Ustawa określa zasady zalegalizowania pobytu cudzoziemców przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1) nieprzerwanie co najmniej od dnia 20 grudnia 2007 r., których pobyt na tym terytorium w dniu wejścia w życie ustawy jest nielegalny;
2) nieprzerwanie co najmniej od dnia 1 stycznia 2010 r., którym przed tym dniem została wydana ostateczna decyzja o odmowie nadania statusu uchodźcy, zawierająca orzeczenie o wydaleniu, i których pobyt na tym terytorium w dniu wejścia w życie ustawy jest nielegalny;
3) wobec których w dniu 1 stycznia 2010 r. trwało postępowanie w sprawie nadania statusu uchodźcy wszczęte na skutek kolejnego wniosku.
1. W postępowaniach w sprawie udzielenia lub cofnięcia cudzoziemcom, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na okres 2 lat, a także po udzieleniu tego zezwolenia, stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 oraz z 2018 r. poz. 149 i 650) oraz art. 59 , art. 60 ust. 1 i 3-5 oraz 6 i art. 62 ust. 3-7, 8, 8a i ust. 9 pkt 2 i 3 lit. b ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2011 r. poz. 1573, z 2012 r. poz. 589 i 769 oraz z 2013 r. poz. 628) oraz przepisy wydane na podstawie art. 63 ust. 1 tej ustawy.
2. W postępowaniach, o których mowa w ust. 1, przy wykonywaniu czynności mających na celu ustalenie okoliczności, o których mowa w art. 3 zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony ust. 2 pkt 3 i 4 lub art. 13 przesłanki cofnięcia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony pkt 2 i 3 niniejszej ustawy, nie stosuje się art. 79 zawiadomienie strony o terminie i miejscu przeprowadzenia dowodu ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.
3. Udzielenie albo odmowa udzielenia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji administracyjnej.
1. Wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, o którym mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy, udziela zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na okres 2 lat, jeżeli wniosek o udzielenie tego zezwolenia zostanie złożony w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
2. Cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy, odmawia się udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, jeżeli:
1) nie spełnia wymogów do udzielenia tego zezwolenia;
2) jego dane znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu i zostały wpisane przez inne państwo obszaru Schengen;
3) w postępowaniu w sprawie udzielenia tego zezwolenia został złożony wniosek lub zostały przedstawione dokumenty zawierające nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje;
4) w postępowaniu w sprawie udzielenia tego zezwolenia, w celu użycia za autentyczny, podrobił lub przerobił dokument bądź używał takiego dokumentu jako autentycznego;
5) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub interes Rzeczypospolitej Polskiej;
6) jego dane znajdują się w wykazie cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany, zwanym dalej "wykazem", i zostały umieszczone na podstawie art. 128 przechowywanie danych cudzoziemców w wykazie ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach.
3. Od decyzji odmawiającej udzielenia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, zwanego dalej "Szefem Urzędu".
4. Pobyt cudzoziemca, o którym mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy uznaje się za nieprzerwany, jeżeli nic innego nie wynika z zebranego materiału dowodowego lub z okoliczności sprawy.
5. Do oceny, czy pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest nieprzerwany, stosuje się odpowiednio art. 64 przesłanki udzielenia zezwolenia na osiedlenie się ust. 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach.
6. Pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podczas postępowania w sprawie udzielenia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, oraz na podstawie tego zezwolenia nie zalicza się do okresu legalnego i nieprzerwanego pobytu cudzoziemca na tym terytorium, uprawniającego do uzyskania zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE, w rozumieniu art. 65 przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach.
Jeżeli termin do złożenia wniosku, o którym mowa w art. 3 zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1, został zachowany i wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostały uzupełnione w terminie, wojewoda zamieszcza w dokumencie podróży, o którym mowa w art. 4 katalog pojęć ustawowych, pkt 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach, odcisk stempla, który potwierdza złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony.
1. Jeżeli termin do złożenia wniosku, o którym mowa w art. 3 zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1, został zachowany i wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostały uzupełnione w terminie, pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za legalny do dnia, w którym decyzja w sprawie zezwolenia, o którym mowa w art. 3 zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1, stała się ostateczna.
2. Jeżeli termin do złożenia wniosku nie zostanie zachowany, wojewoda pozostawia wniosek bez rozpoznania.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w razie zawieszenia, na wniosek strony, postępowania w sprawie udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony.
1. Jeżeli dane cudzoziemca ubiegającego się o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w art. 3 zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1, znajdują się w wykazie, wojewoda przed wydaniem decyzji o udzieleniu zezwolenia zwraca się do Szefa Urzędu z wnioskiem o przekazanie informacji o podstawie prawnej i uzasadnieniu faktycznym umieszczenia danych cudzoziemca w wykazie.
2. Szef Urzędu udziela wojewodzie informacji o umieszczeniu danych cudzoziemca w wykazie, okresie obowiązywania wpisu, podstawie prawnej i faktycznej wpisu.
