1. Spółka wodna może być rozwiązana uchwałą walnego zgromadzenia.
2. Spółka wodna może być rozwiązana przez starostę, w drodze decyzji, jeżeli:
1) działalność spółki wodnej narusza przepisy prawa lub postanowienia statutu;
2) upłynął termin, na jaki został ustanowiony zarząd komisaryczny, o którym mowa w art. 463 rozwiązanie zarządu spółki wodnej ust. 3, a walne zgromadzenie nie dokonało wyboru nowego zarządu;
3) liczba członków jest mniejsza niż określona w art. 446 tworzenie spółki wodnej ust. 1.
1. Rozwiązanie spółki wodnej następuje po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego.
2. Likwidatorem spółki wodnej może być członek zarządu lub inna osoba powołana uchwałą walnego zgromadzenia.
3. W przypadku rozwiązania spółki wodnej na podstawie decyzji, o której mowa w art. 464 tryb rozwiązania spółki wodnej ust. 2, likwidatora wyznacza starosta.
4. Likwidator wstępuje w prawa i obowiązki zarządu i podejmuje w imieniu spółki wodnej czynności niezbędne do zakończenia jej działalności.
5. Likwidator jest wynagradzany na koszt spółki wodnej, a wysokość wynagrodzenia ustala starosta.
6. Likwidator odpowiada za szkody powstałe na skutek przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego z naruszeniem zasad określonych w przepisach ustawy lub postanowieniach statutu spółki wodnej.
7. W przypadku powołania więcej niż jednego likwidatora – likwidatorzy odpowiadają solidarnie za szkody, o których mowa w ust. 6.
8. W okresie postępowania likwidacyjnego spółka wodna działa pod dotychczasową nazwą z dodaniem wyrazów „w likwidacji” i zachowuje osobowość prawną.
Zobowiązania spółki wodnej będącej w likwidacji pokrywa się w następującej kolejności:
1) zobowiązania ze stosunku pracy;
2) zobowiązania w zakresie danin publicznych;
3) koszty prowadzenia likwidacji;
4) inne zobowiązania.
Starosta po otrzymaniu uchwały walnego zgromadzenia spółki wodnej w likwidacji o zatwierdzeniu ostatecznych rachunków i sprawozdań likwidatora występuje z wnioskiem o wykreślenie spółki wodnej z systemu informacyjnego gospodarki wodnej.
1. Do naprawienia szkód, o których mowa w przepisach ustawy, z wyłączeniem szkód, o których mowa w art. 31 korzystanie z wody ust. 7, art. 175 nakaz usunięcia drzew lub krzewów na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią ust. 2, art. 176 zakazy w celu zapewnienia szczelności i stabilności wałów przeciwpowodziowych ust. 10, art. 177 czasowy zakaz poruszania się po wałach przeciwpowodziowych ust. 2 oraz art. 182 nakaz obniżenia piętrzenia wody lub opróżnienie zbiornika ust. 6, stosuje się przepisy art. 469 dochodzenie roszczeń za szkody.
2. Do zapobiegania szkodom w wodach i naprawy szkód w wodach w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie stosuje się przepisy tej ustawy.
1. W sprawie naprawienia szkód innych niż szkody będące skutkiem okoliczności określonych w art. 222 prawa właściciela gruntów zalanych podczas powodzi ust. 3 i art. 223 własność gruntu trwale i naturalnie zajętego przez wody ust. 1, powstałych w szczególności w związku z wykonywaniem pozwolenia wodnoprawnego albo dokonaniem zgłoszenia wodnoprawnego, prawo dochodzenia roszczeń przed sądami powszechnymi przysługuje po wyczerpaniu trybu, o którym mowa w ust. 3.
2. Prawo dochodzenia roszczeń, o którym mowa w ust. 1, obejmuje wyłącznie szkodę rzeczywiście poniesioną.
3. Na żądanie poszkodowanego organ właściwy w sprawie pozwolenia wodnoprawnego albo zgłoszenia wodnoprawnego, którego następstwem jest szkoda, a jeżeli szkoda nie jest następstwem wykonywania pozwolenia wodnoprawnego albo dokonania zgłoszenia wodnoprawnego – właściwy wojewoda, ustala wysokość odszkodowania, w formie pieniężnej, w drodze decyzji.
4. W terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji, o której mowa w ust. 3, strona może wnieść powództwo do sądu powszechnego.
