1. Uczelnia posiada osobowość prawną.
2. Uczelnia jest autonomiczna na zasadach określonych w ustawie.
3. Uczelnia prowadzi studia na co najmniej jednym kierunku.
4. Uczelnia prowadzi działalność w swojej siedzibie, a w przypadku gdy siedziba znajduje się na obszarze związku metropolitalnego – na tym obszarze. Uczelnia może prowadzić działalność poza siedzibą albo tym obszarem – w swojej filii.
5. Organy władzy publicznej mogą podejmować rozstrzygnięcia dotyczące uczelni tylko w przypadkach przewidzianych w ustawach.
1. Pracownicy uczelni, doktoranci i studenci stanowią wspólnotę uczelni.
2. Członkowi wspólnoty uczelni przysługuje czynne prawo wyborcze w uczelni.
1. Podstawowymi zadaniami uczelni są:
1) prowadzenie kształcenia na studiach;
2) prowadzenie kształcenia na studiach podyplomowych lub innych form kształcenia;
3) prowadzenie działalności naukowej, świadczenie usług badawczych oraz transfer wiedzy i technologii do gospodarki;
4) prowadzenie kształcenia doktorantów;
5) kształcenie i promowanie kadr uczelni;
6) stwarzanie osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w:
a) procesie przyjmowania na uczelnię w celu odbywania kształcenia,
b) kształceniu,
c) prowadzeniu działalności naukowej;
7) wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, tradycję narodową, umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka;
8) stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów;
9) upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki i kultury, w tym przez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych, informacyjnych i archiwalnych;
10) działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych.
2. Podstawowym zadaniem uczelni zawodowej jest również prowadzenie kształcenia specjalistycznego.
3. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 3, 4 i pkt 6 lit. c, nie są podstawowymi zadaniami uczelni zawodowej.
4. Zadaniem uczelni publicznej prowadzącej kształcenie w zakresie nauk medycznych lub nauk o zdrowiu albo w zakresie nauk weterynaryjnych może być także uczestniczenie w sprawowaniu opieki medycznej albo weterynaryjnej w zakresie i formach określonych w przepisach o działalności leczniczej albo przepisach o zakładach leczniczych dla zwierząt.
5. Uczelnia może prowadzić domy studenckie i stołówki studenckie.
Uczelnia może prowadzić działalność gospodarczą wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo od działalności polegającej na wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 11 zadania uczelni, w zakresie i formach określonych w statucie, w szczególności przez tworzenie spółek kapitałowych.
1. Uczelnia jest:
1) uczelnią publiczną, jeżeli jest utworzona przez organ państwa;
2) uczelnią niepubliczną, jeżeli jest utworzona przez osobę fizyczną albo osobę prawną inną niż jednostka samorządu terytorialnego albo państwowa albo samorządowa osoba prawna, zwaną dalej „założycielem”.
2. Uczelnia jest uczelnią akademicką albo zawodową.
1. Uczelnia jest uczelnią akademicką, jeżeli prowadzi działalność naukową i posiada kategorię naukową A+, A albo B+ w co najmniej 1 dyscyplinie naukowej albo artystycznej.
2. Uczelnia akademicka prowadzi studia pierwszego stopnia oraz studia drugiego stopnia lub jednolite studia magisterskie.
3. Uczelnia akademicka może prowadzić kształcenie doktorantów.
4. Uczelnia prowadząca kształcenie specjalistyczne, która stała się uczelnią akademicką, prowadzi je na dotychczasowych zasadach, z tym że nie prowadzi przyjęć na to kształcenie.
1. Uczelnia jest uczelnią zawodową, jeżeli prowadzi kształcenie uwzględniające potrzeby otoczenia społeczno-gospodarczego oraz nie spełnia warunku, o którym mowa w art. 14 uczelnia akademicka ust. 1.
2. Uczelnia zawodowa nie może prowadzić kształcenia na studiach o profilu ogólnoakademickim, z wyłączeniem studiów przygotowujących do wykonywania zawodów, o których mowa w art. 68 standardy kształcenia ust. 1 pkt 1 i 2, jeżeli przepisy wydane na podstawie art. 68 standardy kształcenia ust. 3 w zakresie dotyczącym tych studiów określają dla nich profil ogólnoakademicki.
3. Uczelnia zawodowa prowadzi studia pierwszego stopnia.
4. Uczelnia zawodowa może prowadzić:
1) studia drugiego stopnia;
2) jednolite studia magisterskie;
3) kształcenie specjalistyczne.
5. Uczelnia akademicka może złożyć do ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki, zwanego dalej „ministrem”, wniosek o zakwalifikowanie jej do grupy uczelni zawodowych.
6. W terminie 30 dni minister, w drodze decyzji administracyjnej, może zakwalifikować uczelnię do grupy uczelni zawodowych.
7. Uczelnia akademicka, która w wyniku ewaluacji jakości działalności naukowej nie spełnia warunku, o którym mowa w art. 14 uczelnia akademicka ust. 1, staje się uczelnią zawodową w dniu, w którym decyzje o przyznaniu tej uczelni kategorii naukowych stały się ostateczne.
8. Uczelnia, która stała się uczelnią zawodową, dostosowuje prowadzone kształcenie na studiach do wymagania określonego w ust. 2, w terminie 12 miesięcy od dnia zaprzestania spełniania warunku, o którym mowa w art. 14 uczelnia akademicka ust. 1, albo doręczenia decyzji o zakwalifikowaniu do grupy uczelni zawodowych.
9. Uczelnia prowadząca kształcenie doktorantów, która stała się uczelnią zawodową, zaprzestaje kształcenia doktorantów z końcem roku akademickiego, w którym zaprzestała spełniać warunek, o którym mowa w art. 14 uczelnia akademicka ust. 1, albo doręczono jej decyzję o zakwalifikowaniu do grupy uczelni zawodowych. Przepisy art. 206 obowiązek zapewnienia możliwości kontynuowania kształcenia w innej szkole doktorskiej stosuje się.
1. Wyraz „akademia” jest zastrzeżony dla nazwy uczelni akademickiej.
1a. Wyrazy „akademia nauk stosowanych” są zastrzeżone dla nazwy uczelni zawodowej, która spełnia łącznie następujące warunki:
1) funkcjonuje co najmniej 10 lat;
2) liczba studentów kształcących się w uczelni wynosi co najmniej 250, z czego co najmniej 100 studentów kształci się na studiach stacjonarnych;
3) co najmniej 50% nauczycieli akademickich jest zatrudnionych w tej uczelni jako podstawowym miejscu pracy;
4) prowadzi studia pierwszego lub drugiego stopnia lub jednolite studia magisterskie na co najmniej 5 kierunkach;
5) prowadzi kształcenie na co najmniej 1 kierunku studiów przygotowujących do wykonywania zawodów, o których mowa w art. 68 standardy kształcenia ust. 1, lub kierunku studiów kończących się uzyskaniem tytułu zawodowego inżyniera lub magistra inżyniera;
6) żaden kierunek studiów prowadzonych przez uczelnię nie został oceniony negatywnie w wyniku przeprowadzonej przez Polską Komisję Akredytacyjną, zwaną dalej „PKA”, oceny jakości kształcenia.
2. Wyraz „politechnika” jest zastrzeżony dla nazwy uczelni akademickiej posiadającej kategorię naukową A+, A albo B+ w co najmniej 2 dyscyplinach w zakresie nauk inżynieryjnych i technicznych.
