§ 1. Jeżeli akt oskarżenia nie odpowiada warunkom formalnym wymienionym w art. 119 elementy pisma procesowego, art. 332 elementy aktu oskarżenia, art. 333 dodatkowe elementy aktu oskarżenia lub art. 335 wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy, a także jeżeli nie zostały spełnione warunki wymienione w art. 334 przesłanie aktu oskarżenia do sądu, prezes sądu zwraca go oskarżycielowi w celu usunięcia braków w terminie 7 dni.
§ 1a. (uchylony)
§ 2. Na zarządzenie, o którym mowa w § 1, oskarżycielowi przysługuje zażalenie do sądu właściwego do rozpoznania sprawy.
§ 3. Oskarżyciel publiczny, który nie wnosi zażalenia, jest obowiązany wnieść w terminie wskazanym w § 1 poprawiony lub uzupełniony akt oskarżenia.
§ 4. (uchylony)
§ 1. Na wniosek pokrzywdzonego należy poinformować go o zarzutach oskarżenia i ich kwalifikacji prawnej.
§ 2. Jeżeli wnioski, o których mowa w § 1, złożyło tylu pokrzywdzonych, że ich indywidualne poinformowanie spowodowałoby poważne utrudnienie w prowadzeniu postępowania, informację zamieszcza się przez ogłoszenie na stronie internetowej sądu. W informacji wskazuje się sygnaturę akt sprawy, a nie podaje się danych osobowych zawartych w zarzutach.
§ 1. Jeżeli akt oskarżenia odpowiada warunkom formalnym, prezes sądu lub referendarz sądowy niezwłocznie zarządza doręczenie jego odpisu oskarżonemu, wzywając do składania wniosków dowodowych w terminie 7 dni od daty doręczenia mu aktu oskarżenia.
§ 1a. Oskarżonego poucza się również o treści przepisów art. 291 zabezpieczenie wykonania orzeczenia na mieniu § 3, art. 338a wniosek oskarżonego o wydanie wyroku skazującego bez postępowania dowodowego, art. 338b składanie żądania o wyznaczenie obrońcy z urzędu, art. 341 posiedzenie w sprawie warunkowego umorzenia postępowania § 1, art. 349 posiedzenie wstępne sądu § 8 zdanie trzecie, art. 374 obecność oskarżonego na rozprawie głównej, art. 376 opuszczenie bez zezwolenia sali rozprawy lub nieusprawiedliwione niestawiennictwo oskarżonego, art. 377 zawiniona przez oskarżonego niezdolność do udziału w rozprawie lub posiedzeniu i art. 422 wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienie wyroku oraz o tym, że w zależności od wyniku procesu oskarżony może być obciążony kosztami wyznaczenia obrońcy z urzędu.
§ 1b. Jeżeli złożono wniosek, o którym mowa w art. 335 wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy § 1, albo akt oskarżenia zawiera wniosek, o którym mowa w art. 335 wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy § 2, jego odpis doręcza się ujawnionemu pokrzywdzonemu.
§ 2. Oskarżony ma prawo wniesienia, w terminie 7 dni od doręczenia mu aktu oskarżenia, pisemnej odpowiedzi na akt oskarżenia, o czym należy go pouczyć.
§ 3. Jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo ujawnienia informacji niejawnych o klauzuli "tajne" lub "ściśle tajne", oskarżonemu doręcza się odpis aktu oskarżenia bez uzasadnienia. Uzasadnienie aktu oskarżenia udostępnia się jednak z zachowaniem rygorów określonych przez prezesa sądu lub sąd.
§ 4. Odpis aktu oskarżenia w postaci elektronicznej doręcza się na adres poczty elektronicznej. Art. 132 sposoby doręczania pism i zawiadomień § 3 zdanie drugie stosuje się.
