Na potrzeby naszej witryny używamy plików cookie w celu personalizacji treści i reklam, analizowania ruchu na stronie oraz udostępniania funkcji mediów społecznościowych.Korzystanie z portalu oznacza akceptację regulaminu.
Sprawdź też: politykę cookiespolitykę prywatności.

Akceptuję
ArsLege - testy z prawa

LexLege Pełny system informacji prawnej LexLege SPRAWDŹ

Prawo ochrony środowiska


Dz.U.2024.0.54 t.j. - Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska

Rozdział 5. Przepisy szczególne dotyczące kar za niespełnianie warunków uznawania za dotrzymane maksymalnych emisji substancji ze źródeł spalania paliw, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146h

Art. 315d. Odpowiedzialność za niedotrzymywanie maksymalnych emisji substancji

W przypadku niedotrzymywania maksymalnych emisji substancji, o których mowa w art. 146h rozporządzenie w sprawie wykazu źródeł spalania paliw i ich parametrów eksploatacyjnych pkt 2, z uwzględnieniem warunków uznawania ich za dotrzymane, o których mowa w art. 146h rozporządzenie w sprawie wykazu źródeł spalania paliw i ich parametrów eksploatacyjnych pkt 4, prowadzący instalację, o którym mowa w art. 146g obowiązki prowadzących niektóre instalacje spalania paliw, ponosi administracyjną karę pieniężną.

Art. 315e. Administracyjna kara pieniężna za niedotrzymywanie maksymalnych emisji substancji

Karę, o której mowa w art. 315d odpowiedzialność za niedotrzymywanie maksymalnych emisji substancji, wymierza, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska, biorąc pod uwagę każdą wprowadzoną do powietrza ilość substancji przekraczającą maksymalne emisje substancji, określone dla źródła spalania paliw w przepisach wydanych na podstawie art. 146h rozporządzenie w sprawie wykazu źródeł spalania paliw i ich parametrów eksploatacyjnych pkt 2, przy czym jednostkowa stawka kary wynosi 15 zł za każdy kilogram substancji.
Wykrzyknik

Kliknij "Lubię to!", aby otrzymywać informacje o promocjach, rabatach, aktualnościach.