§ 1. W postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego, jeżeli przepisy niniejszego kodeksu nie stanowią inaczej.
§ 2. Nie stosuje się przepisów:
1) Kodeksu postępowania karnego dotyczących pokrzywdzonego i mediacji;
2) art. 325f postępowanie rejestrowe Kodeksu postępowania karnego.
§ 3. W postępowaniu w sprawach o wykroczenia skarbowe nie stosuje się przepisów:
1) Kodeksu postępowania karnego dotyczących środków zapobiegawczych, poszukiwania oskarżonego i listu gończego;
2) art. 18 czyn stanowiący wykroczenie lub przewinienie dyscyplinarne § 1, art. 400 uznanie czynu oskarżonego za wykroczenie i art 589a–589f, art 590–607zc, art 611g–611s oraz art. 615 pierwszeństwo umowy i zasada wzajemności Kodeksu postępowania karnego.
§ 1. Przepisy kodeksu mają ponadto na celu takie ukształtowanie postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, aby osiągnięte zostały cele tego postępowania w zakresie wyrównania uszczerbku finansowego Skarbu Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub innego uprawnionego podmiotu, spowodowanego takim czynem zabronionym.
§ 2. Organ prowadzący postępowanie jest obowiązany także pouczyć sprawcę o przysługujących mu uprawnieniach w razie wyrównania uszczerbku finansowego Skarbu Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub innego uprawnionego podmiotu.
Postępowanie w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe może być także zawieszone, jeżeli jego prowadzenie jest w istotny sposób utrudnione ze względu na prowadzoną kontrolę podatkową, kontrolę celno-skarbową lub toczące się postępowanie przed organami podatkowymi, organami celnymi lub sądami administracyjnymi. Zawieszone postępowanie podejmuje się, jeżeli ustąpiły przyczyny uzasadniające jego zawieszenie.
W razie uzasadnionej potrzeby akta sprawy można udostępnić, wydać z nich odpisy lub kopie także organom prowadzącym kontrolę podatkową, kontrolę celno-skarbową, postępowanie podatkowe, celne lub administracyjne, w zakresie niezbędnym do prawidłowego przeprowadzenia tej kontroli lub tego postępowania.
W postępowaniu przygotowawczym prowadzonym przez finansowe organy postępowania przygotowawczego:
1) wezwania, zawiadomienia oraz inne pisma mogą być doręczane także na konto w e-Urzędzie Skarbowym;
2) pisma skierowane do tych organów mogą być składane także za pośrednictwem konta w e-Urzędzie Skarbowym.
§ 1. W sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe orzekają sądy powszechne albo sądy wojskowe.
§ 1a. Sądy wojskowe orzekają w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe osób, o których mowa w art. 53 objaśnienie pojęć § 36:
1) popełnione podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, w obrębie obiektu wojskowego lub wyznaczonego miejsca przebywania, na szkodę wojska lub z naruszeniem obowiązku wynikającego ze służby wojskowej;
2) popełnione za granicą, podczas użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, w rozumieniu ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 755).
§ 2. Sąd rejonowy orzeka w pierwszej instancji, z wyjątkiem spraw przekazanych ustawą do właściwości innego sądu.
§ 3. W sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych w pierwszej instancji orzeka:
1) wojskowy sąd garnizonowy;
2) wojskowy sąd okręgowy, gdy chodzi o przestępstwa skarbowe popełnione przez żołnierzy, o których mowa w art. 654 wojskowy sąd okręgowy § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania karnego.
§ 1. Orzecznictwu wojskowego sądu garnizonowego podlegają także sprawy o wykroczenia skarbowe popełnione przez osoby, o których mowa w art. 53 objaśnienie pojęć § 36, w zakresie wynikającym z art. 115 właściwość sądów w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe § 1a, co nie wyklucza odpowiedzialności dyscyplinarnej. W wypadku popełnienia wykroczenia skarbowego podlegającego właściwości sądów wojskowych właściwy dowódca zawiadamia niezwłocznie prokuratora do spraw wojskowych albo wojskowy sąd garnizonowy o wynikach postępowania dyscyplinarnego i zastosowanych karach dyscyplinarnych. Sprawy o wykroczenia skarbowe nie przestają podlegać orzecznictwu wojskowego sądu garnizonowego mimo zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej.
§ 2. Przepis § 1 nie wyłącza w stosunku do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej postępowania mandatowego na zasadach i w trybie określonych w niniejszym kodeksie, z tym że w razie odmowy przyjęcia mandatu karnego lub nieuiszczenia w terminie kary grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego - właściwy do rozpoznania sprawy jest wojskowy sąd garnizonowy.
§ 3. O popełnieniu przez żołnierza w czynnej służbie wojskowej wykroczenia skarbowego podlegającego właściwości sądów wojskowych zawiadamia się prokuratora do spraw wojskowych. Dotyczy to również wypadku przewidzianego w § 2, ale tylko w razie odmowy przyjęcia mandatu karnego lub nieuiszczenia w terminie kary grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego.