§ 5. O dacie doręczenia odpisu aktu oskarżenia oraz adresie poczty elektronicznej, na który odpis został wysłany, zawiadamia się adresata za pośrednictwem operatora pocztowego, o którym mowa w art. 131 doręczanie pism terminowych § 1 pkt 1, a w uzasadnionych wypadkach można go zawiadomić telefonicznie.
§ 6. Jeżeli oskarżony nie włada w wystarczającym stopniu językiem polskim, przed wydaniem zarządzenia o doręczeniu aktu oskarżenia prezes sądu lub referendarz sądowy wzywa tłumacza w celu przełożenia aktu oskarżenia na język obcy. Oskarżonemu doręcza się odpis aktu oskarżenia wraz z tłumaczeniem.
Oskarżony, któremu zarzucono przestępstwo zagrożone karą nieprzekraczającą 15 lat pozbawienia wolności, może przed doręczeniem mu zawiadomienia o terminie rozprawy złożyć wniosek o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie mu określonej kary lub środka karnego, orzeczenie przepadku lub środka kompensacyjnego bez przeprowadzenia postępowania dowodowego. Wniosek może również dotyczyć wydania określonego rozstrzygnięcia w przedmiocie poniesienia kosztów procesu.
§ 1. Żądanie, o którym mowa w art. 78 żądanie wyznaczenia obrońcy z urzędu § 1 i art. 78a wyznaczenie żołnierzowi albo funkcjonariuszowi Policji lub Straży Granicznej obrońcy z urzędu, powinno zostać złożone do sądu w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu aktu oskarżenia. Do żądania, o którym mowa w art. 78 żądanie wyznaczenia obrońcy z urzędu § 1, należy dołączyć dowody mające wykazać, że oskarżony nie jest w stanie ponieść kosztów obrony bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny.
§ 2. Jeżeli złożenie żądania po terminie spowodowałoby konieczność zmiany terminu rozprawy albo posiedzenia, o którym mowa w art. 341 posiedzenie w sprawie warunkowego umorzenia postępowania, art. 343 uwzględnienie wniosku o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy lub art. 343a rozpoznanie wniosku oskarżonego o wydanie wyroku skazującego bez postępowania dowodowego, żądanie rozpoznaje się niezwłocznie po terminie rozprawy lub posiedzenia. Przepis ten stosuje się odpowiednio, jeżeli żądanie zostało złożone w terminie, lecz nie odpowiada wymaganiom formalnym, o których mowa w art. 120 braki formalne pisma procesowego § 1, lub nie dołączono dowodów, o których mowa w § 1 zdanie drugie.
§ 3. Po pierwszym terminie rozprawy albo posiedzenia, o którym mowa w art. 341 posiedzenie w sprawie warunkowego umorzenia postępowania, art. 343 uwzględnienie wniosku o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy lub art. 343a rozpoznanie wniosku oskarżonego o wydanie wyroku skazującego bez postępowania dowodowego, żądanie, o którym mowa w art. 78 żądanie wyznaczenia obrońcy z urzędu § 1 lub w art. 78a wyznaczenie żołnierzowi albo funkcjonariuszowi Policji lub Straży Granicznej obrońcy z urzędu § 1, powinno zostać złożone do sądu w takim terminie, aby jego rozpoznanie nie powodowało konieczności zmiany kolejnego terminu rozprawy albo posiedzenia. Przepisy § 1 zdanie drugie oraz § 2 stosuje się odpowiednio.
§ 1. Prezes sądu kieruje sprawę na posiedzenie, jeżeli:
1) prokurator złożył wniosek o orzeczenie środków zabezpieczających;
2) zachodzi potrzeba rozważenia kwestii warunkowego umorzenia postępowania;
3) do aktu oskarżenia dołączono wniosek, o którym mowa w art. 335 wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy § 2;
3a) prokurator złożył wniosek, o którym mowa w art. 335 wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy § 1.
