzynarodowego obszaru dorzecza planu gospodarowania wodami obejmującego obszar dorzecza znajdujący się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności w zakresie działań na tym obszarze dorzecza ukierunkowanych na osiągnięcie celów środowiskowych, o których mowa w art. 56 cel środowiskowy dla jednolitych części wód powierzchniowych, art. 57 cel środowiskowy dla sztucznych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, art. 59 cel środowiskowy dla jednolitych części wód podziemnych oraz w art. 61 cel środowiskowy dla obszarów chronionych.
2. W celu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki wodnej może wykorzystać istniejące struktury wynikające z umów międzynarodowych.
3. Dla obszaru dorzecza, którego część znajduje się na terytorium państw leżących poza granicami Unii Europejskiej, minister właściwy do spraw gospodarki wodnej podejmuje działania na rzecz nawiązania współpracy z właściwymi organami tych państw w celu przygotowania jednego międzynarodowego planu gospodarowania wodami lub zapewnienia koordynacji w jak największym stopniu na poziomie międzynarodowego obszaru dorzecza planu gospodarowania wodami obejmującego obszar dorzecza znajdujący się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności w zakresie działań na tym obszarze dorzecza ukierunkowanych na osiągnięcie celów środowiskowych, o których mowa w art. 56 cel środowiskowy dla jednolitych części wód powierzchniowych, art. 57 cel środowiskowy dla sztucznych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, art. 59 cel środowiskowy dla jednolitych części wód podziemnych oraz w art. 61 cel środowiskowy dla obszarów chronionych.
4. Jeżeli opracowanie planu, o którym mowa w ust. 3, lub zapewnienie koordynacji, o której mowa w ust. 3, nie jest możliwe, dla części międzynarodowego obszaru dorzecza leżącej na terytorium Unii Europejskiej stosuje się przepisy ust. 1 i 2.
5. W celu uzupełnienia planów gospodarowania wodami na międzynarodowych obszarach dorzeczy, o których mowa w ust. 1 i 3, o bardziej szczegółowe plany gospodarowania wodami skoordynowane na poziomie zlewni międzynarodowej, której część znajduje się na terytorium innych państw, minister właściwy do spraw gospodarki wodnej może podjąć współpracę z właściwymi organami tych państw.

Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej przyjmuje i aktualizuje plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza, w drodze rozporządzenia, kierując się koniecznością zapewnienia osiągnięcia celów środowiskowych, o których mowa w art. 56 cel środowiskowy dla jednolitych części wód powierzchniowych, art. 57 cel środowiskowy dla sztucznych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, art. 59 cel środowiskowy dla jednolitych części wód podziemnych oraz w art. 61 cel środowiskowy dla obszarów chronionych, oraz powszechnym charakterem tego planu.

1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres opracowywania planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, w tym:
1) szczegółowy zakres informacji koniecznych do sporządzania planów;
2) zakres identyfikacji znaczących oddziaływań antropogenicznych i oceny ich wpływu na stan wód powierzchniowych i wód podziemnych;
3) wymagania, jakie należy spełnić przy ustalaniu celów środowiskowych, o których mowa w art. 56 cel środowiskowy dla jednolitych części wód powierzchniowych, art. 57 cel środowiskowy dla sztucznych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, art. 59 cel środowiskowy dla jednolitych części wód podziemnych oraz w art. 61 cel środowiskowy dla obszarów chronionych;
4) zakres analiz ekonomicznych związanych z korzystaniem z wód;
5) częstotliwość weryfikacji pozyskiwanych informacji i sporządzanych dokumentów.
2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, Rada Ministrów kieruje się zasadami i potrzebami ochrony wód oraz koniecznością zapewnienia właściwego opracowania planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy.

W planie gospodarowania wodami lub jego aktualizacji uwzględnia się wykaz, o którym mowa w art. 435 wykaz planowanych inwestycji lub działań mogących dla osiągnięcia celów środowiskowych, według stanu na rok przed terminem opracowania planu gospodarowania wodami lub jego aktualizacji.

1. Zestaw działań, o którym mowa w art. 318 elementy planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza ust. 1 pkt 7, określa działania podstawowe i działania uzupełniające zmierzające do poprawy lub utrzymania dobrego stanu wód na obszarach dorzeczy.
2. Działania podstawowe są ukierunkowane na spełnienie minimalnych wymogów i obejmują:
1) działania umożliwiające wdrożenie przepisów dotyczących ochrony wód, w szczególności działania służące:
a) zaspokajaniu obecnych i przyszłych potrzeb wodnych w zakresie zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi,
b) ochronie siedlisk lub gatunków zgodnie z przepisami ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody,
c) kontroli zagrożeń wypadkami z udziałem substancji niebezpiecznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska,
d) właściwemu wykorzystaniu osadów ściekowych,
e) zapobieganiu zanieczyszczeniu wód związkami azotu pochodzącymi ze źródeł rolniczych,
f) zapewnieniu, żeby nie wystąpił znaczny wzrost stężeń substancji priorytetowych wykazujących tendencję do akumulowania się w osadach lub faunie i florze;
2) działania umożliwiające wdrożenie przepisów dotyczących ochrony wód związane z ocenami oddziaływania przedsięwzięć na środowisko oraz na obszar Natura 2000;
3) działania służące wdrożeniu zasady zwrotu kosztów usług wodnych uwzględniającej wkład wniesiony przez użytkowników wód oraz koszty środowiskowe i koszty zasobowe;
4) działania służące propagowaniu skutecznego i zrównoważonego korzystania z wody w celu niedopuszczenia do zagrożenia realizacji celów środowiskowych;
5) działania prewencyjne, ochronne i kontrolne, związane z ochroną wód przed zanieczyszczeniami pochodzącymi ze źródeł punktowych i obszarowych;
6) działania uniemożliwiające znaczny wzrost stężeń substancji priorytetowych, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 114 rozporządzenie w sprawie wykazu substancji priorytetowych, charakteryzujących się zdolnością do akumulacji, w osadach lub organizmach żywych;
7) działania podejmowane na rzecz optymalizowania zasad kształtowania zasobów wodnych i warunków korzystania z nich, w tym działania na rzecz kontroli poboru wody;
8) ograniczanie poboru wód powierzchniowych i wód podziemnych z uwzględnieniem potrzeby rejestrowania poboru wód powierzchniowych i wód podziemnych oraz rejestrowania ograniczeń poboru;
9) ograniczanie sztucznego zasilania wód podziemnych, które jest dopuszczalne tylko przy założeniu, że dokonywany w tym celu pobór wody powierzchniowej lub wody podziemnej nie zagrozi osiągnięciu celów środowiskowych ustalonych dla wód zasilanych lub zasilających;
10) działania służące eliminowaniu lub ograniczaniu zanieczyszczeń ze źródeł obszarowych, w tym stanowienie przepisów prawa powszechnie obowiązującego;
11) działania służące temu, aby znaczące oddziaływania na stan wód, nieobjęte działaniami wymienionymi w pkt 1–10, zostały poprzedzone przedsięwzięciami zapewniającymi utrzymanie warunków hydromorfologicznych jednolitych części wód na takim poziomie, który umożliwi osiągnięcie wymaganego stanu ekologicznego lub dobrego potencjału ekologicznego, w przypadku sztucznych lub silnie zmienionych jednolitych części wód, z zachowaniem zasady zrównoważonego rozwoju;
12) niewprowadzanie zanieczyszczeń bezpośrednio do wód podziemnych, rozumiane jako wprowadzanie w inny sposób niż przez przesiąkanie przez glebę i podglebie, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w odrębnych przepisach, o ile nie zagrożą one osiągnięciu celów środowiskowych dla jednolitych części wód podziemnych;
13) działania służące eliminowaniu substancji priorytetowych z wód powierzchniowych oraz stopniowemu ograniczaniu innych zanieczyszczeń, jeżeli mogłyby one zagrozić osiągnięciu celów środowiskowych ustalonych dla tych wód;
14) działania zapobiegające uwalnianiu w znaczących ilościach substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego z instalacji technicznych, a także służące zapobieganiu lub łagodzeniu skutków zanieczyszczeń niedających się przewidzieć, w tym przez stosowanie systemów wczesnego ostrzegania, a w przypadku zaistnienia niedających się przewidzieć okoliczności niezbędne środki dla zredukowania zagrożeń dla ekosystemów wodnych.
3. Realizacja działań podstawowych nie powinna:
1) powodować wzrostu zanieczyszczenia wód morskich;
2) przyczyniać się bezpośrednio ani pośrednio do wzrostu zanieczyszczenia śródlądowych wód powierzchniowych, chyba że byłoby to z korzyścią dla środowiska jako całości.
4. Działania uzupełniające działania podstawowe są ukierunkowane w szczególności na osiągnięcie celów środowiskowych i mogą wskazywać:
1) środki prawne, administracyjne i ekonomiczne niezbędne do zapewnienia optymalnego wdrożenia przyjętych działań;
2) wynegocjowane porozumienia dotyczące korzystania ze środowiska;
3) działania na rzecz ograniczenia emisji;
4) zasady dobrej praktyki;
5) przywracanie i tworzenie terenów podmokłych;
6) działania służące efektywnemu korzystaniu z wody i ponownemu jej wykorzystaniu, przede wszystkim promowanie technologii polegających na efektywnym wykorzystaniu wody w przemyśle i oszczędzających wodę technik nawadniania;
7) przedsięwzięcia techniczne, badawcze, rozwojowe, demonstracyjne i edukacyjne.
5. Działania uzupełniające mogą być również przyjmowane dla zapewnienia dodatkowej ochrony lub poprawy stanu wód lub dla realizacji umów międzynarodowych mających na celu ochronę wód, w tym ochronę i zapobieganie zanieczyszczaniu środowiska morskiego.
6. Dla potrzeb sporządzania planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza przeprowadza się analizy ekonomiczne związane z korzystaniem z wód, z uwzględnieniem zasady zwrotu kosztów usług wodnych oraz długoterminowych prognoz dotyczących możliwości zaspokojenia potrzeb w zakresie korzystania z zasobów wodnych na obszarze dorzecza obejmujących śródlądowe wody powierzchniowe i wody podziemne, morskie wody wewnętrzne oraz wody przejściowe i wody przybrzeżne znajdujące się na obszarze dorzecza.
7. Działania ujęte w aktualizacjach planów gospodarowania wodami na obszarze dorzecza należy rozpocząć nie później niż w terminie 3 lat od dnia ogłoszenia tej aktualizacji.

