AKT ARCHIWALNY - Prawo o szkolnictwie wyższym

1. Statut uczelni publicznej uchwala jej senat większością co najmniej dwóch trzecich głosów swojego składu, po zasięgnięciu opinii związków zawodowych działających w uczelni.
1a. Związki zawodowe przedstawiają opinię w terminie 30 dni.
1b. W przypadku bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w ust. 1a, wymóg zasięgnięcia opinii uważa się za spełniony.
2. Statut uczelni publicznej wchodzi w życie z dniem określonym w uchwale senatu.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. Statut uczelni wojskowej i uczelni służb państwowych wchodzi w życie z dniem wydania odpowiednio przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych albo Ministra Sprawiedliwości decyzji zatwierdzającej statut, chyba że w statucie został określony termin późniejszy.

1. Statut publicznej uczelni teologicznej jest uchwalany przez właściwy organ uczelni w porozumieniu z właściwymi władzami kościołów i związków wyznaniowych oraz po zasięgnięciu opinii związków zawodowych działających w uczelni. Przepisy art. 56 statut uczelni publicznej ust. 1a i 1b stosuje się odpowiednio. Statut wchodzi w życie z dniem określonym w uchwale właściwego organu tej uczelni.
2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do innych uczelni publicznych, w których działa teologiczna podstawowa jednostka organizacyjna, z tym że porozumienie z właściwymi władzami kościołów i związków wyznaniowych dotyczy tylko postanowień statutu związanych z funkcjonowaniem teologicznej podstawowej jednostki organizacyjnej.

1. Statut uczelni niepublicznej nadaje jej założyciel albo uchwala organ kolegialny uczelni wskazany w statucie, z zastrzeżeniem art. 24 statut uczelni niepublicznej ust. 1, po zasięgnięciu opinii związków zawodowych działających w uczelni.
1a. Związki zawodowe przedstawiają opinię w terminie 30 dni.
1b. W przypadku bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w ust. 1a, wymóg zasięgnięcia opinii uważa się za spełniony.
2. Statut uczelni niepublicznej określa sposób przejęcia funkcji założyciela w razie jego śmierci, jeżeli jest osobą fizyczną, albo likwidacji, jeżeli jest osobą prawną, oraz zasady i tryb likwidacji uczelni, z uwzględnieniem zobowiązań założyciela uczelni w przypadku jej likwidacji. Przejęcie funkcji założyciela wymaga zgody ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego wyrażonej w formie decyzji administracyjnej.
3. (uchylony)
4. Statut uczelni niepublicznej wchodzi w życie z dniem określonym w uchwale organu kolegialnego wskazanego w statucie lub w decyzji założyciela.
5. (uchylony)

Przepisy art. 56 statut uczelni publicznej-58 stosuje się odpowiednio do zmiany w statucie.

1. Organami kolegialnymi uczelni publicznej są senat i rady podstawowych jednostek organizacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Statut publicznej uczelni może przewidywać zamiast lub obok senatu inny organ kolegialny.
3. Przepisy ustawy dotyczące senatu uczelni mogą być stosowane, w zakresie określonym w statucie uczelni, do organu kolegialnego.
4. W publicznej uczelni, jeżeli statut tak stanowi, obok senatu lub organu kolegialnego może działać konwent.
4a. W publicznej uczelni zawodowej działa konwent.
5. Organy kolegialne uczelni niepublicznej określa jej statut. Przepisy ustawy dotyczące senatu stosuje się odpowiednio do najwyższego organu kolegialnego uczelni niepublicznej.
6. Organami jednoosobowymi uczelni są rektor i kierownicy podstawowych jednostek organizacyjnych. Kierownikiem wydziału jest dziekan.
6a. W uczelniach nieposiadających podstawowej jednostki organizacyjnej prowadzącej co najmniej jeden kierunek studiów zadania rady podstawowej jednostki organizacyjnej w zakresie prowadzenia studiów wykonuje senat uczelni, a zadania kierownika podstawowej jednostki organizacyjnej – rektor.
7. Statut uczelni niepublicznej może przewidywać istnienie innego, oprócz rektora, organu jednoosobowego.
8. Organami wyborczymi uczelni publicznej są kolegia elektorów.
9. W organach kolegialnych uczelni i organach wyborczych uczelni publicznej są reprezentowani nauczyciele akademiccy, doktoranci, studenci oraz pracownicy niebędący nauczycielami akademickimi.

1. Skład senatu uczelni określa statut.
2. Statut uczelni publicznej określa tryb wyboru i procentowy udział w składzie senatu przedstawicieli nauczycieli akademickich, doktorantów, studentów oraz pracowników niebędących nauczycielami akademickimi, z uwzględnieniem ust. 3.
3. Udział przedstawicieli studentów i doktorantów w senacie uczelni nie może być mniejszy niż 20 %. Liczbę przedstawicieli studentów i doktorantów ustala się proporcjonalnie do liczebności obu tych grup w uczelni, z tym że studenci i doktoranci są reprezentowani co najmniej przez jednego przedstawiciela każdej z tych grup.
4. W publicznej uczelni akademickiej nauczyciele akademiccy posiadający tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego stanowią więcej niż połowę statutowego składu senatu, nie więcej jednak niż trzy piąte.
5. W publicznej uczelni zawodowej nauczyciele akademiccy posiadający co najmniej stopień naukowy doktora stanowią więcej niż połowę statutowego składu senatu, z tym że statut uczelni zawodowej prowadzącej studia drugiego stopnia lub jednolite studia magisterskie może ustalić inny skład senatu.
6. Przewodniczącym senatu uczelni jest rektor.
7. W posiedzeniach senatu uczelni publicznej uczestniczą, z głosem doradczym, kanclerz, kwestor, dyrektor biblioteki głównej oraz przedstawiciele związków zawodowych działających w tej uczelni, po jednym z każdego związku.
8. W publicznej uczelni zawodowej w skład senatu wchodzą kanclerz oraz przedstawiciel uczelni wskazany przez rektora uczelni akademickiej, z którą publiczna uczelnia zawodowa współdziała na podstawie zawartej umowy.

1. Kompetencje senatu uczelni określa statut uczelni, z wyjątkiem spraw uregulowanych w ustawie.
2. W uczelni, w której nie ma podstawowych jednostek organizacyjnych, senat pełni również funkcję rady takiej jednostki.
3. Senat uczelni zatwierdza sprawozdanie finansowe uczelni zgodnie z przepisami o rachunkowości.

1. W skład konwentu uczelni publicznej wchodzą przedstawiciele:
1) otoczenia społeczno-gospodarczego uczelni i samorządu terytorialnego – stanowiący nie mniej niż połowę składu;
2) uczelni.
1a. (uchylony)
2. W skład konwentu publicznej uczelni zawodowej mogą wchodzić przedstawiciele uczelni akademickiej, z którą publiczna uczelnia zawodowa współdziała.
3. Szczegółowy skład konwentu oraz sposób powoływania jego członków określa statut.
4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, skład konwentu nadzorowanych przez niego uczelni, uwzględniając zadania uczelni jako jednostki wojskowej.
5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz Minister Sprawiedliwości, każdy w zakresie swojej właściwości, określą, w drodze rozporządzeń, skład konwentu nadzorowanych przez niego uczelni zawodowych, uwzględniając zadania uczelni jako jednostki właściwej służby państwowej.

1. Kompetencje konwentu uczelni publicznej określa statut.
2. Statut uczelni publicznej może określać wspólne kompetencje senatu i konwentu, a także ustalać tryb zwoływania i prowadzenia wspólnych posiedzeń oraz podejmowania wspólnych uchwał.

1. Uchwały senatu uczelni publicznej podjęte w zakresie kompetencji stanowiących są wiążące dla innych organów uczelni publicznej, jej pracowników, doktorantów i studentów.
2. Rektor uczelni publicznej zawiesza wykonanie uchwały senatu naruszającej przepisy ustawy lub statutu uczelni i w terminie czternastu dni od jej podjęcia zwołuje posiedzenie senatu w celu ponownego rozpatrzenia uchwały. Jeżeli senat nie zmieni albo nie uchyli zawieszonej uchwały, rektor przekazuje ją ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego lub właściwemu ministrowi wskazanemu w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego, ust. 2, w celu rozpatrzenia w trybie określonym w art. 36 stwierdzenie nieważności uchwały organu kolegialnego uczelni lub decyzji rektora uczelni, ust. 1.
3. Rektor uczelni publicznej zawiesza wykonanie uchwały senatu naruszającej ważny interes uczelni i w terminie czternastu dni od jej podjęcia zwołuje posiedzenie senatu w celu ponownego rozpatrzenia uchwały. Zawieszona uchwała wchodzi w życie, jeżeli senat wypowie się za jej utrzymaniem większością co najmniej trzech czwartych głosów, w obecności co najmniej dwóch trzecich swojego statutowego składu.
4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się do uczelni niepublicznej, jeżeli jej statut nie stanowi inaczej.

1. Rektor kieruje działalnością uczelni i reprezentuje ją na zewnątrz, jest przełożonym pracowników, studentów i doktorantów uczelni.
1a. Rektor opracowuje i realizuje strategię rozwoju uczelni, uchwalaną przez organ kolegialny uczelni wskazany w statucie. Uchwała może określić środki na wdrażanie tej strategii, w tym pochodzące z funduszu rozwoju uczelni.
2. Rektor uczelni publicznej podejmuje decyzje we wszystkich sprawach dotyczących uczelni, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych przez ustawę lub statut do kompetencji innych organów uczelni lub kanclerza, w szczególności:
1) podejmuje decyzje dotyczące mienia i gospodarki uczelni, w tym w zakresie zbycia lub obciążenia mienia, do wysokości określonej w art. 90 wskazanie mienia uczelni publicznej w akcie o jej utworzeniu ust. 4;
2) (uchylony)
3) sprawuje nadzór nad działalnością dydaktyczną i badawczą uczelni;
3a) sprawuje nadzór nad wdrożeniem i doskonaleniem uczelnianego systemu zapewnienia jakości kształcenia;
4) sprawuje nadzór nad administracją i gospodarką uczelni;
5) dba o przestrzeganie prawa oraz zapewnienie bezpieczeństwa na terenie uczelni;
6) określa zakres obowiązków prorektorów.
3. (uchylony)
4. Rektor uczelni wojskowej oraz uczelni służb państwowych jest jednocześnie komendantem uczelni w rozumieniu przepisów, odpowiednio, o służbie wojskowej albo o właściwej służbie państwowej.
5. Do kompetencji rektora uczelni niepublicznej należą sprawy, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 5, oraz inne sprawy określone w statucie uczelni.
6. Statut uczelni niepublicznej może przekazać kompetencje określone w ust. 2 pkt 1 i 4 do właściwości organu, o którym mowa w art. 60 organy kolegialne i jednoosobowe uczelni, konwent, ust. 7.