3. Wyraz „uniwersytet” jest zastrzeżony dla nazwy uczelni akademickiej posiadającej kategorię naukową A+, A albo B+ w co najmniej 6 dyscyplinach naukowych lub artystycznych, zwanych dalej „dyscyplinami”, zawierających się w co najmniej 3 dziedzinach nauki lub sztuki, zwanych dalej „dziedzinami”.
4. W przypadku uzyskania kategorii naukowej skutkującej koniecznością zmiany nazwy uczelni na zasadach określonych w ust. 1, 2 i 3, uczelnia może posługiwać się nazwą dotychczasową.
5. W przypadku zaprzestania spełniania przez uczelnię używającą w swojej nazwie wyrazów „akademia nauk stosowanych” warunków, o których mowa w ust. 1a, uczelnia może nadal posługiwać się tą nazwą.
6. Zmiana nazwy uczelni niepublicznej na nazwę zawierającą wyrazy zastrzeżone, o których mowa w ust. 1–3, może nastąpić po uzyskaniu zgody ministra wydanej, na wniosek uczelni lub założyciela, w drodze decyzji administracyjnej.
7. Zmiana nazwy niepublicznej uczelni zawodowej na nazwę zawierającą wyrazy „akademia nauk stosowanych” może nastąpić, jeżeli uczelnia spełnia łącznie warunki, o których mowa w ust. 1a, na dzień złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 6, oraz spełniała je w zakresie ust. 1a:
1) pkt 2–5 – w okresie 2 lat akademickich,
2) pkt 6 – w okresie 3 lat akademickich
– poprzedzających rok akademicki, w którym złożono wniosek.
8. W przypadku, o którym mowa w ust. 6, weryfikacja spełniania przez uczelnię niepubliczną warunków, o których mowa w ust. 1–3, jest przeprowadzana na podstawie danych zawartych w systemie, o którym mowa w art. 342 Zintegrowany System Informacji o Szkolnictwie Wyższym i Nauce POL-on (system POL-on) ust. 1, z tym że spełnianie warunków, o których mowa w:
1) ust. 1, 2 i 3 – ustala się według stanu na dzień złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 6;
2) ust. 1a – ustala się według stanu na dzień złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 6, a w odniesieniu do lat akademickich w okresach wskazanych w ust. 7 – na podstawie danych wprowadzonych do tego systemu w poszczególnych latach.
1. Organami uczelni:
1) publicznej – są rada uczelni, rektor i senat;
2) niepublicznej – są rektor i senat.
2. Statut uczelni może przewidywać również inne organy uczelni.
1. Do zadań rady uczelni należy:
1) opiniowanie projektu strategii uczelni;
2) opiniowanie projektu statutu;
3) monitorowanie gospodarki finansowej uczelni;
4) monitorowanie zarządzania uczelnią;
5) wskazywanie kandydatów na rektora, po zaopiniowaniu przez senat;
6) opiniowanie sprawozdania z realizacji strategii uczelni;
7) wykonywanie innych zadań określonych w statucie.
2. W ramach monitorowania gospodarki finansowej rada uczelni:
1) opiniuje plan rzeczowo-finansowy;
2) zatwierdza sprawozdanie z wykonania planu rzeczowo-finansowego;
3) zatwierdza sprawozdanie finansowe.
3. W ramach wykonywania zadań rada uczelni może żądać wglądu do dokumentów uczelni.
4. Wykonując czynności związane z zadaniami, o których mowa w ust. 1 i 2, członkowie rady uczelni kierują się dobrem uczelni i działają na jej rzecz.
5. Rada uczelni składa senatowi roczne sprawozdanie z działalności.
1. W skład rady uczelni wchodzi:
1) 6 albo 8 osób powoływanych przez senat;
2) przewodniczący samorządu studenckiego.
2. Osoby spoza wspólnoty uczelni stanowią co najmniej 50% osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1.
3. W posiedzeniach rady uczelni uczestniczy z głosem doradczym przedstawiciel każdej działającej w uczelni zakładowej organizacji związkowej, o której mowa w art. 251 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 854), będący jej członkiem.
1. Członkiem rady uczelni może być osoba, która:
1) ma pełną zdolność do czynności prawnych;
2) korzysta z pełni praw publicznych;
3) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
4) nie była karana karą dyscyplinarną;
5) w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 lipca 1990 r. nie pracowała w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 2 pojęcie organów bezpieczeństwa państwa ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2024 r. poz. 273 i 834), nie pełniła w nich służby ani nie współpracowała z tymi organami;
6) posiada wykształcenie wyższe – w przypadku członków rady uczelni, o których mowa w art. 19 skład rady uczelni ust. 1 pkt 1;
7) nie ukończyła 70. roku życia do dnia rozpoczęcia kadencji.
2. Do członków rad uczelni nie stosuje się przepisów art. 19 wymogi dla kandydatów na członków organów nadzorczych ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym (Dz. U. z 2024 r. poz. 125 i 834).
3. Członkostwa w radzie uczelni nie można łączyć z pełnieniem funkcji organu tej lub innej uczelni, członkostwem w radzie innej uczelni ani zatrudnieniem w administracji publicznej.
4. Członkostwo w radzie uczelni wygasa w przypadku śmierci, rezygnacji z członkostwa, niezłożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 7 obowiązek złożenia oświadczenia lustracyjnego ust. 1 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów, zwanego dalej „oświadczeniem lustracyjnym”, informacji, o której mowa w art. 7 obowiązek złożenia oświadczenia lustracyjnego ust. 3a tej ustawy, zwanej dalej „informacją lustracyjną”, lub zaprzestania spełniania wymagań określonych w ust. 1.
5. Wygaśnięcie członkostwa w radzie uczelni stwierdza przewodniczący senatu.
5a. Senat może odwołać członka rady uczelni:
1) w przypadku gdy wszczęto przeciwko niemu postępowanie karne z oskarżenia publicznego o przestępstwo umyślne lub postępowanie o umyślne przestępstwo skarbowe;
2) w przypadku gdy zaprzestał spełniania wymagania określonego w ust. 3;
3) na wniosek rady uczelni, w przypadkach innych niż określone w pkt 1 i 2.
6. W przypadku ustania członkostwa w radzie uczelni, senat niezwłocznie powołuje nowego członka na okres do końca kadencji.
1. Kadencja rady uczelni trwa 4 lata i rozpoczyna się w dniu 1 stycznia roku następującego po roku, w którym rozpoczęła się kadencja senatu.
2. Ta sama osoba może być członkiem rady uczelni nie więcej niż przez 2 następujące po sobie kadencje. Okresu, o którym mowa w art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 6, nie wlicza się do liczby tych kadencji.
1. Przewodniczącym rady uczelni jest jej członek pochodzący spoza wspólnoty uczelni, wybrany przez senat.
2. Rada uczelni uchwala regulamin określający tryb jej funkcjonowania.
3. Rada uczelni podejmuje uchwały na posiedzeniach w obecności co najmniej połowy statutowej liczby członków.
3a. Posiedzenia rady uczelni mogą być przeprowadzane przy użyciu środków komunikacji elektronicznej, zapewniających w szczególności:
1) transmisję posiedzenia w czasie rzeczywistym między jego uczestnikami,
2) wielostronną komunikację w czasie rzeczywistym, w ramach której uczestnicy posiedzenia mogą wypowiadać się w jego toku
– z zachowaniem niezbędnych zasad bezpieczeństwa.