§ 4. Wojskowy sąd garnizonowy może odmówić wszczęcia postępowania w sprawie o wykroczenie skarbowe, a wszczęte umorzyć i sprawę przekazać właściwemu dowódcy z wnioskiem o wymierzenie kary przewidzianej w wojskowych przepisach dyscyplinarnych, jeżeli uzna to za wystarczającą reakcję na wykroczenie skarbowe. Przed wniesieniem aktu oskarżenia uprawnienie to przysługuje prokuratorowi do spraw wojskowych; zażalenie na postanowienie prokuratora rozpoznaje wojskowy sąd garnizonowy.
§ 5. Jeżeli przepisy § 1–4 nie stanowią inaczej, postępowanie w sprawach o wykroczenia skarbowe podlegające właściwości sądów wojskowych odbywa się według przepisów niniejszego kodeksu, mających zastosowanie w sprawach karnych podlegających orzecznictwu sądów wojskowych, które stosuje się odpowiednio; w szczególności w sprawach o wykroczenia skarbowe stosuje się przepisy Kodeksu postępowania karnego.
Jeżeli rozpoznanie sprawy w sądzie miejscowo właściwym nie jest możliwe w czasie zapewniającym uniknięcie przedawnienia karalności przestępstwa skarbowego w terminie określonym w art. 44 przedawnienie karalności § 1 lub 2 albo wykroczenia skarbowego w terminie określonym w art. 51 przedawnienie karalności wykroczenia skarbowego § 1, uwzględniając wniosek sądu właściwego, sąd okręgowy może przekazać taką sprawę do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu.
§ 1. Orzekanie w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe następuje w postępowaniu:
1) w przedmiocie udzielenia zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności;
2) zwyczajnym;
3) nakazowym;
4) w stosunku do nieobecnych.
§ 2. W sprawach o wykroczenia skarbowe w postępowaniu zwyczajnym orzeka się, gdy brak jest podstaw do rozpoznania sprawy w postępowaniu nakazowym oraz gdy odmówiono uprzednio udzielenia zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.
§ 3. W wypadkach wskazanych w kodeksie i na zasadach w nim określonych upoważniony organ postępowania przygotowawczego lub jego przedstawiciel może nakładać za wykroczenia skarbowe karę grzywny w drodze mandatu karnego.
§ 1. Organami postępowania przygotowawczego w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe są:
1) naczelnik urzędu skarbowego;
2) naczelnik urzędu celno-skarbowego;
3) Szef Krajowej Administracji Skarbowej;
4) Straż Graniczna;
5) Policja;
6) Żandarmeria Wojskowa.
§ 2. Organem postępowania przygotowawczego w sprawach o przestępstwa skarbowe jest także Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Centralne Biuro Antykorupcyjne.
§ 3. Czynności procesowe organów, o których mowa w § 1 i § 2, wykonują upoważnieni przedstawiciele tych organów.
§ 4. (uchylony)
§ 1. W razie potrzeby dokonania czynności procesowej poza siedzibą organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze można zwrócić się do innego organu postępowania przygotowawczego o udzielenie pomocy prawnej.
§ 2. We wniosku o udzielenie pomocy prawnej należy określić czynności, jakie mają być dokonane, oraz wskazać okoliczności wymagające wyjaśnienia. Do wniosku powinny być dołączone niezbędne odpisy akt sprawy. Akta lub odpowiednią ich część przesyła się tylko w razie istotnej potrzeby.
§ 3. Organ postępowania przygotowawczego wezwany do udzielenia pomocy prawnej powinien niezwłocznie dokonać czynności tak, aby nie zachodziła konieczność ich powtarzania lub uzupełnienia, a także z własnej inicjatywy wykonać inne niezbędne czynności.
§ 4. Jeżeli zleconych czynności nie można wykonać w ciągu 30 dni, należy niezwłocznie zawiadomić organ wzywający do udzielenia pomocy prawnej o przyczynie zwłoki, z podaniem terminu wykonania czynności.
§ 1. Interwenient roszczący sobie prawo do przedmiotów podlegających przepadkowi może dochodzić swych roszczeń w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe.
§ 2. W razie prawomocnego orzeczenia przepadku przedmiotów, co do których podmiot określony w § 1 nie zgłosił interwencji we właściwym czasie z przyczyn od siebie niezależnych, odpowiedzialność Skarbu Państwa ocenia się według przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu.
§ 3. Roszczenie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia przedawnia się, jeżeli powództwa nie wytoczono przed upływem 3 miesięcy od dnia, w którym powód dowiedział się o prawomocnym orzeczeniu przepadku przedmiotów, nie później jednak niż przed upływem 10 lat od prawomocnego orzeczenia przepadku.
§ 1. W postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe stronami są: oskarżyciel publiczny, oskarżony, podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej oraz interwenient.
§ 2. W postępowaniu w sprawach o wykroczenia skarbowe stronami są: oskarżyciel publiczny, oskarżony oraz interwenient.
§ 3. Interwenientowi w toku całego postępowania przysługują uprawnienia w granicach interwencji.
§ 1. Oprócz prokuratora, oskarżycielem publicznym przed sądem jest organ, który wnosi i popiera akt oskarżenia.
