Na potrzeby naszej witryny używamy plików cookie w celu personalizacji treści i reklam, analizowania ruchu na stronie oraz udostępniania funkcji mediów społecznościowych.Korzystanie z portalu oznacza akceptację regulaminu.Sprawdź też: politykę cookiespolitykę prywatności.

Akceptuję
ArsLege - testy z prawa

LexLege Pełny system informacji prawnej LexLege SPRAWDŹ

Art. 70. Współpraca KNF z właściwymi organami nadzorczymi innych państw


Dz.U.2022.0.2245 t.j. - Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami
1. W celu podejmowania działań określonych w art. 69 nadzór KNF nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami w odniesieniu do pośrednika kredytu hipotecznego lub agenta, o których mowa w art. 67 zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług pośrednictwa kredytu hipotecznego w innym państwie ust. 1 lub w art. 68 świadczenie usług pośrednictwa kredytu hipotecznego przez pośrednika z siedzibą w innym państwie ust. 1, Komisja Nadzoru Finansowego współpracuje z właściwymi organami nadzorczymi odpowiednio macierzystego państwa członkowskiego albo goszczącego państwa członkowskiego.
2. Komisja Nadzoru Finansowego przekazuje właściwemu organowi nadzorczemu odpowiednio macierzystego państwa członkowskiego albo goszczącego państwa członkowskiego, na żądanie lub z własnej inicjatywy, informacje niezbędne do osiągnięcia celów współpracy, o której mowa w ust. 1, dotyczące przypadków stwierdzenia lub podejrzenia naruszenia prawa przez pośrednika kredytu hipotecznego lub agenta, o których mowa w art. 67 zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług pośrednictwa kredytu hipotecznego w innym państwie ust. 1 lub w art. 68 świadczenie usług pośrednictwa kredytu hipotecznego przez pośrednika z siedzibą w innym państwie ust. 1, lub jego oddział oraz zakresu tych naruszeń.
3. Komisja Nadzoru Finansowego może udzielać informacji uzyskanych w związku z wykonywaniem zadań wynikających z ustawy:
1) właściwym organom nadzorczym odpowiednio macierzystego państwa członkowskiego albo goszczącego państwa członkowskiego, w przypadkach określonych w ust. 2;
2) bankom centralnym państw członkowskich innych niż Rzeczpospolita Polska, innym instytucjom państw członkowskich wykonującym zadania z zakresu polityki monetarnej oraz innym organom publicznym państw członkowskich innych niż Rzeczpospolita Polska wykonującym zadania z zakresu nadzoru nad rynkiem finansowym;
3) organom i instytucjom Unii Europejskiej właściwym w zakresie spraw związanych z nadzorem nad kredytodawcami lub pośrednikami kredytu hipotecznego świadczącymi usługi związane z kredytem zabezpieczonym hipoteką.
4. Udzielenie informacji, o których mowa w ust. 2, może nastąpić, jeżeli:
1) jest zapewnione wykorzystanie udzielonych informacji wyłącznie na potrzeby wykonywanych przez te organy zadań z zakresu nadzoru nad pośrednikami kredytu hipotecznego lub kredytodawcami;
2) jest zagwarantowane, że przekazywanie udzielonych informacji poza organy, o których mowa w ust. 2, jest możliwe wyłącznie po uprzednim uzyskaniu zgody Komisji Nadzoru Finansowego;
3) nie narusza zasad ochrony informacji wynikających z przepisów odrębnych.
5. W przypadku gdy właściwy organ nadzorczy państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska odmówił współpracy z Komisją Nadzoru Finansowego w zakresie, o którym mowa w ust. 1, lub nie przekazał informacji, o które Komisja Nadzoru Finansowego wystąpiła w związku z wykonywaniem zadań wynikających z ustawy, Komisja Nadzoru Finansowego może przekazać sprawę do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego oraz zwrócić się o pomoc do tego organu zgodnie z art. 19 ustalanie rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz. Urz. UE L 331 z 15.12.2010, str. 12, z późn. zm.).
6. Komisja Nadzoru Finansowego może odmówić przekazania informacji, o których mowa w ust. 2, właściwemu organowi nadzorczemu odpowiednio macierzystego państwa członkowskiego albo goszczącego państwa członkowskiego, jeżeli:
1) przekazanie tych informacji mogłoby wpłynąć niekorzystnie na suwerenność, bezpieczeństwo lub interes publiczny Rzeczypospolitej Polskiej, lub
2) żądanie udzielenia informacji dotyczy tych samych naruszeń przepisów prawa obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim przez ten sam podmiot, co do których na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej toczy się już postępowanie sądowe lub administracyjne albo wydany został prawomocny wyrok lub została wydana przez Komisję Nadzoru Finansowego ostateczna decyzja administracyjna.
7. W przypadku odmowy przekazania informacji, o której mowa w ust. 6, Komisja Nadzoru Finansowego w terminie 30 dni od dnia otrzymania żądania powiadamia o odmowie właściwy organ nadzorczy, który zwrócił się z żądaniem.
LexLege.pl

Uzyskaj dostęp

do pełnej bazy

ponad 260 000

orzeczeń.

Sprawdź

LexLege - Baza aktów prawnych i orzecznictwa

LexLege na 24 godziny
1-dniowy dostęp do bazy orzecznictwa, interpretacji podatkowych i aktów prawnych
Cena: 20,00 zł
Nowa cena: 18,00 zł

Kup dostęp
LexLege na 1 miesiąc
31-dniowy dostęp do bazy orzecznictwa, interpretacji podatkowych i aktów prawnych
Cena: 49,00 zł
Nowa cena: 44,10 zł

Kup dostęp
LexLege na 12 miesięcy
365-dniowy dostęp do bazy orzecznictwa, interpretacji podatkowych i aktów prawnych
Cena: 279,00 zł
Nowa cena: 251,10 zł

Kup dostęp
TESTUJ TERAZ
Wykrzyknik

Kliknij "Lubię to!", aby otrzymywać informacje o promocjach, rabatach, aktualnościach.