4. Członkowi rady uczelni, o którym mowa w art. 19 skład rady uczelni ust. 1 pkt 1, przysługuje miesięczne wynagrodzenie, którego wysokość nie może przekroczyć 67% minimalnego miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego dla profesora w uczelni publicznej określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 137 wysokość miesięcznego wynagrodzenia nauczyciela akademickiego w uczelni publicznej ust. 2, zwanego dalej „wynagrodzeniem profesora”. Wysokość wynagrodzenia ustala senat.
1. Do zadań rektora należą sprawy dotyczące uczelni, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych przez ustawę lub statut do kompetencji innych organów uczelni.
2. Do zadań rektora należy w szczególności:
1) reprezentowanie uczelni;
2) zarządzanie uczelnią;
2a) zapewnianie w uczelni poszanowania wolności słowa, nauczania, badań naukowych, ogłaszania ich wyników, a także debaty akademickiej organizowanej przez członków wspólnoty uczelni z zachowaniem zasad pluralizmu światopoglądowego i przepisów porządkowych uczelni;
3) przygotowywanie projektu statutu oraz projektu strategii uczelni;
4) składanie sprawozdania z realizacji strategii uczelni;
5) wykonywanie czynności z zakresu prawa pracy;
6) powoływanie osób do pełnienia funkcji kierowniczych w uczelni i ich odwoływanie;
7) prowadzenie polityki kadrowej w uczelni;
8) tworzenie studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu;
9) tworzenie szkół doktorskich;
10) prowadzenie gospodarki finansowej uczelni;
11) zapewnianie wykonywania przepisów obowiązujących w uczelni.
3. Rektor nadaje regulamin organizacyjny, który określa:
1) strukturę organizacyjną uczelni oraz podział zadań w ramach tej struktury;
2) organizację oraz zasady działania administracji uczelni.
4. Od decyzji administracyjnych wydawanych przez rektora służy wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
5. Powołanie osoby do pełnienia funkcji kierowniczej, do której zakresu obowiązków należą sprawy studenckie lub sprawy doktorantów, wymaga uzgodnienia odpowiednio z samorządem studenckim lub samorządem doktorantów. Niezajęcie stanowiska przez samorząd w terminie wskazanym w statucie uważa się za wyrażenie zgody.
6. Rektor ponosi odpowiedzialność za swoje działania na zasadach określonych w ustawie oraz w przepisach odrębnych.
1. Rektorem może być osoba, która spełnia wymagania określone w art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 1 pkt 1–6, a w uczelni publicznej – która także posiada co najmniej stopień doktora oraz spełnia wymaganie określone w art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 1 pkt 7. Statut może przewidywać dodatkowe wymagania dla rektora.
2. Rektora uczelni:
1) publicznej – wybiera kolegium elektorów;
2) niepublicznej – powołuje założyciel albo wybiera senat albo inny określony w statucie organ uczelni, o którym mowa w art. 17 organy uczelni ust. 2.
3. Wybór rektora jest dokonywany bezwzględną większością głosów.
4. O wynikach wyborów albo powołaniu rektora zawiadamia ministra w przypadku uczelni:
1) publicznej – przewodniczący kolegium elektorów;
2) niepublicznej – założyciel, przewodniczący senatu albo inny organ, który dokonał wyboru.
5. Do wygaśnięcia mandatu rektora stosuje się odpowiednio przepis art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 4.
6. Wygaśnięcie mandatu rektora uczelni:
1) publicznej – stwierdza przewodniczący kolegium elektorów;
2) niepublicznej – stwierdza założyciel.
7. W przypadku wygaśnięcia mandatu rektora, nowego rektora na okres do końca kadencji w uczelni:
1) publicznej – wybiera kolegium elektorów;
2) niepublicznej – powołuje założyciel albo wybiera senat albo inny określony w statucie organ uczelni, o którym mowa w art. 17 organy uczelni ust. 2.
8. W okresie od dnia stwierdzenia wygaśnięcia mandatu do dnia wyboru albo powołania rektora obowiązki rektora pełni osoba wskazana w statucie uczelni, a w przypadku braku wskazania takiej osoby najstarszy członek senatu posiadający co najmniej stopień doktora.
9. Pierwszego rektora uczelni:
1) publicznej – powołuje minister na okres roku i nawiązuje z nim stosunek pracy oraz wyznacza termin na zorganizowanie i przeprowadzenie wyborów do senatu;
2) niepublicznej – powołuje założyciel.
10. Osoba wybrana albo powołana do pełnienia funkcji rektora jest zatrudniana w uczelni jako podstawowym miejscu pracy w rozumieniu ustawy nie później niż z dniem rozpoczęcia kadencji. Do zatrudnienia tej osoby nie stosuje się przepisu art. 119 konkurs na stanowisko nauczyciela akademickiego ust. 1.
1. Skład kolegium elektorów w uczelni publicznej oraz tryb wyboru jego członków określa statut, przy czym nie mniej niż 20% składu stanowią studenci i doktoranci. Liczbę studentów i doktorantów ustala się proporcjonalnie do liczebności obu tych grup w uczelni, z tym że każda z tych grup jest reprezentowana przez co najmniej jednego przedstawiciela.
2. Członkiem kolegium elektorów może być osoba, która spełnia wymagania określone w art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 1 pkt 1–5 i 7.
3. Do członków kolegium elektorów przepisy art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
4. Tryb wyboru do kolegium elektorów studentów i doktorantów oraz czas trwania ich członkostwa w kolegium elektorów określają odpowiednio regulamin samorządu studenckiego i regulamin samorządu doktorantów.
5. Kadencja kolegium elektorów trwa 4 lata.
1. Kadencja rektora uczelni publicznej trwa 4 lata i rozpoczyna się w dniu 1 września roku, w którym został wybrany.
2. Ta sama osoba może być rektorem uczelni publicznej nie więcej niż przez 2 następujące po sobie kadencje. Okresu, o którym mowa w art. 24 wybory lub powołanie rektora ust. 7 i ust. 9 pkt 1, nie wlicza się do liczby tych kadencji.
3. W przypadku niedokonania wyboru rektora przed dniem, o którym mowa w ust. 1, przepis art. 24 wybory lub powołanie rektora ust. 8 stosuje się odpowiednio.
1. Rektor uczelni publicznej może być odwołany przez kolegium elektorów większością co najmniej 3/4 głosów w obecności co najmniej 2/3 jego statutowego składu.
2. Wniosek o odwołanie rektora uczelni publicznej może być zgłoszony przez senat większością co najmniej 1/2 głosów statutowego składu albo przez radę uczelni.