§ 2. Organy postępowania przygotowawczego określone w art. 133 podmioty prowadzące postępowanie przygotowawcze§ 1 i art. 134 inne podmioty uprawnione do prowadzenia postępowania przygotowawczego § 1 pkt 1 i 2 mają w sprawach o wykroczenia skarbowe uprawnienia do sporządzania i wnoszenia aktu oskarżenia oraz do popierania go przed sądem, a także do występowania w toku całego postępowania, nie wyłączając czynności po uprawomocnieniu się orzeczenia.
§ 3. Oskarżycielem publicznym w postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przed wojskowym sądem garnizonowym lub w sprawach o przestępstwa skarbowe przed wojskowym sądem okręgowym jest wyłącznie prokurator do spraw wojskowych.
§ 1. W sprawach, w których finansowy organ postępowania przygotowawczego jest uprawniony do prowadzenia takiego postępowania, a następnie do wniesienia i popierania aktu oskarżenia przed sądem:
1) przez wyrażenie „prokurator” w art. 18 czyn stanowiący wykroczenie lub przewinienie dyscyplinarne § 2, art. 19 zawiadomienie o uchybieniach w działaniu instytucji § 1 zdanie pierwsze, § 2 i 4, art. 20 naruszenie obowiązków procesowych przez obrońcę, pełnomocnika lub prowadzącego postępowanie § 1 i 1b, art. 23 obowiązek zawiadomienia sądu rodzinnego, art. 71 pojęcie podejrzanego i oskarżonego § 2, art. 87 pełnomocnik strony § 3, art. 93 postanowienia, zarządzenia i polecenia § 3, art. 135 zawiadomienie prokuratora o rozprawach i posiedzeniach, art. 156 udostępnianie akt sprawy § 5, art. 158 uprawnienia prokuratora do przeglądania akt sprawy sądowej, art. 160 § 4, art. 192 oględziny i badanie pokrzywdzonego i świadka § 2, art. 198 przygotowanie opinii przez biegłego § 1, art. 215 badanie psychologiczne podejrzanego i oskarżonego, art. 218 obowiązek wydania korespondencji, przesyłek i danych § 1 zdanie pierwsze, art. 231 złożenie zatrzymanej rzeczy do depozytu lub oddanie na przechowanie § 1, art. 232 sprzedaż przedmiotów zatrzymanych § 1, art. 232a przechowywanie i niszczenie przedmiotów i substancji niebezpiecznych § 2, art. 232b nieodpłatne przekazanie przedmiotów w stanie zagrożenia epidemicznego lub epidemii § 2, art. 236 zażalenie na postanowienie lub czynność w przedmiocie dowodów rzeczowych, art. 281 przesłanki wydania listu żelaznego, art. 282 obowiązki oskarżonego wynikające z listu żelaznego § 1 pkt 1, art. 285 kara pieniężna, zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie § 1a, art. 288 uchybienie obowiązkom przez żołnierza w służbie czynnej § 1, art. 290 właściwość organów w sprawach wydawania postanowień w przedmiocie kar porządkowych § 1 i 2, art. 293 postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym § 1 i 4, art. 299 strony w postępowaniu przygotowawczym § 3, art. 308 dochodzenie w niezbędnym zakresie § 1, art. 317 udział uprawnionych w innych czynnościach śledztwa § 2, art. 323 postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych w razie umorzenia śledztwa § 1 i 3, art. 324 wniosek o umorzenie postępowania i zastosowanie środków zabezpieczających § 1 i 2, art. 325e uprawnienie do wydawania postanowień w toku dochodzenia § 2 zdanie drugie, art. 327 podjęcie i wznowienie umorzonego postępowania przygotowawczego § 1 i 3, art. 333 dodatkowe elementy aktu oskarżenia § 2, art. 336 wniosek o warunkowe umorzenie postępowania § 1 i 3, art. 340 umorzenie postępowania § 2, art. 341 posiedzenie w sprawie warunkowego umorzenia postępowania § 1 i 2, art. 343a rozpoznanie wniosku oskarżonego o wydanie wyroku skazującego bez postępowania dowodowego § 2 zdanie drugie, art. 387 wniosek oskarżonego o skazanie bez przeprowadzania postępowania dowodowego § 2, art. 441 przekazanie zagadnienia prawnego do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu § 4, art. 446 wymogi formalne apelacji od wyroku sądu okręgowego, art. 448 zawiadomienie o przyjęciu apelacji, art. 505 doręczenie odpisu wyroku nakazowego, art. 526 wymogi formalne kasacji § 2, art. 527 obowiązek opłaty kasacji § 1, art. 530 przyjęcie lub odmowa przyjęcia kasacji § 4 i 5, art. 545 postępowanie o wznowienie postępowania § 2, art. 550 postępowanie w sprawie podjęcia postępowania warunkowo umorzonego § 2, art. 570 inicjatywa w zakresie wydania wyroku łącznego, art. 571 opinia o skazanym i informacje z zakładów karnych § 2, art. 611fs posiedzenie w sprawie wystąpienia do państwa wykonania orzeczenia, art. 618 wydatki Skarbu Państwa w postępowaniu karnym § 1 pkt 2 oraz art. 626a zażalenie na postanowienie w przedmiocie kosztów Kodeksu postępowania karnego rozumie się także „finansowy organ postępowania przygotowawczego";
