Działania UE wobec Libii
Ponieważ walki w Libii nie ustają, Unia Europejska nałożyła sankcje na libijskich przywódców i w tym tygodniu zamierza je rozszerzyć.
Państwa członkowskie solidarnie koordynują ewakuację swoich obywateli i prowadzą wspólną operację kontroli granicznej we Włoszech. Trwa wysyłanie pomocy humanitarnej.
UE zdecydowanie potępia akty przemocy i użycie siły przeciwko ludności cywilnej. Ubolewa nad tłumieniem pokojowych demonstracji i wynikłą z tego śmiercią wielu cywilów. O sytuacji w Libii rozmawiali już - pod przewodnictwem Węgier - unijni ministrowie spraw wewnętrznych, energii i obrony.
Przewodniczący Rady Europejskiej zwołał na 11 marca w Brukseli nadzwyczajne posiedzenie przywódców UE, aby przedstawić strategiczne założenia, którymi powinna się kierować Unia, reagując na rozwój wydarzeń w Libii i w Afryce Północnej.
Wysoka przedstawiciel UE Catherine Ashton ustanowiła grupę zadaniową, która składa się z ekspertów Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych i z ekspertów Komisji i której zadaniem jest zmodyfikowanie istniejących narzędzi UE tak, by można je było wykorzystać do pomocy krajom Afryki Północnej. Celem jest udostępnienie wszechstronnego pakietu środków, które byłyby dostosowane do konkretnych potrzeb każdego z krajów regionu. Do Libii udała się techniczna misja rozpoznawcza, która ma ocenić sytuację na miejscu. 10 marca UE ma nałożyć na Libię, w tym na kluczowe libijskie instytucje finansowe, kolejne sankcje.
Embargo na broń nałożono już 28 lutego - zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ. Zabroniono także handlować z Libią wszelkiego rodzaju sprzętem, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych. Nigdy dotąd Rada nie przyjęła żadnej decyzji tak szybko.
UE zakazała również wydawania wiz Muammarowi Kaddafiemu i innym osobom odpowiedzialnym za brutalne działania przeciwko ludności cywilnej; zamroziła również aktywa tych osób. Sankcje UE oznaczają nie tylko przyjęcie środków, o które apelowała ONZ, lecz także rozszerzenie ich zakresu.
22 lutego zawieszono negocjacje w sprawie umowy ramowej między UE a Libią oraz obowiązujące obecnie umowy o współpracy.
UE zmobilizowała wspólne zasoby, by ewakuować z Libii swoich obywateli. Aby zorganizować te powroty, misje dyplomatyczne państw członkowskich UE w Trypolisie pracowały 24 godziny na dobę, wspólnie z ambasadą Węgier reprezentującą Unię na miejscu. Od 23 lutego centrum monitorowania i informacji, będące częścią mechanizmu ochrony ludności, pomaga identyfikować zasoby niezbędne do ewakuacji - również drogą morską - i je udostępniać.
Trwająca ewakuacja koncentruje się przede wszystkim na Trypolisie, Bengazi i regionie Dżalu/Nafury. Centrum monitorowania i informacji opracowuje awaryjne plany ewakuacji obywateli UE z regionu Trypolisu drogą morską, na wypadek gdyby ewakuacja drogą powietrzną okazała się niemożliwa.
Podlegająca Sztabowi Wojskowemu UE komórka ds. planowania i przemieszczeń służy państwom członkowskim oraz centrum monitorowania i informacji za punkt kontaktowy, by łatwiej było koordynować zasoby wojskowe do celów ewakuacji i pomocy humanitarnej. Centrum Sytuacyjne UE śledzi rozwój wydarzeń i wspiera państwa członkowskie w ich wysiłkach. Wymianę informacji między państwami członkowskimi ułatwia unijny system konsularny działający online. Centrum Satelitarne UE przekazuje zdjęcia satelitarne, co usprawnia ewakuację.
W środkowej części regionu Morza Śródziemnego Włochy i unijna agencja kontroli granicznej Frontex prowadzą wspólną operację pod nazwą „Hermes 2011". Operacja rozpoczęła się 20 lutego, po tym jak włoski rząd wystosował formalny wniosek o pomoc, a jej celem jest wsparcie Włoch w radzeniu sobie z obecnym i potencjalnym napływem migrantów z Afryki Północnej do Europy. Wiele państw członkowskich UE udostępniło na potrzeby tej operacji środki techniczne (takie jak sprzęt morski i powietrzny) i wykwalifikowany personel.
Dodatkowo Frontex i Europol rozpoczęły analizę ryzyka dla regionu, tak by można było lepiej reagować na rozwój wydarzeń.
Nadal nie wiadomo dokładnie, jak wygląda sytuacja humanitarna w Libii, ponieważ dostęp do tego kraju jest bardzo ograniczony, a obecność tam organizacji humanitarnych - nadal rzadka. Do wschodniej części Libii wysłano ekspertów z Komisji Europejskiej, którzy mają dokonać pierwszej oceny potrzeb humanitarnych.
Chcąc zebrać informacje z pierwszej ręki, 2-3 marca granicę Tunezji z Libią zwizytowały węgierska sekretarz stanu Enikő Győri oraz europejska komisarz Kristalina Georgiewa, odpowiadająca za współpracę międzynarodową, pomoc humanitarną i reagowanie kryzysowe.
Na potrzeby humanitarne w Libii i krajach sąsiadujących Komisja przeznaczyła 30 mln EUR.W pierwszej fazie zapewnia się opiekę medyczną, żywność, schronienie itp. uchodźcom, którzy przybywają z Libii do Tunezji i Egiptu. Gdy tylko pozwoli na to sytuacja w samej Libii, pomoc będzie udzielana również na terytorium tego kraju.
Dwa tygodnie temu dwie grupy ekspertów z Dyrekcji Generalnej ds. Pomocy Humanitarnej i Ochrony Ludności (ECHO) rozpoczęły prace na granicy libijsko-tunezyjskiej i libijsko-egipskiej; ich misją jest analiza kryzysu humanitarnego.
Po wspólnym apelu , wysokiego komisarza ONZ ds. uchodźców Antónia Guterresa i Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji o humanitarny program masowej ewakuacji tysięcy Egipcjan i obywateli innych państw trzecich, którzy przebywają na granicy Libii z Tunezją i z Egiptem, Komisja zadeklarowała już, że przeznaczy dużą część wsparcia finansowego na potrzeby tych dwóch organizacji.
źródło: ec.europa.eu