3. Rektor uczelni niepublicznej może być odwołany przez założyciela.
4. W przypadku odwołania rektora przepis art. 24 wybory lub powołanie rektora ust. 8 stosuje się odpowiednio.
1. Do zadań senatu należy:
1) uchwalanie statutu;
2) uchwalanie regulaminu studiów;
3) uchwalanie strategii uczelni i zatwierdzanie sprawozdania z jej realizacji;
4) powoływanie i odwoływanie członków rady uczelni;
5) opiniowanie kandydatów na rektora;
6) przeprowadzanie oceny funkcjonowania uczelni;
7) formułowanie rekomendacji dla rady uczelni i rektora w zakresie wykonywanych przez nich zadań;
8) nadawanie stopni naukowych i stopni w zakresie sztuki;
9) nadawanie tytułu doktora honoris causa;
10) ustalanie warunków, trybu oraz terminu rozpoczęcia i zakończenia rekrutacji na studia i na kształcenie specjalistyczne;
11) ustalanie programów studiów, studiów podyplomowych i kształcenia specjalistycznego;
12) ustalanie programów kształcenia w szkołach doktorskich;
13) określanie sposobu potwierdzania efektów uczenia się;
14) wskazywanie kandydatów do instytucji przedstawicielskich środowiska szkolnictwa wyższego i nauki;
15) wykonywanie zadań związanych z:
a) przypisywaniem poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji, zwanej dalej „PRK”, do kwalifikacji nadawanych po ukończeniu studiów podyplomowych,
b) włączeniem do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji kwalifikacji nadawanych po ukończeniu studiów podyplomowych i innych form kształcenia
– zgodnie z ustawą z dnia 22 grudnia 2015 r. o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji (Dz. U. z 2020 r. poz. 226 oraz z 2023 r. poz. 2005);
16) wykonywanie innych zadań określonych w statucie.
2. Ustalenie programu studiów wymaga zasięgnięcia opinii samorządu studenckiego. W przypadku bezskutecznego upływu terminu określonego w statucie, wymóg zasięgnięcia opinii uważa się za spełniony.
3. Jeżeli statut uczelni niepublicznej tak stanowi, statut może być nadany przez założyciela albo inny określony w statucie organ uczelni, o którym mowa w art. 17 organy uczelni ust. 2.
4. Zadanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 8, może być wykonywane przez inny określony w statucie organ uczelni, o którym mowa w art. 17 organy uczelni ust. 2. Statut może określić tylko jeden organ w zakresie danej dyscypliny, a w przypadku uczelni spełniającej warunek, o którym mowa w art. 185 uprawnienie do nadawania stopnia doktora w dyscyplinie ust. 3 – w zakresie danej dziedziny.
5. Zadanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 11, może być wykonywane przez inny określony w statucie organ uczelni, o którym mowa w art. 17 organy uczelni ust. 2, z tym że efekty uczenia się określa senat.
1. W skład senatu wchodzą:
1) w publicznej uczelni akademickiej:
a) profesorowie i profesorowie uczelni, którzy stanowią nie mniej niż 50% składu senatu,
b) studenci i doktoranci, którzy stanowią nie mniej niż 20% składu senatu,
c) nauczyciele akademiccy zatrudnieni na stanowiskach innych niż określone w lit. a i pracownicy niebędący nauczycielami akademickimi, którzy stanowią nie mniej niż 25% składu senatu;
2) w publicznej uczelni zawodowej:
a) nauczyciele akademiccy posiadający co najmniej stopień doktora, którzy stanowią nie mniej niż 50% składu senatu,
b) studenci, którzy stanowią nie mniej niż 20% składu senatu,
c) nauczyciele akademiccy nieposiadający stopnia doktora i pracownicy niebędący nauczycielami akademickimi, którzy stanowią nie mniej niż 25% składu senatu;
3) w niepublicznej uczelni akademickiej:
a) nauczyciele akademiccy i pracownicy niebędący nauczycielami akademickimi,
b) studenci i doktoranci, którzy stanowią nie mniej niż 20% składu senatu;
4) w niepublicznej uczelni zawodowej:
a) nauczyciele akademiccy i pracownicy niebędący nauczycielami akademickimi,
b) studenci, którzy stanowią nie mniej niż 20% składu senatu.
2. Liczbę studentów i doktorantów ustala się proporcjonalnie do liczebności obu tych grup w uczelni, z tym że każda z tych grup jest reprezentowana przez co najmniej jednego przedstawiciela.
3. Osoby należące do grup, o których mowa w ust. 1, wybierają członków senatu ze swojego grona. Kandydata może zgłosić każdy członek wspólnoty uczelni. Wybory są tajne.
4. Członkiem senatu uczelni publicznej może być osoba, która spełnia wymagania określone w art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 1 pkt 1–5 i 7.
5. Do członków senatu uczelni publicznej przepisy art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.
1. Kadencja senatu trwa 4 lata i rozpoczyna się w dniu 1 września.
2. W uczelni publicznej ta sama osoba może być członkiem senatu nie więcej niż przez 2 następujące po sobie kadencje.
3. Tryb wyboru do senatu studenta i doktoranta oraz czas trwania jego członkostwa w senacie określa odpowiednio regulamin samorządu studenckiego oraz regulamin samorządu doktorantów.
1. Przewodniczącym senatu jest rektor.
2. Senat podejmuje uchwały na posiedzeniach w obecności co najmniej połowy statutowej liczby członków.
2a. Posiedzenia senatu mogą być przeprowadzane przy użyciu środków komunikacji elektronicznej, zapewniających w szczególności:
1) transmisję posiedzenia w czasie rzeczywistym między jego uczestnikami,
2) wielostronną komunikację w czasie rzeczywistym, w ramach której uczestnicy posiedzenia mogą wypowiadać się w jego toku
– z zachowaniem niezbędnych zasad bezpieczeństwa.
3. W posiedzeniach senatu uczestniczy z głosem doradczym przedstawiciel każdego związku zawodowego działającego w uczelni.
4. W głosowaniach w sprawach, o których mowa w art. 28 zadania senatu uczelni ust. 1 pkt 8, biorą udział członkowie senatu, a w przypadku, o którym mowa w art. 28 zadania senatu uczelni ust. 4 – członkowie innego określonego w statucie organu uczelni, o którym mowa w art. 17 organy uczelni ust. 2, będący profesorami i profesorami uczelni. Uchwały są podejmowane w obecności co najmniej połowy statutowej liczby tych członków.
1. Do organów uczelni, o których mowa w art. 17 organy uczelni ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 1 pkt 1–6 oraz ust. 2 i 4, a w przypadku uczelni publicznej – także przepis art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 1 pkt 7. Statut może przewidywać dodatkowe wymagania.
1a. Członkostwa w organie uczelni, o którym mowa w art. 17 organy uczelni ust. 2, nie można łączyć z pełnieniem funkcji organu tej albo innej uczelni.
1b. Funkcji organu uczelni, o którym mowa w art. 17 organy uczelni ust. 2, nie można łączyć z pełnieniem funkcji innego organu tej uczelni ani z pełnieniem funkcji organu innej uczelni.
2. Do osób powoływanych do pełnienia funkcji kierowniczych w uczelni, o których mowa w art. 23 zadania rektora ust. 2 pkt 6, stosuje się odpowiednio przepisy art. 20 członkostwo w radzie uczelni ust. 1 pkt 1–5 oraz ust. 4.
Rozstrzygnięcia organów uczelni nie naruszają uprawnień związków zawodowych wynikających z ustaw.