5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio w przypadku niewydania decyzji, o której mowa w ust. 3, przez właściwy organ w terminie 3 miesięcy od dnia zgłoszenia żądania przez poszkodowanego.
Przepisy art. 469 dochodzenie roszczeń za szkody stosuje się odpowiednio do gruntów, na których znajdują się urządzenia wodne, przejęte na podstawie art. 419 obowiązek usunięcia urządzeń wodnych ust. 2 na własność właściciela wód.
1. Jeżeli szkoda wystąpiła na skutek wejścia w życie aktów prawa miejscowego wydanych na podstawie art. 31 korzystanie z wody ust. 2, art. 135 właściwość organów w sprawach ustanowienia strefy ochronnej ust. 1 pkt 2 i ust. 2, art. 141 ustanawianie obszaru ochronnego ust. 1 i 4, art. 327 plany utrzymania wód ust. 4 i 6 lub art. 382 ochrona urządzeń pomiarowych służb państwowych ust. 7, właścicielowi nieruchomości przysługuje odszkodowanie:
1) w przypadku zmiany aktu prawa miejscowego albo zastąpienia dotychczasowego aktu prawa miejscowego nowym aktem prawa miejscowego – z tytułu uniemożliwienia lub istotnego ograniczenia:
a) korzystania z nieruchomości lub jej części w sposób zgodny z możliwościami zagospodarowania terenu wynikającymi z aktu prawa miejscowego przed jego zmianą lub zastąpieniem,
b) możliwości zagospodarowania terenu zgodnie z przeznaczeniem ustalonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego
– jeżeli to uniemożliwienie lub istotne ograniczenie skutkuje obniżeniem wartości nieruchomości;
2) w przypadkach innych niż określone w pkt 1 – z tytułu uniemożliwienia lub istotnego ograniczenia:
a) dalszego faktycznego użytkowania terenu i gruntu w sposób zgodny z mającym miejsce w dniu wejścia w życie aktu prawa miejscowego faktycznym użytkowaniem,
b) możliwości zagospodarowania terenu zgodnie z przeznaczeniem ustalonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego
– jeżeli to uniemożliwienie lub istotne ograniczenie skutkuje obniżeniem wartości nieruchomości.
2. W przypadku stwierdzenia nieważności aktu prawa miejscowego albo jego uchylenia przez sąd administracyjny odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, podlega zwrotowi na rzecz podmiotu, który to odszkodowanie wypłacił.
3. Wysokość odszkodowania, o którym mowa w ust. 1, ustala się na dzień wejścia w życie aktu prawa miejscowego.
4. Obniżenie wartości nieruchomości stanowi różnicę między wartością nieruchomości określoną przy uwzględnieniu możliwości zagospodarowania terenu i ograniczeń w tym zagospodarowaniu po wejściu w życie aktu prawa miejscowego a jej wartością przed wejściem w życie tego aktu prawa miejscowego, określoną z uwzględnieniem:
1) możliwości zagospodarowania terenu i ograniczeń w tym zagospodarowaniu wynikających z aktu prawa miejscowego obowiązującego przed zmianą aktu prawa miejscowego albo zastąpieniem dotychczasowego aktu prawa miejscowego nowym aktem prawa miejscowego;
2) sposobu użytkowania terenu i gruntu określonego na podstawie ewidencji gruntów i budynków lub zagospodarowania terenu zgodnie z przeznaczeniem ustalonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
5. Roszczenie o wypłatę odszkodowania, o którym mowa w ust. 1, przedawnia się z upływem 2 lat od dnia wystąpienia szkody.
6. Wysokość odszkodowania, o którym mowa w ust. 1, ustala właściwy starosta, w drodze decyzji, na wniosek właściciela nieruchomości.
7. W terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji, o której mowa w ust. 6, strona może wnieść powództwo do sądu powszechnego.
8. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio w przypadku niewydania decyzji przez starostę w terminie 3 miesięcy od dnia zgłoszenia roszczenia.
9. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, wypłaca:
1) organ wydający akt prawa miejscowego;
2) właściciel ujęcia wody – w przypadku ustanowienia strefy ochronnej;
3) odpowiednio Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowy Instytut Badawczy albo Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy – w przypadku ustanowienia strefy ochronnej urządzenia pomiarowego służb państwowych.
10. Roszczenie o zwrot odszkodowania, o którym mowa w ust. 2, przedawnia się z upływem 2 lat od dnia uchylenia albo stwierdzenia nieważności aktu prawa miejscowego.