1. Jeżeli wyniki monitoringu wód lub innych danych wskazują, że jest zagrożone osiągnięcie celów środowiskowych:
1) dokonuje się analizy przyczyn tych zagrożeń i wprowadza do planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza lub jego aktualizacji działania uzupełniające, o których mowa w art. 324 dodatkowe działania dla poprawy lub utrzymania dobrego stanu wód na obszarach dorzeczy ust. 4, w tym, jeżeli jest to uzasadnione, ustala się bardziej restrykcyjne środowiskowe normy jakości;
2) dokonuje się dodatkowego przeglądu udzielonych pozwoleń wodnoprawnych;
3) poddaje się przeglądowi programy monitoringu wód i w razie potrzeby właściwie je dostosowuje w celu zapewnienia osiągnięcia celów środowiskowych.
2. Z zastrzeżeniem art. 65 czasowe pogorszenie stanu jednolitych części wód, działań uzupełniających, o których mowa w art. 324 dodatkowe działania dla poprawy lub utrzymania dobrego stanu wód na obszarach dorzeczy ust. 4, można nie wprowadzić do planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza lub jego aktualizacji, jeżeli zagrożenie osiągnięcia celów środowiskowych spowodowane jest okolicznościami pochodzenia naturalnego lub sił wyższych, które są wyjątkowymi i nie mogły być przewidziane, w szczególności ekstremalnymi zjawiskami powodziowymi lub długotrwałymi suszami.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej dokonuje analizy przyczyny zagrożeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1, i wprowadza do planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza lub jego aktualizacji działania uzupełniające.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej informuje organy właściwe w sprawach pozwoleń wodnoprawnych o konieczności dokonania dodatkowego przeglądu udzielonych pozwoleń wodnoprawnych, wskazując przyczyny zagrożeń osiągnięcia celów środowiskowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1.
5. Organy właściwe w sprawach pozwoleń wodnoprawnych przekazują ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wodnej wyniki przeglądu pozwoleń wodnoprawnych, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w terminie 6 miesięcy od dnia przekazania informacji, o której mowa w ust. 4, wskazując pozwolenia wodnoprawne, które powinny zostać cofnięte lub ograniczone w celu zapobieżenia zagrożeniu osiągnięcia celów środowiskowych.
6. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej, poddaje przeglądowi programy monitoringu wód, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 350 rozporządzenie w sprawie prowadzenia monitoringu wód ust. 1, i w razie potrzeby odpowiednio te programy dostosowuje w celu zapewnienia osiągnięcia celów środowiskowych.

1. Ustalenia dokumentów planistycznych, o których mowa w art. 315 dokumenty w planowaniu w gospodarowaniu wodami pkt 1–3, uwzględnia się, określając ustalenia strategii rozwoju województwa, planu zagospodarowania przestrzennego województwa, strategii rozwoju gminy, strategii rozwoju ponadlokalnego, planu ogólnego gminy oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
2. Informacje przedstawione na mapach zagrożenia powodziowego oraz na mapach ryzyka powodziowego powinny być spójne z informacjami zawartymi w dokumentach planistycznych, o których mowa w art. 315 dokumenty w planowaniu w gospodarowaniu wodami pkt 1 i 3.
3. Opracowanie map zagrożenia powodziowego i map ryzyka powodziowego oraz ich przeglądy przeprowadza się w sposób skoordynowany z analizą dokumentacji planistycznych, o których mowa w art. 317 dokumentacje planistyczne dla planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy ust. 1 pkt 2, 3 i 6.
4. Opracowanie planów zarządzania ryzykiem powodziowym i planu przeciwdziałania skutkom suszy oraz ich przeglądy przeprowadza się w sposób skoordynowany z przeglądami planów gospodarowania wodami na obszarze dorzecza.
5. Działania zapewniające udział wszystkich zainteresowanych w osiąganiu celów środowiskowych, o których mowa w art. 56 cel środowiskowy dla jednolitych części wód powierzchniowych, art. 57 cel środowiskowy dla sztucznych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, art. 59 cel środowiskowy dla jednolitych części wód podziemnych oraz w art. 61 cel środowiskowy dla obszarów chronionych, przeprowadza się w sposób skoordynowany z działaniami zapewniającymi aktywny udział wszystkich zainteresowanych w osiąganiu celów zarządzania ryzykiem powodziowym, o którym mowa w art. 173 opracowywanie planów zarządzania ryzykiem powodziowym ust. 10.

1. Plany utrzymania wód zawierają:
1) określenie odcinków śródlądowych wód powierzchniowych, w obrębie których występują zagrożenia dla swobodnego przepływu wód oraz spływu lodów, wraz z identyfikacją tych zagrożeń;
2) wykaz będących własnością Skarbu Państwa budowli regulacyjnych i urządzeń wodnych o istotnym znaczeniu dla zarządzania wodami;
3) wykaz planowanych działań, o których mowa w art. 227 utrzymywanie publicznych śródlądowych wód powierzchniowych oraz morskich wód wewnętrznych ust. 3, obejmujący:
a) wskazanie podmiotów odpowiedzialnych za realizację działań,
b) uzasadnienie konieczności realizacji działań, z uwzględnieniem spodziewanych efektów ich realizacji,
c) jeżeli jest to możliwe, szacunkową analizę kosztów i korzyści wynikających z planowanych działań,
d) w przypadku działań, o których mowa w art. 227 utrzymywanie publicznych śródlądowych wód powierzchniowych oraz morskich wód wewnętrznych ust. 3 pkt 3, 6 i 7 – zakres, rozmiar, przybliżoną lokalizację działań oraz terminy i sposoby ich prowadzenia.
2. Projekty planów utrzymania wód opracowuje się z uwzględnieniem:
1) potrzeb z zakresu ochrony przed powodzią;
2) konieczności osiągnięcia celów środowiskowych, o których mowa w art. 56 cel środowiskowy dla jednolitych części wód powierzchniowych, art. 57 cel środowiskowy dla sztucznych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, art. 59 cel środowiskowy dla jednolitych części wód podziemnych i art. 61 cel środowiskowy dla obszarów chronionych, oraz celów ochrony wód;
3) przesłanek dopuszczalności nieosiągnięcia dobrego stanu ekologicznego oraz niezapobieżenia pogorszeniu stanu ekologicznego oraz dobrego potencjału ekologicznego, o których mowa w art. 66 dopuszczalność nieosiągnięcia dobrego stanu ekologicznego lub dobrego potencjału ekologicznego jednolitych części wód powierzchniowych.
3. Projekty planów utrzymania wód wymagają przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko. Przepisy działu IV rozdziału 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko stosuje się odpowiednio.
4. Wojewoda, na wniosek Wód Polskich, przyjmuje plan utrzymania wód w drodze aktu prawa miejscowego.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, zawiera propozycje dotyczące elementów, o których mowa w ust. 1.
6. Jeżeli plan utrzymania wód obejmowałby tereny położone w obszarze działania co najmniej dwóch wojewodów, plan ten ustanawiają wspólnie właściwi wojewodowie w drodze aktu prawa miejscowego.
7. Projekt aktu prawa miejscowego, o którym mowa w ust. 4 i 6, podlega uzgodnieniu z Wodami Polskimi.

1. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej monitoruje realizację działań zawartych w:
1) planach gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy;
2) planach zarządzania ryzykiem powodziowym;
3) programie ochrony wód morskich.
2. Wody Polskie oraz wojewodowie, marszałkowie województw, wójtowie, burmistrzowie lub prezydenci miast i dyrektorzy urzędów morskich, w zakresie swojej właściwości, sporządzają roczne sprawozdania z realizacji działań zawartych w dokumentach, o których mowa w ust. 1, za rok poprzedni i przekazują te sprawozdania ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wodnej w terminie do dnia 28 lutego roku następnego.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji przekazywanych przez podmioty, o których mowa w ust. 2, mając na uwadze ustalenia dokumentów, o których mowa w ust. 1.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej przekazuje Komisji Europejskiej sprawozdanie o postępach we wdrażaniu działań, o których mowa w ust. 1.
5. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 4, przekazuje się co 6 lat.