1. Statut określa zasady organizacji i funkcjonowania uczelni, w szczególności:
1) sposób powoływania i odwoływania organów uczelni, w tym podmioty uprawnione do wskazywania kandydatów na rektora, oraz sposób organizowania wyborów do organów uczelni;
2) skład rady uczelni oraz senatu;
3) zasady i tryb funkcjonowania rady uczelni, senatu i kolegium elektorów;
4) zasady sprawowania wewnętrznego nadzoru nad aktami wydawanymi przez organy uczelni;
5) typy jednostek organizacyjnych uczelni;
6) funkcje kierownicze w uczelni;
7) zasady powoływania osób do pełnienia funkcji kierowniczych w uczelni i ich odwoływania;
8) tryb nadawania tytułu doktora honoris causa;
9) zasady prowadzenia działalności gospodarczej przez uczelnię;
10) zasady dysponowania mieniem uczelni;
11) tryb nadawania regulaminu organizacyjnego;
12) przepisy porządkowe dotyczące odbywania zgromadzeń.
2. Statut uczelni publicznej uchwala senat bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy statutowej liczby członków po zasięgnięciu opinii rady uczelni wyrażonej większością głosów statutowej liczby członków oraz po zasięgnięciu opinii związków zawodowych działających w uczelni. Związki zawodowe przedstawiają opinię w terminie 30 dni od dnia otrzymania projektu statutu. W przypadku bezskutecznego upływu tego terminu, wymóg zasięgnięcia opinii uważa się za spełniony.
3. Statut uczelni niepublicznej wskazuje osobę fizyczną albo osobę prawną inną niż jednostka samorządu terytorialnego albo państwowa albo samorządowa osoba prawna, która staje się założycielem w przypadku jego śmierci albo utraty osobowości prawnej.
4. Statut uczelni niepublicznej określa tryb likwidacji uczelni oraz przeznaczenie składników mienia uczelni po zakończeniu likwidacji.
5. Typami jednostek organizacyjnych uczelni, o których mowa w ust. 1 pkt 5, mogą być w szczególności wydziały, instytuty, katedry, zakłady, centra i kolegia.
1. Publiczną uczelnię akademicką tworzy się w drodze ustawy.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki, w drodze rozporządzenia, tworzy publiczną uczelnię zawodową lub zmienia jej nazwę.
2a. Zmiana nazwy publicznej uczelni zawodowej na nazwę zawierającą wyrazy „akademia nauk stosowanych” może nastąpić, jeżeli rektor poinformuje ministra o spełnianiu przez uczelnię warunków, o których mowa w art. 16 zastrzeżone nazwy uczelni ust. 1a.
2b. Zmiana nazwy publicznej uczelni zawodowej na nazwę zawierającą wyrazy „akademia nauk stosowanych” może nastąpić, jeżeli uczelnia spełnia łącznie warunki, o których mowa w art. 16 zastrzeżone nazwy uczelni ust. 1a, na dzień przekazania informacji, o której mowa w ust. 2a, oraz spełniała je w zakresie art. 16 zastrzeżone nazwy uczelni ust. 1a:
1) pkt 2–5 – w okresie 2 lat akademickich,
2) pkt 6 – w okresie 3 lat akademickich
– poprzedzających rok akademicki, w którym przekazano informację.
2c. W przypadku, o którym mowa w ust. 2a, weryfikacja spełniania przez uczelnię warunków, o których mowa w art. 16 zastrzeżone nazwy uczelni ust. 1a, jest przeprowadzana na podstawie danych zawartych w systemie, o którym mowa w art. 342 Zintegrowany System Informacji o Szkolnictwie Wyższym i Nauce POL-on (system POL-on) ust. 1, według stanu na dzień przekazania informacji, o której mowa w ust. 2a, a w odniesieniu do lat akademickich w okresach wskazanych w ust. 2b – na podstawie danych wprowadzonych do tego systemu w poszczególnych latach.
3. Uczelnia publiczna może być utworzona w wyniku połączenia uczelni publicznych, instytutów badawczych lub instytutów PAN.
4. Publiczną uczelnię akademicką włącza się do uczelni publicznej w drodze ustawy.
5. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki, w porozumieniu z ministrem nadzorującym uczelnię lub instytut badawczy, po zasięgnięciu opinii dyrektora lub rady naukowej instytutu badawczego, w drodze rozporządzenia, włącza publiczną uczelnię zawodową lub instytut badawczy do uczelni publicznej.
6. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki, w drodze rozporządzenia, na wniosek Prezesa PAN lub dyrektora instytutu PAN i po zasięgnięciu opinii wydziału właściwego ze względu na specjalność naukową instytutu, włącza do uczelni publicznej instytut PAN.
7. W rozporządzeniu w sprawie utworzenia publicznej uczelni zawodowej określa się:
1) nazwę uczelni;
2) siedzibę uczelni;
3) składniki mienia, w które będzie wyposażona uczelnia.
8. Pierwszy statut nadaje minister.
9. Uczelnia publiczna, do której nastąpiło włączenie innej uczelni publicznej, instytutu badawczego lub instytutu PAN, wstępuje w prawa i obowiązki tej uczelni lub tego instytutu, w tym w prawa i obowiązki wynikające z decyzji administracyjnych.
9a. Wykreślenie z Krajowego Rejestru Sądowego instytutu badawczego włączonego do uczelni publicznej następuje na wniosek rektora tej uczelni.
10. W rozporządzeniu w sprawie włączenia publicznej uczelni zawodowej, instytutu badawczego lub instytutu PAN do uczelni publicznej określa się skutki włączenia, w szczególności:
1) wygaśnięcie kadencji organów kolegialnych i jednoosobowych podmiotu włączanego;
2) przeznaczenie mienia podmiotu włączanego;
3) możliwość prowadzenia studiów utworzonych przez uczelnię włączaną;
4) warunki kontynuacji kształcenia przez studentów uczelni włączanej;
5) warunki kontynuacji stosunków pracy pracowników podmiotu włączanego.
11. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, 5 i 6, bierze się pod uwagę potrzeby wynikające z polityki naukowej państwa oraz uwarunkowań społeczno-gospodarczych.
1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki, w drodze rozporządzenia, likwiduje publiczną uczelnię zawodową.
2. Likwidacja uczelni publicznej polega na zadysponowaniu składnikami materialnymi i niematerialnymi jej majątku po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, w szczególności pracowników, studentów i doktorantów, w celu zakończenia jej działalności.
3. Likwidację prowadzi likwidator powołany przez ministra.
4. Likwidatorowi przysługuje wynagrodzenie miesięczne ustalane przez ministra. Wynagrodzenie nie może być wyższe niż wynagrodzenie zasadnicze rektora likwidowanej uczelni za miesiąc poprzedzający dzień postawienia uczelni w stan likwidacji.
5. W okresie likwidacji uczelnia używa nazwy z dodaniem oznaczenia „w likwidacji”.
6. Likwidator ogłasza postawienie uczelni w stan likwidacji w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.
7. Likwidator, w terminie 3 miesięcy od dnia powołania, przedstawia do zatwierdzenia ministrowi plan przychodów i kosztów związanych z likwidacją.
8. Koszty likwidacji pokrywa się z mienia likwidowanej uczelni, a w przypadku braku wystarczających środków – z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister, na podstawie planu przychodów i kosztów związanych z likwidacją.
9. Postawienie uczelni w stan likwidacji powoduje, że:
1) z dniem powołania likwidator przejmuje kompetencje organów uczelni;
2) z dniem powołania likwidatora wygasa kadencja organów uczelni;
3) uczelnia nie prowadzi przyjęć na studia, studia podyplomowe, kształcenie specjalistyczne i inne formy kształcenia, a także do szkół doktorskich;
4) uczelnia nie nadaje stopni naukowych i stopni w zakresie sztuki;
5) uczelnia traci prawo do otrzymywania środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. d, pkt 2 lit. e i f, pkt 4–7 i 9;
6) środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c, pkt 2 lit. a–d i pkt 3, są przekazywane uczelni w niezbędnym zakresie.