4) (uchylony)
5) (uchylony)
§ 2. (uchylony)
§ 3. Prezes sądu kieruje sprawę na posiedzenie także wtedy, gdy zachodzi potrzeba innego rozstrzygnięcia przekraczającego jego uprawnienia, a zwłaszcza:
1) umorzenia postępowania na podstawie art. 17 negatywne przesłanki procesowe § 1 pkt 2-11;
2) umorzenia postępowania z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia;
3) wydania postanowienia o niewłaściwości sądu;
3a) zwrotu sprawy prokuratorowi w celu usunięcia istotnych braków postępowania przygotowawczego;
4) (uchylony)
5) wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania;
6) wydania postanowienia w przedmiocie tymczasowego aresztowania lub innego środka przymusu;
7) wydania wyroku nakazowego.
§ 3a. Prezes sądu może skierować sprawę na posiedzenie, jeżeli oskarżony, któremu zarzucono przestępstwo zagrożone karą nieprzekraczającą 15 lat pozbawienia wolności, przed doręczeniem mu zawiadomienia o wyznaczeniu rozprawy złożył wniosek, o którym mowa w art. 338a wniosek oskarżonego o wydanie wyroku skazującego bez postępowania dowodowego, a prezes sądu uzna, że cele postępowania nie sprzeciwiają się rozpoznaniu sprawy na posiedzeniu.
§ 3b. Jeżeli akt oskarżenia pochodzi od oskarżyciela posiłkowego, prezes sądu na wniosek oskarżonego kieruje sprawę na posiedzenie w celu rozstrzygnięcia, czy zachodzi potrzeba umorzenia postępowania na podstawie art. 17 negatywne przesłanki procesowe § 1 pkt 9.
§ 4. Prezes sądu kieruje sprawę na posiedzenie ponadto, gdy zachodzi potrzeba rozważenia możliwości przekazania jej do postępowania mediacyjnego; przepis art. 23a postępowanie mediacyjne stosuje się odpowiednio.
§ 4a. Jeżeli akt oskarżenia odpowiada warunkom formalnym, czynności, o których mowa w § 1, 3 i 4, prezes sądu dokonuje w terminie 30 dni od wniesienia aktu oskarżenia.
§ 5. Strony, obrońcy i pełnomocnicy mogą wziąć udział w posiedzeniach wymienionych w § 1, § 3 pkt 1, 2 i 6 oraz § 3b, z tym że udział prokuratora i obrońcy w posiedzeniu w przedmiocie orzeczenia środka zabezpieczającego określonego w art. 93a rodzaje środków zabezpieczających § 1 pkt 4 Kodeksu karnego jest obowiązkowy. Pokrzywdzony ma prawo wziąć udział w posiedzeniach wymienionych w § 3 pkt 1 i 2 oraz § 3b. Zawiadamiając pokrzywdzonego o posiedzeniu poucza się go o możliwości zakończenia postępowania bez przeprowadzenia rozprawy oraz wcześniejszego złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 54 oświadczenie o działaniu w charakterze oskarżyciela posiłkowego § 1. Do prokuratora, niebędącego stroną postępowania, biorącego udział w posiedzeniu wyznaczonym na podstawie § 3b, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące jego udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika, o którym mowa w art. 55 subsydiarny akt oskarżenia § 5.
§ 1. W kwestii umorzenia postępowania stosuje się odpowiednio art. 322 umorzenie śledztwa oraz art. 323 postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych w razie umorzenia śledztwa § 1 i 2.
§ 2. W razie istnienia podstaw określonych w art. 45a przesłanki orzeczenia przepadku Kodeksu karnego albo art. 43 przepadek przedmiotów tytułem środka zapobiegawczego § 1 lub 2, art. 43a orzeczenie przepadku bez wyroku skazującego lub art. 47 kary i środki karne za wykroczenia skarbowe § 4 Kodeksu karnego skarbowego sąd, umarzając postępowanie lub rozpoznając wniosek prokuratora, o którym mowa w art. 323 postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych w razie umorzenia śledztwa § 3, orzeka przepadek.