1. Skład rady podstawowej jednostki organizacyjnej określa statut.
2. Przewodniczącym rady podstawowej jednostki organizacyjnej jest jej kierownik.
3. Statut określa tryb wyboru i procentowy udział w składzie rady podstawowej jednostki organizacyjnej przedstawicieli nauczycieli akademickich, doktorantów, studentów oraz pracowników niebędących nauczycielami akademickimi jednostki, z uwzględnieniem ust. 4 i 5.
4. Udział przedstawicieli studentów i doktorantów w radzie podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni nie może być mniejszy niż 20 %. Liczbę przedstawicieli studentów i doktorantów ustala się proporcjonalnie do liczebności obu tych grup w podstawowej jednostce organizacyjnej, z tym że studenci i doktoranci są reprezentowani co najmniej przez jednego przedstawiciela każdej z tych grup.
5. W uczelni akademickiej, nauczyciele akademiccy posiadający tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego stanowią więcej niż połowę statutowego składu rady podstawowej jednostki organizacyjnej.
6. W posiedzeniach rady podstawowej jednostki organizacyjnej uczestniczą, z głosem doradczym, przedstawiciele związków zawodowych działających w uczelni, po jednym z każdego związku.

1. Do kompetencji rady podstawowej jednostki organizacyjnej należy w szczególności:
1) ustalanie ogólnych kierunków działalności jednostki;
2) uchwalanie, po zasięgnięciu opinii właściwego organu samorządu studenckiego, zgodnie z wytycznymi ustalonymi przez senat uczelni publicznej lub organ kolegialny uczelni niepublicznej, programów studiów, w tym planów studiów;
3) uchwalanie, po zasięgnięciu opinii właściwego organu samorządu doktorantów, zgodnie z wytycznymi ustalonymi przez senat uczelni publicznej lub organ kolegialny uczelni niepublicznej, planów i programów studiów doktoranckich;
4) uchwalanie, zgodnie z wytycznymi ustalonymi przez senat uczelni publicznej lub organ kolegialny uczelni niepublicznej, planów i programów studiów podyplomowych oraz kursów dokształcających;
5) przypisywanie poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji do kwalifikacji nadawanych po ukończeniu studiów podyplomowych, z uwzględnieniem art. 21 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji;
6) podejmowanie decyzji o włączeniu do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji kwalifikacji nadawanych po ukończeniu studiów podyplomowych, uwzględniając informacje, o których mowa w art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji;
7) występowanie do ministra właściwego, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji, z wnioskiem o włączenie do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji kwalifikacji nadawanych po ukończeniu kursów dokształcających i szkoleń, o których mowa w art. 6 uprawnienia uczelni ust. 1 pkt 5.
2. Szczegółowe kompetencje rady podstawowej jednostki organizacyjnej określa statut.
3. Uchwały rady podstawowej jednostki organizacyjnej w sprawach należących do jej kompetencji są wiążące dla kierownika, pracowników, doktorantów i studentów tej jednostki.
4. Od uchwały rady podstawowej jednostki organizacyjnej kierownikowi tej jednostki służy odwołanie do senatu uczelni.
5. Senat uczelni uchyla uchwałę rady podstawowej jednostki organizacyjnej sprzeczną z ustawą, statutem, uchwałą senatu lub najwyższego organu kolegialnego uczelni niepublicznej, regulaminami i innymi przepisami wewnętrznymi uczelni lub naruszającą ważny interes uczelni.

1. Tryb zwoływania posiedzeń i tryb pracy organów kolegialnych uczelni określa jej statut.
2. Uchwały organów kolegialnych uczelni zapadają zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy statutowej liczby ich członków, chyba że ustawa lub statut określają wyższe wymagania.

1. Kompetencje kierownika podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni określa statut. Do kompetencji kierownika podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni należy w szczególności opracowanie strategii rozwoju jednostki zgodnej ze strategią rozwoju uczelni.
2. Od decyzji kierownika podstawowej jednostki organizacyjnej służy odwołanie do rektora.
3. Rektor uchyla decyzję kierownika podstawowej jednostki organizacyjnej sprzeczną z ustawą, statutem, uchwałą senatu lub najwyższego organu kolegialnego uczelni niepublicznej, uchwałą rady tej jednostki organizacyjnej, regulaminami lub innymi przepisami wewnętrznymi uczelni lub naruszającą ważny interes uczelni.

1. Statut uczelni publicznej określa skład kolegium elektorów oraz tryb wyboru jego członków, tryb wyboru organów jednoosobowych, przedstawicieli do organów kolegialnych oraz osób pełniących inne funkcje z wyboru, z zachowaniem następujących zasad:
1) jednoosobowe organy są wybierane przez kolegia elektorów; nie mniej niż 20 % składu kolegium elektorów stanowią przedstawiciele studentów i doktorantów; liczbę przedstawicieli studentów i doktorantów ustala się proporcjonalnie do liczebności obu tych grup odpowiednio w uczelni lub jednostce organizacyjnej, z tym że studenci i doktoranci są reprezentowani co najmniej przez jednego przedstawiciela każdej z tych grup;
2) czynne prawo wyborcze przysługuje nauczycielom akademickim zatrudnionym w uczelni jako podstawowym miejscu pracy, pracownikom niebędącym nauczycielami akademickimi, studentom oraz doktorantom;
3) bierne prawo wyborcze przysługuje nauczycielom akademickim zatrudnionym w uczelni jako podstawowym miejscu pracy, którzy nie ukończyli sześćdziesiątego siódmego roku życia, a w przypadku osób posiadających tytuł profesora – siedemdziesiątego roku życia, pracownikom niebędącym nauczycielami akademickimi, zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, studentom oraz doktorantom;
3a) wymóg zatrudnienia nie dotyczy kandydatów na rektora;
4) każdy wyborca, o którym mowa w pkt 2, ma prawo do zgłaszania kandydatów;
5) głosowanie jest tajne;
6) wybór uważa się za dokonany, jeżeli kandydat uzyskał więcej niż połowę ważnych głosów, chyba że statut uczelni wymaga innej większości kwalifikowanej;
7) czas i miejsce wyborów podaje się do wiadomości w takim terminie i w taki sposób, aby wyborca miał możliwość wzięcia udziału w wyborach;
8) wybory przeprowadzają komisje wyborcze, powołane w trybie określonym w statucie.
2. Tryb wyboru oraz czas trwania kadencji przedstawicieli studentów i doktorantów określają odpowiednio regulamin samorządu studenckiego i regulamin samorządu doktorantów.
3. W publicznych uczelniach zawodowych czynne prawo wyborcze przysługuje także nauczycielom akademickim zatrudnionym w uczelni jako dodatkowym miejscu pracy.
4. (uchylony)

1. Rektor uczelni publicznej może być powołany w drodze wyborów albo w drodze konkursu.
2. Rektorem uczelni może być osoba posiadająca co najmniej stopień naukowy doktora, chyba że statut określa wyższe wymagania w tym zakresie. Warunkiem pełnienia funkcji rektora jest zatrudnienie w uczelni jako podstawowym miejscu pracy.
2a. Sposób powołania rektora, szczegółowe wymagania kwalifikacyjne, jakie musi spełniać kandydat na rektora oraz warunki i tryb przeprowadzania konkursu określa statut.
2b. Do konkursu na rektora może przystąpić nauczyciel akademicki, który w roku przeprowadzania konkursu nie ukończył sześćdziesiątego siódmego roku życia, a w przypadku osób posiadających tytuł profesora – siedemdziesiątego roku życia.
3. Rektor uczelni publicznej niespełniający w dniu powołania wymogu zatrudnienia w uczelni jest zatrudniany z pominięciem konkursu, o którym mowa w art. 118a zatrudnianie nauczyciela akademickiego, najpóźniej w dniu poprzedzającym objęcie funkcji rektora.
4. W przypadku utworzenia nowej uczelni publicznej stosunek pracy z pierwszym jej rektorem nawiązuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, a w odniesieniu do uczelni wojskowej, służb państwowych, artystycznej, medycznej oraz morskiej odpowiednio właściwy minister wskazany w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2.
5. W publicznej uczelni morskiej rektor może być wybrany także spośród osób zatrudnionych w tej uczelni na stanowisku profesora nadzwyczajnego i posiadających najwyższy stopień oficerski, ustalony w przepisach o kwalifikacjach zawodowych i składzie załóg polskich statków morskich, zwany dalej "najwyższym stopniem oficerskim". W publicznej uczelni artystycznej rektor może być wybrany także spośród osób zatrudnionych w tej uczelni na stanowisku profesora nadzwyczajnego i odznaczających się wybitnymi osiągnięciami artystycznymi.
6. Przewodniczący komisji wyborczej oraz przewodniczący komisji konkursowej są obowiązani niezwłocznie zawiadomić ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego lub właściwego ministra wskazanego w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2 o wyborze rektora albo wyłonieniu rektora w drodze konkursu.

1. Rektora uczelni wojskowej Minister Obrony Narodowej:
1) wyznacza spośród żołnierzy zawodowych albo
2) powołuje spośród byłych żołnierzy zawodowych
– spełniających warunki określone w art. 72 tryb powoływania rektora uczelni publicznej ust. 2.
2. Rektor uczelni wojskowej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, niespełniający w dniu powołania wymogu zatrudnienia w uczelni jest zatrudniany z pominięciem konkursu, o którym mowa w art. 118a zatrudnianie nauczyciela akademickiego, najpóźniej w dniu poprzedzającym objęcie funkcji rektora.
3. Prorektora właściwego do spraw realizacji zadań uczelni wojskowej jako jednostki wojskowej wyznacza Minister Obrony Narodowej na wniosek rektora spośród żołnierzy zawodowych.
4. Rektor uczelni wojskowej, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, oraz prorektor właściwy do spraw realizacji zadań uczelni wojskowej jako jednostki wojskowej są nauczycielami akademickimi. W decyzji o wyznaczeniu rektora lub prorektora Minister Obrony Narodowej określa przyporządkowanie do jednej z grup nauczycieli akademickich, o których mowa w art. 108 nauczyciele akademiccy, oraz do jednego ze stanowisk, o których mowa w art. 110 stanowiska pracowników naukowo-dydaktycznych, naukowych i dydaktycznych, z zachowaniem przepisów art 114–116.

