Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce

1. Jakość kształcenia na studiach podlega ewaluacji przeprowadzanej przez PKA.
2. Ewaluacji dokonuje się w formie oceny programowej lub oceny kompleksowej.

1. Ocena programowa polega na cyklicznej ocenie jakości kształcenia na kierunku studiów.
2. Przeprowadzając ocenę programową, bierze się pod uwagę w szczególności:
1) programy studiów i standardy kształcenia;
2) kadrę dydaktyczną i naukową;
3) infrastrukturę wykorzystywaną do realizacji programu studiów;
4) współpracę z otoczeniem społeczno-gospodarczym;
5) umiędzynarodowienie;
6) wsparcie studentów w procesie uczenia się.
3. Ocenę programową przeprowadza się z inicjatywy PKA, na wniosek uczelni lub niezwłocznie na wniosek ministra.
4. Ocena programowa kończy się wydaniem oceny pozytywnej albo negatywnej.
5. Pozytywna ocena programowa jest wydawana na okres do 6 lat.
6. Jeżeli uczelnia uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie oceny programowej, wydaje się ocenę negatywną.

1. Ocena kompleksowa polega na ocenie działań na rzecz zapewniania jakości kształcenia w uczelni.
2. Przeprowadzając ocenę kompleksową, bierze się pod uwagę w szczególności skuteczność działań na rzecz zapewniania jakości kształcenia w uczelni we wszystkich dziedzinach, w których prowadzone jest kształcenie.
3. Ocenę kompleksową przeprowadza się na wniosek uczelni posiadającej wyłącznie pozytywne oceny programowe albo pozytywną ocenę kompleksową.
4. PKA podejmuje decyzję o przeprowadzeniu oceny kompleksowej albo odmowie jej przeprowadzenia z uwzględnieniem wyników ocen programowych.
5. Ocena kompleksowa kończy się wydaniem oceny pozytywnej albo odmową wydania oceny pozytywnej.
6. Pozytywna ocena kompleksowa jest wydawana na okres od 3 do 8 lat.
7. PKA, wydając pozytywną ocenę kompleksową, może wskazać dziedziny, w których jakość kształcenia jest szczególnie wysoka. W okresie, o którym mowa w ust. 6, na kierunkach studiów przyporządkowanych do dyscyplin w ramach tych dziedzin nie przeprowadza się oceny programowej, chyba że z wnioskiem o jej przeprowadzenie wystąpi minister.
8. W przypadku odmowy wydania pozytywnej oceny kompleksowej, uczelnia nie może wystąpić o przeprowadzenie takiej oceny przez okres 5 lat, chyba że PKA wskaże krótszy termin.

Przeprowadzając ocenę programową albo ocenę kompleksową, PKA może:
1) wydać ocenę na podstawie oceny, akredytacji lub certyfikatu podmiotu dokonującego ocen jakości kształcenia:
a) zarejestrowanego w Europejskim Rejestrze Instytucji Działających na rzecz Zapewniania Jakości w Szkolnictwie Wyższym (EQAR) lub
b) z którym PKA zawarła umowę o uznawalności ocen;
2) uwzględnić ocenę, akredytację lub certyfikat międzynarodowego lub krajowego podmiotu dokonującego ocen jakości kształcenia.

