Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce

Osoba ubiegająca się o nadanie stopnia doktora w trybie eksternistycznym przed wszczęciem postępowania składa wniosek o wyznaczenie promotora lub promotorów albo promotora i promotora pomocniczego.

Promotor lub promotorzy sporządzają opinię o rozprawie doktorskiej przygotowanej w trybie eksternistycznym w terminie 2 miesięcy od dnia jej przekazania do zaopiniowania.

Do osób przygotowujących rozprawę doktorską w trybie eksternistycznym, którym wyznaczono promotora lub promotorów albo promotora i promotora pomocniczego, stosuje się odpowiednio przepisy art. 212 stypendium przyznawane doktorantowi przez jednostkę samorządu terytorialnego i art. 213 stypendium naukowe.

Senat albo rada naukowa określi w drodze uchwały warunki korzystania z infrastruktury badawczej i informatycznej podmiotu doktoryzującego przez osoby przygotowujące rozprawę doktorską w trybie eksternistycznym.

Uprawnienie do nadawania stopnia doktora habilitowanego posiadają uczelnia, instytut PAN, instytut badawczy albo instytut międzynarodowy, które w danej dyscyplinie posiadają:
1) kategorię naukową A+, A albo B+ albo
2) uprawnienie nadane w trybie określonym w art. 226a nadawanie uprawnień do nadawania stopnia doktora i doktora habilitowanego ust. 1
– zwane dalej „podmiotem habilitującym".

1. Stopień doktora habilitowanego nadaje się osobie, która:
1) posiada stopień doktora;
2) posiada w dorobku osiągnięcia naukowe albo artystyczne, stanowiące znaczny wkład w rozwój określonej dyscypliny, w tym co najmniej:
a) 1 monografię naukową wydaną przez wydawnictwo, które w roku opublikowania monografii w ostatecznej formie było ujęte w wykazie sporządzonym zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 267 kryteria ewaluacji jakości działalności naukowej ust. 2 pkt 2 lit. a, lub
b) 1 cykl powiązanych tematycznie artykułów naukowych opublikowanych w czasopismach naukowych lub w recenzowanych materiałach z konferencji międzynarodowych, które w roku opublikowania artykułu w ostatecznej formie były ujęte w wykazie sporządzonym zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 267 kryteria ewaluacji jakości działalności naukowej ust. 2 pkt 2 lit. b, lub
c) 1 zrealizowane oryginalne osiągnięcie projektowe, konstrukcyjne, technologiczne lub artystyczne;
3) wykazuje się istotną aktywnością naukową albo artystyczną realizowaną w więcej niż jednej uczelni, instytucji naukowej lub instytucji kultury, w szczególności zagranicznej.
2. Osiągnięcie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może stanowić część pracy zbiorowej, jeżeli opracowanie wydzielonego zagadnienia jest indywidualnym wkładem osoby ubiegającej się o stopień doktora habilitowanego.
3. Obowiązek publikacji nie dotyczy osiągnięć, których przedmiot jest objęty ochroną informacji niejawnych.

1. Postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego wszczyna się na wniosek osoby ubiegającej się o stopień doktora habilitowanego, składany do podmiotu habilitującego za pośrednictwem RDN.
2. Wniosek obejmuje:
1) opis kariery zawodowej;
2) wykaz osiągnięć, o których mowa w art. 219 warunki nadania stopnia doktora habilitowanego ust. 1 pkt 2;
3) wskazanie podmiotu habilitującego wybranego do przeprowadzenia postępowania w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego.

1. RDN dokonuje oceny formalnej wniosku oraz przekazuje go podmiotowi habilitującemu w terminie 4 tygodni od dnia jego otrzymania.
2. W terminie 4 tygodni od dnia otrzymania wniosku przez podmiot habilitujący może on nie wyrazić zgody na przeprowadzenie postępowania w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego i zwrócić wniosek do RDN.
3. W przypadku niewyrażenia zgody, RDN niezwłocznie wyznacza inny podmiot habilitujący i przekazuje wniosek temu podmiotowi. Przepisu ust. 2 nie stosuje się.
4. W terminie 12 tygodni od dnia otrzymania wniosku RDN wyznacza 4 członków komisji habilitacyjnej, w tym przewodniczącego i 3 recenzentów, spośród osób posiadających stopień doktora habilitowanego lub tytuł profesora oraz aktualny dorobek naukowy lub artystyczny i uznaną renomę, w tym międzynarodową, niebędących pracownikami podmiotu habilitującego ani uczelni, instytutu PAN, instytutu badawczego albo instytutu międzynarodowego, których pracownikiem jest osoba ubiegająca się o stopień doktora habilitowanego.
5. Podmiot habilitujący, w terminie 6 tygodni od dnia otrzymania informacji o członkach komisji habilitacyjnej wyznaczonych przez RDN, powołuje komisję habilitacyjną. Komisja składa się z:
1) 4 członków wyznaczonych przez RDN;
2) 2 członków posiadających stopień doktora habilitowanego lub tytuł profesora, zatrudnionych w podmiocie habilitującym, w tym sekretarza;
3) recenzenta posiadającego stopień doktora habilitowanego lub tytuł profesora oraz aktualny dorobek naukowy lub artystyczny i uznaną renomę, w tym międzynarodową, niebędącego pracownikiem podmiotu habilitującego.
6. Recenzentem może być osoba niespełniająca warunków określonych w ust. 4 i 5, która jest pracownikiem zagranicznej uczelni lub instytucji naukowej, jeżeli RDN lub podmiot habilitujący uzna, że osoba ta posiada znaczący dorobek w zakresie zagadnień związanych z osiągnięciami osoby ubiegającej się o stopień doktora habilitowanego.
7. Recenzentem nie może zostać osoba, która w okresie ostatnich 5 lat dwukrotnie nie dochowała terminu, o którym mowa w ust. 8.
8. Recenzenci, w terminie 8 tygodni od dnia doręczenia im wniosku, oceniają, czy osiągnięcia naukowe osoby ubiegającej się o stopień doktora habilitowanego odpowiadają wymaganiom określonym w art. 219 warunki nadania stopnia doktora habilitowanego ust. 1 pkt 2, i przygotowują recenzje.
9. Komisja habilitacyjna przeprowadza kolokwium habilitacyjne w zakresie osiągnięć naukowych lub artystycznych osoby ubiegającej się o stopień doktora habilitowanego.
9a. Kolokwium habilitacyjne może być przeprowadzone poza siedzibą podmiotu habilitującego przy użyciu środków komunikacji elektronicznej, zapewniających w szczególności:
1) transmisję kolokwium w czasie rzeczywistym między jego uczestnikami,
2) wielostronną komunikację w czasie rzeczywistym, w ramach której uczestnicy kolokwium mogą wypowiadać się w jego toku
– z zachowaniem niezbędnych zasad bezpieczeństwa.
9b. Kolokwium habilitacyjne ma charakter publiczny, z wyłączeniem kolokwium w zakresie osiągnięć, o których mowa w art. 219 warunki nadania stopnia doktora habilitowanego ust. 3.
9c. Kolokwium habilitacyjnego nie przeprowadza się, jeżeli co najmniej 2 recenzje są negatywne.
10. Uchwałę zawierającą opinię w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego podejmuje komisja habilitacyjna w głosowaniu jawnym. Na wniosek osoby ubiegającej się o stopień komisja podejmuje uchwałę w głosowaniu tajnym. Opinia nie może być pozytywna, jeżeli co najmniej 2 recenzje są negatywne.
11. Komisja habilitacyjna w terminie 6 tygodni od dnia otrzymania recenzji przekazuje podmiotowi habilitującemu uchwałę, o której mowa w ust. 10, wraz z uzasadnieniem i dokumentacją postępowania w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego.
12. Na podstawie uchwały, o której mowa w ust. 10, podmiot habilitujący, w terminie miesiąca od dnia jej otrzymania, nadaje stopień doktora habilitowanego albo odmawia jego nadania. Podmiot habilitujący odmawia nadania stopnia, w przypadku gdy opinia, o której mowa w ust. 10, jest negatywna.
12a. W przypadku utraty przez podmiot habilitujący uprawnienia do nadawania stopnia doktora habilitowanego w danej dyscyplinie:
1) przed powołaniem komisji habilitacyjnej – postępowanie w sprawie nadania tego stopnia jest prowadzone przez podmiot wyznaczony przez RDN;
2) po powołaniu komisji habilitacyjnej – komisja ta kontynuuje czynności, o których mowa w ust. 8–11.
12b. W przypadku, o którym mowa w ust. 12a pkt 2, podmiot habilitujący, który utracił uprawnienie do nadawania stopnia doktora habilitowanego w danej dyscyplinie, przekazuje podmiotowi habilitującemu wyznaczonemu przez RDN dokumentację postępowania w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego, w tym uchwałę komisji habilitacyjnej podjętą zgodnie z ust. 10 wraz z uzasadnieniem. Do podmiotu wyznaczonego przez RDN przepis ust. 12 stosuje się.
13. W przypadku wycofania wniosku po powołaniu komisji habilitacyjnej:
1) ten sam wniosek nie może być podstawą ubiegania się o nadanie stopnia doktora habilitowanego w innym podmiocie habilitującym;
2) wnioskodawca nie może ubiegać się o nadanie stopnia doktora habilitowanego przez okres 2 lat.
14. Senat albo rada naukowa określi:
1) szczegółowy tryb postępowania w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego;
2) zasady ustalania wysokości opłaty za postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego oraz zwalniania z tej opłaty;
3) sposób wyznaczania członków komisji habilitacyjnej.

1. Podmiot habilitujący udostępnia w BIP na swojej stronie podmiotowej:
1) wniosek osoby ubiegającej się o stopień doktora habilitowanego;
2) informację o składzie komisji habilitacyjnej;
3) recenzje;
4) informację o terminie, miejscu i sposobie przeprowadzenia kolokwium habilitacyjnego;
5) uchwałę zawierającą opinię w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego wraz z uzasadnieniem;
6) decyzję o nadaniu stopnia doktora habilitowanego albo o odmowie jego nadania.
1a. Informację, o której mowa w ust. 1 pkt 4, podmiot habilitujący udostępnia nie później niż w terminie 10 dni przed wyznaczonym terminem przeprowadzenia kolokwium habilitacyjnego.
2. Wniosek osoby ubiegającej się o stopień doktora habilitowanego, informację o składzie komisji habilitacyjnej oraz recenzje niezwłocznie po ich udostępnieniu zamieszcza się w systemie, o którym mowa w art. 342 Zintegrowany System Informacji o Szkolnictwie Wyższym i Nauce POL-on (system POL-on) ust. 1.

1. Pracownikowi niebędącemu nauczycielem akademickim lub pracownikiem naukowym, na którego wniosek zostało wszczęte postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego, przysługuje na jego wniosek zwolnienie od pracy na uczestnictwo w kolokwium habilitacyjnym.
2. Za okres zwolnienia od pracy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie ustalane jak za urlop wypoczynkowy.

1. Od decyzji o odmowie nadania stopnia doktora habilitowanego przysługuje odwołanie do RDN. Przepisy art. 193 odwołanie od decyzji o odmowie nadania stopnia doktora ust. 2–4 stosuje się odpowiednio.
2. W przypadku utrzymania w mocy decyzji, osoba ubiegająca się o stopień doktora habilitowanego może wystąpić z ponownym wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie jego nadania po upływie co najmniej 2 lat. Okres ten może zostać skrócony do 12 miesięcy w przypadku znacznego zwiększenia dorobku naukowego lub artystycznego.
3. Osoba ubiegająca się o stopień doktora habilitowanego składa do RDN wniosek o wyrażenie zgody na skrócenie okresu na wystąpienie z ponownym wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie nadania tego stopnia wraz z dokumentami potwierdzającymi znaczne zwiększenie dorobku naukowego lub artystycznego.
4. W terminie 8 tygodni od dnia otrzymania wniosku o wyrażenie zgody na skrócenie okresu na wystąpienie z ponownym wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego RDN wydaje w tej sprawie postanowienie. Na postanowienie RDN nie przysługuje zażalenie.

Do wznowienia postępowania w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego oraz do stwierdzenia nieważności decyzji o nadaniu tego stopnia stosuje się odpowiednio przepisy art. 194 wznowienie postępowania administracyjnego w sprawie nadania stopnia doktora i art. 195 stwierdzenie nieważności decyzji o nadaniu stopnia doktora.

1. Osoba, która uzyskała stopień doktora w Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, może nabyć uprawnienia równoważne uprawnieniom wynikającym z posiadania stopnia doktora habilitowanego w danej dyscyplinie, jeżeli podczas pracy w innym państwie przez co najmniej 5 lat kierowała samodzielnie zespołami badawczymi, posiada znaczące osiągnięcia naukowe oraz jest zatrudniona w podmiocie habilitującym posiadającym uprawnienia do nadawania stopnia doktora habilitowanego w tej dyscyplinie na stanowisku profesora uczelni albo profesora instytutu w instytucie PAN lub instytucie badawczym, albo profesora w instytucie międzynarodowym.
2. Decyzję w sprawie nabycia uprawnień wydaje w stosunku do osoby zatrudnionej w:
1) uczelni – rektor;
2) instytucie PAN, instytucie badawczym albo instytucie międzynarodowym – dyrektor instytutu.
3. Organ, o którym mowa w ust. 2, przekazuje RDN decyzję wraz z opisem kariery zawodowej i wykazem osiągnięć danej osoby.
4. Nabycie uprawnień następuje po upływie 4 miesięcy od dnia otrzymania przez RDN decyzji, o której mowa w ust. 2, jeżeli w tym okresie RDN w drodze decyzji administracyjnej nie wyrazi sprzeciwu i nie uchyli tej decyzji.
5. Na decyzję RDN przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
6. Osobie, która nabyła uprawnienia równoważne uprawnieniom wynikającym z posiadania stopnia doktora habilitowanego, przysługują uprawnienia doktora habilitowanego wynikające z tej ustawy.

1. W przypadku wyodrębnienia w klasyfikacji dziedzin i dyscyplin nowej dyscypliny RDN może, na wniosek uczelni, instytutu PAN, instytutu badawczego albo instytutu międzynarodowego, w drodze decyzji administracyjnej, nadać temu podmiotowi uprawnienie do nadawania stopnia doktora i stopnia doktora habilitowanego w tej dyscyplinie.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może złożyć uczelnia, instytut PAN, instytut badawczy albo instytut międzynarodowy, które spełniają łącznie następujące warunki:
1) zatrudniają co najmniej 12 pracowników:
a) prowadzących działalność naukową w dyscyplinie, o której mowa w ust. 1, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy związanej z prowadzeniem działalności naukowej w tej dyscyplinie,
b) posiadających osiągnięcia naukowe albo artystyczne w dyscyplinie albo w dyscyplinach wskazanych przez RDN zgodnie z art. 5 klasyfikacja dziedzin nauki oraz dyscyplin naukowych i artystycznych ust. 4 pkt 1;
2) posiadają kategorię naukową A+, A albo B+ w dyscyplinie wskazanej przez RDN zgodnie z art. 5 klasyfikacja dziedzin nauki oraz dyscyplin naukowych i artystycznych ust. 4 pkt 1, albo w co najmniej 1 z tych dyscyplin.
3. Uprawnienie nadane w trybie określonym w ust. 1 przysługuje do dnia, w którym decyzja o przyznaniu danej uczelni, danemu instytutowi PAN, instytutowi badawczemu albo instytutowi międzynarodowemu kategorii naukowej w ramach kolejnej ewaluacji jakości działalności naukowej w dyscyplinie, o której mowa w ust. 1, stanie się ostateczna. W przypadku gdy podmiot nie jest objęty kolejną ewaluacją jakości działalności naukowej w dyscyplinie, w której zostało mu nadane to uprawnienie, traci je z końcem roku, w którym rozpoczęła się ta ewaluacja.
4. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

1. Tytuł profesora może być nadany osobie, która:
1) posiada stopień naukowy doktora habilitowanego oraz:
a) wybitne osiągnięcia naukowe krajowe lub zagraniczne,
b) uczestniczyła w pracach zespołów badawczych realizujących projekty finansowane w drodze konkursów krajowych lub zagranicznych lub odbyła staże naukowe w instytucjach naukowych, w tym zagranicznych, lub prowadziła badania naukowe lub prace rozwojowe w uczelniach lub instytucjach naukowych, w tym zagranicznych,
2) posiada stopień doktora habilitowanego w zakresie sztuki oraz wybitne osiągnięcia artystyczne
– a także spełnia wymaganie, o którym mowa w art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 1 pkt 5.
2. W wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych najwyższą jakością osiągnięć naukowych albo artystycznych, tytuł profesora może być nadany osobie posiadającej stopień doktora. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio.
3. Osiągnięcie, o którym mowa w ust. 1 lub 2, może stanowić zrealizowane oryginalne osiągnięcie projektowe, konstrukcyjne, technologiczne lub artystyczne.

1. Postępowanie w sprawie nadania tytułu profesora wszczyna się na wniosek osoby, o której mowa w art. 227 warunki nadania tytułu profesora ust. 1 albo 2, zawierający uzasadnienie wskazujące na spełnienie wymagań, o których mowa w art. 227 warunki nadania tytułu profesora, składany do RDN.
1a. RDN, w drodze uchwały, określi wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, i dokumenty składane wraz z tym wnioskiem.
2. RDN odmawia wszczęcia postępowania w sprawie nadania tytułu profesora, jeżeli wniosek w sposób oczywisty nie spełnia przesłanek określonych w art. 227 warunki nadania tytułu profesora. Na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania przysługuje zażalenie do RDN.
3. RDN powołuje 5 recenzentów, którym zleca wydanie opinii w zakresie spełnienia wymagań, o których mowa w art. 227 warunki nadania tytułu profesora ust. 1 albo 2.
4. Opinia jest wydawana w terminie 3 miesięcy od dnia zlecenia jej wydania.
5. RDN, w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania opinii, w drodze decyzji administracyjnej:
1) występuje do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o nadanie wnioskodawcy tytułu profesora albo
2) odmawia wystąpienia do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o nadanie wnioskodawcy tytułu profesora.
6. Od decyzji, o której mowa w ust. 5 pkt 2, przysługuje, w terminie 3 miesięcy od dnia jej doręczenia, wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
7. RDN rozpatruje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 6 miesięcy od dnia jego doręczenia.
8. W postępowaniu w sprawie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy RDN zasięga opinii 2 recenzentów innych niż powołani zgodnie z ust. 3. Do powołania tych recenzentów przepisy art. 240 wyznaczanie kandydatów na recenzentów stosuje się.
9. W postępowaniach w sprawie nadania tytułu profesora, w zakresie nieuregulowanym w ustawie, stosuje się odpowiednio przepisy Kpa.
10. Osoba ubiegająca się o tytuł profesora może wystąpić z ponownym wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie jego nadania po upływie co najmniej 5 lat w przypadku:
1) ostatecznego postanowienia, o którym mowa w ust. 2;
2) ostatecznej decyzji, o której mowa w ust. 5 pkt 2.

Postępowania w sprawie nadania tytułu profesora w:
1) dyscyplinie, która została włączona do innej dyscypliny albo do innych dyscyplin,
2) dziedzinie, która została włączona do innej dziedziny albo do innych dziedzin
– wszczęte przed dniem wprowadzenia tej zmiany do klasyfikacji dziedzin i dyscyplin prowadzi się w dyscyplinie albo w dziedzinie, która została włączona, na zasadach dotychczasowych do dnia zakończenia tych postępowań.

1. Recenzentem w postępowaniu w sprawie nadania tytułu profesora może być osoba posiadająca:
1) tytuł profesora w zakresie danej dziedziny lub
2) co najmniej stopień doktora zatrudniona przez co najmniej 5 lat w zagranicznej uczelni lub instytucji naukowej na stanowisku profesora, która:
a) przez okres co najmniej 5 lat kierowała samodzielnie zespołem badawczym oraz
b) posiada znaczący dorobek w zakresie danej dziedziny.
2. Recenzentem nie może zostać osoba, która w okresie ostatnich 5 lat dwukrotnie nie dochowała terminu, o którym mowa w art. 228 postępowanie w sprawie nadania tytułu profesora ust. 4.

1. RDN, w terminie 21 dni od dnia wydania decyzji, o której mowa w art. 228 postępowanie w sprawie nadania tytułu profesora ust. 5 pkt 1, składa do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wniosek o nadanie tytułu profesora.
2. Wniosek o nadanie tytułu profesora oraz opinie recenzentów, w terminie, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się w systemie, o którym mowa w art. 342 Zintegrowany System Informacji o Szkolnictwie Wyższym i Nauce POL-on (system POL-on) ust. 1.
3. W przypadku powzięcia wiadomości o możliwości naruszenia praw autorskich przez osobę, której dotyczy wniosek, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej może zwrócić się do RDN o dołączenie do wniosku opinii komisji do spraw etyki w nauce PAN.
4. W przypadku wydania opinii potwierdzającej możliwość naruszenia praw autorskich, RDN wznawia postępowanie w sprawie nadania tytułu profesora.

1. Prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające fakt:
1) złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego lub
2) naruszenia praw autorskich
– przez osobę, o której mowa w art. 227 warunki nadania tytułu profesora ust. 1 albo 2, której nadano tytuł profesora, skutkuje utratą tego tytułu.
2. Orzeczenie sądu, o którym mowa w ust. 1, prezes sądu przesyła przewodniczącemu RDN.

1. RDN działa na rzecz zapewnienia rozwoju kadry naukowej zgodnie z najwyższymi standardami jakości działalności naukowej wymaganymi do uzyskania stopni naukowych, stopni w zakresie sztuki i tytułu profesora.
2. RDN w zakresie prowadzonych postępowań pełni funkcję centralnego organu administracji rządowej.
2a. RDN jest organem wyższego stopnia w rozumieniu przepisów Kpa w stosunku do podmiotów doktoryzujących i podmiotów habilitujących w sprawach nadawania stopni naukowych i stopni w zakresie sztuki.
3. RDN podlega kontroli ministra w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o kontroli w administracji rządowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 224).

1. Członkiem RDN może być osoba, która:
1) ma nieposzlakowaną opinię i przestrzega zasad etyki naukowej;
2) nie popełniła czynu określonego w art. 115 naruszanie cudzych praw autorskich ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stwierdzonego prawomocnym wyrokiem;
3) posiada stopień doktora habilitowanego lub tytuł profesora;
4) posiada w dorobku co najmniej:
a) 1 monografię naukową wydaną przez wydawnictwo, które w roku opublikowania monografii w ostatecznej formie było ujęte w wykazie sporządzonym zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 267 kryteria ewaluacji jakości działalności naukowej ust. 2 pkt 2 lit. a, w okresie ostatnich 5 lat lub
b) 3 artykuły naukowe opublikowane w czasopismach naukowych lub w recenzowanych materiałach z konferencji międzynarodowej, które w roku opublikowania artykułu w ostatecznej formie były ujęte w wykazie sporządzonym zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 267 kryteria ewaluacji jakości działalności naukowej ust. 2 pkt 2 lit. b, w okresie ostatnich 5 lat, lub
c) wybitne osiągnięcie w zakresie opracowania i wdrożenia oryginalnego rozwiązania projektowego, konstrukcyjnego, technologicznego lub artystycznego, zrealizowane w okresie ostatnich 5 lat, lub
d) wybitne dzieło artystyczne zrealizowane w okresie ostatnich 5 lat;
5) nie ukończyła 70. roku życia do dnia rozpoczęcia kadencji RDN;
6) spełnia wymagania, o których mowa w art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 1 pkt 1–6.
2. Członkiem RDN nie może być:
1) członek Komisji Ewaluacji Nauki, zwanej dalej „KEN”;
2) rektor;
3) (uchylony)
4) Prezes i wiceprezes PAN;
4a) Sekretarz Generalny Akademii Kopernikańskiej;
5) dyrektor instytutu PAN;
6) dyrektor instytutu badawczego;
7) dyrektor instytutu międzynarodowego.
3. Ta sama osoba może pełnić funkcję członka RDN nie dłużej niż przez 2 następujące po sobie kadencje.
4. W skład RDN wchodzi po 3 przedstawicieli każdej dyscypliny. W przypadku gdy zakres danej dziedziny obejmuje tylko 1 dyscyplinę, w skład RDN wchodzi 5 przedstawicieli tej dyscypliny.
4a. W przypadku zmiany w klasyfikacji dziedzin i dyscyplin polegającej na:
1) wyodrębnieniu nowej dyscypliny,
2) włączeniu dyscypliny do innej dyscypliny albo do innych dyscyplin
– RDN działa w dotychczasowym składzie do końca kadencji, w trakcie której wyodrębnienie albo włączenie nastąpiło.
5. Kandydata na członka RDN reprezentującego daną dyscyplinę może zgłosić uczelnia, instytut PAN, instytut badawczy lub instytut międzynarodowy, które w tej dyscyplinie posiadają kategorię naukową A+, A albo B+ albo uprawnienie nadane w trybie określonym w art. 226a nadawanie uprawnień do nadawania stopnia doktora i doktora habilitowanego ust. 1. Kandydat, który nie jest zatrudniony w podmiocie zgłaszającym, składa do RDN oświadczenie o dyscyplinie, którą reprezentuje.
6. Członek RDN jest wybierany przez osoby posiadające stopień doktora habilitowanego lub tytuł profesora reprezentujące dyscyplinę, którą reprezentuje kandydat. Osoba, która nie jest zatrudniona w podmiocie, o którym mowa w ust. 5, składa do RDN oświadczenie o dyscyplinie, którą reprezentuje.

1. Kadencja RDN trwa 4 lata i rozpoczyna się w dniu 1 stycznia.
2. Przewodniczący RDN stwierdza wygaśnięcie mandatu członka RDN w przypadku:
1) śmierci;
2) złożenia rezygnacji;
3) niezłożenia oświadczenia lustracyjnego albo informacji lustracyjnej;
4) niespełniania choćby jednego z wymagań określonych w art. 233 wymogi wobec członka RDN ust. 1 i 2;
5) nieuczestniczenia w pracach RDN przez okres dłuższy niż 6 miesięcy.
3. W przypadku wygaśnięcia mandatu członka RDN w skład jej wchodzą na okres do końca kadencji osoby, które w poszczególnych dyscyplinach uzyskały kolejno największą liczbę ważnych głosów w ostatnich wyborach. Przy równej liczbie głosów o kolejności rozstrzyga losowanie przeprowadzone w sposób określony w statucie RDN. Okresu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, nie wlicza się do liczby kadencji, o której mowa w art. 233 wymogi wobec członka RDN ust. 3.

1. RDN działa przez swoje organy.
2. Organami RDN są:
1) przewodniczący;
2) prezydium;
3) zespoły, o których mowa w ust. 5.
3. W skład prezydium wchodzą:
1) przewodniczący;
1a) 2 zastępców przewodniczącego;
2) sekretarz RDN;
3) przewodniczący zespołów, o których mowa w ust. 5.
4. Przewodniczącego RDN powołuje spośród jej członków i odwołuje minister.
5. RDN tworzy zespoły działające w ramach dziedzin, w skład których wchodzą członkowie RDN.
6. Posiedzenia prezydium RDN i zespołów, o których mowa w ust. 5, mogą być przeprowadzane przy użyciu środków komunikacji elektronicznej, zapewniających w szczególności:
1) transmisję posiedzenia w czasie rzeczywistym między jego uczestnikami,
2) wielostronną komunikację w czasie rzeczywistym, w ramach której uczestnicy posiedzenia mogą wypowiadać się w jego toku
– z zachowaniem niezbędnych zasad bezpieczeństwa.

1. Statut RDN określa w szczególności:
1) organizację i sposób działania RDN;
2) szczegółowy tryb przeprowadzenia wyborów do RDN;
3) szczegółowy zakres zadań organów RDN;
4) szczegółowy tryb wyznaczania recenzentów.
2. Statut uchwala RDN na posiedzeniu plenarnym.
3. Statut zatwierdza minister.

1. Obsługę RDN zapewnia Biuro RDN.
2. Biuro RDN jest państwową jednostką budżetową finansowaną ze środków ustalanych w części budżetu państwa, której dysponentem jest minister.
3. Biurem RDN kieruje dyrektor, którego powołuje i odwołuje przewodniczący RDN. Powołanie dyrektora następuje po przeprowadzeniu konkursu. Pozostałych pracowników zatrudnia dyrektor po przeprowadzeniu otwartego i konkurencyjnego naboru.
4. Szczegółowy zakres działalności Biura RDN oraz jego organizację określa regulamin organizacyjny nadany przez przewodniczącego RDN.

1. Do zadań RDN należy:
1) podejmowanie czynności w postępowaniu w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego, o których mowa w art. 221 postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego ust. 1, 3 i 4;
2) rozpatrywanie zażaleń na postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie nadania stopnia doktora, zażaleń na postanowienia o odmowie dopuszczenia do obrony rozprawy doktorskiej i odwołań od decyzji o odmowie nadania stopnia doktora;
3) rozpatrywanie odwołań od decyzji o odmowie nadania stopnia doktora habilitowanego;
4) ocena decyzji w sprawie nabycia uprawnień równoważnych, o których mowa w art. 226 równoważność uprawnień ust. 1;
4a) rozpatrywanie wniosków o wyrażenie zgody na skrócenie okresu na wystąpienie z ponownym wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego;
5) podejmowanie czynności w postępowaniu w sprawie nadania tytułu profesora, o których mowa w art. 228 postępowanie w sprawie nadania tytułu profesora i art. 230 wniosek o nadanie tytułu profesora;
6) sprawowanie nadzoru nad podmiotami doktoryzującymi i podmiotami habilitującymi w zakresie zgodności z prawem:
a) uchwał w sprawach, o których mowa w art. 192 postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora ust. 2 i 3 oraz art. 221 postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego ust. 14,
b) postępowań w sprawie nadania stopnia doktora lub doktora habilitowanego;
6a) podejmowanie uchwał w sprawach, o których mowa w art. 5 klasyfikacja dziedzin nauki oraz dyscyplin naukowych i artystycznych ust. 4;
7) wydawanie opinii w innych sprawach przedstawionych przez ministra.
2. W sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 2–4, RDN wydaje decyzje po zasięgnięciu opinii co najmniej 2 recenzentów.

W ramach nadzoru, o którym mowa w art. 238 zadania RDN ust. 1 pkt 6, RDN może:
1) żądać informacji i wyjaśnień od podmiotów doktoryzujących i podmiotów habilitujących;
2) stwierdzać nieważność uchwał w sprawach, o których mowa w art. 192 postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora ust. 2 i 3 oraz art. 221 postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego ust. 14;
3) wznawiać postępowania administracyjne w sprawach nadania stopnia doktora i doktora habilitowanego.

1. Zespół, o którym mowa w art. 235 organy RDN ust. 5, wskazuje kandydatów na recenzentów w liczbie stanowiącej co najmniej trzykrotność liczby recenzentów wyznaczanych przez RDN w danej sprawie.
1a. RDN sporządza listę kandydatów na recenzentów, wskazanych zgodnie z ust. 1. Kolejność kandydatów na liście ustala się w drodze losowania.
2. Recenzenci są wyznaczani przez RDN według kolejności na liście, o której mowa w ust. 1a.

1. Jakość kształcenia na studiach podlega ewaluacji przeprowadzanej przez PKA.
2. Ewaluacji dokonuje się w formie oceny programowej lub oceny kompleksowej.

1. Ocena programowa polega na cyklicznej ocenie jakości kształcenia na kierunku studiów.
2. Przeprowadzając ocenę programową, bierze się pod uwagę w szczególności:
1) programy studiów i standardy kształcenia;
2) kadrę dydaktyczną i naukową;
3) infrastrukturę wykorzystywaną do realizacji programu studiów;
4) współpracę z otoczeniem społeczno-gospodarczym;
5) umiędzynarodowienie;
6) wsparcie studentów w procesie uczenia się.
3. Ocenę programową przeprowadza się z inicjatywy PKA, na wniosek uczelni lub niezwłocznie na wniosek ministra.
4. Ocena programowa kończy się wydaniem oceny pozytywnej albo negatywnej.
5. Pozytywna ocena programowa jest wydawana na okres do 6 lat.
6. Jeżeli uczelnia uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie oceny programowej, wydaje się ocenę negatywną.

1. Ocena kompleksowa polega na ocenie działań na rzecz zapewniania jakości kształcenia w uczelni.
2. Przeprowadzając ocenę kompleksową, bierze się pod uwagę w szczególności skuteczność działań na rzecz zapewniania jakości kształcenia w uczelni we wszystkich dziedzinach, w których prowadzone jest kształcenie.
3. Ocenę kompleksową przeprowadza się na wniosek uczelni posiadającej wyłącznie pozytywne oceny programowe albo pozytywną ocenę kompleksową.
4. PKA podejmuje decyzję o przeprowadzeniu oceny kompleksowej albo odmowie jej przeprowadzenia z uwzględnieniem wyników ocen programowych.
5. Ocena kompleksowa kończy się wydaniem oceny pozytywnej albo odmową wydania oceny pozytywnej.
6. Pozytywna ocena kompleksowa jest wydawana na okres od 3 do 8 lat.
7. PKA, wydając pozytywną ocenę kompleksową, może wskazać dziedziny, w których jakość kształcenia jest szczególnie wysoka. W okresie, o którym mowa w ust. 6, na kierunkach studiów przyporządkowanych do dyscyplin w ramach tych dziedzin nie przeprowadza się oceny programowej, chyba że z wnioskiem o jej przeprowadzenie wystąpi minister.
8. W przypadku odmowy wydania pozytywnej oceny kompleksowej, uczelnia nie może wystąpić o przeprowadzenie takiej oceny przez okres 5 lat, chyba że PKA wskaże krótszy termin.

Przeprowadzając ocenę programową albo ocenę kompleksową, PKA może:
1) wydać ocenę na podstawie oceny, akredytacji lub certyfikatu podmiotu dokonującego ocen jakości kształcenia:
a) zarejestrowanego w Europejskim Rejestrze Instytucji Działających na rzecz Zapewniania Jakości w Szkolnictwie Wyższym (EQAR) lub
b) z którym PKA zawarła umowę o uznawalności ocen;
2) uwzględnić ocenę, akredytację lub certyfikat międzynarodowego lub krajowego podmiotu dokonującego ocen jakości kształcenia.

1. Prezydium PKA podejmuje uchwały na podstawie opinii zespołu, o którym mowa w art. 254 zespoły PKA ust. 1 pkt 1, sporządzonej na podstawie:
1) recenzji – w przypadku spraw, o których mowa w art. 258 zadania KPA ust. 1 pkt 1, 2 i 7;
2) raportu zespołu oceniającego i stanowiska uczelni – w przypadku spraw, o których mowa w art. 258 zadania KPA ust. 1 pkt 3 i 4.
2. Prezydium podejmuje uchwały w sprawach, o których mowa w art. 258 zadania KPA ust. 1 pkt 1, 2 i 7, w terminie 2 miesięcy od dnia wpływu wniosku do PKA.
3. Do członków PKA oraz ekspertów stosuje się odpowiednio przepisy art. 24 wyłączenie pracownika organu od udziału w postępowaniu Kpa. Wyłączenia eksperta dokonuje przewodniczący PKA.
4. Strona niezadowolona z uchwały w sprawie, o której mowa w art. 258 zadania KPA ust. 1 pkt 1–4, może zwrócić się, w terminie 14 dni od dnia doręczenia uchwały, z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, informując o tym ministra.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, jest opiniowany przez zespół odwoławczy.
6. Przewodniczący zespołu odwoławczego uczestniczy z prawem głosu w posiedzeniach prezydium, na których są podejmowane uchwały w sprawach wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy.
7. Prezydium podejmuje uchwałę w sprawie, o której mowa w ust. 4, w terminie 45 dni od dnia wpływu wniosku do PKA.
8. Opinie i uchwały PKA, o których mowa w art. 258 zadania KPA ust. 1 pkt 1–4 i 7, są przekazywane ministrowi oraz ministrom nadzorującym uczelnie, w terminie 7 dni.

Jeżeli PKA wydała negatywną ocenę jakości kształcenia na kierunku studiów, uczelnia, o której mowa w art. 53 kierunki, poziomy i profile kształcenia uczelni ust. 7–9, zaprzestaje prowadzenia studiów na tym kierunku z końcem semestru, w którym uchwała stała się ostateczna. Jeżeli do końca semestru pozostało mniej niż 3 miesiące, uczelnia zaprzestaje prowadzenia studiów na tym kierunku z końcem kolejnego semestru.

1. Uchwałę dotyczącą oceny programowej lub oceny kompleksowej wraz z uzasadnieniem oraz raport zespołu oceniającego wraz ze stanowiskiem uczelni PKA udostępnia w BIP na swojej stronie podmiotowej, w terminie 14 dni od dnia, w którym uchwała stała się ostateczna.
2. Uchwałę dotyczącą oceny wraz z uzasadnieniem uczelnia udostępnia w BIP na swojej stronie podmiotowej.

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia, kryteria:
1) oceny programowej,
2) oceny kompleksowej
– mając na uwadze międzynarodowe standardy w zakresie zapewniania jakości kształcenia oraz potrzebę zapewnienia właściwych wzorców oceny.

1. W przypadku studiów, o których mowa w art. 60 studia prowadzone wspólnie z inną uczelnią lub instytucją ust. 1, prowadzonych z zagraniczną uczelnią lub instytucją naukową, ocena jakości kształcenia jest przeprowadzana przez PKA albo inny podmiot zarejestrowany w Europejskim Rejestrze Instytucji Działających na rzecz Zapewniania Jakości w Szkolnictwie Wyższym (EQAR), wskazany w umowie, o której mowa w tym przepisie. Ocena jest przeprowadzana zgodnie z międzynarodowymi standardami w zakresie zapewniania jakości kształcenia na studiach wspólnych.
2. W przypadku pozytywnego wyniku oceny, o której mowa w ust. 1, w okresie, na który przyznano tę ocenę, nie przeprowadza się oceny programowej, chyba że z wnioskiem o jej przeprowadzenie wystąpi minister.

PKA może przyznawać certyfikaty stanowiące potwierdzenie osiągnięcia wyróżniającego poziomu kształcenia w uczelni, na zasadach określonych w statucie.

