1. Wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny podmiot niemający siedziby w państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw transportu, o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.
1a. Do wykonywania międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny podmiot mający siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym stosuje się przepisy rozporządzenia (WE) nr 1072/2009, z tym że w przypadku wykonywania przewozu do lub z państwa trzeciego zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest wymagane, jeżeli umowy międzynarodowe tak stanowią.
2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, może być udzielone na okres nieprzekraczający danego roku kalendarzowego.
3. Przepisy ust. 1–2 stosuje się również w przypadku przejazdu pojazdu samochodowego bez ładunku.
1. Zagraniczny podmiot wykonujący międzynarodowy przewóz drogowy rzeczy jest obowiązany wypełnić blankiet zezwolenia, o którym mowa w art. 28 wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium RP przez podmiot zagraniczny, ust. 1, najpóźniej przed wjazdem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pojazdu samochodowego, którym przewóz ten jest wykonywany.
2. W przypadku niewypełnienia lub nieprawidłowego wypełnienia blankietu zezwolenia, o którym mowa w art. 28 wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium RP przez podmiot zagraniczny, ust. 1, przejazd uznaje się za wykonywany bez zezwolenia.
3. Kierujący pojazdem samochodowym wykonującym międzynarodowy przewóz drogowy rzeczy jest obowiązany posiadać w pojeździe i okazywać na żądanie uprawnionych osób blankiet zezwolenia, o którym mowa w art. 28 wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium RP przez podmiot zagraniczny, ust. 1. W przypadku nieokazania podczas kontroli tego dokumentu, międzynarodowy przewóz drogowy uznaje się za wykonywany bez zezwolenia.
1. W przypadku gdy do wykonywania międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy, o którym mowa w art. 28 wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium RP przez podmiot zagraniczny ust. 1 i 1a, jest wymagane zezwolenie, o którym mowa w art. 28 wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium RP przez podmiot zagraniczny ust. 1, albo wielokrotne zagraniczne zezwolenie wydane przez Międzynarodowe Forum Transportu (International Transport Forum), zwane dalej „zezwoleniem EKMT”, a także w przypadku gdy przepisy wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych w zakresie przewozu drogowego zwalniają z obowiązku posiadania tych zezwoleń, zagraniczny podmiot wykonujący taki przewóz jest obowiązany przesłać do rejestru zgłoszeń, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 1218), zwanego dalej „rejestrem zgłoszeń”, przed rozpoczęciem przewozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgłoszenie takiego przewozu i uzyskać dla tego zgłoszenia numer referencyjny w rozumieniu art. 2 wykonywanie transportu drogowego na terytorium RP przez przedsiębiorcę zagranicznego pkt 4 tej ustawy, zwany dalej „numerem referencyjnym”.
2. Zagraniczny podmiot wykonujący przewóz kabotażowy rzeczy, o którym mowa w art. 29 zezwolenie na wykonywanie przewozu kabotażowego na terytorium RP ust. 1, jest obowiązany przesłać do rejestru zgłoszeń przed rozpoczęciem przewozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgłoszenie takiego przewozu i uzyskać numer referencyjny dla tego zgłoszenia.
3. Zgłoszenie przewozu, o którym mowa w ust. 1 i 2, zawiera:
1) dane zagranicznego podmiotu wykonującego ten przewóz obejmujące:
a) imię i nazwisko albo nazwę,
b) państwo i adres zamieszkania albo siedziby,
c) numer identyfikacji podatkowej albo numer, za pomocą którego podmiot ten jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od towarów i usług albo podatku od wartości dodanej, jeżeli jest obowiązany go posiadać;
2) dane nadawcy obejmujące:
a) imię i nazwisko albo nazwę,
b) adres zamieszkania albo siedziby;
3) dane odbiorcy obejmujące:
a) imię i nazwisko albo nazwę,
b) adres zamieszkania albo siedziby;
4) miejsce i datę rozpoczęcia przewozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5) miejsce i datę zakończenia przewozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
6) państwo załadunku;
7) państwo rozładunku;
8) informację, czy przewóz jest wykonywany z ładunkiem czy bez ładunku;
9) numer dokumentu przewozowego towarzyszącego przewożonemu towarowi, o ile jest wymagany;
10) numer zezwolenia, o którym mowa w art. 28 wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium RP przez podmiot zagraniczny ust. 1 lub art. 29 zezwolenie na wykonywanie przewozu kabotażowego na terytorium RP ust. 1, a w przypadku:
a) wykonywania przewozu na podstawie zezwolenia EKMT – numer tego zezwolenia, okres ważności, oznaczenie państwa siedziby przewoźnika drogowego,
b) zwolnienia, na podstawie przepisów wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych w zakresie przewozu, z obowiązku posiadania zezwolenia, o którym mowa w art. 28 wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium RP przez podmiot zagraniczny ust. 1, albo zezwolenia EKMT – podstawę prawną tego zwolnienia;
11) kraj rejestracji i numer rejestracyjny pojazdu, którym jest wykonywany przewóz;
12) numer lokalizatora albo numer urządzenia w rozumieniu odpowiednio art. 2 pkt 3a i 4a ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi.