1. Prezydium PKA podejmuje uchwały na podstawie opinii zespołu, o którym mowa w art. 254 zespoły PKA ust. 1 pkt 1, sporządzonej na podstawie:
1) recenzji – w przypadku spraw, o których mowa w art. 258 zadania KPA ust. 1 pkt 1, 2 i 7;
2) raportu zespołu oceniającego i stanowiska uczelni – w przypadku spraw, o których mowa w art. 258 zadania KPA ust. 1 pkt 3 i 4.
2. Prezydium podejmuje uchwały w sprawach, o których mowa w art. 258 zadania KPA ust. 1 pkt 1, 2 i 7, w terminie 2 miesięcy od dnia wpływu wniosku do PKA.
3. Do członków PKA oraz ekspertów stosuje się odpowiednio przepisy art. 24 wyłączenie pracownika organu od udziału w postępowaniu Kpa. Wyłączenia eksperta dokonuje przewodniczący PKA.
4. Strona niezadowolona z uchwały w sprawie, o której mowa w art. 258 zadania KPA ust. 1 pkt 1–4, może zwrócić się, w terminie 14 dni od dnia doręczenia uchwały, z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, informując o tym ministra.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, jest opiniowany przez zespół odwoławczy.
6. Przewodniczący zespołu odwoławczego uczestniczy z prawem głosu w posiedzeniach prezydium, na których są podejmowane uchwały w sprawach wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy.
7. Prezydium podejmuje uchwałę w sprawie, o której mowa w ust. 4, w terminie 45 dni od dnia wpływu wniosku do PKA.
8. Opinie i uchwały PKA, o których mowa w art. 258 zadania KPA ust. 1 pkt 1–4 i 7, są przekazywane ministrowi oraz ministrom nadzorującym uczelnie, w terminie 7 dni.

Jeżeli PKA wydała negatywną ocenę jakości kształcenia na kierunku studiów, uczelnia, o której mowa w art. 53 kierunki, poziomy i profile kształcenia uczelni ust. 7–9, zaprzestaje prowadzenia studiów na tym kierunku z końcem semestru, w którym uchwała stała się ostateczna. Jeżeli do końca semestru pozostało mniej niż 3 miesiące, uczelnia zaprzestaje prowadzenia studiów na tym kierunku z końcem kolejnego semestru.

1. Uchwałę dotyczącą oceny programowej lub oceny kompleksowej wraz z uzasadnieniem oraz raport zespołu oceniającego wraz ze stanowiskiem uczelni PKA udostępnia w BIP na swojej stronie podmiotowej, w terminie 14 dni od dnia, w którym uchwała stała się ostateczna.
2. Uchwałę dotyczącą oceny wraz z uzasadnieniem uczelnia udostępnia w BIP na swojej stronie podmiotowej.

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia, kryteria:
1) oceny programowej,
2) oceny kompleksowej
– mając na uwadze międzynarodowe standardy w zakresie zapewniania jakości kształcenia oraz potrzebę zapewnienia właściwych wzorców oceny.

1. W przypadku studiów, o których mowa w art. 60 studia prowadzone wspólnie z inną uczelnią lub instytucją ust. 1, prowadzonych z zagraniczną uczelnią lub instytucją naukową, ocena jakości kształcenia jest przeprowadzana przez PKA albo inny podmiot zarejestrowany w Europejskim Rejestrze Instytucji Działających na rzecz Zapewniania Jakości w Szkolnictwie Wyższym (EQAR), wskazany w umowie, o której mowa w tym przepisie. Ocena jest przeprowadzana zgodnie z międzynarodowymi standardami w zakresie zapewniania jakości kształcenia na studiach wspólnych.
2. W przypadku pozytywnego wyniku oceny, o której mowa w ust. 1, w okresie, na który przyznano tę ocenę, nie przeprowadza się oceny programowej, chyba że z wnioskiem o jej przeprowadzenie wystąpi minister.

PKA może przyznawać certyfikaty stanowiące potwierdzenie osiągnięcia wyróżniającego poziomu kształcenia w uczelni, na zasadach określonych w statucie.

1. PKA jest instytucją działającą niezależnie na rzecz doskonalenia jakości kształcenia.
2. W skład PKA wchodzi:
1) nie więcej niż 100 członków;
2) przewodniczący PSRP.
3. Członków PKA powołuje minister.
4. Kandydatów na członków PKA mogą zgłosić uczelnie, Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego, zwana dalej „RGNiSW”, Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich, Konferencja Rektorów Publicznych Uczelni Zawodowych, Konferencja Rektorów Zawodowych Szkół Polskich, prezydium PKA, PSRP, ogólnokrajowe stowarzyszenia naukowe i organizacje pracodawców.
5. Członkiem PKA może być osoba, która:
1) ma nieposzlakowaną opinię i przestrzega zasad etyki naukowej;
2) posiada co najmniej stopień doktora i osiągnięcia dydaktyczne, a w przypadku kandydata zgłoszonego przez organizację pracodawców – wykształcenie wyższe;
3) nie ukończyła 70. roku życia do dnia rozpoczęcia kadencji;
4) spełnia wymagania, o których mowa w art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 1 pkt 1–5.
6. Członkiem PKA nie może być:
1) członek KEN;
2) założyciel;
3) rektor;
4) członek rady uczelni;
5) pracownik Biura PKA.
7. Rektor, na wniosek członka PKA będącego nauczycielem akademickim, może zwolnić go całkowicie lub częściowo z obowiązków dydaktycznych.

