Postanowienia Kodeksu Etyki obowiązują komorników oraz odpowiednio asesorów i aplikantów komorniczych oraz emerytowanych komorników podczas działalności zawodowej, publicznej, a także w życiu prywatnym, w szczególności w doborze otoczenia i stosunków towarzyskich.
Uchybienie zasadom etyki zawodowej, rozumiane jako postępowanie sprzeczne z dobrem wymiaru sprawiedliwości, narusza powagę i godność urzędu komornika sądowego, stanowiąc podstawę odpowiedzialności dyscyplinarnej na podstawie art. 222 pkt 1 uoks.
Organy samorządu komorniczego sprawują pieczę nad przestrzeganiem zasad etyki zawodowej oraz stoją na straży powagi, godności i niezależności samorządu zawodowego.
Krajowa Rada Komornicza jest uprawniona do dokonywania zmian i wykładni Kodeksu Etyki.
Każdy Komornik obowiązany jest współdziałać w strzeżeniu powagi i godności zawodu, bronić jego tożsamości i niezależności.
W przypadkach niewymienionych w Kodeksie Etyki komornicy powinni kierować się zasadami ustalonymi w uchwałach samorządu i orzecznictwie komisji dyscyplinarnej.
Komornik po powołaniu, na najbliższym walnym zgromadzeniu izby komorniczej składa następujące przyrzeczenie:
„Oświadczam, że treść Kodeksu Etyki Zawodowej Komornika Sądowego jest mi znana i uroczyście przyrzekam przestrzegać jego postanowień”.
Komornik, który naruszył zasady etyki zawodowej, powinien podjąć niezwłocznie działania zmierzające do usunięcia skutków tego naruszenia lub w inny sposób zadośćuczynić osobie dotkniętej takim postępowaniem.
Obwiniony nie może uchylać się przed postępowaniem dyscyplinarnym ani dążyć do uzyskania korzystnego dla siebie rozstrzygnięcia inną drogą niż w sposób zgodny z prawem i etyką.
Komornik obowiązany jest do współdziałania z Krajową Radą Komorniczą, radą izby komorniczej, komornikami wizytatorami, Rzecznikiem Dyscyplinarnym oraz Komisją Dyscyplinarną, a w szczególności do niezwłocznego stawienia się na wezwanie, do udostępnienia pomieszczeń kancelarii oraz do okazania urządzeń ewidencyjnych, akt egzekucyjnych, systemu teleinformatycznego, innych dokumentów, a w zakresie finansowym: urządzeń do ewidencji operacji finansowych w postaci papierowej i elektronicznej, wyciągów bankowych i środków pieniężnych w gotówce.
Komornik, jako funkcjonariusz publiczny wykonujący zawód zaufania publicznego, obowiązany jest do postępowania zgodnego z obowiązującymi przepisami prawa i swoim sumieniem, złożonym ślubowaniem oraz przyrzeczeniem, zasadami współżycia społecznego, dobrymi obyczajami, wykazywania się należytą rzetelnością i sumiennością, kierowania się zasadami uczciwości, godności, honoru oraz do dochowania tajemnicy prawnie chronionej.
Komornik powinien wykonywać czynności zawodowe według najlepszej woli, wiedzy, w sposób bezstronny, ze szczególnym poszanowaniem praw i godności stron podejmowanych czynności, uczestników postępowania oraz podwładnych.
Komornik prowadzi kancelarię komorniczą pod adresem zgłoszonym Ministrowi Sprawiedliwości.
Wyłącznie rady izb komorniczych, ich przewodniczący, Krajowa Rada Komornicza, prezes Krajowej Rady Komorniczej lub osoby przez nich upoważnione, rzecznicy prasowi, Rzecznik Dyscyplinarny, a także przewodniczący Komisji Dyscyplinarnej uprawnieni są do informowania w środkach masowego przekazu lub w innej formie o działalności zawodowej komornika oraz samorządu komorniczego.
Komornik, którego czynności służbowe budzą zainteresowanie mediów, może udzielić informacji w niezbędnym zakresie, z poszanowaniem obowiązku przestrzegania tajemnicy zawodowej, bacząc by jego wypowiedzi nie godziły w dobro samorządu komorniczego. Komornik zobowiązany jest zwrócić się do właściwych organów samorządu, celem uzyskania należytego wsparcia co do zakresu i formy udzielania informacji.
Przy wykonywaniu czynności zawodowych komornik podlega wyłącznie ustawom, orzeczeniom sądowym, prezesowi sądu rejonowego przy którym działa oraz zasadom etyki zawodowej.
Bezstronność komornika wyraża się w szczególności w podejmowaniu decyzji na podstawie obiektywnych kryteriów wolnych od osobistych przekonań, uprzedzeń, preferencji i wpływu innych osób.
Komornik obowiązany jest stale podnosić swoje kwalifikacje zawodowe.
Doskonalenie zawodowe polega na samokształceniu oraz obowiązkowym uczestnictwie w szkoleniach organizowanych przez organy samorządu, a także uczestnictwie w innych konferencjach i seminariach.
Komornik obowiązany jest dbać o najwyższy poziom profesjonalizmu swoich pracowników, w szczególności poprzez ich zaznajamianie w niezbędnym zakresie z obowiązującym stanem prawnym.
Organy samorządu komorniczego organizują i czuwają nad systematycznym wykonywaniem obowiązku doskonalenia zawodowego.