4. W przypadku zgłoszenia przewozu, o którym mowa w ust. 1 albo 2, dla którego numer referencyjny utracił ważność, przy dokonywaniu nowego zgłoszenia na kontynuację tego przewozu należy podać poprzedni numer referencyjny oraz miejsce rozpoczęcia kontynuacji przewozu z nowym numerem referencyjnym.
5. Przepisy art. 8 oraz art. 10a –11 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi stosuje się odpowiednio.
6. Do zgłoszeń oraz wykonywania przewozów, o których mowa w ust. 1 i 2, przepisy art. 9 ust. 1–4 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi w zakresie przesyłania i aktualizacji zgłoszenia stosuje się odpowiednio.
7. W przypadku niedostępności rejestru zgłoszeń podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2, przesyłają do Głównego Inspektora Transportu Drogowego dokument zastępujący zgłoszenie zawierający dane, o których mowa w ust. 3 i 4, oraz uzyskują od tego organu potwierdzenie przyjęcia tego dokumentu.
8. W przypadku gdy zagraniczny podmiot wykonujący międzynarodowy przewóz drogowy rzeczy, o którym mowa w ust. 1, w ramach tego przewozu wykonuje jednocześnie kilka operacji transportowych, dla których jest wymagane posiadanie więcej niż jednego zezwolenia, o którym mowa w art. 28 wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium RP przez podmiot zagraniczny ust. 1, albo zezwolenia EKMT lub podstawa prawna zwolnienia z takiego obowiązku jest odmienna, każda taka operacja transportowa wymaga osobnego zgłoszenia.
9. W przypadku gdy zagraniczny podmiot wykonujący przewóz kabotażowy rzeczy, o którym mowa w ust. 2, w ramach tego przewozu wykonuje jednocześnie kilka operacji transportowych, każda taka operacja transportowa wymaga osobnego zgłoszenia.
10. W przypadku braku zgłoszenia przewozu, o którym mowa w ust. 1 lub 2, do którego wykonywania jest wymagane zezwolenie, o którym mowa w art. 28 wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium RP przez podmiot zagraniczny ust. 1, zezwolenie, o którym mowa w art. 29 zezwolenie na wykonywanie przewozu kabotażowego na terytorium RP ust. 1, albo zezwolenie EKMT, przejazd uznaje się za wykonywany bez zezwolenia.
11. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób postępowania zagranicznego podmiotu wykonującego międzynarodowy przewóz drogowy rzeczy lub przewóz kabotażowy rzeczy, w przypadku niedostępności rejestru zgłoszeń, uwzględniając konieczność zapewnienia przekazywania danych, o których mowa w ust. 3 i 4, na potrzeby monitorowania przewozów, o których mowa w ust. 1 i 2;
2) wzór dokumentu zastępującego zgłoszenie, wraz z objaśnieniami, uwzględniając potrzebę ujednolicenia dokumentacji w przypadku niedostępności rejestru zgłoszeń.
1. Zagraniczny podmiot wykonujący przewóz, w przypadkach, o których mowa w art. 28b zgłoszenie przewozu przez zagraniczny podmiot wykonujący międzynarodowy przewóz drogowy ust. 1 lub 2, przed rozpoczęciem przewozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest obowiązany przekazać kierującemu numer referencyjny albo dokument zastępujący zgłoszenie i potwierdzenie przyjęcia dokumentu zastępującego zgłoszenie.
2. W przypadku nieotrzymania przez kierującego numeru referencyjnego albo dokumentu zastępującego zgłoszenie i potwierdzenia przyjęcia dokumentu zastępującego zgłoszenie kierujący jest obowiązany odmówić rozpoczęcia przewozu towaru.
1. Wykonywanie przewozu kabotażowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmiot:
1) mający siedzibę w państwie innym niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, Konfederacja Szwajcarska lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub
2) wykorzystujący do przewozu pojazd zarejestrowany w państwie innym niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, Konfederacja Szwajcarska lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym
- wymaga uzyskania zezwolenia na przewóz kabotażowy, które wydaje w drodze decyzji administracyjnej Główny Inspektor Transportu Drogowego.