1. Rektora uczelni służb państwowych jako jednostki organizacyjnej właściwej służby wyznacza minister właściwy do spraw wewnętrznych spośród funkcjonariuszy właściwej służby państwowej, spełniających warunki określone w art. 72 tryb powoływania rektora uczelni publicznej, ust. 2.
2. W szczególnych przypadkach minister właściwy do spraw wewnętrznych może wyznaczyć rektora uczelni służb państwowych spośród oficerów, niespełniających warunków określonych w art. 72 tryb powoływania rektora uczelni publicznej, ust. 2, posiadających stopień we właściwej służbie państwowej odpowiadający co najmniej stopniowi generała brygady.
3. Prorektora właściwego do spraw realizacji zadań uczelni służb państwowych jako jednostek organizacyjnych właściwej służby wyznacza minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek rektora, spośród funkcjonariuszy właściwej służby państwowej.

1. Prorektorzy w uczelni publicznej są powoływani w drodze wyborów albo w drodze konkursu. Sposób powoływania prorektorów, ich liczbę, szczegółowe wymagania kwalifikacyjne oraz warunki, zasady i tryb przeprowadzania konkursu określa statut. Warunkiem pełnienia funkcji prorektora jest zatrudnienie w uczelni jako podstawowym miejscu pracy.
2. (uchylony)
3. Osoba kandydująca na prorektora do spraw studenckich musi uzyskać zgodę większości przedstawicieli studentów i doktorantów w organie dokonującym wyboru lub w komisji rozstrzygającej konkurs. Niezajęcie stanowiska w terminie wskazanym w statucie uważa się za wyrażenie zgody.
4. Jeżeli nowo wybrany rektor uczelni morskiej nie posiada najwyższego stopnia oficerskiego, co najmniej jeden z prorektorów powinien posiadać taki stopień.

1. W uczelni publicznej kierownik podstawowej jednostki organizacyjnej lub jego zastępcy są powoływani w drodze wyborów albo w drodze konkursu.
2. Warunkiem pełnienia funkcji kierownika podstawowej jednostki organizacyjnej lub jego zastępcy jest zatrudnienie w uczelni jako podstawowym miejscu pracy.
3. Sposób powoływania i odwoływania osób, o których mowa w ust. 1, liczbę zastępców kierownika podstawowej jednostki organizacyjnej, szczegółowe wymagania kwalifikacyjne oraz warunki, zasady i tryb przeprowadzania konkursu określa statut.
4. (uchylony)
5. Przepis art. 75 tryb powoływania prorektorów w uczelni publicznej ust. 3 stosuje się odpowiednio do wyboru prodziekana właściwego do spraw studenckich, a jeżeli statut przewiduje wybór zastępców kierowników podstawowych jednostek organizacyjnych niebędących wydziałami, także do wyboru zastępcy właściwego do spraw studenckich.
6. Jeżeli statut przewiduje powoływanie kierowników podstawowych jednostek organizacyjnych i ich zastępców, kandydatura zastępcy kierownika właściwego do spraw studenckich wymaga zgody organu samorządu studenckiego lub organu samorządu doktorantów danej jednostki organizacyjnej, wskazanego w regulaminie samorządu studenckiego i samorządu doktorantów. Jeżeli samorząd studencki i samorząd doktorantów nie zajmą stanowiska w tej sprawie w terminie siedmiu dni, kandydaturę uważa się za przyjętą.

1. Kadencja kolegialnych i jednoosobowych organów uczelni publicznej trwa cztery lata i rozpoczyna się w dniu 1 września w roku wyborów, a kończy w dniu 31 sierpnia w roku, w którym upływa kadencja.
2. W uczelni publicznej rektor, prorektor, kierownik podstawowej jednostki organizacyjnej i jego zastępca nie mogą być powołani do pełnienia tej samej funkcji na więcej niż dwie następujące po sobie kadencje.
2a. W uczelni publicznej ta sama osoba nie może być członkiem senatu lub członkiem konwentu dłużej niż dwie następujące po sobie kadencje. Nie dotyczy to osób wchodzących w skład senatu lub konwentu w związku z pełnieniem funkcji organu jednoosobowego uczelni, a także prorektora, jeżeli zgodnie ze statutem wchodzi on w skład senatu lub konwentu.
2b. Ograniczenia wynikające z ust. 2a nie dotyczą uczelni publicznych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw kultury i dziedzictwa narodowego.
3. Statut uczelni publicznej określa:
1) przypadki wygaśnięcia mandatu członka organu kolegialnego przed upływem kadencji;
2) przypadki wygaśnięcia mandatu organu jednoosobowego i jego zastępcy przed upływem kadencji;
3) tryb wyborów uzupełniających;
4) zasady powierzenia obowiązków organu jednoosobowego w przypadku:
a) wygaśnięcia mandatu przed upływem kadencji,
b) zawieszenia osoby pełniącej funkcję organu jednoosobowego w pełnieniu obowiązków.
3a. W przypadku wygaśnięcia mandatu organu jednoosobowego uczelni i jego zastępcy oraz mandatu członka organu kolegialnego w trakcie kadencji dokonuje się wyboru na ich miejsce nowych osób na okres do końca kadencji, a w przypadku osób powołanych w drodze konkursu przeprowadza się ponownie konkurs. Niepełnej kadencji nie wlicza się do okresu, o którym mowa w ust. 1.
4. Organy kolegialne uczelni publicznej pełnią swoje funkcje do czasu ukonstytuowania się organów nowej kadencji.

1. Rektor i prorektor uczelni publicznej powołani w drodze wyborów mogą być odwołani przez organ, który dokonał wyboru, a w przypadku rektora i prorektora powołanych w drodze konkursu przez senat uczelni kwalifikowaną większością dwóch trzecich statutowego składu senatu, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6.
2. Wniosek o odwołanie rektora może być zgłoszony przez co najmniej połowę statutowego składu senatu uczelni. Wniosek o odwołanie prorektora może być zgłoszony przez rektora, a pisemny wniosek o odwołanie prorektora właściwego do spraw studenckich może być zgłoszony również przez co najmniej trzy czwarte przedstawicieli studentów i doktorantów wchodzących w skład senatu.
3. Uchwała o odwołaniu rektora jest podejmowana większością co najmniej trzech czwartych głosów w obecności co najmniej dwóch trzecich statutowego składu organu, który dokonał wyboru.
4. Uchwała o odwołaniu prorektora jest podejmowana bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej dwóch trzecich statutowego składu organu, który dokonał wyboru.
5. Rektora uczelni wojskowej i prorektora właściwego do realizacji zadań tej uczelni jako jednostki wojskowej może odwołać Minister Obrony Narodowej w trybie określonym w przepisach o służbie żołnierzy zawodowych.
6. Rektora uczelni służb państwowych i prorektora właściwego do spraw realizacji zadań tej uczelni jako jednostki właściwej służby może odwołać odpowiednio minister do spraw wewnętrznych albo Minister Sprawiedliwości w trybie określonym w przepisach o służbie funkcjonariuszy właściwej służby państwowej.

1. Funkcji organu jednoosobowego uczelni lub jego zastępcy nie może pełnić osoba pełniąca funkcję organu jednoosobowego w innej uczelni albo będąca założycielem innej uczelni niepublicznej.
2. Statut może zakazać łączenia funkcji członka organu kolegialnego uczelni z funkcją organu jednoosobowego innej uczelni, ze statusem założyciela innej uczelni niepublicznej będącego osobą fizyczną albo ze statusem członka organu osoby prawnej będącej założycielem innej uczelni niepublicznej.

1. Organy jednoosobowe uczelni niepublicznej i ich zastępców powołuje i odwołuje założyciel lub organ wskazany w statucie, po zasięgnięciu opinii senatu uczelni. Założyciel zwołuje posiedzenie senatu w celu zasięgnięcia opinii w sprawie powołania i odwołania organów jednoosobowych i ich zastępców.
2. Szczegółowy tryb powoływania i odwoływania organów jednoosobowych uczelni niepublicznej określa statut.

1. Kanclerz uczelni publicznej kieruje jej administracją i gospodarką w zakresie określonym przez statut oraz rektora.
2. Kanclerza uczelni publicznej zatrudnia rektor po zasięgnięciu opinii senatu.
3. Kanclerz uczelni publicznej odpowiada za swoją działalność przed rektorem.

1. Kwestor uczelni publicznej pełni funkcję głównego księgowego i jest zastępcą kanclerza. Obowiązki i uprawnienia kwestora jako głównego księgowego regulują odrębne przepisy.
2. Kwestora uczelni publicznej powołuje i odwołuje rektor na wniosek kanclerza.

1. Organizację oraz zasady działania administracji uczelni publicznej określa regulamin organizacyjny, chyba że statut stanowi inaczej. Tryb ustalania regulaminu organizacyjnego określa statut.
2. Organizację oraz zasady działania administracji uczelni niepublicznej określa regulamin organizacyjny nadany przez założyciela lub przez organ wskazany w statucie.

1. Podstawowe jednostki organizacyjne uczelni, w tym jednostki zamiejscowe, tworzy, przekształca i likwiduje rektor po zasięgnięciu opinii senatu.
2. (uchylony)
3. W uczelni mogą być tworzone inne jednostki organizacyjne. Rodzaje, warunki i tryb tworzenia, likwidacji i przekształcania tych jednostek, z zastrzeżeniem art. 85 zamiejscowe jednostki organizacyjne uczelni ust. 1–4, określa statut.
3a. W uczelni w celu organizacji indywidualnych studiów międzyobszarowych, o których mowa w art. 8 organizacja studiów w uczelni ust. 2, może być utworzona międzywydziałowa jednostka organizacyjna uczelni, której rada określa programy studiów, w tym plany studiów.
3b. Kierownik jednostki, o której mowa w ust. 3a, wykonuje uprawnienia kierownika podstawowej jednostki organizacyjnej, o których mowa w art. 175 właściwość organów sprawie świadczeń i stypendiów dla studentów, odwołanie od decyzji i wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy i art. 190 przesłanki skreślenia z listy studentów, jeżeli statut uczelni nie stanowi inaczej.
4. (uchylony)

1. Uczelnia w celu realizacji zadań dydaktycznych może utworzyć poza swoją siedzibą zamiejscową jednostkę organizacyjną w formie:
1) podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni;
2) filii.
2. (uchylony)
3. Uczelnia może utworzyć poza swoją siedzibą zamiejscową jednostkę organizacyjną o zadaniach innych niż dydaktyczne, także w formie innej niż określona w ust. 1.
4. Utworzenie za granicą zamiejscowej jednostki organizacyjnej uczelni wymaga pozwolenia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, wydanego w drodze decyzji administracyjnej, po uzyskaniu pozytywnej opinii ministra właściwego do spraw zagranicznych.
5. Uczelnie zagraniczne mogą tworzyć uczelnie i filie z siedzibą na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, wydanej po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw zagranicznych i Komisji.
6. Uczelnię lub filię może tworzyć uczelnia zagraniczna, która uzyskała pozytywną ocenę agencji oceniającej jakość kształcenia uznawanej przez władze macierzystego kraju albo zarejestrowanej w Europejskim Rejestrze Agencji Akredytacyjnych (EQAR) lub agencji innego kraju, której oceny są uznawane przez Komisję.
7. Do uczelni i filii utworzonych przez uczelnie zagraniczne nie mają zastosowania przepisy niniejszej ustawy, z wyjątkiem ust. 5 i 6.