2) przez wyrażenie „prokurator” w art. 15 obowiązki Policji i innych podmiotów w zakresie postępowania karnego § 1, art. 48 tryb wyłączenia prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze oraz oskarżyciela publicznego § 1, art. 179 zwolnienie od obowiązku zachowania tajemnicy państwowej § 3, art. 325 zatwierdzenie postanowienia o zawieszeniu śledztwa, art. 325e uprawnienie do wydawania postanowień w toku dochodzenia § 4 zdanie drugie, art. 326 nadzór prokuratora nad postępowaniem przygotowawczym § 1–3, art. 327 podjęcie i wznowienie umorzonego postępowania przygotowawczego § 2 i 3 oraz art. 626a zażalenie na postanowienie w przedmiocie kosztów Kodeksu postępowania karnego rozumie się także „organ nadrzędny nad finansowym organem postępowania przygotowawczego”, z tym że z tytułu sprawowanego nadzoru Szef Krajowej Administracji Skarbowej i minister właściwy do spraw finansów publicznych jako organy nadrzędne nie mogą przejąć sprawy do swego prowadzenia;
3) przez wyrażenie "Prokurator Generalny" w art. 328 uprawnienia Prokuratora Generalnego w postępowaniu przygotowawczym Kodeksu postępowania karnego rozumie się także "ministra właściwego do spraw finansów publicznych", gdy potrzeba uchylenia prawomocnego postanowienia zachodzi w sprawie o wykroczenie skarbowe.
§ 2. Finansowy organ postępowania przygotowawczego może wystąpić z wnioskiem do prokuratora o podjęcie czynności, o których mowa w art. 73 porozumiewanie się tymczasowo aresztowanego z obrońcą § 2 i 3, art. 180 przesłuchiwanie osób obowiązanych do zachowania tajemnicy zawodowej § 1, art. 202 biegli psychiatrzy § 1, art. 203 obserwacja w zakładzie leczniczym § 2, art. 214 wywiad środowiskowy o oskarżonym § 1 i 8, art. 218 obowiązek wydania korespondencji, przesyłek i danych § 1 zdanie drugie, art. 220 zasady dokonywania przeszukania § 1, art. 226 wykorzystanie jako dowodów dokumentów zawierających informacje niejawne zdanie drugie, art. 237 kontrola i utrwalanie treści rozmów telefonicznych § 1 i 2, art. 247 zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie osoby podejrzanej § 1 i 2, art. 250 stosowanie tymczasowego aresztowania § 2–4, art. 263 okres trwania tymczasowego aresztowania § 2, art. 270 orzekanie o przepadku przedmiotu poręczenia lub ściągnięciu sumy poręczenia § 1 oraz art. 293 postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym § 1 Kodeksu postępowania karnego. Jeżeli w wypadku, o którym mowa w art. 202 biegli psychiatrzy § 1 Kodeksu postępowania karnego, prokurator powołuje biegłych lekarzy psychiatrów, a także gdy sąd zastosował tymczasowe aresztowanie podejrzanego, prokurator z mocy prawa obejmuje nadzorem postępowanie przygotowawcze. W sprawach o wykroczenia skarbowe w celu zbadania stanu zdrowia psychicznego oskarżonego powołuje się jednego biegłego lekarza psychiatrę, a powołując go, prokurator może objąć dochodzenie nadzorem.
§ 3. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się w razie przejęcia sprawy przez prokuratora do swego prowadzenia.
§ 1. W sprawach o wykroczenia skarbowe oskarżony może korzystać z pomocy jednego obrońcy.
§ 2. Obrońcą w sprawie o wykroczenie skarbowe może być także radca prawny.
§ 1. Podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej i interwenient mogą ustanowić pełnomocnika. Pełnomocnikiem może być adwokat lub radca prawny.
§ 2. Za podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej i interwenienta, którzy nie są osobami fizycznymi, czynności procesowych może dokonać także organ uprawniony do działania w ich imieniu.
§ 3. W sprawach o wykroczenia skarbowe interwenient może mieć tylko jednego pełnomocnika.
§ 1. Pociągnięcie do odpowiedzialności posiłkowej następuje w formie postanowienia.
§ 2. Postanowienie, o którym mowa w § 1, wydaje w postępowaniu przygotowawczym organ prowadzący to postępowanie, a po wniesieniu aktu oskarżenia - sąd.
§ 3. Postanowienie zawiera wskazanie oskarżonego, zarzucanego mu przestępstwa skarbowego, kwalifikacji prawnej, podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej oraz podstaw pociągnięcia podmiotu do odpowiedzialności posiłkowej.
§ 4. Zmiana lub uzupełnienie postanowienia, o którym mowa w § 1, następuje w formie postanowienia. W razie braku podstaw do pociągnięcia podmiotu do odpowiedzialności posiłkowej zmiana ta może polegać także na uchyleniu wydanego poprzednio postanowienia.