10. W uczelni postawionej w stan likwidacji:
1) prowadzone kształcenie może być kontynuowane nie dłużej niż do końca roku akademickiego,
2) stosunki pracy nauczycieli akademickich wygasają z końcem roku akademickiego
– w którym postawiono uczelnię w stan likwidacji.
11. Likwidator zapewnia studentom oraz doktorantom możliwość kontynuowania kształcenia; przepisy art. 82 zaprzestanie prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu i art. 206 obowiązek zapewnienia możliwości kontynuowania kształcenia w innej szkole doktorskiej stosuje się odpowiednio.
12. Postępowania w sprawie nadania stopnia naukowego lub stopnia w zakresie sztuki, wszczęte i niezakończone do dnia postawienia uczelni w stan likwidacji, prowadzą podmioty wskazane przez RDN.
13. Likwidator, w terminie 30 dni od dnia zakończenia czynności likwidacyjnych, zawiadamia ministra o zakończeniu likwidacji i przedstawia do zatwierdzenia sprawozdanie z jej przebiegu.
14. Uczelnia traci osobowość prawną z dniem ogłoszenia przez ministra o zakończeniu likwidacji w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.
15. W rozporządzeniu w sprawie likwidacji uczelni zawodowej określa się:
1) tryb powołania i odwołania likwidatora;
2) tryb likwidacji;
3) sposób wykonywania czynności likwidacyjnych.
16. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, bierze się pod uwagę zmiany liczby studentów w kontekście zapotrzebowania społeczno-gospodarczego na kształcenie w danej uczelni, jej sytuację finansową, potrzeby wynikające z polityki naukowej państwa, a także konieczność sprawnego przeprowadzenia likwidacji.
17. W przypadku likwidacji uczelni jej mienie, po spłaceniu zobowiązań, staje się mieniem Skarbu Państwa albo mieniem jednostki samorządu terytorialnego – odpowiednio do źródła pochodzenia tego mienia. O przeznaczeniu mienia Skarbu Państwa decyduje minister.
18. W przypadku likwidacji uczelni likwidator przekazuje dokumentację przebiegu studiów i dokumentację kształcenia w szkole doktorskiej na przechowanie podmiotowi wykonującemu działalność, o której mowa w art. 51a działalność gospodarcza w zakresie przechowywania dokumentacji osobowej i płacowej pracodawców ust. 1 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2020 r. poz. 164), zapewniając na ten cel środki finansowe. Do przechowywania dokumentacji stosuje się przepisy tej ustawy.
1. Uczelnia niepubliczna nabywa osobowość prawną z chwilą jej wpisu do ewidencji uczelni niepublicznych, zwanej dalej „ewidencją”.
2. Ewidencję prowadzi minister w systemie, o którym mowa w art. 342 Zintegrowany System Informacji o Szkolnictwie Wyższym i Nauce POL-on (system POL-on) ust. 1.
3. Ewidencja obejmuje:
1) numer wpisu do ewidencji;
2) datę wpisu;
3) imię, nazwisko i miejsce zamieszkania albo nazwę, numer z Krajowego Rejestru Sądowego lub innego właściwego rejestru i adres założyciela;
4) nazwę i adres uczelni;
5) imię i nazwisko oraz datę rozpoczęcia i zakończenia kadencji rektora;
6) informację o postawieniu uczelni w stan likwidacji;
7) datę wykreślenia z ewidencji.
4. Uczelnia niepubliczna albo założyciel, w terminie 14 dni, zawiadamia ministra o zmianie danych, o których mowa w ust. 3 pkt 3–5.
5. Minister dokonuje wpisu w ewidencji na wniosek uczelni niepublicznej lub założyciela albo z urzędu.
6. Wpisem w ewidencji jest wpis uczelni niepublicznej do ewidencji, zmiana wpisu w ewidencji oraz wykreślenie uczelni niepublicznej z ewidencji.
7. Wpis w ewidencji i odmowa wpisu następuje w drodze decyzji administracyjnej, z wyłączeniem wpisu danych, o których mowa w ust. 3 pkt 4, 5 i 6.
8. Wpis polega na wprowadzeniu do systemu danych zawartych w ostatecznej decyzji.
9. Ewidencja jest jawna.
1. Założyciel występuje z wnioskiem o wpis uczelni niepublicznej do ewidencji oraz wnioskiem o pozwolenie na utworzenie studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu.
2. Uzasadnienie wniosku o wpis do ewidencji zawiera strategię uczelni. Do wniosku dołącza się projekt statutu uczelni oraz sporządzone w formie aktu notarialnego oświadczenie założyciela o utworzeniu uczelni niepublicznej zawierające:
1) imię, nazwisko i adres zamieszkania albo nazwę, numer z Krajowego Rejestru Sądowego lub innego właściwego rejestru i adres założyciela;
2) nazwę uczelni;
3) adres uczelni;
4) wielkość środków finansowych, które założyciel zobowiązuje się przekazać uczelni na jej funkcjonowanie;
5) wykaz i wartość rzeczy przekazanych uczelni na własność oraz termin ich przekazania;
6) sposób finansowania uczelni.
3. Środki finansowe, o których mowa w ust. 2 pkt 4, nie mogą być mniejsze niż 3 000 000 zł. Przekazanie środków na rachunek bankowy uczelni następuje nie później niż 30 dni od dnia wpisu do ewidencji.
1. Minister, po zasięgnięciu opinii PKA, w drodze decyzji administracyjnej, wpisuje uczelnię niepubliczną do ewidencji.
2. PKA może zwracać się do założyciela o udzielenie wyjaśnień i informacji oraz przeprowadzać wizytacje.
3. Wpis do ewidencji jest ważny przez okres 6 lat.
4. W decyzji o wpisie do ewidencji określa się:
1) imię, nazwisko i adres zamieszkania albo nazwę, numer z Krajowego Rejestru Sądowego lub innego właściwego rejestru i adres założyciela;
2) nazwę i adres uczelni.
5. Decyzja o wpisie do ewidencji jest wydawana wraz z pozwoleniem na utworzenie studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu.
1. Minister, w drodze decyzji administracyjnej, odmawia wpisu uczelni niepublicznej do ewidencji, jeżeli:
1) założyciel został wpisany do rejestru dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego;
2) założyciel posiada wymagalne zobowiązania wobec Skarbu Państwa;
3) założyciel został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne lub umyślne przestępstwo skarbowe – w przypadku gdy jest osobą fizyczną;
4) założyciel został postawiony w stan likwidacji albo upadłości – w przypadku gdy jest osobą prawną;
5) w stosunku do którejkolwiek z osób umocowanych do reprezentacji założyciela będącego osobą prawną zachodzi przynajmniej jedna z przesłanek określonych w pkt 1–3;
6) projekt statutu jest niezgodny z przepisami prawa;
7) PKA wydała negatywną opinię w sprawie wpisu do ewidencji lub w sprawie pozwolenia na utworzenie studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1–6, minister wydaje decyzję bez zasięgania opinii PKA.