1. System informacyjny gospodarowania wodami jest prowadzony w systemie teleinformatycznym.
2. W systemie informacyjnym gospodarowania wodami gromadzi się informacje w zakresie gospodarowania wodami, w szczególności informacje na temat:
1) sieci hydrograficznej;
2) hydrologicznych i meteorologicznych stacji pomiarowo-obserwacyjnych;
3) przebiegu granic obszarów zlewni, dorzeczy i regionów wodnych;
4) ilości i jakości zasobów wód podziemnych, w tym dostępnych zasobów wód podziemnych, lokalizacji głównych zbiorników wód podziemnych oraz sieci obserwacyjno-badawczej wód podziemnych;
5) ilości i jakości zasobów wód powierzchniowych, w tym stanu ekologicznego lub potencjału ekologicznego oraz stanu chemicznego wód powierzchniowych;
6) wielkości poboru wód powierzchniowych lub wód podziemnych oraz wielkości zrzutów ścieków do wód lub do ziemi według wartości rzeczywistych i informacji ze zgód wodnoprawnych;
7) lokalizacji źródeł zanieczyszczeń punktowych i obszarowych wraz z ich charakterystyką, w tym lokalizacją punktów zrzutu ścieków z podaniem współrzędnych;
8) obwodów rybackich;
9) profili wody w kąpieliskach;
10) pozwoleń wodnoprawnych, ocen wodnoprawnych oraz pozwoleń zintegrowanych wydawanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska w zakresie poboru wód powierzchniowych lub wód podziemnych oraz wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi;
11) ilości i rodzaju substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego określonych w pozwoleniach, o których mowa w pkt 10;
12) urządzeń wodnych;
13) obszarów chronionych stref ochronnych oraz obszarów ochronnych;
14) oceny obszarów chronionych, o której mowa w art. 349 monitoring wód ust. 14;
15) wyników badań i oceny, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 74 rozporządzenie w sprawie wymagań dla wód wykorzystywanych do zaopatrzenia ludności w wodę do spożycia ust. 1;
16) ocen obszarowych jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, o których mowa w art. 349 monitoring wód ust. 16 pkt 1;
17) ocen jakości wody w kąpielisku, o których mowa w art. 344 kontrola urzędowa ust. 1;
18) spółek wodnych;
19) następujących dokumentów planistycznych:
a) planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy,
b) planów zarządzania ryzykiem powodziowym,
c) planu przeciwdziałania skutkom suszy,
d) wstępnej oceny ryzyka powodziowego,
e) map zagrożenia powodziowego,
f) map ryzyka powodziowego,
g) programu ochrony wód morskich;
20) urządzeń melioracji wodnych oraz zmeliorowanych gruntów, o których mowa w art. 196 ewidencja melioracji wodnych ust. 1.
3. W systemie informacyjnym gospodarowania wodami uwzględnia się także decyzje wydane na podstawie ustawy, w tym zgody wodnoprawne, oraz informację o pozwoleniu wodnoprawnym, które wygasło z mocy prawa, informację o zrzeczeniu się przez zakład pozwolenia wodnoprawnego, informację o zgłoszeniach, które stały się bezprzedmiotowe, decyzje o nałożeniu obowiązków usunięcia negatywnych skutków w środowisku wynikających z wykonywania zgody wodnoprawnej lub powstałych w wyniku działalności prowadzonej niezgodnie z warunkami wynikającymi ze zgody wodnoprawnej, obowiązkach zakładu niezbędnych do kształtowania zasobów wodnych po wygaśnięciu pozwolenia wodnoprawnego.

1. System informacyjny gospodarowania wodami dla obszaru państwa, z uwzględnieniem podziału państwa na obszary dorzeczy i regiony wodne, prowadzą Wody Polskie.
2. Dla zbiorów danych objętych systemem informacyjnym gospodarowania wodami oraz dla związanych z nimi usług tworzy się metadane infrastruktury informacji przestrzennej opisujące te zbiory i usługi zgodnie z art. 5 metadane ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej.
3. Zbiory danych objęte systemem informacyjnym gospodarowania wodami prowadzi się, w tym aktualizuje, w sposób zapewniający interoperacyjność na poziomie organizacyjnym, semantycznym i technologicznym w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
4. Organy realizujące zadania określone w ustawie mogą, w drodze porozumień, utrzymywać wspólne elementy infrastruktury technicznej przeznaczonej do przechowywania i udostępniania zbiorów danych objętych systemem informacyjnym gospodarowania wodami, mając na względzie minimalizację kosztów budowy i utrzymania tej infrastruktury oraz optymalizację dostępności do danych, ich bezpieczeństwa i jakości, a także zapewnienie ich autentyczności i integralności.
5. Wymiana informacji stanowiących zakres systemu informacyjnego gospodarowania wodami między podmiotami realizującymi zadania publiczne, o których mowa w art. 2 stosowanie przepisów ustawy ust. 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, odbywa się zgodnie z przepisami tej ustawy.
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. (uchylony)

1. Źródłami danych dla systemu informacyjnego gospodarowania wodami są rejestry i zbiory danych prowadzone przez ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej oraz Wody Polskie, a także:
1) w zakresie stacji wodowskazowych, stacji synoptycznych, stacji klimatologicznych oraz stacji opadowych – podstawowa sieć pomiarowo–obserwacyjna, o której mowa w art. 378 struktura państwowej służby hydrologiczno-meteorologicznej ust. 2;
2) w zakresie wyników oceny stanu ilościowego i chemicznego jednolitych części wód podziemnych – Inspekcja Ochrony Środowiska oraz państwowy monitoring środowiska;
3) w zakresie warunków geologicznych, oceny wielkości zasobów wód podziemnych, stanu chemicznego oraz ilościowego wód podziemnych – państwowa służba geologiczna oraz sieć obserwacyjno-badawcza wód podziemnych, o której mowa w art. 381 struktura państwowej służby hydrogeologicznej ust. 2;
4) w zakresie stanów wód i przepływów dla posterunków wodowskazowych – państwowa służba hydrologiczno-meteorologiczna i pomiary i obserwacje hydrologiczne, o których mowa w art. 376 zadania państwowej służby hydrologiczno-meteorologicznej pkt 1;
5) w zakresie wyników pomiarów monitoringu wód – państwowy monitoring środowiska;
6) w zakresie profilu wody w kąpielisku – profil wody w kąpielisku;
7) w zakresie wyników badań i oceny wód powierzchniowych wykorzystywanych do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi – państwowy monitoring środowiska;
8) w zakresie ocen obszarowych jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi – organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej;
9) w zakresie wyników oceny stanu biologicznego i chemicznego jednolitych części wód powierzchniowych – Inspekcja Ochrony Środowiska oraz państwowy monitoring środowiska;
10) w zakresie spółek wodnych – spółki wodne oraz właściwi starostowie;
11) w zakresie związków spółek wodnych – związki spółek wodnych oraz właściwi wojewodowie;
12) w zakresie pozwoleń zintegrowanych – organ ochrony środowiska w rozumieniu art. 3 objaśnienie pojęć pkt 15 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;
13) w zakresie stref ochronnych, o których mowa w art. 135 właściwość organów w sprawach ustanowienia strefy ochronnej ust. 1 pkt 2, oraz obszarów ochronnych, o których mowa w art. 141 ustanawianie obszaru ochronnego ust. 1 – wojewodowie;
14) w zakresie ocen jakości wody w kąpielisku – organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej;
15) w zakresie urządzeń wodnych – właściciele tych urządzeń;
16) w zakresie nieruchomości – ewidencja gruntów i budynków.
2. Organy administracji publicznej i podmioty, o których mowa w ust. 1, mają obowiązek nieodpłatnego przekazywania danych wchodzących w zakres informacji gromadzonych w systemie informacyjnym gospodarowania wodami.
3. Właściciel urządzenia wodnego zgłasza posiadane urządzenie wodne Wodom Polskim w celu wpisania do systemu informacyjnego gospodarowania wodami w terminie 60 dni od dnia przystąpienia do użytkowania tego urządzenia.
4. Wpis urządzenia wodnego do systemu informacyjnego gospodarowania wodami obejmuje:
1) nazwę, siedzibę, adres właściciela i sposób korzystania z wód;
2) parametry urządzenia wodnego i jego stan techniczny;
3) lokalizację urządzenia wodnego, w tym nazwę lub numer obrębu ewidencyjnego z numerem lub numerami działek ewidencyjnych oraz współrzędne;
4) dane dotyczące zgody wodnoprawnej określającej warunki korzystania z wód.
5. Wszelkie zmiany danych, o których mowa w ust. 4, właściciel urządzenia wodnego zgłasza do systemu informacyjnego gospodarowania wodami w terminie 30 dni od dnia wystąpienia tych zmian.
6. Organizator kąpieliska jest obowiązany przekazać Wodom Polskim, w celu zarejestrowania w systemie informacyjnym gospodarowania wodami, aktualny profil wody w kąpielisku w terminie 30 dni od jego sporządzenia.
7. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres informacji gromadzonych w systemie informacyjnym gospodarowania wodami;
2) organizację, sposób i standardy techniczne prowadzenia systemu informacyjnego gospodarowania wodami;
3) źródła danych dla systemu informacyjnego gospodarowania wodami oraz częstotliwość i standardy przekazywania danych do tego systemu.
8. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 7, minister właściwy do spraw gospodarki wodnej kieruje się podstawowym znaczeniem systemu informacyjnego gospodarowania wodami dla prawidłowego zarządzania zasobami wodnymi i budowy infrastruktury informacji przestrzennej oraz zasadą interoperacyjności, o której mowa w art. 7 wprowadzanie rozwiązań zapewniających interoperacyjność przez organy administracji ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej, a także potrzebą harmonizacji zbiorów danych tego systemu, w tym zbiorów danych przestrzennych i związanych z nimi usług, z innymi zbiorami danych tworzącymi infrastrukturę informacji przestrzennej.