1. PKA jest instytucją działającą niezależnie na rzecz doskonalenia jakości kształcenia.
2. W skład PKA wchodzi:
1) nie więcej niż 100 członków;
2) przewodniczący PSRP.
3. Członków PKA powołuje minister.
4. Kandydatów na członków PKA mogą zgłosić uczelnie, Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego, zwana dalej „RGNiSW”, Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich, Konferencja Rektorów Publicznych Uczelni Zawodowych, Konferencja Rektorów Zawodowych Szkół Polskich, prezydium PKA, PSRP, ogólnokrajowe stowarzyszenia naukowe i organizacje pracodawców.
5. Członkiem PKA może być osoba, która:
1) ma nieposzlakowaną opinię i przestrzega zasad etyki naukowej;
2) posiada co najmniej stopień doktora i osiągnięcia dydaktyczne, a w przypadku kandydata zgłoszonego przez organizację pracodawców – wykształcenie wyższe;
3) nie ukończyła 70. roku życia do dnia rozpoczęcia kadencji;
4) spełnia wymagania, o których mowa w art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 1 pkt 1–5.
6. Członkiem PKA nie może być:
1) członek KEN;
2) założyciel;
3) rektor;
4) członek rady uczelni;
5) pracownik Biura PKA.
7. Rektor, na wniosek członka PKA będącego nauczycielem akademickim, może zwolnić go całkowicie lub częściowo z obowiązków dydaktycznych.

1. Kadencja PKA trwa 4 lata i rozpoczyna się w dniu 1 stycznia.
2. Przewodniczący PKA stwierdza wygaśnięcie mandatu członka PKA w przypadku:
1) śmierci;
2) złożenia rezygnacji;
3) niezłożenia oświadczenia lustracyjnego albo informacji lustracyjnej;
4) niespełniania choćby jednego z wymagań określonych w art. 251 skład PKA ust. 5 i 6;
5) nieuczestniczenia w pracach PKA przez okres dłuższy niż 6 miesięcy.
3. W przypadku wygaśnięcia mandatu członka PKA minister może powołać nowego członka, który pełni funkcję do końca kadencji.

1. PKA działa przez swoje organy.
2. Organami PKA są:
1) przewodniczący;
2) prezydium.
3. W skład prezydium wchodzą:
1) przewodniczący;
2) sekretarz PKA;
3) przewodniczący zespołów, o których mowa w art. 254 zespoły PKA ust. 1 pkt 1;
4) przewodniczący PSRP;
5) przedstawiciel organizacji pracodawców.
4. Przewodniczącego PKA powołuje spośród członków PKA i odwołuje minister.
5. Przewodniczący PKA i członek prezydium PKA nie mogą pełnić swoich funkcji dłużej niż przez 2 następujące po sobie kadencje.

1. W skład PKA wchodzą:
1) zespoły działające w ramach dziedzin i zespół do spraw kształcenia nauczycieli;
2) zespół odwoławczy.
2. W skład zespołu odwoławczego wchodzą członkowie PKA – co najmniej po 1 przedstawicielu każdej dziedziny. Członkostwa w tym zespole nie można łączyć z członkostwem w zespole, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.

1. Przewodniczący PKA zwołuje posiedzenia PKA i im przewodniczy, reprezentuje ją na zewnątrz oraz podpisuje uchwały PKA.
2. W pracach PKA mogą uczestniczyć eksperci, a w pracach zespołu oceniającego także inna osoba pełniąca funkcję sekretarza. Do ekspertów stosuje się odpowiednio przepisy art. 251 skład PKA ust. 5 i 6, a do ekspertów będących studentami – art. 251 skład PKA ust. 5 pkt 1 i 4.
3. Kandydat na eksperta urodzony przed dniem 1 sierpnia 1972 r. składa przewodniczącemu PKA oświadczenie dotyczące pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z tymi organami w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 lipca 1990 r.

1. Statut PKA określa w szczególności:
1) organizację i sposób działania PKA;
2) szczegółowe zadania organów PKA;
3) szczegółowe kryteria i tryb dokonywania oceny programowej i oceny kompleksowej;
4) zasady doboru kierunków studiów do oceny programowej w danym roku;
5) zasady i tryb powoływania ekspertów;
6) zasady przyznawania certyfikatów.
2. Statut uchwala PKA na posiedzeniu plenarnym.
3. Statut wchodzi w życie, jeżeli minister nie zgłosi, w terminie 30 dni od dnia jego otrzymania, zastrzeżeń co do zgodności z prawem.

1. Obsługę PKA zapewnia Biuro PKA.
2. Biuro PKA jest państwową jednostką budżetową finansowaną ze środków ustalanych w części budżetu państwa, której dysponentem jest minister.
3. Biurem PKA kieruje dyrektor, którego powołuje i odwołuje przewodniczący PKA. Powołanie dyrektora następuje po przeprowadzeniu konkursu. Pozostałych pracowników zatrudnia dyrektor po przeprowadzeniu otwartego i konkurencyjnego naboru.
4. Szczegółowy zakres działalności Biura PKA oraz jego organizację określa regulamin organizacyjny nadany przez przewodniczącego PKA.

1. Do zadań PKA należy:
1) wyrażanie opinii w sprawie wpisu uczelni niepublicznej do ewidencji;
2) wyrażanie opinii w sprawie spełnienia warunków prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu oraz związku studiów ze strategią uczelni;
3) przeprowadzanie oceny programowej;
4) przeprowadzanie oceny kompleksowej;
5) prowadzenie działalności analitycznej, szkoleniowej oraz upowszechnianie dobrych praktyk w zakresie jakości kształcenia;
6) współpraca z krajowymi i międzynarodowymi instytucjami i organizacjami działającymi w obszarze szkolnictwa wyższego;
7) wydawanie opinii w innych sprawach przedstawionych przez ministra.
2. PKA może zwracać się do uczelni o udzielenie wyjaśnień i informacji oraz przeprowadzać wizytacje uczelni.
3. (uchylony)

1. Jakość kształcenia w szkole doktorskiej podlega ewaluacji przeprowadzanej przez KEN.
2. Ewaluacja odbywa się nie rzadziej niż co 6 lat według harmonogramu ustalonego przez KEN.
3. Ewaluacja może być przeprowadzona w innym terminie na wniosek ministra.
4. Ewaluacji dokonują eksperci posiadający znaczący dorobek naukowy lub artystyczny powoływani przez przewodniczącego KEN, w tym co najmniej jeden zatrudniony w zagranicznej uczelni lub instytucji naukowej, oraz jeden doktorant powołany spośród kandydatów wskazanych przez Krajową Reprezentację Doktorantów, zwaną dalej „KRD”.

Pierwszą ewaluację jakości kształcenia w szkole doktorskiej przeprowadza się po upływie co najmniej 5 lat od dnia rozpoczęcia kształcenia w ramach tej szkoły. Na wniosek ministra ewaluacja może być przeprowadzona przed upływem tego terminu.

Przy ewaluacji uwzględnia się następujące kryteria:
1) adekwatność programu kształcenia oraz indywidualnych planów badawczych do efektów uczenia się dla kwalifikacji na poziomie 8 PRK oraz ich realizację;
2) sposób weryfikacji efektów uczenia się dla kwalifikacji na poziomie 8 PRK;
3) kwalifikacje nauczycieli akademickich lub pracowników naukowych prowadzących kształcenie w szkole doktorskiej;
4) jakość procesu rekrutacji;
5) jakość opieki naukowej lub artystycznej i wsparcia w prowadzeniu działalności naukowej;
6) rzetelność przeprowadzania oceny śródokresowej;
7) umiędzynarodowienie;
8) skuteczność kształcenia doktorantów.

1. Wynikiem ewaluacji jest ocena dokonana przez zespół oceniający na podstawie raportu samooceny, przygotowanego w językach polskim i angielskim przez podmiot prowadzący szkołę doktorską, oraz wizytacji.
2. KEN podejmuje uchwałę w sprawie oceny, o której mowa w ust. 1.
3. Ocena może być pozytywna albo negatywna.
4. Podmiot niezadowolony z oceny może zgłosić zastrzeżenia do tej oceny, w terminie 30 dni od dnia doręczenia uchwały w sprawie oceny.
5. KEN rozpatruje zastrzeżenia do oceny. W rozpatrywaniu zastrzeżeń nie mogą brać udziału eksperci, którzy uczestniczyli w przeprowadzaniu ewaluacji.
6. Po rozpatrzeniu zastrzeżeń KEN podejmuje uchwałę, w której odnosi się do zastrzeżeń oraz utrzymuje w mocy albo zmienia ocenę.
7. Przewodniczący KEN przekazuje uchwałę, o której mowa w ust. 6, ministrowi oraz ministrowi nadzorującemu podmiot, w którym została przeprowadzona ewaluacja.
8. Minister oraz podmiot prowadzący szkołę doktorską udostępniają w BIP na swojej stronie podmiotowej uchwałę, o której mowa w ust. 2 i 6.

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe kryteria ewaluacji jakości kształcenia w szkole doktorskiej oraz sposób jej przeprowadzania, mając na uwadze specyfikę kształcenia w szkole doktorskiej.

W przypadku oceny negatywnej uczelnia, instytut PAN, instytut badawczy oraz instytut międzynarodowy traci możliwość prowadzenia szkoły doktorskiej, której dotyczy ocena, z końcem roku akademickiego, w którym ta ocena stała się ostateczna. Przepisy art. 206 obowiązek zapewnienia możliwości kontynuowania kształcenia w innej szkole doktorskiej stosuje się.

1. Ewaluacji podlega jakość działalności naukowej prowadzonej przez:
1) uczelnię akademicką, instytut PAN oraz instytut międzynarodowy;
2) uczelnię zawodową, instytut badawczy oraz podmiot, o którym mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 8, posiadający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Ewaluacja obejmuje osiągnięcia wszystkich pracowników prowadzących działalność naukową w podmiotach, o których mowa w ust. 1.
3. Ewaluację w stosunku do podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przeprowadza się na wniosek.
4. Ewaluację przeprowadza się w ramach dyscypliny w podmiocie zatrudniającym według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok przeprowadzenia ewaluacji co najmniej 12 pracowników prowadzących działalność naukową w danej dyscyplinie, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy związanej z prowadzeniem działalności naukowej w tej dyscyplinie.
5. Pracownik prowadzący działalność naukową, w terminie 14 dni od dnia zatrudnienia, nie później niż do dnia 31 grudnia roku, w którym został zatrudniony, składa oświadczenie upoważniające zatrudniający go podmiot do zaliczenia go do liczby pracowników, o których mowa w ust. 4. W przypadku zmiany dyscypliny oświadczenie składa się niezwłocznie. Oświadczenie można złożyć tylko w jednym podmiocie i w nie więcej niż 2 dyscyplinach, o których mowa w art. 343 wykaz nauczycieli akademickich i osób prowadzących zajęcia lub działalność naukową ust. 7 i 8.
6. Ewaluacją obejmuje się osiągnięcia, które powstały w związku z zatrudnieniem lub odbywaniem kształcenia w podmiocie.
7. Ewaluacją obejmuje się także osiągnięcia artystyczne, które powstały bez związku z zatrudnieniem lub odbywaniem kształcenia w podmiocie.
8. W przypadku gdy ewaluacja jakości działalności naukowej obejmuje osiągnięcia związane z prowadzeniem badań naukowych lub prac rozwojowych na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa objętych ochroną informacji niejawnych, ewaluację w zakresie dotyczącym tych osiągnięć przeprowadza się w sposób uwzględniający ich specyfikę.
9. Osiągnięcie, o którym mowa w ust. 6, może stanowić w szczególności:
1) monografia naukowa wydana przez wydawnictwo publikujące recenzowane monografie naukowe;
2) artykuł naukowy opublikowany w:
a) czasopiśmie naukowym publikującym recenzowane artykuły lub recenzowanych materiałach z konferencji międzynarodowej, ujętych w międzynarodowych bazach czasopism naukowych o największym zasięgu,
b) czasopiśmie naukowym będącym przedmiotem projektów finansowanych w ramach programu „Wsparcie dla czasopism naukowych”, o którym mowa w art. 401 program „Wsparcie dla czasopism naukowych”.
10. Wydawnictwom, czasopismom i materiałom z konferencji, o których mowa w ust. 9, przypisuje się punkty będące miarą ich renomy. Czasopismom i materiałom z konferencji przypisuje się dyscypliny naukowe.
11. Monografie naukowe i artykuły naukowe uwzględnia się w ewaluacji, jeżeli informacje o nich są umieszczone w bazie danych dostępnej za pośrednictwem elektronicznego identyfikatora naukowca zgodnego z międzynarodowymi standardami określonego na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 353 rozporządzenie w sprawie zakresu danych w bazach danych Systemu POL-on pkt 1. Informacje wprowadzają do bazy danych osoby prowadzące działalność naukową.
12. Na potrzeby ewaluacji osiągnięcia jednej osoby mogą być wykazywane w ramach nie więcej niż 2 dyscyplin, przy czym dane osiągnięcie może być wykazane przez osobę będącą jego autorem tylko raz i tylko w ramach jednej dyscypliny.
13. Osoba, której osiągnięcia są wykazywane na potrzeby ewaluacji, składa oświadczenie upoważniające dany podmiot do wykazania tych osiągnięć w ramach poszczególnych dyscyplin, o których mowa w art. 343 wykaz nauczycieli akademickich i osób prowadzących zajęcia lub działalność naukową ust. 7 i 8, a w przypadku doktoranta:
1) w dyscyplinie, w której jest przygotowywana rozprawa doktorska, albo
2) w jednej z dyscyplin zawierających się w dziedzinie, w której jest przygotowywana rozprawa doktorska.
14. Ewaluacji nie przeprowadza się w stosunku do pomocniczej jednostki naukowej PAN i podmiotów niespełniających wymagań określonych w ust. 4.

1. Ewaluację przeprowadza się co 4 lata.
2. Ewaluacja obejmuje okres 4 lat poprzedzających rok jej przeprowadzenia.

1. Podstawowymi kryteriami ewaluacji są:
1) poziom naukowy lub artystyczny prowadzonej działalności;
2) efekty finansowe badań naukowych i prac rozwojowych;
3) wpływ działalności naukowej na funkcjonowanie społeczeństwa i gospodarki.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje osiągnięć naukowych i artystycznych uwzględnianych w ewaluacji jakości działalności naukowej, definicje monografii naukowej i artykułu naukowego, szczegółowe kryteria i sposób oceny osiągnięć, sposób określania kategorii naukowej, a także sposób przeprowadzania ewaluacji, mając na uwadze specyfikę prowadzenia działalności naukowej w ramach dziedzin, zwłaszcza w zakresie nauk społecznych, humanistycznych i teologicznych, oraz specyfikę osiągnięć, o których mowa w art. 265 ewaluacja jakości działalności naukowej ust. 8, porównywalność wyników osiąganych przez podmioty w ramach dyscyplin, a także rzetelność i przejrzystość ewaluacji;
2) sposób sporządzania wykazów:
a) wydawnictw, o których mowa w art. 265 ewaluacja jakości działalności naukowej ust. 9 pkt 1, oraz sposób ustalania i przypisywania im liczby punktów, mając na uwadze uznaną renomę wydawnictw oraz ich podział na grupy odpowiadające ich randze,
b) czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych, o których mowa w art. 265 ewaluacja jakości działalności naukowej ust. 9 pkt 2, oraz sposób ustalania i przypisywania im liczby punktów, mając na uwadze uznaną renomę czasopism i materiałów z konferencji.
3. Wykazy, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządza minister i udostępnia w BIP na swojej stronie podmiotowej. Sporządzając wykaz, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. b, minister przypisuje czasopismom i materiałom z konferencji dyscypliny naukowe.

1. KEN podejmuje uchwałę w sprawie proponowanych kategorii naukowych na podstawie wyników ewaluacji.
2. Przewodniczący KEN przekazuje ministrowi uchwałę, o której mowa w ust. 1, w terminie 7 dni od dnia jej podjęcia.

1. Minister, biorąc pod uwagę uchwałę, o której mowa w art. 268 uchwała KEN w sprawie proponowanych kategorii naukowych ust. 1, w drodze decyzji administracyjnej, przyznaje kategorię naukową A+, A, B+, B albo C, przy czym kategoria A+ jest kategorią najwyższą, a kategoria C – najniższą.
2. Kategoria naukowa jest przyznawana na okres do dnia, w którym decyzja o przyznaniu kategorii naukowej w ramach kolejnej ewaluacji stanie się ostateczna. W przypadku gdy podmiot nie jest objęty kolejną ewaluacją w danej dyscyplinie, traci kategorię naukową z końcem roku, w którym rozpoczęła się ta ewaluacja.
2a. W przypadku zmiany nazwy dyscypliny, w której podmiotowi została przyznana kategoria naukowa, kategorię przyznaną w dyscyplinie przed zmianą jej nazwy uważa się za kategorię w dyscyplinie po zmianie jej nazwy, zgodnie z przyporządkowaniem dokonanym przez RDN na podstawie art. 5 klasyfikacja dziedzin nauki oraz dyscyplin naukowych i artystycznych ust. 4 pkt 2.
2b. W przypadku włączenia dyscypliny, w której podmiotowi została przyznana kategoria naukowa, do innej dyscypliny albo do innych dyscyplin wskazanych przez RDN zgodnie z art. 5 klasyfikacja dziedzin nauki oraz dyscyplin naukowych i artystycznych ust. 4 pkt 3, podmiot ten zachowuje przyznaną kategorię do dnia, w którym decyzja o przyznaniu kategorii naukowej w ramach kolejnej ewaluacji jakości działalności naukowej w dyscyplinie, do której dana dyscyplina została włączona, albo w co najmniej 1 z dyscyplin, do których dana dyscyplina została włączona, stanie się ostateczna. Jeżeli podmiot nie jest objęty kolejną ewaluacją jakości działalności naukowej w dyscyplinie, do której dana dyscyplina została włączona, albo w co najmniej 1 z dyscyplin, do których dana dyscyplina została włączona, traci kategorię naukową przyznaną w dyscyplinie, która została włączona, z końcem roku, w którym rozpoczęła się ta ewaluacja.
2c. Niezależnie od zachowania przyznanej kategorii naukowej zgodnie z ust. 2b:
1) od dnia włączenia dyscypliny do innej dyscypliny albo do innych dyscyplin nie wszczyna się postępowań w sprawie nadania stopnia doktora i stopnia doktora habilitowanego w dyscyplinie, która została włączona;
2) postępowania w sprawie nadania stopnia doktora i stopnia doktora habilitowanego wszczęte przed dniem włączenia dyscypliny do innej dyscypliny albo do innych dyscyplin, prowadzi się w dyscyplinie, która została włączona, na zasadach dotychczasowych do dnia zakończenia tych postępowań.
3. Minister wydaje decyzję w sprawie przyznania kategorii naukowej w terminie do dnia 31 lipca roku następującego po ostatnim roku okresu objętego ewaluacją.
4. Od decyzji przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.
5. Wniosek jest opiniowany przez KEN w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania wniosku przekazanego przez ministra.
6. W przypadku połączenia, o którym mowa w art. 35 tworzenie uczelni publicznej ust. 3 i art. 43 połączenie uczelni niepublicznych ust. 1, oraz włączenia, o którym mowa w art. 35 tworzenie uczelni publicznej ust. 4–6 i art. 44 włączenie niepublicznej uczelni do innej uczelni niepublicznej ust. 1, uczelnia utworzona w wyniku połączenia oraz uczelnia, do której włączono inny podmiot, zachowuje kategorię naukową najwyższą z posiadanych w danej dyscyplinie odpowiednio przez podmioty uczestniczące w połączeniu oraz podmioty uczestniczące we włączeniu. Przepis stosuje się odpowiednio w przypadku połączenia instytutów badawczych, instytutów PAN lub instytutów międzynarodowych oraz włączenia do nich innego podmiotu.

Do postępowań w sprawie przyznania kategorii naukowej nie stosuje się przepisów art. 10 zasada czynnego udziału stron w postępowaniu, art 35–37, art. 61 wszczęcie postępowania administracyjnego § 4, art. 79a składanie dodatkowych dowodów, art. 81 udowodnienie okoliczności faktycznej oraz art 96a–96n Kpa.

1. KEN powołuje minister.
2. W skład KEN wchodzą:
1) po 3 przedstawicieli poszczególnych dziedzin;
2) 7 osób z doświadczeniem w zakresie polityki naukowej.
3. Członkowie KEN, o których mowa w ust. 2 pkt 1, są powoływani spośród osób, o których mowa w ust. 4.
4. Uczelnia, instytut PAN, instytut badawczy oraz instytut międzynarodowy mogą zgłosić po jednym kandydacie w każdej dziedzinie, w ramach której prowadzą działalność naukową, jeżeli:
1) co najmniej w 1 dyscyplinie w danej dziedzinie posiadają kategorię naukową A+, A albo B+ albo uprawnienie nadane w trybie określonym w art. 226a nadawanie uprawnień do nadawania stopnia doktora i doktora habilitowanego ust. 1 oraz
2) nie posiadają kategorii naukowej C.
5. Kadencja KEN trwa 4 lata i rozpoczyna się w dniu 1 stycznia. Ta sama osoba może być członkiem KEN nie dłużej niż przez 2 kolejne kadencje.
5a. W przypadku zmiany w klasyfikacji dziedzin i dyscyplin polegającej na:
1) wyodrębnieniu nowej dziedziny,
2) włączeniu dziedziny do innej dziedziny albo do innych dziedzin
– KEN działa w dotychczasowym składzie do końca kadencji, w trakcie której wyodrębnienie albo włączenie nastąpiło.
6. Pracami KEN kieruje przewodniczący, wskazany przez ministra spośród członków KEN.
7. Obsługę KEN zapewnia urząd obsługujący ministra.

1. Członkiem KEN może być osoba, która:
1) ma nieposzlakowaną opinię i przestrzega zasad etyki naukowej;
2) nie popełniła czynu określonego w art. 115 naruszanie cudzych praw autorskich ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stwierdzonego prawomocnym wyrokiem;
3) posiada co najmniej stopień doktora;
4) aktywnie uczestniczy w realizacji badań naukowych i ma znaczące osiągnięcia w tym zakresie;
5) nie ukończyła 70. roku życia do dnia rozpoczęcia kadencji KEN;
6) spełnia wymagania, o których mowa w art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 1 pkt 1–6.
2. Członkiem KEN nie może być:
1) członek PKA;
2) członek RDN;
3) członek Komitetu Polityki Naukowej, zwanego dalej „KPN”;
4) rektor;
5) (uchylony)
6) Prezes i wiceprezes PAN;
7) przewodniczący lub wiceprzewodniczący RGNiSW;
8) dyrektor instytutu PAN;
9) dyrektor instytutu badawczego;
10) dyrektor instytutu międzynarodowego;
11) Sekretarz Generalny Akademii Kopernikańskiej;
12) Dyrektor Centrum Badawczego Mikołaja Kopernika.

1. Przewodniczący KEN stwierdza wygaśnięcie mandatu członka KEN w przypadku:
1) śmierci;
2) złożenia rezygnacji;
3) niezłożenia oświadczenia lustracyjnego albo informacji lustracyjnej;
4) niespełniania choćby jednego z wymagań określonych w art. 272 wymogi wobec członków KEN ust. 1 pkt 1–3 i 6 oraz ust. 2;
5) niewykonywania pracy w KEN przez okres dłuższy niż 6 miesięcy.
2. W przypadku wygaśnięcia mandatu członka KEN minister może powołać nowego członka, który pełni funkcję do końca kadencji.

1. Do zadań KEN należy:
1) przeprowadzanie ewaluacji jakości działalności naukowej, o której mowa w art. 265 ewaluacja jakości działalności naukowej;
2) przygotowanie projektów wykazów, o których mowa w art. 267 kryteria ewaluacji jakości działalności naukowej ust. 2 pkt 2;
3) przedstawianie ministrowi propozycji kategorii naukowych dla podmiotów poddanych ewaluacji;
4) sporządzanie opinii i ocen w sprawach określonych przez ministra lub z własnej inicjatywy;
5) ewaluacja jakości kształcenia w szkole doktorskiej;
6) sporządzanie analiz w zakresie ewaluacji jakości działalności naukowej i jakości kształcenia w szkołach doktorskich;
7) współpraca z krajowymi i międzynarodowymi instytucjami zajmującymi się ewaluacją jakości działalności naukowej.
2. W pracach KEN mogą uczestniczyć eksperci. Do ekspertów stosuje się odpowiednio przepis art. 272 wymogi wobec członków KEN ust. 1.
3. Kandydat na eksperta urodzony przed dniem 1 sierpnia 1972 r. składa przewodniczącemu KEN oświadczenie dotyczące pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z tymi organami w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 lipca 1990 r.

1. Nauczyciel akademicki podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za przewinienie dyscyplinarne stanowiące czyn uchybiający obowiązkom nauczyciela akademickiego lub godności zawodu nauczyciela akademickiego.
1a. Nie stanowi przewinienia dyscyplinarnego wyrażanie przekonań religijnych, światopoglądowych lub filozoficznych.
2. Ustanie zatrudnienia w uczelni nie wyłącza odpowiedzialności dyscyplinarnej za przewinienie dyscyplinarne popełnione w trakcie tego zatrudnienia.
3. Odpowiedzialność, o której mowa w niniejszym rozdziale, nie wyłącza odpowiedzialności dyscyplinarnej lub zawodowej przewidzianej w odrębnych przepisach.

1. Karami dyscyplinarnymi są:
1) upomnienie;
2) nagana;
3) nagana z obniżeniem wynagrodzenia zasadniczego o 10%–25% na okres od miesiąca do 2 lat;
4) pozbawienie prawa do wykonywania zadań promotora, recenzenta oraz członka komisji w postępowaniach w sprawie nadania stopnia doktora, stopnia doktora habilitowanego oraz tytułu profesora na okres od roku do 5 lat;
5) pozbawienie prawa do pełnienia funkcji kierowniczych w uczelniach na okres od 6 miesięcy do 5 lat;
6) wydalenie z pracy w uczelni;
7) wydalenie z pracy w uczelni z zakazem wykonywania pracy w uczelniach na okres od 6 miesięcy do 5 lat;
8) pozbawienie prawa do wykonywania zawodu nauczyciela akademickiego na okres 10 lat.
2. Za jedno przewinienie dyscyplinarne orzeka się jedną karę dyscyplinarną, a za kilka przewinień orzeka się jedną karę, najsurowszą.
3. Informację o prawomocnym orzeczeniu kary dyscyplinarnej, o której mowa w ust. 1 pkt 4–8, zamieszcza się w systemie, o którym mowa w art. 342 Zintegrowany System Informacji o Szkolnictwie Wyższym i Nauce POL-on (system POL-on) ust. 1.

1. Rzeczników dyscyplinarnych w uczelni powołuje rektor spośród nauczycieli akademickich posiadających co najmniej stopień doktora.
2. Minister powołuje 28 rzeczników dyscyplinarnych spośród nauczycieli akademickich, z których:
1) 14 reprezentuje każdą z dziedzin i posiada stopień doktora habilitowanego lub tytuł profesora;
2) 14 posiada co najmniej stopień doktora w zakresie nauk prawnych.
3. Rzecznik dyscyplinarny, o którym mowa w ust. 2, jest właściwy w sprawach dotyczących czynów nauczycieli akademickich pełniących funkcje rektora, przewodniczącego uczelnianej komisji dyscyplinarnej, przewodniczącego i członka komisji dyscyplinarnej przy RGNiSW oraz przewodniczącego i członka komisji dyscyplinarnej przy ministrze.
4. Kadencja rzeczników dyscyplinarnych trwa 4 lata i rozpoczyna się w przypadku rzeczników powoływanych przez:
1) rektora – w dniu 1 stycznia roku następującego po roku, w którym rozpoczęła się kadencja rektora;
2) ministra – w dniu 1 stycznia.
5. Rzecznik dyscyplinarny jest związany poleceniami organu, który go powołał, w zakresie rozpoczęcia prowadzenia sprawy. Polecenia nie mogą dotyczyć czynności podejmowanych przez rzecznika w ramach prowadzonych spraw.

1. W postępowaniach dyscyplinarnych orzekają uczelniane komisje dyscyplinarne, komisja dyscyplinarna przy RGNiSW oraz komisja dyscyplinarna przy ministrze.
2. Uczelniana komisja dyscyplinarna pochodzi z wyboru. Tryb wyboru i skład komisji określa statut uczelni.
3. Komisję dyscyplinarną przy RGNiSW wybiera RGNiSW. Tryb wyboru i skład komisji określa statut RGNiSW.
4. W skład uczelnianej komisji dyscyplinarnej oraz komisji dyscyplinarnej przy RGNiSW wchodzi co najmniej 1 student.
5. Komisję dyscyplinarną przy ministrze powołuje minister spośród nauczycieli akademickich reprezentujących wszystkie dziedziny i posiadających co najmniej stopień doktora.
6. Osoba pełniąca funkcję organu uczelni może być członkiem komisji dyscyplinarnej po upływie 4 lat od zaprzestania pełnienia tej funkcji.
7. Komisje dyscyplinarne są niezawisłe w zakresie orzekania oraz niezależne od organów władzy publicznej i organów uczelni. Komisje dyscyplinarne samodzielnie ustalają stan faktyczny i rozstrzygają zagadnienia prawne i nie są związane rozstrzygnięciami innych organów stosujących prawo, z wyjątkiem prawomocnego skazującego wyroku sądu oraz opinii komisji do spraw etyki w nauce PAN.

W postępowaniu dyscyplinarnym orzekają:
1) w pierwszej instancji:
a) uczelniana komisja dyscyplinarna – w przypadku gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o zastosowanie kary określonej w art. 276 kary dyscyplinarne ust. 1 pkt 2 albo 3 wobec nauczyciela akademickiego innego niż wymieniony w art. 277 rzecznicy dyscyplinarni ust. 3,
b) komisja dyscyplinarna przy RGNiSW – w przypadku nauczyciela akademickiego:
– w stosunku do którego rzecznik dyscyplinarny wniósł o zastosowanie kary określonej w art. 276 kary dyscyplinarne ust. 1 pkt 4–8,
– wymienionego w art. 277 rzecznicy dyscyplinarni ust. 3;
2) w drugiej instancji – komisja dyscyplinarna przy ministrze.

Kadencja komisji dyscyplinarnej trwa 4 lata i rozpoczyna się w przypadku:
1) uczelnianej komisji dyscyplinarnej – z początkiem kadencji senatu uczelni;
2) komisji dyscyplinarnej przy RGNiSW oraz komisji dyscyplinarnej przy ministrze – w dniu 1 stycznia.

Obsługę komisji dyscyplinarnej przy RGNiSW, komisji dyscyplinarnej przy ministrze oraz rzeczników dyscyplinarnych powołanych przez ministra zapewnia urząd obsługujący ministra.

Rektor, po otrzymaniu zawiadomienia o popełnieniu czynu mającego znamiona przewinienia dyscyplinarnego lub powzięciu w inny sposób informacji o możliwości popełnienia takiego czynu, może:
1) skierować sprawę do mediacji – w przypadku gdy wskutek czynu zaistniał spór między osobą, której dotyczy zawiadomienie lub informacja, a pokrzywdzonym;
2) nałożyć karę upomnienia – w przypadku gdy czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne mniejszej wagi i udowodnienie winy nie wymaga przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego;
3) polecić rzecznikowi dyscyplinarnemu, w drodze postanowienia, rozpoczęcie prowadzenia sprawy.

1. Mediację prowadzi się za zgodą osoby, której czynu dotyczy zawiadomienie lub informacja, o których mowa w art. 282 czynności rektora po uzyskaniu informacji o przewinieniu dyscyplinarnym, oraz pokrzywdzonego.
2. Mediację prowadzi nauczyciel akademicki wskazany przez rektora.
3. Nauczyciel akademicki prowadzący mediację sporządza sprawozdanie z jej wyników i przekazuje je rektorowi.
4. W przypadku gdy w wyniku mediacji zostanie zawarta ugoda, podpisuje ją również nauczyciel akademicki prowadzący mediację i dołącza do sprawozdania, o którym mowa w ust. 3.
5. W przypadku gdy w wyniku mediacji nie zostanie zawarta ugoda, rektor poleca rzecznikowi dyscyplinarnemu, w drodze postanowienia, rozpoczęcie prowadzenia sprawy.

1. W przypadku gdy czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne mniejszej wagi, karę upomnienia nakłada się po uprzednim wysłuchaniu nauczyciela akademickiego.
2. Nauczyciel akademicki ukarany karą upomnienia może wnieść odwołanie do sądu pracy, właściwego dla siedziby uczelni. Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o ukaraniu.
3. Karę upomnienia uważa się za niebyłą po roku od dnia doręczenia zawiadomienia o ukaraniu. Rektor może, z własnej inicjatywy lub na wniosek zakładowej organizacji związkowej reprezentującej nauczyciela akademickiego, uznać karę za niebyłą przed upływem tego terminu.
4. W przypadku wydania przez sąd pracy orzeczenia o uchyleniu kary upomnienia albo uznania tej kary za niebyłą, odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa się z akt osobowych nauczyciela akademickiego.

1. Postanowienie o poleceniu rozpoczęcia prowadzenia sprawy doręcza się rzecznikowi dyscyplinarnemu i osobie, której czynu dotyczy zawiadomienie lub informacja, o których mowa w art. 282 czynności rektora po uzyskaniu informacji o przewinieniu dyscyplinarnym.
2. Na postanowienie o poleceniu rozpoczęcia prowadzenia sprawy osobie, której czynu dotyczy zawiadomienie lub informacja, o których mowa w art. 282 czynności rektora po uzyskaniu informacji o przewinieniu dyscyplinarnym, przysługuje zażalenie do komisji dyscyplinarnej przy ministrze, w przypadku gdy sprawa objęta postanowieniem dotyczy wyrażania przez tę osobę przekonań religijnych, światopoglądowych lub filozoficznych.
3. Zażalenie, o którym mowa w ust. 2, wnosi się za pośrednictwem rzecznika dyscyplinarnego, któremu zostało wydane polecenie rozpoczęcia prowadzenia sprawy, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Rzecznik dyscyplinarny przekazuje zażalenie, o którym mowa w ust. 2, komisji dyscyplinarnej przy ministrze w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.
4. Komisja dyscyplinarna przy ministrze rozpatruje zażalenie, o którym mowa w ust. 2, w terminie 21 dni od dnia jego doręczenia.
5. Komisja dyscyplinarna przy ministrze, w drodze postanowienia:
1) uchyla postanowienie o poleceniu rozpoczęcia prowadzenia sprawy – w przypadku gdy sprawa objęta tym postanowieniem dotyczy wyrażania przekonań religijnych, światopoglądowych lub filozoficznych;
2) utrzymuje w mocy postanowienie o poleceniu rozpoczęcia prowadzenia sprawy – w pozostałych przypadkach.
6. Na postanowienie komisji dyscyplinarnej przy ministrze, o którym mowa w ust. 5, rektorowi i osobie, której czynu dotyczy zawiadomienie lub informacja, o których mowa w art. 282 czynności rektora po uzyskaniu informacji o przewinieniu dyscyplinarnym, przysługuje zażalenie do Sądu Apelacyjnego w Warszawie – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia. Do zażalenia stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 1550, z późn. zm.) dotyczące zażalenia. Na postanowienie sądu apelacyjnego nie służy skarga kasacyjna.
7. Wniesienie zażalenia, o którym mowa w ust. 6, nie wstrzymuje prowadzenia sprawy.

1. Rzecznik dyscyplinarny rozpoczyna prowadzenie sprawy z urzędu lub na polecenie organu, który go powołał.
1a. W przypadku, o którym mowa w art. 284a postanowienie o poleceniu rozpoczęcia prowadzenia sprawy, rzecznik dyscyplinarny rozpoczyna prowadzenie sprawy odpowiednio po:
1) bezskutecznym upływie terminu na wniesienie zażalenia, o którym mowa w art. 284a postanowienie o poleceniu rozpoczęcia prowadzenia sprawy ust. 2;
2) doręczeniu postanowienia komisji dyscyplinarnej przy ministrze o utrzymaniu w mocy postanowienia o poleceniu rozpoczęcia prowadzenia sprawy.
2. Rzecznik dyscyplinarny dokonuje czynności w zakresie niezbędnym do sporządzenia:
1) postanowienia o wszczęciu albo odmowie wszczęcia postępowania wyjaśniającego albo
2) wniosku do rektora o ukaranie karą, o której mowa w art. 276 kary dyscyplinarne ust. 1 pkt 1, w przypadku gdy czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne mniejszej wagi.

1. Stronami w postępowaniu wyjaśniającym są osoba, której czynu dotyczy postępowanie wyjaśniające, i pokrzywdzony lub osoba, która zawiadomiła o popełnieniu czynu mającego znamiona przewinienia dyscyplinarnego.
2. Osoba, której czynu dotyczy postępowanie wyjaśniające, ma prawo do:
1) składania wyjaśnień;
2) odmowy składania wyjaśnień;
3) odmowy odpowiedzi na poszczególne pytania;
4) korzystania z pomocy wybranego obrońcy;
5) zgłaszania wniosków dowodowych;
6) zapoznania się po zakończeniu postępowania dowodowego w postępowaniu wyjaśniającym z zebranymi dowodami i zgłoszenia wniosku o jego uzupełnienie w terminach wyznaczonych przez rzecznika dyscyplinarnego.

1. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania polecenia organu, który go powołał, lub powzięcia w inny sposób informacji o popełnieniu czynu mającego znamiona przewinienia dyscyplinarnego.
1a. W przypadku, o którym mowa w art. 284a postanowienie o poleceniu rozpoczęcia prowadzenia sprawy, termin, o którym mowa w ust. 1, biegnie odpowiednio od dnia:
1) bezskutecznego upływu terminu na wniesienie zażalenia, o którym mowa w art. 284a postanowienie o poleceniu rozpoczęcia prowadzenia sprawy ust. 2;
2) doręczenia postanowienia komisji dyscyplinarnej przy ministrze o utrzymaniu w mocy postanowienia o poleceniu rozpoczęcia prowadzenia sprawy.
2. Postępowanie wyjaśniające wszczyna się z urzędu w przypadku czynu polegającego na:
1) przywłaszczeniu sobie autorstwa albo wprowadzeniu w błąd co do autorstwa całości lub części cudzego utworu albo artystycznego wykonania;
2) rozpowszechnieniu, bez podania nazwiska lub pseudonimu twórcy, cudzego utworu w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania;
3) rozpowszechnieniu, bez podania nazwiska lub pseudonimu twórcy, cudzego artystycznego wykonania albo publicznym zniekształceniu takiego utworu, artystycznego wykonania, fonogramu, wideogramu lub nadania;
4) naruszeniu cudzych praw autorskich lub praw pokrewnych w sposób inny niż określony w pkt 1–3;
5) sfałszowaniu badań naukowych lub ich wyników lub dokonaniu innego oszustwa naukowego;
6) przyjęciu lub żądaniu korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy w związku z pełnieniem funkcji lub zajmowaniem stanowiska w uczelni;
7) powołaniu się na wpływy w uczelni, instytucji państwowej, samorządowej lub jednostce organizacyjnej dysponującej środkami publicznymi albo wywoływaniu przekonania innej osoby lub utwierdzaniu jej w przekonaniu o istnieniu takich wpływów i podjęciu się pośrednictwa w załatwieniu sprawy w zamian za korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę;
8) udzieleniu albo obietnicy udzielenia korzyści majątkowej lub osobistej w zamian za pośrednictwo w załatwieniu sprawy w uczelni przez wywarcie wpływu na decyzję, działanie lub zaniechanie osoby pełniącej funkcję lub zajmującej stanowisko w uczelni, w związku z pełnieniem tej funkcji lub zajmowaniem stanowiska.
3. W postępowaniu wyjaśniającym może być przeprowadzone postępowanie mediacyjne.
4. Rzecznik dyscyplinarny może ograniczyć czynności dowodowe w postępowaniu wyjaśniającym do przesłuchania osoby, której czynu dotyczy to postępowanie, i pokrzywdzonego oraz przeprowadzenia i utrwalenia w protokołach czynności, których nie będzie można powtórzyć.
5. Jeżeli świadek, biegły lub osoba, której czynu dotyczy postępowanie wyjaśniające, bez usprawiedliwienia nie stawi się na wezwanie rzecznika dyscyplinarnego albo świadek lub biegły bezpodstawnie odmawia zeznań, rzecznik dyscyplinarny może zwrócić się do sądu rejonowego, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby wezwanej, o nałożenie kary pieniężnej w wysokości do 1500 zł za nieusprawiedliwione niestawiennictwo albo za odmowę zeznań. Świadek, biegły lub osoba, której czynu dotyczy postępowanie wyjaśniające, nie podlegają tej karze, jeżeli nie byli uprzedzeni o skutkach niestawiennictwa albo odmowy złożenia zeznań.
6. Postępowanie wyjaśniające kończy się, w terminie 6 miesięcy od dnia jego wszczęcia:
1) skierowaniem do właściwej komisji dyscyplinarnej wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego;
2) wnioskiem do rektora o ukaranie karą, o której mowa w art. 276 kary dyscyplinarne ust. 1 pkt 1, w przypadku gdy czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne mniejszej wagi;
3) wydaniem postanowienia o umorzeniu postępowania wyjaśniającego.
7. Jeżeli w ocenie rzecznika dyscyplinarnego czyn ma znamiona przestępstwa, rzecznik informuje o tym rektora.

1. Postępowania wyjaśniającego nie wszczyna się po upływie 5 lat od popełnienia czynu.
2. Jeżeli czyn zawiera znamiona przestępstwa, postępowanie wyjaśniające może być wszczęte do upływu okresu przedawnienia karalności tego przestępstwa.
3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do postępowania wyjaśniającego wobec nauczyciela akademickiego, któremu zarzuca się popełnienie czynu, o którym mowa w art. 287 wszczęcie postępowania wyjaśniającego ust. 2 pkt 1–5.

1. Na postanowienie o umorzeniu postępowania wyjaśniającego, w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia, osobie, której czynu dotyczy to postępowanie, osobie, która zawiadomiła o popełnieniu czynu mającego znamiona przewinienia dyscyplinarnego, pokrzywdzonemu oraz organowi, który polecił rozpoczęcie prowadzenia sprawy, przysługuje zażalenie do właściwej komisji dyscyplinarnej, o której mowa w art. 279 orzekanie w postępowaniu dyscyplinarnym pkt 1.
2. Jeżeli po uwzględnieniu zażalenia i uchyleniu postanowienia o umorzeniu postępowania wyjaśniającego, o którym mowa w ust. 1, rzecznik dyscyplinarny wyda takie samo postanowienie, przysługuje na nie zażalenie do komisji dyscyplinarnej przy ministrze. Zażalenie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia.
3. W przypadku uwzględnienia zażalenia i uchylenia postanowienia o umorzeniu postępowania wyjaśniającego, o którym mowa w ust. 2, minister poleca prowadzenie postępowania wyjaśniającego rzecznikowi dyscyplinarnemu powołanemu przez ministra, a w przypadku gdy postanowienie o umorzeniu wydał rzecznik dyscyplinarny powołany przez ministra – innemu rzecznikowi dyscyplinarnemu powołanemu przez ministra.
4. Rzecznik dyscyplinarny, o którym mowa w ust. 3, wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania wyjaśniającego, na które nie przysługuje zażalenie, albo kieruje wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego do komisji dyscyplinarnej przy RGNiSW.

W przypadku gdy:
1) zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca prowadzenie postępowania wyjaśniającego lub
2) wszczęto postępowanie przygotowawcze lub postępowanie sądowe dotyczące czynu będącego przedmiotem postępowania wyjaśniającego
– rzecznik dyscyplinarny może wydać postanowienie o zawieszeniu postępowania wyjaśniającego na czas trwania przeszkody, postępowania przygotowawczego lub postępowania sądowego.

1. Komisje dyscyplinarne orzekają w składzie co najmniej 3 członków.
2. W składzie orzekającym komisji dyscyplinarnej przy ministrze co najmniej 1 z członków posiada co najmniej stopień doktora w zakresie nauk prawnych.
3. Przewodniczącym składu orzekającego jest nauczyciel akademicki posiadający stopień naukowy albo stopień w zakresie sztuki nie niższy niż stopień obwinionego, a w przypadku gdy obwiniony posiada tytuł profesora – nauczyciel akademicki posiadający tytuł profesora.

1. Stronami w postępowaniu dyscyplinarnym są obwiniony i rzecznik dyscyplinarny.
2. Do obwinionego stosuje się odpowiednio przepisy art. 286 strony w postępowaniu wyjaśniającym ust. 2.

1. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się na wniosek rzecznika dyscyplinarnego.
2. W postępowaniu dyscyplinarnym może być przeprowadzone postępowanie mediacyjne.
3. Posiedzenie komisji dyscyplinarnej może odbyć się pod nieobecność obwinionego lub rzecznika dyscyplinarnego, o ile zostali oni prawidłowo zawiadomieni o terminie i miejscu posiedzenia.
4. W przypadku gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o orzeczenie kary, o której mowa w art. 276 kary dyscyplinarne ust. 1 pkt 6–8, a obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, przewodniczący składu orzekającego komisji dyscyplinarnej wyznacza obrońcę z urzędu spośród nauczycieli akademickich.
5. Rozprawa dyscyplinarna jest jawna tylko dla pracowników danej uczelni, przedstawicieli samorządu studentów i doktorantów, jeżeli przewinienie dyscyplinarne dotyczy praw studenta lub doktoranta, pokrzywdzonego, przedstawicieli RGNiSW, przedstawicieli ministra oraz, za zgodą obwinionego, dla przedstawiciela związku zawodowego, którego obwiniony jest członkiem.
6. Jeżeli świadek lub biegły bez usprawiedliwienia nie stawi się na wezwanie komisji dyscyplinarnej albo bezpodstawnie odmawia zeznań, przewodniczący składu orzekającego komisji dyscyplinarnej może zwrócić się do sądu rejonowego, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby wezwanej, o nałożenie kary pieniężnej w wysokości do 1500 zł za nieusprawiedliwione niestawiennictwo albo za odmowę zeznań. Świadek lub biegły nie podlegają tej karze, jeżeli nie byli uprzedzeni o skutkach niestawiennictwa albo odmowy złożenia zeznań.

1. Orzeczenia komisji dyscyplinarnej zapadają zwykłą większością głosów składu orzekającego.
2. Komisja dyscyplinarna orzeka o:
1) uniewinnieniu obwinionego;
2) odstąpieniu od wymierzenia kary dyscyplinarnej;
3) ukaraniu obwinionego;
4) umorzeniu postępowania dyscyplinarnego.
3. Postępowanie dyscyplinarne umarza się, w przypadku gdy:
1) społeczna szkodliwość przewinienia dyscyplinarnego jest znikoma;
2) obwiniony w chwili popełnienia przewinienia dyscyplinarnego był niepoczytalny;
3) obwiniony zmarł;
4) nastąpiło przedawnienie karalności;
5) postępowanie dyscyplinarne co do tego samego przewinienia dyscyplinarnego tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się.
4. Postępowanie dyscyplinarne może być umorzone, jeżeli orzeczenie kary dyscyplinarnej byłoby oczywiście niecelowe ze względu na rodzaj i wysokość kary lub innego środka prawomocnie orzeczonych za ten sam czyn w innym postępowaniu, a interes pokrzywdzonego temu się nie sprzeciwia.

1. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej, o której mowa w art. 279 orzekanie w postępowaniu dyscyplinarnym pkt 1, stronom przysługuje odwołanie do komisji dyscyplinarnej przy ministrze, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem.
2. Od prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej przy ministrze stronom przysługuje odwołanie do Sądu Apelacyjnego w Warszawie - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Do odwołania stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego dotyczące apelacji. Od orzeczenia sądu apelacyjnego nie służy skarga kasacyjna.

1. Postępowanie dyscyplinarne zakończone prawomocnym orzeczeniem można wznowić, jeżeli:
1) w związku z postępowaniem dopuszczono się rażącego naruszenia prawa, które mogło mieć wpływ na treść orzeczenia;
2) po wydaniu orzeczenia ujawniono nowe fakty lub dowody nieznane w chwili jego wydania, wskazujące na to, że obwiniony jest niewinny, ukarano go za czyn niebędący przewinieniem dyscyplinarnym lub za popełnienie innego przewinienia dyscyplinarnego lub bezpodstawnie umorzono postępowanie dyscyplinarne;
3) w trakcie postępowania naruszono przepisy, przez co uniemożliwiono lub w poważnym stopniu utrudniono obwinionemu korzystanie z prawa do obrony albo orzeczenie wydała komisja w niewłaściwym składzie, albo zasiadała w niej osoba podlegająca wyłączeniu;
4) uchylono lub istotnie zmieniono treść prawomocnego orzeczenia stanowiącego podstawę umorzenia postępowania zgodnie z art. 294 orzeczenia komisji dyscyplinarnej ust. 4.
2. Wznowienie nie może nastąpić z przyczyny wymienionej w ust. 1 pkt 1, jeżeli była ona przedmiotem rozpoznania przez sąd, o którym mowa w art. 295 odwołanie od orzeczenia komisji dyscyplinarnej ust. 2.
3. Wznowienie postępowania dyscyplinarnego na niekorzyść obwinionego nie jest dopuszczalne po jego śmierci albo po upływie 5 lat od popełnienia czynu będącego podstawą orzeczenia, a gdy czyn stanowił przestępstwo – po upływie okresu przedawnienia karalności tego przestępstwa lub w przypadku wykonania kary i jej zatarcia.
4. Wniosek o wznowienie postępowania dyscyplinarnego mogą składać, w terminie 30 dni od dnia powzięcia wiadomości o przyczynie uzasadniającej wznowienie: obwiniony, obrońca, rzecznik dyscyplinarny, a po śmierci obwinionego lub gdy zachodzą uzasadnione wątpliwości co do jego poczytalności – także jego małżonek, krewny w linii prostej, brat lub siostra.
5. Rozprawa dyscyplinarna jest jawna tylko dla osób, o których mowa w art. 293 zasady prowadzenia postępowania dyscyplinarnego ust. 5, a także dla osoby, na żądanie której prowadzi się postępowanie, w przypadku gdy obwiniony zmarł lub gdy zachodzą uzasadnione wątpliwości co do jego poczytalności.

W przypadku gdy wszczęto postępowanie przygotowawcze lub postępowanie sądowe dotyczące czynu będącego przedmiotem postępowania dyscyplinarnego, postępowanie to może zostać zawieszone na czas trwania postępowania przygotowawczego lub postępowania sądowego.

1. Przedawnienie karalności następuje po upływie 5 lat od wszczęcia postępowania dyscyplinarnego.
2. Jeżeli czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie karalności następuje w terminach określonych w przepisach odrębnych.
3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do czynów, o których mowa w art. 287 wszczęcie postępowania wyjaśniającego ust. 2 pkt 1–5. Karalność tych czynów nie podlega przedawnieniu.

1. Komisja dyscyplinarna doręcza orzeczenie wraz z uzasadnieniem stronom postępowania i przekazuje je rektorowi uczelni zatrudniającej nauczyciela akademickiego oraz ministrowi, w terminie 30 dni od dnia jego wydania.
2. Informację o prawomocnym orzeczeniu w sprawach czynów, o których mowa w art. 287 wszczęcie postępowania wyjaśniającego ust. 2 pkt 1–5, komisja dyscyplinarna przekazuje podmiotowi, o którym mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 2 pkt 2 i 3.

1. Kary dyscyplinarne określone w art. 276 kary dyscyplinarne ust. 1:
1) pkt 1–3 – ulegają zatarciu po upływie 3 lat,
2) pkt 4–7 – ulegają zatarciu po upływie 5 lat,
3) pkt 8 – ulegają zatarciu po upływie 15 lat
– od dnia ich wykonania, jeżeli w tym okresie osoba ukarana nie została ponownie ukarana dyscyplinarnie albo skazana przez sąd za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.
2. Komisja dyscyplinarna, która orzekła karę dyscyplinarną, na wniosek ukaranego złożony nie wcześniej niż po upływie 2 lat od dnia wykonania kary może postanowić o jej zatarciu.

W sprawach przewinień dyscyplinarnych, które mogą stanowić naruszenie zasad etyki w nauce, komisja dyscyplinarna może zwrócić się o wydanie opinii do komisji do spraw etyki w nauce PAN. Opinia wiąże w zakresie ustalenia, czy czyn ma znamiona czynu, o którym mowa w art. 287 wszczęcie postępowania wyjaśniającego ust. 2 pkt 1–5.

1. Rektor może zawiesić w pełnieniu obowiązków nauczyciela akademickiego, przeciwko któremu wszczęto postępowanie karne lub dyscyplinarne, jeżeli ze względu na wagę i wiarygodność przedstawionych zarzutów celowe jest odsunięcie go od wykonywania obowiązków.
2. Nauczyciel akademicki zostaje z mocy prawa zawieszony w pełnieniu obowiązków z dniem jego tymczasowego aresztowania.
3. Zawieszenie w pełnieniu obowiązków nie może trwać dłużej niż 6 miesięcy. Okres zawieszenia może być przedłużany o kolejne 6 miesięcy, w przypadku gdy przeciwko nauczycielowi akademickiemu toczy się nadal postępowanie karne.
4. Od decyzji o zawieszeniu w pełnieniu obowiązków nauczycielowi akademickiemu przysługuje odwołanie do sądu pracy właściwego dla siedziby uczelni.

1. Wynagrodzenie zasadnicze nauczyciela akademickiego w okresie zawieszenia w pełnieniu obowiązków może ulec obniżeniu nie więcej niż o 50%, a tymczasowo aresztowanego ulega obniżeniu nie więcej niż o 50%, począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zawieszenie. W okresie zawieszenia w pełnieniu obowiązków nie przysługują zmienne składniki wynagrodzenia, o których mowa w art. 136 wynagrodzenie pracownika uczelni publicznej ust. 2.
2. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne lub karne zakończy się umorzeniem z powodu braku dowodów winy albo orzeczeniem lub wyrokiem uniewinniającym, nauczycielowi akademickiemu wypłaca się część wynagrodzenia, o którą zostało ono obniżone.

Uczelnia oraz minister mogą zapewnić osobom powołanym albo wybranym do pełnienia funkcji rzecznika dyscyplinarnego oraz członka komisji dyscyplinarnej ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywania ich zadań.

Do postępowań w sprawach odpowiedzialności dyscyplinarnej nauczycieli akademickich, w zakresie nieuregulowanym w ustawie, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 37, 1222 i 1248), z wyłączeniem art. 82 obrońca.

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb prowadzenia mediacji, postępowania wyjaśniającego i postępowania dyscyplinarnego w sprawach odpowiedzialności dyscyplinarnej nauczycieli akademickich, a także sposób wykonywania kar dyscyplinarnych i ich zatarcia, mając na uwadze konieczność zapewnienia rzetelności, obiektywności, przejrzystości i sprawności prowadzenia postępowań.

1. Student podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie przepisów obowiązujących w uczelni oraz za czyn uchybiający godności studenta.
2. Za ten sam czyn student nie może być ukarany jednocześnie przez rektora i komisję dyscyplinarną.

Karami dyscyplinarnymi są:
1) upomnienie;
2) nagana;
3) nagana z ostrzeżeniem;
4) zawieszenie w określonych prawach studenta na okres do 1 roku;
5) wydalenie z uczelni.

1. Rzecznika dyscyplinarnego do spraw studentów powołuje rektor spośród nauczycieli akademickich uczelni.
2. Rektor może powołać kilku rzeczników dyscyplinarnych do spraw studentów.
3. Do rzecznika dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy art. 277 rzecznicy dyscyplinarni ust. 4 pkt 1 oraz ust. 5.

1. W sprawach dyscyplinarnych studentów orzekają komisja dyscyplinarna oraz odwoławcza komisja dyscyplinarna, powołane spośród nauczycieli akademickich i studentów uczelni, w trybie określonym w statucie.
2. Do komisji dyscyplinarnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 278 komisje dyscyplinarne ust. 7 oraz art. 280 kadencja komisji dyscyplinarnych pkt 1.

Komisja dyscyplinarna orzeka w składzie złożonym z przewodniczącego składu orzekającego, którym jest nauczyciel akademicki, oraz w równej liczbie z nauczycieli akademickich i studentów.

1. Za przewinienie mniejszej wagi rektor może wymierzyć studentowi karę upomnienia, po uprzednim wysłuchaniu studenta lub jego obrońcy.
2. Student ukarany przez rektora karą upomnienia lub samorząd studencki może wnieść odwołanie do komisji dyscyplinarnej. Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o ukaraniu. Komisja dyscyplinarna może w tym przypadku wymierzyć tylko karę upomnienia.
3. W przypadku podejrzenia popełnienia przez studenta czynu, o którym mowa w art. 287 wszczęcie postępowania wyjaśniającego ust. 2 pkt 1–5, rektor niezwłocznie poleca przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego.
4. Jeżeli w wyniku postępowania wyjaśniającego zebrany materiał potwierdza popełnienie czynu, o którym mowa w ust. 5, rektor wstrzymuje postępowanie o nadanie tytułu zawodowego do czasu wydania orzeczenia przez komisję dyscyplinarną oraz składa zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa.
5. W przypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez studenta przestępstwa, rektor jednocześnie z poleceniem przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego może zawiesić studenta w prawach studenta do czasu wydania orzeczenia przez komisję dyscyplinarną.

1. Rzecznik dyscyplinarny do spraw studentów wszczyna postępowanie wyjaśniające na polecenie rektora, którego informuje o dokonanych ustaleniach.
2. Po zakończeniu postępowania wyjaśniającego rzecznik dyscyplinarny do spraw studentów umarza postępowanie lub kieruje do komisji dyscyplinarnej wniosek o ukaranie. Rzecznik dyscyplinarny może również złożyć wniosek do rektora o wymierzenie kary upomnienia.
3. Postanowienie o umorzeniu postępowania wyjaśniającego wymaga zatwierdzenia przez rektora. W przypadku odmowy zatwierdzenia postanowienia rektor może polecić innemu rzecznikowi dyscyplinarnemu do spraw studentów wszczęcie postępowania wyjaśniającego. Postanowienie tego rzecznika o umorzeniu postępowania wyjaśniającego jest ostateczne.

1. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna komisja dyscyplinarna na wniosek rzecznika dyscyplinarnego do spraw studentów.
2. Wymierzenie studentowi za ten sam czyn kary w postępowaniu karnym lub w postępowaniu w sprawach o wykroczenia nie stanowi przeszkody do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego.
3. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego po upływie 6 miesięcy od dnia uzyskania przez rektora informacji o popełnieniu czynu uzasadniającego nałożenie kary lub po upływie 3 lat od dnia jego popełnienia.
4. Jeżeli czyn zawiera znamiona przestępstwa, postępowanie może być wszczęte do upływu okresu przedawnienia karalności tego przestępstwa.
5. Przepisów ust. 3 i 4 nie stosuje się do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wobec studenta, któremu zarzuca się popełnienie czynu, o którym mowa w art. 287 wszczęcie postępowania wyjaśniającego ust. 2 pkt 1–5.
6. Do wznowienia postępowania dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy art. 296 wznowienie postępowania dyscyplinarnego ust. 1. Wznowienie nie może nastąpić z przyczyny wymienionej w art. 296 wznowienie postępowania dyscyplinarnego ust. 1 pkt 1, jeżeli była ona przedmiotem rozpoznania przez sąd, o którym mowa w art. 318 skarga od orzeczenia odwoławczej komisji dyscyplinarnej.
7. Wniosek o wznowienie postępowania dyscyplinarnego mogą wnieść osoba ukarana lub rzecznik dyscyplinarny do spraw studentów w terminie 30 dni od dnia powzięcia wiadomości o przyczynie uzasadniającej wznowienie.

1. Do stron postępowania wyjaśniającego stosuje się odpowiednio przepisy art. 286 strony w postępowaniu wyjaśniającym.
2. W przypadku gdy rzecznik dyscyplinarny do spraw studentów wnosi o orzeczenie kary, o której mowa w art. 308 kary dyscyplinarne studentów pkt 5, a obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę z urzędu spośród nauczycieli akademickich lub studentów uczelni.

1. Do stron postępowania dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy art. 292 strony w postępowaniu dyscyplinarnym.
2. Rozprawa przed komisją dyscyplinarną jest jawna.
3. Komisja dyscyplinarna wyłącza jawność rozprawy w całości lub w części, jeżeli jawność mogłaby naruszać dobre obyczaje albo jeżeli wymaga tego interes obwinionego, uczelni lub osób trzecich. Wyłączenie jawności nie obejmuje ogłoszenia orzeczenia.
4. Rektor lub komisja dyscyplinarna może zawiesić studenta w prawach studenta w przypadku uporczywego nieusprawiedliwionego niestawiania się na wezwanie rzecznika dyscyplinarnego do spraw studentów w postępowaniu wyjaśniającym lub na posiedzenie komisji dyscyplinarnej mimo prawidłowego zawiadomienia.

1. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej stronom przysługuje odwołanie.
2. Odwołanie wnosi się do odwoławczej komisji dyscyplinarnej w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia.

Od prawomocnego orzeczenia odwoławczej komisji dyscyplinarnej służy skarga do sądu administracyjnego.

1. Zatarcie kary dyscyplinarnej następuje po upływie 3 lat od uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu.
2. Organ, który orzekł karę dyscyplinarną, może orzec o jej zatarciu na wniosek ukaranego, złożony nie wcześniej niż po upływie roku od uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu.

Do postępowania wyjaśniającego i postępowania dyscyplinarnego wobec studentów w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, z wyłączeniem art. 82 obrońca.

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania wyjaśniającego i postępowania dyscyplinarnego w sprawach studentów, a także sposób wykonywania kar dyscyplinarnych i ich zatarcia, mając na uwadze konieczność zapewnienia rzetelności, obiektywności, przejrzystości i sprawności prowadzenia postępowań.

1. Doktorant podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie przepisów obowiązujących w podmiocie prowadzącym szkołę doktorską oraz za czyn uchybiający godności doktoranta. Do odpowiedzialności dyscyplinarnej doktorantów stosuje się odpowiednio przepisy art. 307 odpowiedzialność dyscyplinarna studenta ust. 2, art 308–320 oraz przepisy wydane na podstawie art. 321 rozporządzenie w sprawie postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego w sprawach studentów.
2. Komisja dyscyplinarna rozstrzygająca sprawę doktoranta orzeka w składzie złożonym z przewodniczącego składu orzekającego, którym jest nauczyciel akademicki albo pracownik naukowy, oraz w równej liczbie z doktorantów i nauczycieli akademickich albo pracowników naukowych.

1. Cudzoziemcy mogą podejmować i odbywać studia, kształcenie w szkołach doktorskich, studia podyplomowe, kształcenie specjalistyczne i inne formy kształcenia oraz uczestniczyć w prowadzeniu działalności naukowej lub w prowadzeniu kształcenia, na podstawie:
1) umów międzynarodowych, na zasadach określonych w tych umowach;
2) umów zawieranych z podmiotami zagranicznymi przez uczelnie, na zasadach określonych w tych umowach;
3) decyzji ministra;
4) decyzji dyrektora NAWA w odniesieniu do jej stypendystów;
5) decyzji dyrektora NCN o przyznaniu środków finansowych na realizację badań podstawowych w formie projektu badawczego, stażu lub stypendium, zakwalifikowanych do finansowania w drodze konkursu;
6) decyzji administracyjnej rektora, dyrektora instytutu PAN, dyrektora instytutu badawczego lub dyrektora instytutu międzynarodowego.
2. Minister może przyznać cudzoziemcowi stypendium, finansowanie lub dofinansowanie do kosztów opłat za usługi edukacyjne oraz ryczałt na koszty podróży, utrzymania i zakwaterowania. Środki finansowe są wypłacane za pośrednictwem NAWA.
3. Minister może upoważnić dyrektora NAWA do wydawania decyzji:
1) o których mowa w ust. 1 pkt 3;
2) w sprawach, o których mowa w ust. 2;
3) o których mowa w art. 324 zwolnienia cudzoziemców z opłat za studia ust. 1 pkt 2, dla cudzoziemców niebędących stypendystami NAWA.

1. Cudzoziemiec może być zwolniony z opłat, o których mowa w art. 79 opłaty pobierane przez uczelnię publiczną ust. 1 pkt 2, 3 i 5 oraz art. 163 opłaty i uwierzytelnianie dokumentów o przebiegu studiów podyplomowych i innych form kształcenia ust. 2, na zasadach określonych w umowie między uczelniami albo umowie międzynarodowej. Zwolnienie cudzoziemca z tych opłat może nastąpić również na podstawie:
1) decyzji administracyjnej rektora, dyrektora instytutu PAN lub dyrektora instytutu badawczego;
2) decyzji ministra lub decyzji dyrektora NAWA w odniesieniu do jej stypendystów.
2. Opłat, o których mowa w art. 79 opłaty pobierane przez uczelnię publiczną ust. 1 pkt 5, nie pobiera się od:
1) cudzoziemca – obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i członków ich rodzin, mieszkających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
1a) cudzoziemca – obywatela Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, o którym mowa w art. 10 wspólnota uczelni ust. 1 lit. b lub d Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.), oraz członków jego rodziny, mieszkających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) cudzoziemca, któremu udzielono zezwolenia na pobyt stały, lub rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej;
3) cudzoziemca, któremu udzielono zezwolenia na pobyt czasowy w związku z okolicznościami, o których mowa w art. 159 przesłanki obligatoryjnego udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu połączenia się z rodziną ust. 1 lub art. 186 przesłanki obligatoryjnego udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na inne okoliczności ust. 1 pkt 3 lub 4 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2024 r. poz. 769 i 1222);
4) cudzoziemca, który posiada status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej albo korzysta z ochrony czasowej albo ochrony uzupełniającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5) cudzoziemca – posiadacza certyfikatu poświadczającego znajomość języka polskiego jako obcego, o którym mowa w art. 11a urzędowe poświadczenie znajomości języka polskiego ust. 2 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz. U. z 2021 r. poz. 672 oraz z 2023 r. poz. 1672), co najmniej na poziomie biegłości językowej C1;
6) posiadacza Karty Polaka lub osoby, której wydano decyzję w sprawie stwierdzenia polskiego pochodzenia;
7) cudzoziemca będącego małżonkiem, wstępnym lub zstępnym obywatela Rzeczypospolitej Polskiej, mieszkającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
8) cudzoziemca, któremu udzielono zezwolenia na pobyt czasowy w związku z okolicznościami, o których mowa w art. 151 zezwolenie na pobyt czasowy w celu prowadzenia badań naukowych ust. 1 lub art. 151b zezwolenie na pobyt czasowy w celu mobilności długoterminowej naukowca ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z korzystaniem z mobilności krótkoterminowej naukowca na warunkach określonych w art. 156b dopuszczalność mobilności krótkoterminowej naukowca ust. 1 tej ustawy lub posiadającego wizę krajową w celu prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych.
3. O stypendium socjalne, o którym mowa w art. 86 stypendia studenckie ust. 1 pkt 1, i o kredyt studencki, o którym mowa w art. 98 kredyt studencki ust. 1, może ubiegać się cudzoziemiec, o którym mowa w ust. 2:
1) pkt 1 i 1a:
a) będący osobą pracującą na własny rachunek lub pracownikiem, o których mowa w art. 2 objaśnienie pojęć ustawowych pkt 5 i 7 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. z 2024 r. poz. 633),
b) który zachowuje prawo pobytu w przypadkach, o których mowa w art. 17 zachowanie prawa pobytu przysługującego pracownikowi lub osobie pracującej na własny rachunek ustawy, o której mowa w lit. a,
c) posiadający prawo stałego pobytu
– oraz członkowie jego rodziny, mieszkający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) pkt 2–8.
4. Za członków rodzin osób, o których mowa w ust. 850_2 pkt 1 i 1a oraz ust. 3 pkt 1, uważa się osoby wymienione w art. 2 misja systemu szkolnictwa wyższego i nauki pkt 4 ustawy, o której mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a.

1. Zatrudnienie cudzoziemca w podmiocie, o którym mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 1–7, do realizacji zadań związanych z kształceniem i prowadzeniem działalności naukowej następuje bez konieczności uzyskania zezwolenia i zgody organu zatrudnienia.
2. Osoba, o której mowa w ust. 1, podlega obowiązkowi ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego, a także korzysta z uprawnień na zasadach obowiązujących obywateli polskich pozostających w stosunku pracy.

1. Dyplom wydany przez uprawnioną uczelnię działającą w systemie szkolnictwa wyższego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) lub Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, potwierdzający ukończenie:
1) trzyletnich studiów lub studiów pierwszego stopnia trwających co najmniej 3 lata – potwierdza w Rzeczypospolitej Polskiej posiadanie wykształcenia na poziomie studiów pierwszego stopnia;
2) studiów drugiego stopnia – potwierdza w Rzeczypospolitej Polskiej posiadanie wykształcenia na poziomie studiów drugiego stopnia;
3) co najmniej czteroletnich studiów jednolitych – potwierdza w Rzeczypospolitej Polskiej posiadanie wykształcenia na poziomie studiów drugiego stopnia, jeżeli jest uważany za równorzędny dyplomowi ukończenia studiów drugiego stopnia w państwie wydania.
2. Jeżeli dyplom potwierdzający ukończenie studiów za granicą daje prawo do kontynuacji kształcenia na studiach drugiego stopnia lub ubiegania się o nadanie stopnia doktora w państwie, w którego systemie szkolnictwa wyższego działa uczelnia, która go wydała, uprawnia on w Rzeczypospolitej Polskiej odpowiednio do:
1) kontynuacji kształcenia na studiach drugiego stopnia lub na studiach podyplomowych, lub
2) ubiegania się o przyjęcie do szkoły doktorskiej lub o nadanie stopnia doktora.
3. Dyplom potwierdzający ukończenie studiów wydany przez zagraniczną uczelnię nie potwierdza posiadania w Rzeczypospolitej Polskiej wykształcenia na określonym poziomie studiów ani nie daje uprawnień, o których mowa w ust. 2, jeżeli:
1) instytucja, która go wydała, lub instytucja, w której było prowadzone kształcenie:
a) nie działa w systemie szkolnictwa wyższego żadnego państwa lub
b) w rozumieniu prawa wewnętrznego państwa, w którego systemie szkolnictwa wyższego działa ta instytucja, w dniu wydania dyplomu nie była akredytowaną uczelnią lub realizowała program studiów nieposiadający akredytacji;
2) program studiów albo jego część realizowano niezgodnie z przepisami państwa, w którym było prowadzone kształcenie.
4. Dyrektor NAWA udziela, na wniosek zainteresowanego podmiotu, pisemnej informacji o dyplomie wydanym przez zagraniczną uczelnię, o poziomie studiów i statusie uczelni.

1. Dyplom ukończenia studiów za granicą może być uznany za równoważny odpowiedniemu polskiemu dyplomowi i tytułowi zawodowemu na podstawie umowy międzynarodowej określającej równoważność, a w przypadku jej braku – w drodze postępowania nostryfikacyjnego.
2. Osoba, której dyplom został uznany za równoważny polskiemu dyplomowi i tytułowi, może posługiwać się odpowiednim polskim tytułem.
3. Ukończenie studiów na określonym poziomie przez cudzoziemca, który uzyskał status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą, lub cudzoziemca posiadającego zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 159 przesłanki obligatoryjnego udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu połączenia się z rodziną ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub obywatela polskiego, który przybył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium Ukrainy w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. do dnia określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 2 legalność pobytu obywatela Ukrainy na terytorium RP ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz. U. z 2024 r. poz. 167, z późn. zm.), lub obywatela Ukrainy przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którego pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest uznawany za legalny na podstawie art. 2 legalność pobytu obywatela Ukrainy na terytorium RP ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa, którzy nie dysponują dyplomem ukończenia studiów, może być potwierdzone w drodze postępowania w sprawie potwierdzenia ukończenia studiów na określonym poziomie.
4. Postępowanie nostryfikacyjne albo postępowanie, o którym mowa w ust. 3, wszczyna się na wniosek. Postępowanie prowadzi uczelnia posiadająca kategorię naukową A+, A albo B+ w dyscyplinie, której dotyczy wniosek.
5. Po przeprowadzeniu postępowania nostryfikacyjnego albo postępowania, o którym mowa w ust. 3, wydaje się zaświadczenie.
6. Za postępowanie pobierana jest opłata. Maksymalna wysokość opłaty wynosi 50% wynagrodzenia profesora. Uczelnia ustala warunki i tryb zwalniania z opłaty.
7. W przypadku stwierdzenia braku właściwości do przeprowadzenia postępowania, uczelnia wydaje postanowienie o odmowie jego przeprowadzenia, na które służy zażalenie. Opłaty, o której mowa w ust. 6, nie pobiera się.
8. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia:
1) dokumenty dołączane do wniosku,
2) szczegółowy tryb postępowania nostryfikacyjnego i postępowania, o którym mowa w ust. 3,
3) terminy załatwiania spraw w postępowaniu nostryfikacyjnym i postępowaniu, o którym mowa w ust. 3,
4) sposób wnoszenia opłaty,
5) wzór zaświadczenia wydawanego po przeprowadzeniu postępowania nostryfikacyjnego i postępowania, o którym mowa w ust. 3
– mając na uwadze konieczność zapewnienia sprawnego prowadzenia postępowań oraz różnorodność dokumentów potwierdzających ukończenie studiów występujących w obrocie międzynarodowym.

1. Stopień naukowy i stopień w zakresie sztuki nadany przez uprawnioną instytucję działającą w państwie członkowskim Unii Europejskiej, Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) lub Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym jest równoważny z odpowiednim stopniem naukowym lub stopniem w zakresie sztuki, o których mowa w ustawie.
2. Stopień doktora nadany przez Europejski Instytut Uniwersytecki, zgodnie z Konwencją powołującą Europejski Instytut Uniwersytecki, sporządzoną we Florencji dnia 19 kwietnia 1972 r., jest równoważny ze stopniem doktora.
3. Stopień naukowy i stopień w zakresie sztuki nadany przez instytucję inną niż ta, o której mowa w ust. 1 i 2, może być uznany za równoważny z odpowiednim polskim stopniem na podstawie umowy międzynarodowej, a w przypadku jej braku – w drodze postępowania nostryfikacyjnego.
3a. Stopień naukowy i stopień w zakresie sztuki nie może zostać uznany za równoważny z odpowiednim polskim stopniem, jeżeli:
1) instytucja, która go nadała:
a) nie działa w systemie szkolnictwa wyższego i nauki żadnego państwa lub
b) w rozumieniu prawa wewnętrznego państwa, w którego systemie szkolnictwa wyższego i nauki działa ta instytucja, w dniu nadania tego stopnia nie posiadała uprawnień do nadawania stopni naukowych lub stopni w zakresie sztuki;
2) kształcenie prowadzące do uzyskania tego stopnia albo część tego kształcenia realizowano niezgodnie z przepisami państwa, w którym kształcenie to było prowadzone.
4. Postępowanie nostryfikacyjne wszczyna się na wniosek. Postępowanie prowadzi podmiot posiadający kategorię naukową A+ albo A w dyscyplinie, której dotyczy wniosek, a jeżeli wniosek dotyczy dyscypliny nauk teologicznych – także Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie.
5. Po przeprowadzeniu postępowania nostryfikacyjnego wydaje się zaświadczenie.
6. Za postępowanie pobierana jest opłata. Maksymalna wysokość opłaty wynosi 50% wynagrodzenia profesora. W uzasadnionych przypadkach wnioskodawca może być zwolniony z opłaty. Podmiot, o którym mowa w ust. 4, ustala tryb zwalniania z opłaty.
7. W przypadku stwierdzenia braku właściwości do przeprowadzenia postępowania, podmiot, o którym mowa w ust. 4, wydaje postanowienie o odmowie jego przeprowadzenia, na które służy zażalenie. Opłaty, o której mowa w ust. 6, nie pobiera się.
8. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia:
1) dokumenty dołączane do wniosku,
2) szczegółowy tryb postępowania nostryfikacyjnego,
3) terminy załatwiania spraw,
4) sposób wnoszenia opłaty,
5) wzór zaświadczenia wydawanego po przeprowadzeniu postępowania nostryfikacyjnego
– mając na uwadze konieczność zapewnienia sprawnego przeprowadzania postępowań oraz różnorodność dokumentów potwierdzających nadanie stopnia występujących w obrocie międzynarodowym.