1. Kadencja PKA trwa 4 lata i rozpoczyna się w dniu 1 stycznia.
2. Przewodniczący PKA stwierdza wygaśnięcie mandatu członka PKA w przypadku:
1) śmierci;
2) złożenia rezygnacji;
3) niezłożenia oświadczenia lustracyjnego albo informacji lustracyjnej;
4) niespełniania choćby jednego z wymagań określonych w art. 251 skład PKA ust. 5 i 6;
5) nieuczestniczenia w pracach PKA przez okres dłuższy niż 6 miesięcy.
3. W przypadku wygaśnięcia mandatu członka PKA minister może powołać nowego członka, który pełni funkcję do końca kadencji.

1. PKA działa przez swoje organy.
2. Organami PKA są:
1) przewodniczący;
2) prezydium.
3. W skład prezydium wchodzą:
1) przewodniczący;
2) sekretarz PKA;
3) przewodniczący zespołów, o których mowa w art. 254 zespoły PKA ust. 1 pkt 1;
4) przewodniczący PSRP;
5) przedstawiciel organizacji pracodawców.
4. Przewodniczącego PKA powołuje spośród członków PKA i odwołuje minister.
5. Przewodniczący PKA i członek prezydium PKA nie mogą pełnić swoich funkcji dłużej niż przez 2 następujące po sobie kadencje.

1. W skład PKA wchodzą:
1) zespoły działające w ramach dziedzin i zespół do spraw kształcenia nauczycieli;
2) zespół odwoławczy.
2. W skład zespołu odwoławczego wchodzą członkowie PKA – co najmniej po 1 przedstawicielu każdej dziedziny. Członkostwa w tym zespole nie można łączyć z członkostwem w zespole, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.

1. Przewodniczący PKA zwołuje posiedzenia PKA i im przewodniczy, reprezentuje ją na zewnątrz oraz podpisuje uchwały PKA.
2. W pracach PKA mogą uczestniczyć eksperci, a w pracach zespołu oceniającego także inna osoba pełniąca funkcję sekretarza. Do ekspertów stosuje się odpowiednio przepisy art. 251 skład PKA ust. 5 i 6, a do ekspertów będących studentami – art. 251 skład PKA ust. 5 pkt 1 i 4.
3. Kandydat na eksperta urodzony przed dniem 1 sierpnia 1972 r. składa przewodniczącemu PKA oświadczenie dotyczące pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z tymi organami w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 lipca 1990 r.

1. Statut PKA określa w szczególności:
1) organizację i sposób działania PKA;
2) szczegółowe zadania organów PKA;
3) szczegółowe kryteria i tryb dokonywania oceny programowej i oceny kompleksowej;
4) zasady doboru kierunków studiów do oceny programowej w danym roku;
5) zasady i tryb powoływania ekspertów;
6) zasady przyznawania certyfikatów.
2. Statut uchwala PKA na posiedzeniu plenarnym.
3. Statut wchodzi w życie, jeżeli minister nie zgłosi, w terminie 30 dni od dnia jego otrzymania, zastrzeżeń co do zgodności z prawem.

1. Obsługę PKA zapewnia Biuro PKA.
2. Biuro PKA jest państwową jednostką budżetową finansowaną ze środków ustalanych w części budżetu państwa, której dysponentem jest minister.
3. Biurem PKA kieruje dyrektor, którego powołuje i odwołuje przewodniczący PKA. Powołanie dyrektora następuje po przeprowadzeniu konkursu. Pozostałych pracowników zatrudnia dyrektor po przeprowadzeniu otwartego i konkurencyjnego naboru.
4. Szczegółowy zakres działalności Biura PKA oraz jego organizację określa regulamin organizacyjny nadany przez przewodniczącego PKA.