1. System informacyjny gospodarowania wodami jest udostępniany do wglądu nieodpłatnie.
2. Zbiory danych przestrzennych zawarte w systemie informacyjnym gospodarowania wodami są udostępniane w formie usług, o których mowa w art. 9 tworzenie i obsługa sieci usług przez organy administracji ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej.
3. Wody Polskie utrzymują Hydroportal jako węzeł krajowej infrastruktury informacji przestrzennej oraz centralny punkt dostępowy do usług, o których mowa w art. 9 tworzenie i obsługa sieci usług przez organy administracji ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej, oraz innych informacji z zakresu gospodarowania wodami.
4. (uchylony)
5. Wyszukiwanie informacji, sporządzanie kopii dokumentów oraz ich przesyłanie odbywa się na podstawie przepisów ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.

1. Za przygotowanie i udostępnienie informacji w innej formie niż określona w art. 332 udostępnianie danych z systemu informacyjnego gospodarowania wodami ust. 5 Wody Polskie pobierają opłatę, z zastrzeżeniem art. 12 dostęp do usług ust. 1 i 2, art. 14 udostępnianie zbiorów i usług innym organom ust. 1 oraz art. 15 udostępnianie zbiorów i usług organom z innych państw członkowskich UE ust. 2 i 3 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej oraz art. 15 udostępnianie danych z rejestru publicznego ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
2. Maksymalna opłata nie może być wyższa niż 5000 zł za jedną czynność wskazaną w nocie księgowej.
3. Opłatę uiszcza się przed udostępnieniem informacji na rachunek bankowy Wód Polskich.
4. W przypadku nieuiszczenia opłaty Wody Polskie odmawiają udostępnienia tych informacji.
5. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi przychód Wód Polskich.
6. Bezpłatny dostęp do danych z systemu informacyjnego gospodarowania wodami przysługuje:
1) organom administracji publicznej oraz instytutom badawczym – w celu realizacji zadań ustawowych;
2) szkołom, uczelniom oraz organizacjom pozarządowym – w celu edukacyjnym.
7. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia:
1) zakres informacji z systemu informacyjnego gospodarowania wodami podlegających udostępnianiu na warunkach określonych w ust. 1;
2) sposób udostępniania i ponownego wykorzystania informacji zgromadzonych w systemie informacyjnym gospodarowania wodami;
3) wysokość opłat za przygotowanie i udostępnianie informacji z systemu informacyjnego gospodarowania wodami podlegających udostępnianiu na warunkach określonych w ust. 1.
8. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 7, minister właściwy do spraw gospodarki wodnej kieruje się zakresem czynności koniecznych do przygotowania informacji w żądanej formie, a także możliwościami technicznymi pozwalającymi na przygotowanie i udostępnianie danych.

Kontrola gospodarowania wodami dotyczy:
1) korzystania z wód oraz ochrony zasobów wodnych;
2) przestrzegania warunków ustalonych w decyzjach wydanych na podstawie ustawy;
3) przestrzegania warunków ustalonych w pozwoleniach zintegrowanych;
4) wykonywania urządzeń wodnych;
5) utrzymywania wód oraz urządzeń wodnych;
6) przestrzegania nałożonych na właścicieli gruntów obowiązków oraz ograniczeń;
7) przestrzegania warunków obowiązujących w strefach ochronnych i obszarach ochronnych;
8) stanu jakości wody ujmowanej do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi oraz wody w kąpieliskach i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli;
9) przestrzegania warunków obowiązujących na wałach przeciwpowodziowych oraz na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią;
10) stanu zabezpieczenia przed powodzią oraz przebiegu usuwania skutków powodzi związanych z utrzymaniem wód oraz urządzeń wodnych;
11) ustawiania i utrzymywania stałych urządzeń pomiarowych na brzegach i w wodach;
12) wykonywania w pobliżu urządzeń wodnych robót lub czynności, które mogą zagrażać tym urządzeniom lub spowodować ich uszkodzenie;
13) usuwania szkód związanych z ruchem zakładu górniczego w zakresie gospodarki wodnej.

1. Kontrolę gospodarowania wodami wykonują:
1) Wody Polskie – w zakresie określonym w art. 334 zakres kontroli gospodarowania wodami pkt 1–7 oraz 9–13,
2) dyrektorzy urzędów morskich – w zakresie określonym w art. 334 zakres kontroli gospodarowania wodami pkt 6 w odniesieniu do pasa technicznego
– zwani dalej „organami wykonującymi kontrolę”.
2. Kontrolę gospodarowania wodami w zakresie określonym w art. 334 zakres kontroli gospodarowania wodami pkt 1–7 oraz 9–13 w stosunku do Wód Polskich – wykonuje minister właściwy do spraw gospodarki wodnej.
3. Pracownicy urzędu zapewniającego obsługę ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej, Wód Polskich oraz urzędów morskich wykonują kontrolę gospodarowania wodami na podstawie upoważnień udzielonych odpowiednio przez organy wykonujące kontrolę.
4. Kontrolę gospodarowania wodami w zakresie określonym w art. 334 zakres kontroli gospodarowania wodami pkt 8 wykonuje Państwowa Inspekcja Sanitarna.
5. Kontrolę gospodarowania wodami w zakresie określonym w art. 334 zakres kontroli gospodarowania wodami:
1) pkt 2 i 3 dotyczącą pobranych wód oraz ochrony wód przed zanieczyszczeniami,
2) pkt 6 dotyczącą stosowania programu działań mających na celu zmniejszenie zanieczyszczenia wód azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych oraz zapobieganie dalszemu zanieczyszczeniu przez podmioty prowadzące produkcję rolną i działalność, o których mowa w art. 102 zasady prowadzenia produkcji rolnej ust. 1
– wykonuje Inspekcja Ochrony Środowiska.

1. Wykonujący kontrolę, o której mowa w art. 335 podmioty wykonujące kontrolę gospodarowania wodami ust. 1, są uprawnieni do:
1) wstępu wraz z pracownikami pomocniczymi, rzeczoznawcami i niezbędnym wyposażeniem przez całą dobę na teren nieruchomości, na której znajdują się urządzenia wodne lub prowadzona jest działalność związana z korzystaniem z wód;
2) przeprowadzania niezbędnych pomiarów lub badań lub wykonywania innych czynności kontrolnych w celu ustalenia, na terenie kontrolowanej nieruchomości, przestrzegania warunków wynikających z przepisów ustawy, a także stanu urządzeń wodnych;
3) utrwalania przebiegu i wyników oględzin za pomocą aparatury i środków technicznych służących do utrwalania obrazu lub dźwięku;
4) żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz wzywania i przesłuchiwania osób w zakresie niezbędnym do ustalenia stanu faktycznego;
5) żądania okazywania dokumentów i udostępnienia wszelkich danych mających związek z problematyką kontroli;
6) wykonywania niezbędnych dla celów kontroli odpisów lub wyciągów z dokumentów oraz zestawień i obliczeń sporządzanych na podstawie dokumentów, a w razie potrzeby żądania ich od podmiotu kontrolowanego;
7) sprawdzania tożsamości osób uczestniczących w kontroli;
8) oceny sposobu i poprawności wykonywania pomiarów dotyczących korzystania z wód przez zakład;
9) nakładania grzywien w drodze mandatu karnego.
2. Wykonujący kontrolę, o której mowa w art. 335 podmioty wykonujące kontrolę gospodarowania wodami ust. 1, w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, korzystają z ochrony przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1138, z późn. zm.).
3. Na terenach zamkniętych w rozumieniu art. 2 objaśnienie pojęć pkt 9 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne wstęp na teren zamknięty następuje za zgodą i pod nadzorem zarządzającego tym terenem.