1. W celu lepszego wykorzystania potencjału intelektualnego i technicznego uczelni oraz transferu wyników prac naukowych do gospodarki, uczelnie mogą prowadzić akademickie inkubatory przedsiębiorczości oraz centra transferu technologii.
2. Akademicki inkubator przedsiębiorczości tworzy się w celu wsparcia działalności gospodarczej środowiska akademickiego lub pracowników uczelni i studentów będących przedsiębiorcami.
3. Akademicki inkubator przedsiębiorczości utworzony:
1) w formie jednostki ogólnouczelnianej działa na podstawie regulaminu zatwierdzonego przez senat uczelni;
2) w formie spółki kapitałowej działa na podstawie dokumentów ustrojowych.
4. Centrum transferu technologii tworzy się w celu komercjalizacji bezpośredniej.
5. Centrum transferu technologii utworzone w formie jednostki ogólnouczelnianej działa na podstawie regulaminu zatwierdzonego przez senat uczelni, a w przypadku uczelni niepublicznej – przez organ wskazany w statucie.
6. W akademickim inkubatorze przedsiębiorczości lub centrum transferu technologii, utworzonych w formie ogólnouczelnianych jednostek organizacyjnych, tworzy się rady nadzorujące, których skład i kompetencje określone są odpowiednio w ich regulaminach.
7. Dyrektora akademickiego inkubatora przedsiębiorczości lub centrum transferu technologii, działających w formie jednostek ogólnouczelnianych, zatrudnia rektor, po zasięgnięciu opinii senatu uczelni, a w przypadku uczelni niepublicznej – organ wskazany w statucie, spośród kandydatów przedstawionych przez rady nadzorujące tych jednostek.

1. Uczelnia, w celu komercjalizacji pośredniej, może utworzyć wyłącznie jednoosobową spółkę kapitałową, z zastrzeżeniem art. 86b podmioty tworzące spółkę celową ust. 1, zwaną dalej „spółką celową”. Na pokrycie kapitału zakładowego spółki celowej uczelnia może wnieść w całości albo w części wkład niepieniężny (aport) w postaci wyników badań naukowych lub prac rozwojowych, w szczególności będących wynalazkiem, wzorem użytkowym, wzorem przemysłowym lub topografią układu scalonego, wyhodowaną albo odkrytą i wyprowadzoną odmianą rośliny, oraz know-how związanego z tymi wynikami. Spółkę celową tworzy rektor za zgodą senatu uczelni, a w przypadku uczelni niepublicznej – organ wskazany w statucie.
1a. Uczelnia w celu, o którym mowa w ust. 1, może utworzyć więcej niż jedną spółkę celową.
2. Uczelnia, w drodze odpłatnej albo nieodpłatnej umowy, może powierzyć spółce celowej zarządzanie:
1) prawami do wyników lub do know-how, o których mowa w ust. 1, w zakresie komercjalizacji bezpośredniej;
2) infrastrukturą badawczą.
3. (uchylony)
3a. (uchylony)
4. Wypłaconą dywidendę spółki celowej uczelnia przeznacza na działalność statutową uczelni.
5. Spółka celowa może prowadzić, jako dodatkową, działalność gospodarczą wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo od działalności, o której mowa w ust. 1.

1. Spółka celowa może zostać utworzona przez kilka uczelni publicznych albo kilka uczelni niepublicznych. Uczelnia publiczna może przystąpić do spółki celowej utworzonej przez inną uczelnię publiczną, a uczelnia niepubliczna może przystąpić do spółki celowej utworzonej przez inną uczelnię niepubliczną. Wspólnikami lub akcjonariuszami spółki celowej mogą być wyłącznie uczelnie.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, każda z uczelni może powierzyć spółce celowej zadania, o których mowa w art. 86a spółka celowa uczelni ust. 2, w drodze odrębnej umowy.

Do wykonywania czynności w zakresie komercjalizacji oraz do wniesienia wkładu do spółki celowej, w tym w celu jej utworzenia, nie stosuje się przepisów art 38–41 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym (Dz. U. poz. 2259 oraz z 2017 r. poz. 624, 1491 i 1529).

1. Senat, a w przypadku uczelni niepublicznej – organ wskazany w statucie, uchwala:
1) regulamin zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi oraz prawami własności przemysłowej oraz zasad komercjalizacji, który określa w szczególności:
a) prawa i obowiązki uczelni, pracowników oraz studentów i doktorantów w zakresie ochrony i korzystania z praw autorskich i praw pokrewnych oraz praw własności przemysłowej,
b) zasady wynagradzania twórców,
c) zasady i procedury komercjalizacji,
d) zasady korzystania z majątku uczelni wykorzystywanego do komercjalizacji oraz świadczenia usług naukowo-badawczych;
2) regulamin korzystania z infrastruktury badawczej uczelni, który określa w szczególności:
a) prawa i obowiązki uczelni oraz jej pracowników, doktorantów lub studentów w zakresie korzystania z infrastruktury badawczej przy prowadzeniu badań naukowych lub prac rozwojowych,
b) zasady korzystania i wysokość opłat za korzystanie z infrastruktury badawczej do prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych przez podmioty inne niż wskazane w lit. a.
2. W regulaminie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, senat uczelni publicznej określa ponadto:
1) zasady podziału środków uzyskanych z komercjalizacji między twórcą będącym pracownikiem uczelni publicznej a tą uczelnią;
2) zasady i tryb przekazywania uczelni publicznej przez pracownika, studenta lub doktoranta tej uczelni informacji o wynikach badań naukowych lub prac rozwojowych oraz o know-how związanym z tymi wynikami, informacji o uzyskanych przez pracownika środkach z komercjalizacji oraz zasady i tryb przekazywania przez pracownika przysługujących uczelni publicznej części środków uzyskanych z komercjalizacji;
3) zasady i tryb przekazywania pracownikowi przez uczelnię publiczną informacji o decyzjach, o których mowa w art. 86e decyzja uczelni o niekomercjalizacji wyników badań lub prac pracownika uczelni ust. 1 i 2, oraz zasady i tryb przekazywania przez uczelnię publiczną przysługujących pracownikowi części środków uzyskanych z komercjalizacji.

Do wyników:
1) badań naukowych będących wynalazkiem, wzorem użytkowym, wzorem przemysłowym lub topografią układu scalonego, wyhodowaną albo odkrytą i wyprowadzoną odmianą rośliny,
2) prac rozwojowych
– powstałych w ramach wykonywania przez pracownika uczelni publicznej obowiązków ze stosunku pracy oraz do know-how związanego z tymi wynikami stosuje się przepisy art 86e–86h.

1. Pracownik przekazuje uczelni publicznej informację o wynikach badań naukowych lub prac rozwojowych oraz o know-how związanym z tymi wynikami. W przypadku złożenia przez pracownika oświadczenia o zainteresowaniu przeniesieniem praw do tych wyników i związanego z nimi know-how, uczelnia publiczna w terminie trzech miesięcy podejmuje decyzję w sprawie ich komercjalizacji.
1a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, pracownik może złożyć w formie pisemnej w terminie czternastu dni od dnia przekazania uczelni publicznej informacji o wynikach i związanym z nimi know-how. Termin trzech miesięcy, o którym mowa w ust. 1, biegnie od dnia złożenia oświadczenia.
2. W przypadku podjęcia przez uczelnię publiczną decyzji o niekomercjalizacji albo po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, uczelnia jest zobowiązana, w terminie trzydziestu dni, do złożenia pracownikowi oferty zawarcia bezwarunkowej i odpłatnej umowy o przeniesienie praw do wyników badań naukowych lub prac rozwojowych oraz know-how związanego z tymi wynikami, łącznie z informacjami, utworami wraz z własnością nośników, na których utwory te utrwalono, i doświadczeniami technicznymi, przekazanymi zgodnie z ust. 5 pkt 2. Umowa powinna zostać zawarta w formie pisemnej, pod rygorem nieważności. Wynagrodzenie przysługujące uczelni publicznej za przeniesienie praw nie może być wyższe niż 5% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za pracę w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
3. W przypadku nieprzyjęcia przez pracownika oferty zawarcia umowy, o której mowa w ust. 2, prawa do wyników badań naukowych lub prac rozwojowych oraz know-how związanego z tymi wynikami, łącznie z informacjami, utworami wraz z własnością nośników, na których utwory te utrwalono, i doświadczeniami technicznymi, przekazanymi zgodnie z ust. 5 pkt 2, przysługują uczelni publicznej.
4. Przepisy ust. 1–3 oraz art. 86h odmienne postanowienia umowy w przypadku komercjalizacji wyników badań i prac nie dotyczą przypadków, gdy badania naukowe lub prace rozwojowe były prowadzone:
1) na podstawie umowy ze stroną finansującą lub współfinansującą te badania lub prace, przewidującej zobowiązanie do przeniesienia praw do wyników badań naukowych lub prac rozwojowych na rzecz tej strony lub na rzecz
innego podmiotu niż strona umowy (badania lub prace zlecone);
2) z wykorzystaniem środków finansowych, których zasady przyznawania lub wykorzystywania określają odmienny niż w ustawie sposób dysponowania wynikami badań naukowych lub prac rozwojowych oraz know-how związanym z tymi wynikami.
5. Pracownik uczelni publicznej jest zobowiązany do:
1) zachowania poufności wyników badań naukowych lub prac rozwojowych oraz know-how związanego z tymi wynikami,
2) przekazania uczelni publicznej wszystkich posiadanych przez niego informacji, utworów wraz z własnością nośników, na których utwory te utrwalono, i doświadczeń technicznych potrzebnych do komercjalizacji,
3) powstrzymania się od prowadzenia jakichkolwiek działań zmierzających do wdrażania wyników,
4) współdziałania w procesie komercjalizacji, w tym w postępowaniach zmierzających do uzyskania praw wyłącznych
– nie dłużej niż przez okres przysługiwania praw uczelni publicznej.