3. W przypadku wpisów umieszczonych na podstawie art. 128 przechowywanie danych cudzoziemców w wykazie, ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach Szef Urzędu nie udziela wojewodzie informacji o podstawie faktycznej wpisu.
1. Komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej, właściwy ze względu na siedzibę wojewody, do którego cudzoziemiec złożył wniosek, o którym mowa w art. 3 zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1, pobiera od tego cudzoziemca odciski linii papilarnych za pomocą kart daktyloskopijnych lub urządzenia do elektronicznego pobierania odcisków.
2. Dane cudzoziemców, o których mowa w ust. 1, przechowuje się w rejestrach, o których mowa w art. 124 , ust. 1 pkt 1 lit. k i pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach, i stosuje się do ich przechowywania i udostępniania przepisy art. 125 organy uprawnione do prowadzenia rejestrów cudzoziemców w systemie informatycznym, ust. 1 pkt 4 i 7, art. 126 zakres informacji w rejestrach cudzoziemców prowadzonych w systemie informatycznym, ust. 1 pkt 7 i ust. 2, art. 127 przekazywanie odcisków linii papilarnych cudzoziemców, oraz art. 133 udostępnianie danych przetwarzanych w Systemie Pobyt oraz w rejestrach, ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach.
Pozostawia się bez rozpoznania następujące wnioski złożone w toku postępowania o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w art. 3 zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1:
1) wniosek o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony złożony na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach;
2) wniosek o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się lub o zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE.
Decyzja o udzieleniu zezwolenia, o którym mowa w art. 3 zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1, z dniem, w którym stała się ostateczna, powoduje wygaśnięcie decyzji o zobowiązaniu do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, decyzji o wydaleniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zawartych w innych decyzjach orzeczeń o zobowiązaniu do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub orzeczeń o wydaleniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Dane cudzoziemca umieszczone w wykazie na innej podstawie niż art. 128 przechowywanie danych cudzoziemców w wykazie, ust. 1 pkt 1 i 2 lub 6 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach wykreśla się z wykazu, gdy decyzja o udzieleniu zezwolenia, o którym mowa w art. 3 zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1, stała się ostateczna.
1. Wojewoda, który udzielił zezwolenia, o którym mowa w art. 3 zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1, cudzoziemcowi, którego dane zostały umieszczone w wykazie, przekazuje Szefowi Urzędu odpis ostatecznej decyzji w tej sprawie.
2. Wojewoda informuje cudzoziemca, któremu udzielono zezwolenia, o którym mowa w art. 3 zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1, o obowiązkach związanych z uzyskaniem tego zezwolenia.
Cudzoziemiec, któremu udzielono zezwolenia, o którym mowa w art. 3 zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1, może wykonywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pracę bez zezwolenia na podstawie umowy o pracę.
Cudzoziemcowi cofa się zezwolenie, o którym mowa w art. 3 zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1, jeżeli:
1) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub interes Rzeczypospolitej Polskiej;
2) w postępowaniu w sprawie udzielenia tego zezwolenia został złożony wniosek lub zostały przedstawione dokumenty zawierające nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje;
3) w postępowaniu w sprawie udzielenia tego zezwolenia, w celu użycia za autentyczny, podrobił lub przerobił dokument bądź używał takiego dokumentu jako autentycznego;
4) opuścił na stałe terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2009 r. poz. 1472, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2006 r. poz. 1694, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
Do postępowań wszczętych na podstawie przepisów ustaw zmienianych w art. 14 zmiana ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i 15 i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, z zastrzeżeniem art. 8 pozostawienie bez rozpoznania wniosku o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony.
Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 86 rozporządzenie w sprawie pomocy pieniężnej lub świadczenia pieniężnego ustawy zmienianej w art. 14 zmiana ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 86 rozporządzenie w sprawie pomocy pieniężnej lub świadczenia pieniężnego ustawy zmienianej w art. 14 zmiana ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
1. Maksymalny limit wydatków budżetu państwa przeznaczonych na pomoc dla cudzoziemców ubiegających się o udzielenie ochrony międzynarodowej, o której mowa w rozdziale 5 działu II ustawy zmienianej w art. 14 zmiana ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem wydatków związanych z przesiedleniem lub relokacją, w okresie 10 lat, stanowi kwotę 100 000 000 zł w każdym roku.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, dokonując przynajmniej cztery razy w roku, według stanu na koniec każdego kwartału, oceny wykorzystania limitu wydatków na dany rok.
