1. Żołnierzowi zawodowemu od dnia wyznaczenia na pierwsze stanowisko służbowe do dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej przysługuje prawo do zakwaterowania na czas pełnienia służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz pełni służbę, albo w miejscowości pobliskiej albo za jego zgodą w innej miejscowości.
2. Prawo do zakwaterowania żołnierza zawodowego jest realizowane w jednej z następujących form:
1) przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego;
2) przydziału miejsca w internacie albo kwaterze internatowej;
3) wypłaty świadczenia mieszkaniowego.
3. Żołnierz zawodowy wybiera, na swój wniosek, jedną z form zakwaterowania, o których mowa w ust. 2.
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. Żołnierzowi zawodowemu nie przysługuje prawo do zakwaterowania, jeżeli on lub jego małżonek, z zastrzeżeniem ust. 10:
1) otrzymał ekwiwalent pieniężny w zamian za rezygnację z kwatery, wypłacony na podstawie przepisów ustawy obowiązujących do dnia 30 czerwca 2004 r.;
2) otrzymał odprawę mieszkaniową wypłaconą albo zrealizowaną w formie rzeczowej na podstawie przepisów ustawy obowiązujących od dnia 1 lipca 2004 r.;
3) nabył lokal mieszkalny od Skarbu Państwa, Agencji albo jednostki samorządu terytorialnego z bonifikatą lub z uwzględnieniem pomniejszenia w cenie nabycia;
4) otrzymał pomoc finansową wypłaconą w formie zaliczkowej lub bezzwrotnej do dnia 31 grudnia 1995 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz. U. z 1992 r. poz. 19 oraz z 1994 r. poz. 36);
5) nabył własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego od Agencji.
7. W przypadku gdy oboje małżonkowie są żołnierzami zawodowymi, jednemu z małżonków przysługuje prawo do zakwaterowania realizowane w formie przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego, a drugiemu w formie przydziału miejsca w internacie albo kwaterze internatowej albo wypłaty świadczenia mieszkaniowego; w przypadku braku możliwości przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego, prawo do zakwaterowania jest realizowane w formie przydziału miejsc w internacie albo kwaterze internatowej, albo w formie wypłaty świadczeń mieszkaniowych. Małżonkowie wybierają, na ich wniosek, formę realizowania prawa do zakwaterowania. Małżonkowi, który wybrał realizację prawa do zakwaterowania w formie przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego, nie przysługuje norma na małżonka, który korzysta z innej formy realizacji prawa do zakwaterowania.
7a. Przepisów ust. 1–3 i 7 nie stosuje się do żołnierza, o którym mowa w art. 7 zbiorowe zakwaterowanie żołnierzy ust. 1 pkt 4a.
8. Żołnierz zawodowy traci prawo do zakwaterowania w miejscowości, w której pełni służbę przez czas pełnienia tej służby, jeżeli:
1) wynajmuje albo oddaje do bezpłatnego używania przydzieloną kwaterę albo inny lokal mieszkalny, nie zamieszkuje w niej przez okres dłuższy niż trzy miesiące, z przyczyn niewynikających ze stosunku służby lub innych niezależnych od niego;
2) używa lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze internatowej w sposób sprzeczny z decyzją o przydziale kwatery albo innego lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze internatowej lub w sposób niezgodny z przeznaczeniem, zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do powstania szkód, albo niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców;
3) wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu albo obowiązującym w tym zakresie regulaminom w internacie albo w kwaterze internatowej, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali lub miejsc w internacie albo kwaterze internatowej;
4) zajmuje lokal mieszkalny przydzielony na podstawie art. 38 przekwaterowanie żołnierza, i nie uiszcza pełnych opłat za używanie kwatery lub pełnych opłat pośrednich z tytułu zajmowania kwatery przez łączny okres dłuższy niż trzy miesiące.
9. W przypadkach, o których mowa w ust. 8, dyrektor oddziału regionalnego wzywa żołnierza do zaniechania naruszeń, określając trzydziestodniowy termin realizacji, a w przypadku niezastosowania się do wezwania wydaje decyzję o utracie prawa do zakwaterowania w miejscowości, w której żołnierz pełni służbę, przez czas pełnienia tej służby. Utrata prawa do zakwaterowania następuje z dniem, w którym decyzja staje się ostateczna.