11. Przepisy ust. 1–10 stosuje się do użytkowników wieczystych.
1. W sprawie naprawienia szkód będących skutkiem okoliczności określonych w art. 222 prawa właściciela gruntów zalanych podczas powodzi ust. 3 i art. 223 własność gruntu trwale i naturalnie zajętego przez wody ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, z tym że odszkodowanie obejmuje także koszty sporządzenia projektu, o którym mowa w art. 220 ustalanie linii brzegu ust. 6.
2. Roszczenie o naprawienie szkody przedawnia się z upływem 2 lat od dnia wystąpienia szkody.
1. Administracyjnej karze pieniężnej podlega, kto wbrew:
1) przepisowi art. 89 sprawozdania gmin z realizacji krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych ust. 1a nie przekazuje Wodom Polskim sprawozdania z realizacji krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, o którym mowa w art. 89 sprawozdania gmin z realizacji krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych ust. 1a;
2) przepisowi art. 90 analiza sprawozdań z realizacji krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych ust. 3 nie przekazuje Wodom Polskim poprawionego lub uzupełnionego sprawozdania z realizacji krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych w terminie 7 dni od dnia otrzymania ponownego wezwania, o którym mowa w art. 90 analiza sprawozdań z realizacji krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych ust. 3;
3) przepisowi art. 96a aktualizacja krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych ust. 2 nie przekazuje Wodom Polskim ankiety na potrzeby aktualizacji krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, o którym mowa w art. 96a aktualizacja krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych ust. 2;
4) przepisowi art. 96a aktualizacja krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych ust. 4 nie przekazuje Wodom Polskim poprawionej lub uzupełnionej ankiety na potrzeby aktualizacji krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych w terminie 7 dni od dnia otrzymania ponownego wezwania, o którym mowa w art. 96a aktualizacja krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych ust. 4.
2. Administracyjną karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, wymierza, w drodze decyzji, organ Wód Polskich właściwy w sprawach aglomeracji.
3. Wysokość administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, wynosi do 10 000 zł.
4. Wpływy z tytułu administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, stanowią dochód Wód Polskich.
1. Administracyjnej karze pieniężnej podlega, kto wbrew przepisowi:
1) art. 343 wezwanie do usunięcia zaniedbań w zakresie gospodarki wodnej ust. 1, mimo wezwania Wód Polskich, nie usuwa w terminie określonym przez Wody Polskie zaniedbań w zakresie gospodarki wodnej, w wyniku których może powstać stan zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi, zwierząt lub środowisku albo prawnie chronionemu interesowi osób trzecich;
2) art. 389 obowiązek uzyskania pozwolenia wodnoprawnego, art. 394 obowiązek uzyskania zgłoszenia wodnoprawnego ust. 1 lub art. 425 obowiązek uzyskania oceny wodnoprawnej ust. 1 korzysta z wód, wykonuje urządzenia wodne, roboty w wodach lub inne działania wymagające odpowiedniej zgody wodnoprawnej, bez odpowiednio pozwolenia wodnoprawnego lub pozwolenia zintegrowanego, zgłoszenia wodnoprawnego lub oceny wodnoprawnej;
3) art. 101a obowiązki w okresie suszy hydrologicznej zakładu posiadającego system retencyjno-dozujący ust. 1 lub 3 na obszarze, na którym jest zlokalizowany odbiornik ścieków danego zakładu, w okresach obowiązywania ostrzeżenia przed suszą hydrologiczną nie wstrzymuje lub nie ogranicza wprowadzania do wód ścieków przemysłowych lub wód pochodzących z odwodnienia zakładów górniczych, zawierających chlorki i siarczany.
2. Administracyjną karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, wymierza, w drodze decyzji, właściwy organ Wód Polskich, a w odniesieniu do Wód Polskich – minister właściwy do spraw gospodarki wodnej.