§ 5. (uchylony)
§ 1. Do podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej oraz jego pełnomocnika stosuje się odpowiednio dotyczące podejrzanego, oskarżonego i obrońcy przepisy: art. 72 prawo do korzystania z pomocy tłumacza, art. 74 prawa i obowiązki oskarżonego § 1, art 75–79, art. 81 wyznaczanie obrońcy z urzędu lub jego zmiana, art. 81a tryb wyznaczania obrońcy z urzędu, art 83–86, art. 89 odesłanie do przepisów postępowania cywilnego o pełnomocnictwie, art. 157 wydawanie odpisów orzeczeń, sporządzanie odpisów protokołów § 1 i 2, art 174–176, art. 300 pouczenie stron i uczestników postępowania o ich uprawnieniach, art. 301 przesłuchanie podejrzanego z udziałem obrońcy, art. 315 podmioty uprawnione do składania wniosków o dokonanie czynności śledztwa § 1, art. 316 udział uprawnionych w czynnościach niepowtarzalnych, art. 321 zamknięcie śledztwa, art. 323 postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych w razie umorzenia śledztwa § 2, art. 334 przesłanie aktu oskarżenia do sądu § 3 zdanie pierwsze, art. 338 doręczenie odpisu aktu oskarżenia oskarżonemu § 1, art. 343 uwzględnienie wniosku o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy § 5, art. 353 zawiadomienie o terminie rozprawy i wezwanie na rozprawę § 2, art. 386 obowiązek pouczenia oskarżonego na rozprawie głównej, art. 389 odczytywanie protokołów wyjaśnień oskarżonego, art. 390 obecność oskarżonego przy czynnościach postępowania dowodowego, art. 391 odczytywanie protokołów zeznań świadka § 2, art. 431 cofnięcie środka odwoławczego § 2 i 3, art. 434 zakaz orzekania przez sąd odwoławczy na niekorzyść oskarżonego, art. 435 wyjście sądu odwoławczego poza granice podmiotowe środka odwoławczego, art. 440 rażąca niesprawiedliwość orzeczenia, art. 443 zakaz pogarszania sytuacji oskarżonego w razie ponownego rozpoznania sprawy, art. 453 przebieg postępowania przed sądem odwoławczym § 3, art. 454 zakaz orzekania przez sąd odwoławczy na niekorzyść oskarżonego § 1, art. 455 poprawa błędnej kwalifikacji prawnej przez sąd odwoławczy, art. 524 termin do wniesienia kasacji § 3, art. 540 przesłanki obligatoryjnego wznowienia postępowania § 2 i 3, art. 542 zasady wznowienia postępowania § 2, art. 545 postępowanie o wznowienie postępowania § 1, art. 547 rodzaje orzeczeń w postępowaniu o wznowienie § 3, art. 548 przesłanki wyznaczenia w postępowaniu wznowionym obrońcy z urzędu , art. 624 przesłanki fakultatywnego zwolnienia od kosztów sądowych § 1, art. 627 koszty i wydatki zasądzane od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego, art. 630 wydatki ponoszone przez Skarb Państwa w sprawach z oskarżenia publicznego, art 632–633 oraz art. 636 koszty w razie nieuwzględnienia środka odwoławczego § 1 Kodeksu postępowania karnego.
§ 2. Do osób najbliższych podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej będącego osobą fizyczną stosuje się odpowiednio art. 182 prawo odmowy zeznań, art. 185 zwolnienie od złożenia zeznania lub udzielenia odpowiedzi i art. 186 skorzystanie z prawa do odmowy zeznań Kodeksu postępowania karnego.
§ 3. Od chwili wydania postanowienia, o którym mowa w art. 124 pociągnięcie podmiotu do odpowiedzialności posiłkowej § 1, podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej może być w tym charakterze wezwany do udziału w czynnościach procesowych.
§ 4. Podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej nie może być przesłuchany w charakterze świadka, także w wypadku, gdy jest interwenientem lub podmiotem obowiązanym do zwrotu korzyści majątkowej, o którym mowa w art. 24 odpowiedzialność posiłkowa za karę grzywny § 5.
§ 5. Do podmiotu, który uzyskał korzyść majątkową, przepisy art. 117a czynności procesowe bez udziału wszystkich obrońców lub pełnomocników § 2, art. 156 udostępnianie akt sprawy § 1 i 2, art. 167 inicjatywa dowodowa, art. 171 zasady prowadzenia przesłuchiwania § 2, art. 370 kolejność zadawania pytań osobom przesłuchiwanym § 1, art. 384 sprawdzenie obecności wezwanych na rozprawę, zarządzenie opuszczenia sali przez świadków § 2 i 3, art. 406 kolejność głosów po zamknięciu przewodu sądowego § 1, art. 422 wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienie wyroku § 1, art. 425 odwołanie od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji § 1 i art. 444 podmioty uprawnione do wniesienia apelacji Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio.