10. Prawo do zakwaterowania realizowane w formie przydziału miejsca w internacie albo kwaterze internatowej przysługuje żołnierzowi zawodowemu, jeżeli on lub jego małżonek w miejscowości, w której pełni służbę, albo w miejscowości pobliskiej nie skorzystał z uprawnień, o których mowa w ust. 6, albo on lub jego małżonek nie posiada w tej miejscowości lokalu mieszkalnego wybudowanego lub nabytego z wykorzystaniem uprawnień, o których mowa w ust. 6.
1. Odprawa mieszkaniowa, o której mowa w art. 47 wysokość odprawy mieszkaniowej, przysługuje żołnierzowi zwalnianemu z zawodowej służby wojskowej, z wyjątkiem żołnierza, o którym mowa w art. 7 zbiorowe zakwaterowanie żołnierzy ust. 1 pkt 4a:
1) zamieszkałemu w kwaterze, o ile nabył on prawo do emerytury wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej;
2) który do dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej nie otrzymał decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 21 prawo do zakwaterowania żołnierza zawodowego ust. 6, o ile nabył prawo do emerytury wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej.
2. Żołnierzowi zwalnianemu z zawodowej służby wojskowej zamieszkałemu w lokalu mieszkalnym niebędącym kwaterą przysługuje prawo do zajmowania tego lokalu. Dyrektor oddziału regionalnego zawiera umowę najmu tego lokalu mieszkalnego.
3. W razie śmierci:
1) żołnierza zawodowego, który do dnia śmierci zajmował lokal mieszkalny lub nie otrzymał decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 21 prawo do zakwaterowania żołnierza zawodowego ust. 6, o ile do dnia śmierci nabył prawo do emerytury wojskowej lub jego śmierć pozostaje w związku ze służbą wojskową,
2) żołnierza, o którym mowa w art. 7 zbiorowe zakwaterowanie żołnierzy ust. 1 pkt 4a, oraz żołnierza pełniącego dobrowolną zasadniczą służbę wojskową albo terytorialną służbę wojskową, których śmierć pozostaje w związku ze służbą wojskową,
3) żołnierza, o którym mowa w pkt 1 i 2, zmarłego w ciągu 3 lat po zwolnieniu ze służby wojskowej, jeżeli śmierć nastąpiła wskutek urazów doznanych w czasie pełnienia służby lub chorób powstałych w tym czasie, albo w ciągu 3 lat po zwolnieniu ze służby, jeżeli śmierć nastąpiła wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej,
4) żołnierza uprawnionego do odprawy mieszkaniowej w dniu zwolnienia ze służby wojskowej, zmarłego przed dniem wypłaty tej odprawy
– wspólnie zamieszkałym z nim w dniu jego śmierci: małżonkowi, zstępnym, wstępnym, osobom przysposobionym i osobom przysposabiającym przysługują uprawnienia, o których mowa w ust. 4, a w przypadku żołnierza, o którym mowa w pkt 4 – uprawnienie, o którym mowa w ust. 4 pkt 1.
4. Osobom, o których mowa w ust. 3, przysługują:
1) odprawa mieszkaniowa, o której mowa w art. 47 wysokość odprawy mieszkaniowej, wypłacana uprawnionym w częściach równych:
a) w wysokości obliczonej według ilości norm przysługujących zmarłemu żołnierzowi w dniu jego śmierci,
b) w wysokości 100 % wartości przysługującego lokalu mieszkalnego, obliczonej według zasad określonych w art. 47 wysokość odprawy mieszkaniowej, o ile śmierć żołnierza pozostaje w związku ze służbą wojskową, albo
2) zajmowany lokal mieszkalny, lokal zamienny w przypadku zajmowania kwatery, jeżeli Agencja ma taki w swoim zasobie mieszkaniowym i internatowym, za ich zgodą, albo
3) lokal mieszkalny odpowiadający uprawnieniom żołnierza w dniu jego śmierci, ustalonym na zasadach określonych w art. 26 powierzchnia użytkowa kwatery ust. 1-4, będący w zasobie mieszkaniowym i internatowym Agencji, w wybranej przez nich miejscowości, o ile śmierć żołnierza pozostaje w związku ze służbą wojskową, na ich wniosek.
5. Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, Agencja może zaproponować w zamian za odprawę mieszkaniową, o której mowa w art. 47 wysokość odprawy mieszkaniowej, za jego zgodą, lokal zamienny, jeżeli ma taki w swoich zasobach.
6. Żołnierzowi zawodowemu zwalnianemu z zawodowej służby wojskowej, który nabył prawo do wojskowej renty inwalidzkiej, jeżeli inwalidztwo powstało wskutek wypadku pozostającego w związku ze służbą wojskową lub wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze, w zamian za odprawę, na jego wniosek, przysługuje prawo do zajmowania lokalu mieszkalnego w wybranej przez niego miejscowości, w której Agencja posiada zasób mieszkaniowy i internatowy, według uprawnień posiadanych w dniu zaistnienia wypadku lub choroby.
6a. Przepisu ust. 6 nie stosuje się do żołnierzy zawodowych, o których mowa w art. 7 zbiorowe zakwaterowanie żołnierzy ust. 1 pkt 4a.
7. W przypadku skorzystania przez żołnierza zawodowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przez osoby, o których mowa w ust. 3, albo przez żołnierza zawodowego, o którym mowa w ust. 6, z prawa do lokalu zamiennego albo innego lokalu mieszkalnego, dyrektor oddziału regionalnego zawiera z tymi osobami umowę najmu lokalu mieszkalnego.
8. W przypadku braku w zasobie mieszkaniowym i internatowym Agencji, w miejscowości wybranej przez osoby, o których mowa w ust. 3, lokalu mieszkalnego odpowiadającego uprawnieniom żołnierza w dniu jego śmierci, Agencja może pozyskać lokal mieszkalny w tej miejscowości. Koszty zakupu lokalu są finansowane z dotacji budżetowej.
9. Odprawa mieszkaniowa nie przysługuje żołnierzowi zawodowemu oraz osobom, o których mowa w ust. 3, jeżeli żołnierz:
1) skorzystał z uprawnień w przypadkach określonych w ust. 6 i art. 21 prawo do zakwaterowania żołnierza zawodowego ust. 6;
2) został zwolniony z czynnej służby wojskowej na skutek skazania prawomocnym wyrokiem sądu za popełnienie przestępstwa umyślnego;
3) został zwolniony z czynnej służby wojskowej na skutek orzeczenia wydanego w postępowaniu dyscyplinarnym;
4) został zwolniony z czynnej służby wojskowej przed upływem 10 lat od dnia powołania do tej służby w przypadku, gdy powołanie do czynnej służby wojskowej nastąpiło po okresie służby w Policji, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Służbie Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Służbie Celno-Skarbowej, Służbie Celnej, Służbie Wywiadu Wojskowego, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego lub Urzędzie Ochrony Państwa.
1. Żołnierzowi zawodowemu, na jego wniosek poświadczony przez dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę wojskową, dyrektor oddziału regionalnego właściwy dla garnizonu, w którym żołnierz pełni służbę wojskową, wydaje decyzję o przydziale kwatery albo innego lokalu mieszkalnego.
2. W przypadku przeniesienia żołnierza zawodowego do dyspozycji lub wyznaczenia na stanowisko służbowe w innej miejscowości żołnierz ma prawo nadal zajmować kwaterę albo inny lokal mieszkalny na podstawie decyzji o przydziale kwatery albo innego lokalu mieszkalnego, nie dłużej jednak niż do dnia:
1) w którym kolejna decyzja o przydziale kwatery albo innego lokalu mieszkalnego stała się ostateczna albo odmowy przyjęcia przydzielonej kolejnej kwatery albo innego lokalu mieszkalnego;
2) ostatniego w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym następuje wypłata świadczenia mieszkaniowego;
3) zwolnienia z czynnej służby wojskowej.
3. W przypadku braku możliwości przydziału żołnierzowi zawodowemu kwatery albo innego lokalu mieszkalnego, dyrektor oddziału regionalnego, zgodnie z uprawnieniem i wyborem dokonanym przez żołnierza zawodowego, przydziela miejsce w internacie albo kwaterze internatowej albo wypłaca świadczenie mieszkaniowe.