1. W przypadku komercjalizacji pracownikowi przysługuje od uczelni publicznej nie mniej niż:
1) 50% wartości środków uzyskanych przez uczelnię z komercjalizacji bezpośredniej, obniżonych o nie więcej niż
25% kosztów bezpośrednio związanych z tą komercjalizacją, które zostały poniesione przez uczelnię lub spółkę
celową;
2) 50% wartości środków uzyskanych przez spółkę celową w następstwie danej komercjalizacji pośredniej, obniżonych o nie więcej niż 25% kosztów bezpośrednio związanych z tą komercjalizacją, które zostały poniesione przez uczelnię lub spółkę celową.
2. W przypadku komercjalizacji dokonanej przez pracownika, uczelni publicznej przysługuje 25% wartości środków uzyskanych przez pracownika z komercjalizacji, obniżonych o nie więcej niż 25% kosztów bezpośrednio związanych z tą komercjalizacją, które zostały poniesione przez pracownika.
3. Przez koszty związane bezpośrednio z komercjalizacją rozumie się koszty zewnętrzne, w szczególności koszty ochrony prawnej, ekspertyz, wyceny wartości przedmiotu komercjalizacji i opłat urzędowych. Do kosztów tych nie wlicza się kosztów poniesionych przed podjęciem decyzji o komercjalizacji oraz wynagrodzenia, o którym mowa w art. 86e decyzja uczelni o niekomercjalizacji wyników badań lub prac pracownika uczelni ust. 2.
4. (uchylony)

1. Przepisy art. 86e decyzja uczelni o niekomercjalizacji wyników badań lub prac pracownika uczelni i art. 86f uprawnienia pracownika w przypadku komercjalizacji przez uczelnię wyników jego badań lub prac w zakresie dotyczącym odpowiednio wysokości wynagrodzenia oraz udziału w środkach uzyskanych z komercjalizacji określają wysokość łącznego wynagrodzenia oraz udziału w tych środkach, przysługujących:
1) pracownikom wchodzącym w skład zespołu badawczego od uczelni publicznej;
2) uczelni publicznej od pracowników wchodzących w skład zespołu badawczego.
2. Pracownik wchodzący w skład zespołu badawczego ma prawo dochodzić od uczelni publicznej przysługującej mu części udziału w środkach z komercjalizacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1.
3. Pracownik wchodzący w skład zespołu badawczego odpowiada wobec uczelni publicznej za zobowiązania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, do wysokości przypadającego mu udziału we współwłasności wyników badań naukowych lub prac rozwojowych oraz know-how związanego z tymi wynikami.

Po otrzymaniu od pracownika informacji o wynikach badań naukowych lub prac rozwojowych oraz o know-how związanym z tymi wynikami, o których mowa w art. 86d odpowiednie stosowanie przepisów ustawy do niektórych wyników badań naukowych i prac rozwojowych, uczelnia publiczna oraz pracownik mogą, w sposób odmienny niż stanowi ustawa, określić w drodze umowy prawa do tych wyników lub sposób i tryb komercjalizacji tych wyników.

W sprawach nieuregulowanych ustawą stosuje się przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 880 i 1089), ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 776) oraz ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2016 r. poz. 843 oraz z 2017 r. poz. 1238).

1. Uczelnia, w celu realizacji przedsięwzięć z zakresu infrastruktury badawczej lub zarządzania nią, może utworzyć spółki kapitałowe.
2. Uczelnia może utworzyć spółki, o których mowa w ust. 1, a także przystępować do nich, wspólnie z innymi uczelniami, instytutami badawczymi lub instytutami naukowymi Polskiej Akademii Nauk.
3. Decyzję o utworzeniu spółki kapitałowej lub przystąpieniu do niej podejmuje rektor za zgodą senatu uczelni, a w przypadku uczelni niepublicznej – organu wskazanego w statucie.
4. Uprzedniego zgłoszenia ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego wymaga:
1) utworzenie przez uczelnię publiczną spółki kapitałowej z uczelnią niepubliczną lub podmiotem innym niż wymienione w ust. 2;
2) przystąpienie przez uczelnię publiczną do spółki kapitałowej, której wspólnikiem lub akcjonariuszem jest uczelnia niepubliczna lub podmiot inny niż wymienione w ust. 2.
5. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia, może sprzeciwić się dokonaniu czynności, o której mowa w ust. 4.
6. Dokonanie czynności, o której mowa w ust. 4, może nastąpić, jeżeli w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego nie wniósł sprzeciwu, o którym mowa w ust. 5. Zgłoszona czynność niedokonana w okresie roku od dnia doręczenia zgłoszenia wymaga dokonania nowego zgłoszenia.
7. Uczelnia niepubliczna lub podmioty inne niż wymienione w ust. 2 mogą posiadać w spółce kapitałowej, której wspólnikiem lub akcjonariuszem jest uczelnia publiczna, akcje lub udziały stanowiące łącznie nie więcej niż 25% ogólnej liczby głosów lub kapitału zakładowego.
8. Spółka, o której mowa w ust. 1, może prowadzić wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo działalność gospodarczą związaną z wykorzystaniem i udostępnianiem infrastruktury badawczej.
9. Spółka, o której mowa w ust. 1, przeznacza zysk na działania związane z rozbudową infrastruktury badawczej lub prowadzeniem badań naukowych lub prac rozwojowych.

Status szpitali będących bazą dydaktyczną i naukowo-badawczą uczelni medycznych lub innych uczelni prowadzących działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych regulują przepisy o działalności leczniczej.

1. W uczelni działa system biblioteczno-informacyjny, którego podstawę stanowi biblioteka. Organizację i funkcjonowanie systemu biblioteczno-informacyjnego uczelni, w tym zasady korzystania z niego przez osoby niebędące pracownikami, doktorantami lub studentami uczelni, określa statut.
2. Dyrektora biblioteki zatrudnia rektor po zasięgnięciu opinii senatu uczelni. W uczelni akademickiej dyrektorem biblioteki może być osoba posiadająca uprawnienia do zajmowania stanowisk wymienionych w art. 113 zatrudnianie bibliotekarzy, pracowników dokuemntacji i informacji naukowej lub stopień naukowy.
3. W uczelni działa rada biblioteczna jako organ opiniodawczy rektora. Skład i kompetencje rady bibliotecznej oraz tryb jej powoływania określa statut uczelni.
4. Uczelnia w związku z funkcjonowaniem systemu biblioteczno-informacyjnego może przetwarzać określone w jej statucie dane osobowe osób korzystających z tego systemu.
5. (uchylony)
6. Uczelnia prowadzi archiwum. Działalność archiwum regulują przepisy ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2016 r. poz. 1506 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 1086).

Mienie uczelni obejmuje własność i inne prawa majątkowe.

1. W akcie o utworzeniu uczelni publicznej wskazuje się mienie lub organ, który ją w to mienie wyposaża.
2. Na wyposażenie, o którym mowa w ust. 1, tworzonej uczelni przeznacza się nieruchomości z zasobu nieruchomości Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego. Na wyposażenie uczelni tworzonej z połączenia kilku uczelni przeznacza się nieruchomości stanowiące własność łączonych uczelni; na jej wyposażenie mogą być również przeznaczone nieruchomości z zasobu nieruchomości Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego.
3. Skarb Państwa oraz jednostki samorządu terytorialnego mogą przekazywać uczelniom nieruchomości w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r. poz. 2147, z późn. zm.).
4. Na zasadach określonych w art 38–41 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym dokonanie przez uczelnię publiczną czynności prawnej w zakresie rozporządzenia składnikami aktywów trwałych, w rozumieniu przepisów o rachunkowości oraz dokonanie przez uczelnię publiczną czynności prawnej w zakresie oddania tych składników do korzystania innemu podmiotowi, na okres dłuższy niż 180 dni w roku kalendarzowym, wymaga zgody Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadkach gdy wartość rynkowa tych składników albo wartość rynkowa przedmiotu czynności prawnej, przekracza kwotę 2 000 000 złotych. Do wniosku o wyrażenie zgody dołącza się zgodę senatu uczelni.
5. W przypadku likwidacji uczelni publicznej jej mienie, po spłaceniu zobowiązań, staje się, odpowiednio do źródła pochodzenia tego mienia zgodnie z ust. 2, mieniem Skarbu Państwa albo mieniem jednostki samorządu terytorialnego. O przeznaczeniu mienia zlikwidowanej uczelni publicznej decyduje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, a w przypadku uczelni wojskowej, służb państwowych, artystycznej, medycznej oraz morskiej odpowiednio ministrowie wskazani w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2.
6. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio do mienia przekazanego uczelni niepublicznej w trybie ust. 3.
7. (uchylony)

1. Działalność uczelni, o której mowa w art. 13 podstawowe zadania uczelni ust. 1 i art. 14 prowadzenie domów i stołówek studenckich, podlega zwolnieniu z podatku dochodowego, podatku od towarów i usług, podatku od nieruchomości, podatku rolnego, podatku leśnego i podatku od czynności cywilnoprawnych na zasadach określonych w odrębnych ustawach.
2. Uczelnia jest zwolniona z opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa, z wyjątkiem opłat określonych w przepisach o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa.

1. Działalność uczelni publicznej jest finansowana z dotacji z budżetu państwa na zadania ustawowo określone oraz może być finansowana z przychodów własnych.
2. Przychody własne uczelnia publiczna gromadzi na odrębnych rachunkach bankowych.
3. Środki z dotacji z budżetu państwa na zadania ustawowo określone uczelnia niepubliczna gromadzi na odrębnych rachunkach bankowych.

1. Wydatki budżetu państwa planowane na finansowanie działalności uczelni publicznych, w części dotyczącej wynagrodzeń waloryzowane są corocznie, co najmniej o średnioroczny wskaźnik wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej ustalony w ustawie budżetowej na dany rok budżetowy.
2. Wydatki budżetu państwa planowane na finansowanie działalności uczelni publicznych, w części niedotyczącej wynagrodzeń waloryzowane są corocznie, co najmniej o średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług ustalony w ustawie budżetowej na dany rok budżetowy.