§ 6. Przed zakończeniem przewodu sądowego sąd przesłuchuje w charakterze świadka podmiot, który uzyskał korzyść majątkową z przestępstwa. Jeżeli podmiotem tym nie jest osoba fizyczna, przesłuchuje się organ uprawniony do działania w jego imieniu. Osoba ta może odmówić zeznań. Przepisy art. 72 nieterminowe rozliczanie stanu zużycia znaków akcyzy, art. 75 niedopełnienie obowiązku rozliczenia się z otrzymanych znaków akcyzy, art. 87 oszustwo celne i art. 89 naruszenie warunków zwolnienia towaru od należności celnej stosuje się odpowiednio.
§ 1. Interwencja może być zgłoszona do chwili rozpoczęcia przewodu sądowego w pierwszej instancji.
§ 2. Jeżeli interwenient w zgłoszeniu nie podał miejsca swego zamieszkania, pobytu lub siedziby lub podał co do tego nieprawdziwe dane, zgłoszenie jest bezskuteczne.
§ 1. Interwencję zgłasza się na piśmie albo ustnie do protokołu. Do zgłoszenia dołącza się dowody wskazujące na spełnienie warunków do wystąpienia z interwencją.
§ 2. Jeżeli na podstawie danych zebranych w toku postępowania zostanie ustalony podmiot spełniający warunki do zgłoszenia interwencji, należy go niezwłocznie zawiadomić o przysługującym uprawnieniu, chyba że nie można ustalić jego miejsca zamieszkania, pobytu lub siedziby.
§ 2a. W postępowaniu przygotowawczym, w razie zgłoszenia interwencji przez podmiot nieuprawniony lub przy braku podstaw do jej zgłoszenia, organ postępowania przygotowawczego lub prokurator wydaje postanowienie o odmowie jej przyjęcia.
§ 2b. Na postanowienie o odmowie przyjęcia interwencji przysługuje zażalenie do organu nadrzędnego, a gdy postępowanie prowadzi prokurator – do prokuratora nadrzędnego.
§ 3. Jeżeli w toku postępowania zatrzymano przedmiot lub dokonano zajęcia albo zabezpieczenia, należy o tym niezwłocznie zawiadomić interwenienta.
§ 4. Odpis wniosku, o którym mowa w art. 323 postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych w razie umorzenia śledztwa § 3 Kodeksu postępowania karnego, doręcza się niezwłocznie interwenientowi.
§ 1. Do interwenienta oraz jego pełnomocnika stosuje się odpowiednio przepisy art. 232 sprzedaż przedmiotów zatrzymanych § 3, art. 305 postanowienie o wszczęciu, odmowie wszczęcia albo o umorzeniu śledztwa § 4, art. 315 podmioty uprawnione do składania wniosków o dokonanie czynności śledztwa § 1, art. 316 udział uprawnionych w czynnościach niepowtarzalnych § 1, art. 318 zezwolenie na zapoznanie się z opiniami biegłych i udział w przesłuchaniu biegłych, art. 321 zamknięcie śledztwa, art. 323 postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych w razie umorzenia śledztwa § 2, art. 334 przesłanie aktu oskarżenia do sądu § 2, art. 338 doręczenie odpisu aktu oskarżenia oskarżonemu § 1, art. 343 uwzględnienie wniosku o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy § 5, art. 343a rozpoznanie wniosku oskarżonego o wydanie wyroku skazującego bez postępowania dowodowego, art. 540 przesłanki obligatoryjnego wznowienia postępowania § 2, art. 549 inicjatywa podjęcia postępowania warunkowo umorzonego oraz art. 550 postępowanie w sprawie podjęcia postępowania warunkowo umorzonego § 2 Kodeksu postępowania karnego.
§ 2. Interwenient może być przesłuchany w charakterze świadka.
§ 3. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo na rozprawie prawidłowo zawiadomionego o terminie interwenienta lub jego pełnomocnika nie jest przeszkodą do jej przeprowadzenia i wydania orzeczenia.
§ 4. (uchylony)
§ 5. W razie nieuwzględnienia interwencji koszty wynikłe z jej zgłoszenia ponosi interwenient.
W wypadkach niecierpiących zwłoki organ postępowania przygotowawczego może żądać od podmiotów wymienionych w art. 218 obowiązek wydania korespondencji, przesyłek i danych § 1 Kodeksu postępowania karnego zatrzymania przesyłki, co do której istnieje podejrzenie, że zawiera przedmioty przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego. Zatrzymanie to trwa aż do czasu uzyskania zatwierdzenia przez prokuratora - nie dłużej jednak niż 7 dni.
§ 1. W razie zarządzenia przez finansowy organ postępowania przygotowawczego sprzedaży przedmiotów, o których mowa w art. 232 sprzedaż przedmiotów zatrzymanych § 1 Kodeksu postępowania karnego, jej wykonanie następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2023 r. poz. 2505 i 2760).
§ 2. Uzyskaną ze sprzedaży kwotę pieniężną można złożyć także do depozytu we właściwym miejscowo finansowym organie postępowania przygotowawczego.
Przedmiot, co do którego powstaje wątpliwość, komu należy go wydać, można złożyć do depozytu także we właściwym miejscowo finansowym organie postępowania przygotowawczego.