1. Założyciel składa wniosek o przedłużenie ważności wpisu uczelni niepublicznej do ewidencji nie wcześniej niż 12 miesięcy i nie później niż 6 miesięcy przed upływem jego ważności.
2. W przypadku niezłożenia wniosku w terminie określonym w ust. 1, minister wszczyna postępowanie w sprawie likwidacji uczelni w trybie określonym w art. 430 nakaz likwidacji uczelni niepublicznej.
3. Minister, po zasięgnięciu opinii PKA, w drodze decyzji administracyjnej, przedłuża ważność wpisu do ewidencji.
4. Minister, w drodze decyzji administracyjnej, odmawia przedłużenia ważności wpisu do ewidencji, jeżeli:
1) uczelnia lub założyciel rażąco narusza przepisy prawa;
2) PKA wydała negatywną ocenę jakości kształcenia na co najmniej połowie prowadzonych przez uczelnię kierunków studiów;
3) zaistniała jedna z przesłanek, określonych w art. 40 odmowa wpisu uczelni do ewidencji uczelni niepublicznych ust. 1 pkt 1–5.
5. Ważność wpisu do ewidencji przedłuża się na czas nieokreślony.
1. Założyciel, w terminie 30 dni od dnia wpisu uczelni niepublicznej do ewidencji:
1) powołuje pierwszego rektora;
2) nadaje pierwszy statut.
2. Założyciel może rozstrzygać w sprawach dotyczących uczelni tylko w przypadkach określonych w ustawie lub statucie.
3. W przypadku śmierci założyciela albo utraty osobowości prawnej przez założyciela, podmiot, o którym mowa w art. 34 statut uczelni ust. 3, staje się założycielem.
1. Uczelnia niepubliczna może połączyć się z inną uczelnią niepubliczną, tworząc nową uczelnię niepubliczną.
2. Wniosek o wpis do ewidencji nowej uczelni niepublicznej składają rektorzy oraz założyciele łączonych uczelni.
3. Z chwilą wpisu do ewidencji nowej uczelni niepublicznej następuje wykreślenie łączonych uczelni.
4. Do wniosku o wpis do ewidencji nowej uczelni niepublicznej stosuje się odpowiednio przepisy art. 38 wniosek o wpis uczelni do ewidencji uczelni niepublicznych ust. 2.
5. Nowa uczelnia niepubliczna wstępuje w ogół praw i obowiązków łączonych uczelni, w tym w prawa i obowiązki wynikające z decyzji administracyjnych.
1. Uczelnia niepubliczna może być włączona do innej uczelni niepublicznej.
2. Włączenie uczelni niepublicznej do innej uczelni niepublicznej następuje z dniem wykreślenia włączanej uczelni niepublicznej z ewidencji.
3. Wniosek o wykreślenie z ewidencji uczelni niepublicznej włączanej do innej uczelni niepublicznej składają rektorzy oraz założyciele tych uczelni.
4. Uczelnia niepubliczna, do której nastąpiło włączenie innej uczelni niepublicznej, wstępuje w prawa i obowiązki tej uczelni, w tym w prawa i obowiązki wynikające z decyzji administracyjnych.
1. Założyciel może zlikwidować uczelnię niepubliczną po uzyskaniu zgody wydanej przez ministra w drodze decyzji administracyjnej.
2. Warunkiem wydania zgody jest zapewnienie studentom oraz doktorantom możliwości kontynuowania kształcenia; przepisy art. 82 zaprzestanie prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu i art. 206 obowiązek zapewnienia możliwości kontynuowania kształcenia w innej szkole doktorskiej stosuje się odpowiednio.
3. W terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia zgody założyciel składa ministrowi akt potwierdzający postawienie uczelni w stan likwidacji.
4. Uczelnia zostaje postawiona w stan likwidacji z dniem wskazanym w akcie, o którym mowa w ust. 3. Z tym dniem:
1) założyciel przejmuje kompetencje organów uczelni;
2) wygasa kadencja organów uczelni;
3) uczelnia nie prowadzi przyjęć na studia, studia podyplomowe, kształcenie specjalistyczne i inne formy kształcenia, a także do szkół doktorskich;
4) uczelnia nie nadaje stopni naukowych i stopni w zakresie sztuki; przepis art. 36 likwidacja uczelni publicznej ust. 11 stosuje się odpowiednio;
5) uczelnia traci prawo do otrzymywania środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 2, 6, 7 i 9;
6) środki finansowe, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 3, są przekazywane uczelni w niezbędnym zakresie.
5. W uczelni postawionej w stan likwidacji:
1) prowadzone kształcenie może być kontynuowane nie dłużej niż do końca roku akademickiego,
2) stosunki pracy nauczycieli akademickich wygasają z końcem roku akademickiego
– w którym postawiono uczelnię w stan likwidacji.
6. Uczelnia postawiona w stan likwidacji używa nazwy z dodaniem oznaczenia „w likwidacji”.
7. Minister dokonuje zmiany wpisu w ewidencji przez dodanie do nazwy uczelni oznaczenia „w likwidacji”.
8. W przypadku niezłożenia aktu, o którym mowa w ust. 3, w terminie określonym w tym przepisie, wykonanie obowiązku postawienia uczelni w stan likwidacji następuje w sposób określony w przepisach ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2023 r. poz. 2505 i 2760 oraz z 2024 r. poz. 858, 859 i 1222).
1. Likwidacja uczelni niepublicznej ma na celu zakończenie jej działalności.
2. Likwidację prowadzi założyciel.
3. Założyciel przystępuje do likwidacji nie później niż w terminie 30 dni od dnia postawienia uczelni w stan likwidacji.
4. Założyciel niezwłocznie zawiadamia ministra o przystąpieniu do likwidacji.
5. W przypadku nieprzystąpienia przez założyciela do likwidacji w terminie określonym w ust. 3 lub nieprowadzenia likwidacji, wykonanie obowiązku przystąpienia do likwidacji, jej prowadzenia lub zakończenia następuje w sposób określony w przepisach ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
6. Założyciel niezwłocznie zawiadamia ministra o zakończeniu likwidacji.
7. Minister, w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 6, w drodze decyzji administracyjnej, wykreśla uczelnię z ewidencji.
8. Z dniem wykreślenia z ewidencji uczelnia traci osobowość prawną.
9. Przepis art. 36 likwidacja uczelni publicznej ust. 17 stosuje się odpowiednio do mienia przekazanego uczelni w trybie art. 423 przekazywanie uczelniom nieruchomości przez Skarb Państwa i jednostki samorządu terytorialnego ust. 1.
10. Koszty likwidacji uczelni są pokrywane z jej majątku, z pierwszeństwem przed roszczeniami wierzycieli.
11. W przypadku gdy koszty likwidacji uczelni przekraczają wartość jej majątku, koszty likwidacji są pokrywane z majątku założyciela.
12. W przypadku likwidacji uczelni założyciel przekazuje dokumentację przebiegu studiów, dokumentację kształcenia w szkole doktorskiej oraz dokumentację osobową i płacową na przechowanie podmiotowi wykonującemu działalność, o której mowa w art. 51a działalność gospodarcza w zakresie przechowywania dokumentacji osobowej i płacowej pracodawców ust. 1 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, zapewniając na ten cel środki finansowe. Do przechowywania dokumentacji stosuje się przepisy tej ustawy.
13. Materiały archiwalne uczelni są przekazywane przez założyciela w trybie przepisów ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach.
