W celu ochrony wód powierzchniowych przed zanieczyszczeniem chemicznym, które może spowodować w szczególności ostrą i chroniczną toksyczność dla organizmów wodnych, akumulację zanieczyszczeń w ekosystemie oraz utratę siedlisk i różnorodności biologicznej, a także zagrożenia dla zdrowia ludzkiego, określa się wykaz substancji priorytetowych.
Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu oraz ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wykaz substancji priorytetowych, kierując się przepisami prawa Unii Europejskiej dotyczącymi substancji priorytetowych w dziedzinie polityki wodnej.
1. W odniesieniu do następujących substancji priorytetowych:
1) bromowane difenyloetery,
2) fluoranten,
3) heksachlorobenzen,
4) heksachlorobutadien,
5) rtęć i jej związki,
6) wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA),
7) dikofol,
8) kwas perfluorooktanosulfonowy (PFOS),
9) dioksyny i związki dioksynopodobne,
10) heksabromocyklodekany (HBCDD),
11) heptachlor i epoksyd heptachloru
– ujętych w wykazie substancji priorytetowych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 114 rozporządzenie w sprawie wykazu substancji priorytetowych stosuje się środowiskowe normy jakości dla substancji priorytetowych oznaczanych we florze i faunie określone w przepisach wydanych na podstawie art. 53 rozporządzenie w sprawie oceny stanu jednolitych części wód podziemnych ust. 4 pkt 4 lit. d.
2. W odniesieniu do substancji priorytetowych innych niż wymienione w ust. 1 stosuje się środowiskowe normy jakości dla wód określone w przepisach wydanych na podstawie art. 53 rozporządzenie w sprawie oceny stanu jednolitych części wód podziemnych ust. 4 pkt 4 lit. d.
Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska wykonuje badania:
1) substancji priorytetowych, dla których środowiskowe normy jakości zostały określone we florze i faunie;
2) substancji priorytetowych, które wykazują tendencje do akumulowania się w osadach;
3) substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego zawartych na liście obserwacyjnej.
Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej sporządza, dla każdego obszaru dorzecza, wykaz emisji, zrzutów oraz strat substancji priorytetowych, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 114 rozporządzenie w sprawie wykazu substancji priorytetowych, uwzględniając przepisy prawa Unii Europejskiej dotyczące substancji priorytetowych w dziedzinie polityki wodnej, i udostępnia ten wykaz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej urzędu zapewniającego jego obsługę.
1. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska prowadzi monitoring substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego zawartych na liście obserwacyjnej, przez okres co najmniej 12 miesięcy, w co najmniej 15 reprezentatywnych punktach pomiarowo-kontrolnych.
2. Wybierając reprezentatywne punkty pomiarowo-kontrolne, o których mowa w ust. 1, oraz określając terminy badania substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego zawartych na liście obserwacyjnej, właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska uwzględnia sposoby użytkowania oraz możliwość pojawienia się danej substancji szczególnie szkodliwej dla środowiska wodnego w tym środowisku.
3. Monitoring każdej substancji szczególnie szkodliwej dla środowiska wodnego zawartej na liście obserwacyjnej rozpoczyna się nie później niż z dniem, w którym upływa 6 miesięcy od dnia umieszczenia tej substancji na tej liście.
1. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej przekazuje Komisji Europejskiej sprawozdanie obejmujące wyniki monitoringu substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego zawartych na liście obserwacyjnej w wybranych punktach pomiarowo-kontrolnych oraz informacje dotyczące reprezentatywności punktów pomiarowo-kontrolnych i strategii monitorowania tych substancji.
2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, przekazuje się w terminie 21 miesięcy od dnia umieszczenia substancji szczególnie szkodliwej dla środowiska wodnego na liście obserwacyjnej, a następnie co 12 miesięcy, jeżeli ta substancja jest nadal umieszczona na liście obserwacyjnej.
3. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska przekazuje ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wodnej wyniki monitoringu substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego zawartych na liście obserwacyjnej w wybranych punktach pomiarowo-kontrolnych oraz informacje dotyczące reprezentatywności punktów pomiarowo-kontrolnych i strategii monitorowania tych substancji, w terminie 20 miesięcy od dnia umieszczenia substancji szczególnie szkodliwej dla środowiska wodnego na liście obserwacyjnej, a następnie co 12 miesięcy, jeżeli ta substancja jest nadal umieszczona na liście obserwacyjnej.