§ 2a. Na postanowienie w przedmiocie przepadku przysługuje zażalenie stronom i osobie, od której przedmioty te odebrano lub która zgłosiła do nich roszczenie.
§ 3. Osoba roszcząca sobie prawo do korzyści lub przedmiotów, których przepadek orzeczono na podstawie art 44–45a Kodeksu karnego lub art. 43 przepadek przedmiotów tytułem środka zapobiegawczego § 1 i 2, art. 43a orzeczenie przepadku bez wyroku skazującego oraz art. 47 kary i środki karne za wykroczenia skarbowe § 4 Kodeksu karnego skarbowego, może dochodzić swych roszczeń tylko w postępowaniu cywilnym.
§ 1. Prokurator, oskarżony i pokrzywdzony mają prawo wziąć udział w posiedzeniu w przedmiocie warunkowego umorzenia postępowania. Udział ich jest obowiązkowy, jeżeli prezes sądu lub sąd tak zarządzi.
§ 2. Jeżeli oskarżony sprzeciwia się warunkowemu umorzeniu, jak również wtedy, gdy sąd uznaje, że warunkowe umorzenie byłoby nieuzasadnione, kieruje sprawę na rozprawę. Wniosek prokuratora o warunkowe umorzenie postępowania zastępuje akt oskarżenia. W terminie 7 dni prokurator dokonuje czynności określonych w art. 333 dodatkowe elementy aktu oskarżenia § 1-2.
§ 3. Jeżeli sąd uzna za celowe ze względu na możliwość porozumienia się oskarżonego z pokrzywdzonym w kwestii naprawienia szkody lub zadośćuczynienia, może odroczyć posiedzenie, wyznaczając stronom odpowiedni termin. Na wniosek oskarżonego i pokrzywdzonego, uzasadniony potrzebą dokonania uzgodnień, sąd zarządza stosowną przerwę lub odracza posiedzenie.
§ 4. Sąd orzekając o warunkowym umorzeniu bierze pod uwagę wyniki porozumienia się oskarżonego z pokrzywdzonym w kwestii wskazanej w § 3.
§ 5. W przedmiocie warunkowego umorzenia postępowania sąd orzeka na posiedzeniu wyrokiem.
§ 1. W wyroku warunkowo umarzającym postępowanie należy dokładnie określić czyn przypisany oskarżonemu, jego kwalifikację prawną oraz oznaczyć okres próby.
§ 2. W wyroku sąd określa także nałożone na oskarżonego obowiązki oraz sposób i termin ich wykonania albo zamiast tych obowiązków orzeka nawiązkę, a w razie uznania za celowe – orzeka świadczenie pieniężne lub zakaz prowadzenia pojazdów, dozór kuratora, osoby godnej zaufania albo instytucji lub organizacji społecznej.
§ 3. Wyrok powinien w razie potrzeby zawierać rozstrzygnięcie co do dowodów rzeczowych. Sąd stosuje odpowiednio art. 230 zasady postępowania z zatrzymanymi rzeczami § 2 i 3 oraz art 231-233, uwzględniając potrzebę zabezpieczenia dowodów na wypadek podjęcia postępowania.
§ 4. Zawarte w wyroku rozstrzygnięcie, o którym mowa w § 3, może być zaskarżone zażaleniem przez osoby wskazane w art. 323 postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych w razie umorzenia śledztwa § 2.
§ 5. (uchylony)
§ 1. Jeżeli nie ma zastosowania art. 46 obowiązek naprawienia szkody Kodeksu karnego, sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku, o którym mowa w art. 335 wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy, od naprawienia szkody w całości albo w części lub od zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Przepis art. 341 posiedzenie w sprawie warunkowego umorzenia postępowania § 3 stosuje się odpowiednio.
§ 2. Uwzględnienie wniosku jest możliwe tylko wówczas, jeżeli nie sprzeciwi się temu pokrzywdzony, należycie powiadomiony o terminie posiedzenia.