1. Z budżetu państwa uczelnia publiczna otrzymuje dotacje na:
1) zadania związane z:
a) kształceniem studentów studiów stacjonarnych,
b) kształceniem uczestników stacjonarnych studiów doktoranckich,
c) kształceniem kadr naukowych,
d) utrzymaniem uczelni, w tym na remonty;
2) zadania uczelni wojskowej związane z obroną narodową;
3) zadania uczelni służb państwowych związane z bezpieczeństwem obywateli i ochroną ludności oraz związane z zadaniami więziennictwa;
4) zadania uczelni artystycznej związane z działalnością kulturalną w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej;
5) zadania uczelni morskiej związane z utrzymaniem statków szkolnych i specjalistycznych ośrodków szkoleniowych dla kadr morskich;
6) zadania uczelni kształcącej personel lotniczy dla lotnictwa cywilnego, związane z utrzymaniem powietrznych statków szkolnych i specjalistycznych ośrodków szkoleniowych kadr powietrznych;
7) zadania związane z bezzwrotną pomocą materialną dla studentów w zakresie określonym w art. 173 pomoc materialna dla studentów, zakwaterowanie lub wyżywienie ust. 1 oraz dla doktorantów w zakresie określonym w art. 199 pomoc materialna dla doktoranta ust. 1;
8) zadania związane ze świadczeniami zdrowotnymi, wykonywanymi w ramach kształcenia studentów studiów stacjonarnych w podstawowej jednostce organizacyjnej uczelni medycznej lub innej uczelni publicznej, w której prowadzone jest kształcenie na kierunkach medycznych pod bezpośrednim nadzorem nauczycieli akademickich posiadających kwalifikacje do wykonywania zawodu medycznego właściwego ze względu na treści kształcenia;
9) zadania związane z prowadzeniem podyplomowego kształcenia w celu zdobywania specjalizacji przez lekarzy, lekarzy dentystów, lekarzy weterynarii, farmaceutów, pielęgniarki i położne oraz przez diagnostów laboratoryjnych;
10) dofinansowanie lub finansowanie kosztów realizacji inwestycji, w tym służących kształceniu studentów i doktorantów, będących osobami niepełnosprawnymi – realizowanych w szczególności z udziałem środków z budżetu państwa, państwowych funduszy celowych lub środków rozwojowych pochodzących z Unii Europejskiej lub z innych źródeł zagranicznych, o których mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r. poz. 1376 i 1475) oraz ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020;
11) zadania związane ze stwarzaniem studentom i doktorantom, będącym osobami niepełnosprawnymi warunków do pełnego udziału w procesie kształcenia.
2. Uczelnia publiczna w ramach dotacji na pomoc materialną dla studentów i doktorantów, o której mowa w ust. 1 pkt 7, może dofinansować remonty domów oraz stołówek studenckich.
3. Dotacje, o których mowa w ust. 1, są udzielane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, z tym że dla:
1) uczelni wojskowej dotacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 10, są udzielane z części, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej, z zastrzeżeniem, że dotacja, o której mowa w ust. 1 pkt 1, w zakresie dotyczącym zadań związanych z kształceniem studentów studiów stacjonarnych oraz uczestników stacjonarnych studiów doktoranckich obejmuje żołnierzy zawodowych lub kandydatów na żołnierzy zawodowych;
2) uczelni służb państwowych dotacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3, 7, 10 i 11, są udzielane z części, której dysponentem jest odpowiednio minister właściwy do spraw wewnętrznych albo Minister Sprawiedliwości;
3) uczelni artystycznej dotacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 4, 7, 10 i 11, są udzielane z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego;
4) uczelni morskiej dotacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 5, 7, 10 i 11, są udzielane z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw gospodarki morskiej;
5) uczelni kształcącej personel lotniczy dla lotnictwa cywilnego dotacje, o których mowa w ust. 1 pkt 6, są udzielane z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw transportu;
6) uczelni medycznej lub innej uczelni publicznej będącej podmiotem, który utworzył lub prowadzi podmiot leczniczy prowadzący szpital, w części dotyczącej jednostek organizacyjnych tej uczelni prowadzących działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, dotacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 7-11, są udzielane z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia.
4. Uczelnia niepubliczna otrzymuje dotację na zadania związane z bezzwrotną pomocą materialną dla studentów, w zakresie określonym w art. 173 pomoc materialna dla studentów, zakwaterowanie lub wyżywienie ust. 1 oraz dla doktorantów, w zakresie określonym w art. 199 pomoc materialna dla doktoranta ust. 1.4a. Uczelnia niepubliczna otrzymuje dotację na zadania związane ze stwarzaniem studentom i doktorantom będącym osobami niepełnosprawnymi warunków do pełnego udziału w procesie kształcenia.
5. (uchylony)
6. Uczelnia może otrzymywać inne środki finansowe z budżetu państwa oraz z budżetów jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, przy czym z budżetów tych jednostek i ich związków może otrzymywać także dotacje celowe na zadania, o których mowa w ust. 1, jeżeli dotowane zadanie jest związane z zadaniami własnymi jednostek samorządu terytorialnego.
7. (uchylony)

Dotacje na zadania, o których mowa w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną, ust. 1 pkt 7, dla doktorantów w jednostkach naukowych, w zakresie określonym w art. 199 pomoc materialna dla doktoranta, ust. 1, są udzielane z części budżetu, której dysponentem jest minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego.

1. W budżecie państwa jest określana dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych, przeznaczona na:
1) (uchylony)
2) dofinansowanie podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni prowadzących kierunek studiów, który uzyskał ocenę wyróżniającą Komisji w ramach oceny programowej;
3) (uchylony)
4) finansowanie zadań związanych z kształceniem uczestników stacjonarnych studiów doktoranckich prowadzonych w uczelniach niepublicznych; dotacja nie przysługuje, jeżeli:
a) wydano prawomocną decyzję o cofnięciu uprawnienia do prowadzenia w danej uczelni jednego z kierunków studiów w okresie ostatnich pięciu lat lub
b) kierunek studiów prowadzony w uczelni lub jej podstawowej jednostce organizacyjnej uzyskał ocenę negatywną Komisji w ramach oceny programowej;
5) finansowanie zwiększenia wysokości stypendiów doktoranckich, o których mowa w art. 200a zwiększenie stypendium doktoranckiego z dotacji projakościowej, dla nie więcej niż 30% najlepszych doktorantów w uczelniach publicznych i niepublicznych;
6) dofinansowanie uczelni publicznych, w których w danym roku akademickim rozpoczęli studia pierwszego stopnia lub jednolite studia magisterskie studenci, którzy w roku rozpoczęcia studiów uzyskali najlepsze wyniki egzaminów maturalnych.
1a. (uchylony)
2. (uchylony)
3. Wydatki budżetu państwa planowane na dotację, o której mowa w ust. 1, są waloryzowane corocznie co najmniej o średnioroczny wskaźnik, o którym mowa w art. 93 waloryzacja wydatków budżetu państwa na finansowanie działalności uczelni publicznych ust. 2.
4. Dotacja, o której mowa w ust. 1, jest udzielana z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego.

Środki finansowe przyznawane na finansowanie zadań określonych w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną ust. 1 pkt 1–9 i 11, ust. 4 i 4a oraz art. 94b dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych ust. 1 są przekazywane w formie dotacji podmiotowej, a środki finansowe na dofinansowanie lub finansowanie kosztów realizacji inwestycji, a także zakupów środków trwałych służących kształceniu studentów i doktorantów, będących osobami niepełnosprawnymi, określone w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną ust. 1 pkt 10, są przekazywane w formie dotacji celowej.

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, sposób podziału i tryb przekazywania uczelniom niepublicznym dotacji, o której mowa w art. 94b dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych ust. 1 pkt 4, biorąc pod uwagę liczbę uczestników stacjonarnych studiów doktoranckich i kosztochłonność stacjonarnych studiów doktoranckich w poszczególnych dziedzinach nauki i sztuki oraz mając na względzie podniesienie jakości kształcenia uczestników stacjonarnych studiów doktoranckich w uczelni niepublicznej.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego przyznaje dotacje, o których mowa w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną ust. 1, 4 i 4a, określając ich wysokość i przeznaczenie. Dotacje, o których mowa w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną ust. 3, przyznaje właściwy minister, określając ich wysokość i przeznaczenie.

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób i tryb ustalania wskaźników kosztochłonności dla poszczególnych kierunków studiów stacjonarnych pierwszego i drugiego stopnia jednolitych studiów magisterskich oraz obszarów kształcenia, a także dla stacjonarnych studiów doktoranckich w poszczególnych dziedzinach nauki, mając na uwadze warunki związane z prowadzeniem tych studiów,
2) sposób podziału dotacji, o której mowa w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną, ust. 1 pkt 7 i ust. 4 oraz art. 94a dotacje z budżetu państwa dla doktorantów w jednostkach naukowych, , biorąc pod uwagę w szczególności liczbę studentów i doktorantów, w tym znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej oraz liczbę studentów i doktorantów, będących osobami niepełnosprawnymi,
3) tryb udzielania oraz zasady i tryb rozliczania dotacji, o której mowa w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną, ust. 1 pkt 10
– aby zapewnić efektywne wydatkowanie tych środków, z uwzględnieniem jakości kształcenia.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrami właściwymi do spraw wewnętrznych, do spraw zdrowia, do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, sposób podziału dotacji, o których mowa w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną, ust. 1 pkt 1–6, 8, 9 i 11 oraz ust. 4a, biorąc pod uwagę w szczególności:
1) w zakresie zadań, o których mowa w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną, ust. 1 pkt 1 – kosztochłonność kierunków studiów stacjonarnych i stacjonarnych studiów doktoranckich w poszczególnych dziedzinach nauki oraz jakość kształcenia i liczbę studentów studiów stacjonarnych i uczestników stacjonarnych studiów doktoranckich,
2) w zakresie zadań, o których mowa w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną, ust. 1 pkt 8 – dane o liczbie studentów studiów stacjonarnych, w ramach kształcenia których są wykonywane zadania związane z udzielaniem świadczeń zdrowotnych,
3) w zakresie zadań, o których mowa w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną, ust. 1 pkt 11 i ust. 4a – dane o liczbie studentów i doktorantów będących osobami niepełnosprawnymi
– aby zapewnić efektywne wydatkowanie tych środków.

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, sposób podziału i tryb przekazywania dotacji podmiotowej na dofinansowanie zadań projakościowych, o których mowa w art. 94b dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych ust. 1 pkt 2, 5 i 6, biorąc pod uwagę jakość kształcenia, a ponadto:
1) w zakresie zadań, o których mowa w art. 94b dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych ust. 1 pkt 2 – możliwość dofinansowania nie więcej niż dwudziestu pięciu podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni przez okres trzech lat, dane o liczbie nauczycieli akademickich, studentów studiów stacjonarnych i uczestników stacjonarnych studiów doktoranckich w jednostkach organizacyjnych uczelni prowadzących kierunek studiów, który uzyskał ocenę wyróżniającą Komisji w ramach oceny programowej, oraz jakość badań naukowych;
2) w zakresie zadań, o których mowa w art. 94b dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych ust. 1 pkt 5 – dane o liczbie uczestników stacjonarnych studiów doktoranckich;
3) w zakresie zadań, o których mowa w art. 94b dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych ust. 1 pkt 6 – możliwość dofinansowania uczelni publicznej przez okres roku, dane o liczbie studentów, którzy w danym roku akademickim rozpoczęli studia pierwszego stopnia lub jednolite studia magisterskie i w roku rozpoczęcia studiów:
a) z części pisemnej egzaminu maturalnego z przedmiotu na poziomie rozszerzonym lub dwujęzycznym uzyskali 100% punktów możliwych do zdobycia lub
b) stanowili nie więcej niż 3% osób, które przystąpiły do części pisemnej egzaminu maturalnego z przedmiotu na poziomie rozszerzonym lub dwujęzycznym i uzyskały co najmniej 85% punktów możliwych do zdobycia.