1. Instytucjami przedstawicielskimi środowiska szkolnictwa wyższego i nauki są:
1) RGNiSW;
2) Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich;
3) Konferencja Rektorów Publicznych Uczelni Zawodowych;
4) Konferencja Rektorów Zawodowych Szkół Polskich;
5) PSRP;
6) KRD.
2. Organy władzy publicznej zasięgają opinii instytucji przedstawicielskich w sprawach:
1) zasad działania i kierunków rozwoju systemu szkolnictwa wyższego i nauki, zarządzania uczelniami oraz w sprawach studentów, doktorantów i kadry naukowej;
2) projektu budżetu państwa w części dotyczącej szkolnictwa wyższego i nauki;
3) projektów aktów prawnych dotyczących systemu szkolnictwa wyższego i nauki.

1. RGNiSW współdziała z organami władzy publicznej w zakresie polityki naukowej państwa.
2. RGNiSW może współpracować z krajowymi i międzynarodowymi organizacjami działającymi w obszarze szkolnictwa wyższego i nauki.

1. W skład RGNiSW wchodzą:
1) 14 nauczycieli akademickich wybranych przez konferencje, o których mowa w art. 329 instytucje przedstawicielskie środowiska szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 2–4, spośród kandydatów wybranych przez uczelnie, z podziałem tej liczby pomiędzy konferencje proporcjonalnie do łącznej liczby studentów studiujących w uczelniach członkowskich każdej z tych konferencji;
2) 3 przedstawicieli PAN wybranych przez Prezydium PAN;
2a) 3 przedstawicieli Akademii Kopernikańskiej wybranych przez Prezydium Akademii;
3) 1 przedstawiciel instytutów badawczych i 1 przedstawiciel państwowych instytutów badawczych wybrani przez Radę Główną Instytutów Badawczych;
3a) 1 przedstawiciel Centrum Łukasiewicz i instytutów Sieci Łukasiewicz wskazany przez Prezesa Centrum Łukasiewicz spośród kandydatów zgłoszonych przez dyrektorów instytutów Sieci Łukasiewicz;
4) 4 studentów wybranych przez PSRP;
5) 2 doktorantów wybranych przez KRD;
6) 2 przedstawicieli pracowników wybranych przez reprezentatywne organizacje związków zawodowych;
7) 2 przedstawicieli pracodawców wybranych przez reprezentatywne organizacje pracodawców.
2. Nauczyciele akademiccy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, reprezentują wszystkie dziedziny.

1. Członkiem RGNiSW może być osoba, która:
1) ma nieposzlakowaną opinię i przestrzega zasad etyki naukowej;
2) nie ukończyła 70. roku życia do dnia rozpoczęcia kadencji RGNiSW;
3) spełnia wymagania, o których mowa w art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 1 pkt 1–5.
2. Członkiem RGNiSW nie może być:
1) członek PKA;
2) członek Rady Głównej Instytutów Badawczych;
3) założyciel;
4) osoba pełniąca funkcję organu uczelni;
5) dyrektor instytutu PAN;
5a) Sekretarz Generalny Akademii Kopernikańskiej;
6) dyrektor instytutu badawczego;
6a) dyrektor instytutu Sieci Łukasiewicz;
7) Prezes lub wiceprezes PAN;
7a) Prezes lub Wiceprezes Centrum Łukasiewicz;
8) prezes lub wiceprezes PAU;
9) dyrektor NAWA;
10) dyrektor NCBiR;
11) dyrektor NCN;
12) przewodniczący KEN;
13) przewodniczący RDN.

1. Kadencja RGNiSW rozpoczyna się w dniu 1 stycznia i trwa 4 lata. Przedstawiciele studentów i doktorantów są powoływani na członków RGNiSW na okres określony odpowiednio w statucie PSRP i KRD.
2. Ta sama osoba może pełnić funkcję członka RGNiSW nie dłużej niż przez 2 następujące po sobie kadencje.

1. RGNiSW kieruje przewodniczący.
2. Organizację i sposób działania RGNiSW oraz jej organy i ich kompetencje określa statut uchwalony przez RGNiSW na posiedzeniu plenarnym.
3. Rektor, na wniosek członka RGNiSW będącego nauczycielem akademickim, może zwolnić go całkowicie lub częściowo z obowiązków dydaktycznych.

1. Przewodniczący RGNiSW stwierdza wygaśnięcie mandatu członka RGNiSW w przypadku:
1) śmierci;
2) złożenia rezygnacji;
3) niezłożenia oświadczenia lustracyjnego albo informacji lustracyjnej;
4) niespełniania choćby jednego z wymagań określonych w art. 332 wymogi wobec członków RGNiSW;
5) nieuczestniczenia w pracach RGNiSW przez okres dłuższy niż 6 miesięcy.
2. W przypadku wygaśnięcia mandatu członka RGNiSW w trakcie kadencji dokonuje się na jego miejsce wyboru nowej osoby w sposób określony w art. 331 skład RGNiSW, na okres do końca kadencji. Okresu tego nie wlicza się do liczby kadencji, o której mowa w art. 333 kadencja RGNiSW ust. 2.

Obsługę RGNiSW zapewnia urząd obsługujący ministra.

1. Uczelnie akademickie mogą utworzyć Konferencję Rektorów Akademickich Szkół Polskich.
2. Publiczne uczelnie zawodowe mogą utworzyć Konferencję Rektorów Publicznych Uczelni Zawodowych.
3. Niepubliczne uczelnie zawodowe mogą utworzyć Konferencję Rektorów Zawodowych Szkół Polskich.
4. Konferencje współdziałają z organami władzy publicznej w sprawach dotyczących szkolnictwa wyższego, nauki i kultury.
5. Konferencje posiadają osobowość prawną.
6. Do konferencji stosuje się odpowiednio przepisy art. 10 statut stowarzyszenia ust. 1, art. 10a terenowe jednostki organizacyjne stowarzyszenia ust. 1 i 2, art. 11 walne zebranie członków stowarzyszenia, art. 25 nadzór nad działalnością stowarzyszeń, art. 28 uprawnienia organu nadzorującego w przypadku nieprawidłowości w działalności stowarzyszenia, art. 29 uprawnienia sądu w w razie wniosku organu nadzorującego oraz art 33–39 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2020 r. poz. 2261).
7. Organem nadzorującym konferencje jest minister.

1. Przedstawiciele samorządów studenckich tworzą PSRP, reprezentujący ogół studentów w Rzeczypospolitej Polskiej.
2. PSRP ma prawo do wyrażania opinii i przedstawiania wniosków w sprawach dotyczących ogółu studentów, w tym do opiniowania projektów aktów normatywnych dotyczących studentów.
3. Najwyższym organem PSRP jest zjazd delegatów.
4. W skład zjazdu delegatów wchodzą przedstawiciele samorządu studenckiego każdej uczelni.
5. Zjazd delegatów uchwala statut PSRP określający organizację i sposób działania PSRP.
6. Statut wchodzi w życie po stwierdzeniu przez ministra jego zgodności z przepisami prawa.
7. PSRP posiada osobowość prawną.
8. Do PSRP stosuje się odpowiednio przepisy art. 10 statut stowarzyszenia ust. 1, art. 10a terenowe jednostki organizacyjne stowarzyszenia ust. 1 i 2, art. 11 walne zebranie członków stowarzyszenia, art. 25 nadzór nad działalnością stowarzyszeń, art. 28 uprawnienia organu nadzorującego w przypadku nieprawidłowości w działalności stowarzyszenia, art. 29 uprawnienia sądu w w razie wniosku organu nadzorującego oraz art 33–39 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach.
9. Organem nadzorującym PSRP jest minister.
10. Minister przekazuje PSRP środki finansowe niezbędne do jego funkcjonowania w formie dotacji podmiotowej.
11. Roczne sprawozdanie finansowe PSRP podlega badaniu przez firmę audytorską.

1. Przedstawiciele samorządów doktorantów tworzą KRD, reprezentującą ogół doktorantów w Rzeczypospolitej Polskiej.
2. KRD ma prawo do wyrażania opinii i przedstawiania wniosków w sprawach dotyczących ogółu doktorantów, w tym do opiniowania projektów aktów normatywnych dotyczących doktorantów.
3. Najwyższym organem KRD jest zjazd delegatów.
4. KRD posiada osobowość prawną.
5. Do KRD stosuje się odpowiednio przepisy art. 338 Parlament Studentów Rzeczypospolitej Polskiej (PSRP) ust. 5, 6 i 9–11, a także odpowiednio przepisy art. 10 statut stowarzyszenia ust. 1, art. 10a terenowe jednostki organizacyjne stowarzyszenia ust. 1 i 2, art. 11 walne zebranie członków stowarzyszenia, art. 25 nadzór nad działalnością stowarzyszeń, art. 28 uprawnienia organu nadzorującego w przypadku nieprawidłowości w działalności stowarzyszenia, art. 29 uprawnienia sądu w w razie wniosku organu nadzorującego oraz art 33–39 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach.

1. KPN jest organem pomocniczym ministra w zakresie polityki naukowej państwa.
2. KPN przeprowadza ewaluację realizacji polityki naukowej państwa oraz opiniuje dokumenty przedstawione przez ministra. Wyniki ewaluacji przekazuje się Radzie Ministrów za pośrednictwem ministra.
3. W skład KPN wchodzi 12 członków, powołanych przez ministra.
4. Kadencja KPN trwa 5 lat. Ta sama osoba może pełnić funkcję członka KPN nie dłużej niż przez 2 kolejne kadencje.
5. Pracami KPN kieruje przewodniczący, wybierany przez KPN spośród jego członków.

Minister może powoływać zespoły doradcze lub ekspertów w celu przedstawienia opinii lub ekspertyzy na jego potrzeby, w szczególności opinii dotyczących przyznawania lub rozliczania środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 4 lit. b, pkt 5 i 7–9.

1. Minister prowadzi Zintegrowany System Informacji o Szkolnictwie Wyższym i Nauce POL-on, zwany dalej „Systemem POL-on”.
2. System POL-on jest systemem teleinformatycznym w rozumieniu art. 3 katalog pojęć ustawowych pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 307 i 1222).
3. System POL-on obejmuje następujące bazy danych:
1) wykaz nauczycieli akademickich, innych osób prowadzących zajęcia, osób prowadzących działalność naukową oraz osób biorących udział w jej prowadzeniu;
2) wykaz studentów;
3) wykaz osób ubiegających się o stopień doktora;
4) wykaz instytucji systemu szkolnictwa wyższego i nauki;
5) repozytorium pisemnych prac dyplomowych;
6) bazę dokumentów w postępowaniach awansowych;
7) bazę osób upoważnionych do podpisywania dokumentów;
8) bazę dokumentów planistyczno-sprawozdawczych.
4. Dane w Systemie POL-on są przetwarzane w celu wykonywania zadań związanych z ustalaniem i realizacją polityki naukowej państwa, przeprowadzaniem ewaluacji jakości kształcenia, ewaluacji szkół doktorskich i ewaluacji jakości działalności naukowej, prowadzeniem postępowań w sprawie nadania stopnia doktora, stopnia doktora habilitowanego i tytułu profesora, ustalaniem wysokości subwencji i dotacji, nadzorem nad systemem szkolnictwa wyższego i nauki, realizacją zadań przez NAWA, NCBiR oraz NCN.
5. Dane zawarte w Systemie POL-on w zakresie, o którym mowa w art. 26b monitoring karier absolwentów szkół ponadpodstawowych ust. 13 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, są przekazywane przez ministra ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania w celu prowadzenia monitoringu karier absolwentów, o którym mowa w art. 26b monitoring karier absolwentów szkół ponadpodstawowych ust. 1 tej ustawy.

1. Wykaz nauczycieli akademickich, innych osób prowadzących zajęcia, osób prowadzących działalność naukową oraz osób biorących udział w jej prowadzeniu obejmuje:
1) imiona i nazwisko;
2) numer PESEL, a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które go wydało;
3) elektroniczny identyfikator naukowca zgodny z międzynarodowymi standardami – w przypadku nauczycieli akademickich zatrudnionych na stanowiskach pracowników badawczych lub badawczo-dydaktycznych i osób prowadzących działalność naukową;
4) obywatelstwo;
5) nazwę państwa urodzenia – w przypadku cudzoziemców;
6) rok urodzenia;
7) płeć;
8) informacje o tytule zawodowym, stopniu doktora, stopniu doktora habilitowanego, uprawnieniach równoważnych z uprawnieniami doktora habilitowanego lub tytule profesora albo równoważnym tytule zawodowym lub stopniu uzyskanym za granicą;
9) informacje o zajęciach prowadzonych w ramach poszczególnych programów studiów;
10) dziedzinę i dyscyplinę, wskazaną w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 7;
11) informacje o zaliczeniu do liczby pracowników, o której mowa w art. 265 ewaluacja jakości działalności naukowej ust. 4;
12) informacje o podmiocie i dyscyplinach, o których mowa w art. 265 ewaluacja jakości działalności naukowej ust. 13;
13) informacje o podstawowym miejscu pracy i miejscu dodatkowego zatrudnienia;
14) informacje o stanowisku pracy;
15) informacje o wymiarze czasu pracy;
16) informacje o czasie pracy związanej z prowadzeniem działalności naukowej w poszczególnych dyscyplinach;
17) informacje o kompetencjach i doświadczeniu pozwalających na prawidłową realizację zajęć w ramach programu studiów – w przypadku innych osób prowadzących zajęcia;
18) informacje o szkole doktorskiej, w której dana osoba prowadzi kształcenie;
19) informacje o pełnionych funkcjach kierowniczych w uczelni;
20) informacje o prawomocnym orzeczeniu kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 276 kary dyscyplinarne ust. 1 pkt 4–8, oraz o prawomocnym orzeczeniu, o którym mowa w art. 180 zakaz zajmowania stanowiska lub wykonywania zawodu ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 2024 r. poz. 706);
21) informacje o osiągnięciach naukowych i artystycznych.
2. Dane, o których mowa w ust. 1 oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 353 rozporządzenie w sprawie zakresu danych w bazach danych Systemu POL-on w tym zakresie, wprowadzają do Systemu POL-on:
1) rektorzy;
2) dyrektorzy instytutów PAN – z wyłączeniem danych, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 13, 17, 19 i 20;
3) dyrektorzy instytutów badawczych – z wyłączeniem danych, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 13, 17, 19 i 20;
4) dyrektorzy instytutów międzynarodowych – z wyłączeniem danych, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 13, 17, 19 i 20;
4a) Prezes Centrum Łukasiewicz i dyrektorzy instytutów Sieci Łukasiewicz – z wyłączeniem danych, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 11–13, 16, 17, 19 i 20;
5) rektorzy uczelni prowadzonych przez kościoły i inne związki wyznaniowe otrzymujących subwencje, dotacje i inne środki z budżetu państwa;
6) osoby kierujące podmiotami, o których mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 7 i 8, posiadającymi siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – z wyłączeniem danych, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 13 i 17–20.
3. Przewodniczący RDN wprowadza do Systemu POL-on informację o utracie tytułu profesora.
4. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 20, wprowadzają do Systemu POL-on rektorzy, a w przypadku gdy w dniu uprawomocnienia się orzeczenia kary dyscyplinarnej nauczyciel akademicki nie jest zatrudniony w uczelni, w której zostało wszczęte postępowanie dyscyplinarne – minister.
5. Dostęp do danych zawartych w wykazie przysługuje:
1) ministrowi, ministrom nadzorującym uczelnie, RDN, PKA, KEN, NAWA, NCBiR oraz NCN;
2) rektorom, Prezesowi PAN, dyrektorom instytutów PAN, dyrektorom instytutów badawczych, dyrektorom instytutów międzynarodowych, Prezesowi Centrum Łukasiewicz, dyrektorom instytutów Sieci Łukasiewicz, rektorom uczelni prowadzonych przez kościoły i inne związki wyznaniowe otrzymujących subwencje, dotacje i inne środki z budżetu państwa oraz osobom kierującym podmiotami, o których mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 7 i 8, posiadającymi siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w zakresie danych dotyczących nauczycieli akademickich lub innych osób prowadzących zajęcia lub działalność naukową, zatrudnionych w kierowanych przez nich podmiotach;
3) rektorom oraz rektorom uczelni prowadzonych przez kościoły i inne związki wyznaniowe otrzymujących subwencje, dotacje i inne środki z budżetu państwa – w zakresie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 20 w zakresie informacji o prawomocnym orzeczeniu, o którym mowa w art. 180 pełnienie w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego czynności związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa w ruchu ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy;
4) innym podmiotom, jeżeli inne ustawy tak stanowią.
6. W celu upowszechniania wyników działalności naukowej dane, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3, 8, 10, 13, 18, 19, 20 w zakresie informacji o prawomocnym orzeczeniu kary dyscyplinarnej i pkt 21, są powszechnie dostępne.
7. Osoba prowadząca działalność naukową i osoba biorąca udział w prowadzeniu działalności naukowej nie częściej niż raz na 2 lata składa rektorowi, dyrektorowi instytutu PAN, dyrektorowi instytutu badawczego, dyrektorowi instytutu międzynarodowego lub osobie kierującej podmiotem, o którym mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 8, oświadczenie o dziedzinie i dyscyplinie, którą reprezentuje.
7a. W przypadku:
1) zmiany w klasyfikacji dziedzin i dyscyplin polegającej na zmianie:
a) nazwy dyscypliny,
b) przyporządkowania dyscypliny do dziedziny
– osoba prowadząca działalność naukową i osoba biorąca udział w prowadzeniu działalności naukowej składa oświadczenie, o którym mowa w ust. 7, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 5 klasyfikacja dziedzin nauki oraz dyscyplin naukowych i artystycznych ust. 3, na mocy których zmiany te nastąpiły;
2) wyodrębnienia w klasyfikacji dziedzin i dyscyplin nowej dyscypliny osoba prowadząca działalność naukową i osoba biorąca udział w prowadzeniu działalności naukowej może złożyć oświadczenie, o którym mowa w ust. 7, bez zachowania terminu określonego w tym przepisie;
3) włączenia dyscypliny do innej dyscypliny albo do innych dyscyplin osoba prowadząca działalność naukową i osoba biorąca udział w prowadzeniu działalności naukowej składa oświadczenie, o którym mowa w ust. 7, w którym wskazuje dyscyplinę albo 1 z dyscyplin wskazanych przez RDN zgodnie z art. 5 klasyfikacja dziedzin nauki oraz dyscyplin naukowych i artystycznych ust. 4 pkt 3, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 5 klasyfikacja dziedzin nauki oraz dyscyplin naukowych i artystycznych ust. 3, na mocy których dyscyplina została włączona do innej dyscypliny albo do innych dyscyplin.
8. Osoba, o której mowa w ust. 7, może reprezentować łącznie nie więcej niż 2 dyscypliny we wszystkich podmiotach, w których jest zatrudniona.
9. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7, składa się, biorąc pod uwagę:
1) ostatnio uzyskany stopień naukowy, stopień w zakresie sztuki lub tytuł profesora lub
2) aktualny dorobek naukowy lub artystyczny.
10. Nowo zatrudniony pracownik składa oświadczenie, o którym mowa w ust. 7, w terminie 14 dni od dnia zatrudnienia, jednak nie później niż do dnia 31 grudnia roku, w którym został zatrudniony.
11. (uchylony)

1. Wykaz studentów obejmuje:
1) imiona i nazwisko;
2) numer PESEL, a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które go wydało;
3) obywatelstwo;
4) w przypadku cudzoziemców:
a) nazwę państwa urodzenia,
b) informacje o przyjęciu na studia i ich odbywaniu,
c) informacje o posiadaniu Karty Polaka;
5) rok urodzenia;
6) płeć;
7) miejsce zamieszkania przed rozpoczęciem studiów: wieś lub miasto;
8) liczbę punktów ECTS uzyskanych przez studenta na studiach na każdym kierunku, poziomie i profilu;
9) liczbę punktów ECTS, która w wyniku potwierdzenia efektów uczenia się została zaliczona studentowi do danego programu studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu;
10) rodzaj przyznanych świadczeń, o których mowa w art. 86 stypendia studenckie ust. 1 pkt 1–4;
11) informację o przyznaniu stypendium ministra;
12) numer dyplomu ukończenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu;
13) datę rozpoczęcia studiów, datę ich ukończenia i nazwę uzyskanego tytułu zawodowego albo datę skreślenia z listy studentów.
2. Dane, o których mowa w ust. 1 oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 353 rozporządzenie w sprawie zakresu danych w bazach danych Systemu POL-on w tym zakresie, wprowadzają do Systemu POL-on rektorzy oraz rektorzy uczelni prowadzonych przez kościoły i inne związki wyznaniowe otrzymujących subwencje, dotacje i inne środki z budżetu państwa.
3. Dostęp do danych zawartych w wykazie przysługuje:
1) ministrowi, ministrom nadzorującym uczelnie, PKA oraz NAWA;
2) rektorom oraz rektorom uczelni prowadzonych przez kościoły i inne związki wyznaniowe otrzymujących subwencje, dotacje i inne środki z budżetu państwa – w zakresie danych dotyczących studentów kształcących się w kierowanych przez nich uczelniach;
3) ministrowi właściwemu do spraw rodziny w celu:
a) umożliwienia organom właściwym i wojewodom weryfikacji prawa do świadczeń rodzinnych, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, świadczeń z funduszu alimentacyjnego, o których mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2023 r. poz. 1993),
b) monitorowania sposobu realizacji świadczeń rodzinnych oraz świadczeń z funduszu alimentacyjnego przez organy właściwe lub wojewodów
– w zakresie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 13;
3a) ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych w celu realizacji ustawowych zadań przez Krajową Administrację Skarbową – w zakresie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 5 i 13 z wyjątkiem nazwy uzyskanego tytułu zawodowego;
4) wójtom, burmistrzom i prezydentom miast w celu weryfikacji prawa do Karty Dużej Rodziny – w zakresie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 13;
4a) wojewodom – w celu prowadzenia postępowań w sprawie udzielenia lub cofnięcia zezwolenia na pobyt czasowy – w zakresie danych, o których mowa w ust. 1;
4b) Szefowi Urzędu do Spraw Cudzoziemców – w celu prowadzenia postępowań w sprawie udzielenia lub cofnięcia zezwolenia na pobyt czasowy, w sprawie sprzeciwu, w przypadku, o którym mowa w art. 149b warunki dopuszczalności mobilności studenta na terytorium RP ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, i konsultacji zgodnie z art 68–71 tej ustawy – w zakresie danych, o których mowa w ust. 1;
4c) Komendantowi Głównemu Straży Granicznej oraz komendantom oddziałów Straży Granicznej i komendantom placówek Straży Granicznej – w celu realizacji ich zadań, w szczególności określonych w art. 1 zadania Straży Granicznej ust. 2 pkt 2a ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2024 r. poz. 915, 1089, 1222 i 1248) – w zakresie danych, o których mowa w ust. 1;
4d) instytucjom kredytującym i bankom, o których mowa w art. 103a kredyt na studia medyczne ust. 2 – w celu weryfikacji statusu studenta przy zawieraniu i obsłudze umowy kredytu studenckiego, umowy kredytu na studia medyczne albo umowy o inny kredyt na studia przyznawany przez instytucje kredytujące na warunkach określonych przez te instytucje studentom, których wysokość miesięcznego dochodu na osobę w rodzinie przekracza wysokość uprawniającą do otrzymania kredytu studenckiego ogłoszoną na podstawie art. 98 kredyt studencki ust. 4 – w zakresie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 8, 9 i 13;
5) innym podmiotom, jeżeli inne ustawy tak stanowią.
4. Danych osobowych objętych wykazem nie udostępnia się.
5. Wykaz nie obejmuje studentów uczelni wojskowych będących żołnierzami.

1. Wykaz osób ubiegających się o stopień doktora obejmuje:
1) imiona i nazwisko;
2) numer PESEL, a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które go wydało;
3) elektroniczny identyfikator naukowca zgodny z międzynarodowymi standardami;
4) obywatelstwo;
5) informację o trybie przygotowywania rozprawy doktorskiej, o którym mowa w art. 197 tryb przygotowania rozprawy doktorskiej;
6) informację o szkole doktorskiej – w przypadku doktorantów;
7) w przypadku cudzoziemców:
a) nazwę państwa urodzenia,
b) informacje o przyjęciu do szkoły doktorskiej i odbywaniu w niej kształcenia,
c) informacje o posiadaniu Karty Polaka;
8) rok urodzenia;
9) płeć;
10) informację o wysokości stypendium doktoranckiego;
11) informację o zwiększeniu stypendium doktoranckiego, o którym mowa w art. 209 stypendium doktoranckie ust. 7;
12) dyscyplinę lub dyscypliny albo dziedzinę, w których jest przygotowywana rozprawa doktorska;
13) informacje o nadaniu stopnia doktora;
14) datę rozpoczęcia kształcenia w szkole doktorskiej, datę i okres zawieszenia, datę ukończenia kształcenia w szkole doktorskiej albo datę skreślenia z listy doktorantów;
15) informacje o ocenie śródokresowej;
16) informacje o osiągnięciach naukowych i artystycznych;
17) imiona i nazwisko promotora oraz numer PESEL, a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które go wydało, oraz miejsce zatrudnienia.
18) (uchylony)
2. Dane, o których mowa w ust. 1 oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 353 rozporządzenie w sprawie zakresu danych w bazach danych Systemu POL-on w tym zakresie, wprowadzają do Systemu POL-on rektorzy, rektorzy uczelni prowadzonych przez kościoły i inne związki wyznaniowe, dyrektorzy instytutów PAN, dyrektorzy instytutów badawczych oraz dyrektorzy instytutów międzynarodowych.
3. Dostęp do danych zawartych w wykazie przysługuje:
1) ministrowi, ministrom nadzorującym uczelnie, RDN, KEN, NAWA, NCN, NCBiR oraz Prezesowi PAN;
2) rektorom, rektorom uczelni prowadzonych przez kościoły i inne związki wyznaniowe, dyrektorom instytutów PAN, dyrektorom instytutów badawczych oraz dyrektorom instytutów międzynarodowych – w zakresie danych dotyczących osób ubiegających się o stopień doktora w kierowanych przez nich jednostkach;
3) ministrowi właściwemu do spraw rodziny w celu:
a) umożliwienia organom właściwym i wojewodom weryfikacji prawa do świadczeń rodzinnych, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, świadczeń z funduszu alimentacyjnego, o których mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów,
b) monitorowania sposobu realizacji świadczeń rodzinnych oraz świadczeń z funduszu alimentacyjnego przez organy właściwe lub wojewodów
– w zakresie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 6 i 14;
3a) ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych w celu realizacji ustawowych zadań przez Krajową Administrację Skarbową – w zakresie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 8 i 14;
4) wójtom, burmistrzom i prezydentom miast w celu weryfikacji prawa do Karty Dużej Rodziny – w zakresie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 6 i 14;
4a) wojewodom – w celu prowadzenia postępowań w sprawie udzielenia lub cofnięcia zezwolenia na pobyt czasowy – w zakresie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4, 6–11, 13 i 14;
4b) Szefowi Urzędu do Spraw Cudzoziemców – w celu prowadzenia postępowań w sprawie udzielenia lub cofnięcia zezwolenia na pobyt czasowy, w sprawie sprzeciwu, w przypadku, o którym mowa w art. 149b ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, i konsultacji zgodnie z art. 68 standardy kształcenia–71 tej ustawy – w zakresie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4, 6–11, 13 i 14;
4c) Komendantowi Głównemu Straży Granicznej oraz komendantom oddziałów Straży Granicznej i komendantom placówek Straży Granicznej – w celu realizacji ich zadań, w szczególności określonych w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2 pkt 2a ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej – w zakresie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4, 6–11, 13 i 14;
4d) instytucjom kredytującym – w celu weryfikacji statusu doktoranta przy zawieraniu i obsłudze umowy kredytu studenckiego albo umowy o inny kredyt na kształcenie w szkole doktorskiej przyznawany przez instytucje kredytujące na warunkach określonych przez te instytucje doktorantom, których wysokość miesięcznego dochodu na osobę w rodzinie przekracza wysokość uprawniającą do otrzymania kredytu studenckiego ogłoszoną na podstawie art. 98 kredyt studencki ust. 4 – w zakresie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 6 i 14;
5) innym podmiotom, jeżeli inne ustawy tak stanowią.
4. Danych osobowych objętych wykazem nie udostępnia się.
5. Wykaz nie obejmuje osób będących żołnierzami.

1. Wykaz instytucji systemu szkolnictwa wyższego i nauki dotyczy podmiotów, o których mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8, i obejmuje informacje o:
1) danych identyfikacyjnych podmiotu;
2) imionach i nazwisku osoby kierującej podmiotem;
3) prowadzeniu działalności poza siedzibą;
4) posiadanych kategoriach naukowych;
5) działalności naukowej;
6) pozwoleniach na utworzenie studiów;
7) prowadzonych studiach;
8) opłatach pobieranych od studentów;
9) prowadzonym kształceniu specjalistycznym;
10) współczynnikach kosztochłonności;
11) prowadzonych szkołach doktorskich;
12) organach nadających stopnie naukowe i stopnie w zakresie sztuki – w przypadku uczelni;
13) aparaturze naukowo-badawczej i infrastrukturze informatycznej, o wartości przekraczającej 500 000 zł;
14) inwestycjach;
15) nakładach na badania naukowe i prace rozwojowe;
16) źródłach pochodzenia środków i wynikach finansowych;
17) przychodach z tytułu komercjalizacji wyników działalności naukowej lub know-how związanego z tymi wynikami.
2. Wykaz obejmuje również ewidencję uczelni niepublicznych.
3. W wykazie minister przypisuje uczelni indywidualny trzycyfrowy numer na potrzeby potwierdzania ważności legitymacji studenckich.
4. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 1–9 i 11–17 oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 353 rozporządzenie w sprawie zakresu danych w bazach danych Systemu POL-on w tym zakresie, wprowadzają do Systemu POL-on rektorzy, dyrektorzy instytutów PAN, dyrektorzy instytutów badawczych, dyrektorzy instytutów międzynarodowych oraz osoby kierujące podmiotami, o których mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 7 i 8, posiadającymi siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
4a. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, 5 i 13–17 oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 353 rozporządzenie w sprawie zakresu danych w bazach danych Systemu POL-on w tym zakresie, wprowadzają do Systemu POL-on Prezes Centrum Łukasiewicz i dyrektorzy instytutów Sieci Łukasiewicz.
5. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 10 oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 353 rozporządzenie w sprawie zakresu danych w bazach danych Systemu POL-on w tym zakresie, wprowadza do Systemu POL-on minister.
6. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 1–14 i ust. 3, są powszechnie dostępne.
7. Dostęp do danych, o których mowa w ust. 1 pkt 15–17, przysługuje:
1) ministrowi, ministrowi nadzorującemu uczelnię lub podmiot, o którym mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 5 i 8, KEN, NCBiR i Prezesowi Głównego Urzędu Statystycznego;
1a) ministrowi właściwemu do spraw gospodarki – w zakresie danych dotyczących Centrum Łukasiewicz i instytutów Sieci Łukasiewicz;
2) osobie kierującej podmiotem, o którym mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 – w zakresie danych dotyczących tego podmiotu.

1. Repozytorium pisemnych prac dyplomowych obejmuje:
1) tytuł i treść pracy dyplomowej;
2) imiona i nazwisko autora pracy dyplomowej;
3) numer PESEL autora pracy dyplomowej, a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które go wydało;
4) imiona i nazwisko promotora pracy dyplomowej, numer PESEL, a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które go wydało;
5) imiona i nazwisko recenzenta pracy dyplomowej, numer PESEL, a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które go wydało;
6) nazwę uczelni;
7) datę zdania egzaminu dyplomowego;
8) kierunek, poziom i profil studiów.
2. W repozytorium nie zamieszcza się prac zawierających informacje podlegające ochronie na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych.
3. Dane, o których mowa w ust. 1, wprowadzają do repozytorium rektorzy.
4. Rektor wprowadza treść pracy dyplomowej do repozytorium niezwłocznie po zdaniu przez studenta egzaminu dyplomowego.
5. Dostęp do danych, o których mowa w ust. 1, przysługuje promotorowi pracy dyplomowej oraz PKA, a także ministrowi w zakresie niezbędnym do prawidłowego utrzymania i rozwoju repozytorium oraz systemów informatycznych współpracujących z tym repozytorium.

1. Baza dokumentów w postępowaniach awansowych obejmuje:
1) w odniesieniu do osób ubiegających się o stopień doktora:
a) imiona i nazwisko,
b) numer PESEL, a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które go wydało,
c) treść rozprawy doktorskiej będącej pracą pisemną wraz z jej streszczeniem albo opis rozprawy doktorskiej niebędącej pracą pisemną i datę ich złożenia,
d) imiona i nazwisko recenzenta, numer PESEL, a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które go wydało, oraz miejsce zatrudnienia,
e) recenzje rozprawy doktorskiej i daty ich opracowania,
f) informacje o nadaniu lub pozbawieniu stopnia doktora;
2) w odniesieniu do osób ubiegających się o stopień doktora habilitowanego:
a) imiona i nazwisko,
b) numer PESEL, a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które go wydało,
c) wniosek o nadanie stopnia doktora habilitowanego i datę jego złożenia,
d) imiona i nazwisko członka komisji habilitacyjnej, numer PESEL, a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które go wydało, oraz miejsce zatrudnienia,
e) recenzje osiągnięć naukowych albo artystycznych i daty ich opracowania,
f) informacje o nadaniu lub pozbawieniu stopnia doktora habilitowanego;
3) w odniesieniu do osób ubiegających się o tytuł profesora:
a) imiona i nazwisko,
b) numer PESEL, a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które go wydało,
c) wniosek o nadanie tytułu profesora i datę jego złożenia,
d) imiona i nazwisko recenzenta, numer PESEL, a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które go wydało, oraz miejsce zatrudnienia,
e) opinie recenzentów w zakresie spełniania wymagań, o których mowa w art. 227 warunki nadania tytułu profesora ust. 1 i 2, i daty ich opracowania,
f) informacje o nadaniu lub pozbawieniu tytułu profesora.
2. Dane, o których mowa w ust. 1 oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 353 rozporządzenie w sprawie zakresu danych w bazach danych Systemu POL-on, wprowadzają do Systemu POL-on:
1) rektorzy, rektorzy uczelni prowadzonych przez kościoły i inne związki wyznaniowe, dyrektorzy instytutów PAN, dyrektorzy instytutów badawczych, dyrektorzy instytutów międzynarodowych – w zakresie określonym w ust. 1 pkt 1 i 2;
2) przewodniczący RDN – w zakresie określonym w ust. 1 pkt 3.
3. Dane, o których mowa w ust. 1, są powszechnie dostępne, z wyłączeniem numeru PESEL i numeru dokumentu potwierdzającego tożsamość.

1. Baza osób upoważnionych do podpisywania dokumentów, o których mowa w art. 78 uwierzytelnianie dokumentów ust. 3 i 4, art. 163 opłaty i uwierzytelnianie dokumentów o przebiegu studiów podyplomowych i innych form kształcenia ust. 4 oraz art. 180 uwierzytelnianie dyplomu doktorskiego lub habilitacyjnego ust. 1 i 1a, obejmuje:
1) imiona i nazwisko;
2) informacje o funkcji pełnionej w uczelni, instytucie PAN, instytucie badawczym lub instytucie międzynarodowym;
3) odwzorowanie cyfrowe wzoru podpisu i parafy;
4) informacje o wzorze pieczęci urzędowej uczelni, instytutu PAN, instytutu badawczego lub instytutu międzynarodowego;
5) informacje o wzorach:
a) dyplomów ukończenia studiów, dyplomów doktorskich i dyplomów habilitacyjnych,
b) odpisów dokumentów, o których mowa w lit. a, w tym odpisów w języku obcym,
c) świadectw ukończenia studiów podyplomowych,
d) zaświadczeń o ukończeniu studiów i studiów podyplomowych,
e) zaświadczeń o uzyskaniu stopnia naukowego i stopnia w zakresie sztuki.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, wprowadzają do Systemu POL-on rektorzy, dyrektorzy instytutów PAN, dyrektorzy instytutów badawczych oraz dyrektorzy instytutów międzynarodowych.
3. Dostęp do danych zawartych w bazie przysługuje ministrowi, ministrom nadzorującym instytuty badawcze, Prezesowi PAN oraz dyrektorowi NAWA.

1. Baza dokumentów planistyczno-sprawozdawczych obejmuje:
1) plany rzeczowo-finansowe uczelni publicznych;
1a) roczne plany finansowe Centrum Łukasiewicz i instytutów Sieci Łukasiewicz;
2) sprawozdania z wykonania planów rzeczowo-finansowych uczelni publicznych;
3) sprawozdania i raporty z wykorzystania środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę;
4) roczne sprawozdania finansowe uczelni publicznych zbadane przez firmę audytorską;
5) roczne sprawozdania finansowe Centrum Łukasiewicz i instytutów Sieci Łukasiewicz zbadane przez firmę audytorską, o ile z przepisów odrębnych wynika obowiązek ich badania.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, wprowadzają do Systemu POL-on rektorzy, rektorzy uczelni prowadzonych przez kościoły i inne związki wyznaniowe, otrzymujących subwencje, dotacje i inne środki z budżetu państwa, dyrektorzy instytutów PAN, dyrektorzy instytutów badawczych, dyrektorzy instytutów międzynarodowych, Prezes Centrum Łukasiewicz, dyrektorzy instytutów Sieci Łukasiewicz oraz osoby kierujące podmiotami, o których mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 7 i 8, posiadającymi siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, wprowadza się na formularzach w postaci elektronicznej udostępnionych w Systemie POL-on.
3. Dostęp do danych zawartych w bazie przysługuje:
1) ministrowi oraz ministrowi nadzorującemu podmiot, o którym mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 1, 5 i 8;
1a) ministrowi właściwemu do spraw gospodarki – w zakresie danych dotyczących Centrum Łukasiewicz i instytutów Sieci Łukasiewicz;
2) osobie kierującej podmiotem, o którym mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8, oraz rektorowi uczelni prowadzonej przez kościół i inny związek wyznaniowy otrzymującej subwencje, dotacje i inne środki z budżetu państwa – w zakresie danych dotyczących tego podmiotu.