1. Do zadań PKA należy:
1) wyrażanie opinii w sprawie wpisu uczelni niepublicznej do ewidencji;
2) wyrażanie opinii w sprawie spełnienia warunków prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu oraz związku studiów ze strategią uczelni;
3) przeprowadzanie oceny programowej;
4) przeprowadzanie oceny kompleksowej;
5) prowadzenie działalności analitycznej, szkoleniowej oraz upowszechnianie dobrych praktyk w zakresie jakości kształcenia;
6) współpraca z krajowymi i międzynarodowymi instytucjami i organizacjami działającymi w obszarze szkolnictwa wyższego;
7) wydawanie opinii w innych sprawach przedstawionych przez ministra.
2. PKA może zwracać się do uczelni o udzielenie wyjaśnień i informacji oraz przeprowadzać wizytacje uczelni.
3. (uchylony)

1. Jakość kształcenia w szkole doktorskiej podlega ewaluacji przeprowadzanej przez KEN.
2. Ewaluacja odbywa się nie rzadziej niż co 6 lat według harmonogramu ustalonego przez KEN.
3. Ewaluacja może być przeprowadzona w innym terminie na wniosek ministra.
4. Ewaluacji dokonują eksperci posiadający znaczący dorobek naukowy lub artystyczny powoływani przez przewodniczącego KEN, w tym co najmniej jeden zatrudniony w zagranicznej uczelni lub instytucji naukowej, oraz jeden doktorant powołany spośród kandydatów wskazanych przez Krajową Reprezentację Doktorantów, zwaną dalej „KRD”.

Pierwszą ewaluację jakości kształcenia w szkole doktorskiej przeprowadza się po upływie co najmniej 5 lat od dnia rozpoczęcia kształcenia w ramach tej szkoły. Na wniosek ministra ewaluacja może być przeprowadzona przed upływem tego terminu.

Przy ewaluacji uwzględnia się następujące kryteria:
1) adekwatność programu kształcenia oraz indywidualnych planów badawczych do efektów uczenia się dla kwalifikacji na poziomie 8 PRK oraz ich realizację;
2) sposób weryfikacji efektów uczenia się dla kwalifikacji na poziomie 8 PRK;
3) kwalifikacje nauczycieli akademickich lub pracowników naukowych prowadzących kształcenie w szkole doktorskiej;
4) jakość procesu rekrutacji;
5) jakość opieki naukowej lub artystycznej i wsparcia w prowadzeniu działalności naukowej;
6) rzetelność przeprowadzania oceny śródokresowej;
7) umiędzynarodowienie;
8) skuteczność kształcenia doktorantów.

1. Wynikiem ewaluacji jest ocena dokonana przez zespół oceniający na podstawie raportu samooceny, przygotowanego w językach polskim i angielskim przez podmiot prowadzący szkołę doktorską, oraz wizytacji.
2. KEN podejmuje uchwałę w sprawie oceny, o której mowa w ust. 1.
3. Ocena może być pozytywna albo negatywna.
4. Podmiot niezadowolony z oceny może zgłosić zastrzeżenia do tej oceny, w terminie 30 dni od dnia doręczenia uchwały w sprawie oceny.
5. KEN rozpatruje zastrzeżenia do oceny. W rozpatrywaniu zastrzeżeń nie mogą brać udziału eksperci, którzy uczestniczyli w przeprowadzaniu ewaluacji.
6. Po rozpatrzeniu zastrzeżeń KEN podejmuje uchwałę, w której odnosi się do zastrzeżeń oraz utrzymuje w mocy albo zmienia ocenę.
7. Przewodniczący KEN przekazuje uchwałę, o której mowa w ust. 6, ministrowi oraz ministrowi nadzorującemu podmiot, w którym została przeprowadzona ewaluacja.
8. Minister oraz podmiot prowadzący szkołę doktorską udostępniają w BIP na swojej stronie podmiotowej uchwałę, o której mowa w ust. 2 i 6.