4. W przypadku zaistnienia możliwości przydziału żołnierzowi zawodowemu kwatery albo innego lokalu mieszkalnego, dyrektor oddziału regionalnego informuje o tym żołnierza i za jego zgodą wyrażoną na piśmie, przydziela kwaterę albo inny lokal mieszkalny. Jeżeli żołnierzowi zawodowemu wypłaca się świadczenie mieszkaniowe, przydzielenie kwatery albo innego lokalu mieszkalnego może nastąpić po upływie miesiąca na koniec miesiąca kalendarzowego od dnia poinformowania żołnierza o możliwości zakwaterowania. Termin ten za zgodą żołnierza może zostać skrócony.
5. Żołnierz zawodowy jest obowiązany niezwłocznie powiadomić dyrektora oddziału regionalnego o wszelkich okolicznościach mających wpływ na jego prawo do zakwaterowania. Skutki braku powiadomienia organów Agencji o zaistniałych zmianach obciążają żołnierza.
1. Przy ustalaniu powierzchni użytkowej podstawowej uwzględnia się stanowisko służbowe żołnierza zawodowego oraz jego stan rodzinny. Norma powierzchni użytkowej podstawowej, która przysługuje żołnierzowi z jednego tytułu, wynosi 8-12 midx2. W przypadku gospodarstwa jednoosobowego norma wynosi nie mniej niż 16 midx2.
2. Struktura kwatery powinna obejmować:
1) dla żołnierza samotnego - jeden pokój z kuchnią albo aneksem kuchennym;
2) dla rodziny dwuosobowej - dwa pokoje z kuchnią albo aneksem kuchennym;
3) dla rodziny trzyosobowej - trzy pokoje z kuchnią albo aneksem kuchennym;
4) dla rodziny czteroosobowej lub większej - trzy albo cztery pokoje z kuchnią albo aneksem kuchennym.
3. Członkami rodziny żołnierza zawodowego, których uwzględnia się przy ustalaniu przysługującej powierzchni użytkowej podstawowej, są:
1) małżonek;
2) wspólnie zamieszkałe dzieci własne, przysposobione, przyjęte na wychowanie na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego, dzieci małżonka, zwane dalej "dziećmi", do czasu zawarcia przez nie związku małżeńskiego, nie dłużej jednak niż do dnia ukończenia 25 roku życia, chyba że przed tym dniem stały się niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji i nie zawarły związku małżeńskiego.
4. Żołnierzowi zawodowemu, który zawarł związek małżeński, przyznaje się dodatkową powierzchnię użytkową podstawową w wysokości jednej normy, jeżeli on i małżonek nie posiadają dzieci.
5. Żołnierzowi zawodowemu, na wniosek lub za jego pisemną zgodą, dyrektor oddziału regionalnego może przydzielić kwaterę albo inny lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej podstawowej mniejszej albo do 20 midx2 większej niż wynikająca z przysługujących norm, o ile taka kwatera albo lokal mieszkalny nie jest niezbędny na zakwaterowanie żołnierza zawodowego o większej liczbie przysługujących mu norm.
6. W przypadku gdy żołnierzami zawodowymi są oboje małżonkowie, przy ustalaniu powierzchni, o której mowa w ust. 1, uwzględnia się normę korzystniejszą.
7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, ilość norm powierzchni użytkowej podstawowej przysługujących żołnierzom zawodowym, uwzględniając stopień etatowy zajmowanego przez żołnierza zawodowego stanowiska służbowego z rozróżnieniem stanowisk służbowych zaszeregowanych do stopni generałów (admirałów), oficerów starszych oraz pozostałych stanowisk służbowych, jak również stan rodzinny żołnierza zawodowego.
Przyznanie emerytury wojskowej, wojskowej renty inwalidzkiej lub wojskowej renty rodzinnej w trybie wyjątkowym, przewidzianym w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin, nie powoduje powstania prawa do kwatery ani świadczeń wynikających z tego prawa.
1. (uchylony)
2. Osoba inna niż żołnierz zawodowy, która zajmuje lokal mieszkalny na podstawie umowy najmu, uiszcza opłaty za używanie lokalu mieszkalnego i opłaty pośrednie na zasadach i w wysokości określonych w art. 36 opłaty za lokal mieszkaniowy.