§ 1. W razie popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego można zabezpieczyć także środek karny, o którym mowa w art. 22 katalog kar, środków karnych i środków zabezpieczających § 2 pkt 2–4a, obowiązek zwrotu korzyści majątkowej oraz uiszczenie należności publicznoprawnej uszczuplonej czynem zabronionym, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że bez takiego zabezpieczenia wykonanie orzeczenia w zakresie tych środków, obowiązku lub ściągnięcie uszczuplonej należności publicznoprawnej będzie niemożliwe lub znacznie utrudnione.
§ 2. (uchylony)
§ 3. Karę grzywny, środek karny ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów, przepadku korzyści majątkowej, ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku korzyści majątkowej oraz obowiązek zwrotu korzyści majątkowej można zabezpieczyć także na mieniu podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej.
§ 4. (uchylony)
§ 1. Zabezpieczenie majątkowe, o którym mowa w art. 131 zabezpieczenie majątkowe, upada, gdy nie zostaną prawomocnie orzeczone: przepadek przedmiotów lub ściągnięcie ich równowartości pieniężnej, środek karny przepadku korzyści majątkowej lub ściągnięcia jej równowartości pieniężnej. Zabezpieczenie należności publicznoprawnej upada, jeżeli w ciągu 3 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie nie zostanie wszczęta egzekucja dla ściągnięcia tych należności.
§ 2. W przypadkach, o których mowa w art. 43a orzeczenie przepadku bez wyroku skazującego, zabezpieczenie pozostaje w mocy do chwili prawomocnego orzeczenia przez sąd w przedmiocie przepadku.
W wypadkach określonych w art. 131 zabezpieczenie majątkowe można także dokonać tymczasowego zajęcia mienia ruchomego osoby podejrzanej, jeżeli zachodzi obawa usunięcia tego mienia.
§ 1. Postępowanie przygotowawcze prowadzą:
1) naczelnik urzędu celno-skarbowego – w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe określone w art. 54 uchylanie się od opodatkowania § 1, art. 55 zatajenie prowadzenia działalności gospodarczej § 1, art. 56 podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy albo niezawiadomienie o zmianie danych § 1, art. 62 niedopełnianie obowiązków w zakresie wystawiania faktur i rachunków za wykonane świadczenia § 2 i 2a, art 63–68, art. 69 produkcja, import lub obrót wyrobami akcyzowymi bez urzędowego sprawdzenia, podawanie nieprawdziwych danych o wyprodukowanych wyrobach § 1, 3 i 4, art 69a–70, art 73–73a, art 75a–75c, art. 76 narażenie organu podatkowego na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej § 1 i 2, art. 77 nieterminowe wpłacanie przez płatnika lub inkasenta pobranego podatku § 1, art. 78 nie pobieranie przez płatnika podatku lub pobieranie podatku w kwocie niższej od należnej § 1, art 85–95, art. 96 niedopełnianie obowiązków nadzoru nad przestrzeganiem przepisów celnych § 1, art 97–106k, art 107–110b i art. 111 niedopełnianie obowiązku nadzoru nad przestrzeganiem reguł organizacji gier i zakładów wzajemnych § 1 oraz w sprawach ujawnionych w zakresie swojego działania przez naczelnika urzędu celno-skarbowego określonych w art. 54 uchylanie się od opodatkowania § 2 i 3, art. 55 zatajenie prowadzenia działalności gospodarczej § 2 i 3, art. 56 podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy albo niezawiadomienie o zmianie danych § 2–4, art. 56a niedopełnienie obowiązku złożenia informacji o wydatkach związanych z pojazdami samochodowymi, art. 56b niedopełnienie obowiązków rejestracyjnych przez pośredniczący podmiot tytoniowy, art. 57 uporczywe nieterminowe wpłacanie podatku § 1, art 60–61, art. 62 niedopełnianie obowiązków w zakresie wystawiania faktur i rachunków za wykonane świadczenia § 1 i 3–5, art. 69 produkcja, import lub obrót wyrobami akcyzowymi bez urzędowego sprawdzenia, podawanie nieprawdziwych danych o wyprodukowanych wyrobach § 2, art. 71 narażenie znaków akcyzy na kradzież, zniszczenie, uszkodzenie lub zgubienie, art. 72 nieterminowe rozliczanie stanu zużycia znaków akcyzy, art. 75 niedopełnienie obowiązku rozliczenia się z otrzymanych znaków akcyzy, art. 76 narażenie organu podatkowego na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej § 3, art. 77 nieterminowe wpłacanie przez płatnika lub inkasenta pobranego podatku § 2 i 3, art. 78 nie pobieranie przez płatnika podatku lub pobieranie podatku w kwocie niższej od należnej § 2 i 3, art. 80 nieterminowe składanie informacji podatkowych, art. 80a podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy w informacji podsumowującej, art 81–83, art. 84 niedopełnienie obowiązku nadzoru nad przestrzeganiem przepisów podatkowych i rozliczeniach z tytułu dotacji lub subwencji § 1, art. 106l niedopełnienie obowiązku zgłoszenia o dokonanym obrocie dewizowym lub wykonywanej działalności kantorowej i art. 106 uchylonył;
2) naczelnik urzędu skarbowego – w sprawach o pozostałe przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe;
3) Szef Krajowej Administracji Skarbowej - w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe ujawnione w zakresie swojego działania, jeżeli nie przekaże ich organom wskazanym w pkt 1 lub 2.