1. Kontrolę, o której mowa w art. 335 podmioty wykonujące kontrolę gospodarowania wodami ust. 1, przeprowadza się po okazaniu upoważnienia do jej przeprowadzenia, a jeżeli kontrolę wykonują pracownicy urzędu zapewniającego obsługę ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej lub Wód Polskich, także legitymacji służbowej.
2. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli, o której mowa w art. 335 podmioty wykonujące kontrolę gospodarowania wodami ust. 1, zawiera:
1) wskazanie podstawy prawnej przeprowadzenia kontroli;
2) oznaczenie organu wykonującego kontrolę;
3) imię i nazwisko, stanowisko służbowe wykonującego kontrolę, a jeżeli kontrolę wykonują pracownicy urzędu zapewniającego obsługę ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej oraz Wód Polskich, także numer legitymacji służbowej;
4) określenie zakresu przedmiotowego kontroli;
5) wskazanie daty rozpoczęcia i przewidywanego terminu zakończenia kontroli;
6) podpis osoby udzielającej upoważnienia, z podaniem zajmowanego stanowiska lub funkcji;
7) pouczenie kontrolowanego o jego prawach i obowiązkach;
8) datę i miejsce wystawienia upoważnienia.
3. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli, o której mowa w art. 335 podmioty wykonujące kontrolę gospodarowania wodami ust. 1, w odniesieniu do przedsiębiorcy zawiera dodatkowo oznaczenie przedsiębiorcy objętego kontrolą.
4. W przypadku gdy:
1) podjęcie kontroli jest niezbędne dla przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia,
2) przeprowadzenie kontroli jest uzasadnione bezpośrednim zagrożeniem życia, zdrowia lub środowiska naturalnego
– pracownicy urzędu zapewniającego obsługę ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej oraz Wód Polskich są uprawnieni do jej przeprowadzania, po okazaniu legitymacji służbowej.
5. W przypadkach, o których mowa w ust. 4, kontrolowanemu należy niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia podjęcia kontroli, o której mowa w art. 335 podmioty wykonujące kontrolę gospodarowania wodami ust. 1, doręczyć upoważnienie do przeprowadzenia tej kontroli.
6. Kontrolę, o której mowa w art. 335 podmioty wykonujące kontrolę gospodarowania wodami ust. 1, można przeprowadzić bez udziału kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej, w obecności innego pracownika kontrolowanego lub w obecności przywołanego świadka, którym powinien być funkcjonariusz publiczny.
7. Funkcjonariusz publiczny ma obowiązek uczestniczyć w kontroli, o której mowa w ust. 6.
8. W odniesieniu do kontroli przedsiębiorcy, przepisy ust. 6 i 7 stosuje się w przypadkach, o których mowa w ust. 4.
9. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale, w odniesieniu do kontroli przedsiębiorcy, stosuje się przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.

Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji służbowej, o której mowa w art. 337 upoważnienie do przeprowadzenia kontroli gospodarowania wodami ust. 1, mając na uwadze zapewnienie możliwości identyfikacji organu wykonującego kontrolę i wykonujących kontrolę.

Kontrolowany, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych oraz o zakwaterowaniu sił zbrojnych, jest obowiązany umożliwić przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 335 podmioty wykonujące kontrolę gospodarowania wodami ust. 1, w szczególności dokonanie czynności, o których mowa w art. 336 uprawnienia wykonujących kontrolę gospodarowania wodami ust. 1.

1. Z czynności kontrolnych sporządza się protokół kontroli, o której mowa w art. 335 podmioty wykonujące kontrolę gospodarowania wodami ust. 1, którego jeden egzemplarz doręcza się kontrolowanemu.
2. Protokół kontroli podpisują:
1) organy wykonujące kontrolę albo minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, albo ich upoważnieni pracownicy;
2) kontrolowany albo upoważniony przedstawiciel kontrolowanego, którzy mogą wnieść do protokołu kontroli umotywowane zastrzeżenia i uwagi.
3. W przypadku odmowy podpisania protokołu kontroli przez kontrolowanego albo jego upoważnionego przedstawiciela czyni się o tym wzmiankę w protokole kontroli, a odmawiający podpisu może w terminie 7 dni od dnia dokonania odmowy podpisania protokołu kontroli przedstawić swoje stanowisko na piśmie organowi wykonującemu kontrolę albo ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wodnej.
4. Odmowa podpisania protokołu kontroli nie stanowi przeszkody do podjęcia środków prawnych przewidzianych w przepisach ustawy.

1. Na podstawie ustaleń kontroli, o której mowa w art. 335 podmioty wykonujące kontrolę gospodarowania wodami ust. 1, organ wykonujący kontrolę albo minister właściwy do spraw gospodarki wodnej mogą:
1) wydać kontrolowanemu zarządzenie pokontrolne;
2) wystąpić do właściwego organu z wnioskiem o wszczęcie postępowania administracyjnego przewidzianego przepisami ustawy;
3) wystąpić do właściwego organu o dopuszczenie do udziału w toczącym się postępowaniu na prawach strony;
4) nałożyć grzywnę w drodze mandatu karnego za wykroczenia określone w przepisach ustawy.
2. Kontrolowany, w terminie wyznaczonym w zarządzeniu pokontrolnym, jest obowiązany powiadomić organ wykonujący kontrolę albo ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej o realizacji zaleceń wskazanych w tym zarządzeniu.
3. Organ wykonujący kontrolę albo minister właściwy do spraw gospodarki wodnej mogą wystąpić z wnioskiem o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego lub innego przewidzianego prawem postępowania wobec osób odpowiedzialnych za dopuszczenie do uchybień i powiadomienie, w określonym terminie, o wynikach tego postępowania i podjętych działaniach.

Administratorem danych osobowych przetwarzanych w celu, o którym mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2019 r. poz. 125 oraz z 2022 r. poz. 1700), jest minister właściwy do spraw gospodarki wodnej lub organ wykonujący kontrolę.

1. Organy wykonujące kontrolę oraz minister właściwy do spraw gospodarki wodnej współdziałają w wykonywaniu czynności kontrolnych z innymi organami kontroli, organami administracji publicznej, organami obrony cywilnej oraz organizacjami społecznymi.
2. Współdziałanie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności:
1) rozpatrywanie wniosków o przeprowadzenie kontroli;
2) bezpłatne udzielanie informacji lub udostępnianie dokumentów lub danych niezbędnych do przeprowadzenia kontroli;
3) przekazywanie innym organom kontroli, właściwym organom administracji publicznej oraz organom obrony cywilnej informacji o wynikach przeprowadzonych kontroli oraz działaniach pokontrolnych;
4) wymianę informacji o wynikach kontroli;
5) współpracę ze Strażą Graniczną w wykonywaniu kontroli w strefie nadgranicznej.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób współpracy ze Strażą Graniczną, o której mowa w ust. 2 pkt 5, mając na uwadze zakres współpracy oraz zakres wykonywanej kontroli.

1. Właściwy organ Wód Polskich wzywa zakład do usunięcia w określonym terminie zaniedbań w zakresie gospodarki wodnej, w wyniku których może powstać stan zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi, zwierząt lub środowisku albo prawnie chronionemu interesowi osób trzecich.
2. Jeżeli zaniedbania zakładu nie zostaną usunięte w określonym terminie i nadal utrzymuje się stan zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi, zwierząt lub środowisku albo prawnie chronionemu interesowi osób trzecich, właściwy organ Wód Polskich wydaje decyzję o wstrzymaniu działalności zakładu lub jego części do czasu usunięcia zaniedbań.
3. Podjęcie wstrzymanej działalności może nastąpić za zgodą właściwego organu Wód Polskich, wyrażoną w drodze decyzji, po stwierdzeniu, że usunięto zaniedbania, o których mowa w ust. 1.
4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się, jeżeli zaniedbania, o których mowa w ust. 1, dotyczą wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi.
5. Działania, o których mowa w ust. 1–3, w odniesieniu do Wód Polskich wykonuje minister właściwy do spraw gospodarki wodnej.
6. Jeżeli w toku kontroli zostanie ustalone, że zakład działa bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego, właściwy organ Wód Polskich może, w drodze decyzji, zakazać korzystania z wód. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

1. Organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, w ramach kontroli urzędowej, dokonują:
1) oceny jakości wody w kąpielisku pod względem spełniania wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 48 rozporządzenie w sprawie wymagań dla wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli ust. 1 pkt 1:
a) bieżącej,
b) sezonowej;
2) klasyfikacji jakości wody w kąpielisku pod względem spełniania wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 48 rozporządzenie w sprawie wymagań dla wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli ust. 1 pkt 1, określając ją jako:
a) niedostateczną,
b) dostateczną,
c) dobrą,
d) doskonałą;
3) bieżącej oceny jakości wody w miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli pod względem spełniania wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 48 rozporządzenie w sprawie wymagań dla wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli ust. 1 pkt 1.
2. Kontrola urzędowa obejmuje:
1) wyznaczenie punktów pobierania próbek wody z kąpieliska do badań;
2) pobieranie, transport i badanie próbek wody z kąpieliska metodami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 48 rozporządzenie w sprawie wymagań dla wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli ust. 1 pkt 3, przed sezonem kąpielowym oraz w przypadku zaistnienia sytuacji mogącej powodować pogorszenie jakości wody w kąpielisku;
3) ocenę prowadzonej kontroli wewnętrznej;
4) ocenę i klasyfikację jakości wody w kąpielisku.
3. Kontrola, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jest wykonywana, gdy zaistniała sytuacja mogąca powodować pogorszenie jakości wody w miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli. Kontrola ta obejmuje wyłącznie wyznaczenie punktów pobierania próbek wody z miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli do badań oraz pobieranie, transport i badanie próbek wody z tego miejsca metodami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 48 rozporządzenie w sprawie wymagań dla wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli ust. 1 pkt 3.
4. Organizator kąpieliska jest obowiązany do prowadzenia kontroli wewnętrznej.
5. W ramach prowadzonej kontroli wewnętrznej organizator kąpieliska:
1) ustala do dnia 1 czerwca w porozumieniu z właściwym państwowym powiatowym lub państwowym granicznym inspektorem sanitarnym harmonogram pobrania próbek wody z kąpieliska w sezonie kąpielowym, zwany dalej „harmonogramem pobrania próbek”;
2) systematycznie wizualnie nadzoruje wodę w kąpielisku i wodę zasilającą kąpielisko pod kątem występowania zanieczyszczeń niekorzystnie wpływających na jakość wody i stanowiących zagrożenie dla zdrowia kąpiących się osób;
3) pobiera próbki wody w kąpielisku w punktach ustalonych z właściwym państwowym powiatowym lub państwowym granicznym inspektorem sanitarnym nie później niż 4 dni po terminie wyznaczonym w harmonogramie pobrania próbek;
4) pobiera dodatkowe próbki wody w kąpielisku w terminie 7 dni po ustaniu krótkotrwałego zanieczyszczenia;
5) wykonuje badania wody z kąpieliska w zakresie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 48 rozporządzenie w sprawie wymagań dla wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli ust. 1 pkt 2 i metodami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 48 rozporządzenie w sprawie wymagań dla wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli ust. 1 pkt 3;
6) dokumentuje i przekazuje państwowemu powiatowemu lub państwowemu granicznemu inspektorowi sanitarnemu wyniki badania wody w przypadku:
a) przekroczenia wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 48 rozporządzenie w sprawie wymagań dla wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli ust. 1 pkt 1, w dniu pozyskania wyniku badania,
b) spełniania wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 48 rozporządzenie w sprawie wymagań dla wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli ust. 1 pkt 1, w terminie nie dłuższym niż 3 dni od dnia otrzymania wyniku badania;
7) informuje właściwego państwowego powiatowego lub państwowego granicznego inspektora sanitarnego o wystąpieniu zmian, które mogą mieć wpływ na pogorszenie jakości wody w kąpielisku, oraz o każdym zawieszeniu harmonogramu pobrania próbek w ramach kontroli wewnętrznej i jego przyczynach;
8) informuje kąpiące się osoby o jakości wody w kąpielisku i zaleceniach organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
6. Organizator kąpieliska nieodpłatnie przekazuje Głównemu Inspektorowi Sanitarnemu profil wody w kąpielisku w formie papierowej lub elektronicznej za pośrednictwem internetowego serwisu kąpieliskowego, o którym mowa w art. 347 zadania Państwowej Inspekcji Sanitarnej ust. 3, przed otwarciem sezonu kąpielowego.

