Tajemnica przedsiębiorstwa a prawo podmiotowe

Wszelkie rozważania należałoby zacząć od ustalenia funkcji ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Nie podlega dyskusji, że jest nią ochrona interesu publicznego oraz indywidualnego przedsiębiorstw i klientów.

Pojęcie tajemnicy przedsiębiorstwa zostało zdefiniowane, wyjaśnione w ust. 4 art. 11 wskazanej ustawy :”Przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności”.

Zatem nie będą tajemnicą przedsiębiorstwa informacje znane powszechnie jak również te, o których możemy legalnie się dowiedzieć.

Należy również rozważyć kwestię prawa podmiotowego. Możemy je zdefiniować jako obszar, sfera wolności postępowania podmiotu stosunku cywilnoprawnego , która to sfera jest wyznaczona przez normy prawne. Podmiot uprawniony z kolei może realizować wobec przedmiotu prawa uprawnienia, które określone są treścią prawa, Określiłabym to jako swego rodzaju prawo kształtujące podmiotu wobec przedmiotu prawa w granicach wyznaczonych treścią prawa.

Sama możność udzielenia przez uprawnionego zgody na ingerencję w przedmiot ochrony przemawia za związkiem prawa podmiotowego i tajemnicy przedsiębiorstwa.

Pamiętać należy, że ochrona dobra niematerialnego w oparciu o bezwzględne prawo podmiotowe ma miejsce wówczas gdy przewiduje to norma prawna.

„Zbycie” informacji objętych tajemnicą przedsiębiorstwa możemy uznać za czynności rozporządzające lub upoważniające.

Czy tajemnicę przedsiębiorstwa możemy uznać za dobro niematerialne chronione prawem podmiotowym? Nie ma już w tej kwestii wątpliwości.