§ 2. Organy, o których mowa w § 1, mogą wszcząć postępowanie przygotowawcze w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe nienależące do ich właściwości; po zabezpieczeniu dowodów przekazują sprawę do dalszego prowadzenia właściwemu organowi.
§ 3. Organy, o których mowa w § 1, informują o wszczęciu i prawomocnym zakończeniu postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe właściwe organy podatkowe lub celne, jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wiąże się z niewykonaniem zobowiązania podatkowego lub powstaniem długu celnego.
§ 1. Postępowanie przygotowawcze prowadzą także:
1) Straż Graniczna − w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe określone w art 63–71, art 85–95 i art. 96 niedopełnianie obowiązków nadzoru nad przestrzeganiem przepisów celnych § 1, ujawnione w zakresie swego działania przez Straż Graniczną;
2) Policja - w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe ujawnione w zakresie swego działania przez Policję;
3) Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego - w sprawach o przestępstwa skarbowe ujawnione w zakresie swego działania przez ten organ;
4) Żandarmeria Wojskowa - w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe popełnione przez osoby określone w art. 53 objaśnienie pojęć § 36, w zakresie podlegającym właściwości sądów wojskowych;
5) Centralne Biuro Antykorupcyjne - w sprawach o przestępstwa skarbowe ujawnione w zakresie swojej właściwości.
§ 1a. Organy, o których mowa w § 1, informują o wszczęciu i prawomocnym zakończeniu postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe właściwe organy podatkowe lub celne, jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wiąże się z niewykonaniem zobowiązania podatkowego lub powstaniem długu celnego.
§ 2. Organy określone w § 1 pkt 1-3 zawiadamiają niezwłocznie o prowadzeniu postępowania przygotowawczego właściwe finansowe organy postępowania przygotowawczego przez przesłanie odpisu postanowienia o jego wszczęciu, chyba że ograniczą swoje czynności do zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego oraz przekazania sprawy do dalszego prowadzenia tym organom.
§ 3. Organ określony w § 1 pkt 4 o wszczęciu postępowania przygotowawczego zawiadamia niezwłocznie właściwego prokuratora do spraw wojskowych.
§ 4. W razie zgłoszenia przez sprawcę czynu zabronionego wniosku o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności i po otrzymaniu przez niego pouczenia na piśmie o warunkach dopuszczalności tego środka karnego, przekazanie sprawy właściwemu finansowemu organowi postępowania przygotowawczego jest obowiązkowe.
§ 5. Przepisy § 1, 1a, 2 i 4 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy organ określony w § 1 pkt 1–3 jest właściwy do prowadzenia postępowania przygotowawczego w sprawie o czyn zabroniony jako przestępstwo lub wykroczenie określone w przepisach karnych innej ustawy, który wyczerpuje zarazem znamiona przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego.
§ 1. Prokurator prowadzi postępowanie przygotowawcze, jeżeli przepis ustawy tak stanowi.
§ 2. Przepis art. 134 inne podmioty uprawnione do prowadzenia postępowania przygotowawczego § 1a stosuje się odpowiednio.
§ 1. W wypadku gdy sprawcy zarzucono kilka przestępstw skarbowych albo wykroczeń skarbowych, względnie gdy zachodzi zbieg przepisów określony w art. 7 zbieg przepisów ustawy a kara § 1, a sprawy należą do właściwości różnych organów postępowania przygotowawczego, właściwy jest organ, który pierwszy wszczął postępowanie.
§ 2. Jeżeli sprawcy zarzucono przestępstwo skarbowe i wykroczenie skarbowe, a sprawy należą do właściwości różnych finansowych organów postępowania przygotowawczego, właściwy jest organ, który wszczął postępowanie w sprawie o przestępstwo skarbowe.
§ 3. Jeżeli sprawa o przestępstwo skarbowe i wykroczenie skarbowe należy do właściwości finansowych i niefinansowych organów postępowania przygotowawczego, postępowanie prowadzi finansowy organ postępowania przygotowawczego, chyba że postępowanie przygotowawcze prowadzi Żandarmeria Wojskowa. Spór o właściwość między finansowymi i niefinansowymi organami postępowania przygotowawczego rozstrzyga prokurator właściwy ze względu na siedzibę organu niefinansowego.
§ 4. Spór o właściwość między finansowymi organami postępowania przygotowawczego rozstrzyga organ nadrzędny nad tymi organami. Jeżeli spór toczy się między finansowymi organami postępowania przygotowawczego niemającymi wspólnego organu nadrzędnego, rozstrzyga go Szef Krajowej Administracji Skarbowej.
§ 5. W czasie trwania sporu o właściwość każdy z organów postępowania przygotowawczego dokonuje czynności niecierpiących zwłoki.