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, w celu przyznania dotacji, o której mowa w art. 94b dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych ust. 1 pkt 6, pozyskuje od:
1) Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, o której mowa w art. 9a Centralna Komisja Egzaminacyjna ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r. poz. 1943, z późn. zm.) – dane obejmujące wyniki egzaminu maturalnego w danym roku z poszczególnych przedmiotów na poziomie rozszerzonym i dwujęzycznym, przedstawione w procentach na skali centylowej;
2) okręgowych komisji egzaminacyjnych, o których mowa w art. 9c rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty:
a) numery PESEL albo
b) imiona, nazwiska, płeć i daty urodzenia – w przypadku braku numeru PESEL
– osób, które w danym roku uzyskały najlepsze wyniki egzaminu maturalnego z poszczególnych przedmiotów na poziomie rozszerzonym lub dwujęzycznym, mieszczące się w przedziałach ustalonych przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, wraz z tymi wynikami.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, są przekazywane ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego w postaci elektronicznej w terminie:
1) do dnia 30 września – w przypadku danych przekazywanych przez Centralną Komisję Egzaminacyjną;
2) do dnia 30 listopada – w przypadku danych przekazywanych przez okręgowe komisje egzaminacyjne.
3. Na podstawie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz danych, o których mowa w art. 170c ogólnopolski wykaz studentów ust. 2, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego ustala liczbę studentów niezbędną do obliczenia wysokości dotacji, o której mowa w art. 94b dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych ust. 1 pkt 6. Minister może zlecić to zadanie instytutowi badawczemu, któremu zlecił, w drodze umowy, administrowanie bazami danych Systemu POL-on, zapewniając na ten cel środki finansowe.
4. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego nie upublicznia ani nie udostępnia danych, o których mowa w ust. 1.
5. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są przechowywane przez okres pięciu lat, liczony od początku roku następującego po roku przyznania dotacji, o której mowa w art. 94b dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych ust. 1 pkt 6.

Zasady i tryb finansowania badań naukowych i prac rozwojowych prowadzonych w uczelni, zakwalifikowanych do finansowania ze środków przewidzianych w budżecie państwa na naukę, określa ustawa z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

1. Przychodami uczelni publicznej są w szczególności:
1) dotacje z budżetu państwa, o których mowa w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną ust. 1 pkt 1–6, 8, 9 i 11 oraz art. 94b dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych;
2) uzyskane z budżetu państwa środki na naukę, o których mowa w ustawie wymienionej w art. 97 zasady i tryb finansowania badań naukowych i prac rozwojowych;
3) odpłatności za świadczone usługi edukacyjne oraz za kształcenie na studiach i studiach doktoranckich prowadzonych w formach niestacjonarnych, a także za świadczone przez uczelnie artystyczne usługi artystyczne;
3a) opłaty za postępowanie związane z potwierdzeniem efektów uczenia się;
4) opłaty za postępowanie związane z przyjęciem na studia;
5) jednorazowe opłaty za wydanie dyplomu, świadectwa oraz innego dokumentu związanego z tokiem studiów;
6) odpłatności za usługi badawcze i specjalistyczne, specjalistyczne i wysokospecjalistyczne usługi diagnostyczne, rehabilitacyjne lub lecznicze, a także opłaty licencyjne i przychody z działalności kulturalnej;
7) przychody z działalności gospodarczej;
8) przychody z udziałów i odsetek;
9) przychody ze sprzedaży składników własnego mienia oraz z odpłatności za korzystanie z tych składników przez osoby trzecie na podstawie umowy najmu, dzierżawy albo innej umowy;
10) przychody z tytułu darowizn, dziedziczenia, zapisów oraz ofiarności publicznej;
11) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, niepodlegające zwrotowi;
12) środki, o których mowa w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną ust. 6;
13) przychody z wynagrodzenia, o którym mowa w art. 86e decyzja uczelni o niekomercjalizacji wyników badań lub prac pracownika uczelni ust. 2, oraz z części środków przysługujących uczelni z tytułu komercjalizacji dokonanej przez pracowników.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 4, uwzględniając specyfikę kierunków studiów, w tym konieczność przeprowadzenia testów sprawdzających uzdolnienia artystyczne lub sprawność fizyczną kandydata.
2a. Rektor uczelni ustala na rok akademicki wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 4, uwzględniając zasadę, że opłata nie może przekraczać kosztów planowanych do poniesienia w zakresie niezbędnym do wykonywania czynności związanych z przyjmowaniem na studia na danym kierunku i określonym poziomie kształcenia.
3. Niewykorzystane w danym roku środki finansowe pozostają w dyspozycji uczelni.

1. Uczelnia publiczna może pobierać opłaty za świadczone usługi edukacyjne związane z:
1) kształceniem studentów na studiach niestacjonarnych oraz uczestników niestacjonarnych studiów doktoranckich;
1a) (uchylony)
1b) (uchylony)
2) powtarzaniem określonych zajęć na studiach stacjonarnych oraz stacjonarnych studiach doktoranckich z powodu niezadowalających wyników w nauce;
3) prowadzeniem studiów w języku obcym;
4) prowadzeniem zajęć nieobjętych planem studiów, w tym zajęć uzupełniających efekty kształcenia niezbędne do podjęcia studiów drugiego stopnia na określonym kierunku;
5) prowadzeniem studiów podyplomowych, kursów dokształcających oraz szkoleń;
6) przeprowadzaniem potwierdzania efektów uczenia się.
1a. (uchylony)
1b. (uchylony)
2. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, ustala rektor uczelni publicznej, z tym że opłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, nie mogą przekraczać kosztów ponoszonych w zakresie niezbędnym do uruchomienia i prowadzenia w danej uczelni, odpowiednio studiów lub studiów doktoranckich, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz zajęć na studiach i studiach doktoranckich, o których mowa w ust. 1 pkt 2, z uwzględnieniem kosztów przygotowania i wdrażania strategii rozwoju uczelni, w szczególności rozwoju kadr naukowych i infrastruktury dydaktyczno-naukowej, w tym amortyzacji i remontów.
2a. (uchylony)
3. Senat uczelni publicznej określa zasady pobierania opłat wiążące rektora przy zawieraniu umowy, o której mowa w art. 160a umowa w sprawie opłat za studia ust. 1, oraz tryb i warunki zwalniania – w całości lub części – z tych opłat studentów lub doktorantów, w szczególności tych, którzy osiągają wybitne wyniki w nauce lub uczestniczyli w międzynarodowych programach stypendialnych, a także tych, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji materialnej.
4. Zasady pobierania opłat i wysokość opłat w uczelni niepublicznej określa organ wskazany w statucie, z tym że opłaty za świadczone usługi edukacyjne związane z kształceniem studentów na studiach i studiach doktoranckich oraz opłaty związane z powtarzaniem określonych zajęć na studiach i studiach doktoranckich nie mogą przekraczać kosztów ponoszonych w zakresie niezbędnym do uruchomienia i prowadzenia w danej uczelni, odpowiednio studiów lub studiów doktoranckich oraz zajęć na studiach lub studiach doktoranckich, z uwzględnieniem kosztów przygotowania i wdrażania strategii rozwoju uczelni, w szczególności rozwoju kadr naukowych i infrastruktury dydaktyczno-naukowej, w tym amortyzacji i remontów.
5. Wysokość opłat za przeprowadzenie potwierdzenia efektów uczenia się nie może przekroczyć kosztów ponoszonych w zakresie świadczenia tej usługi o więcej niż 20%.
6. Informację o wysokości opłat za usługi edukacyjne, o których mowa w ust. 1 i 4, uczelnia zamieszcza na swojej stronie internetowej.

Uczelnia nie pobiera opłat za rejestrację na kolejny semestr lub rok studiów, egzaminy, w tym egzamin poprawkowy, egzamin komisyjny, egzamin dyplomowy, wydanie dziennika praktyk zawodowych, złożenie i ocenę pracy dyplomowej oraz wydanie suplementu do dyplomu.

1. Uczelnia publiczna pokrywa koszty swojej działalności, zobowiązania oraz wydatki na rozwój i inne potrzeby z przychodów określonych w art. 98 przychody uczelni publicznej ust. 1.
2. Uczelnia publiczna prowadzi samodzielną gospodarkę finansową na podstawie planu rzeczowo-finansowego, zatwierdzanego przez senat uczelni, zgodnie z przepisami o finansach publicznych oraz o rachunkowości.
2a. Uczelnia niepubliczna prowadzi samodzielną gospodarkę finansową na podstawie planu rzeczowo-finansowego, zatwierdzanego przez organ kolegialny wskazany w statucie uczelni, zgodnie z przepisami o rachunkowości, a w zakresie gospodarowania środkami pochodzącymi z budżetu państwa, również zgodnie z przepisami o finansach publicznych.
2b. W uczelni rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy.
3. Uczelnia publiczna przekazuje ministrowi, który sprawuje nad nią nadzór, plan rzeczowo-finansowy w terminie czternastu dni od dnia jego uchwalenia.