1. Minister prowadzi Jednolity System Antyplagiatowy.
2. Jednolity System Antyplagiatowy zapewnia wsparcie w zakresie przeciwdziałania naruszeniom przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
3. Jednolity System Antyplagiatowy wykorzystuje dane zawarte w repozytorium pisemnych prac dyplomowych oraz bazie dokumentów w postępowaniach awansowych.
4. Minister zapewnia nieodpłatne korzystanie z Jednolitego Systemu Antyplagiatowego uczelniom, instytutom PAN, instytutom badawczym, instytutom międzynarodowym, PKA oraz RDN.

1. Minister prowadzi monitoring karier studentów i absolwentów studiów, osób ubiegających się o stopień doktora i osób, które uzyskały ten stopień, zwany dalej „monitoringiem”.
2. Monitoring jest prowadzony na podstawie:
1) danych zawartych w Systemie POL-on;
2) danych gromadzonych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zwany dalej „ZUS”, na kontach ubezpieczonych lub kontach płatników składek.
3. Minister przekazuje w postaci elektronicznej ZUS, według stanu na dzień 31 grudnia każdego roku, dane:
1) absolwentów, którzy ukończyli studia w okresie 5 lat kalendarzowych poprzedzających ten rok, oraz osób, które uzyskały stopień doktora w okresie 15 lat kalendarzowych poprzedzających ten rok;
2) osób, które były studentami od października roku poprzedzającego o 5 lat ten rok, oraz osób, które w tym roku rozpoczęły kształcenie w szkole doktorskiej lub ubiegały się o nadanie stopnia doktora w okresie 15 lat kalendarzowych poprzedzających ten rok.
4. Dane, o których mowa w ust. 3, obejmują:
1) numer PESEL, a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które go wydało;
2) rok urodzenia i płeć;
3) informacje o ukończonych oraz odbywanych studiach, ukończonym oraz odbywanym kształceniu w szkole doktorskiej, wszczętym postępowaniu o nadanie stopnia doktora oraz nadanym stopniu doktora:
a) nazwę uczelni, instytutu PAN, instytutu badawczego lub instytutu międzynarodowego,
b) formę, kierunek, poziom i profil studiów lub dziedzinę i dyscyplinę, w której jest lub była przygotowywana rozprawa doktorska,
c) rok i miesiąc rozpoczęcia studiów albo kształcenia w szkole doktorskiej,
d) rok i miesiąc ukończenia studiów albo kształcenia w szkole doktorskiej,
e) rok i miesiąc wszczęcia postępowania w sprawie nadania stopnia doktora,
f) rok i miesiąc uzyskania stopnia doktora,
g) w przypadku osób, które uzyskały stopień doktora – rok i miesiąc uzyskania stopnia doktora habilitowanego;
4) w przypadku osób, które rozpoczęły studia albo kształcenie w szkole doktorskiej lub uzyskały stopień doktora – informacje, o których mowa w art. 343 wykaz nauczycieli akademickich i osób prowadzących zajęcia lub działalność naukową ust. 1 pkt 21 lub art. 345 wykaz osób ubiegających się o stopień doktora ust. 1 pkt 16.
5. Minister przekazuje dane, o których mowa w ust. 3, w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku.
6. ZUS przekazuje w postaci elektronicznej ministrowi, w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania danych, o których mowa w ust. 4, dane określone w ust. 4 pkt 2–4, uzupełnione o:
1) kod osoby ubezpieczonej wygenerowany przez ZUS, niepozwalający na identyfikację osoby, o której mowa w ust. 3;
2) rok urodzenia i płeć osoby, o której mowa w ust. 3;
3) rok i miesiąc zgonu osoby, o której mowa w ust. 3;
4) kod tytułu ubezpieczenia;
5) kod świadczenia albo przerwy w opłacaniu składek wraz z datą dzienną początku lub końca świadczenia albo przerwy w opłacaniu składek;
6) pierwsze cztery cyfry oraz siódmą cyfrę krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju w postaci umożliwiającej identyfikację województwa (dwie pierwsze cyfry), powiatu (trzecia i czwarta cyfra) oraz rodzaju gminy (siódma cyfra) na podstawie adresu zameldowania lub zamieszkania, lub adresu do korespondencji osoby ubezpieczonej w całym okresie objętym monitoringiem;
7) kod Polskiej Klasyfikacji Działalności płatnika składek;
8) kod płatnika składek wygenerowany przez ZUS, niepozwalający na identyfikację płatnika;
9) rok i miesiąc wyrejestrowania płatnika składek;
10) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe osoby ubezpieczonej lub podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe osoby ubezpieczonej, lub podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osoby ubezpieczonej, lub podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe osoby ubezpieczonej;
11) informację o przekroczeniu 30-krotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy.
7. Dane, o których mowa w ust. 6, są przekazywane za okres od stycznia roku rozpoczęcia studiów, kształcenia w szkole doktorskiej lub wszczęcia postępowania w sprawie nadania stopnia doktora do miesiąca przekazania przez ministra danych, o których mowa w ust. 4. Dane są przekazywane w podziale na miesiące.
8. ZUS dokonuje połączenia danych, o których mowa w ust. 4 i ust. 6 pkt 2–11.
9. W procesie tworzenia zbioru danych, o których mowa w ust. 6, ZUS nie zapisuje na trwałym nośniku danych zawierających numer PESEL.
10. ZUS przechowuje dane, o których mowa w ust. 4, do dnia przekazania ministrowi danych, o których mowa w ust. 6.
11. Minister udostępnia wyniki monitoringu w postaci zagregowanej w BIP na swojej stronie podmiotowej. Nie udostępnia się zagregowanych wyników monitoringu obejmujących mniej niż 10 osób.
12. Minister udostępnia dane, o których mowa w ust. 6, na wniosek, w formie zanonimizowanej. Przepis ust. 11 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
13. Minister przechowuje dane, o których mowa w ust. 6, przez okres 5 lat od dnia przekazania danych przez ZUS.
14. W celu dostosowania programu studiów do potrzeb rynku pracy uczelnia może prowadzić własny monitoring karier zawodowych swoich absolwentów.
15. W celu prowadzenia monitoringu, o którym mowa w ust. 14, uczelnia przetwarza dane osobowe absolwentów obejmujące:
1) imiona i nazwisko;
2) adres do korespondencji;
3) adres poczty elektronicznej.
16. Uczelnia przetwarza dane, o których mowa w ust. 15, przez okres nie dłuższy niż 10 lat od dnia ukończenia studiów przez absolwenta.

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres danych, o których mowa w art. 343 wykaz nauczycieli akademickich i osób prowadzących zajęcia lub działalność naukową ust. 1 pkt 3, 8, 9 i 11–21, art. 344 wykaz studentów ust. 1 pkt 4 i 8–10, art. 345 wykaz osób ubiegających się o stopień doktora ust. 1 pkt 3, 6, 7 i 13–16, art. 346 wykaz instytucji systemu szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 1, 3, 5–9 i 11–17 oraz w art. 349 baza osób upoważnionych do podpisywania dokumentów ust. 1 pkt 2–5, zamieszczanych w bazach danych,
2) tryb i terminy wprowadzania danych do baz danych oraz aktualizowania, archiwizowania i usuwania tych danych,
3) sposób wprowadzania prac dyplomowych do repozytorium oraz specyfikację formatu tych prac,
4) tryb i sposób udostępniania danych
– mając na uwadze potrzebę zapewnienia kompletności i aktualności zgromadzonych w bazach danych służących właściwej realizacji polityki naukowej państwa i zadań z zakresu szkolnictwa wyższego i nauki oraz odpowiedniego poziomu ochrony przetwarzanych danych.

1. Dane w Systemie POL-on są aktualizowane, archiwizowane i usuwane przez podmiot, który je wprowadził.
2. Podmiot, o którym mowa w art. 343 wykaz nauczycieli akademickich i osób prowadzących zajęcia lub działalność naukową ust. 2–4, art. 344 wykaz studentów ust. 2, art. 345 wykaz osób ubiegających się o stopień doktora ust. 2, art. 346 wykaz instytucji systemu szkolnictwa wyższego i nauki ust. 4–5, art. 347 repozytorium pisemnych prac dyplomowych ust. 3, art. 348 baza dokumentów w postępowaniach awansowych ust. 2 oraz art. 349 baza osób upoważnionych do podpisywania dokumentów ust. 2, systematycznie aktualizuje dane w Systemie POL-on. Za prawidłowość i rzetelność danych oraz terminowość ich wprowadzania do Systemu POL-on odpowiada osoba kierująca danym podmiotem.
3. W przypadku wprowadzenia do Systemu POL-on danych nieprawidłowych, nierzetelnych lub ich nieterminowego wprowadzenia, minister może wstrzymać przekazywanie środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c, pkt 2 lit. a–d i pkt 2a, do czasu usunięcia tych nieprawidłowości.
4. Osoba kierująca podmiotem składa w Systemie POL-on oświadczenie potwierdzające, że dane wprowadzone przez nią do baz danych, o których mowa w art. 342 Zintegrowany System Informacji o Szkolnictwie Wyższym i Nauce POL-on (system POL-on) ust. 3, są zgodne ze stanem faktycznym. Oświadczenie dotyczące baz danych, o których mowa w art. 342 Zintegrowany System Informacji o Szkolnictwie Wyższym i Nauce POL-on (system POL-on) ust. 3 pkt 1–7, składa się do dnia 31 stycznia według stanu na dzień 31 grudnia.
5. Dostęp do danych zawartych w Systemie POL-on, o których mowa w art. 342 Zintegrowany System Informacji o Szkolnictwie Wyższym i Nauce POL-on (system POL-on) ust. 3 pkt 1–3 i 8, przysługuje Prezesowi Głównego Urzędu Statystycznego w zakresie wynikającym z przepisów o statystyce publicznej.

1. Rektorzy, dyrektorzy instytutów PAN, dyrektorzy instytutów badawczych, dyrektorzy instytutów międzynarodowych, Prezes Centrum Łukasiewicz i dyrektorzy instytutów Sieci Łukasiewicz realizują obowiązek, o którym mowa w art. 30 obowiązki statystyczne podmiotów gospodarki narodowej ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 773 oraz z 2024 r. poz. 1222), za pośrednictwem Systemu POL-on.
2. Na potrzeby statystyki publicznej są wykorzystywane dane zawarte w Systemie POL-on.
3. W zakresie danych nieobjętych Systemem POL-on rektorzy, dyrektorzy instytutów PAN, dyrektorzy instytutów badawczych, dyrektorzy instytutów międzynarodowych, Prezes Centrum Łukasiewicz i dyrektorzy instytutów Sieci Łukasiewicz uzupełniają dane wymagane na potrzeby statystyki publicznej na formularzach w postaci elektronicznej udostępnionych w Systemie POL-on.
4. Formularze opracowuje minister w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego.
5. Minister ustala terminy przekazywania danych, o których mowa w ust. 3, nie krótsze niż 21 dni, i podaje do wiadomości zainteresowanych podmiotów.
6. Dostęp do danych, o których mowa w ust. 2 i 3, przysługuje:
1) ministrowi oraz ministrowi nadzorującemu podmiot, o którym mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 1, 5 i 6;
1a) ministrowi właściwemu do spraw gospodarki – w zakresie danych dotyczących Centrum Łukasiewicz i instytutów Sieci Łukasiewicz;
2) osobie kierującej podmiotem, o którym mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 1 i 4–6 – w zakresie danych dotyczących tego podmiotu;
3) Prezesowi Głównego Urzędu Statystycznego.

1. Instytut badawczy, którego przedmiot działania jest związany ze świadczeniem usług w zakresie systemów informacyjnych, nadzorowany przez ministra administruje:
1) Systemem POL-on, w tym bazami danych;
2) Jednolitym Systemem Antyplagiatowym.
2. Minister zapewnia środki finansowe na realizację zadań, o których mowa w ust. 1.
3. Minister w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania może zlecić instytutowi badawczemu nadzorowanemu przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania wykonywanie prac pomocniczych w zakresie administrowania Systemem POL-on, w tym jego bazami, w szczególności w zakresie współpracy między ministrem i ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania.
4. Instytut, o którym mowa w ust. 3, może wykorzystywać dane Systemu POL-on, w tym jego baz, w szczególności do prowadzenia prac diagnostycznych i analiz, świadczenia usług wsparcia użytkownikom Systemu POL-on i podmiotom, których dane są zgromadzone w jego bazach danych, oraz do tworzenia i rozwijania oprogramowania interfejsowego, o którym mowa w art. 3 katalog pojęć ustawowych pkt 11 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, i narzędzi cyfrowych z obszaru oświaty i wychowania oraz szkolnictwa wyższego i nauki, w tym przez zapewnienie interoperacyjności z aplikacją mObywatel w rozumieniu ustawy z dnia 26 maja 2023 r. o aplikacji mObywatel.
5. Minister lub minister właściwy do spraw oświaty i wychowania zapewniają środki finansowe na realizację zadań, o których mowa w ust. 3.

1. Minister, w celu ustalenia wysokości środków finansowych dla uczelni, może pozyskiwać od:
1) Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, o której mowa w przepisach o systemie oświaty – dane obejmujące wyniki egzaminu maturalnego w danym roku z poszczególnych przedmiotów na poziomie rozszerzonym i dwujęzycznym, przedstawione w procentach na skali centylowej;
2) okręgowych komisji egzaminacyjnych, o których mowa w przepisach o systemie oświaty:
a) numery PESEL albo
b) imiona, nazwiska, płeć i daty urodzenia – w przypadku braku numeru PESEL
– osób, które w danym roku uzyskały najlepsze wyniki egzaminu maturalnego z poszczególnych przedmiotów na poziomie rozszerzonym lub dwujęzycznym, mieszczące się w przedziałach ustalonych przez ministra, wraz z tymi wynikami.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, są przekazywane ministrowi w postaci elektronicznej w terminie:
1) do dnia 30 września – w przypadku danych przekazywanych przez Centralną Komisję Egzaminacyjną;
2) do dnia 30 listopada – w przypadku danych przekazywanych przez okręgowe komisje egzaminacyjne.
3. Minister nie upublicznia ani nie udostępnia danych, o których mowa w ust. 1.
4. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są przechowywane przez okres 5 lat od dnia ich przekazania.

1. Uczelnia udostępnia w BIP na swojej stronie podmiotowej:
1) statut,
2) strategię uczelni,
3) regulamin zarządzania prawami autorskimi, prawami pokrewnymi i prawami własności przemysłowej oraz zasad komercjalizacji,
4) regulamin korzystania z infrastruktury badawczej,
5) regulamin studiów,
6) regulamin świadczeń dla studentów,
7) zasady i tryb przyjmowania na studia,
8) programy studiów
– w terminie 14 dni od dnia ich przyjęcia.
2. Uczelnia, instytut PAN, instytut badawczy oraz instytut międzynarodowy udostępniają w BIP na swoich stronach podmiotowych:
1) zasady i tryb przyjmowania do szkoły doktorskiej,
2) regulamin szkoły doktorskiej,
3) program kształcenia w szkole doktorskiej,
4) uchwałę, o której mowa w art. 192 postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora ust. 2 i 3,
4a) uchwałę, o której mowa w art. 217c warunki korzystania z infrastruktury badawczej i informatycznej podmiotu doktoryzującego przez osoby przygotowujące rozprawę doktorską w trybie eksternistycznym;
5) uchwałę, o której mowa w art. 221 postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego ust. 14
– w terminie 14 dni od dnia ich przyjęcia.

1. W celu umożliwienia wnoszenia i doręczania pism utrwalonych w postaci elektronicznej, w tym decyzji administracyjnych, w sprawach, o których mowa w art. 72 tryb przyjęcia na studia i decyzja o odmowie przyjęcia ust. 2–4, art. 86 stypendia studenckie ust. 1 pkt 1–4, art. 108 skreślenie z listy studentów ust. 3, art. 178 nadawanie stopnia naukowego albo stopnia w zakresie sztuki ust. 1 pkt 1, art. 200 przyjęcie do szkoły doktorskiej ust. 4 i 5, art. 203 skreślenie z listy doktorantów ust. 3, art. 323 uprawnienia cudzoziemców w zakresie studiów, kształcenia i działalności naukowej ust. 1 pkt 6 i art. 324 zwolnienia cudzoziemców z opłat za studia ust. 1 pkt 1, uczelnia może używać systemu teleinformatycznego, spełniającego warunki techniczne i organizacyjne, o których mowa w ustawie z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wnoszenie i doręczanie pism następuje z zachowaniem zasad przewidzianych w przepisach Kpa. Wnoszenie i doręczanie pism przy wykorzystaniu systemu, o którym mowa w ust. 1, nie wyłącza stosowania przepisów ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1045). W przypadku doręczenia pisma przy wykorzystaniu systemu, o którym mowa w ust. 1, pisma nie doręcza się na adres do doręczeń elektronicznych, o którym mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 1 tej ustawy.
3. System, o którym mowa w ust. 1, zapewnia możliwość wygenerowania potwierdzenia wniesienia i doręczenia pisma w sprawach, o których mowa w art. 72 tryb przyjęcia na studia i decyzja o odmowie przyjęcia ust. 2–4, art. 86 stypendia studenckie ust. 1 pkt 1–4, art. 108 skreślenie z listy studentów ust. 3, art. 178 nadawanie stopnia naukowego albo stopnia w zakresie sztuki ust. 1 pkt 1, art. 200 przyjęcie do szkoły doktorskiej ust. 4 i 5, art. 203 skreślenie z listy doktorantów ust. 3, art. 323 uprawnienia cudzoziemców w zakresie studiów, kształcenia i działalności naukowej ust. 1 pkt 6 i art. 324 zwolnienia cudzoziemców z opłat za studia ust. 1 pkt 1, zawierającego dane odpowiadające danym zawartym w dokumentach potwierdzających wnoszenie i doręczanie pism zgodnie z przepisami Kpa.
4. Warunkiem wnoszenia i doręczania pism przy wykorzystaniu systemu, o którym mowa w ust. 1, jest udostępnienie przez uczelnię w BIP na swojej stronie podmiotowej informacji o używaniu tego systemu ze wskazaniem terminu, od którego system będzie wykorzystywany. Termin wskazany w informacji nie może być krótszy niż 30 dni od dnia udostępnienia informacji. Po upływie tego terminu wnoszenie i doręczanie pism następuje wyłącznie w systemie, o którym mowa w ust. 1.
5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio w przypadku zaprzestania używania przez uczelnię systemu, o którym mowa w ust. 1.

1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem zapewnia ujednolicony punkt dostępu do usług i narzędzi z zakresu szkolnictwa wyższego i nauki za pośrednictwem Portalu, o którym mowa w art. 44b ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, z wykorzystaniem danych udostępnianych i gromadzonych przez podmioty szkolnictwa wyższego i nauki w rejestrach publicznych, systemach teleinformatycznych, ewidencjach, bazach danych oraz innych zasobach informatycznych, za zgodą tych podmiotów.
2. Przepisy art 44b–44d ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe stosuje się odpowiednio w celu korzystania przez użytkownika z systemu, o którym mowa w art. 44b ust. 1 tej ustawy, oraz jego funkcjonalności w zakresie szkolnictwa wyższego i nauki.
3. Portal, o którym mowa w ust. 1, generuje poświadczenia, o których mowa w art. 44b ust. 7 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie uzyskanych dyplomów ukończenia studiów, w tym suplementów, dyplomów doktorskich i habilitacyjnych, a także dotyczące potwierdzenia statusu studenta lub doktoranta, na podstawie danych gromadzonych w Systemie POL-on.

1. Stypendium ministra może otrzymać student wykazujący się znaczącymi osiągnięciami naukowymi lub artystycznymi związanymi ze studiami, lub znaczącymi osiągnięciami sportowymi.
2. Stypendium przyznaje minister z inicjatywy własnej lub na wniosek rektora.
3. Stypendium jest przyznawane na rok akademicki.

1. Stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców może otrzymać młody naukowiec wykazujący się znaczącymi osiągnięciami w działalności naukowej.
2. Młodym naukowcem jest osoba prowadząca działalność naukową, która:
1) jest doktorantem lub nauczycielem akademickim – i nie posiada stopnia doktora albo
1a) przygotowuje rozprawę doktorską w trybie eksternistycznym i nie posiada stopnia doktora – jeżeli od dnia wyznaczenia promotora lub promotorów albo promotora i promotora pomocniczego zgodnie z art. 217 wniosek o wyznaczenie promotora lub promotorów w postępowaniu o stopień doktora w systemie eksternistycznym nie upłynęło więcej niż 4 lata, albo
2) posiada stopień doktora, od uzyskania którego nie upłynęło 7 lat, i jest zatrudniona w podmiocie, o którym mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1.
2a. Stypendium może otrzymać również osoba wykazująca się znaczącymi osiągnięciami w działalności naukowej, która posiada stopień doktora, prowadzi działalność naukową i jest zatrudniona w podmiocie, o którym mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1, jeżeli okres 7 lat od dnia uzyskania tego stopnia upłynął po ostatnim dniu terminu składania wniosków o stypendia, określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 363 rozporządzenie w sprawie stypendiów i nagród ministra pkt 1.
3. Do okresów, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i ust. 2a, nie wlicza się okresów przebywania na urlopie związanym z rodzicielstwem, określonym w przepisach działu ósmego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, lub okresów pobierania zasiłku macierzyńskiego lub świadczenia rodzicielskiego, albo okresów pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej.
4. Stypendium przyznaje minister z inicjatywy własnej lub na wniosek:
1) rektora uczelni, dyrektora instytutu PAN, dyrektora instytutu badawczego albo dyrektora instytutu międzynarodowego, w których:
a) jest prowadzona szkoła doktorska, w której młody naukowiec jest doktorantem,
b) młody naukowiec przygotowuje rozprawę doktorską w trybie eksternistycznym;
2) osoby kierującej podmiotem, o którym mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1, zatrudniającym młodego naukowca.
5. Stypendium jest przyznawane na okres nie dłuższy niż 3 lata. Do tego okresu nie wlicza się przerwy w działalności naukowej związanej z urlopem związanym z rodzicielstwem, określonym w przepisach działu ósmego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, albo pobieraniem zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej. W tym okresie wypłata stypendium jest zawieszona.
6. Podmiot prowadzący szkołę doktorską, podmiot zatrudniający albo podmiot doktoryzujący przekazuje młodemu naukowcowi środki finansowe w ramach stypendium na podstawie umowy.

1. Do postępowań w sprawach stypendiów ministra przyznawanych na wniosek nie stosuje się przepisów art. 10 zasada czynnego udziału stron w postępowaniu, art 35–37, art. 61 wszczęcie postępowania administracyjnego § 4, art. 79a składanie dodatkowych dowodów, art. 81 udowodnienie okoliczności faktycznej oraz art 96a–96n Kpa.
2. Do przyznawania stypendiów ministra z inicjatywy własnej nie stosuje się przepisów Kpa.

Za znaczące osiągnięcia w zakresie działalności naukowej, dydaktycznej, wdrożeniowej lub organizacyjnej albo za całokształt dorobku minister może przyznać nagrodę. Do przyznawania nagród nie stosuje się przepisów Kpa.

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe kryteria i tryb przyznawania oraz sposób wypłacania:
1) stypendiów, o których mowa w art. 359 stypendium ministra za osiągnięcia naukowe lub artystyczne ust. 1 i art. 360 stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców ust. 1, rodzaje osiągnięć i sposób ich dokumentowania, maksymalną liczbę stypendiów przyznawanych studentom i młodym naukowcom, w tym doktorantom, maksymalną wysokość stypendium oraz wzór wniosku o jego przyznanie,
2) nagród, o których mowa w art. 362 nagroda ministra, rodzaje osiągnięć i sposób ich dokumentowania, maksymalną liczbę przyznawanych nagród, maksymalną wysokość nagrody oraz wzór wniosku o jej przyznanie
– mając na uwadze potrzebę zapewnienia wysokiego poziomu osiągnięć umożliwiających uzyskanie stypendium lub nagrody, sprawnego przebiegu postępowań w sprawie ich przyznania i sprawnego ich wypłacania oraz adekwatności wysokości stypendium lub nagrody do rangi osiągnięć.

1. Za wyróżniające się rozprawy doktorskie, wysoko ocenione osiągnięcia będące podstawą nadania stopnia doktora habilitowanego lub osiągnięcia w zakresie działalności naukowej lub wdrożeniowej Prezes Rady Ministrów może przyznać nagrodę.
2. Nagrodę przyznaje się po zasięgnięciu opinii zespołu powołanego przez Prezesa Rady Ministrów. Członkowi zespołu przysługuje wynagrodzenie za udział w pracach zespołu.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe kryteria i tryb przyznawania nagród, o których mowa w ust. 1, rodzaje osiągnięć i sposób ich dokumentowania, skład i czas trwania kadencji zespołu, jego zadania, sposób ich wykonywania, wysokość wynagrodzenia oraz sposób obsługi i finansowania jego prac, maksymalną liczbę przyznawanych nagród, maksymalną wysokość nagrody oraz wzór wniosku o jej przyznanie, mając na uwadze potrzebę zapewnienia wysokiego poziomu osiągnięć umożliwiających uzyskanie nagrody, sprawnego przebiegu postępowań w sprawie jej przyznania oraz adekwatności wysokości nagrody do rangi osiągnięć.
4. Prezes Rady Ministrów może przyznać nagrodę specjalną za ważne dla kraju osiągnięcia naukowe poza trybem określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 3.
5. Do przyznawania nagród, o których mowa w ust. 1 i 4, nie stosuje się przepisów Kpa.

1. Za szczególne zasługi dla szkolnictwa wyższego i nauki, w tym za wybitne osiągnięcia w zakresie działalności naukowej, dydaktycznej lub organizacyjnej, może zostać nadany Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”, zwany dalej „Medalem”.
2. Medal może zostać nadany osobie fizycznej, w tym osobie nieposiadającej obywatelstwa polskiego, osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej. Medal może zostać nadany osobie fizycznej również pośmiertnie.
3. Medal nadaje minister z własnej inicjatywy albo na wniosek:
1) innego ministra kierującego działem administracji rządowej;
2) kierownika urzędu centralnego;
3) wojewody;
4) organu jednostki samorządu terytorialnego;
5) osoby kierującej podmiotem, o którym mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki;
6) przewodniczącego KPN;
7) władz statutowych instytucji przedstawicielskich środowiska szkolnictwa wyższego i nauki, organizacji społecznych, stowarzyszeń, reprezentatywnych organizacji związkowych lub reprezentatywnych organizacji pracodawców;
8) ambasadora, kierownika przedstawicielstwa dyplomatycznego, stałego przedstawicielstwa przy organizacji międzynarodowej lub urzędu konsularnego Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Wniosek o nadanie Medalu zawiera w szczególności:
1) w przypadku przedstawianej do odznaczenia:
a) osoby fizycznej – imiona i nazwisko, imię ojca, datę i miejsce urodzenia, miejsce zamieszkania oraz stopień doktora, doktora habilitowanego lub tytuł profesora, jeżeli posiada,
b) osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej – nazwę, siedzibę, adres i datę utworzenia;
2) uzasadnienie;
3) oznaczenie wnioskodawcy i jego dane kontaktowe.
5. Medal posiada trzy stopnie:
1) pierwszy – Złoty Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”;
2) drugi – Srebrny Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”;
3) trzeci – Brązowy Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”.
6. Medal danego stopnia nadaje się odpowiednio do zasług podmiotu, o którym mowa w ust. 2.
7. Medal danego stopnia może być nadany temu samemu podmiotowi, o którym mowa w ust. 2, tylko raz. Nie nadaje się Medalu stopnia niższego od już nadanego danemu podmiotowi.
8. Podmiot, któremu nadano Medal, otrzymuje odznakę Medalu wraz z legitymacją potwierdzającą nadanie Medalu.
9. W przypadku zniszczenia lub utraty odznaki Medalu lub legitymacji potwierdzającej nadanie Medalu minister, na wniosek podmiotu, któremu nadano Medal, wydaje za opłatą odznakę Medalu lub duplikat legitymacji.
10. Opłata, o której mowa w ust. 9, jest ustalana w wysokości kosztów ponownego wydania odznaki Medalu lub duplikatu legitymacji potwierdzającej nadanie Medalu, z tym że jej wysokość nie może przekraczać 5% minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207 oraz z 2023 r. poz. 1667), obowiązującego w danym roku kalendarzowym. Opłata stanowi dochód budżetu państwa.
11. Okres przechowywania danych osób fizycznych, którym nadano Medal, wynosi 80 lat.
12. Minister, z własnej inicjatywy albo na wniosek podmiotu, o którym mowa w ust. 3, może pozbawić osobę fizyczną Medalu, jeżeli została ona skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo, za które wymierzono karę pozbawienia wolności, ograniczenia wolności albo grzywny.
13. W sprawach o nadanie i pozbawienie Medalu nie stosuje się przepisów Kpa.
14. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór wniosku o nadanie Medalu i sposób jego składania,
2) sposób postępowania w sprawach o nadanie i pozbawienie Medalu,
3) wzory odznak Medalu i wzór legitymacji potwierdzającej nadanie Medalu,
4) sposób wręczania, noszenia i przechowywania odznaki Medalu,
5) sposób ponownego wydawania odznaki Medalu i duplikatu legitymacji potwierdzającej nadanie Medalu,
6) wysokość opłaty, o której mowa w ust. 9, i sposób jej wnoszenia
– uwzględniając stopnie Medalu i konieczność zapewnienia sprawności postępowania w sprawach o nadanie i pozbawienie Medalu oraz ponownego wydawania odznaki Medalu i duplikatu legitymacji potwierdzającej nadanie Medalu, a także uroczystego wręczania, godnego noszenia i przechowywania odznaki Medalu.

Środki finansowe na szkolnictwo wyższe i naukę przeznacza się na:
1) utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego, w tym:
a) kształcenie studentów na studiach stacjonarnych,
b) utrzymanie i rozwój uczelni, w tym domów i stołówek studenckich oraz realizację inwestycji w obszarze działalności dydaktycznej,
c) rozwój zawodowy pracowników uczelni,
d) przedsięwzięcie „Dydaktyczna inicjatywa doskonałości”;
2) utrzymanie i rozwój potencjału badawczego, w tym:
a) prowadzenie działalności naukowej,
b) realizację inwestycji w obszarze działalności badawczej,
c) kształcenie w szkole doktorskiej,
d) komercjalizację wyników działalności naukowej oraz know-how związanego z tymi wynikami,
e) program „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza”,
f) program „Regionalna inicjatywa doskonałości”,
g) rozwój zawodowy pracowników naukowych w instytutach PAN, instytutach badawczych oraz instytutach międzynarodowych;
2a) działalność bieżącą instytutów Sieci Łukasiewicz, w tym:
a) rozwój kompetencji badawczych,
b) zatrudnienie kadry i rozwój zawodowy pracowników pionu badawczego,
c) utrzymanie infrastruktury badawczej i informatycznej,
d) działania związane z komercjalizacją wyników badań naukowych i prac rozwojowych prowadzonych w ramach celu Sieci Badawczej Łukasiewicz, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej Łukasiewicz, lub know-how związanego z tymi wynikami;
2b) realizację projektów badawczych w ramach celu Sieci Badawczej Łukasiewicz, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej Łukasiewicz;
3) świadczenia, o których mowa w art. 86 stypendia studenckie ust. 1 pkt 1–4;
4) inwestycje związane z:
a) kształceniem,
b) działalnością naukową,
c) obsługą realizacji zadań NAWA, NCN, NCBiR i Centrum Łukasiewicz,
d) realizacją projektów badawczych w ramach celu Sieci Badawczej Łukasiewicz, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej Łukasiewicz;
5) utrzymanie:
a) aparatury naukowo-badawczej lub stanowiska badawczego, unikatowych w skali kraju,
b) specjalnej infrastruktury informatycznej
– mających istotne znaczenie dla realizacji polityki naukowej państwa;
6) zadania związane z zapewnieniem osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w procesie przyjmowania na studia, do szkół doktorskich, kształceniu na studiach i w szkołach doktorskich lub prowadzeniu działalności naukowej;
7) programy i przedsięwzięcia ustanawiane przez ministra;
8) stypendia i nagrody ministra;
9) zadania finansowane z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej albo z niepodlegających zwrotowi środków z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), albo z innych środków pochodzących ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi;
10) zadania realizowane lub finansowane przez NAWA;
11) zadania finansowane przez NCBiR, w tym badania naukowe i prace rozwojowe na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa;
12) zadania finansowane przez NCN;
13) bieżące koszty działalności:
a) NAWA,
b) NCBiR,
c) NCN,
d) (uchylona)
13a) koszty działalności oraz realizację zadań Centrum Łukasiewicz, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej Łukasiewicz;
13b) zadania finansowane przez Centrum Łukasiewicz, o których mowa w art. 2 ust. 2a ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej Łukasiewicz;
14) finansowanie działalności RDN, PKA, KEN, RGNiSW, PSRP, KRD, KPN, Biura RDN, Biura PKA, rzeczników dyscyplinarnych powołanych przez ministra, komisji dyscyplinarnych przy RGNiSW i przy ministrze, zespołów doradczych i ekspertów, o których mowa w art. 341 powoływanie zespołów doradczych lub ekspertów na potrzeby ministra, zespołów ekspertów, o których mowa w art. 388 wniosek o udział w konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza” ust. 5 oraz art. 397 warunki przystąpienia do konkursu w ramach programu „Regionalna inicjatywa doskonałości” ust. 4, oraz ekspertów, o których mowa w art. 428 kontrola działalności uczelni ust. 2;
15) opłacanie składek na rzecz instytucji lub organizacji międzynarodowych, wynikających z zawartych umów międzynarodowych lub statutów konsorcjów działających na rzecz europejskiej infrastruktury badawczej.

1. Minister przyznaje środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę:
1) pkt 1 lit. a–c, pkt 2 lit. a–f, pkt 3, pkt 4 lit. a i b, pkt 5–7 i 9 – publicznej uczelni akademickiej;
2) pkt 1, pkt 3, pkt 4 lit. a, pkt 6, 7 i 9 – publicznej uczelni zawodowej;
3) pkt 2 lit. a–f, pkt 3, pkt 4 lit. b, pkt 6, 7 i 9 – niepublicznej uczelni akademickiej;
4) pkt 3, 6, 7 i 9 – niepublicznej uczelni zawodowej;
5) pkt 2 lit. a–d i g, pkt 4 lit. b, pkt 5, 7 i 9 – instytutowi PAN, instytutowi badawczemu oraz instytutowi międzynarodowemu;
5a) pkt 2a, pkt 4 lit. b, pkt 5, 7 i 9 – instytutowi Sieci Łukasiewicz;
6) pkt 2 lit. a i b oraz pkt 7 – PAU;
7) pkt 5, 7 i 9 – podmiotowi, o którym mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 8, będącemu organizacją prowadzącą badania i upowszechniającą wiedzę w rozumieniu art. 2 misja systemu szkolnictwa wyższego i nauki pkt 83 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 obowiązki studenta i art. 108 skreślenie z listy studentów Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.);
7a) pkt 4 lit. b w zakresie aparatury naukowo-badawczej oraz infrastruktury informatycznej, o wartości przekraczającej 500 000 zł, a także pkt 5, 7 i 9 – Centrum Medycznemu Kształcenia Podyplomowego, działającemu na podstawie ustawy z dnia 13 września 2018 r. o Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego (Dz. U. z 2024 r. poz. 570), zwanemu dalej „CMKP”;
8) pkt 7 i 9 – innej jednostce organizacyjnej działającej na rzecz upowszechniania nauki.
2. Środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 i 2, dla publicznych uczelni akademickich są przyznawane w ramach jednej subwencji.

1. Dyscyplinie przypisuje się współczynniki kosztochłonności uwzględniające koszty prowadzenia kształcenia i działalności naukowej.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia, współczynniki kosztochłonności:
1) prowadzenia kształcenia na studiach stacjonarnych w poszczególnych dyscyplinach oraz sposób ich ustalania dla poszczególnych kierunków, poziomów i profili – mając na uwadze specyfikę, warunki, a także koszty prowadzenia kształcenia w poszczególnych dyscyplinach;
2) prowadzenia działalności naukowej w poszczególnych dyscyplinach – mając na uwadze specyfikę, warunki, a także koszty prowadzenia działalności naukowej w poszczególnych dyscyplinach.