Komornik, urzeczywistniając konstytucyjne prawo do sądu, obowiązany jest wykonywać czynności egzekucyjne na rzecz wierzyciela, zgodnie z interesem wymiaru sprawiedliwości, na podstawie tytułu wykonawczego i przepisów prawa.
Komornik obowiązany jest troszczyć się o sprawność, szybkość i rzetelność podejmowanych czynności egzekucyjnych, a w szczególności: przestrzegać wyznaczonych terminów czynności i przyjmowania interesantów, czuwać nad biegiem spraw i niezwłocznie na wniosek stron udzielać informacji o wynikach postępowania, podejmować czynności bez zbędnej zwłoki i kontrolować systematycznie ich przebieg, dbać o zachowanie kultury i miejsca pracy odpowiednio do godności urzędu, w sprawach finansowych dochować szczególnej rzetelności i skrupulatności.
Komornik podczas przeprowadzanych czynności służbowych zobowiązany jest wskazać ich podstawę, przedstawić stosowne dokumenty, identyfikator służbowy oraz zachowywać się z należytą kulturą osobistą.
Komornik w zakresie ubioru swojego jak i pracowników, winien respektować uznane standardy i unikać ekstrawagancji.
W przypadku skierowania egzekucji do tego samego składnika majątku dłużnika przez dwóch lub więcej komorników, naganne jest nieprzekazywanie akt spraw egzekucyjnych komornikowi właściwemu do dalszego prowadzenia postępowania bądź przekazywanie ich z nieuzasadnionym opóźnieniem.
Zachowanie uczciwości konkurencji zawodowej jest szczególnym obowiązkiem komornika.
Komornika obowiązuje zakaz stosowania reklamy, w tym osobistej, w jakiejkolwiek postaci.
Komornik zobowiązany jest do powstrzymania się od jakichkolwiek form nieuczciwej konkurencji zawodowej, a w szczególności od:
wpływania w sposób bezpośredni lub pośredni na wybór komornika dokonywany przez wierzycieli,
ustalania kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu egzekucyjnym w nieuzasadnionej wysokości,
korzystania z usług pośredników, którzy zawodowo bądź w innej formie zjednują dla komornika wierzycieli,
dokonywania innej identyfikacji komornika oraz kancelarii niż określona w odpowiednich przepisach,
inspirowania lub redagowania przez komornika relacji medialnych z przeprowadzonych przez siebie lub innych komorników czynności służbowych,
zawierania, bez względu na formę, umów dotyczących prowadzenia postępowań egzekucyjnych z wierzycielami lub ich przedstawicielami,
uczestniczenia w jakiejkolwiek formie w przedsiębiorstwach windykacyjnych lub dokonujących obrotu wierzytelnościami.
Komornik ma prawo do informowania o wykonywaniu zawodu oraz prowadzonej kancelarii wyłącznie za pośrednictwem własnej strony internetowej.
Informacja o wykonywaniu zawodu oraz prowadzonej kancelarii nie może:
naruszać godności zawodu komornika,
naruszać tajemnicy zawodowej,
wprowadzać w błąd,
mieć charakteru oferty, ani w żaden inny sposób skłaniać do składania wniosków egzekucyjnych,
dotyczyć innych komorników lub kancelarii komorniczych,
zawierać jakichkolwiek elementów ocennych lub porównawczych,
wskazywać stron i uczestników postępowań, pełnomocników ani prowadzonych spraw egzekucyjnych,
dotyczyć innych komorników lub firm.
Sprawowanie funkcji we władzach samorządu komorniczego jest prawem i obowiązkiem każdego komornika.
Komornik wybrany do władz samorządowych obowiązany jest uczestniczyć w jego pracach z najwyższą starannością.
Krajowa Rada Komornicza i rady izb komorniczych troszczą się o dobre imię urzędu komornika i otaczanie go szacunkiem w społeczeństwie.
Szczególną troską organów samorządu winni być objęci komornicy, komornicy emerytowani oraz członkowie ich rodzin, których wyjątkowa sytuacja życiowa to uzasadnia.
Komornik okazuje szacunek władzom samorządu komorniczego, podporządkowuje się ich decyzjom oraz współdziała z nimi we wszystkich sprawach dotyczących urzędu.
Komornik obowiązany jest uczestniczyć w walnych zgromadzeniach komorników izb komorniczych.
Rada izby komorniczej jest zobowiązana rozważyć zgłoszone przez komornika uwagi i wnioski bez zbędnej zwłoki.
Kierując się dobrem wymiaru sprawiedliwości i solidarnością zawodową, komornicy powinni służyć sobie radą, udzielać wzajemnej pomocy w wypełnianiu powinności służbowych oraz pogłębiać zawodową integrację.
Komornik w stosunku do innych członków samorządu komorniczego winien przestrzegać zasad równości, uprzejmości, lojalności, koleżeństwa, wzajemnej życzliwości i szacunku.
Nieporozumienia pomiędzy komornikami powinny być rozpatrywane w pierwszej kolejności przez organy samorządu komorniczego.
Komornik nie może publicznie komentować czynności służbowych dokonywanych przez innego członka samorządu komorniczego i winien dbać o to, by nie czynił tego nikt z jego pracowników.
Komornik jest uprawniony do zwrócenia, w taktownej formie, uwagi innemu członkowi samorządu komorniczego naruszającemu zasady etyki zawodowej, a w sytuacjach szczególnie uzasadnionych winien zawiadomić o naruszeniu organy samorządu komorniczego.