1. Uczelnia publiczna, w której suma strat netto w okresie nie dłuższym niż pięć ostatnich lat przekracza 25% kwoty dotacji z budżetu państwa otrzymanej w roku poprzedzającym bieżący rok budżetowy na zadania, o których mowa w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną ust. 1 pkt 1–6, 8, 9 i 11, jest obowiązana do opracowania programu naprawczego.
2. Uczelnia publiczna opracowuje program naprawczy nie później niż w okresie trzech miesięcy od stwierdzenia straty, o której mowa w ust. 1.
3. Program naprawczy obejmuje działania mające na celu odzyskanie równowagi finansowej przez zrównoważenie kosztów działalności z przychodami określonymi w art. 98 przychody uczelni publicznej ust. 1 w okresie nie dłuższym niż do końca roku, w którym upływają trzy lata od dnia uchwalenia programu naprawczego.
4. Senat uczelni publicznej uchwala program naprawczy i przedkłada go ministrowi nadzorującemu uczelnię. Senat uczelni publicznej przedkłada ministrowi okresowe sprawozdania z wykonania programu naprawczego wraz ze sprawozdaniem z wykonania planu rzeczowo-finansowego, o którym mowa w art. 35 obowiązek przekazywania ministrowi sprawozdań i uchwał ust. 2. Pierwsze sprawozdanie składa się w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym program naprawczy został uchwalony.
5. W przypadku gdy:
1) uczelnia publiczna nie wprowadzi programu naprawczego w trybie określonym w ust. 2–4 lub
2) ocena rezultatów programu naprawczego przedstawianych w okresowych sprawozdaniach, o których mowa w ust. 4, wskazuje, że nie zostaną osiągnięte jego cele, lub
3) w ostatnim roku realizacji programu naprawczego wystąpił warunek opracowania programu naprawczego, o którym mowa w ust. 1, lub
4) ocena rezultatów programu naprawczego przedstawionych w okresowym sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 4, złożonym po zakończeniu ostatniego roku realizacji programu naprawczego, wskazuje, że nie zostały osiągnięte jego cele
– minister nadzorujący tę uczelnię powołuje, na okres nie dłuższy niż trzy lata, osobę pełniącą obowiązki rektora, powierzając jej zadania dotyczące opracowania i wdrożenia programu naprawczego.
6. Z dniem powołania osoby pełniącej obowiązki rektora:
1) dotychczasowy rektor uczelni publicznej zostaje zawieszony w pełnieniu obowiązków; w okresie zawieszenia rektorowi nie przysługuje dodatek funkcyjny do wynagrodzenia;
2) zawieszona zostaje działalność organów kolegialnych uczelni publicznej w zakresie decydowania o gospodarce finansowej, w szczególności w zakresie kompetencji określonych w art. 90 wskazanie mienia uczelni publicznej w akcie o jej utworzeniu ust. 4; pozostałe kompetencje organów kolegialnych są realizowane na zasadach dotychczasowych;
3) osoba pełniąca obowiązki rektora staje się przewodniczącym senatu uczelni publicznej.
7. Zawieszenie, o którym mowa w ust. 6 pkt 1 i 2, pozostaje bez wpływu na upływ kadencji rektora i członków organów kolegialnych. W przypadku gdy kadencja rektora upłynie w trakcie okresu, na który została powołana osoba pełniąca obowiązki rektora, do końca tego okresu nie przeprowadza się wyboru lub konkursu na rektora na kolejną kadencję.
8. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb realizacji programu naprawczego prowadzącego do uzyskania równowagi finansowej, uwzględniając poziom zadłużenia i specyfikę uczelni.

1. Uczelnia publiczna tworzy:
1) fundusz zasadniczy;
2) inne fundusze, których utworzenie przewidują odrębne przepisy.
1a. Uczelnia może utworzyć fundusz rozwoju uczelni.
2. Zysk netto przeznacza się na fundusz zasadniczy, a w przypadku utworzenia funduszu rozwoju uczelni, również na ten fundusz.
3. Stratę netto pokrywa się z funduszu zasadniczego.
4. Roczne sprawozdanie finansowe uczelni publicznej podlega badaniu przez biegłego rewidenta.

1. Fundusz zasadniczy odzwierciedla wartość mienia uczelni publicznej.
2. W uczelni publicznej środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, z wyjątkiem budynków i lokali oraz obiektów inżynierii lądowej i wodnej, podlegają amortyzacji na zasadach określonych w odrębnych przepisach.
3. Budynki i lokale oraz obiekty inżynierii lądowej i wodnej są umarzane.

1. Uczelnia tworzy fundusz pomocy materialnej dla studentów i doktorantów.
2. Fundusz, o którym mowa w ust. 1, tworzy się z:
1) dotacji, o której mowa w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną ust. 1 pkt 7 i ust. 4, z wyłączeniem środków na stypendia ministra, o których mowa w art. 173 pomoc materialna dla studentów, zakwaterowanie lub wyżywienie ust. 1 pkt 4;
2) opłat za korzystanie z domu studenckiego;
3) opłat za korzystanie ze stołówki studenckiej;
4) innych przychodów, w tym z opłat za wynajem pomieszczeń w domach i stołówkach studenckich.
3. Fundusz pomocy materialnej dla studentów i doktorantów w części, o której mowa w ust. 2 pkt 1, przeznacza się na wypłaty stypendiów i zapomóg, a w przypadku uczelni publicznej także na remonty domów oraz stołówek studenckich. Dotacja przeznaczona na pomoc materialną dla doktorantów nie może być mniejsza niż wynika to z proporcji liczby doktorantów do liczby studentów oraz nie większa niż 6 % wysokości dotacji określonej w ust. 2 pkt 1.
4. Fundusz pomocy materialnej dla studentów i doktorantów w części, o której mowa w ust. 2 pkt 2–4, przeznacza się na pokrycie kosztów utrzymania domów i stołówek studenckich, w tym na wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w tych domach i stołówkach studenckich, odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych dla tych pracowników, lub wynagrodzenie partnera prywatnego, o którym mowa w ustawie z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1834 oraz z 2018 r. poz. 1693), któremu powierzono utrzymanie takiego domu lub stołówki.
4a. Odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych dla pracowników, o których mowa w ust. 4, zatrudnionych w uczelni publicznej jest dokonywany zgodnie z art. 157 zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.
5. Fundusz pomocy materialnej dla studentów i doktorantów w części, o której mowa w ust. 2 pkt 2–4, może być również przeznaczony na wypłatę stypendiów i zapomóg oraz na remonty i modernizację domów i stołówek studenckich, a także na pokrywanie kosztów, o których mowa w ust. 6.
6. Uczelnia może przeznaczyć część dotacji, o której mowa w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną ust. 1 pkt 7 i ust. 4, w wysokości nieprzekraczającej w danym roku budżetowym 0,2%, na pokrywanie ponoszonych przez uczelnię kosztów realizacji zadań związanych z przyznawaniem i wypłacaniem stypendiów i zapomóg dla studentów i doktorantów.
7. Niewykorzystane w danym roku budżetowym środki funduszu pomocy materialnej dla studentów i doktorantów pochodzące ze źródła, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, przechodzą na rok następny do wykorzystania na cele określone w ust. 3, a środki pochodzące ze źródeł określonych w ust. 2 pkt 2–4 – na cele określone w ust. 4–6.
8. Środki funduszu pomocy materialnej dla studentów i doktorantów wydatkowane z naruszeniem ust. 3–7 podlegają zwrotowi do funduszu.

Przepis art. 103 fundusz pomocy materialnej dla studentów i doktorantów, stosuje się odpowiednio do jednostek naukowych prowadzących studia doktoranckie.

1. Uczelnia może utworzyć, ze środków innych niż określone w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną ust. 1 i 6, własny fundusz stypendialny na stypendia dla pracowników i studentów oraz doktorantów, a uczelnia wojskowa także dla żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową na stanowiskach służbowych w tej uczelni. Stypendia z tego funduszu mogą być przyznawane, jeżeli statut uczelni tak stanowi, niezależnie od stypendiów, o których mowa w art. 173 pomoc materialna dla studentów, zakwaterowanie lub wyżywienie ust. 1 oraz w art. 199 pomoc materialna dla doktoranta ust. 1.
2. Stypendia, o których mowa w ust. 1, są przyznawane studentom i doktorantom w uzgodnieniu odpowiednio z uczelnianym organem wykonawczym samorządu studenckiego wskazanym w regulaminie samorządu studenckiego lub z uczelnianym organem wykonawczym samorządu doktorantów wskazanym w regulaminie samorządu doktorantów.

Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady gospodarki finansowej uczelni publicznych, w tym:
1) zasady sporządzania planu rzeczowo-finansowego,
2) zasady tworzenia oraz zmian stanu funduszy, w tym funduszu rozwoju uczelni,
3) zasady rozliczania, w tym ewidencji kosztów, biorąc pod uwagę:
a) rozliczanie kosztów według rodzajów działalności, z wyodrębnieniem finansowania z dotacji z budżetu państwa oraz z przychodów własnych,
b) rozliczanie kosztów w ramach działalności dydaktycznej w podziale na koszty kształcenia na studiach stacjonarnych i studiach niestacjonarnych,
4) sposób dostosowania dotychczasowych zasad gospodarki finansowej uczelni do postanowień ustawy
– w celu zapewnienia efektywnego wykorzystania środków publicznych.

Prowadzenie przez uczelnię działalności dydaktycznej, naukowej, badawczej, doświadczalnej, artystycznej, sportowej, rehabilitacyjnej lub diagnostycznej nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646).

1. W przypadku gdy w uczelni niepublicznej niewykorzystane środki pochodzące z dotacji na dofinansowanie zadania, o którym mowa w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną ust. 4 lub 4a lub art. 94b dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych ust. 1, na koniec poprzedniego roku budżetowego przewyższają kwotę dotacji kalkulacyjnej na dofinansowanie danego zadania na dany rok budżetowy:
1) minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego nie przyznaje uczelni dotacji na dofinansowanie danego zadania;
2) uczelnia dokonuje zwrotu do budżetu państwa niewykorzystanych środków dotacji na dofinansowanie danego zadania w kwocie stanowiącej różnicę między stanem środków na koniec poprzedniego roku budżetowego a wysokością dotacji kalkulacyjnej.
2. Do zwrotu środków stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1870, z późn. zm. ) dotyczące zwrotu dotacji niewykorzystanej do końca roku budżetowego, z tym że dotacja podlega zwrotowi w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania przez uczelnię od ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego informacji o wysokości dotacji kalkulacyjnej.
3. Wysokość dotacji kalkulacyjnej ustala się dla zadań, o których mowa:
1) w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną ust. 4 – biorąc pod uwagę dane o liczbie studentów i doktorantów, w tym znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej, oraz liczbie studentów i doktorantów, będących osobami niepełnosprawnymi;
2) w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną ust. 4a – biorąc pod uwagę dane o liczbie studentów i doktorantów, będących osobami niepełnosprawnymi;
3) (uchylony)
4) w art. 94b dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych ust. 1 pkt 2 – biorąc pod uwagę dane o liczbie nauczycieli akademickich, studentów studiów stacjonarnych i uczestników stacjonarnych studiów doktoranckich w jednostkach organizacyjnych uczelni prowadzących kierunek studiów, który uzyskał ocenę wyróżniającą Komisji w ramach oceny programowej, oraz możliwość dofinansowania jednostek organizacyjnych uczelni przez okres trzech lat;
5) w art. 94b dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych ust. 1 pkt 4 – biorąc pod uwagę liczbę uczestników stacjonarnych studiów doktoranckich i kosztochłonność stacjonarnych studiów doktoranckich w poszczególnych dziedzinach nauki i sztuki;
6) w art. 94b dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych ust. 1 pkt 5 – biorąc pod uwagę dane o liczbie uczestników stacjonarnych studiów doktoranckich.