3. Wysokość administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, wynosi od 5000 zł do 1 000 000 zł, z wyjątkiem:
1) dokonywania poboru wód podziemnych lub wód powierzchniowych bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego albo pozwolenia zintegrowanego – gdzie podstawę ustalenia wysokości kary pieniężnej stanowi 500% opłaty zmiennej za pobór wód podziemnych lub wód powierzchniowych;
2) wprowadzania ścieków do wód lub ziemi bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego albo pozwolenia zintegrowanego na wprowadzanie ścieków do wód lub ziemi – gdzie podstawę ustalenia wysokości kary pieniężnej stanowi 500% opłaty zmiennej za wprowadzanie ścieków do wód lub ziemi;
3) odprowadzania wód opadowych ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych albo systemy kanalizacji zbiorczej w granicach administracyjnych miast do wód – gdzie podstawę ustalenia wysokości kary pieniężnej stanowi 500% opłaty zmiennej za odprowadzanie wód opadowych lub roztopowych ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych albo systemy kanalizacji zbiorczej w granicach administracyjnych miast do wód.
4. Wpływy z tytułu administracyjnych kar pieniężnych stanowią dochód Wód Polskich, z wyjątkiem wpływów z tytułu administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, za wprowadzanie ścieków do wód lub ziemi bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego albo pozwolenia zintegrowanego na wprowadzanie ścieków do wód lub ziemi, które w 10% stanowią przychód Wód Polskich, a w 90% – przychód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
5. W przypadku administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, wymierzanej Wodom Polskim wpływy z tytułu tej kary w części przeznaczonej dla Wód Polskich stanowią dochód budżetu państwa.
6. Do wpływów z tytułu administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, za wprowadzanie ścieków do wód lub ziemi bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego albo pozwolenia zintegrowanego na wprowadzanie ścieków do wód lub ziemi stosuje się przepis art. 299 wnoszenie opłat za usługi wodne ust. 4.
1. W przypadku gdy aglomeracja nie spełnia warunków, o których mowa w art. 87a wymogi wobec aglomeracji wyznaczonej przez radę gminy, gmina za to odpowiedzialna podlega administracyjnej karze pieniężnej.
2. W przypadku aglomeracji zlokalizowanej na obszarze dwóch lub więcej gmin administracyjną karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, ponoszą gminy wchodzące w skład aglomeracji proporcjonalnie do wielkości równoważnej liczby mieszkańców danej gminy w aglomeracji powodującej niespełnienie warunków, o których mowa w art. 87a wymogi wobec aglomeracji wyznaczonej przez radę gminy.
3. Wysokość administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, wynosi do 200 zł za każdą równoważną liczbę mieszkańców odpowiadającą ładunkowi zanieczyszczeń z obszaru aglomeracji:
1) który nie jest zbierany przez sieć kanalizacyjną tej aglomeracji i który:
a) przekracza 2% ładunku zanieczyszczeń z obszaru aglomeracji – w przypadku warunku, o którym mowa w art. 87a wymogi wobec aglomeracji wyznaczonej przez radę gminy pkt 1, lub
b) wynosi 2000 równoważnej liczby mieszkańców i więcej – w przypadku warunku, o którym mowa w art. 87a wymogi wobec aglomeracji wyznaczonej przez radę gminy pkt 2 lit. a, lub
c) nie jest oczyszczany w systemach oczyszczania ścieków zapewniających ten sam poziom ochrony środowiska jak dla całej aglomeracji – w przypadku warunku, o którym mowa w art. 87a wymogi wobec aglomeracji wyznaczonej przez radę gminy pkt 2 lit. b;
2) który przekracza liczbę równoważną liczbie mieszkańców określającą wydajność oczyszczalni ścieków z aglomeracji – w przypadku warunku, o którym mowa w art. 87a wymogi wobec aglomeracji wyznaczonej przez radę gminy pkt 3.
4. Wysokość administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, za naruszenie standardów oczyszczania ścieków dla oczyszczalni ścieków w aglomeracji w przypadku naruszenia warunku, o którym mowa w art. 87a wymogi wobec aglomeracji wyznaczonej przez radę gminy pkt 4, wynosi do 10 000 zł.
5. Wymierzając administracyjną karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, za naruszenie standardów oczyszczania ścieków dla oczyszczalni ścieków w aglomeracji w przypadku naruszenia warunku, o którym mowa w art. 87a wymogi wobec aglomeracji wyznaczonej przez radę gminy pkt 4, bierze się pod uwagę przede wszystkim liczbę takich naruszeń i ich wagę.
6. Administracyjną karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, wymierza, w drodze decyzji, Prezes Wód Polskich.
7. Administracyjna kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, jest wymierzana każdego roku, za rok poprzedni, do momentu uzyskania przez aglomerację zgodności z warunkami, o których mowa w art. 87a wymogi wobec aglomeracji wyznaczonej przez radę gminy.