2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek przewoźnika drogowego, pod warunkiem dołączenia do niego co najmniej dwóch pozytywnych opinii organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających przewoźników drogowych.
3. Główny Inspektor Transportu Drogowego, w drodze decyzji administracyjnej, wydaje zakaz wykonywania przewozu kabotażowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla przewoźnika niemającego tu siedziby, jeżeli przewoźnik podczas przewozu kabotażowego wielokrotnie naruszył przepisy rozporządzenia (WE) nr 1072/2009 lub inne wspólnotowe albo krajowe przepisy w zakresie transportu drogowego.
4. Zakaz, o którym mowa w ust. 3 obowiązuje przez okres 2 lat, od dnia uprawomocnienia się decyzji o jego wydaniu.
1. Przewóz kabotażowy bez zezwolenia, na podstawie umowy międzynarodowej, może być wykonywany wyłącznie pojazdem samochodowym, z którego dokonano całkowitego albo częściowego rozładunku rzeczy przywiezionych z zagranicy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Pojazd samochodowy, o którym mowa w ust. 1, może być wykorzystany do trzech przewozów kabotażowych w okresie 7 dni, począwszy od dnia, w którym dokonano rozładunku rzeczy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2a. Ponowny przewóz kabotażowy tym samym pojazdem samochodowym lub w przypadku zespołu pojazdów – pojazdem samochodowym tego samego zespołu pojazdów może być wykonany po wykonaniu przewozu międzynarodowego oraz po upływie czterech dni od dnia zakończenia poprzedniego przewozu kabotażowego, o którym mowa w ust. 1.
3. Kierujący pojazdem samochodowym, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać na żądanie uprawnionych osób dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w ust. 1–2a, w szczególności dokumenty przewozowe, faktury za wykonane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usługi przewozowe, dowód potwierdzający wykonanie poprzedniego przewozu międzynarodowego oraz każdego kolejnego przewozu kabotażowego.
4. Kierujący pojazdem samochodowym, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy pojazd znajdował się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie czterech dni poprzedzających przewóz międzynarodowy, przedstawia również dowody potwierdzające realizację wszystkich przewozów wykonanych w tym okresie, w postaci dokumentów, o których mowa w ust. 3.
Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje zezwoleń, o których mowa w art. 28 wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium RP przez podmiot zagraniczny, ust. 1 i art. 29 zezwolenie na wykonywanie przewozu kabotażowego na terytorium RP, ust. 1,
2) szczegółowe warunki wykorzystania zezwoleń, o których mowa w art. 28 wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium RP przez podmiot zagraniczny, ust. 1 i art. 29 zezwolenie na wykonywanie przewozu kabotażowego na terytorium RP, ust. 1,
3) sposób wypełniania blankietów zezwoleń, o których mowa w art. 28 wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium RP przez podmiot zagraniczny, ust. 1 i art. 29 zezwolenie na wykonywanie przewozu kabotażowego na terytorium RP, ust. 1,
4) wzory zezwoleń, o których mowa w art. 28 wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium RP przez podmiot zagraniczny, ust. 1 i art. 29 zezwolenie na wykonywanie przewozu kabotażowego na terytorium RP, ust. 1
- uwzględniając warunki wykorzystania zezwoleń określone w dwustronnych umowach międzynarodowych o wykonywaniu przewozów drogowych oraz zakres niezbędnych danych umieszczonych w zezwoleniach.
1. Wysokość kontyngentu zezwoleń, o których mowa w art. 28 wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium RP przez podmiot zagraniczny, ust. 1 i art. 30 zezwolenie zagraniczne na przewóz rzeczy i zasady podziału zezwoleń między przewoźnikami drogowymi, ust. 1, ustala, w drodze porozumienia z odpowiednimi władzami innych państw, minister właściwy do spraw transportu.
2. Blankiety zezwoleń, o których mowa w art. 28 wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium RP przez podmiot zagraniczny, ust. 1, wytwarza i przekazuje za granicę, w imieniu ministra właściwego do spraw transportu, Główny Inspektor Transportu Drogowego.
3. Blankiety zezwoleń, o których mowa w art. 30 zezwolenie zagraniczne na przewóz rzeczy i zasady podziału zezwoleń między przewoźnikami drogowymi, ust. 1, przyjmuje z zagranicy Główny Inspektor Transportu Drogowego.
1. Główny Inspektor Transportu Drogowego wydaje przewoźnikowi drogowemu zezwolenie zagraniczne na przewóz rzeczy pod warunkiem posiadania przez niego licencji wspólnotowej uprawniającej do wykonywania międzynarodowego zarobkowego przewozu rzeczy.
