Prawo ochrony środowiska

1. W przypadku gdy podmiot lub organ, o którym mowa w art. 117a przekazywanie danych z identyfikacji głównych dróg, linii kolejowych i lotnisk ust. 1 i 2, nie przekaże Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska danych identyfikujących albo informacji, o której mowa w art. 117a przekazywanie danych z identyfikacji głównych dróg, linii kolejowych i lotnisk ust. 4, w terminie, o którym mowa w art. 117a przekazywanie danych z identyfikacji głównych dróg, linii kolejowych i lotnisk ust. 3, podlega karze pieniężnej w wysokości 1000 zł za każdy dzień opóźnienia.
2. W przypadku gdy podmiot lub organ, o którym mowa w art. 118 strategiczne mapy hałasu ust. 3, nie przekaże Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska w terminie, o którym mowa w art. 118 strategiczne mapy hałasu ust. 4, strategicznej mapy hałasu, zaktualizowanych danych identyfikujących, o których mowa w art. 117a przekazywanie danych z identyfikacji głównych dróg, linii kolejowych i lotnisk ust. 8, oraz danych ze strategicznych map hałasu, o których mowa w art. 118a wykazy zarządzających głównymi drogami, liniami kolejowymi lub lotniskami oraz prezydentów dużych miast ust. 2, podlega karze pieniężnej w wysokości 500 000 zł.
3. W przypadku, o którym mowa w art. 118a wykazy zarządzających głównymi drogami, liniami kolejowymi lub lotniskami oraz prezydentów dużych miast ust. 3 pkt 2, karę pieniężną wymierza się w wysokości 20% kary, o której mowa w ust. 2.
4. W przypadku gdy:
1) sejmik województwa nie uchwali w terminie, o którym mowa w art. 119a program ochrony środowiska przed hałasem ust. 9, programu ochrony środowiska przed hałasem,
2) marszałek województwa nie przekaże Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska w terminie, o którym mowa w art. 120 informacja o uchwaleniu przez sejmik województwa programu ochrony środowiska przed hałasem ust. 3, streszczenia, o którym mowa w art. 119a program ochrony środowiska przed hałasem ust. 2
– podlega karze pieniężnej w wysokości 100 000 zł.
5. Karę pieniężną, w drodze decyzji, wymierza właściwy wojewódzki inspektor ochrony środowiska.
6. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska stwierdza naruszenie, o którym mowa w:
1) ust. 1 – na podstawie wykazów, o których mowa w art. 117a przekazywanie danych z identyfikacji głównych dróg, linii kolejowych i lotnisk ust. 5;
2) ust. 2 i 3 – na podstawie wykazów, o których mowa w art. 118a wykazy zarządzających głównymi drogami, liniami kolejowymi lub lotniskami oraz prezydentów dużych miast ust. 3;
3) ust. 4 – na podstawie powiadomienia, o którym mowa w art. 120 informacja o uchwaleniu przez sejmik województwa programu ochrony środowiska przed hałasem ust. 5.
7. Po stwierdzeniu naruszenia, o którym mowa w ust. 1, wojewódzki inspektor ochrony środowiska informuje podmiot lub organ, o którym mowa w art. 117a przekazywanie danych z identyfikacji głównych dróg, linii kolejowych i lotnisk ust. 1 lub 2, o stwierdzonym naruszeniu i zasadach wymierzania kary pieniężnej.
8. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska podejmuje decyzję o wymierzeniu kary pieniężnej za okres:
1) do ustania naruszenia – po stwierdzeniu z urzędu lub na wniosek podmiotu lub organu, o którym mowa w art. 117a przekazywanie danych z identyfikacji głównych dróg, linii kolejowych i lotnisk ust. 1 lub 2, że przekroczenie lub naruszenie ustało lub
2) do dnia 31 grudnia każdego roku – jeżeli do tego dnia przekroczenie lub naruszenie nie zostało usunięte, lub
3) od dnia 1 stycznia roku następującego po roku, o którym mowa w pkt 2, do ustania naruszenia – po stwierdzeniu z urzędu lub na wniosek podmiotu lub organu, o którym mowa w art. 117a przekazywanie danych z identyfikacji głównych dróg, linii kolejowych i lotnisk ust. 1 lub 2, że przekroczenie lub naruszenie ustało.