8. Wpływy z tytułu administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, stanowią dochód w 90% budżetu państwa i w 10% Wód Polskich.
1. W decyzji o nałożeniu administracyjnej kary pieniężnej wskazuje się numer rachunku bankowego, na który uiszcza się administracyjną karę pieniężną.
2. Administracyjną karę pieniężną uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna.
3. W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie do administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 472a czyny podlegające administracyjnej karze pieniężnej i jej wymierzanie ust. 1, art. 472aa naruszenia przepisów ustawy podlegające administracyjnej karze pieniężnej ust. 1 i art. 472b nakładanie na gminę administracyjnej kary pieniężnej ust. 1, stosuje się przepisy działu IVa ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
1. Kto wbrew przepisowi art. 31 korzystanie z wody ust. 1 uniemożliwia lub utrudnia korzystanie z wody do zwalczania poważnych awarii, klęsk żywiołowych, pożarów lub innych miejscowych zagrożeń lub do zapobieżenia poważnemu i nagłemu niebezpieczeństwu grożącemu życiu lub zdrowiu osób, lub mieniu znacznej wartości, którego w inny sposób nie można uniknąć
– podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
2. Jeżeli następstwem czynu określonego w ust. 1 jest śmierć lub ciężki uszczerbek na zdrowiu człowieka lub znaczna szkoda w mieniu
– sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 5.
1. Kto wbrew przepisom art. 176 zakazy w celu zapewnienia szczelności i stabilności wałów przeciwpowodziowych ust. 1, art. 192 zakazy dotyczące urządzeń wodnych ust. 1 pkt 3 lub art. 382 ochrona urządzeń pomiarowych służb państwowych ust. 2 pkt 2 wykonuje w pobliżu urządzeń wodnych lub pomiarowych roboty lub czynności zagrażające tym urządzeniom
– podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
2. Jeżeli następstwem czynu określonego w ust. 1 jest znaczna szkoda
– sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 2.
Kto niszczy lub uszkadza brzegi śródlądowych wód powierzchniowych, brzegi wód morskich, budowle, w tym mury, niebędące urządzeniami wodnymi, tworzące brzeg lub grunty pokryte śródlądowymi wodami powierzchniowymi
– podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
1. Kto z przekroczeniem warunków określonych w pozwoleniu wodnoprawnym lub pozwoleniu zintegrowanym korzysta z wód lub wykonuje urządzenia wodne albo inne czynności wymagające pozwolenia wodnoprawnego,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny w wysokości od 1000 zł do 7500 zł.
2. Tej samej karze podlega, kto nie wykonuje obowiązków określonych w decyzji stwierdzającej wygaśnięcie lub cofnięcie pozwolenia wodnoprawnego.
3. Nie popełnia wykroczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, kto wykorzystuje wody na potrzeby wytwarzania energii elektrycznej na polecenie operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub operatora systemu połączonego elektroenergetycznego w celu usunięcia zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 1385, z późn. zm.), jeżeli wykorzystanie tej wody nastąpiło w rozmiarze i w czasie niezbędnym do usunięcia tego zagrożenia.