2. Przepis art. 25 zezwolenie zagraniczne na przewóz osób, ust. 2 stosuje się odpowiednio.
3. Wydanie i odmowa wydania w przypadku, o którym mowa w art. 25 zezwolenie zagraniczne na przewóz osób, w ust. 2 pkt 1, zezwolenia zagranicznego na przewóz rzeczy są czynnościami niestanowiącymi decyzji administracyjnej w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.
4. Główny Inspektor Transportu Drogowego:
1) odmawia wydania zezwolenia zagranicznego na przewóz rzeczy, w drodze decyzji administracyjnej, w przypadku, o którym mowa w art. 25 zezwolenie zagraniczne na przewóz osób, w ust. 2 pkt 2;
2) może odmówić wydania zezwolenia zagranicznego na przewóz rzeczy, w drodze decyzji administracyjnej, w przypadku, o którym mowa w art. 25 zezwolenie zagraniczne na przewóz osób, w ust. 2 pkt 3.
5. Podziału zezwoleń zagranicznych między przewoźnikami drogowymi, o których mowa w ust. 1, dokonuje komisja społeczna powołana przez ministra właściwego do spraw transportu.
6. Komisja, o której mowa w ust. 5, składa się z 7 osób.
7. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, tryb wyłaniania składu oraz tryb działania komisji społecznej, o której mowa w ust. 5, mając na uwadze usprawnienie sposobu podziału zezwoleń zagranicznych oraz zapewnienie w pracach komisji przedstawicieli polskich organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych.
8. Skargi i wnioski związane z wydawaniem zezwoleń zagranicznych, o których mowa w ust. 3, rozpatruje minister właściwy do spraw transportu.
9. Przepisy ustawy dotyczące zezwoleń zagranicznych stosuje się do ekopunktów wydawanych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2327/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 grudnia 2003 r. ustanawiającym w ramach stałej polityki transportowej system punktów tranzytowych mający zastosowanie w 2004 r. do samochodów ciężarowych przejeżdżających przez Austrię (Dz. Urz. WE L 345 z 31.12.2003, str. 30; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 7, str. 706, z późn. zm.).
10. W przypadku zezwoleń zagranicznych, których wykorzystanie jest uzależnione od spełnienia przez pojazd odpowiednich wymogów bezpieczeństwa lub warunków dopuszczenia do ruchu, odpowiedni certyfikat potwierdzający ich spełnienie wydają:
1) Główny Inspektor Transportu Drogowego;
2) wojewódzki inspektor transportu drogowego.
1. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje certyfikatów, o których mowa w art. 30 zezwolenie zagraniczne na przewóz rzeczy i zasady podziału zezwoleń między przewoźnikami drogowymi, ust. 10, i terminy ich ważności;
2) dokumenty, na podstawie których jest wydawany i wznawiany certyfikat;
3) wzory certyfikatów.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw transportu uwzględni w szczególności:
1) wymagania dyrektywy 96/96/WE w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących badań przydatności do ruchu drogowego pojazdów silnikowych i ich przyczep, zmienionej dyrektywą 1999/52/WE, dla celów rezolucji CEMT/CM (2001)9/Final;
2) zakres niezbędnych danych umieszczonych w certyfikatach.
Wykonywanie międzynarodowego transportu kombinowanego nie wymaga posiadania zezwolenia zagranicznego ani zezwolenia polskiego przez przewoźnika zagranicznego, jeżeli w umowach międzynarodowych, którymi Rzeczpospolita Polska jest związana, przewidziano wzajemne zwolnienie w tym zakresie.
1. W przypadku wykonywania operacji transportu intermodalnego wysyłający jest obowiązany sporządzić i przekazać przewoźnikowi drogowemu deklarację określającą masę kontenera albo nadwozia wymiennego określoną w sposób zgodny ze stanem rzeczywistym.
2. W przypadku wykonywania operacji transportu intermodalnego przewoźnik drogowy jest obowiązany okazywać, na żądanie uprawnionego organu kontroli, deklarację, o której mowa w ust. 1.
Minister właściwy do spraw transportu, w celu usprawnienia procedur wydawania zezwoleń zagranicznych na przewóz rzeczy, może, w drodze rozporządzenia, upoważnić do ich wydawania polskie organizacje o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych, uwzględniając właściwe zabezpieczenie dokumentów związanych z wydawaniem tych zezwoleń uniemożliwiające dostęp do nich osób niepowołanych, wyposażenie pomieszczeń w urządzenia gwarantujące bezpieczeństwo przechowywanych dokumentów, ubezpieczenie od wszelkiego ryzyka oraz sposób rozliczania się w przypadku zaginięcia, zniszczenia lub utraty tych dokumentów.