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe kryteria ewaluacji jakości kształcenia w szkole doktorskiej oraz sposób jej przeprowadzania, mając na uwadze specyfikę kształcenia w szkole doktorskiej.

W przypadku oceny negatywnej uczelnia, instytut PAN, instytut badawczy oraz instytut międzynarodowy traci możliwość prowadzenia szkoły doktorskiej, której dotyczy ocena, z końcem roku akademickiego, w którym ta ocena stała się ostateczna. Przepisy art. 206 obowiązek zapewnienia możliwości kontynuowania kształcenia w innej szkole doktorskiej stosuje się.

1. Ewaluacji podlega jakość działalności naukowej prowadzonej przez:
1) uczelnię akademicką, instytut PAN oraz instytut międzynarodowy;
2) uczelnię zawodową, instytut badawczy oraz podmiot, o którym mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 8, posiadający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Ewaluacja obejmuje osiągnięcia wszystkich pracowników prowadzących działalność naukową w podmiotach, o których mowa w ust. 1.
3. Ewaluację w stosunku do podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przeprowadza się na wniosek.
4. Ewaluację przeprowadza się w ramach dyscypliny w podmiocie zatrudniającym według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok przeprowadzenia ewaluacji co najmniej 12 pracowników prowadzących działalność naukową w danej dyscyplinie, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy związanej z prowadzeniem działalności naukowej w tej dyscyplinie.
5. Pracownik prowadzący działalność naukową, w terminie 14 dni od dnia zatrudnienia, nie później niż do dnia 31 grudnia roku, w którym został zatrudniony, składa oświadczenie upoważniające zatrudniający go podmiot do zaliczenia go do liczby pracowników, o których mowa w ust. 4. W przypadku zmiany dyscypliny oświadczenie składa się niezwłocznie. Oświadczenie można złożyć tylko w jednym podmiocie i w nie więcej niż 2 dyscyplinach, o których mowa w art. 343 wykaz nauczycieli akademickich i osób prowadzących zajęcia lub działalność naukową ust. 7 i 8.
6. Ewaluacją obejmuje się osiągnięcia, które powstały w związku z zatrudnieniem lub odbywaniem kształcenia w podmiocie.
7. Ewaluacją obejmuje się także osiągnięcia artystyczne, które powstały bez związku z zatrudnieniem lub odbywaniem kształcenia w podmiocie.
8. W przypadku gdy ewaluacja jakości działalności naukowej obejmuje osiągnięcia związane z prowadzeniem badań naukowych lub prac rozwojowych na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa objętych ochroną informacji niejawnych, ewaluację w zakresie dotyczącym tych osiągnięć przeprowadza się w sposób uwzględniający ich specyfikę.
9. Osiągnięcie, o którym mowa w ust. 6, może stanowić w szczególności:
1) monografia naukowa wydana przez wydawnictwo publikujące recenzowane monografie naukowe;
2) artykuł naukowy opublikowany w:
a) czasopiśmie naukowym publikującym recenzowane artykuły lub recenzowanych materiałach z konferencji międzynarodowej, ujętych w międzynarodowych bazach czasopism naukowych o największym zasięgu,
b) czasopiśmie naukowym będącym przedmiotem projektów finansowanych w ramach programu „Wsparcie dla czasopism naukowych”, o którym mowa w art. 401 program „Wsparcie dla czasopism naukowych”.
10. Wydawnictwom, czasopismom i materiałom z konferencji, o których mowa w ust. 9, przypisuje się punkty będące miarą ich renomy. Czasopismom i materiałom z konferencji przypisuje się dyscypliny naukowe.
11. Monografie naukowe i artykuły naukowe uwzględnia się w ewaluacji, jeżeli informacje o nich są umieszczone w bazie danych dostępnej za pośrednictwem elektronicznego identyfikatora naukowca zgodnego z międzynarodowymi standardami określonego na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 353 rozporządzenie w sprawie zakresu danych w bazach danych Systemu POL-on pkt 1. Informacje wprowadzają do bazy danych osoby prowadzące działalność naukową.
12. Na potrzeby ewaluacji osiągnięcia jednej osoby mogą być wykazywane w ramach nie więcej niż 2 dyscyplin, przy czym dane osiągnięcie może być wykazane przez osobę będącą jego autorem tylko raz i tylko w ramach jednej dyscypliny.
13. Osoba, której osiągnięcia są wykazywane na potrzeby ewaluacji, składa oświadczenie upoważniające dany podmiot do wykazania tych osiągnięć w ramach poszczególnych dyscyplin, o których mowa w art. 343 wykaz nauczycieli akademickich i osób prowadzących zajęcia lub działalność naukową ust. 7 i 8, a w przypadku doktoranta:
1) w dyscyplinie, w której jest przygotowywana rozprawa doktorska, albo
2) w jednej z dyscyplin zawierających się w dziedzinie, w której jest przygotowywana rozprawa doktorska.
14. Ewaluacji nie przeprowadza się w stosunku do pomocniczej jednostki naukowej PAN i podmiotów niespełniających wymagań określonych w ust. 4.