1. Od decyzji o wymierzeniu kar pieniężnych, o których mowa w art. 315f kary pieniężne za nieprzekazywanie danych i informacji lub nieuchwalenie programu ochrony środowiska przed hałasem ust. 1-4, przysługuje odwołanie do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
2. Karę pieniężną wnosi się na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w terminie 7 dni od dnia, w którym decyzja o jej wymierzeniu stała się ostateczna.
3. Wpływy z tytułu kar pieniężnych stanowią przychód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
4. Kara pieniężna podlega przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

1. Termin płatności kary pieniężnej, o której mowa w art. 315f kary pieniężne za nieprzekazywanie danych i informacji lub nieuchwalenie programu ochrony środowiska przed hałasem ust. 2, odracza się na wniosek podmiotu lub organu, o którym mowa w art. 118 strategiczne mapy hałasu ust. 3, obowiązanego do jej uiszczenia, jeżeli w momencie złożenia wniosku udokumentuje rozpoczęcie wykonywania strategicznej mapy hałasu.
2. Odroczenie terminu płatności kary pieniężnej może dotyczyć części albo całości płatności kary.
3. Termin płatności kary pieniężnej może być odroczony wyłącznie na okres niezbędny do sporządzenia strategicznej mapy hałasu, nie dłuższy jednak niż rok od upływu terminu, w którym mapa ta powinna być sporządzona.
4. Wniosek o odroczenie terminu płatności kary pieniężnej składa się do właściwego wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska przed upływem terminu, w którym płatność ta powinna być uiszczona.
5. Złożenie wniosku o odroczenie terminu płatności kary pieniężnej nie zwalnia z obowiązku jej uiszczenia w części, w jakiej nie może podlegać odroczeniu.
6. Wniosek o odroczenie terminu płatności kary pieniężnej zawiera:
1) wskazanie wysokości kary, o której odroczenie terminu płatności podmiot lub organ, o którym mowa art. 118 strategiczne mapy hałasu ust. 3, występuje;
2) opis zaawansowania procesu sporządzenia strategicznej mapy hałasu;
3) wnioskowany termin odroczenia płatności kary.
7. Decyzja o odroczeniu terminu płatności kary pieniężnej określa:
1) karę, której termin płatności został odroczony, oraz jej wysokość;
2) termin odroczenia.
8. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska, w drodze decyzji, odmawia odroczenia terminu płatności kary pieniężnej, jeżeli nie są spełnione warunki, o których mowa w ust. 1 i 4.
9. W przypadku gdy strategiczna mapa hałasu została sporządzona w terminie wskazanym w decyzji, o której mowa w ust. 7, wojewódzki inspektor ochrony środowiska, w drodze decyzji, orzeka o zmniejszeniu odroczonej kary pieniężnej o sumę środków wydatkowanych na sporządzenie strategicznej mapy hałasu.
10. Jeżeli strategiczna mapa hałasu nie zostanie sporządzona w terminie wskazanym w decyzji, o której mowa w ust. 7, wojewódzki inspektor ochrony środowiska stwierdza, w drodze decyzji, obowiązek uiszczenia odroczonej kary pieniężnej wraz z odsetkami za zwłokę naliczanymi za okres odroczenia.

Do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.

W przypadku, o którym mowa w art. 315h odroczenie terminu płatności kary pieniężnej ust. 9, do kwoty pozostającej do zapłaty stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące opłaty prolongacyjnej.

W przypadku, o którym mowa w art. 315h odroczenie terminu płatności kary pieniężnej ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy w zakresie wstrzymania biegu terminu przedawnienia należności.