1. Harmonogram pobrania próbek uwzględnia terminy pobierania i analizy jednej próbki pobranej nie wcześniej niż 10 dni przed otwarciem sezonu kąpielowego oraz nie mniej niż trzech próbek w sezonie kąpielowym, w okresie funkcjonowania kąpieliska, tak aby przerwa między badaniami nie przekraczała miesiąca.
2. W odniesieniu do kąpieliska, w którym sezon kąpielowy nie przekracza 8 tygodni, harmonogram pobrania próbek uwzględnia terminy pobierania i analizy jednej próbki pobranej nie wcześniej niż 10 dni przed otwarciem sezonu kąpielowego oraz nie mniej niż dwóch próbek w sezonie kąpielowym, w okresie funkcjonowania kąpieliska, tak aby przerwa między badaniami nie przekraczała miesiąca.
3. Stosowanie harmonogramu pobrania próbek może zostać zawieszone w przypadku wystąpienia sytuacji wyjątkowej będącej zdarzeniem mającym niekorzystny wpływ na jakość wody w kąpielisku o prawdopodobieństwie występowania mniejszym niż raz na 4 lata. W terminie nie dłuższym niż 3 dni od dnia ustania sytuacji wyjątkowej, należy powrócić do stosowania obowiązującego harmonogramu pobrania próbek i uzupełnić brakujące próbki nowymi.
4. W przypadku zawieszenia stosowania harmonogramu pobrania próbek właściwy państwowy powiatowy lub państwowy graniczny inspektor sanitarny sporządza sprawozdanie, przedstawiając przyczyny zawieszenia, i przekazuje je Głównemu Inspektorowi Sanitarnemu celem przekazania wraz ze sprawozdaniem rocznym Komisji Europejskiej.

1. W przypadku stwierdzenia w wyniku przeprowadzonej kontroli wewnętrznej lub urzędowej, że woda w kąpielisku nie spełnia wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 48 rozporządzenie w sprawie wymagań dla wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli ust. 1 pkt 1, w szczególności wystąpienia krótkotrwałego zanieczyszczenia lub nadmiernego zakwitu sinic, państwowy powiatowy lub państwowy graniczny inspektor sanitarny zobowiązuje organizatora kąpieliska, w drodze decyzji, do ustalenia przyczyny zanieczyszczenia i podjęcia działań dla ochrony zdrowia ludzkiego i poprawy jakości wody.
2. W przypadku określonym w ust. 1 państwowy powiatowy lub państwowy graniczny inspektor sanitarny:
1) niezwłocznie podejmuje działania mające na celu ochronę zdrowia ludzkiego i w razie konieczności wprowadza zakaz kąpieli w danym sezonie kąpielowym albo tymczasowy zakaz kąpieli;
2) w dniu wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, zawiadamia organizatora kąpieliska i właściwego miejscowo wójta, burmistrza lub prezydenta miasta w celu niezwłocznego rozpowszechnienia informacji o wprowadzonym zakazie za pomocą środków masowego przekazu.
3. Organizator kąpieliska i właściwy miejscowo wójt, burmistrz lub prezydent miasta w dniu otrzymania decyzji, o której mowa w ust. 1, rozpowszechnia informację o wprowadzonym zakazie kąpieli za pomocą środków masowego przekazu.
4. Organizator kąpieliska w dniu otrzymania decyzji, o której mowa w ust. 1, zamieszcza informację o wprowadzonym zakazie kąpieli w miejscu oznakowania kąpieliska określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 49 rozporządzenie w sprawie ewidencji kąpielisk i miejscu okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli pkt 3.
5. Państwowy powiatowy lub państwowy graniczny inspektor sanitarny wprowadza, w drodze decyzji, stały zakaz kąpieli, w przypadku gdy jakość wody w kąpielisku została zaklasyfikowana jako niedostateczna w 5 kolejnych sezonach kąpielowych.
6. W przypadku kąpielisk zlokalizowanych w częściach wód przekraczających granicę państwa lub zlokalizowanych przy tej granicy właściwy państwowy powiatowy lub państwowy graniczny inspektor sanitarny niezwłocznie, nie później niż w terminie 1 dnia od dnia wydania decyzji, o której mowa w ust. 1 i 5, informuje wojewodę o działaniach podjętych zgodnie z ust. 2 pkt 1 oraz art. 47 badanie wody w kąpieliskach i w miejscach okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli ust. 2.
7. Wojewoda niezwłocznie, nie później niż w terminie 2 dni od dnia uzyskania informacji, o której mowa w ust. 6, zawiadamia odpowiednie władze państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej.
8. W przypadkach, o których mowa w ust. 1–7, wójt, burmistrz lub prezydent miasta, organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz organizator kąpieliska przekazują społeczeństwu informacje dotyczące jakości wody w kąpielisku w sposób niebudzący wątpliwości co do stwierdzonych zagrożeń.

1. Państwowa Inspekcja Sanitarna gromadzi, weryfikuje, analizuje i ocenia dane uzyskane w wyniku kontroli jakości wody w kąpielisku.
2. Główny Inspektor Sanitarny sporządza po sezonie kąpielowym sprawozdanie o jakości wody w kąpieliskach i przekazuje je corocznie do dnia 31 grudnia Komisji Europejskiej wraz z informacją o podjętych środkach zarządzania oraz przypadkach i przyczynach zawieszenia stosowania harmonogramu pobrania próbek w ramach kontroli wewnętrznej.
3. Państwowa Inspekcja Sanitarna prowadzi i aktualizuje internetowy serwis kąpieliskowy zawierający informacje dotyczące kąpielisk, w szczególności:
1) wykaz kąpielisk;
2) klasyfikację wody w każdym kąpielisku na przestrzeni ostatnich 3 lat oraz profil wody w kąpielisku, a także wyniki kontroli przeprowadzonej na podstawie art. 344 kontrola urzędowa ust. 1 i 4;
3) bieżącą ocenę jakości wody w kąpielisku;
4) informację o zakazie kąpieli wraz ze wskazaniem przyczyn wprowadzenia zakazu kąpieli oraz informację o innych zaleceniach dotyczących jakości wody w kąpielisku;
5) ogólny opis wody w kąpielisku sporządzony w oparciu o profil wody w kąpielisku, przedstawiony w języku nietechnicznym;
6) informacje o:
a) możliwości występowania krótkotrwałych zanieczyszczeń,
b) liczbie dni, w których kąpiel była zakazana w czasie poprzedniego sezonu kąpielowego z uwagi na krótkotrwałe zanieczyszczenie,
c) ostrzeżeniu o każdym występującym lub przewidywanym krótkotrwałym zanieczyszczeniu
– w przypadku wód w kąpieliskach, w których można spodziewać się wystąpienia takich zanieczyszczeń;
7) dane o rodzaju oraz spodziewanym czasie trwania sytuacji wyjątkowej, której występowania nie przewiduje się przeciętnie częściej niż raz na 4 lata.
4. Organizator kąpieliska wprowadza do internetowego serwisu kąpieliskowego dane o temperaturze wody, temperaturze powietrza i sile wiatru.