Kto wbrew:
1) przepisowi art. 42 badanie jakości wody w miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli ust. 1 nie wykonuje badania jakości wody w miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli,
2) przepisowi art. 42 badanie jakości wody w miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli ust. 3 nie przekazuje właściwemu państwowemu powiatowemu lub państwowemu granicznemu inspektorowi sanitarnemu wyników badań jakości wody w miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli,
3) przepisowi art. 45 oznakowanie kąpieliska lub miejsca do kąpieli ust. 1 nie oznakowuje kąpieliska lub miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli,
4) przepisowi art. 101 obowiązek prowadzenia pomiarów ilości pobranej wody oraz ilości i jakości ścieków ust. 1 nie prowadzi pomiarów ilości pobranej wody lub ilości i jakości ścieków,
5) przepisowi art. 101 obowiązek prowadzenia pomiarów ilości pobranej wody oraz ilości i jakości ścieków ust. 3 nie prowadzi pomiarów ilości pobieranej wody,
6) przepisowi art. 188 utrzymywanie urządzeń wodnych ust. 1 nie utrzymuje urządzeń wodnych,
7) przepisowi art. 192 zakazy dotyczące urządzeń wodnych ust. 1 pkt 1 niszczy lub uszkadza urządzenia wodne,
8) przepisowi art. 192 zakazy dotyczące urządzeń wodnych ust. 1 pkt 2 utrudnia przepływ wody w związku z wykonywaniem lub utrzymywaniem urządzeń wodnych,
9) przepisowi art. 208 obowiązek umożliwienia wejścia na grunt w celu utrzymywania urządzeń melioracji wodnych uniemożliwia wejście na grunt,
10) przepisowi art. 233 obowiązki właściciela nieruchomości przyległej do wód publicznych ust. 1 uniemożliwia dostęp do wód na potrzeby wykonywania robót związanych z utrzymywaniem wód lub dla ustawiania znaków żeglugowych lub hydrologiczno-meteorologicznych urządzeń pomiarowych,
11) przepisowi art. 233 obowiązki właściciela nieruchomości przyległej do wód publicznych ust. 2 nie zapewnia dostępu do wody w sposób umożliwiający powszechne korzystanie z wód,
12) przepisowi art. 304 obowiązek przekazywania wyników pomiarów ust. 1 nie przekazuje wyników prowadzonych pomiarów ilości pobieranych wód podziemnych i wód powierzchniowych lub ilości i jakości ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi lub nieterminowo przekazuje te wyniki,
13) przepisowi art. 344 kontrola urzędowa ust. 4 nie prowadzi kontroli wewnętrznej
‒ podlega karze grzywny, przy czym grzywna za wykroczenia, o których mowa w pkt 4–8 i 12, wynosi od 1000 zł do 7500 zł.
Kto:
1) wbrew przepisowi art. 234 zakaz zmiany stanu wody na gruncie ust. 1 zmienia kierunek i natężenie odpływu znajdujących się na jego gruncie wód opadowych lub roztopowych lub kierunek odpływu wód ze źródeł, lub odprowadza wody, lub wprowadza ścieki na grunty sąsiednie,
2) wbrew przepisowi art. 232 zakaz grodzenia nieruchomości przyległych do wód ust. 1 grodzi nieruchomości przyległe do publicznych śródlądowych wód powierzchniowych lub do brzegu wód morskich lub morza terytorialnego, w odległości mniejszej niż 1,5 m od linii brzegu, lub zakazuje lub uniemożliwia przechodzenie przez ten obszar,
3) wbrew przepisowi art. 331 źródła danych dla systemu informacyjnego gospodarowania wodami ust. 2 nie przekazuje danych wchodzących w zakres informacji gromadzonych w systemie informacyjnym gospodarowania wodami,
4) wbrew przepisowi art. 36 obowiązki podmiotu korzystającego z usług wodnych ust. 7, będąc właścicielem gruntu, któremu przysługuje prawo do zwykłego korzystania z wód, o którym mowa w art. 33 prawo właściciela gruntu do zwykłego korzystania z wód, dokonującym poboru wód lub wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, o którym mowa w art. 36 obowiązki podmiotu korzystającego z usług wodnych ust. 6, nie zapewnia dostępu do nieruchomości w zakresie niezbędnym do wyposażenia w przyrządy pomiarowe,
5) wbrew przepisom art. 75 zakaz wprowadzania ścieków do wód wprowadza ścieki do wód lub do ziemi,
5a) wbrew przepisom art. 75a zakaz wprowadzania wód opadowych lub roztopowych do wód podziemnych lub urządzeń wodnych wprowadza wody opadowe lub roztopowe, ujęte w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych:
a) bezpośrednio do wód podziemnych,
b) do urządzeń wodnych, o ile wody te zawierają substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone w przepisach wydanych na podstawie art. 99 rozporządzenia w sprawie warunków wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi ust. 1 pkt 1, jeżeli byłoby to niezgodne z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 99 rozporządzenia w sprawie warunków wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi ust. 1 pkt 4,