§ 3. Sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku od dokonania w nim przez prokuratora wskazanej przez siebie zmiany, zaakceptowanej przez oskarżonego.
§ 4. Postępowania dowodowego nie prowadzi się.
§ 5. Prokurator, oskarżony i pokrzywdzony mają prawo wziąć udział w posiedzeniu. Zawiadamiając pokrzywdzonego o posiedzeniu poucza się go o możliwości zakończenia postępowania bez przeprowadzenia rozprawy oraz wcześniejszego złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 54 oświadczenie o działaniu w charakterze oskarżyciela posiłkowego § 1. Udział podmiotów wskazanych w zdaniu pierwszym w posiedzeniu jest obowiązkowy, jeżeli prezes sądu lub sąd tak zarządzi.
§ 5a. Przed uwzględnieniem wniosku, o którym mowa w art. 335 wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy, sąd poucza obecnego oskarżonego o treści art. 447 zakres apelacji § 5.
§ 6. Sąd, uwzględniając wniosek, skazuje oskarżonego wyrokiem.
§ 7. Jeżeli sąd uzna, że nie zachodzą podstawy do uwzględnienia wniosku, o którym mowa w art. 335 wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy § 1, zwraca sprawę prokuratorowi. W razie nieuwzględnienia wniosku wskazanego w art. 335 wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy § 2 sprawa podlega rozpoznaniu na zasadach ogólnych, a prokurator, w terminie 7 dni od dnia posiedzenia, dokonuje czynności określonych w art. 333 dodatkowe elementy aktu oskarżenia § 1 i 2.
§ 1. W wypadku złożenia przez oskarżonego wniosku, o którym mowa w art. 338a wniosek oskarżonego o wydanie wyroku skazującego bez postępowania dowodowego, o terminie posiedzenia zawiadamia się strony i pokrzywdzonego, przesyłając im odpis wniosku.
§ 2. Sąd może uwzględnić wniosek, jeżeli okoliczności popełnienia przestępstwa i wina nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte. Uwzględnienie wniosku jest możliwe tylko wówczas, gdy nie sprzeciwi się temu prokurator. Przepis art. 343 uwzględnienie wniosku o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy stosuje się odpowiednio.
§ 3. W razie złożenia kolejnego wniosku podlega on rozpoznaniu na rozprawie.
Postanowienia o nieuwzględnieniu wniosków, o których mowa w art. 335 wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy, art. 336 wniosek o warunkowe umorzenie postępowania § 1 i art. 338a wniosek oskarżonego o wydanie wyroku skazującego bez postępowania dowodowego, mogą być również wydane na posiedzeniu, o którego terminie nie zawiadomiono uczestników uprawnionych do stawiennictwa.
Jeżeli oskarżony jest tymczasowo aresztowany, sąd z urzędu rozstrzyga o utrzymaniu, zmianie lub uchyleniu tego środka. W razie potrzeby orzeka także o innych środkach zapobiegawczych.
§ 1. Sąd przekazuje sprawę prokuratorowi w celu uzupełnienia śledztwa lub dochodzenia, jeżeli akta sprawy wskazują na istotne braki tego postępowania, zwłaszcza na potrzebę poszukiwania dowodów, zaś dokonanie niezbędnych czynności przez sąd powodowałoby znaczne trudności.
§ 2. Przekazując sprawę prokuratorowi, sąd wskazuje kierunek uzupełnienia, a w razie potrzeby także odpowiednie czynności, jakie należy przedsięwziąć.
§ 3. Na postanowienie, o którym mowa w § 1, służy stronom zażalenie.
Po uzupełnieniu śledztwa lub dochodzenia oskarżyciel publiczny składa nowy akt oskarżenia lub podtrzymuje poprzedni, kieruje do sądu wniosek o warunkowe umorzenie postępowania albo postępowanie umarza.
W dalszym postępowaniu sąd nie jest związany ani oceną faktyczną, ani prawną przyjętą za podstawę postanowień i zarządzeń wydanych na posiedzeniu.
