Ustawa o Narodowym Planie Rozwoju

1. Efektywność i skuteczność realizacji Planu, programów, o których mowa w art. 8 programy tworzone w celu realizacji Planu ust. 1 pkt 1-3, finansowanych z publicznych środków krajowych, oraz kontraktów podlegają ocenie:
1) szacunkowej - przed rozpoczęciem realizacji;
2) (uchylony)
3) pełnej - po zakończeniu realizacji.
2. Ocena, o której mowa w ust. 1, uwzględnia:
1) kompleksowe oddziaływanie realizacji Planu, programów oraz kontraktów na podnoszenie poziomu spójności społecznej, gospodarczej i przestrzennej z krajami i regionami Wspólnoty Europejskiej oraz osiąganie celów zdefiniowanych w Planie, programach i kontraktach;
2) skutki oddziaływania realizacji Planu, programów i kontraktów na sytuację społeczno-gospodarczą kraju, województw i sektorów gospodarki objętych programami operacyjnymi.
3. Komitet Monitorujący Plan, komitety monitorujące programy i komitety monitorujące kontrakty wojewódzkie mogą zdecydować o podjęciu uzupełniających ocen Planu, programów, o których mowa w art. 8 programy tworzone w celu realizacji Planu ust. 1 pkt 1-3, finansowanych z publicznych środków krajowych, i kontraktów.
4. Instytucja Zarządzająca Podstawami Wsparcia Wspólnoty, właściwi ministrowie oraz samorządy województw udostępniają wyniki oceny efektywności i skuteczności realizacji Planu przez ich zamieszczenie w powszechnie dostępnej sieci teleinformatycznej.

1. Obowiązki związane z oceną Planu, o której mowa w art. 57 ocena efektywności i skuteczności realizacji Planu, ust. 1, wykonuje krajowa jednostka oceny, współpracując w tym zakresie z instytucjami zarządzającymi, instytucjami pośredniczącymi oraz zarządami województw.
2. Krajową jednostkę oceny wyodrębnia się w ministerstwie obsługującym ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego.

1. Ocena szacunkowa - przed rozpoczęciem realizacji Planu, programów, o których mowa w art. 8 programy tworzone w celu realizacji Planu, ust. 1 pkt 1-3, finansowanych z publicznych środków krajowych, i kontraktów obejmuje analizę mocnych i słabych stron państwa, regionu lub sektora, w tym w szczególności:
1) ocenę sytuacji społeczno-gospodarczej, sytuacji na krajowym rynku pracy z uwzględnieniem szans zawodowych kobiet i mężczyzn;
2) ocenę stanu środowiska naturalnego wraz z rozwiązaniami zapewniającymi zgodność z krajową i wspólnotową polityką w tym zakresie.
2. Instytucja Zarządzająca Podstawami Wsparcia Wspólnoty w przypadku Planu, a instytucje zarządzające programami w przypadku programów, o których mowa w art. 8 programy tworzone w celu realizacji Planu, ust. 1 pkt 1, finansowanych z publicznych środków krajowych, zapewniają przeprowadzenie oceny szacunkowej przed rozpoczęciem ich realizacji.
3. Właściwy zarząd województwa zapewnia przeprowadzenie oceny szacunkowej przed rozpoczęciem realizacji kontraktu.

1. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego w przypadku Planu, a instytucje zarządzające w przypadku programów, o których mowa w art. 8 programy tworzone w celu realizacji Planu, ust. 1 pkt 1 i 3, finansowanych z publicznych środków krajowych, zapewnią przeprowadzenie pełnej oceny po zakończeniu ich realizacji.
2. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego we współpracy z zarządami województw zapewnia przeprowadzenie pełnej oceny po zakończeniu realizacji kontraktów z wykorzystaniem rezultatów ocen, o których mowa w ust. 3 oraz w art. 59 ocena szacunkowa programów finansowanych z publicznych środków krajowych i kontraktów, ust. 1.
3. Pełna ocena obejmuje w szczególności badanie:
1) efektywności wykorzystania środków;
2) skuteczności w zakresie osiągania założonych celów;
3) oddziaływania na sytuację społeczno-gospodarczą, w tym na zatrudnienie;
4) funkcjonowania systemu realizacji.
4. Pełna ocena po zakończeniu realizacji Planu i programów, o których mowa w art. 8 programy tworzone w celu realizacji Planu, ust. 1 pkt 1 i 3, finansowanych z publicznych środków krajowych, oraz kontraktów, jest przeprowadzona nie później niż w ciągu roku następującego po zakończeniu ich realizacji.