1. Wysokość subwencji ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c i pkt 2 lit. a–d i g, oraz dotacji ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3 i 6, jest ustalana na podstawie algorytmów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 402 rozporządzenie w sprawie sposobu podziału i trybu przyznawania środków finansowych dla uczelni i instytutów.
2. Algorytmy podziału środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c, uwzględniają w szczególności dane dotyczące:
1) grupy uczelni;
2) nauczycieli akademickich i studentów studiów stacjonarnych;
3) współczynników kosztochłonności określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 367 współczynniki kosztochłonności prowadzenia kształcenia i prowadzenia działalności naukowej ust. 2 pkt 1.
3. Algorytmy podziału środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 2 lit. a–d i g, uwzględniają w szczególności dane dotyczące:
1) rodzaju podmiotu systemu szkolnictwa wyższego i nauki;
2) doktorantów;
3) kategorii naukowych;
4) współczynników kosztochłonności określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 367 współczynniki kosztochłonności prowadzenia kształcenia i prowadzenia działalności naukowej ust. 2 pkt 2;
5) zatrudnionych osób prowadzących działalność naukową.
4. Algorytm podziału środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3, uwzględnia w szczególności dane dotyczące studentów:
1) otrzymujących świadczenia, o których mowa w art. 86 stypendia studenckie ust. 1 pkt 1;
2) będących osobami niepełnosprawnymi.
5. Algorytm podziału środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 6, uwzględnia w szczególności dane dotyczące studentów i doktorantów, będących osobami niepełnosprawnymi.
6. Dane wymienione w ust. 2–5 ustala się na podstawie Systemu POL-on.
7. Wysokość subwencji ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 2 lit. a i b, dla PAU ustala minister na wniosek.
8. W uzasadnionych przypadkach minister może dokonać zwiększenia wysokości subwencji przyznanej ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c, pkt 2 lit. a–d i g oraz pkt 2a, oraz dotacji przyznanej ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3, uwzględniając potrzeby związane z kształceniem lub działalnością naukową, w szczególności z:
1) realizacją zadania szczególnie istotnego dla polityki naukowej państwa;
2) wystąpieniem zdarzenia losowego zakłócającego lub uniemożliwiającego prawidłowe prowadzenie kształcenia lub działalności naukowej;
3) wzrostem liczby studentów uprawnionych do świadczeń, o których mowa w art. 86 stypendia studenckie ust. 1 pkt 1–4.
9. Minister może dokonać zwiększenia wysokości subwencji przyznanej ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c, pkt 2 lit. a–d i g oraz pkt 2a, oraz dotacji przyznanej ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3, uwzględniając wysokość środków finansowych pozostających w jego dyspozycji oraz:
1) rodzaj podmiotu systemu szkolnictwa wyższego i nauki lub
2) jakość prowadzonego kształcenia lub działalności naukowej.
10. Minister ogłasza w BIP na swojej stronie podmiotowej komunikaty o wysokości:
1) subwencji ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c i pkt 2 lit. a–d i g, lub dotacji ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3 i 6;
2) dotacji ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3 i 6, podlegających zwrotowi zgodnie z art. 416 niewykorzystanie lub niepełne wykorzystanie przez uczelnię środków finansowych z dotacji;
3) zwiększeń, o których mowa w ust. 9.
11. Do ustalania wysokości subwencji ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c i pkt 2 lit. a–d i g, dotacji ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3 i 6, oraz dokonywania zwiększeń, o których mowa w ust. 9, nie stosuje się przepisów Kpa.

1. Środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 2a, są przyznawane na podstawie wniosku złożonego przez instytut Sieci Łukasiewicz i zaopiniowanego przez Prezesa Centrum Łukasiewicz.
2. Przy przyznawaniu środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 2a, uwzględnia się w szczególności:
1) wielkość przychodów instytutu Sieci Łukasiewicz ze sprzedaży usług badawczo-rozwojowych;
2) potencjał badawczy i wdrożeniowy instytutu Sieci Łukasiewicz;
3) znaczenie badań naukowych i prac rozwojowych prowadzonych w instytucie Sieci Łukasiewicz dla rozwoju gospodarki i innowacyjności;
4) wysokość kosztów utrzymania infrastruktury badawczej i informatycznej instytutu Sieci Łukasiewicz.
3. Niewykorzystane w danym roku kalendarzowym środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 2a, pozostają w instytucie Sieci Łukasiewicz na rok następny, z przeznaczeniem na cel, na jaki zostały przyznane.

1. Minister przyznaje środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 5, oraz dokonuje zwiększeń, o których mowa w art. 368 algorytmy podziału środków finansowych, dotacji i subwencji ust. 8, na wniosek w drodze decyzji administracyjnej.
2. W przypadku naruszenia procedury przyznawania środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 5, oraz dokonywania zwiększeń, o których mowa w art. 368 algorytmy podziału środków finansowych, dotacji i subwencji ust. 8, przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
3. Do postępowań w sprawach przyznawania środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 5, a także dokonywania zwiększeń, o których mowa w art. 368 algorytmy podziału środków finansowych, dotacji i subwencji ust. 8, nie stosuje się przepisów art. 10 zasada czynnego udziału stron w postępowaniu, art 35–37, art. 61 wszczęcie postępowania administracyjnego § 4, art. 79a składanie dodatkowych dowodów, art. 81 udowodnienie okoliczności faktycznej oraz art 96a–96n Kpa.

Minister przekazuje:
1) NAWA – środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 4 lit. c, pkt 9, 10 i pkt 13 lit. a;
2) NCBiR – środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 4 lit. c, pkt 9 i 11 oraz pkt 13 lit. b;
3) NCN – środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 4 lit. c, pkt 9, 12 i pkt 13 lit. c;
4) Centrum Łukasiewicz – środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 2b, pkt 4 lit. b–d, pkt 5, 7, 9, 13a i 13b.

1. W formie subwencji przyznaje się środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1–2a i 13a.
2. W formie dotacji podmiotowej przyznaje się środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3, 5, 6 i 13 lit. a–c.
3. W formie dotacji celowej przyznaje się środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 2b, 4, 10–12 i 13b.

Jednostka samorządu terytorialnego, związek jednostek samorządu terytorialnego lub związek metropolitalny może przyznać uczelni środki finansowe na wykonywanie zadań, o których mowa w art. 11 zadania uczelni.

1. Finansowanie inwestycji, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 4 lit. a, obejmuje inwestycje:
1) budowlane;
2) w zakresie zakupu nieruchomości i pozostałych środków trwałych;
3) współfinansowane ze źródeł zagranicznych.
2. Przy przyznawaniu środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 4 lit. a, uwzględnia się w szczególności:
1) znaczenie planowanej inwestycji dla uczelni;
2) wpływ planowanej inwestycji na bezpieczeństwo jej użytkowników oraz na obniżenie kosztów eksploatacji obiektów uczelni;
3) możliwość współfinansowania przewidzianych do realizacji prac lub zadań z innych źródeł.
3. Finansowanie inwestycji, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 4 lit. b, obejmuje inwestycje:
1) w zakresie aparatury naukowo-badawczej oraz infrastruktury informatycznej, o wartości przekraczającej 500 000 zł;
2) budowlane;
3) w zakresie zakupu nieruchomości;
4) współfinansowane ze źródeł zagranicznych.
4. Przy przyznawaniu środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 4 lit. b, uwzględnia się w szczególności:
1) poziom naukowy prac lub zadań i ich znaczenie dla rozwoju nauki;
2) praktyczną użyteczność wyników prac lub zadań oraz ich znaczenie dla rozwoju innowacyjności i gospodarki;
3) znaczenie realizacji prac lub zadań dla rozwoju międzynarodowej współpracy w zakresie nauki i techniki;
4) możliwość współfinansowania przewidzianych do realizacji prac lub zadań z innych źródeł;
5) wpis na Polską Mapę Infrastruktury Badawczej, zwaną dalej „Mapą”.
4a. Do przyznawania środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 4 lit. a i b, nie stosuje się przepisów Kpa.
5. Minister przekazuje środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 4 lit. a i b, na podstawie umowy.

1. W ramach środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 4 lit. b, co najmniej 50% środków przeznacza się na finansowanie infrastruktury wpisanej na Mapę stanowiącą wykaz istniejącej lub planowanej strategicznej infrastruktury badawczej.
2. W przypadku braku możliwości przeznaczenia środków finansowych w wysokości określonej w ust. 1 na finansowanie infrastruktury wpisanej na Mapę, nierozdysponowane środki przeznacza się na pozostałe zadania realizowane ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 4 lit. b.
3. Nabór wniosków o wpisanie infrastruktury na Mapę jest przeprowadzany nie rzadziej niż raz na 4 lata. Do naboru stosuje się odpowiednio przepisy art. 376 ustanawianie programów i przedsięwzięć w celu realizacji polityki naukowej państwa.
4. Wniosek o wpisanie infrastruktury na Mapę składa publiczna uczelnia akademicka, instytut PAN, instytut badawczy, instytut Sieci Łukasiewicz, Centrum Łukasiewicz lub instytut międzynarodowy.
5. Przy ocenie wniosków uwzględnia się:
1) unikatowość infrastruktury w skali krajowej i międzynarodowej;
2) zgodność celów i założeń infrastruktury z krajowymi i międzynarodowymi politykami w zakresie badań naukowych, rozwoju i innowacji;
3) potencjał instytucjonalny oraz kadrowy wnioskodawcy;
4) stopień zainteresowania infrastrukturą ze strony krajowego i międzynarodowego środowiska naukowego i przedsiębiorców;
5) zasadność kosztów związanych z infrastrukturą;
6) możliwość powstania infrastruktury w perspektywie krótko- i średniookresowej;
7) perspektywę powstania infrastruktury we współpracy międzynarodowej.
6. Wpisu na Mapę dokonuje minister.
7. Minister udostępnia Mapę w BIP na swojej stronie podmiotowej.
8. Minister przeprowadza przegląd Mapy nie rzadziej niż raz na 4 lata.
9. W ramach przeglądu dokonuje się oceny funkcjonowania istniejącej infrastruktury oraz stopnia przygotowania planowanej infrastruktury.
10. Minister wykreśla infrastrukturę z Mapy:
1) w przypadku:
a) negatywnej oceny zasadności pozostawania infrastruktury na Mapie,
b) uniemożliwienia lub utrudnienia przeglądu przez podmiot, którego infrastruktura została wpisana na Mapę;
2) na wniosek podmiotu, którego infrastruktura została wpisana na Mapę.
11. Do postępowań w sprawie wpisania infrastruktury na Mapę oraz wykreślenia z niej stosuje się odpowiednio przepisy art. 369 tryb przyznawania środków finansowych przez ministra ust. 2. W postępowaniach tych nie stosuje się przepisów art. 10 zasada czynnego udziału stron w postępowaniu, art. 35 tworzenie uczelni publicznej–37, art. 61 wszczęcie postępowania administracyjnego § 4, art. 79a składanie dodatkowych dowodów, art. 81 udowodnienie okoliczności faktycznej oraz art 96a–96n Kpa.

1. Minister przyznaje środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 5, na okres nie dłuższy niż 3 lata, określając wysokość tych środków w kolejnych latach.
2. Przy przyznawaniu środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 5, uwzględnia się w szczególności:
1) rodzaj aparatury naukowo-badawczej lub stanowiska badawczego;
2) wpis na Mapę;
3) wysokość kosztów utrzymania aparatury naukowo-badawczej lub stanowiska badawczego w gotowości do prowadzenia działalności naukowej;
4) liczebność środowiska naukowego wykorzystującego aparaturę naukowo-badawczą, stanowisko badawcze lub infrastrukturę informatyczną, a także zakres i stopień ich wykorzystania.
3. Środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 5, niewykorzystane w danym roku pozostają na rok następny w dyspozycji podmiotu, któremu zostały przyznane, na realizację zadań, na które zostały przyznane.

1. Minister ustanawia programy i przedsięwzięcia w celu realizacji polityki naukowej państwa.
2. Minister ogłasza w BIP na swojej stronie podmiotowej komunikat o:
1) ustanowieniu programu i naborze wniosków;
2) ustanowieniu przedsięwzięcia.
3. W komunikacie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, określa się w szczególności:
1) przedmiot programu;
2) podmioty uprawnione do udziału w programie;
3) warunki udziału w programie;
4) tryb przeprowadzania naboru do programu, w tym tryb odwoławczy;
5) szczegółowe kryteria oceny wniosków.
4. Jeżeli w ramach programu lub przedsięwzięcia będzie udzielana pomoc publiczna lub pomoc de minimis, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki ustanawia program lub przedsięwzięcie w drodze rozporządzenia. W rozporządzeniu określa się podmioty uprawnione do udziału w programie lub przedsięwzięciu, szczegółowe warunki udziału, tryb przeprowadzania naboru do programu, a także warunki i tryb przyznawania oraz rozliczania pomocy publicznej lub pomocy de minimis, w tym:
1) przeznaczenie pomocy,
2) szczegółowe kryteria i sposób oceny wniosków o przyznanie pomocy,
3) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą,
4) sposób kumulowania pomocy,
5) maksymalne wielkości pomocy,
6) maksymalną intensywność pomocy,
7) szczegółowy zakres informacji zawartych we wnioskach o przyznanie pomocy oraz w raporcie rocznym z realizacji zadań objętych pomocą i raporcie z wykorzystania środków finansowych
– mając na uwadze cele polityki naukowej państwa oraz potrzebę uzyskiwania informacji niezbędnych do prawidłowego przyznawania oraz rozliczania pomocy publicznej lub pomocy de minimis.
5. Do przyznawania środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. d, pkt 2 lit. e i f, pkt 7 oraz art. 401 program „Wsparcie dla czasopism naukowych” ust. 1, nie stosuje się przepisów Kpa.

Korespondencja w sprawach, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 4 lit. a i b, pkt 5 i 7, może być doręczana przez dedykowany system teleinformatyczny służący do obsługi wniosków, wskazany przez ministra.

Przy przyznawaniu środków finansowych w ramach programów uwzględnia się poziom merytoryczny wniosku oraz:
1) potencjał wnioskodawcy lub
2) wpływ na poszerzenie stanu wiedzy, lub
3) użyteczność wyników prac lub zadań, lub
4) społeczną odpowiedzialność nauki.

1. Minister przekazuje środki finansowe w ramach programów i przedsięwzięć na podstawie umowy.
2. Minister udostępnia w BIP na swojej stronie podmiotowej informację dotyczącą środków finansowych przyznanych w ramach programu albo przedsięwzięcia obejmującą:
1) nazwy podmiotów, które otrzymały środki finansowe;
2) wysokość przyznanych środków finansowych.

Przyznawanie środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 9, oraz ich rozliczanie odbywa się zgodnie z przepisami o finansach publicznych, przepisami o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności albo zgodnie z umowami międzynarodowymi.

1. Rozliczenie środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 2a, pkt 4 lit. a–c, pkt 5, 7, 10–12 i 13b, oraz środków finansowych przyznanych na podstawie art. 404 zlecenie uczelni lub instytutowi wykonania zadania w zakresie ich działalności statutowej następuje na podstawie raportu z wykorzystania tych środków.
2. Warunkiem rozliczenia przyznanych środków finansowych jest ich wydatkowanie zgodnie z przepisami prawa, decyzją lub umową.
3. Zatwierdzenie rozliczenia środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 4 lit. a–c, pkt 10–12 i 13b, oraz środków finansowych przyznanych na podstawie art. 404 zlecenie uczelni lub instytutowi wykonania zadania w zakresie ich działalności statutowej następuje w terminie 60 dni od dnia:
1) otrzymania opinii zespołu doradczego, o którym mowa w art. 341 powoływanie zespołów doradczych lub ekspertów na potrzeby ministra – w przypadku powołania takiego zespołu w celu przedstawienia opinii dotyczących rozliczania przyznanych środków finansowych;
2) złożenia raportu z wykorzystania środków finansowych – w pozostałych przypadkach.
4. W przypadku konieczności poprawienia lub uzupełnienia raportu z wykorzystania środków finansowych, lub złożenia wyjaśnień do tego raportu termin, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, jest liczony od dnia złożenia poprawionego lub uzupełnionego raportu, lub od dnia złożenia wyjaśnień do raportu.

1. Wnioski, opinie, umowy i raporty dotyczące:
1) zadań finansowanych ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 2 lit. e i f, pkt 4 lit. b, pkt 5, 7, 10–12 i 13b,
2) Mapy
– stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
2. Dokumenty wytworzone w toku prac zespołu doradczego, o którym mowa w art. 341 powoływanie zespołów doradczych lub ekspertów na potrzeby ministra, dotyczące zadań finansowanych ze środków finansowych, o których mowa w ust. 1, nie stanowią informacji publicznej.
3. Dane osobowe osób oceniających wnioski o przyznanie środków finansowych, o których mowa w ust. 1, nie podlegają ujawnieniu i nie stanowią informacji publicznej.

Jeżeli wynikiem działalności naukowej finansowanej ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę, jest wynalazek, wzór użytkowy, wzór przemysłowy, topografia układu scalonego lub wyhodowana albo odkryta i wyprowadzona odmiana rośliny, prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego lub układu scalonego oraz prawa do ochrony wyhodowanej albo odkrytej i wyprowadzonej przez hodowcę odmiany rośliny przysługują podmiotowi, któremu przyznano te środki, chyba że umowa między ministrem a tym podmiotem albo decyzja o przyznaniu środków stanowią inaczej.

1. Środki finansowe planowane w budżecie państwa na finansowanie szkolnictwa wyższego i nauki są waloryzowane corocznie co najmniej o sumę:
1) iloczynu prognozowanego realnego przyrostu produktu krajowego brutto, o którym mowa w art. 2 negocjacje w sprawie minimalnego wynagrodzenia za pracę ust. 2 pkt 10 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, i wskaźnika waloryzacji w części wydatków w zakresie finansowania nauki oraz
2) wskaźnika planowanego w budżecie państwa wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w części wydatków w zakresie finansowania szkolnictwa wyższego.
2. Wskaźnik waloryzacji, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, w roku 2019 wynosi 1,25. Od roku 2020 do roku 2028 wskaźnik waloryzacji ulega zwiększeniu corocznie o 0,1.
3. Środki, o których mowa w ust. 1, obejmują wydatki budżetowe w:
1) części budżetu państwa, której dysponentem jest minister;
2) dziale „szkolnictwo wyższe i nauka” w innych częściach budżetu państwa.
4. Podstawą do waloryzacji na każdy kolejny rok jest odpowiednio kwota wydatków zwaloryzowanych w zakresie finansowania nauki oraz kwota wydatków zwaloryzowanych w zakresie finansowania szkolnictwa wyższego w roku poprzednim.
5. Środki finansowe planowane w budżecie państwa na finansowanie szkolnictwa wyższego i nauki na dany rok budżetowy nie mogą być niższe niż środki planowane w roku poprzedzającym dany rok budżetowy.

1. Należności finansowe wynikające z rozliczenia przyznanych środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę, minister umarza z urzędu lub na wniosek dłużnika, jeżeli:
1) dłużnik został wykreślony z właściwego rejestru, a odpowiedzialność za długi nie przeszła na osoby trzecie;
2) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych lub postępowanie egzekucyjne okazało się nieskuteczne;
3) zostało zastosowane umorzenie w ramach zawartego układu z wierzycielami dłużnika;
4) sąd oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości dłużnika lub umorzył postępowanie upadłościowe z przyczyn, o których mowa w art. 13 oddalenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz w art. 361 przesłanki umorzenia postępowania upadłościowego ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 794 i 1222).
2. Do umorzenia należności finansowej, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy o pomocy publicznej lub pomocy de minimis.

Minister, na uzasadniony wniosek dłużnika lub z urzędu, może umorzyć należność finansową niestanowiącą pomocy publicznej lub pomocy de minimis w całości lub w części, odroczyć termin spłaty lub rozłożyć spłatę na raty, jeżeli:
1) wystąpiła nadzwyczajna zmiana stosunków gospodarczych, której strony nie mogły przewidzieć w dniu otrzymania środków finansowych, z powodu której zapłata należności przez dłużnika groziłaby znacznym pogorszeniem jego sytuacji ekonomicznej;
2) wystąpiły ważne zdarzenia losowe niezależne od dłużnika;
3) jest to uzasadnione ryzykiem naukowym wynikającym z charakteru wykonywanych zadań;
4) jest to uzasadnione ważnym interesem publicznym lub ważnymi względami społecznymi lub gospodarczymi, w szczególności możliwościami płatniczymi dłużnika oraz uzasadnionym interesem Skarbu Państwa.

Do należności pieniężnych mających charakter cywilnoprawny, przypadających uczelniom publicznym, stosuje się odpowiednio art. 55 opłaty za udostępnienie danych jako dochód budżetu państwa ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

1. Minister, w BIP na swojej stronie podmiotowej, ogłasza cyklicznie komunikat o konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości - uczelnia badawcza”, którego celem jest podniesienie międzynarodowego znaczenia działalności uczelni. Przepisy art. 376 ustanawianie programów i przedsięwzięć w celu realizacji polityki naukowej państwa ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 3-5 stosuje się odpowiednio.
2. W ramach konkursu środki finansowe może otrzymywać nie więcej niż 10 uczelni akademickich.
3. Środki finansowe otrzymywane w danym roku przez uczelnię w ramach konkursu stanowią zwiększenie subwencji ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a-c i pkt 2 lit. a-d, przyznanej w roku, w którym został ogłoszony konkurs. Kwota zwiększenia nie może być mniejsza niż 10% tej subwencji ustalonej na podstawie algorytmów, o których mowa w art. 368 algorytmy podziału środków finansowych, dotacji i subwencji ust. 2 i 3. Środki finansowe są wypłacane przez okres 6 lat.

1. Do konkursu w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza” może przystąpić uczelnia akademicka, która:
1) prowadzi działalność naukową w co najmniej 6 dyscyplinach, w których przeprowadzona została ewaluacja jakości działalności naukowej, i posiada kategorię naukową A+ albo A w co najmniej połowie tych dyscyplin;
2) nie posiada kategorii naukowej B ani C;
3) prowadzi szkołę doktorską;
4) nie posiada negatywnej oceny programowej;
5) nie jest stroną umowy, o której mowa w art. 389 umowa ministra z uczelnią o finansowanie podniesienia poziomu jakości działalności naukowej i kształcenia ust. 1.
2. Wniosek o udział w konkursie zawiera plan obejmujący cele w zakresie podniesienia poziomu jakości działalności naukowej i poziomu jakości kształcenia oraz opis działań zmierzających do ich osiągnięcia w okresie 5 lat.
3. Wniosek składa się w językach polskim i angielskim.
4. Przy ocenie wniosku uwzględnia się:
1) poziom merytoryczny wniosku;
2) istotność założonych celów dla podniesienia międzynarodowego znaczenia działalności uczelni;
3) adekwatność opisanych działań do założonych celów;
4) potencjał uczelni.
5. Wniosek ocenia międzynarodowy zespół ekspertów posiadających znaczący dorobek naukowy lub artystyczny, powołany przez ministra. Kandydatów na członków zespołu mogą zgłosić RDN, RGNiSW, Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich, KPN, rada NCBiR, rada NCN i ogólnokrajowe stowarzyszenia naukowe.
6. Wynik oceny wniosku może być pozytywny albo negatywny.
7. Zespół ekspertów sporządza:
1) raport zawierający ocenę wraz z uzasadnieniem lub rekomendacje dotyczące zmiany planu;
2) listę rankingową wniosków ocenionych pozytywnie.

1. Minister, biorąc pod uwagę listę rankingową wniosków, zawiera umowę z uczelnią.
2. Umowa obejmuje w szczególności:
1) plan, o którym mowa w art. 388 wniosek o udział w konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza” ust. 2, i harmonogram jego realizacji;
2) warunki finansowania realizacji planu.
3. Minister przekazuje środki finansowe na podstawie umowy począwszy od roku następującego po roku, w którym został ogłoszony konkurs.

Uczelnia, która przystąpiła do konkursu, z którą minister nie zawarł umowy, otrzymuje przez okres 6 lat, począwszy od roku następującego po roku, w którym została sporządzona lista rankingowa wniosków, środki finansowe stanowiące zwiększenie subwencji ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c i pkt 2 lit. a–d, przyznanej w roku, w którym został ogłoszony konkurs, w wysokości 2% tej subwencji ustalonej na podstawie algorytmów, o których mowa w art. 368 algorytmy podziału środków finansowych, dotacji i subwencji ust. 2 i 3.

1. Po upływie połowy okresu, o którym mowa w art. 387 cykliczne komunikaty o konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza” ust. 3, dokonuje się śródokresowej ewaluacji realizacji planu.
2. W ostatnim roku okresu, o którym mowa w art. 387 cykliczne komunikaty o konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza” ust. 3, dokonuje się końcowej ewaluacji realizacji planu.
3. Ewaluacji dokonuje zespół, o którym mowa w art. 388 wniosek o udział w konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza” ust. 5, określając stopień realizacji planu.
4. Ewaluacja kończy się wydaniem oceny pozytywnej albo negatywnej.

1. W przypadku negatywnego wyniku śródokresowej ewaluacji realizacji planu zespół ekspertów przedstawia rekomendacje dotyczące zmiany planu.
2. Uczelnia przedstawia ministrowi propozycję zmiany planu zgodną z rekomendacjami zespołu ekspertów.
3. W przypadku nieprzekazania propozycji zmiany planu zgodnej z rekomendacjami w terminie 30 dni od dnia otrzymania przez uczelnię rekomendacji, umowa, o której mowa w art. 389 umowa ministra z uczelnią o finansowanie podniesienia poziomu jakości działalności naukowej i kształcenia ust. 1, ulega rozwiązaniu.

1. W ostatnim roku okresu, o którym mowa w art. 387 cykliczne komunikaty o konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza” ust. 3, jednak nie później niż do 30 czerwca tego roku, uczelnia może przedstawić plan obejmujący cele w zakresie podniesienia poziomu jakości działalności naukowej i poziomu jakości kształcenia oraz opis działań zmierzających do ich osiągnięcia w okresie kolejnych 5 lat. Plan przedstawia się w językach polskim i angielskim.
2. Plan podlega ocenie. Do oceny planu stosuje się odpowiednio przepisy art. 388 wniosek o udział w konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza” ust. 4–7.

1. Środków finansowych na okres kolejnych 6 lat nie otrzymują co najmniej 2 uczelnie, z którymi minister zawarł umowę, o której mowa w art. 389 umowa ministra z uczelnią o finansowanie podniesienia poziomu jakości działalności naukowej i kształcenia ust. 1.
2. Warunkiem otrzymania finansowania w okresie kolejnych 6 lat jest pozytywny wynik końcowej ewaluacji oraz pozytywny wynik oceny planu, o którym mowa w art. 393 plan celów w zakresie podniesienia poziomu jakości działalności naukowej i kształcenia ust. 1.
3. W przypadku niespełnienia warunku, o którym mowa w ust. 2, przez mniej niż 2 uczelnie, zespół, o którym mowa w art. 388 wniosek o udział w konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza” ust. 5, tworzy listę rankingową uczelni, które spełniają warunek, o którym mowa w ust. 2, z uwzględnieniem oceny stopnia realizacji planu w ramach końcowej ewaluacji.
4. Minister zawiera z uczelnią spełniającą warunek, o którym mowa w ust. 2, umowę. W przypadku utworzenia listy rankingowej, o której mowa w ust. 3, minister zawiera umowę z uczelnią z uwzględnieniem tej listy.
5. Do uczelni, które uzyskały finansowanie na okres kolejnych 6 lat, przepisy art. 389 umowa ministra z uczelnią o finansowanie podniesienia poziomu jakości działalności naukowej i kształcenia ust. 2 i 3 oraz art. 391 śródokresowa ewaluacja realizacji planu podniesienia poziomu jakości działalności naukowej i kształcenia–393 stosuje się odpowiednio.
6. Uczelnia, która uzyskała pozytywny wynik końcowej ewaluacji oraz pozytywny wynik oceny planu, o którym mowa w art. 393 plan celów w zakresie podniesienia poziomu jakości działalności naukowej i kształcenia ust. 1, ale nie uzyskała finansowania na okres kolejnych 6 lat, otrzymuje przez okres 6 lat, począwszy od roku następującego po roku, w którym została sporządzona lista rankingowa, o której mowa w ust. 3, środki finansowe stanowiące zwiększenie subwencji ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c i pkt 2 lit. a–d, przyznanej w roku, w którym została sporządzona lista rankingowa, w wysokości 2% tej subwencji ustalonej na podstawie algorytmów, o których mowa w art. 368 algorytmy podziału środków finansowych, dotacji i subwencji ust. 2 i 3.

1. W ostatnim roku okresu, o którym mowa w art. 387 cykliczne komunikaty o konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza” ust. 3, minister ogłasza konkurs, do którego może przystąpić uczelnia akademicka, spełniająca warunki, o których mowa w art. 388 wniosek o udział w konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza” ust. 1, która nie jest stroną umowy, o której mowa w art. 389 umowa ministra z uczelnią o finansowanie podniesienia poziomu jakości działalności naukowej i kształcenia ust. 1, w konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza”. Do konkursu przepisy art. 388 wniosek o udział w konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza” ust. 2–7 stosuje się odpowiednio.
2. Łączna liczba uczelni, z którymi minister zawiera umowę, o której mowa w art. 389 umowa ministra z uczelnią o finansowanie podniesienia poziomu jakości działalności naukowej i kształcenia ust. 1, na podstawie listy rankingowej wniosków złożonych w tym konkursie, oraz uczelni, o których mowa w art. 394 warunki finansowania uczelni w okresie kolejnych 6 lat ust. 5, nie może być większa niż 10.

1. Minister ogłasza cyklicznie w BIP na swojej stronie podmiotowej komunikat o konkursie w ramach programu „Regionalna inicjatywa doskonałości”, którego celem jest umocnienie znaczenia działalności uczelni w określonych przez niego dyscyplinach. Przepisy art. 376 ustanawianie programów i przedsięwzięć w celu realizacji polityki naukowej państwa ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 3–5 stosuje się odpowiednio.
2. W komunikacie określa się także:
1) podział na regiony, w których ogłaszany jest konkurs;
2) nie więcej niż 3 dyscypliny lub grupy dyscyplin, dla których w danym regionie ogłaszany jest konkurs.
3. W konkursie w danym regionie może brać udział uczelnia mająca siedzibę w tym regionie.
4. W każdej z dyscyplin lub grup dyscyplin, o których mowa w ust. 2 pkt 2, środki finansowe może otrzymywać nie więcej niż jedna uczelnia. Ta sama uczelnia może otrzymywać środki finansowe w nie więcej niż 2 dyscyplinach lub grupach dyscyplin.
5. Środki finansowe otrzymywane w danym roku przez uczelnię w ramach konkursu w dyscyplinie lub grupie dyscyplin, o których mowa w ust. 2 pkt 2, stanowią zwiększenie subwencji ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c i pkt 2 lit. a–d, przyznanej w roku, w którym został ogłoszony konkurs. Kwota zwiększenia nie może przekroczyć 2% tej subwencji ustalonej na podstawie algorytmów, o których mowa w art. 368 algorytmy podziału środków finansowych, dotacji i subwencji ust. 2 i 3. Środki finansowe są wypłacane przez okres 4 lat.

1. Do konkursu w ramach programu „Regionalna inicjatywa doskonałości” może przystąpić uczelnia akademicka, która:
1) posiada kategorię naukową A+, A albo B+:
a) w dyscyplinie, o której mowa w art. 396 cykliczne komunikaty o konkursie w ramach programu „Regionalna inicjatywa doskonałości” ust. 2 pkt 2,
b) w co najmniej 1 dyscyplinie zawierającej się w grupie dyscyplin, o której mowa w art. 396 cykliczne komunikaty o konkursie w ramach programu „Regionalna inicjatywa doskonałości” ust. 2 pkt 2, oraz nie posiada kategorii naukowej C w żadnej z dyscyplin zawierających się w tej grupie;
2) prowadzi szkołę doktorską;
3) nie spełnia warunków udziału w konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza”, o których mowa w art. 388 wniosek o udział w konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza” ust. 1.
2. Wniosek o udział w konkursie zawiera plan obejmujący cele w zakresie podniesienia poziomu jakości działalności naukowej i poziomu jakości kształcenia w dyscyplinie, o której mowa w ust. 1 pkt 1, oraz opis działań zmierzających do ich osiągnięcia w okresie 3 lat.
3. Przy ocenie wniosku uwzględnia się:
1) poziom merytoryczny wniosku;
2) istotność założonych celów dla umocnienia znaczenia działalności uczelni w danej dyscyplinie;
3) adekwatność opisanych działań do założonych celów;
4) potencjał uczelni w danej dyscyplinie.
4. Wniosek ocenia zespół ekspertów posiadających znaczący dorobek naukowy lub artystyczny, powołany przez ministra odrębnie dla każdej z dyscyplin lub grup dyscyplin, o których mowa w art. 396 cykliczne komunikaty o konkursie w ramach programu „Regionalna inicjatywa doskonałości” ust. 2 pkt 2.
5. Wynik oceny wniosku może być pozytywny albo negatywny.
6. Zespół ekspertów sporządza:
1) raport zawierający ocenę wraz z uzasadnieniem lub rekomendacje dotyczące zmiany planu;
2) listę rankingową wniosków ocenionych pozytywnie z podziałem na dyscypliny lub grupy dyscyplin, o których mowa w art. 396 cykliczne komunikaty o konkursie w ramach programu „Regionalna inicjatywa doskonałości” ust. 2 pkt 2.

1. Minister, biorąc pod uwagę listę rankingową wniosków, zawiera umowę z uczelnią.
2. Umowa obejmuje w szczególności:
1) plan, o którym mowa w art. 397 warunki przystąpienia do konkursu w ramach programu „Regionalna inicjatywa doskonałości” ust. 2, i harmonogram jego realizacji;
2) warunki finansowania realizacji planu.
3. Minister przekazuje środki finansowe na podstawie umowy począwszy od roku następującego po roku jej zawarcia.

1. W ostatnim roku okresu, o którym mowa w art. 396 cykliczne komunikaty o konkursie w ramach programu „Regionalna inicjatywa doskonałości” ust. 5, dokonuje się końcowej ewaluacji realizacji planu.
2. Ewaluacji dokonuje zespół ekspertów, o którym mowa w art. 397 warunki przystąpienia do konkursu w ramach programu „Regionalna inicjatywa doskonałości” ust. 4, określając stopień realizacji planu.
3. Ewaluacja kończy się wydaniem oceny pozytywnej albo negatywnej.
4. W przypadku oceny negatywnej uczelnia nie może przystąpić do konkursu ogłoszonego w danej dyscyplinie lub grupie dyscyplin w okresie 4 lat od dnia wydania tej oceny.

1. Minister ogłasza corocznie w BIP na swojej stronie podmiotowej komunikat w ramach przedsięwzięcia „Dydaktyczna inicjatywa doskonałości”, którego celem jest wsparcie publicznych uczelni zawodowych w doskonaleniu jakości kształcenia.
2. W komunikacie określa się:
1) warunki otrzymania przez uczelnie w danym roku środków finansowych uwzględniające:
a) oceny jakości kształcenia wydane przez PKA w okresie 6 lat poprzedzających ogłoszenie komunikatu,
b) wyniki monitoringu, o którym mowa w art. 352 monitoring karier studentów i absolwentów, osób ubiegających się i posiadających stopień doktora ust. 1, dotyczące absolwentów studiów;
2) wysokość środków finansowych, które zostaną przekazane w danym roku uczelniom wyłonionym w ramach przedsięwzięcia.
3. Określając warunki, o których mowa w ust. 2 pkt 1, minister uwzględnia możliwość przekazania w danym roku środków finansowych nie więcej niż 15 uczelniom.
4. Minister ogłasza w BIP na swojej stronie podmiotowej listę uczelni wyłonionych w ramach przedsięwzięcia.
5. (uchylony)
6. Środki finansowe otrzymywane w danym roku przez uczelnię w ramach przedsięwzięcia stanowią zwiększenie subwencji ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c, przyznanej w roku, w którym został ogłoszony komunikat.

1. Minister ustanawia program „Wsparcie dla czasopism naukowych”, którego celem jest podniesienie poziomu praktyk wydawniczych i edytorskich umożliwiających wejście polskich czasopism naukowych w międzynarodowy obieg naukowy.
2. Do programu mogą przystąpić wydawcy polskich czasopism naukowych o wysokim poziomie naukowym, nieujętych w bazach, o których mowa w art. 265 ewaluacja jakości działalności naukowej ust. 9 pkt 2 lit. a.
3. Minister ogłasza komunikat w BIP na swojej stronie podmiotowej o konkursie w ramach programu nie częściej niż co 2 lata. W komunikacie określa się:
1) dziedziny, dla których ogłaszany jest konkurs;
2) maksymalną liczbę czasopism naukowych będących przedmiotem projektów finansowanych w ramach programu, jednakże nie większą niż 500;
3) minimalną liczbę czasopism naukowych będących przedmiotem projektów finansowanych w ramach programu publikujących artykuły naukowe w poszczególnych dziedzinach;
4) termin składania wniosków.
4. Wnioski składane w ramach programu oraz raporty roczne z realizacji zadań objętych pomocą i raporty z wykorzystania środków finansowych podlegają ocenie dokonywanej przez powołany przez ministra zespół doradczy, o którym mowa w art. 341 powoływanie zespołów doradczych lub ekspertów na potrzeby ministra.
5. Wydawca, który otrzyma środki finansowe w ramach programu, jest obowiązany upowszechniać w Internecie publikacje naukowe opublikowane w czasopiśmie naukowym w okresie realizacji projektu, w trybie otwartego dostępu, w sposób bezpłatny i bez technicznych ograniczeń.
6. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki udziału w programie, a także warunki i tryb przyznawania oraz rozliczania pomocy de minimis, w tym:
1) przeznaczenie pomocy,
2) szczegółowe kryteria i sposób oceny wniosków o przyznanie pomocy,
3) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą,
4) sposób kumulowania pomocy,
5) maksymalne wielkości pomocy,
6) maksymalną intensywność pomocy,
7) szczegółowy zakres informacji zawartych we wnioskach o przyznanie pomocy oraz w raporcie rocznym z realizacji zadań objętych pomocą i raporcie z wykorzystania środków finansowych
– mając na uwadze cel programu, o którym mowa w ust. 1, oraz potrzebę uzyskiwania informacji niezbędnych do prawidłowego przyznawania oraz rozliczania pomocy de minimis.