Uczelnia zagraniczna może tworzyć uczelnie lub filie z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Utworzenie uczelni lub filii wymaga:
1) pozwolenia ministra, wydanego po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw zagranicznych i PKA;
2) pozytywnej oceny agencji oceniającej jakość kształcenia uznawanej przez władze państwa, w którym ma siedzibę ta uczelnia, albo agencji zarejestrowanej w Europejskim Rejestrze Instytucji Działających na rzecz Zapewniania Jakości w Szkolnictwie Wyższym (EQAR) lub agencji innego państwa, której oceny są uznawane przez PKA.
Do postępowań w sprawach, o których mowa w art. 16 zastrzeżone nazwy uczelni ust. 6, art. 37 ewidencja uczelni niepublicznych ust. 7, art. 41 przedłużenie ważności wpisu uczelni do ewidencji uczelni niepublicznych ust. 3, art. 45 likwidacja uczelni niepublicznej przez założyciela ust. 1, art. 46 tryb likwidacji uczelni niepublicznej ust. 7 i art. 47 tworzenie uczelni lub filii na terytorium RP przez uczelnię zagraniczną pkt 1, nie stosuje się przepisów art 35–37, art. 79a składanie dodatkowych dowodów oraz art 96a–96n ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. ‒ Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 572), zwanej dalej „Kpa”.
1. Uczelnia zapewnia warunki, w tym infrastrukturę, niezbędne do realizacji zadań, o których mowa w art. 11 zadania uczelni.
2. W uczelni działa system biblioteczno-informacyjny, którego podstawę stanowi biblioteka. Uczelnia może przetwarzać określone w jej statucie dane osobowe osób korzystających z tego systemu.
3. W uczelni działa archiwum.
4. W uczelni może działać akademickie biuro karier, o którym mowa w art. 2 katalog pojęć ustawowych ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2024 r. poz. 475, 742, 858, 863 i 1089).
1. Rektor dba o utrzymanie porządku i bezpieczeństwa na terenie uczelni.
2. Teren uczelni określa rektor w porozumieniu z właściwym organem samorządu terytorialnego.
3. Służby państwowe odpowiedzialne za utrzymanie porządku publicznego i bezpieczeństwa wewnętrznego mogą wkroczyć na teren uczelni:
1) na wezwanie rektora;
2) bez wezwania rektora – w przypadku bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego lub klęski żywiołowej.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, służby niezwłocznie zawiadamiają rektora o wkroczeniu na teren uczelni.
5. Rektor może zawrzeć porozumienie z właściwym organem służby określające inne przypadki związane z utrzymaniem porządku i bezpieczeństwa uzasadniające przebywanie tej służby na terenie uczelni.
6. Służby są obowiązane opuścić teren uczelni niezwłocznie po ustaniu przyczyn, które uzasadniały ich wkroczenie na teren uczelni, lub na żądanie rektora.
7. Rektor niezwłocznie informuje o wystąpieniu okoliczności uniemożliwiających prawidłowe funkcjonowanie uczelni, stanowiących zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia w znacznych rozmiarach:
1) organy właściwe w sprawach bezpieczeństwa, ochrony ludności i zarządzania kryzysowego;
2) ministra.
1. Rektor zapewnia bezpieczne i higieniczne warunki pracy i kształcenia w szczególności przez udostępnienie odpowiedniej infrastruktury oraz prowadzenie szkoleń.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, sposób zapewnienia w uczelni warunków, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze specyfikę działalności uczelni oraz standardy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy.
W przypadkach uzasadnionych nadzwyczajnymi okolicznościami zagrażającymi życiu lub zdrowiu członków wspólnoty uczelni minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki, w drodze rozporządzenia, może czasowo ograniczyć lub czasowo zawiesić funkcjonowanie uczelni na obszarze kraju lub jego części, uwzględniając stopień zagrożenia na danym obszarze.
1. Jeżeli w okresie ograniczenia lub zawieszenia funkcjonowania uczelni:
1) senat uczelni nie może wykonywać swoich zadań, rektor może wydawać zarządzenia w sprawach należących do kompetencji senatu, jeżeli jest to niezbędne dla zapewnienia ciągłości funkcjonowania uczelni;
2) rektor i osoba wyznaczona lub upoważniona do jego zastępowania nie mogą wykonywać swoich zadań, wykonuje je członek wspólnoty danej uczelni, wskazany przez ministra nadzorującego tę uczelnię.
2. Zarządzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlegają zatwierdzeniu przez senat uczelni na najbliższym posiedzeniu.
3. W okresie ograniczenia lub zawieszenia funkcjonowania uczelni zapomoga, o której mowa w art. 86 stypendia studenckie ust. 1 pkt 3, jest przyznawana przez rektora. Przepisów Kpa i art. 92 okresy przyznawania stypendiów i zapomogi ust. 2 nie stosuje się.
4. W przypadku ograniczenia lub zawieszenia funkcjonowania uczelni, w okresie tego ograniczenia lub zawieszenia oraz przez 60 dni po jego zakończeniu, legitymacje studenckie i legitymacje służbowe nauczycieli akademickich są ważne, bez konieczności potwierdzania ich ważności. Przepis stosuje się również do legitymacji, które utraciły ważność w okresie 30 dni poprzedzających ograniczenie lub zawieszenie funkcjonowania uczelni.
5. W okresie ograniczenia lub zawieszenia funkcjonowania uczelni:
1) nie przeprowadza się ocen okresowych nauczycieli akademickich;
2) nie kieruje się nauczycieli akademickich na badania okresowe, o których mowa w art. 229 wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 oraz z 2024 r. poz. 878 i 1222) oraz na badania w celu wydania orzeczenia o potrzebie udzielenia urlopu dla poratowania zdrowia, o którym mowa w art. 131 płatny urlop dla poratowania zdrowia ust. 5.
6. W przypadku ograniczenia lub zawieszenia funkcjonowania uczelni wymiar praktyk zawodowych przewidzianych w programie studiów o profilu praktycznym może zostać ustalony na poziomie niższym niż określony w art. 67 programy studiów ust. 5. Senat dokonuje zmian w programie studiów, w tym ustala wymiar praktyk zawodowych, mając na względzie konieczność zapewnienia wysokiej jakości kształcenia i umożliwienia osiągnięcia efektów uczenia się określonych w programie studiów.
1. Członkowie wspólnoty uczelni mają prawo organizowania zgromadzeń na terenie uczelni. Zorganizowanie zgromadzenia w lokalu uczelni wymaga zgody rektora.
2. O zamiarze zorganizowania zgromadzenia organizatorzy zawiadamiają rektora co najmniej na 24 godziny przed rozpoczęciem zgromadzenia. W przypadkach uzasadnionych nagłością sprawy rektor może przyjąć zawiadomienie złożone w krótszym terminie.
3. Rektor odmawia udzielenia zgody, o której mowa w ust. 1, lub zakazuje zgromadzenia, jeżeli jego cel lub program naruszają przepisy prawa.
4. Rektor może delegować na zgromadzenie swego przedstawiciela.
5. Organizatorzy zgromadzeń odpowiadają przed organami uczelni za ich przebieg.
6. Rektor albo jego przedstawiciel, po uprzedzeniu organizatorów, rozwiązuje zgromadzenie, jeżeli przebiega ono z naruszeniem przepisów prawa.