1. Ustala się następujące mechanizmy korygujące:
1) ograniczenie co najmniej jednego ze świadczeń udzielanych w formie pieniężnej, wypłacanych cudzoziemcom ubiegającym się o udzielenie ochrony międzynarodowej w ramach udzielanej im pomocy, przez:
a) obniżenie wysokości jednorazowej pomocy pieniężnej lub wartości bonów towarowych na zakup odzieży i obuwia o nie więcej niż 50% albo wstrzymanie przyznawania tej pomocy lub wydawania tych bonów i zapewnianie odzieży i obuwia jedynie w uzasadnionych przypadkach,
b) obniżenie wysokości stałej pomocy pieniężnej na zakup środków higieny osobistej o nie więcej niż 30% albo wstrzymanie tej formy pomocy i dostarczanie tych środków w naturze,
c) obniżenie wysokości kieszonkowego o nie więcej niż 50% albo wstrzymanie tej formy pomocy,
d) obniżenie wysokości ekwiwalentu pieniężnego w zamian za wyżywienie o nie więcej niż 30% albo wstrzymanie tej formy pomocy i zapewnianie wyżywienia w ośrodku dla cudzoziemców,
e) obniżenie wysokości świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 71 pomoc socjalna ust. 1 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 14 zmiana ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o nie więcej niż 30% albo wstrzymanie udzielania tej pomocy w stosunku do cudzoziemców, którzy dotychczas nie ubiegali się o udzielenie ochrony międzynarodowej; wstrzymanie to może łączyć się z obniżeniem wysokości stawki dziennej wyżywienia zbiorowego w ośrodkach dla cudzoziemców, o nie więcej niż 30%,
f) ograniczenie katalogu wydatków – zaliczanych do kosztów pogrzebu cudzoziemca, o którym mowa w art. 84 zasiłek pogrzebowy ust. 1 ustawy zmienianej w art. 14 zmiana ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, organizowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty, o których mowa w art. 10 prawo pochowania zwłok, postępowanie ze zwłokami niepochowanymi przez podmioty uprawnione ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2017 r. poz. 912) – do wydatków na: kremację zwłok, zorganizowanie pogrzebu, przeprowadzenie pochówku zmarłego oraz na zakup miejsca pochowania na cmentarzu, trumny lub urny,
g) obniżenie maksymalnej kwoty zasiłku pogrzebowego wypłacanego na wniosek osoby, o której mowa w art. 84 zasiłek pogrzebowy ust. 1 ustawy zmienianej w art. 14 zmiana ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o nie więcej niż 30%;
2) ograniczenie co najmniej jednego ze świadczeń udzielanych w formie niepieniężnej cudzoziemcom ubiegającym się o udzielenie ochrony międzynarodowej przez:
a) obniżenie wymiaru czasu nauki języka polskiego o nie więcej niż 50%, w zaokrągleniu do pełnych godzin lekcyjnych, albo wstrzymanie tej nauki,
b) obniżenie wydatków na zakup podstawowych materiałów niezbędnych do nauki języka polskiego o nie więcej niż 50% albo wstrzymanie zapewniania tych materiałów,
c) obniżenie wydatków na zakup pomocy dydaktycznych dla dzieci korzystających z nauki i opieki w publicznych placówkach, szkołach podstawowych lub szkołach ponadpodstawowych o nie więcej niż 50%,
d) ograniczenie wydatków na finansowanie przejazdów środkami transportu publicznego w celu wzięcia udziału w postępowaniu w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej, w celu leczenia lub poddania się szczepieniom ochronnym lub w innych szczególnie uzasadnionych przypadkach, przez finansowanie przejazdu najtańszymi środkami transportu publicznego,
e) wstrzymanie finansowania przejazdów środkami transportu publicznego w celach innych niż udział w postępowaniu w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej oraz innych niż leczenie lub poddanie się szczepieniom ochronnym;
3) ograniczenie zakresu opieki medycznej, o której mowa w art. 73 opieka medyczna ustawy zmienianej w art. 14 zmiana ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
a) przez wyłączenie z zakresu tej opieki co najmniej jednego z następujących świadczeń, o których mowa w art. 15 zakres świadczeń opieki zdrowotnej ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1938, z późn. zm.):
– leczenia uzależnień,
– leczenia stomatologicznego,
– programów zdrowotnych,
b) do podstawowej opieki zdrowotnej - w przypadku gdy nastąpił znaczny wzrost liczby cudzoziemców przybyłych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych wprowadza co najmniej jeden z mechanizmów korygujących, o których mowa w ust. 1, w przypadku gdy:
1) może nastąpić przekroczenie limitu wydatków, o których mowa w art. 18 przepis przejściowy ust. 1, przewidzianych na okres jednego roku;
2) w okresie od początku roku kalendarzowego do dnia ostatniej oceny, o której mowa w art. 18 przepis przejściowy ust. 2, część limitu rocznego przypadającego proporcjonalnie na ten okres została przekroczona co najmniej o 10%.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu, wprowadza, w drodze rozporządzenia, mechanizmy korygujące, o których mowa w art. 19 przepis przejściowy ust. 1, i określa okres ich obowiązywania, mając na celu zagwarantowanie cudzoziemcom ubiegającym się o udzielenie ochrony międzynarodowej niezbędnej opieki, tak aby wysokość tej pomocy nie przekroczyła rocznego limitu wydatków, o którym mowa w art. 18 przepis przejściowy ust. 1, oraz uwzględniając konieczność minimalizowania skutków oddziaływania tych mechanizmów na cudzoziemców.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2012 r.
----------
[Ustawa została ogłoszona 13.09.2011 r. - Dz.U. z 2011 r. poz. 1133]