6) wbrew przepisom art. 77 zakaz podejmowania niektórych działań na obszarach wód lub szczególnego zagrożenia powodzią ust. 1:
a) wprowadza do wód odpady lub ciekłe odchody zwierzęce,
b) spławia do wód śnieg wywożony z terenów zanieczyszczonych, w szczególności z centrów miast, terenów przemysłowych, terenów składowych, baz transportowych, dróg o dużym natężeniu ruchu wraz z parkingami, lub go składuje na terenach położonych między wałem przeciwpowodziowym a linią brzegu wody lub w odległości mniejszej niż 50 m od linii brzegu wody,
c) na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią gromadzi ścieki, nawozy naturalne, środki chemiczne lub inne substancje lub materiały, które mogą zanieczyścić wody, prowadzi odzysk lub unieszkodliwianie odpadów, w tym w szczególności składuje odpady, lub lokalizuje nowe cmentarze,
d) myje pojazdy w wodach powierzchniowych lub nad brzegami tych wód,
e) pobiera z wód powierzchniowych wodę bezpośrednio do opryskiwaczy rolniczych oraz myje opryskiwacze rolnicze i sprzęt do aplikacji nawozów, oraz wylewa wodę z ich mycia w odległości mniejszej niż 25 m od brzegu zbiorników wodnych, jezior, cieków naturalnych, rowów, kanałów, ujęć wody, jeżeli nie ustanowiono strefy ochronnej na podstawie art. 135 właściwość organów w sprawach ustanowienia strefy ochronnej ust. 1,
f) używa farb produkowanych na bazie związków organiczno-cynowych (TBT) do konserwacji technicznych konstrukcji podwodnych,
g) porusza się pojazdami w wodach powierzchniowych lub po gruntach pokrytych wodami,
7) wbrew przepisom art. 83 obowiązki wprowadzającego ścieki do wód lub do ziemi nie zapewnia ochrony wód przed zanieczyszczeniem,
8) wbrew przepisowi art. 177 czasowy zakaz poruszania się po wałach przeciwpowodziowych, będąc właścicielem lub zarządcą wału przeciwpowodziowego, nie wprowadza czasowego zakazu poruszania się po wałach przeciwpowodziowych,
9) wbrew przepisowi art. 79 zakaz rozcieńczania ścieków rozcieńcza ścieki w celu uzyskania ich stanu, składu lub minimalnego procentu redukcji substancji zanieczyszczających zgodnego z przepisami wydanymi na podstawie art. 99 rozporządzenia w sprawie warunków wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi ust. 1 pkt 2,
10) wbrew przepisowi art. 84 rolnicze wykorzystanie ścieków ust. 4 rolniczo wykorzystuje ścieki,
11) wbrew przepisowi art. 83 obowiązki wprowadzającego ścieki do wód lub do ziemi ust. 5 nie usuwa ścieków ze statku do urządzenia odbiorczego na lądzie,
12) wbrew przepisowi art. 125 oznaczanie granic terenu ochrony pośredniej ust. 1 lub art. 129 ogrodzenie terenu ochrony bezpośredniej ust. 1 nie oznacza granic terenu ochrony pośredniej lub ochrony bezpośredniej,
13) nie stosuje się do zakazów, nakazów lub ograniczeń obowiązujących w strefie ochronnej, na obszarze ochronnym lub w strefie ochronnej urządzeń pomiarowych służb państwowych,
14) wbrew przepisom art. 125 oznaczanie granic terenu ochrony pośredniej ust. 2 lub art. 129 ogrodzenie terenu ochrony bezpośredniej ust. 3 niszczy, uszkadza lub przemieszcza tablice zawierające informacje o ustanowieniu strefy ochronnej lub stałe znaki stojące lub pływające, lub tablice zawierające informacje o ustanowieniu strefy ochronnej i zakazie wstępu osób nieupoważnionych,
15) wbrew przepisowi art. 382 ochrona urządzeń pomiarowych służb państwowych ust. 2 pkt 1 bez upoważnienia przemieszcza urządzenia pomiarowe służb państwowych,
16) wbrew przepisowi art. 403 elementy pozwolenia wodnoprawnego ust. 1 pkt 2 nie wykonuje określonego w pozwoleniu wodnoprawnym obowiązku wykonania urządzeń zapobiegających szkodom lub zmniejszających negatywne skutki wykonywania tego pozwolenia
‒ podlega karze grzywny, przy czym grzywna za wykroczenia, o których mowa w pkt 2, 6, 7, 9, 10 i 12‒16, wynosi od 1000 zł do 7500 zł.
Kto utrudnia lub udaremnia przeprowadzenie kontroli gospodarowania wodami albo wykrywanie i zwalczanie przestępstw lub wykroczeń przez Inspekcję Wodną,
podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny.
Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w art 476‒478a, następuje na zasadach i w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. ‒ Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U. z 2022 r. poz. 1124 oraz z 2023 r. poz. 1963).