1. Ewaluację przeprowadza się co 4 lata.
2. Ewaluacja obejmuje okres 4 lat poprzedzających rok jej przeprowadzenia.

1. Podstawowymi kryteriami ewaluacji są:
1) poziom naukowy lub artystyczny prowadzonej działalności;
2) efekty finansowe badań naukowych i prac rozwojowych;
3) wpływ działalności naukowej na funkcjonowanie społeczeństwa i gospodarki.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje osiągnięć naukowych i artystycznych uwzględnianych w ewaluacji jakości działalności naukowej, definicje monografii naukowej i artykułu naukowego, szczegółowe kryteria i sposób oceny osiągnięć, sposób określania kategorii naukowej, a także sposób przeprowadzania ewaluacji, mając na uwadze specyfikę prowadzenia działalności naukowej w ramach dziedzin, zwłaszcza w zakresie nauk społecznych, humanistycznych i teologicznych, oraz specyfikę osiągnięć, o których mowa w art. 265 ewaluacja jakości działalności naukowej ust. 8, porównywalność wyników osiąganych przez podmioty w ramach dyscyplin, a także rzetelność i przejrzystość ewaluacji;
2) sposób sporządzania wykazów:
a) wydawnictw, o których mowa w art. 265 ewaluacja jakości działalności naukowej ust. 9 pkt 1, oraz sposób ustalania i przypisywania im liczby punktów, mając na uwadze uznaną renomę wydawnictw oraz ich podział na grupy odpowiadające ich randze,
b) czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych, o których mowa w art. 265 ewaluacja jakości działalności naukowej ust. 9 pkt 2, oraz sposób ustalania i przypisywania im liczby punktów, mając na uwadze uznaną renomę czasopism i materiałów z konferencji.
3. Wykazy, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządza minister i udostępnia w BIP na swojej stronie podmiotowej. Sporządzając wykaz, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. b, minister przypisuje czasopismom i materiałom z konferencji dyscypliny naukowe.

1. KEN podejmuje uchwałę w sprawie proponowanych kategorii naukowych na podstawie wyników ewaluacji.
2. Przewodniczący KEN przekazuje ministrowi uchwałę, o której mowa w ust. 1, w terminie 7 dni od dnia jej podjęcia.