1. Badanie pobranych próbek wody w kąpieliskach i miejscach okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli mogą wykonywać:
1) laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej lub
2) laboratoria o udokumentowanym systemie jakości prowadzonych badań wody, zatwierdzonym przez Państwową Inspekcję Sanitarną.
2. Udokumentowany system jakości prowadzonych badań wody powinien być zgodny z wymaganiami zawartymi w normie PN-EN ISO/IEC-17025.
3. Zatwierdzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest dokonywane każdego roku przez właściwego państwowego powiatowego lub państwowego granicznego inspektora sanitarnego na podstawie:
1) zaświadczenia potwierdzającego przeszkolenie przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej osób pobierających próbki wody do badań albo certyfikatu laboratorium w zakresie pobierania próbek wody;
2) wykazu badań prowadzonych przez laboratorium oraz dokumentacji potwierdzającej poprawność badań, o których mowa w ust. 4;
3) zestawienia wyników i oceny badań biegłości, wykonanych nie później niż 2 lata od dnia wystąpienia o zatwierdzenie.
4. Określa się dwustopniowy system zapewnienia jakości badań obejmujący:
1) wewnętrzną kontrolę jakości wyników badań;
2) zewnętrzną kontrolę jakości wyników badań realizowaną przez udział w badaniach biegłości.
5. W przypadku zmiany normy PN-EN ISO/IEC-17025 zatwierdzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest wykonywane zgodnie z wydaniem normy obowiązującym w momencie wykonania badań biegłości.
6. Organizator badań biegłości powinien postępować zgodnie z wymaganiami zawartymi w normie PN-EN ISO/IEC 17043.
7. Właściwy państwowy powiatowy lub państwowy graniczny inspektor sanitarny może dokonać kontroli laboratorium przed zatwierdzeniem, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w zakresie zgodności systemu jakości prowadzonych badań z wymaganiami zawartymi w normie PN-EN ISO/IEC-17025.

1. Monitoring wód ma na celu pozyskanie informacji:
1) o stanie wód powierzchniowych i stanie wód podziemnych oraz o stanie wód obszarów chronionych na potrzeby planowania w gospodarowaniu wodami oraz oceny osiągania celów środowiskowych określonych w art. 56 cel środowiskowy dla jednolitych części wód powierzchniowych, art. 57 cel środowiskowy dla sztucznych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, art. 59 cel środowiskowy dla jednolitych części wód podziemnych oraz w art. 61 cel środowiskowy dla obszarów chronionych;
2) o stanie środowiska wód morskich na potrzeby planowania w gospodarowaniu wodami oraz oceny osiągania celów środowiskowych dla wód morskich, a także bieżącej oceny stanu środowiska wód morskich.
2. Badania i oceny stanu wód powierzchniowych, stanu wód podziemnych, stanu środowiska wód morskich oraz stanu wód obszarów chronionych dokonuje się w ramach państwowego monitoringu środowiska.
3. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska wykonuje badania wód powierzchniowych w zakresie elementów biologicznych, fizykochemicznych oraz chemicznych, w tym substancji priorytetowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 114 rozporządzenie w sprawie wykazu substancji priorytetowych w matrycy będącej wodą.
4. Państwowa służba hydrologiczno-meteorologiczna wykonuje badania wód powierzchniowych w zakresie elementów hydrologicznych i morfologicznych i przekazuje wyniki tych badań ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wodnej, Wodom Polskim, właściwemu organowi Inspekcji Ochrony Środowiska, właściwym organom ochrony przyrody, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, a także wszystkim podmiotom wykonującym na zamówienie tych organów i podmiotów prace na potrzeby opracowania oceny stopnia osiągnięcia celów środowiskowych określonych w art. 56 cel środowiskowy dla jednolitych części wód powierzchniowych, art. 57 cel środowiskowy dla sztucznych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, art. 59 cel środowiskowy dla jednolitych części wód podziemnych oraz w art. 61 cel środowiskowy dla obszarów chronionych, oceny stanu wód powierzchniowych, oceny stanu wód podziemnych oraz oceny stanu wód obszarów chronionych.
5. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska prowadzi obserwacje elementów hydromorfologicznych na potrzeby oceny stanu ekologicznego i potencjału ekologicznego.
6. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska wykonuje badania osadów dennych rzek i jezior na potrzeby klasyfikacji stanu chemicznego wód powierzchniowych.
7. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska wykonuje badania bioakumulacji substancji priorytetowych, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 114 rozporządzenie w sprawie wykazu substancji priorytetowych, na potrzeby klasyfikacji stanu chemicznego wód powierzchniowych, oraz badania stanu ichtiofauny na potrzeby klasyfikacji stanu ekologicznego lub potencjału ekologicznego, a dodatkowo, jeżeli jest to uzasadnione specyfiką badań, wykonuje badania i obserwacje, o których mowa w ust. 3, 5 i 6.
8. Państwowa służba geologiczna wykonuje badania i ocenia stan wód podziemnych w zakresie elementów fizykochemicznych i ilościowych.
9. W uzasadnionych przypadkach właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska wykonuje uzupełniające badania wód podziemnych w zakresie elementów fizykochemicznych.
10. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska na podstawie wyników badań i obserwacji, o których mowa w ust. 3 i 5–7, oraz z wykorzystaniem wyników badań, o których mowa w ust. 4, dokonuje oceny stanu jednolitych części wód powierzchniowych dla obszaru województwa, z uwzględnieniem wód przejściowych i wód przybrzeżnych.
11. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska dokonuje oceny stanu wód na obszarach dorzeczy:
1) na podstawie wyników badań i obserwacji, o których mowa w ust. 3 i 5–7;
2) z wykorzystaniem wyników badań, o których mowa w ust. 4;
3) na podstawie oceny, o której mowa w ust. 10;
4) na podstawie wyników oceny, o której mowa w ust. 8;
5) z wykorzystaniem wyników badań, o których mowa w ust. 9.
12. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska, właściwy organ ochrony przyrody, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, i Główny Inspektor Sanitarny ustalają, w drodze porozumienia, rodzaj, zakres i sposób nieodpłatnego przekazywania informacji niezbędnych dla działań związanych z monitoringiem i oceną stanu wód oraz gospodarowaniem wodami.
13. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska prowadzi monitoring wód, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, współpracując z organami administracji morskiej oraz organami administracji rybołówstwa morskiego.
14. Sprawujący nadzór nad obszarami przeznaczonymi do ochrony siedlisk lub gatunków, ustanowionymi w przepisach ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, dla których utrzymanie lub poprawa stanu wód jest ważnym czynnikiem w ich ochronie, sporządza ocenę tych obszarów na podstawie badań własnych przedmiotów ochrony zależnych od stanu wód oraz wyników monitoringu, o którym mowa w ust. 2.
15. Właściciele ujęć wód powierzchniowych zlokalizowanych na jednolitych częściach wód powierzchniowych przeznaczonych do poboru wody na potrzeby zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi prowadzą badania i ocenę, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 74 rozporządzenie w sprawie wymagań dla wód wykorzystywanych do zaopatrzenia ludności w wodę do spożycia ust. 1, i przekazują nieodpłatnie wyniki tych badań i ocenę Wodom Polskim, właściwemu organowi Inspekcji Ochrony Środowiska oraz Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
16. Wody Polskie dokonują oceny stopnia osiągnięcia celów środowiskowych, o których mowa w art. 56 cel środowiskowy dla jednolitych części wód powierzchniowych, art. 57 cel środowiskowy dla sztucznych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, art. 59 cel środowiskowy dla jednolitych części wód podziemnych oraz w art. 61 cel środowiskowy dla obszarów chronionych, z uwzględnieniem ocen, o których mowa w ust. 11 i 14, a także wyników badań i oceny, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 74 rozporządzenie w sprawie wymagań dla wód wykorzystywanych do zaopatrzenia ludności w wodę do spożycia ust. 1, oraz:
1) ocen obszarowych jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi w zakresie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 13 rozporządzenie w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia i jej badań pkt 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków;
2) oceny jakości wody w kąpielisku, o której mowa w art. 344 kontrola urzędowa ust. 1 pkt 1, pod względem spełniania wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 48 rozporządzenie w sprawie wymagań dla wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli ust. 1 pkt 1.
17. Oceny, o których mowa w ust. 15 i 16, oraz badania i ocena, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 74 rozporządzenie w sprawie wymagań dla wód wykorzystywanych do zaopatrzenia ludności w wodę do spożycia ust. 1, stanowią wypełnienie dodatkowych wymagań ustanowionych dla spełnienia celów środowiskowych dla obszarów chronionych, o których mowa w art. 16 objaśnienie pojęć pkt 32 lit. a–d.

1. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, formy i sposób prowadzenia monitoringu jednolitych części wód powierzchniowych i jednolitych części wód podziemnych, w tym:
1) dla wód powierzchniowych:
a) rodzaje monitoringu i cele ich ustanowienia,
b) kryteria wyboru jednolitych części wód do monitorowania,
c) rodzaje punktów pomiarowo-kontrolnych i kryteria ich wyznaczania,
d) zakres i częstotliwość prowadzonych badań dla poszczególnych elementów klasyfikacji stanu ekologicznego i stanu chemicznego jednolitych części wód w ciekach naturalnych, jeziorach i innych naturalnych zbiornikach wodnych, wodach przejściowych oraz wodach przybrzeżnych, z uwzględnieniem specyfiki poszczególnych typów wód, a w przypadku stanu chemicznego – także z uwzględnieniem rodzajów matrycy lub taksonu rozumianego jako jednostka systematyki organizmów, w tym fauny i flory ekosystemów wodnych,
e) zakres prowadzonych badań dla poszczególnych elementów klasyfikacji potencjału ekologicznego i stanu chemicznego sztucznych jednolitych części wód powierzchniowych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, a w przypadku stanu chemicznego – także z uwzględnieniem rodzajów matrycy lub taksonu,
f) metodyki referencyjne oraz warunki zapewnienia jakości pomiarów i badań,
g) liczbę, kryteria wyboru punktów pomiarowo-kontrolnych oraz zakres i częstotliwość badania substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego zawartych na liście obserwacyjnej,
h) zakres i częstotliwość prowadzonych badań na potrzeby oceny wypełnienia dodatkowych wymagań ustanowionych dla spełnienia celów środowiskowych dla obszarów chronionych, o których mowa w art. 16 objaśnienie pojęć pkt 32 lit. c–e;
2) dla wód podziemnych:
a) rodzaje monitoringu i cele ich ustanowienia,
b) kryteria wyboru jednolitych części wód do monitorowania,
c) kryteria wyznaczania punktów pomiarowo-kontrolnych,
d) zakres i częstotliwość monitoringu,
e) metodyki referencyjne oraz warunki zapewnienia jakości monitoringu.
2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki wodnej kieruje się wynikami wyznaczania jednolitych części wód, ustaleniami zawartymi w dokumentacji, o której mowa w art. 317 dokumentacje planistyczne dla planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy ust. 1 i 2, oraz przepisami prawa Unii Europejskiej dotyczącymi substancji priorytetowych w dziedzinie polityki wodnej.

1. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska opracowuje program monitoringu wód morskich zawierający wykaz stanowisk badań monitoringowych z przyporządkowaniem im zakresu i częstotliwości prowadzenia pomiarów i badań oraz metodyk referencyjnych lub warunków zapewnienia jakości pomiarów i badań dla poszczególnych wskaźników, o których mowa w art. 153 elementy zestawu właściwości typowych dla dobrego stanu środowiska wód morskich ust. 1 pkt 1.
2. Przy opracowywaniu programu monitoringu wód morskich bierze się pod uwagę potrzebę:
1) uwzględnienia ustaleń zawartych we wstępnej ocenie stanu środowiska wód morskich;
2) prowadzenia monitoringu wód morskich w sposób skoordynowany i spójny w regionie Morza Bałtyckiego;
3) dostarczenia informacji pozwalających na bieżącą ocenę stanu środowiska wód morskich oraz na określenie działań pozostających do podjęcia i postępów działań już podjętych dla osiągnięcia dobrego stanu środowiska wód morskich, zgodnie ze wstępną oceną stanu środowiska wód morskich oraz z zestawem właściwości typowych dla dobrego stanu środowiska wód morskich;
4) dostarczenia informacji umożliwiających identyfikację odpowiednich wskaźników, o których mowa w art. 153 elementy zestawu właściwości typowych dla dobrego stanu środowiska wód morskich ust. 1 pkt 1, dla celów środowiskowych dla wód morskich;
5) dostarczenia informacji umożliwiających ocenę skuteczności działań określonych w programie ochrony wód morskich;
6) zapewnienia identyfikacji przyczyny zmian stanu środowiska wód morskich oraz podjęcia możliwych działań korygujących, mających na celu przywrócenie dobrego stanu środowiska wód morskich, w przypadku stwierdzenia odstępstw od dobrego stanu środowiska wód morskich;
7) dostarczenia informacji o substancjach szczególnie szkodliwych występujących w gatunkach przeznaczonych do spożycia przez ludzi z obszarów połowów komercyjnych;
8) uwzględnienia badań zapewniających uzyskanie informacji, czy działania korygujące, o których mowa w pkt 6, przyniosą oczekiwane zmiany stanu środowiska wód morskich i nie będą miały niepożądanych skutków ubocznych;
9) zapewnienia porównywalności i możliwości wykonywania zbiorczych ocen stanu środowiska wód morskich w regionie Morza Bałtyckiego;
10) opracowywania specyfikacji technicznych i ujednoliconych metod monitorowania stanu środowiska wód morskich w sposób zapewniający porównywalność informacji o stanie środowiska wód morskich na poziomie Unii Europejskiej;
11) zapewnienia, w zakresie, w jakim jest to możliwe, zgodności programu monitoringu wód morskich z programami opracowywanymi przez inne państwa członkowskie Unii Europejskiej położone w regionie Morza Bałtyckiego oraz państwa leżące poza granicami Unii Europejskiej, które graniczą z regionem Morza Bałtyckiego, w tym przy wykorzystaniu najbardziej odpowiednich dla regionu Morza Bałtyckiego wytycznych dotyczących monitorowania stanu środowiska wód morskich;
12) uwzględnienia oceny zmian cech i właściwości wód morskich, o których mowa w art. 150 wstępna ocena stanu środowiska wód morskich ust. 1, a także, w razie konieczności, nowych i przyszłych zagrożeń ekosystemów morskich;
13) uwzględnienia właściwości fizycznych, chemicznych, hydromorfologicznych i biologicznych wód morskich, typów siedlisk oraz presji i oddziaływań na wody morskie zawartych w analizie, o której mowa w art. 150 wstępna ocena stanu środowiska wód morskich ust. 1 pkt 2, w tym ich naturalnej zmienności, jak również potrzebę przeprowadzenia oceny postępów w realizacji celów środowiskowych dla wód morskich z zastosowaniem wskaźników, o których mowa w art. 153 elementy zestawu właściwości typowych dla dobrego stanu środowiska wód morskich ust. 1 pkt 1, oraz ich granicznych i docelowych punktów odniesienia – o ile zostały ustalone;
14) uwzględnienia oceny stanu środowiska i programów monitoringu realizowanych na podstawie przepisów odrębnych, w tym monitoringu przyrodniczego różnorodności biologicznej i krajobrazowej, o którym mowa w art. 112 monitoring przyrodniczy różnorodności biologicznej i krajobrazowej ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody;
15) uwzględnienia właściwości i oddziaływań o charakterze transgranicznym na stan środowiska wód regionu Morza Bałtyckiego.
3. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska, zapewniając aktywny udział wszystkich zainteresowanych w opracowaniu programu monitoringu wód morskich, zamieszcza na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej urzędu zapewniającego jego obsługę, w celu zgłoszenia uwag, projekt programu monitoringu wód morskich.
4. W terminie 21 dni od dnia zamieszczenia projektu programu monitoringu wód morskich na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej, o której mowa w ust. 3, zainteresowani mogą składać do właściwego organu Inspekcji Ochrony Środowiska uwagi, w formie pisemnej lub elektronicznej, do ustaleń zawartych w projekcie tego dokumentu.
5. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska zamieszcza na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej urzędu zapewniającego jego obsługę informację o sposobie i zakresie uwzględnienia uwag do projektu programu monitoringu wód morskich.
6. Po zakończeniu konsultacji zgodnie z ust. 3–5 właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska przekazuje program monitoringu wód morskich ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wodnej.
7. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej przedkłada Komisji Europejskiej program monitoringu wód morskich po uzyskaniu zgody Rady Ministrów, wyrażonej w drodze uchwały. Program monitoringu wód morskich jest przedkładany w terminie 3 miesięcy od dnia uzyskania zgody Rady Ministrów wyrażonej w drodze uchwały.
8. Jeżeli Komisja Europejska odrzuci program monitoringu wód morskich w części, minister właściwy do spraw gospodarki wodnej opracowuje poprawiony program monitoringu wód morskich, uwzględniając stanowisko Komisji Europejskiej.
9. Do poprawionego programu monitoringu wód morskich stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1, 2, 7, 8 i 11.
10. Jeżeli Komisja Europejska odrzuci program monitoringu wód morskich w całości, opracowuje się nowy program monitoringu wód morskich zgodnie z ust. 1–8 i 11.
11. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej zatwierdza program monitoringu wód morskich i jego aktualizacje.
12. Program monitoringu wód morskich jest wdrażany, jeżeli w terminie 6 miesięcy od dnia jego przedłożenia Komisja Europejska nie odrzuci programu monitoringu wód morskich w całości albo w części.
13. Program monitoringu wód morskich podlega przeglądowi co 6 lat i w razie potrzeby aktualizacji.
14. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej informuje Komisję Europejską, Komisję Ochrony Środowiska Morza Bałtyckiego oraz zainteresowane państwa członkowskie Unii Europejskiej o przyjęciu programu monitoringu wód morskich i jego aktualizacjach, po uzyskaniu zgody Rady Ministrów, wyrażonej w drodze uchwały.
15. Informacja jest przekazywana w terminie 3 miesięcy od dnia zatwierdzenia programu monitoringu wód morskich lub dokonania jego aktualizacji.
16. Przepisy ust. 1–11 stosuje się odpowiednio do aktualizacji programu monitoringu wód morskich.

1. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska udostępnia Komisji Europejskiej dane i informacje wykorzystane do opracowania programu monitoringu wód morskich oraz uzyskane przy jego opracowaniu zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej.
2. Nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia udostępnienia Komisji Europejskiej danych i informacji, o których mowa w ust. 1, właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska udostępnia te dane i informacje również Europejskiej Agencji Środowiska, o której mowa w przepisach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 401/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie Europejskiej Agencji Środowiska oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do danych i informacji wykorzystanych do aktualizacji programu monitoringu wód morskich oraz uzyskanych przy jego aktualizacji.