Trybunał uratował pocztę

Zgodna z Konstytucją jest regulacja prawa pocztowego wprowadzająca ograniczenie odpowiedzialności operatora publicznego za niewykonanie lub nienależyte wykonanie powszechnej usługi pocztowej, niebędące równocześnie czynem niedozwolonym, jedynie do zakresu określonego tą ustawą.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 57 ust. 3 w związku z art. 59 ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. - Prawo pocztowe jest zgodny z art. 32 ust. 1 i art. 64 ust. 2 Konstytucji oraz nie jest niezgodny z art. 45 ust. 1 i art. 64 ust. 3 Konstytucji.

Trybunał przyjął, że zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pocztowego nadawca przekazu pocztowego może domagać się odszkodowania w zakresie i na zasadach przewidzianych w ustawie, a więc w postępowaniu reklamacyjnym, a następnie, również w postępowaniu sądowym. W związku z tym nietrafny był zarzut niezgodności kwestionowanych przepisów z art. 45 ust. 1 Konstytucji. Ponadto Trybunał nie zgodził się z zarzutem naruszenia zasady równości (art. 32 ust. 1 Konstytucji) oraz zasady ochrony własności i praw majątkowych (art. 64 ust. 2 Konstytucji), wskazując, że przekaz pocztowy jest powszechną usługą pocztową wykonywaną wyłącznie przez operatora publicznego Pocztę Polską S.A. Nie może być więc mowy o uprzywilejowaniu pozycji operatora publicznego względem innych operatorów w odniesieniu do wskazanej usługi.

Jednocześnie Trybunał stwierdził, że powołany art. 64 ust. 3 Konstytucji ("własność może być ograniczona tylko w drodze ustawy i tylko w zakresie, w jakim nie narusza ona istoty prawa własności") - określa ramy dopuszczalnych ograniczeń prawa własności. Wskazana podstawa kontroli odnosi się więc jedynie do prawa własności, pomijając inne prawa majątkowe (np. prawa majątkowe wynikające z zawartych umów cywilnoprawnych), o których mowa w art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji. Wobec tego art. 64 ust. 3 Konstytucji jest nieadekwatnym wzorcem kontroli. Prawo do odszkodowania, jako prawo majątkowe, podlega konstytucyjnej ochronie, a jego ograniczenia nie mogą zamykać drogi sądowej ani prowadzić do naruszenia zasady równej ochrony praw majątkowych.

Zdanie odrębne zgłosiła sędzia TK Teresa Liszcz.

Rozprawie przewodniczyła sędzia TK Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz, sprawozdawcą był sędzia TK Zbigniew Cieślak.

źródło: www.trybunal.gov.pl