1. Minister, biorąc pod uwagę uchwałę, o której mowa w art. 268 uchwała KEN w sprawie proponowanych kategorii naukowych ust. 1, w drodze decyzji administracyjnej, przyznaje kategorię naukową A+, A, B+, B albo C, przy czym kategoria A+ jest kategorią najwyższą, a kategoria C – najniższą.
2. Kategoria naukowa jest przyznawana na okres do dnia, w którym decyzja o przyznaniu kategorii naukowej w ramach kolejnej ewaluacji stanie się ostateczna. W przypadku gdy podmiot nie jest objęty kolejną ewaluacją w danej dyscyplinie, traci kategorię naukową z końcem roku, w którym rozpoczęła się ta ewaluacja.
2a. W przypadku zmiany nazwy dyscypliny, w której podmiotowi została przyznana kategoria naukowa, kategorię przyznaną w dyscyplinie przed zmianą jej nazwy uważa się za kategorię w dyscyplinie po zmianie jej nazwy, zgodnie z przyporządkowaniem dokonanym przez RDN na podstawie art. 5 klasyfikacja dziedzin nauki oraz dyscyplin naukowych i artystycznych ust. 4 pkt 2.
2b. W przypadku włączenia dyscypliny, w której podmiotowi została przyznana kategoria naukowa, do innej dyscypliny albo do innych dyscyplin wskazanych przez RDN zgodnie z art. 5 klasyfikacja dziedzin nauki oraz dyscyplin naukowych i artystycznych ust. 4 pkt 3, podmiot ten zachowuje przyznaną kategorię do dnia, w którym decyzja o przyznaniu kategorii naukowej w ramach kolejnej ewaluacji jakości działalności naukowej w dyscyplinie, do której dana dyscyplina została włączona, albo w co najmniej 1 z dyscyplin, do których dana dyscyplina została włączona, stanie się ostateczna. Jeżeli podmiot nie jest objęty kolejną ewaluacją jakości działalności naukowej w dyscyplinie, do której dana dyscyplina została włączona, albo w co najmniej 1 z dyscyplin, do których dana dyscyplina została włączona, traci kategorię naukową przyznaną w dyscyplinie, która została włączona, z końcem roku, w którym rozpoczęła się ta ewaluacja.
2c. Niezależnie od zachowania przyznanej kategorii naukowej zgodnie z ust. 2b:
1) od dnia włączenia dyscypliny do innej dyscypliny albo do innych dyscyplin nie wszczyna się postępowań w sprawie nadania stopnia doktora i stopnia doktora habilitowanego w dyscyplinie, która została włączona;
2) postępowania w sprawie nadania stopnia doktora i stopnia doktora habilitowanego wszczęte przed dniem włączenia dyscypliny do innej dyscypliny albo do innych dyscyplin, prowadzi się w dyscyplinie, która została włączona, na zasadach dotychczasowych do dnia zakończenia tych postępowań.
3. Minister wydaje decyzję w sprawie przyznania kategorii naukowej w terminie do dnia 31 lipca roku następującego po ostatnim roku okresu objętego ewaluacją.
4. Od decyzji przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.
5. Wniosek jest opiniowany przez KEN w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania wniosku przekazanego przez ministra.
6. W przypadku połączenia, o którym mowa w art. 35 tworzenie uczelni publicznej ust. 3 i art. 43 połączenie uczelni niepublicznych ust. 1, oraz włączenia, o którym mowa w art. 35 tworzenie uczelni publicznej ust. 4–6 i art. 44 włączenie niepublicznej uczelni do innej uczelni niepublicznej ust. 1, uczelnia utworzona w wyniku połączenia oraz uczelnia, do której włączono inny podmiot, zachowuje kategorię naukową najwyższą z posiadanych w danej dyscyplinie odpowiednio przez podmioty uczestniczące w połączeniu oraz podmioty uczestniczące we włączeniu. Przepis stosuje się odpowiednio w przypadku połączenia instytutów badawczych, instytutów PAN lub instytutów międzynarodowych oraz włączenia do nich innego podmiotu.

Do postępowań w sprawie przyznania kategorii naukowej nie stosuje się przepisów art. 10 zasada czynnego udziału stron w postępowaniu, art 35–37, art. 61 wszczęcie postępowania administracyjnego § 4, art. 79a składanie dodatkowych dowodów, art. 81 udowodnienie okoliczności faktycznej oraz art 96a–96n Kpa.