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób podziału środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c i pkt 2 lit. a–d, dla nadzorowanych przez niego uczelni publicznych, mając na uwadze zróżnicowanie zadań uczelni akademickich i uczelni zawodowych;
2) sposób podziału środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 2 lit. a–d i g, dla niepublicznych uczelni akademickich, instytutów PAN, instytutów badawczych i instytutów międzynarodowych, a także elementy wniosku, o którym mowa w art. 368 algorytmy podziału środków finansowych, dotacji i subwencji ust. 7, oraz sposób ustalania wysokości subwencji dla PAU, mając na uwadze konieczność utrzymania i rozwoju potencjału badawczego tych podmiotów oraz jego znaczenie dla realizacji polityki naukowej państwa;
2a) szczegółowe kryteria i tryb przyznawania środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 2a, w tym szczegółowy zakres informacji zawartych we wniosku o ich przyznanie, oraz warunki i tryb rozliczania tych środków, w tym szczegółowy zakres informacji zawartych w raporcie z wykorzystania tych środków, mając na uwadze znaczenie przyznawanych subwencji dla prawidłowego wykonywania zadań przez instytuty Sieci Łukasiewicz i dla możliwości realizacji celów Sieci Badawczej Łukasiewicz;
3) sposób podziału środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3 i 6, dla uczelni, mając na uwadze konieczność zapewnienia odpowiednio wsparcia materialnego dla studentów oraz warunków umożliwiających osobom niepełnosprawnym udział w procesie przyjmowania na studia, do szkół doktorskich, kształceniu na studiach i w szkołach doktorskich oraz prowadzeniu działalności naukowej;
4) szczegółowe kryteria i tryb przyznawania oraz rozliczania, a także tryb przekazywania środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę:
a) pkt 4 lit. a – mając na uwadze znaczenie przewidzianych do finansowania inwestycji dla rozwoju uczelni publicznych,
b) pkt 4 lit. b – mając na uwadze znaczenie przewidzianych do finansowania inwestycji dla realizacji celów polityki naukowej
– oraz zakres informacji zawartych we wniosku o przyznanie tych środków oraz w raporcie z ich wykorzystania, mając na uwadze konieczność zapewnienia jednolitości danych przekazywanych na potrzeby przyznawania i rozliczania środków;
5) szczegółowy sposób wpisywania infrastruktury na Mapę, zakres informacji zawartych we wniosku o wpisanie infrastruktury na Mapę oraz sposób przeprowadzania przeglądu Mapy, mając na uwadze znaczenie strategicznej infrastruktury badawczej dla realizacji celów polityki naukowej państwa, integracji krajowej infrastruktury badawczej z infrastrukturą międzynarodową, rozszerzenie naukowej współpracy międzynarodowej i podnoszenie jakości badań naukowych lub prac rozwojowych oraz rozwoju gospodarczego i społecznego kraju;
6) szczegółowe kryteria i tryb przyznawania środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 5, szczegółowe kryteria i tryb oceny raportu z ich wykorzystania, zakres informacji zawartych we wniosku o ich przyznanie oraz w raporcie z ich wykorzystania, mając na uwadze znaczenie aparatury naukowo-badawczej lub stanowiska badawczego oraz infrastruktury informatycznej, których utrzymanie przewidziane jest do finansowania, dla realizacji celów polityki naukowej;
7) sposób podziału środków finansowych na zadania, o których mowa w art. 459 dotacje podmiotowe ze środków finansowych na szkolnictwo i naukę pkt 7, dla uczelni publicznych kształcących personel lotniczy dla lotnictwa cywilnego, mając na uwadze konieczność utrzymania warunków dla efektywnego kształcenia i jego wysokiej jakości.

1. Ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 14, wypłaca się wynagrodzenia:
1) członkom RGNiSW, członkom KPN, członkom RDN, członkom PKA, członkom KEN, ekspertom uczestniczącym w pracach PKA i osobom pełniącym funkcję sekretarza w zespole oceniającym, a także ekspertom uczestniczącym w pracach KEN – za udział w pracach tych podmiotów;
2) członkom zespołów doradczych powołanych na podstawie art. 341 powoływanie zespołów doradczych lub ekspertów na potrzeby ministra – za udział w posiedzeniu zespołu lub przygotowanie projektu opinii;
3) ekspertom powołanym na podstawie art. 341 powoływanie zespołów doradczych lub ekspertów na potrzeby ministra – za przygotowanie opinii lub ekspertyzy;
4) ekspertom wchodzącym w skład zespołów, o których mowa w art. 388 wniosek o udział w konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza” ust. 5 oraz art. 397 warunki przystąpienia do konkursu w ramach programu „Regionalna inicjatywa doskonałości” ust. 4 – za przygotowanie oceny;
5) ekspertom, o których mowa w art. 428 kontrola działalności uczelni ust. 2 – za udział w kontroli;
6) członkom komisji dyscyplinarnej przy RGNiSW – za udział w posiedzeniu składu orzekającego;
7) członkom komisji dyscyplinarnej przy ministrze – za udział w posiedzeniu składu orzekającego;
8) rzecznikom dyscyplinarnym powołanym przez ministra – za przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego i udział w posiedzeniu składu orzekającego.
2. Osobom, o których mowa w ust. 1, przysługuje zwrot kosztów podróży na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 77⁵ należności z tytułu podróży służbowej § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy. Czynności pracodawcy określone w tych przepisach w odniesieniu do tych osób wykonuje minister.
3. Wynagrodzenia i zwrot kosztów podróży członkom RDN, członkom PKA, ekspertom uczestniczącym w pracach PKA i osobom pełniącym funkcję sekretarza w zespole oceniającym wypłaca odpowiednio Biuro RDN i Biuro PKA.
4. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia przysługującego osobom, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze adekwatność wynagrodzenia do nakładu pracy.

1. Minister może zlecić uczelni, instytutowi PAN, instytutowi badawczemu, podmiotowi działającemu w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz lub instytutowi międzynarodowemu wykonanie określonego zadania w zakresie ich działalności statutowej, zapewniając odpowiednie środki na jego realizację.
2. Zlecenie wykonania zadania, o którym mowa w ust. 1:
1) uczelni wojskowej, uczelni służb państwowych, uczelni artystycznej, uczelni medycznej lub uczelni morskiej – wymaga zasięgnięcia opinii ministra nadzorującego uczelnię;
2) instytutowi badawczemu – wymaga uzgodnienia z ministrem nadzorującym instytut;
3) instytutowi PAN – wymaga zasięgnięcia opinii prezesa PAN;
4) podmiotowi działającemu w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz – następuje za pośrednictwem Prezesa Centrum Łukasiewicz, który wskazuje Centrum Łukasiewicz albo instytut Sieci Łukasiewicz właściwe do wykonania tego zadania.
3. Minister, w przypadku klęski żywiołowej lub w celu wykonania zobowiązań międzynarodowych, może zlecić uczelni, instytutowi PAN, instytutowi badawczemu, Centrum Łukasiewicz lub instytutowi międzynarodowemu wykonanie także innych zadań, zapewniając środki na ich realizację.
4. Minister może zlecić Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji, będącej fundacją Skarbu Państwa, realizację zadań w zakresie szkolnictwa wyższego w ramach programów Unii Europejskiej dotyczących kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu, zapewniając środki na ich realizację.
5. Minister może zlecić instytucji przedstawicielskiej środowiska szkolnictwa wyższego i nauki wykonanie określonego zadania w zakresie jej działalności statutowej. Minister może zapewnić odpowiednie środki na realizację tego zadania.

Minister może prowadzić działania na rzecz podniesienia poziomu wiedzy w zakresie szkolnictwa wyższego i nauki, w tym realizując projekty, o których mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020 (Dz. U. z 2020 r. poz. 818) i w ustawie z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021–2027 (Dz. U. poz. 1079).

Przychodami uczelni publicznej są w szczególności środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1, 2 i 5.

1. Środki finansowe z subwencji i dotacji gromadzi się na odrębnym rachunku bankowym, przy czym uczelnia publiczna gromadzi środki finansowe z subwencji na rachunku, którego obsługę bankową prowadzi BGK.
2. O przeznaczeniu środków finansowych przyznanych w formie subwencji decyduje podmiot, który ją otrzymał.

1. Uczelnia publiczna prowadzi samodzielną gospodarkę finansową na podstawie planu rzeczowo-finansowego, zgodnie z przepisami o finansach publicznych.
2. Uczelnia niepubliczna prowadzi samodzielną gospodarkę finansową na podstawie planu rzeczowo-finansowego, a w zakresie gospodarowania środkami pochodzącymi z budżetu państwa również zgodnie z przepisami o finansach publicznych.
3. Uczelnia prowadzi rachunkowość zgodnie z przepisami o rachunkowości, z uwzględnieniem zasad określonych w niniejszej ustawie.
4. W uczelni rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy.

1. Uczelnia posiada fundusze:
1) stypendialny;
2) wsparcia osób niepełnosprawnych.
2. Uczelnia publiczna posiada:
1) fundusz zasadniczy;
2) inne fundusze, których utworzenie przewidują odrębne przepisy lub statut.
3. Zysk netto uczelni publicznej przeznacza się na fundusz zasadniczy.
4. Stratę netto uczelni publicznej pokrywa się z funduszu zasadniczego.
5. Zysk netto uczelni niepublicznej przeznacza się na cele statutowe.

Roczne sprawozdanie finansowe uczelni publicznej podlega badaniu przez firmę audytorską. Wyboru firmy audytorskiej dokonuje rada uczelni.

1. Fundusz zasadniczy odzwierciedla wartość mienia uczelni publicznej.
2. W uczelni publicznej środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegają amortyzacji na zasadach określonych w odrębnych przepisach, z wyjątkiem budynków i lokali oraz obiektów inżynierii lądowej i wodnej, których wartość podlega odpisom umorzeniowym.

1. Fundusz stypendialny w uczelni stanowią środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3, oraz zwiększenia z innych źródeł. Zwiększenia ze środków subwencji dokonuje się przez odpis w ciężar kosztów działalności podstawowej.
2. Niewykorzystane w danym roku budżetowym środki funduszu stypendialnego pozostają w funduszu na rok następny.
3. Środki funduszu stypendialnego wydatkowane niezgodnie z przeznaczeniem lub z naruszeniem art. 91 stypendium rektora ust. 3 lub art. 414 podział dotacji w uczelni ust. 3 podlegają zwrotowi do funduszu ze środków finansowych uczelni innych niż pochodzące z subwencji lub dotacji z budżetu państwa.

Uczelnia niepubliczna może przeznaczyć w danym roku budżetowym nie więcej niż 0,2% dotacji przyznanych ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3, na pokrywanie kosztów realizacji zadań związanych z przyznawaniem i wypłacaniem świadczeń, o których mowa w art. 86 stypendia studenckie ust. 1 pkt 1–4.

1. Rektor w porozumieniu z samorządem studenckim dokonuje podziału dotacji ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3.
2. W nowo utworzonej uczelni podziału dotacji, o której mowa w ust. 1, dokonuje na okres roku rektor.
3. Dotacja, o której mowa w ust. 1, wydatkowana w danym roku na stypendia rektora stanowi nie więcej niż 60% środków wydatkowanych łącznie w danym roku na stypendia rektora, stypendia socjalne oraz zapomogi.

1. Fundusz wsparcia osób niepełnosprawnych w uczelni stanowią środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 6.
2. Niewykorzystane w danym roku budżetowym środki funduszu pozostają w funduszu na rok następny.
3. Środki funduszu wydatkowane niezgodnie z przeznaczeniem podlegają zwrotowi do funduszu ze środków finansowych uczelni innych niż pochodzące z subwencji lub dotacji z budżetu państwa.

1. W przypadku gdy niewykorzystane środki finansowe z dotacji, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3 lub 6, na koniec poprzedniego roku są równe albo przewyższają kwotę dotacji ustalonej na podstawie algorytmu, o którym mowa odpowiednio w art. 368 algorytmy podziału środków finansowych, dotacji i subwencji ust. 4 lub 5, na dany rok:
1) nie przyznaje się uczelni środków finansowych, o których mowa odpowiednio w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3 lub 6;
2) uczelnia zwraca niewykorzystane środki finansowe z dotacji w kwocie stanowiącej różnicę między stanem środków na koniec poprzedniego roku a wysokością dotacji ustalonej na podstawie algorytmu na dany rok.
2. Do zwrotu środków stosuje się przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych dotyczące zwrotu dotacji niewykorzystanej do końca roku budżetowego, z tym że dotacja podlega zwrotowi w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia komunikatu, o którym mowa w art. 368 algorytmy podziału środków finansowych, dotacji i subwencji ust. 10.
3. W przypadku gdy kwota dotacji ustalonej na podstawie algorytmu, o którym mowa w:
1) art. 368 algorytmy podziału środków finansowych, dotacji i subwencji ust. 4, na dany rok jest większa od stanu funduszu stypendialnego,
2) art. 368 algorytmy podziału środków finansowych, dotacji i subwencji ust. 5, na dany rok jest większa od stanu funduszu wsparcia osób niepełnosprawnych
– w części pochodzącej z dotacji na koniec roku poprzedzającego rok przyznania dotacji przekraczającego 30% kwoty dotacji z roku poprzedzającego rok przyznania dotacji, dotację ustaloną na podstawie algorytmu zmniejsza się o kwotę stanowiącą różnicę między stanem tego funduszu na koniec roku poprzedzającego rok przyznania dotacji, w części pochodzącej z dotacji, a kwotą stanowiącą 30% kwoty dotacji z roku poprzedzającego rok przyznania dotacji.
4. Minister nie przyznaje środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3 lub 6, uczelni, która jest zobowiązana na podstawie tytułu wykonawczego do zwrotu środków finansowych, o których mowa w tych przepisach.

Do czasu ustalenia wysokości:
1) subwencji ze środków, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 i 2 – subwencja może być przekazywana w transzach miesięcznych w wysokości 1/12 kwoty subwencji przekazanej w poprzednim roku budżetowym;
1a) subwencji ze środków, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 2a – subwencja może być przekazywana w transzach miesięcznych w wysokości 1/10 kwoty subwencji przekazanej w poprzednim roku budżetowym;
2) dotacji ze środków, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3 – dotacja może być przekazywana w transzach miesięcznych;
3) dotacji ze środków, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 6 – dotacja może być przekazywana w transzach miesięcznych w wysokości 1/12 kwoty dotacji przekazanej w poprzednim roku budżetowym.

1. Uczelnia publiczna, w której suma strat netto w okresie nie dłuższym niż 5 ostatnich lat przekracza 20% kwoty subwencji oraz dotacji otrzymanych w roku poprzedzającym bieżący rok budżetowy ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c, pkt 2 lit. a–d, pkt 5 i 6, opracowuje program naprawczy.
2. Program naprawczy obejmuje działania mające na celu:
1) odzyskanie równowagi finansowej przez zrównoważenie kosztów działalności z przychodami,
2) redukcję zadłużenia, tak aby suma zobowiązań krótkoterminowych i krótkoterminowych rozliczeń międzyokresowych ujmowanych w pasywach nie przekraczała sumy aktywów obrotowych i środków trwałych w budowie, wynikających z bilansu
– w okresie nie dłuższym niż do końca roku, w którym upływają 3 lata od dnia uchwalenia programu naprawczego.
3. Rada uczelni uchwala program naprawczy ze szczegółowym harmonogramem wdrażania i przedkłada go ministrowi w terminie 6 miesięcy od dnia stwierdzenia straty, o której mowa w ust. 1. Za dzień stwierdzenia straty przyjmuje się dzień zatwierdzenia sprawozdania finansowego przez radę uczelni.
4. Za realizację programu naprawczego odpowiada rektor.
5. Rektor składa radzie uczelni sprawozdanie z realizacji programu naprawczego co najmniej raz na pół roku.
6. Rada uczelni przedkłada ministrowi roczne sprawozdanie z wykonania programu naprawczego, wraz ze sprawozdaniem z wykonania planu rzeczowo-finansowego.
7. Rada uczelni może uchwalić aktualizację programu naprawczego.
8. W przypadku gdy:
1) uczelnia publiczna nie wprowadzi programu naprawczego w trybie określonym w ust. 2 i 3 lub
2) ocena rezultatów programu naprawczego przedstawianych w sprawozdaniach, o których mowa w ust. 6, wskazuje, że nie zostaną osiągnięte jego cele, lub
3) w ostatnim roku realizacji programu naprawczego wystąpił warunek opracowania kolejnego programu naprawczego, o którym mowa w ust. 1, lub
4) ocena rezultatów programu naprawczego przedstawionych w sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 6, złożonym po zakończeniu ostatniego roku realizacji programu naprawczego, wskazuje, że nie zostały osiągnięte jego cele
– minister powołuje, na okres nie dłuższy niż 3 lata, osobę pełniącą obowiązki rektora, powierzając jej zadania dotyczące opracowania i wdrożenia kolejnego programu naprawczego.
9. Z dniem powołania osoby pełniącej obowiązki rektora:
1) rektor zostaje zawieszony w pełnieniu obowiązków; w okresie zawieszenia rektorowi nie przysługuje dodatek funkcyjny do wynagrodzenia;
2) działalność organów kolegialnych uczelni zostaje zawieszona w zakresie decydowania o gospodarce finansowej.
10. W przypadku gdy kadencja rektora upłynie w trakcie okresu, na który została powołana osoba pełniąca obowiązki rektora, do końca tego okresu nie przeprowadza się wyboru rektora.
11. W przypadku powołania osoby pełniącej obowiązki rektora przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

1. BGK prowadzi obsługę bankową rachunków funduszy, o których mowa w art. 409 fundusze uczelni ust. 1.
2. Koszty obsługi bankowej, o której mowa w ust. 1, w zakresie bieżącego utrzymania rachunku oraz dokonywanych płatności, są pokrywane przez ministra ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3 i 6.
3. Uczelnia mająca siedzibę poza miejscowością, w której BGK prowadzi obsługę kasową, może korzystać, po uzgodnieniu z BGK, z zastępczej obsługi kasowej w oddziale innego banku.
4. BGK informuje ministra:
1) w terminie do dnia 15 stycznia danego roku o stanie środków finansowych zgromadzonych na koniec roku poprzedniego na rachunkach:
a) funduszy stypendialnych w części pochodzącej ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3, oraz środków finansowych na stypendia, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 8, oraz
b) funduszy wsparcia osób niepełnosprawnych ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 6;
2) na jego wniosek w terminie 14 dni – o stanie środków finansowych zgromadzonych na rachunkach, o których mowa w pkt 1.

1. Uczelnia może utworzyć ze środków innych niż określone w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę własny fundusz na stypendia za wyniki w nauce dla studentów oraz stypendia naukowe dla pracowników i doktorantów.
2. Zasady przyznawania stypendiów, o których mowa w ust. 1, dla studentów i doktorantów są ustalane w uzgodnieniu odpowiednio z samorządem studenckim albo samorządem doktorantów.
3. Własny fundusz na stypendia zwiększa się przez:
1) odpisy w ciężar kosztów działalności w zakresie kształcenia i działalności naukowej;
2) wpłaty osób fizycznych i osób prawnych.
4. Odpis nie może być większy niż 20% planowanego zysku netto na dany rok. W przypadku osiągnięcia zysku:
1) mniejszego niż planowany – odpis ustala się w wysokości proporcjonalnie zmniejszonej;
2) większego niż planowany – odpis ustala się w wysokości planowanej.
5. Odpis nie może być dokonany, jeżeli spowodowałoby to stratę w danym roku obrotowym.
6. Odpis dokonany w danym roku obrotowym może być wykorzystywany począwszy od następnego roku obrotowego.

1. Przychodami Funduszu Kredytów Studenckich są:
1) dotacje celowe z budżetu państwa określane corocznie w ustawie budżetowej;
2) wpływy z inwestycji środków Funduszu Kredytów Studenckich w papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa;
3) inne zwiększenia.
2. Środki Funduszu Kredytów Studenckich przeznacza się na:
1) pokrywanie odsetek należnych od kredytów pobieranych przez kredytobiorców:
a) w całości – w okresie studiów, o którym mowa w art. 99 okres udzielania kredytu studenckiego ust. 1, oraz w okresie ustalonym zgodnie z art. 101 splata kredytu studenckiego ust. 1,
b) w części stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą odsetek obliczoną przy zastosowaniu oprocentowania określonego w umowie, o której mowa w art. 98 kredyt studencki ust. 2, a kwotą odsetek spłacanych przez kredytobiorców – po okresie, o którym mowa w art. 101 splata kredytu studenckiego ust. 1;
2) pokrywanie skutków finansowych umorzeń spłaty kredytów;
2a) pokrywanie skutków finansowych wypłat z tytułu udzielonych poręczeń spłaty kredytów studenckich, w tym kosztów działań windykacyjnych po wypłacie z tytułu poręczenia;
3) nabywanie papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa;
4) pokrywanie kosztów realizacji zadań wymienionych w pkt 1–3 ponoszonych przez BGK.

1. Fundusz Kredytów Studenckich jest prowadzony przez BGK.
2. Fundusz Kredytów Studenckich działa na podstawie rocznego planu finansowego, wyodrębnionego w planie finansowym BGK.
3. Roczny plan finansowy zawiera w szczególności:
1) podział środków na fundusz obsługi odsetek, z którego będą dokonywane wypłaty zgodnie z art. 421 przychody Funduszu Kredytów Studenckich ust. 2 pkt 1, oraz fundusz rezerwowy, z którego będą dokonywane wypłaty zgodnie z art. 421 przychody Funduszu Kredytów Studenckich ust. 2 pkt 2 i 2a;
2) wysokość kosztów, o których mowa w art. 421 przychody Funduszu Kredytów Studenckich ust. 2 pkt 4.
4. BGK sporządza dla Funduszu Kredytów Studenckich odrębny bilans oraz rachunek zysków i strat.
4a. BGK przekazuje ministrowi oraz ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, w terminach określonych w przepisach dotyczących sprawozdawczości budżetowej państwowych funduszy celowych, sprawozdanie miesięczne z realizacji planu finansowego Funduszu Kredytów Studenckich, narastająco za kolejne miesiące roku budżetowego, w szczegółowości nie mniejszej niż wynikająca z tego planu.
5. BGK przedstawia ministrowi oraz ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych:
1) do dnia 30 kwietnia danego roku:
a) (uchylona)
b) sprawozdanie z działalności oraz wyników Funduszu Kredytów Studenckich za rok poprzedni,
c) bilans oraz rachunek zysków i strat za rok poprzedni,
d) propozycję wysokości dotacji, o której mowa w art. 421 przychody Funduszu Kredytów Studenckich ust. 1 pkt 1, na rok następny;
2) do dnia 15 czerwca danego roku – projekt rocznego planu finansowego Funduszu Kredytów Studenckich na następny rok.
6. Projekt rocznego planu finansowego Funduszu Kredytów Studenckich na następny rok zatwierdza minister w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych do dnia 31 lipca danego roku.

1. Środki FKSM pochodzą z:
1) dotacji celowych z budżetu państwa określanych corocznie w ustawie budżetowej w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia;
2) wpływów z inwestycji środków FKSM w papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa;
3) wpływów z inwestycji środków FKSM w papiery wartościowe emitowane przez Narodowy Bank Polski;
4) odsetek od lokat okresowo wolnych środków FKSM w bankach;
5) odsetek od wolnych środków FKSM przekazanych w depozyt zgodnie z ust. 3 pkt 2;
6) innych wpływów.
2. Środki FKSM przeznacza się na pokrywanie:
1) całej kwoty odsetek należnych od kredytów na studia medyczne:
a) w okresie studiów finansowanych z kredytu na studia medyczne lub urlopów od zajęć, zawieszenia w prawach studenta lub innych przerw w studiach, udzielonych zgodnie z regulaminem studiów,
b) w okresie od dnia zakończenia studiów do dnia rozpoczęcia spłaty kredytu na studia medyczne,
c) umorzonych, naliczonych od dnia umorzenia do dnia przekazania środków dotychczas niespłaconych,
d) w okresie od dnia utraty statusu studenta do dnia rozpoczęcia spłaty kredytu na studia medyczne,
e) w okresie zawieszenia spłaty kredytu na studia medyczne, o którym mowa w art. 103c spłata kredytu na studia medyczne ust. 9;
2) części odsetek należnych od kredytu na studia medyczne stanowiącej różnicę między odsetkami wynikającymi z umowy kredytu na studia medyczne a odsetkami spłaconymi przez kredytobiorcę;
3) skutków finansowych umorzeń spłaty kredytów na studia medyczne;
4) skutków finansowych wypłat z tytułu udzielonych poręczeń spłaty kredytów na studia medyczne, w tym kosztów działań windykacyjnych po wypłacie z tytułu poręczenia;
5) kosztów realizacji zadań wymienionych w pkt 1–4 ponoszonych przez BGK.
3. BGK może lokować okresowo wolne środki FKSM w:
1) innych bankach;
2) formie depozytu, o którym mowa w art. 78b przyjmowanie przez Ministra Finansów wolnych środków w depozyt ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;
3) papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa;
4) papiery wartościowe emitowane przez Narodowy Bank Polski.
4. Suma lokat, o których mowa w ust. 3 pkt 1, w jednym banku albo grupie banków powiązanych ze sobą kapitałowo lub organizacyjnie, nie może przekroczyć 25% okresowo wolnych środków FKSM.

1. FKSM jest prowadzony przez BGK.
2. FKSM działa na podstawie rocznego planu finansowego, wyodrębnionego w planie finansowym BGK.
3. Roczny plan finansowy FKSM zawiera w szczególności:
1) podział środków na fundusz obsługi odsetek, z którego będą dokonywane wypłaty zgodnie z art. 422a pochodzenie środków Funduszu Kredytowania Studiów Medycznych ust. 2 pkt 1 i 2, oraz na fundusz rezerwowy, z którego będą dokonywane wypłaty zgodnie z art. 422a pochodzenie środków Funduszu Kredytowania Studiów Medycznych ust. 2 pkt 3 i 4;
2) wysokość kosztów, o których mowa w art. 422a pochodzenie środków Funduszu Kredytowania Studiów Medycznych ust. 2 pkt 5;
3) kwotę i liczbę planowanych do udzielenia w danym roku kredytów na studia medyczne;
4) kwotę planowanych do umorzenia w danym roku kredytów na studia medyczne.
4. BGK sporządza dla FKSM odrębny bilans oraz rachunek zysków i strat.
5. BGK przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia oraz ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych:
1) do dnia 30 kwietnia danego roku:
a) (uchylona)
b) sprawozdanie z działalności FKSM, które zawiera w szczególności informacje o kwocie i liczbie udzielonych w poprzednim roku kredytów na studia medyczne oraz kwocie umorzonych w poprzednim roku kredytów na studia medyczne, oraz sprawozdanie o wynikach FKSM za rok poprzedni,
c) bilans oraz rachunek zysków i strat za rok poprzedni,
d) propozycję wysokości dotacji, o której mowa w art. 422a pochodzenie środków Funduszu Kredytowania Studiów Medycznych ust. 1 pkt 1, na rok następny;
2) do dnia 15 czerwca danego roku – projekt rocznego planu finansowego FKSM na następny rok.
6. BGK przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia oraz ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, w terminach określonych w przepisach dotyczących sprawozdawczości budżetowej państwowych funduszy celowych, sprawozdanie miesięczne z realizacji planu finansowego FKSM, narastająco za kolejne miesiące roku budżetowego, w szczegółowości nie mniejszej niż wynikająca z tego planu.
7. Projekt rocznego planu finansowego FKSM na następny rok zatwierdza minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych do dnia 31 lipca danego roku.

1. Skarb Państwa oraz jednostki samorządu terytorialnego mogą przekazywać uczelniom nieruchomości na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2024 r. poz. 1145 i 1222).
2. Na zasadach określonych w art 38–41 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym dokonanie przez uczelnię publiczną czynności prawnej w zakresie rozporządzenia składnikami aktywów trwałych, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, oraz dokonanie przez uczelnię publiczną czynności prawnej w zakresie oddania tych składników do korzystania innemu podmiotowi, na okres dłuższy niż 180 dni w roku kalendarzowym, wymaga zgody Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadkach gdy wartość rynkowa tych składników albo wartość rynkowa przedmiotu czynności prawnej przekracza kwotę 2 000 000 zł. Do wniosku o wyrażenie zgody dołącza się zgodę rady uczelni.

Uczelnia jest zwolniona z opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa, z wyjątkiem opłat określonych w przepisach o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa.

Wykonywanie przez uczelnię zadań, o których mowa w art. 11 zadania uczelni, oraz prowadzenie działalności sportowej, rehabilitacyjnej lub diagnostycznej nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2024 r. poz. 236 i 1222).

1. W ramach nadzoru nad systemem szkolnictwa wyższego i nauki minister sprawuje nadzór nad:
1) uczelniami w zakresie zgodności działania z przepisami prawa oraz prawidłowości wydatkowania środków publicznych;
2) instytutami PAN, instytutami badawczymi i instytutami międzynarodowymi w zakresie zgodności działania z przepisami dotyczącymi kształcenia w szkole doktorskiej oraz prawidłowości wydatkowania środków publicznych przekazanych przez ministra;
3) PAU, CMKP, RGNiSW, PSRP, KRD oraz podmiotami, o których mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 8, w zakresie prawidłowości wydatkowania środków publicznych przekazanych przez ministra;
4) NAWA, NCBiR, NCN, Centrum Łukasiewicz i instytutami Sieci Łukasiewicz, w zakresie prawidłowości wydatkowania środków z budżetu państwa.
2. Minister sprawuje nadzór również w zakresie wynikającym z odrębnych przepisów nad PAN, instytutami PAN, instytutami badawczymi, instytutami Sieci Łukasiewicz, Centrum Łukasiewicz, instytutami międzynarodowymi, NAWA, NCBiR i NCN.

1. Minister może żądać informacji i wyjaśnień od podmiotów, o których mowa w art. 426 nadzór ministra nad systemem szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1, a także dokonywać kontroli ich działalności w zakresie określonym w tym przepisie. Minister może żądać informacji i wyjaśnień również od założyciela.
2. Minister stwierdza nieważność:
1) aktu wydanego przez organy uczelni, z wyłączeniem uchwały, o której mowa w art. 192 postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora ust. 2 i 3 oraz art. 221 postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego ust. 14, i decyzji administracyjnej,
2) aktu dotyczącego kształcenia w szkole doktorskiej wydanego w instytucie PAN, instytucie badawczym lub instytucie międzynarodowym, z wyłączeniem decyzji administracyjnej,
3) aktu założyciela w sprawie nadania statutu
– w przypadku stwierdzenia ich niezgodności z przepisami prawa.
3. Na rozstrzygnięcie w sprawie stwierdzenia nieważności aktu służy, w terminie 30 dni od dnia jego doręczenia, skarga do sądu administracyjnego. Przepisy o zaskarżaniu do sądu administracyjnego decyzji administracyjnych stosuje się odpowiednio.
4. Minister, w przypadku gdy:
1) uczelnia lub założyciel narusza przepisy prawa lub pozwolenie na utworzenie studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu,
2) instytut PAN, instytut badawczy lub instytut międzynarodowy narusza przepisy dotyczące kształcenia w szkole doktorskiej
– wzywa do zaprzestania tej działalności i usunięcia naruszenia, określając termin usunięcia naruszenia.
5. Jeżeli uczelnia, założyciel, instytut PAN, instytut badawczy, Centrum Łukasiewicz, instytut Sieci Łukasiewicz, instytut międzynarodowy lub CMKP nie zrealizowali wniosków lub zaleceń sporządzonych w wyniku kontroli, o której mowa w ust. 1, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.
6. W przypadku niezrealizowania wezwania, o którym mowa w ust. 4, minister, w drodze decyzji administracyjnej, może zawiesić rekrutację na studia lub do szkoły doktorskiej na kolejny rok akademicki. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
7. W przypadku stwierdzenia, że uczelnia prowadzi studia z naruszeniem przepisów art. 53 kierunki, poziomy i profile kształcenia uczelni, art. 57 pozwolenie na utworzenie studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu poza siedzibą uczelni lub za granicą lub art. 60 studia prowadzone wspólnie z inną uczelnią lub instytucją ust. 2, minister, w drodze decyzji administracyjnej, nakazuje uczelni zaprzestanie tej działalności. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

1. Do kontroli, o której mowa w art. 427 uprawnienia nadzorcze ministra ust. 1, stosuje się przepisy o kontroli w administracji rządowej.
2. Do kontroli mogą zostać powołani eksperci.
3. Ekspertem nie może być osoba, która jest lub była w okresie 5 lat poprzedzających kontrolę zatrudniona w podmiocie kontrolowanym albo jest lub była wykonawcą zadania, którego dotyczy kontrola. Ekspertem nie może być również osoba, w stosunku do której zachodzą okoliczności faktyczne lub prawne mogące wpłynąć na bezstronność przeprowadzenia kontroli.

Rektor zawiadamia ministra i ministra nadzorującego uczelnię oraz PKA o:
1) utworzeniu studiów na podstawie art. 53 kierunki, poziomy i profile kształcenia uczelni ust. 7–9,
2) rozpoczęciu i zaprzestaniu prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu,
3) zaprzestaniu spełniania warunków do prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu
– w terminie miesiąca od dnia zaistnienia tych okoliczności.

1. Minister, w drodze decyzji administracyjnej, może nakazać założycielowi likwidację uczelni niepublicznej, w przypadku gdy:
1) po dniu wydania decyzji o wpisie do ewidencji zaistniały przesłanki określone w art. 40 odmowa wpisu uczelni do ewidencji uczelni niepublicznych ust. 1 pkt 1–5;
2) uczelnia nie posiada żadnego pozwolenia na utworzenie studiów;
3) działania lub zaniechania założyciela lub organów uczelni uniemożliwiają funkcjonowanie uczelni zgodnie z prawem;
4) uczelnia uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie oceny programowej lub ewaluacji jakości kształcenia w szkole doktorskiej;
5) uczelnia lub założyciel uniemożliwiają lub utrudniają przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 427 uprawnienia nadzorcze ministra ust. 1, lub nie zrealizowali wniosków lub zaleceń z tej kontroli, lub w wyznaczonym terminie nie zastosowali się do wezwania, o którym mowa w art. 427 uprawnienia nadzorcze ministra ust. 4 pkt 1.
2. Minister, w drodze decyzji administracyjnej, nakazuje założycielowi likwidację uczelni niepublicznej w przypadku nieprzekazania środków finansowych, o których mowa w art. 38 wniosek o wpis uczelni do ewidencji uczelni niepublicznych ust. 2 pkt 4, w terminie określonym w art. 38 wniosek o wpis uczelni do ewidencji uczelni niepublicznych ust. 3.
3. Uczelnia niepubliczna jest postawiona w stan likwidacji od dnia, w którym decyzja w sprawie, o której mowa w ust. 1 lub 2, stała się ostateczna.
4. Przepisy art. 45 likwidacja uczelni niepublicznej przez założyciela ust. 4–7, art. 46 tryb likwidacji uczelni niepublicznej, art. 82 zaprzestanie prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu i art. 206 obowiązek zapewnienia możliwości kontynuowania kształcenia w innej szkole doktorskiej stosuje się odpowiednio.
5. W przypadku nieprzystąpienia przez założyciela do likwidacji w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia decyzji, o której mowa w ust. 1, lub nieprowadzenia likwidacji wykonanie obowiązku przystąpienia do likwidacji, jej prowadzenia lub zakończenia następuje w sposób określony w przepisach ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
6. Do postępowań w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, nie stosuje się przepisów art 35–37 oraz art 96a–96n Kpa.

1. Minister może nałożyć na uczelnię administracyjną karę pieniężną w wysokości do:
1) 100 000 zł w przypadku prowadzenia studiów z naruszeniem przepisów art. 53 kierunki, poziomy i profile kształcenia uczelni, art. 57 pozwolenie na utworzenie studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu poza siedzibą uczelni lub za granicą lub art. 60 studia prowadzone wspólnie z inną uczelnią lub instytucją ust. 2;
2) 50 000 zł w przypadku:
a) naruszenia obowiązków, o których mowa w art. 82 zaprzestanie prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu, art. 119 konkurs na stanowisko nauczyciela akademickiego ust. 3 i 4, art. 188 udostępnianie w BIP rozprawy doktorskiej i jej recenzji przed terminem obrony oraz informacji o terminie obrony, art. 206 obowiązek zapewnienia możliwości kontynuowania kształcenia w innej szkole doktorskiej ust. 1 i 2, art. 222 informacje udostępniane na stronie internetowej podmiotu habilitującego, art. 358 informacje udostępniane przez uczelnię na stronie internetowej oraz art. 429 obowiązki informacyjne rektora dotyczące utworzeniu studiów lub zaprzestania ich prowadzenia,
b) niewprowadzenia do Systemu POL-on danych, o których mowa w art. 343 wykaz nauczycieli akademickich i osób prowadzących zajęcia lub działalność naukową ust. 1, art. 344 wykaz studentów ust. 1, art. 345 wykaz osób ubiegających się o stopień doktora ust. 1, art. 346 wykaz instytucji systemu szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1, art. 348 baza dokumentów w postępowaniach awansowych ust. 1 lub w przepisach wydanych na podstawie art. 353 rozporządzenie w sprawie zakresu danych w bazach danych Systemu POL-on, a także w przypadku ich niezaktualizowania, niezarchiwizowania lub nieusunięcia z tego systemu,
c) pobierania od studentów opłat z naruszeniem przepisów art. 79 opłaty pobierane przez uczelnię publiczną, art. 80 zasady pobierania opłat za usługi edukacyjne lub przepisów wydanych na podstawie art. 81 rozporządzenie w sprawie studiów w zakresie, o którym mowa w art. 81 rozporządzenie w sprawie studiów pkt 12 i 13;
3) 5000 zł w przypadku naruszenia terminu, o którym mowa w art. 77 dyplom ukończenia studiów ust. 2.
2. Minister może nałożyć na instytut PAN, instytut badawczy, Centrum Łukasiewicz, instytut Sieci Łukasiewicz, lub instytut międzynarodowy administracyjną karę pieniężną w wysokości do 50 000 zł w przypadku:
1) naruszenia obowiązków, o których mowa w art. 188 udostępnianie w BIP rozprawy doktorskiej i jej recenzji przed terminem obrony oraz informacji o terminie obrony, art. 206 obowiązek zapewnienia możliwości kontynuowania kształcenia w innej szkole doktorskiej ust. 1 i 2, art. 222 informacje udostępniane na stronie internetowej podmiotu habilitującego oraz art. 358 informacje udostępniane przez uczelnię na stronie internetowej;
2) niewprowadzenia do Systemu POL-on danych, o których mowa w art. 343 wykaz nauczycieli akademickich i osób prowadzących zajęcia lub działalność naukową ust. 1, art. 345 wykaz osób ubiegających się o stopień doktora ust. 1, art. 346 wykaz instytucji systemu szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1, art. 348 baza dokumentów w postępowaniach awansowych ust. 1 lub w przepisach wydanych na podstawie art. 353 rozporządzenie w sprawie zakresu danych w bazach danych Systemu POL-on, a także w przypadku ich niezaktualizowania, niezarchiwizowania lub nieusunięcia z tego systemu.
3. Wpływy z kar, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowią dochód budżetu państwa.

