1. Funkcjonariusze pełnią służbę na stanowiskach służbowych.
2. Stanowiska służbowe, które wiążą się ze zwierzchnictwem służbowym, są stanowiskami kierowniczymi w jednostkach organizacyjnych KAS.
3. Do powoływania na stanowiska, o których mowa w ust. 2, i odwoływania z tych stanowisk właściwy jest kierownik jednostki organizacyjnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) wykaz i kategorie stanowisk służbowych funkcjonariuszy,
2) wymagane kwalifikacje do zajmowania stanowisk służbowych,
3) dokumenty potwierdzające spełnienie wymogów, o których mowa w pkt 2,
4) tryb awansowania na stanowiska służbowe,
5) tryb dokonywania zmian na stanowiskach służbowych
– uwzględniając zakres zadań wykonywanych na określonym stanowisku służbowym, oceny okresowe i opinie służbowe oraz przebieg służby.
1. W Służbie Celno-Skarbowej obowiązują następujące korpusy i stopnie służbowe:
1) korpus szeregowych Służby Celno-Skarbowej:
a) aplikant,
b) starszy aplikant;
2) korpus podoficerów Służby Celno-Skarbowej:
a) młodszy rewident,
b) rewident,
c) starszy rewident,
d) młodszy rachmistrz,
e) rachmistrz,
f) starszy rachmistrz;
3) korpus aspirantów Służby Celno-Skarbowej:
a) młodszy aspirant,
b) aspirant,
c) starszy aspirant;
4) korpus oficerów młodszych Służby Celno-Skarbowej:
a) podkomisarz,
b) komisarz,
c) nadkomisarz;
5) korpus oficerów starszych Służby Celno-Skarbowej:
a) podinspektor,
b) młodszy inspektor,
c) inspektor;
6) korpus generałów Służby Celno-Skarbowej:
a) nadinspektor,
b) generał.
2. Szefa Krajowej Administracji Skarbowej oraz Zastępcę Szefa Krajowej Administracji Skarbowej mianuje na stopnie służbowe minister właściwy do spraw finansów publicznych.
3. Dyrektorów izb administracji skarbowej, naczelników urzędów skarbowych i naczelników urzędów celno-skarbowych oraz ich zastępców mianuje na stopnie służbowe Szef Krajowej Administracji Skarbowej.
4. Na pierwszy stopień służbowy w korpusie oficerów młodszych Służby Celno-Skarbowej oraz na stopnie służbowe w korpusie generałów Służby Celno-Skarbowej mianuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych w porozumieniu z Szefem Krajowej Administracji Skarbowej. Na pozostałe stopnie służbowe w korpusie oficerów młodszych Służby Celno-Skarbowej oraz w korpusie oficerów starszych Służby Celno-Skarbowej mianuje Szef Krajowej Administracji Skarbowej.
5. W przypadkach innych niż wymienione w ust. 2–4 na stopnie służbowe mianuje kierownik jednostki organizacyjnej.
6. Mianowanie na stopnie służbowe uzależnione jest od opinii służbowej i zajmowanego stanowiska służbowego.
7. Na pierwszy stopień w korpusie podoficerów Służby Celno-Skarbowej może być mianowany funkcjonariusz mianowany do służby stałej.
8. Na pierwszy stopień w korpusie aspirantów Służby Celno-Skarbowej może być mianowany funkcjonariusz, który odbył szkolenie specjalistyczne i złożył z wynikiem pozytywnym egzamin kończący to szkolenie.
9. Na pierwszy stopień służbowy w korpusie oficerów młodszych Służby Celno-Skarbowej może być mianowany funkcjonariusz, który posiada wykształcenie wyższe oraz odbył szkolenie specjalistyczne i złożył z wynikiem pozytywnym egzamin kończący to szkolenie.
10. Egzaminy, o których mowa w ust. 8 i 9, przeprowadza komisja powołana przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej.
11. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) zakres i sposób prowadzenia szkolenia specjalistycznego dla poszczególnych korpusów oraz zasady rekrutacji uczestników szkolenia,
2) zakres wiedzy i umiejętności podlegających sprawdzeniu oraz sposób przeprowadzenia egzaminu,
3) skład i tryb powoływania komisji, o której mowa w ust. 10, oraz niezbędne kwalifikacje członków komisji
– uwzględniając specyfikę szkolenia dla poszczególnych korpusów oraz konieczność zdobycia przez uczestników szkolenia niezbędnej wiedzy w danym zakresie i rzetelnego przeprowadzenia egzaminu.
1. Stopnie służbowe są dożywotnie.
2. Funkcjonariusz zwolniony ze służby może używać stopnia służbowego, z dodaniem określenia „w stanie spoczynku”, chyba że nastąpiła utrata tego stopnia.
Utrata stopnia służbowego następuje w przypadku:
1) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego;
2) orzeczenia prawomocnym wyrokiem sądu pozbawienia praw publicznych;
3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne lub umyślne przestępstwo skarbowe;
4) prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze Służby Celno-Skarbowej.
1. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych, pozbawia stopnia służbowego nadinspektora i generała w korpusie generałów Służby Celno-Skarbowej.
2. Szef Krajowej Administracji Skarbowej pozbawia stopnia służbowego funkcjonariuszy z korpusu oficerów młodszych Służby Celno-Skarbowej i korpusu oficerów starszych Służby Celno-Skarbowej.
3. Kierownik jednostki organizacyjnej obniża stopień służbowy oraz pozbawia stopnia służbowego w przypadkach innych niż określone w ust. 1 i 2.
1. Funkcjonariuszowi przywraca się stopień służbowy w przypadku uchylenia:
1) prawomocnego wyroku sądu orzekającego pozbawienie praw publicznych;
2) prawomocnego wyroku skazującego za przestępstwo umyślne lub umyślne przestępstwo skarbowe;
3) prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze Służby Celno-Skarbowej;
4) prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej pozbawienia stopnia oficerskiego lub generalskiego;
5) prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej obniżenia stopnia służbowego.
2. W przypadku przywrócenia stopnia służbowego przepis art. 195 pozbawienie stopnia służbowego stosuje się odpowiednio.
1. Mianowanie na wyższy stopień służbowy następuje odpowiednio do zajmowanego stanowiska służbowego, posiadanych kwalifikacji zawodowych oraz opinii służbowej i nie może nastąpić później niż po odbyciu 5 lat służby w stopniach: szeregowych, podoficerów i aspirantów, z wyłączeniem stopnia starszego aspiranta, i nie wcześniej niż po odbyciu służby w stopniu:
1) starszego aplikanta – roku;
2) młodszego rewidenta – roku;
3) rewidenta – roku;
4) starszego rewidenta – roku;
5) młodszego rachmistrza – roku;
6) rachmistrza – roku;
7) starszego rachmistrza – roku;
8) młodszego aspiranta – 2 lat;
9) aspiranta – 2 lat;
10) starszego aspiranta – 2 lat;
11) podkomisarza – 2 lat;
12) komisarza – 2 lat;
13) nadkomisarza – 2 lat;
14) podinspektora – 3 lat;
15) młodszego inspektora – 3 lat;
16) inspektora – 3 lat.
2. Do terminu, o którym mowa w ust. 1, nie wlicza się okresów:
1) prowadzenia postępowania karnego przeciwko funkcjonariuszowi o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego;
2) prowadzenia postępowania karnego skarbowego przeciwko funkcjonariuszowi o umyślne przestępstwo skarbowe;
3) prowadzenia postępowania dyscyplinarnego przeciwko funkcjonariuszowi;
4) za które funkcjonariusz otrzymał negatywną ocenę okresową;
5) nieobecności trwających łącznie co najmniej połowę okresu służby wymaganego do nadania wyższego stopnia służbowego z tytułu urlopu bezpłatnego, urlopu wychowawczego oraz choroby;
6) niepełnienia służby przez co najmniej połowę okresu służby wymaganego do nadania wyższego stopnia służbowego z powodu zawieszenia funkcjonariusza w pełnieniu obowiązków.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku:
1) gdy w postępowaniu dyscyplinarnym funkcjonariusz został uniewinniony albo gdy postępowanie takie zostało umorzone wobec braku ustawowych znamion czynu zabronionego lub niepopełnienia czynu;
2) gdy w postępowaniu karnym lub karnym skarbowym funkcjonariusz został uniewinniony albo gdy takie postępowanie zostało umorzone ze względu na okoliczności wymienione w art. 17 negatywne przesłanki procesowe § 1 pkt 1–2 i 6 Kodeksu postępowania karnego, a także w przypadku uchylenia prawomocnego wyroku skazującego.