1. KEN powołuje minister.
2. W skład KEN wchodzą:
1) po 3 przedstawicieli poszczególnych dziedzin;
2) 7 osób z doświadczeniem w zakresie polityki naukowej.
3. Członkowie KEN, o których mowa w ust. 2 pkt 1, są powoływani spośród osób, o których mowa w ust. 4.
4. Uczelnia, instytut PAN, instytut badawczy oraz instytut międzynarodowy mogą zgłosić po jednym kandydacie w każdej dziedzinie, w ramach której prowadzą działalność naukową, jeżeli:
1) co najmniej w 1 dyscyplinie w danej dziedzinie posiadają kategorię naukową A+, A albo B+ albo uprawnienie nadane w trybie określonym w art. 226a nadawanie uprawnień do nadawania stopnia doktora i doktora habilitowanego ust. 1 oraz
2) nie posiadają kategorii naukowej C.
5. Kadencja KEN trwa 4 lata i rozpoczyna się w dniu 1 stycznia. Ta sama osoba może być członkiem KEN nie dłużej niż przez 2 kolejne kadencje.
5a. W przypadku zmiany w klasyfikacji dziedzin i dyscyplin polegającej na:
1) wyodrębnieniu nowej dziedziny,
2) włączeniu dziedziny do innej dziedziny albo do innych dziedzin
– KEN działa w dotychczasowym składzie do końca kadencji, w trakcie której wyodrębnienie albo włączenie nastąpiło.
6. Pracami KEN kieruje przewodniczący, wskazany przez ministra spośród członków KEN.
7. Obsługę KEN zapewnia urząd obsługujący ministra.

1. Członkiem KEN może być osoba, która:
1) ma nieposzlakowaną opinię i przestrzega zasad etyki naukowej;
2) nie popełniła czynu określonego w art. 115 naruszanie cudzych praw autorskich ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stwierdzonego prawomocnym wyrokiem;
3) posiada co najmniej stopień doktora;
4) aktywnie uczestniczy w realizacji badań naukowych i ma znaczące osiągnięcia w tym zakresie;
5) nie ukończyła 70. roku życia do dnia rozpoczęcia kadencji KEN;
6) spełnia wymagania, o których mowa w art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 1 pkt 1–6.
2. Członkiem KEN nie może być:
1) członek PKA;
2) członek RDN;
3) członek Komitetu Polityki Naukowej, zwanego dalej „KPN”;
4) rektor;
5) (uchylony)
6) Prezes i wiceprezes PAN;
7) przewodniczący lub wiceprzewodniczący RGNiSW;
8) dyrektor instytutu PAN;
9) dyrektor instytutu badawczego;
10) dyrektor instytutu międzynarodowego;
11) Sekretarz Generalny Akademii Kopernikańskiej;
12) Dyrektor Centrum Badawczego Mikołaja Kopernika.

1. Przewodniczący KEN stwierdza wygaśnięcie mandatu członka KEN w przypadku:
1) śmierci;
2) złożenia rezygnacji;
3) niezłożenia oświadczenia lustracyjnego albo informacji lustracyjnej;
4) niespełniania choćby jednego z wymagań określonych w art. 272 wymogi wobec członków KEN ust. 1 pkt 1–3 i 6 oraz ust. 2;
5) niewykonywania pracy w KEN przez okres dłuższy niż 6 miesięcy.
2. W przypadku wygaśnięcia mandatu członka KEN minister może powołać nowego członka, który pełni funkcję do końca kadencji.

1. Do zadań KEN należy:
1) przeprowadzanie ewaluacji jakości działalności naukowej, o której mowa w art. 265 ewaluacja jakości działalności naukowej;
2) przygotowanie projektów wykazów, o których mowa w art. 267 kryteria ewaluacji jakości działalności naukowej ust. 2 pkt 2;
3) przedstawianie ministrowi propozycji kategorii naukowych dla podmiotów poddanych ewaluacji;
4) sporządzanie opinii i ocen w sprawach określonych przez ministra lub z własnej inicjatywy;
5) ewaluacja jakości kształcenia w szkole doktorskiej;
6) sporządzanie analiz w zakresie ewaluacji jakości działalności naukowej i jakości kształcenia w szkołach doktorskich;
7) współpraca z krajowymi i międzynarodowymi instytucjami zajmującymi się ewaluacją jakości działalności naukowej.
2. W pracach KEN mogą uczestniczyć eksperci. Do ekspertów stosuje się odpowiednio przepis art. 272 wymogi wobec członków KEN ust. 1.
3. Kandydat na eksperta urodzony przed dniem 1 sierpnia 1972 r. składa przewodniczącemu KEN oświadczenie dotyczące pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z tymi organami w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 lipca 1990 r.