3. W przypadku śmierci osoby, o której mowa w ust. 2, członkowie rodziny, o których mowa w art. 26 powierzchnia użytkowa kwatery ust. 3, stale z nią zamieszkujący do chwili jej śmierci, mają prawo zajmowania lokalu mieszkalnego. W takim przypadku dyrektor oddziału regionalnego zawiera na ich wniosek umowę najmu do końca okresu obowiązywania tytułu prawnego, który przysługiwał osobie zmarłej.
4. W przypadku umowy najmu zawartej z osobą prawną, jednostką samorządu terytorialnego albo państwową lub samorządową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, do opłat za używanie lokalu mieszkalnego i opłat pośrednich mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061).
Do osób innych niż żołnierze zawodowi, które zajmują lokale mieszkalne będące w zasobie mieszkaniowym i internatowym Agencji, w zakresie nieuregulowanym w ustawie mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny oraz ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 1550, z późn. zm.).
1. Osoby inne niż żołnierz zawodowy, które zamieszkują kwatery albo inne lokale mieszkalne, są obowiązane do ich opróżnienia w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia wezwania właściwego dyrektora oddziału regionalnego. Przepis art. 41 przesłanki utraty prawa żołnierza zawodowego do zakwaterowania ust. 5 stosuje się odpowiednio.
2. W przypadku nieopróżnienia lokalu mieszkalnego w ustalonym terminie, dyrektor oddziału regionalnego kieruje do sądu powszechnego pozew o opróżnienie lokalu mieszkalnego, a w przypadkach, o których mowa w art. 45 opróżnienie lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze internatowej ust. 3, również o wezwanie gminy do udziału w postępowaniu.
3. W wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, dyrektor oddziału regionalnego może wskazać inny lokal mieszkalny lub pomieszczenie tymczasowe, jeżeli potrzeby mieszkaniowe żołnierzy zawodowych są zaspokojone, a osoba obowiązana do opróżnienia lokalu mieszkalnego nie posiada tytułu prawnego do innego lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub nie jest uprawniona do takiego lokalu lub budynku mieszkalnego jednorodzinnego na podstawie odrębnych przepisów.
4. Jeżeli osobie uprawnionej do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu na mocy wyroku sądowego gmina nie dostarczyła lokalu, Agencji przysługuje roszczenie o odszkodowanie od gminy na podstawie art. 417 odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przy wykonywaniu władzy publicznej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.
1. Kwatera albo inny lokal mieszkalny nie mogą być w całości lub części oddane w podnajem.
2. Kwatera albo inny lokal mieszkalny nie mogą być w całości lub części użyczone bez zgody dyrektora oddziału regionalnego.
1. Osoba, która zajmuje lokal mieszkalny uiszcza opłaty za używanie lokalu w wysokości nie większej niż 3 % wartości odtworzeniowej lokalu w skali rocznej, określonej na podstawie ust. 2, oraz zaliczki na opłaty pośrednie w terminie do piętnastego dnia każdego miesiąca, od dnia przekazania lokalu mieszkalnego. Za dzień wpłaty opłat przyjmuje się dzień ich wpływu na rachunek bankowy Agencji.
2. Wartość odtworzeniową lokalu stanowi iloczyn powierzchni użytkowej danego lokalu oraz wartości odtworzeniowej 1 midx2 powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego, ogłaszanej przez Prezesa Agencji raz w roku nie później niż do końca roku kalendarzowego, w formie komunikatu, która jest średnią arytmetyczną, wyliczoną na podstawie wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 midx2 powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych ogłaszanego przez wojewodów dla poszczególnych powiatów, za pierwsze półrocze na rok następny.
2a. Wzrost miesięcznej opłaty za używanie 1 midx2 powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych zajmowanych przez:
1) żołnierzy zawodowych,
2) emerytów wojskowych,
3) rencistów wojskowych,
4) wdowy po żołnierzach zawodowych, emerytach wojskowych lub rencistach wojskowych,
5) dzieci żołnierzy zawodowych do czasu zawarcia przez nie związku małżeńskiego, nie dłużej jednak niż do dnia ukończenia 25. roku życia, chyba że przed tym dniem stały się niezdolne do pracy oraz samodzielnej egzystencji i nie zawarły związku małżeńskiego
– nie może przewyższać wskaźnika waloryzacji określonego na dany rok w decyzji Ministra Obrony Narodowej wydanej do końca I kwartału.
