Art. 7a. - Polecenia Prezesa Rady Ministrów i ministra w sytuacji kryzysowej

1. W sytuacji kryzysowej Prezes Rady Ministrów może, z własnej inicjatywy albo na wniosek ministra wydawać polecenia obowiązujące:
1) organy administracji rządowej;
2) państwowe osoby prawne oraz państwowe jednostki organizacyjne posiadające osobowość prawną;
3) organy samorządu terytorialnego, samorządowe osoby prawne oraz samorządowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej;
4) osoby prawne, inne niż określone w pkt 2, i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz przedsiębiorców.
2. W sytuacji kryzysowej minister kierujący działem administracji rządowej, zwany dalej ministrem wydającym polecenie może wydawać w zakresie swojego działania, określonego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1370), polecenia obowiązujące:
1) podległe mu lub przez niego nadzorowane organy administracji rządowej;
2) podległe mu lub przez niego nadzorowane państwowe osoby prawne oraz państwowe jednostki organizacyjne posiadające osobowość prawną;
3) spółki, w których prawa z akcji Skarbu Państwa wykonuje:
a) minister wydający polecenie,
b) państwowa osoba prawna lub państwowa jednostka organizacyjna posiadająca osobowość prawną, która jest podległa ministrowi wydającemu polecenie lub jest przez niego nadzorowana,
c) inna spółka, w której prawa z akcji Skarbu Państwa wykonuje minister wydający polecenie.
3. Polecenia, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być wydawane w celu:
1) przejęcia kontroli nad sytuacją kryzysową, której wpływ na poziom bezpieczeństwa ludzi, mienia lub środowiska, jest szczególnie negatywny;
2) zapewnienia właściwego funkcjonowania, ochrony, wzmocnienia lub odbudowy infrastruktury krytycznej;
3) usunięcia skutków sytuacji kryzysowej, o której mowa w pkt 1.
4. Polecenia, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej, a także nie mogą dotyczyć czynności operacyjno¬¬ rozpoznawczych, dochodzeniowo-śledczych oraz czynności z zakresu ścigania wykroczeń i przestępstw.
5. Wykonywanie poleceń, o których mowa w ust. 1, może być finansowane z budżetu państwa lub innych źródeł określonych na podstawie odrębnych przepisów. Polecenia, o których mowa w ust. 2, są finansowane z części budżetowej, której dysponentem jest minister wydający polecenie.
6. W przypadku wydania polecenia, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw finansów publicznych może utworzyć w celu finansowania nową rezerwę celową i przenieść do tej rezerwy kwoty wydatków zablokowanych na podstawie art. 177 blokowanie planowanych wydatków budżetowych ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1270, z późn. zm.).
7. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej:
1) wskazanie podmiotu, wobec którego ma być wydane polecenie;
2) określenie zakresu przedmiotowego polecenia;
3) szczegółowe uzasadnienie wniosku, w tym określenie celu, o którym mowa w ust. 3;
4) określenie szacunkowych kosztów wykonania polecenia;
5) wskazanie źródeł finansowania wykonania polecenia;
6) określenie okresu, w jakim ma obowiązywać polecenie;
7) wskazanie ministra właściwego w sprawach wykonania oraz nadzorowania wykonania polecenia.
8. W przypadku, gdy wniosek nie spełnia wymogów, o których mowa w ust. 7, Prezes Rady Ministrów może wystąpić do ministra składającego wniosek o jego uzupełnienie lub wyjaśnienie treści.
9. Polecenia, o których mowa w ust. 1 i 2, są wydawane po uzyskaniu opinii Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej i podlegają natychmiastowemu wykonaniu z chwilą ich doręczenia.
10. Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej wydaje opinię o projekcie polecenia niezwłocznie, nie później jednak niż po upływie 3 dni od dnia przekazania projektu polecenia.
11. W uzasadnionych przypadkach polecenia, o których mowa w ust. 1, mogą być wydane bez wystąpienia o opinię, o której mowa w ust. 9, lub przed jej uzyskaniem.
12. Do wydawania poleceń, o których mowa w ust. 1 i 2, ich zmiany oraz uchylenia, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 572), z wyjątkiem przepisów dotyczących doręczeń oraz sprostowań.
13. Polecenia, o których mowa w ust. 1 i 2, zawierają w szczególności:
1) podstawę prawną wydania polecenia;
2) wskazanie na czyj wniosek polecenie jest wydawane, w przypadku poleceń wydawanych na wniosek;
3) wskazanie podmiotu, wobec którego polecenie jest wydawane;
4) określenie zakresu przedmiotowego polecenia;
5) wskazanie źródeł finansowania wykonania polecenia;
6) określenie okresu, w jakim ma obowiązywać polecenie;
7) wskazanie ministra właściwego w sprawach wykonania oraz nadzorowania wykonania polecenia, w przypadku poleceń, o których mowa w ust. 1.
14. Do zmiany i uchylenia poleceń, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wydawania poleceń.
15. Polecenia, o których mowa w ust. 1, mogą być uchylone lub zmieniane, przez Prezesa Rady Ministrów, z własnej inicjatywy, na wniosek ministra lub innego podmiotu objętego poleceniem, o którym mowa w ust. 1.
16. Wniosek podmiotu, o którym mowa w ust. 15, o zmianę lub uchylenie polecenia składany jest za pośrednictwem właściwego ministra, o którym mowa w ust. 1.
17. Prezes Rady Ministrów może wystąpić o opinię w sprawie wniosku o uchylenie lub zmianę polecenia do ministra, o którym mowa w ust. 1 oraz w ust. 13 pkt 7.
18. Od poleceń, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz od ich uchylenia lub zmiany przysługuje prawo wniesienia do sądu administracyjnego skargi na zasadach i w trybie określonych dla aktów lub czynności, o których mowa w art. 3 kontrola działalności administracji publicznej § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935). Stronami postępowania mogą być skarżący, podmiot objęty poleceniem lub minister, który złożył wniosek o wydanie, zmianę lub uchylenie polecenia.
19. Do ministra, który złożył wniosek o wydanie polecenia, stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi dotyczące organu, którego działanie jest przedmiotem skargi.
20. Zadania nałożone w trybie, o którym mowa w ust. 1, są realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.
21. Minister wydający polecenie niezwłocznie informuje o wydaniu polecenia Prezesa Rady Ministrów, wskazując co najmniej:
1) adresata polecenia;
2) treść polecenia;
3) datę wydania polecenia;
4) treść opinii Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 7a. Polecenia Prezesa Rady Ministrów i ministra w sytuacji kryzysowej

LexLege - Baza aktów prawnych i orzecznictwa

LexLege na 24 godziny

LexLege na 1 miesiąc

LexLege na 12 miesięcy