1. W przypadku stwierdzenia naruszenia przez rektora przepisów prawa, minister może wystąpić do kolegium elektorów albo podmiotu, który dokonał wyboru rektora, albo go powołał z wnioskiem o odwołanie rektora.
2. Wniosek o odwołanie rektora jest rozpatrywany w terminie 30 dni od dnia jego doręczenia.
3. Do czasu rozpatrzenia wniosku o odwołanie rektora minister może zawiesić go w pełnieniu funkcji.
4. Rektor zostaje zawieszony w pełnieniu funkcji z mocy prawa, w przypadku gdy toczy się przeciwko niemu postępowanie karne z oskarżenia publicznego o przestępstwo umyślne lub postępowanie o umyślne przestępstwo skarbowe. Przepis art. 24 wybory lub powołanie rektora ust. 8 stosuje się odpowiednio.
5. Jeżeli rektor rażąco lub uporczywie narusza przepisy prawa, minister może go odwołać, po zasięgnięciu opinii RGNiSW oraz właściwej konferencji, o której mowa w art. 329 instytucje przedstawicielskie środowiska szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 2–4. Opinie są przedstawiane w terminie 30 dni od dnia doręczenia wniosku o ich wydanie. W przypadku bezskutecznego upływu tego terminu, wymóg zasięgnięcia opinii uważa się za spełniony. W przypadku odwołania rektora przez ministra, przepisy art. 24 wybory lub powołanie rektora ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio.
5a. W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów prawa przez pierwszego rektora nowo utworzonej uczelni publicznej minister może odwołać tego rektora. Przepisu ust. 5 nie stosuje się. Minister powołuje nowego rektora na czas do końca okresu, na który został powołany dotychczasowy rektor.
6. W przypadku stwierdzenia naruszenia przez radę uczelni przepisów prawa, minister występuje do senatu z wnioskiem o skrócenie kadencji rady. Przepisy ust. 2–5 stosuje się odpowiednio.
7. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 6, uchwałę podejmuje się bezwzględną większością głosów.
8. W terminie 30 dni od dnia podjęcia uchwały o skróceniu kadencji rady uczelni senat powołuje nową radę uczelni na okres do końca kadencji dotychczasowej rady uczelni. Okresu tego nie wlicza się do liczby kadencji, o której mowa w art. 21 kadencja rady uczelni ust. 2.

1. Uczelnia publiczna, która jest nadzorowana przez:
1) Ministra Obrony Narodowej – jest uczelnią wojskową;
2) ministra właściwego do spraw wewnętrznych albo Ministra Sprawiedliwości – jest uczelnią służb państwowych;
3) ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego – jest uczelnią artystyczną;
4) ministra właściwego do spraw zdrowia – jest uczelnią medyczną;
5) ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej – jest uczelnią morską.
2. Ministrowie, o których mowa w ust. 1, sprawują nadzór nad uczelniami na zasadach określonych w dziale XIII.
3. Nadzór, o którym mowa w dziale XIII, nad publiczną uczelnią teologiczną oraz inną uczelnią publiczną prowadzącą kształcenie w zakresie teologii sprawuje minister, a także – w zakresie określonym przez umowę międzynarodową zawartą ze Stolicą Apostolską oraz ustawy regulujące stosunki między Rzecząpospolitą Polską a innymi niż Kościół Katolicki kościołami i związkami wyznaniowymi oraz przez statuty tych uczelni – władze kościołów i innych związków wyznaniowych.

W przypadkach uzasadnionych nadzwyczajnymi okolicznościami zagrażającymi życiu lub zdrowiu członków wspólnoty uczelni wojskowej, uczelni służb państwowych, uczelni artystycznej, uczelni medycznej lub uczelni morskiej, właściwy minister nadzorujący te uczelnie, w drodze rozporządzenia, może czasowo ograniczyć lub czasowo zawiesić funkcjonowanie uczelni na obszarze kraju lub jego części, uwzględniając stopień zagrożenia na danym obszarze.

1. Uczelnia wojskowa jest jednocześnie jednostką wojskową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. z 2024 r. poz. 248, 834, 1089, 1222 i 1248).
2. Uczelnię wojskową będącą uczelnią zawodową tworzy, likwiduje lub zmienia jej nazwę minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki, w drodze rozporządzenia, na wniosek Ministra Obrony Narodowej, mając na uwadze potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa.
3. Uczelnia wojskowa prowadzi kursy kwalifikacyjne i doskonalące oraz inne formy kształcenia.
4. Zakres działania uczelni służb państwowych jako jednostki organizacyjnej właściwej służby określają odrębne przepisy.
5. Uczelnię służb państwowych będącą uczelnią zawodową tworzy, likwiduje lub zmienia jej nazwę minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki, w drodze rozporządzenia, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych albo Ministra Sprawiedliwości, mając na uwadze potrzeby bezpieczeństwa publicznego.

1. Przez ministra wskazanego w art. 24 wybory lub powołanie rektora ust. 4 i ust. 9 pkt 1, art. 35 tworzenie uczelni publicznej ust. 8, art. 36 likwidacja uczelni publicznej ust. 3, 4, 7, 8, 13, 14 i 17, art. 50 porządek i bezpieczeństwo na terenie uczelni ust. 7 pkt 2, art. 140 wynagrodzenie rektora uczelni publicznej ust. 1, art. 159 tworzenie spółek kapitałowych ust. 3–5, art. 293 zasady prowadzenia postępowania dyscyplinarnego ust. 5, art. 299 doręczanie orzeczenia dyscyplinarnego i przekazywanie informacji o orzeczeniu ust. 1, art. 323 uprawnienia cudzoziemców w zakresie studiów, kształcenia i działalności naukowej ust. 1 pkt 3, ust. 2 i 3, art. 324 zwolnienia cudzoziemców z opłat za studia ust. 1 pkt 2, art. 359 stypendium ministra za osiągnięcia naukowe lub artystyczne ust. 1 i 2, art. 404 zlecenie uczelni lub instytutowi wykonania zadania w zakresie ich działalności statutowej ust. 1, art. 418 program naprawczy uczelni ust. 3, 6 i 8, art. 419 obsługa bankowa rachunków funduszy ust. 4 oraz:
1) art. 368 algorytmy podziału środków finansowych, dotacji i subwencji ust. 8–10 i art. 369 tryb przyznawania środków finansowych przez ministra ust. 1 – w zakresie dokonywanych zwiększeń,
2) art. 380 raport z wykorzystania otrzymanych środków finansowych ust. 1, art. 384 umorzenie należności wynikających z rozliczenia przyznanych środków finansowych ust. 1 i art. 385 umorzenie należności nie stanowiącej pomocy publicznej lub pomocy de minimis – w zakresie przyznawanych środków finansowych
– w odniesieniu do uczelni wojskowej, uczelni służb państwowych, uczelni artystycznej, uczelni medycznej i uczelni morskiej należy rozumieć ministra nadzorującego uczelnię.
2. Przez ministra wskazanego w art. 159 tworzenie spółek kapitałowych ust. 3–5 w zakresie tworzenia spółek, o których mowa w art. 159 tworzenie spółek kapitałowych ust. 1, wspólnie z instytutem badawczym lub instytutem PAN w odniesieniu do tych instytutów należy rozumieć odpowiednio ministra nadzorującego instytut badawczy lub Prezesa PAN.

W uczelni wojskowej oraz w uczelni służb państwowych organami uczelni są rektor i senat. Statut uczelni określa organy uczelni wykonujące zadania rady uczelni.

Ograniczenie wynikające z art. 30 kadencja senatu uczelni ust. 2 nie dotyczy uczelni artystycznych.

1. Rektora uczelni wojskowej Minister Obrony Narodowej:
1) wyznacza spośród żołnierzy zawodowych albo
2) powołuje spośród byłych żołnierzy zawodowych
– spełniających warunki określone w art. 24 wybory lub powołanie rektora ust. 1.
2. Do zatrudnienia rektora uczelni wojskowej stosuje się przepis art. 24 wybory lub powołanie rektora ust. 10. Do ustalenia wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego dla rektora nie stosuje się przepisu art. 140 wynagrodzenie rektora uczelni publicznej ust. 1 w zakresie wniosku.
3. Minister Obrony Narodowej wyznacza spośród żołnierzy zawodowych osobę pełniącą w uczelni wojskowej funkcję kierowniczą do spraw realizacji zadań uczelni jako jednostki wojskowej.
4. Rektor uczelni wojskowej, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, oraz osoba, o której mowa w ust. 3, są nauczycielami akademickimi. W decyzji o wyznaczeniu rektora lub osoby, o której mowa w ust. 3, Minister Obrony Narodowej określa przyporządkowanie do jednej z grup pracowników, o których mowa w art. 114 grupy nauczycieli akademickich, oraz do jednego ze stanowisk, o których mowa w art. 116 stanowiska nauczycieli akademickich ust. 1 lub określonych na podstawie art. 116 stanowiska nauczycieli akademickich ust. 4 pkt 1. Przepisy art. 116 stanowiska nauczycieli akademickich ust. 2–3 i art. 451 zatrudnianie na stanowisku nauczyciela akademickiego w uczelni wojskowej ust. 2 stosuje się.
5. Rektora uczelni wojskowej i osobę, o której mowa w ust. 3, może zwolnić z zajmowanego stanowiska służbowego lub odwołać Minister Obrony Narodowej.

1. Rektora uczelni służb państwowych jako jednostki organizacyjnej właściwej służby wyznacza minister właściwy do spraw wewnętrznych spośród funkcjonariuszy właściwej służby, spełniających warunki określone w art. 24 wybory lub powołanie rektora ust. 1.
2. W szczególnych przypadkach minister właściwy do spraw wewnętrznych może wyznaczyć rektora uczelni służb państwowych spośród oficerów, niespełniających warunków określonych w art. 24 wybory lub powołanie rektora ust. 1, posiadających stopień we właściwej służbie odpowiadający co najmniej stopniowi generała brygady.
3. Do ustalenia wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego dla rektora nie stosuje się przepisu art. 140 wynagrodzenie rektora uczelni publicznej ust. 1 w zakresie wniosku.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, na wniosek rektora, wyznacza spośród funkcjonariuszy właściwej służby państwowej osobę pełniącą w uczelni służb państwowych funkcję kierowniczą do spraw realizacji zadań uczelni jako jednostki organizacyjnej właściwej służby.
5. Rektor uczelni służb państwowych oraz osoba, o której mowa w ust. 4, są nauczycielami akademickimi. W decyzji o wyznaczeniu rektora lub osoby, o której mowa w ust. 4, minister właściwy do spraw wewnętrznych określa przyporządkowanie do jednej z grup pracowników, o których mowa w art. 114 grupy nauczycieli akademickich, oraz do jednego ze stanowisk, o których mowa w art. 116 stanowiska nauczycieli akademickich ust. 1 lub określonych na podstawie art. 116 stanowiska nauczycieli akademickich ust. 4 pkt 1. Przepisy art. 116 stanowiska nauczycieli akademickich ust. 2–3 i art. 451 zatrudnianie na stanowisku nauczyciela akademickiego w uczelni wojskowej ust. 4 stosuje się.
6. Rektora uczelni służb państwowych i osobę, o której mowa w ust. 4, może odwołać minister właściwy do spraw wewnętrznych.
7. W odniesieniu do uczelni służb państwowych nadzorowanej przez Ministra Sprawiedliwości w sprawach, o których mowa w ust. 1-6, stosuje się przepisy ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2023 r. poz. 1683 i 1860 oraz z 2024 r. poz. 1222).

Rektor uczelni wojskowej oraz uczelni służb państwowych jest jednocześnie komendantem uczelni w rozumieniu przepisów odpowiednio o służbie wojskowej albo o właściwej służbie państwowej.

Statut uczelni wojskowej oraz statut uczelni służb państwowych wchodzi w życie z dniem wydania przez ministra nadzorującego uczelnię decyzji zatwierdzającej statut, chyba że został w nim określony termin późniejszy. Decyzję wydaje się w terminie 3 miesięcy od dnia przekazania statutu przez senat.

1. Statut publicznej uczelni teologicznej jest uchwalany w porozumieniu z właściwymi władzami kościołów i innych związków wyznaniowych. Przepisy art. 34 statut uczelni ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. Przepisy ust. 1 stosuje się do innej uczelni publicznej prowadzącej kształcenie w zakresie teologii, z tym że porozumienie z właściwymi władzami kościołów i innych związków wyznaniowych dotyczy tylko postanowień statutu związanych z prowadzeniem tego kształcenia.

W uczelni wojskowej oraz w uczelni służb państwowych warunki i tryb rekrutacji, o których mowa w art. 70 rekrutacja na studia ust. 1, w odniesieniu do kandydatów na żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy właściwych służb ustala, na wniosek rektora, minister nadzorujący uczelnię.

1. Rekrutacja na studia na kierunkach lekarskim i lekarsko-dentystycznym albo przyjęcia na studia kandydatów na żołnierzy zawodowych, strażaków i funkcjonariuszy Służby Więziennej w służbie kandydackiej oraz strażaków i funkcjonariuszy Służby Więziennej w służbie stałej skierowanych na studia przez właściwego przełożonego odbywają się w ramach limitów przyjęć.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia, limit przyjęć na studia na kierunkach lekarskim i lekarsko-dentystycznym w poszczególnych uczelniach, uwzględniając możliwości dydaktyczne uczelni oraz zapotrzebowanie na absolwentów tych studiów.
3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, limit przyjęć na studia na określonym kierunku dla kandydatów na żołnierzy zawodowych w poszczególnych uczelniach wojskowych, uwzględniając możliwości dydaktyczne uczelni oraz zapotrzebowanie na absolwentów tych studiów.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, limit przyjęć na studia na określonym kierunku dla strażaków w służbie kandydackiej oraz dla strażaków w służbie stałej skierowanych na studia przez właściwego przełożonego, uwzględniając możliwości dydaktyczne uczelni oraz zapotrzebowanie na absolwentów tych studiów.
5. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, limit przyjęć na studia na określonym kierunku dla funkcjonariuszy Służby Więziennej w służbie kandydackiej oraz dla funkcjonariuszy Służby Więziennej w służbie stałej skierowanych na studia przez właściwego przełożonego, uwzględniając możliwości dydaktyczne uczelni oraz zapotrzebowanie na absolwentów tych studiów.
6. W uczelni służb państwowych do liczby studentów studiujących na studiach niestacjonarnych, o której mowa w art. 63 formy studiów ust. 3, nie wlicza się:
1) strażaków w służbie stałej skierowanych na te studia przez właściwego przełożonego, o którym mowa w art. 32 właściwość organów w sprawach służbowych strażaków ust. 1 pkt 1–3, 5, 6 i 8 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2024 r. poz. 127 i 1089);
2) policjantów w służbie stałej skierowanych na te studia przez właściwego przełożonego, o którym mowa w art. 32 właściwość organów w sprawach personalnych policjantów ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2024 r. poz. 145, 1006, 1089, 1222 i 1248);
3) funkcjonariuszy Służby Więziennej w służbie stałej skierowanych na te studia przez właściwego przełożonego, o którym mowa w art. 32 podległość służbowa funkcjonariuszy i pracowników Służby Więziennej ust. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej;
4) funkcjonariuszy Straży Granicznej w służbie stałej skierowanych na te studia przez właściwego przełożonego, o którym mowa w art. 36 właściwość organów w sprawach mianowania, przenoszenia lub zwalniania ze stanowiska funkcjonariuszy ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej.

Regulamin studiów, o którym mowa w art. 75 regulamin studiów ust. 1, w uczelni wojskowej oraz w uczelni służb państwowych wchodzi w życie po zatwierdzeniu przez ministra nadzorującego uczelnię.

Służbę kandydacką strażaka lub funkcjonariusza Służby Więziennej będącego studentem zalicza się na poczet praktyki zawodowej, o której mowa w art. 67 programy studiów ust. 5.

Studentom będącym:
1) żołnierzami zawodowymi, którzy podjęli studia na podstawie skierowania przez właściwy organ wojskowy i otrzymali pomoc w związku z pobieraniem nauki na podstawie przepisów o służbie wojskowej,
1a) żołnierzami powołanymi do dobrowolnej zasadniczej służby wojskowej, o której mowa w art. 95 postępowanie rekrutacyjne ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny, lub żołnierzami zawodowymi pełniącymi służbę wojskową w uczelni wojskowej, w której pobierają naukę,
2) funkcjonariuszami służb państwowych w służbie kandydackiej albo będącym funkcjonariuszami służb państwowych, którzy podjęli studia na podstawie skierowania lub zgody właściwego przełożonego i otrzymali pomoc w związku z pobieraniem nauki na podstawie przepisów o służbie
– nie przysługuje urlop od zajęć, świadczenia, o których mowa w art. 86 stypendia studenckie ust. 1, zakwaterowanie i wyżywienie, o których mowa w art. 104 zakwaterowanie w domu studenckim lub wyżywienie w stołówce studenckiej, oraz stypendium ministra, o którym mowa w art. 359 stypendium ministra za osiągnięcia naukowe lub artystyczne ust. 1.

Zatwierdzenie zasad przyznawania stypendium za wyniki w nauce lub w sporcie, o których mowa w art. 97 stypendium za wyniki w nauce lub w sporcie ust. 2, w odniesieniu do uczelni wojskowej, uczelni służb państwowych, uczelni artystycznej, uczelni medycznej i uczelni morskiej wymaga zasięgnięcia opinii ministra nadzorującego uczelnię.

Przepisów art. 106 akcja protestacyjna lub strajk studencki nie stosuje się do uczelni wojskowej oraz uczelni służb państwowych.

Uczelnia służb państwowych skreśla z listy studentów studenta będącego funkcjonariuszem służby państwowej w służbie kandydackiej także w przypadku zwolnienia z tej służby.

1. W uczelni wojskowej żołnierza zawodowego wyznacza się na stanowisko nauczyciela akademickiego na zasadach i w trybie określonych w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Przepisy ust. 2 oraz art. 116 stanowiska nauczycieli akademickich ust. 2–4 stosuje się.
2. W uczelni wojskowej na stanowisku profesora uczelni może być zatrudniona osoba niespełniająca wymagań, o których mowa w art. 116 stanowiska nauczycieli akademickich ust. 2 pkt 2, posiadająca co najmniej stopień wojskowy generała brygady lub kontradmirała.
3. W uczelni służb państwowych funkcjonariusza mianuje się na stanowisko nauczyciela akademickiego na zasadach i w trybie określonych w przepisach dotyczących tych służb. Przepisy ust. 4 oraz art. 116 stanowiska nauczycieli akademickich ust. 2–4 stosuje się.
4. W uczelni służb państwowych na stanowisku profesora uczelni może być zatrudniona osoba niespełniająca wymagań, o których mowa w art. 116 stanowiska nauczycieli akademickich ust. 2 pkt 2, posiadająca stopień we właściwej służbie odpowiadający co najmniej stopniowi generała brygady.
5. W uczelni morskiej na stanowisku profesora uczelni może być zatrudniona także osoba posiadająca co najmniej stopień doktora oraz najwyższe kwalifikacje potwierdzone dyplomem, o którym mowa w art. 63 dokumenty potwierdzające kwalifikacje zawodowe do zajmowania stanowisk na statku pkt 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z 2024 r. poz. 1068).

W uczelni wojskowej nauczyciela akademickiego będącego żołnierzem zawodowym zwalnia się ze stanowiska na zasadach i w trybie określonych w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

1. W uczelni wojskowej żołnierz zawodowy będący nauczycielem akademickim występuje o zgodę na dodatkowe zatrudnienie, o którym mowa w art. 125 dodatkowe zatrudnienie nauczyciela akademickiego ust. 1, w trybie określonym w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Podjęcie dodatkowego zatrudnienia w ramach stosunku pracy u innego pracodawcy bez uzyskania zgody skutkuje skierowaniem przez rektora wniosku o zwolnienie ze stanowiska, w trybie określonym w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.
2. Wygaśnięcie mandatu rektora uczelni wojskowej oraz uczelni służb państwowych, w przypadku, o którym mowa w art. 125 dodatkowe zatrudnienie nauczyciela akademickiego ust. 6, stwierdza minister nadzorujący uczelnię.
3. Wygaśnięcie mandatu rektora uczelni artystycznej, uczelni medycznej oraz uczelni morskiej, w przypadku, o którym mowa w art. 125 dodatkowe zatrudnienie nauczyciela akademickiego ust. 6, stwierdza minister nadzorujący uczelnię, na wniosek rady uczelni.

1. Nauczyciel akademicki zatrudniony w uczelni prowadzącej działalność w zakresie nauk medycznych lub nauk o zdrowiu uczestniczy w sprawowaniu opieki zdrowotnej przez wykonywanie zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w jednostce organizacyjnej udostępnionej uczelni przez podmiot prowadzący działalność leczniczą na zasadach określonych w przepisach o działalności leczniczej.
2. Nauczyciel akademicki uczestniczy w udzielaniu świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy zawartej z podmiotem, o którym mowa w ust. 1.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do uczelni prowadzącej działalność w zakresie nauk weterynaryjnych.

Świadczenia dla osób będących:
1) żołnierzami zawodowymi wykonującymi zadania w uczelni wojskowej – określają przepisy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych;
2) funkcjonariuszami służb państwowych wykonującymi zadania w uczelni służb państwowych – określają przepisy właściwe dla tych służb.

Do żołnierzy zawodowych zajmujących stanowiska w uczelniach stosuje się, w zakresie przebiegu zawodowej służby wojskowej, również przepisy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

1. W sprawach odpowiedzialności dyscyplinarnej nauczycieli akademickich pełniących funkcje rektora i przewodniczącego uczelnianej komisji dyscyplinarnej, zatrudnionych w uczelni wojskowej, uczelni służb państwowych, uczelni artystycznej, uczelni medycznej i uczelni morskiej, rzecznik dyscyplinarny rozpoczyna prowadzenie sprawy na polecenie ministra nadzorującego uczelnię.
2. W postępowaniach w sprawach, o których mowa w ust. 1, ministrowi nadzorującemu uczelnię przysługują uprawnienia, o których mowa w art. 289 zażalenie na postanowienie o umorzeniu postępowania wyjaśniającego ust. 1 i 3.

1. Minister nadzorujący uczelnię może przyznać nauczycielowi akademickiemu zatrudnionemu w uczelni wojskowej, uczelni służb państwowych, uczelni artystycznej, uczelni medycznej lub uczelni morskiej nagrodę, o której mowa w art. 362 nagroda ministra.
2. Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych, Minister Sprawiedliwości, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, minister właściwy do spraw zdrowia oraz minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, każdy w zakresie swojej właściwości, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe kryteria i tryb przyznawania oraz sposób wypłacania:
1) stypendiów, o których mowa w art. 359 stypendium ministra za osiągnięcia naukowe lub artystyczne ust. 1, rodzaje osiągnięć i sposób ich dokumentowania, maksymalną liczbę przyznawanych stypendiów, maksymalną wysokość stypendium oraz wzór wniosku o jego przyznanie,
2) nagród, o których mowa w art. 362 nagroda ministra, rodzaje osiągnięć i sposób ich dokumentowania, maksymalną liczbę przyznawanych nagród, maksymalną wysokość nagrody oraz wzór wniosku o jej przyznanie
– mając na uwadze potrzebę zapewnienia wysokiego poziomu osiągnięć umożliwiających uzyskanie stypendium lub nagrody, sprawnego przebiegu postępowań w sprawie ich przyznania i sprawnego ich wypłacania oraz adekwatności wysokości stypendium lub nagrody do rangi osiągnięć.

Środki finansowe na szkolnictwo wyższe i naukę przeznacza się w formie dotacji podmiotowej również na zadania związane z:
1) obroną narodową;
2) bezpieczeństwem obywateli i ochroną ludności;
3) więziennictwem;
4) działalnością kulturalną w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej;
5)    realizacją zadań związanych z prowadzeniem podyplomowego kształcenia w celu zdobywania specjalizacji przez lekarzy, lekarzy dentystów, lekarzy weterynarii, farmaceutów, pielęgniarki i położne oraz przez diagnostów laboratoryjnych;
6) utrzymaniem statków szkolnych i specjalistycznych ośrodków szkoleniowych kadr morskich;
7) utrzymaniem powietrznych statków szkolnych i specjalistycznych ośrodków szkoleniowych kadr powietrznych;
8) umiędzynarodowieniem szkolnictwa wyższego lub nauki.

1. Minister Obrony Narodowej przyznaje uczelniom wojskowym środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c, pkt 2 lit. a–d, pkt 3, pkt 4 lit. a i pkt 6, oraz środki finansowe na zadania, o których mowa w art. 459 dotacje podmiotowe ze środków finansowych na szkolnictwo i naukę pkt 1. Minister Obrony Narodowej może ustanawiać i finansować stypendia i nagrody w zakresie kształcenia i badań naukowych związanych z bezpieczeństwem państwa.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych przyznaje uczelniom służb państwowych środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c, pkt 2 lit. a–d, pkt 3, pkt 4 lit. a i pkt 6, oraz środki finansowe na zadania, o których mowa w art. 459 dotacje podmiotowe ze środków finansowych na szkolnictwo i naukę pkt 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może ustanawiać i finansować stypendia i nagrody w zakresie kształcenia i badań naukowych związanych z bezpieczeństwem publicznym.
3. Minister Sprawiedliwości przyznaje uczelniom służb państwowych środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a-c, pkt 2 lit. a-d, pkt 3, pkt 4 lit. a i pkt 6, oraz środki finansowe na zadania, o których mowa w art. 459 dotacje podmiotowe ze środków finansowych na szkolnictwo i naukę pkt 3. Minister Sprawiedliwości może ustanawiać i finansować stypendia i nagrody w zakresie kształcenia i badań naukowych związanych z bezpieczeństwem publicznym.
4. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego przyznaje uczelniom artystycznym środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c, pkt 2 lit. a–d, pkt 3, pkt 4 lit. a i pkt 6, oraz środki finansowe na zadania, o których mowa w art. 459 dotacje podmiotowe ze środków finansowych na szkolnictwo i naukę pkt 4.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia przyznaje:
1) uczelniom medycznym – środki finansowe na zadania, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c, pkt 2 lit. a–d, pkt 3, pkt 4 lit. a i pkt 6, oraz środki finansowe na zadania, o których mowa w art. 459 dotacje podmiotowe ze środków finansowych na szkolnictwo i naukę pkt 5;
2) innym uczelniom prowadzącym kształcenie w zakresie nauk medycznych lub nauk o zdrowiu – środki finansowe na zadania, o których mowa w art. 459 dotacje podmiotowe ze środków finansowych na szkolnictwo i naukę pkt 5.
6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej przyznaje uczelniom morskim środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c, pkt 2 lit. a–d, pkt 3, pkt 4 lit. a i pkt 6, oraz środki finansowe na zadania, o których mowa w art. 459 dotacje podmiotowe ze środków finansowych na szkolnictwo i naukę pkt 6.
7. Minister właściwy do spraw transportu przyznaje uczelniom publicznym kształcącym personel lotniczy dla lotnictwa cywilnego środki finansowe na zadania, o których mowa w art. 459 dotacje podmiotowe ze środków finansowych na szkolnictwo i naukę pkt 7.
8. Środki finansowe, o których mowa w:
1) ust. 1–4, ust. 5 pkt 1 i ust. 6 – są przyznawane z części budżetowej, której dysponentem jest minister nadzorujący uczelnię;
2) ust. 1 w zakresie środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c, pkt 2 lit. a–d, pkt 3 i 6, przeznaczonych na zadania związane z kształceniem w uczelniach wojskowych studentów studiów stacjonarnych i doktorantów, będących osobami cywilnymi – są przyznawane z części budżetowej, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej w ramach działu „szkolnictwo wyższe i nauka”;
3) ust. 5 pkt 2 – są przyznawane z części budżetowej, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia;
4) ust. 7 – są przyznawane z części budżetowej, której dysponentem jest minister właściwy do spraw transportu.
9. Środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 8, są przekazywane z części budżetowej, której dysponentem jest minister nadzorujący uczelnię.
10. Wydatki ze środków finansowych, o których mowa w ust. 8 pkt 2, nie stanowią wydatków budżetowych, o których mowa w art. 7 finansowanie potrzeb obronnych RP ust. 1 ustawy z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2022 r. poz. 161).

1. W przypadku:
1) o którym mowa w art. 323 uprawnienia cudzoziemców w zakresie studiów, kształcenia i działalności naukowej ust. 2,
2) zlecenia zadania, o którym mowa w art. 459 dotacje podmiotowe ze środków finansowych na szkolnictwo i naukę pkt 8
– minister nadzorujący uczelnię przekazuje NAWA środki finansowe.
2. Do świadczeń, o których mowa w art. 323 uprawnienia cudzoziemców w zakresie studiów, kształcenia i działalności naukowej ust. 2 zdanie pierwsze, przyznawanych przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego nie stosuje się przepisu art. 323 uprawnienia cudzoziemców w zakresie studiów, kształcenia i działalności naukowej ust. 2 zdanie drugie.

1. Wysokość subwencji ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c i pkt 2 lit. a–d, jest ustalana na podstawie algorytmów określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 2.
2. Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych, Minister Sprawiedliwości, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, minister właściwy do spraw zdrowia oraz minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, każdy w zakresie swojej właściwości, określi, w drodze rozporządzenia, sposób podziału:
1) środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c – dla nadzorowanych przez niego uczelni,
2) środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 2 lit. a–d – dla nadzorowanych przez niego uczelni,
3) środków finansowych na zadania, o których mowa w art. 459 dotacje podmiotowe ze środków finansowych na szkolnictwo i naukę pkt 1–6 – dla nadzorowanych przez niego uczelni
4) (uchylony)
– mając na uwadze podział na uczelnie akademickie i zawodowe, ich zróżnicowane zadania oraz właściwe wykonywanie tych zadań i jego wpływ na wysoki poziom kształcenia, a także na realizację polityki naukowej państwa.

Do konkursu w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza”, o którym mowa w art. 387 cykliczne komunikaty o konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza” ust. 1, może przystąpić także uczelnia medyczna, która:
1) prowadzi działalność naukową w co najmniej 3 dyscyplinach w zakresie nauk medycznych lub nauk o zdrowiu, w których przeprowadzona została ewaluacja jakości działalności naukowej, i posiada kategorię naukową A+ albo A w ponad połowie tych dyscyplin;
2) spełnia warunki, o których mowa w art. 388 wniosek o udział w konkursie w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza” ust. 1 pkt 2–5.

1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, po zawiadomieniu ministra oraz po zasięgnięciu opinii senatu, może zlecić uczelni wykonanie określonego zadania w zakresie nauczania lub kształcenia kadr naukowych, zapewniając odpowiednie środki na jego realizację.
2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, po zasięgnięciu opinii ministra nadzorującego uczelnię, może zlecić uczelni wojskowej, uczelni służb państwowych, uczelni artystycznej, uczelni medycznej oraz uczelni morskiej wykonanie zadania, o którym mowa w ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej w uzgodnieniu z ministrem, po zasięgnięciu opinii senatu uczelni publicznej prowadzącej kształcenie w zakresie sportu, może zlecić tej uczelni wykonanie określonego zadania w zakresie nauczania lub kształcenia kadr dla potrzeb sportu, zapewniając odpowiednie środki na jego realizację.
4. Minister Obrony Narodowej może zlecić uczelni wojskowej wykonanie zadania związanego z działaniem uczelni jako jednostki wojskowej, jeżeli zadanie to jest niezbędne ze względu na potrzeby obronności i bezpieczeństwa publicznego, stan klęski żywiołowej, w celu wykonania zobowiązań międzynarodowych lub innych zadań realizowanych na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Środki niezbędne do wykonania zadania zapewnia Minister Obrony Narodowej, chyba że umowa o wykonanie tego zadania stanowi inaczej.
5. Zadanie, o którym mowa w ust. 4, wykonują żołnierze zawodowi lub pracownicy uczelni.
6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych i Minister Sprawiedliwości może zlecić nadzorowanej przez niego uczelni służb państwowych wykonanie zadania związanego z działaniem uczelni jako jednostki organizacyjnej właściwej służby, jeżeli zadanie to jest niezbędne ze względu na potrzeby bezpieczeństwa publicznego, ochronę ludności lub w celu wykonania zobowiązań międzynarodowych. Środki niezbędne do wykonania zadania zapewnia właściwy minister, chyba że umowa o wykonanie tego zadania stanowi inaczej.
7. Zadanie, o którym mowa w ust. 6, wykonują funkcjonariusze służb państwowych lub eksperci posiadający dorobek w zakresie tego zadania.

Program naprawczy realizowany w uczelni wojskowej lub uczelni służb państwowych nie obejmuje działania uczelni jako jednostki wojskowej lub jednostki organizacyjnej właściwej służby.

1. Koszty obsługi bankowej, o której mowa w art. 419 obsługa bankowa rachunków funduszy ust. 1, dotyczące funduszy uczelni wojskowej, uczelni służb państwowych, uczelni artystycznej, uczelni medycznej i uczelni morskiej są pokrywane przez ministra nadzorującego uczelnię ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3 i 6.
2. BGK informuje ministra nadzorującego uczelnię:
1) w terminie do dnia 15 stycznia danego roku o stanie środków finansowych zgromadzonych na koniec roku poprzedniego na rachunkach:
a) funduszy stypendialnych w części pochodzącej ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3, oraz środków finansowych na stypendia, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 8, oraz
b) funduszy wsparcia osób niepełnosprawnych ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 6;
2) na jego wniosek w terminie 14 dni – o stanie środków finansowych zgromadzonych na rachunkach, o których mowa w pkt 1.

Przepis art. 425 zadania uczelni nie stanowiące działalności gospodarczej stosuje się odpowiednio do zadań, o których mowa w art. 459 dotacje podmiotowe ze środków finansowych na szkolnictwo i naukę.

W przypadku udzielania zamówień, o których mowa w art. 11 wyłączenia stosowania ustawy do niektórych rodzajów usług i umów ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1605 i 1720), jeżeli ich wartość jest równa lub przekracza progi unijne, o których mowa w art. 3 progi unijne ust. 1 tej ustawy, podmiot, o którym mowa w art. 4 stosowanie przepisów ustawy do zamawiających publicznych, art. 5 stosowanie przepisów ustawy do zamawiających sektorowych ust. 1 i art. 6 stosowanie przepisów ustawy do zamawiających subsydiowanych tej ustawy, do którego stosuje się przepisy niniejszej ustawy:
1) zamieszcza ogłoszenie o zamówieniu w BIP na jego stronie podmiotowej;
2) działa w sposób zapewniający przejrzystość, równe traktowanie podmiotów zainteresowanych wykonaniem zamówienia oraz z uwzględnieniem okoliczności mogących mieć wpływ na jego udzielenie;
3) nie udostępnia informacji związanych z zamówieniem stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jeżeli podmiot zainteresowany wykonaniem zamówienia, nie później niż przed zawarciem umowy o wykonanie tego zamówienia, zastrzegł, że nie mogą być one udostępniane;
4) zamieszcza niezwłocznie w BIP na jego stronie podmiotowej informację o udzieleniu zamówienia, podając nazwę albo imię i nazwisko podmiotu, z którym zawarł umowę o wykonanie zamówienia, albo informację o nieudzieleniu tego zamówienia.

Obowiązek wynikający z realizacji żądania zgłoszonego na podstawie art. 16 prawo do sprostowania danych rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2016/679”, wykonuje podmiot, który pozyskał dane od osoby, której dane dotyczą.

1. Do przetwarzania danych osobowych przez podmioty, o których mowa w art. 7 system szkolnictwa wyższego i nauki ust. 1 pkt 1 i 4–7, do celów badań naukowych i prac rozwojowych wyłącza się stosowanie przepisów art. 15 uczelnia zawodowa, art. 16 zastrzeżone nazwy uczelni, art. 18 zadania rady uczelni i art. 21 kadencja rady uczelni rozporządzenia 2016/679, jeżeli zachodzi prawdopodobieństwo, że prawa określone w tych przepisach uniemożliwią lub poważnie utrudnią realizację celów badań naukowych i prac rozwojowych, i jeżeli wyłączenia te są konieczne do realizacji tych celów.
2. W zakresie niezbędnym do prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych dopuszcza się przetwarzanie danych osobowych ujawniających pochodzenie rasowe lub etniczne, poglądy polityczne, przekonania religijne lub światopoglądowe, przynależność do związków zawodowych oraz przetwarzanie danych genetycznych, danych biometrycznych w celu jednoznacznego zidentyfikowania osoby fizycznej lub danych dotyczących zdrowia, seksualności lub orientacji seksualnej tej osoby, pod warunkiem że publikowanie wyników tych badań i prac następuje w sposób uniemożliwiający identyfikację osoby fizycznej, której dane zostały przetworzone.
3. Przy przetwarzaniu danych osobowych, o których mowa w ust. 1 i 2, administrator danych wdraża odpowiednie zabezpieczenia techniczne i organizacyjne praw i wolności osób fizycznych, których dane osobowe są przetwarzane, zgodnie z rozporządzeniem 2016/679, w szczególności przez pseudonimizację albo szyfrowanie danych, nadawanie uprawnień do ich przetwarzania minimalnej liczbie osób niezbędnych do prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych, kontrolę dostępu do pomieszczeń, w których przechowywane są dokumenty zawierające dane osobowe, oraz opracowanie procedury określającej sposób zabezpieczenia danych.
4. Dane osobowe, o których mowa w ust. 1 i 2, poddaje się anonimizacji niezwłocznie po osiągnięciu celu badań naukowych lub prac rozwojowych. Do tego czasu dane, które można wykorzystać do identyfikacji danej osoby fizycznej, zapisuje się osobno. Można je łączyć z informacjami szczegółowymi dotyczącymi danej osoby fizycznej wyłącznie, jeżeli wymaga tego cel badań naukowych lub prac rozwojowych.
5. Do przetwarzania danych osobowych w celu przygotowania pracy dyplomowej lub rozprawy doktorskiej wymaganej do uzyskania odpowiednio dyplomu ukończenia studiów lub stopnia naukowego przepisy ust. 1–4 stosuje się.

Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 3 lipca 2018 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1669, z późn. zm.).


----------
[Ustawa została ogłoszona 30.08.2018 r. - Dz.U. z 2018 r. poz. 1668]