2b. Kalkulowane koszty utrzymania lokali mieszkalnych, które są zajmowane przez osoby wymienione w ust. 2a, pomniejszone o przychody należne z tytułu opłat za używanie lokali są pokrywane z dotacji podmiotowej, o której mowa w art. 29 akty stwierdzające to samo zdarzenie ust. 1 ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o Agencji Mienia Wojskowego.
3. Agencja ma prawo pobierać zaliczki na opłaty pośrednie.
4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób naliczania oraz rozliczania opłat za używanie lokali mieszkalnych i opłat pośrednich, sposób obliczania zaliczek na opłaty pośrednie oraz wzory kalkulacji stawki opłat za używanie 1 midx2 powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego, biorąc pod uwagę tytuł prawny do lokali mieszkalnych.
1. Opłaty i opłaty pośrednie za używanie lokalu mieszkalnego zajmowanego przez żołnierza zawodowego, nieuiszczone w ustalonym terminie płatności, podlegają, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, przymusowemu ściągnięciu na podstawie tytułu wykonawczego wystawionego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2023 r. poz. 2505 i 2760 oraz z 2024 r. poz. 858, 859 i 1222).
2. Za uiszczanie opłat za używanie lokalu i opłat pośrednich z tytułu zajmowania lokalu mieszkalnego odpowiadają solidarnie pełnoletnie osoby stale zamieszkujące w tym lokalu.
3. Odpowiedzialność osób, o których mowa w ust. 2, ogranicza się do wysokości opłat za używanie lokalu i opłat pośrednich, za okres ich stałego zamieszkiwania.
1. W przypadku żołnierza zawodowego, który nie uiszcza w całości opłat, o których mowa w art. 36 opłaty za lokal mieszkaniowy, ust. 1, przez łączny okres dłuższy niż trzy miesiące, dyrektor oddziału regionalnego wzywa żołnierza zawodowego do uiszczenia zaległych opłat, określając trzydziestodniowy termin realizacji, a w przypadku niezastosowania się do wezwania uchyla decyzję o przydziale dotychczasowego lokalu mieszkalnego i przydziela lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej podstawowej mniejszej od przysługującej.
2. Na wniosek żołnierza zawodowego, po uregulowaniu zaległości wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, dyrektor oddziału regionalnego może odstąpić od przekwaterowania tego żołnierza.
1. Żołnierz zawodowy wraz z osobami wspólnie z nim zamieszkującymi jest obowiązany opróżnić lokal mieszkalny, miejsce w internacie albo kwaterze internatowej, jeżeli:
1) nie przysługuje mu prawo do zakwaterowania w związku ze skorzystaniem z uprawnień, o których mowa w art. 21 prawo do zakwaterowania żołnierza zawodowego ust. 6;
2) ostateczna decyzja o przydziale lokalu mieszkalnego utraciła moc oraz w przypadkach, o których mowa w art. 24 decyzja o przydziale kwatery ust. 2;
3) żołnierz zawodowy i jego małżonek zajmują oddzielne lokale mieszkalne, z których jeden odpowiada co najmniej ich uprawnieniom; w takim przypadku przysługuje im prawo wyboru lokalu mieszkalnego;
4) żołnierz zawodowy i jego małżonek zajmują oddzielne miejsca w internacie albo kwaterze internatowej bez spełnienia warunków, o których mowa w art. 21 prawo do zakwaterowania żołnierza zawodowego ust. 10; w takim przypadku przysługuje im prawo wyboru miejsca w internacie albo kwaterze internatowej;
5) utracił prawo do zakwaterowania na podstawie art. 21 prawo do zakwaterowania żołnierza zawodowego ust. 9;
6) otrzymuje świadczenie mieszkaniowe, o którym mowa w art. 48d świadczenie mieszkaniowe;
7) został zwolniony z zawodowej służby wojskowej.
2. Żołnierz zawodowy, który utracił prawo do zakwaterowania, jest obowiązany opróżnić lokal mieszkalny, miejsce w internacie albo kwaterze internatowej wraz z osobami wspólnie z nim zamieszkującymi, w terminie 30 dni od dnia utraty prawa do zakwaterowania, a w przypadku żołnierza zwalnianego z zawodowej służby wojskowej, któremu przysługuje odprawa mieszkaniowa, w terminie:
1) 30 dni od dnia jej wypłaty albo
2) 90 dni od dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej w przypadku, o którym mowa w art. 47 wysokość odprawy mieszkaniowej ust. 6.