4. Okresy, o których mowa w ust. 1, wymagane do mianowania na wyższy stopień służbowy mogą zostać skrócone, jeżeli funkcjonariusz:
1) ma szczególne kwalifikacje zawodowe lub
2) ma szczególne umiejętności do pełnienia służby, lub
3) zasługuje na wyróżnienie.
4a. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w celu zapewnienia właściwej organizacji i właściwego funkcjonowania jednostki organizacyjnej KAS, Szef Krajowej Administracji Skarbowej, na wniosek dyrektora izby administracji skarbowej albo dyrektora komórki organizacyjnej urzędu obsługującego ministra, może mianować funkcjonariusza na wyższy stopień służbowy z pominięciem wymaganego okresu pełnienia służby w danym stopniu, o którym mowa w ust. 1, nie więcej jednak niż o dwa stopnie służbowe.
4b. W przypadku mianowania po raz pierwszy na stopień służbowy w korpusie oficerów młodszych mianowanie następuje na pierwszy stopień służbowy w tym korpusie.
4c. W przypadkach, o których mowa w ust. 4a i 4b, przepisy art. 192 korpusy i stopnie służbowe w Służbie Celno-Skarbowej ust. 4, 8 i 9 stosuje się.
5. Funkcjonariusza zwalnianego ze służby w przypadkach, o których mowa w art. 179 przesłanki obligatoryjnego zwolnienia funkcjonariusza ze służby ust. 1 pkt 10 oraz art. 180 przesłanki fakultatywnego zwolnienia funkcjonariusza ze służby ust. 1 pkt 3, za zgodą Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, można mianować na wyższy stopień służbowy za szczególne zasługi w KAS.
6. W uzasadnionych przypadkach funkcjonariusza można pośmiertnie mianować na wyższy stopień służbowy.
7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb mianowania funkcjonariusza na stopień służbowy,
2) osoby uprawnione do składania wniosków,
3) terminy dokonywania mianowań,
4) wzór wniosku o mianowanie
– mając na uwadze sprawne i prawidłowe dokonywanie mianowań na stopień służbowy oraz właściwość przełożonych w tym zakresie.
1. Funkcjonariusza albo byłego funkcjonariusza Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Więziennej, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Straży Granicznej lub Służby Ochrony Państwa oraz osobę posiadającą stopień wojskowy przyjmowanych do służby mianuje się na stopień służbowy w Służbie Celno-Skarbowej równorzędny z posiadanym stopniem służbowym. Mianowanie może być uzależnione od odbycia szkolenia wymaganego do mianowania na dany stopień służbowy.
1a. Mianowania, o którym mowa w ust. 1, na stopień w Służbie Celno-Skarbowej dokonuje:
1) w korpusie oficerów − Szef Krajowej Administracji Skarbowej;
2) w korpusach szeregowych, podoficerów i aspirantów − właściwi przełożeni, o których mowa w art. 192 korpusy i stopnie służbowe w Służbie Celno-Skarbowej ust. 2, 3 i 5.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, równorzędność stopni, o których mowa w ust. 1, uwzględniając równorzędność okresów służby i stażu oraz kwalifikacji zawodowych uzyskanych w dotychczasowych jednostkach z kwalifikacjami wymaganymi w Służbie Celno-Skarbowej.