3. Żołnierz zawodowy, który otrzymał odprawę mieszkaniową w trybie art. 47 wysokość odprawy mieszkaniowej ust. 5 jest obowiązany opróżnić lokal mieszkalny, miejsce w internacie lub kwaterze internatowej, w terminie trzydziestu dni od dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.
4. W przypadku niewykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 2, dyrektor oddziału regionalnego wzywa do opróżnienia lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo w kwaterze internatowej w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia wezwania.
5. Za okres zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym, internacie albo kwaterze internatowej do dnia doręczenia wezwania, o którym mowa w ust. 4, żołnierz jest obowiązany uiszczać odszkodowanie w wysokości opłaty za używanie lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze internatowej oraz opłaty pośrednie, a za okres od dnia doręczenia wezwania do dnia opróżnienia, odszkodowanie w wysokości 150 % opłaty za używanie lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwatery internatowej oraz opłaty pośrednie. Do odszkodowania należnego za zamieszkiwanie w internacie albo w kwaterze internatowej nie stosuje się przepisu art. 53 zasady zakwaterowania żołnierzy ust. 1.
6. W przypadku nieopróżnienia lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwatery internatowej w ustalonym terminie, o którym mowa w ust. 4, dyrektor oddziału regionalnego wydaje decyzję o opróżnieniu lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze internatowej wraz z osobami wspólnie zamieszkującymi, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 45 opróżnienie lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze internatowej ust. 3.
7. Do nieuiszczonego odszkodowania, do dnia opróżnienia lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwatery internatowej, stosuje się przepisy art. 37 przymusowe ściągnięcie opłat i opłat pośrednich.
1. W przypadku rozwodu żołnierza zawodowego posiadającego dziecko i zajmującego lokal mieszkalny, dyrektor oddziału regionalnego właściwy ze względu na położenie lokalu mieszkalnego dotychczas wspólnie zajmowanego przez żołnierza zawodowego i jego małżonka, dokonuje rozkwaterowania byłych małżonków po uprawomocnieniu się wyroku orzekającego rozwód, w ten sposób, że uchyla decyzję o przydziale lokalu mieszkalnego i:
1) żołnierzowi zawodowemu wydaje decyzję o przydziale lokalu mieszkalnego z uwzględnieniem uprawnień określonych w art. 26 powierzchnia użytkowa kwatery, posiadanych w dniu uprawomocnienia się wyroku orzekającego rozwód;
2) z byłym małżonkiem żołnierza zawodowego wychowującym dziecko, który nie posiada tytułu prawnego do zajmowania innego lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego jednorodzinnego i nie jest uprawniony do lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego jednorodzinnego na podstawie odrębnych przepisów, zawiera na czas oznaczony umowę najmu lokalu mieszkalnego położonego:
a) w tej samej miejscowości albo
b) w miejscowości pobliskiej albo
c) za jego zgodą w innej miejscowości, w której Agencja posiada wolny zasób mieszkaniowy i internatowy;
3) byłego małżonka żołnierza zawodowego niewychowującego dziecka wzywa do opróżnienia lokalu mieszkalnego, bez konieczności zapewnienia lokalu ze strony Agencji, i stosuje odpowiednio przepisy art. 41 przesłanki utraty prawa żołnierza zawodowego do zakwaterowania ust. 4-7.
2. Lokal mieszkalny, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinien nadawać się do zamieszkania ze względu na wyposażenie i stan techniczny, zaś powierzchnia użytkowa podstawowa przypadająca na członka gospodarstwa domowego najemcy nie może być mniejsza niż 5 midx2, przy czym lokal ten może być o obniżonym standardzie.
3. W przypadku odmowy zawarcia umowy najmu i odmowy opróżnienia lokalu mieszkalnego, dotychczas zajmowanego przez osobę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, dyrektor oddziału regionalnego wzywa do opróżnienia lokalu mieszkalnego i stosuje odpowiednio przepisy art. 41 przesłanki utraty prawa żołnierza zawodowego do zakwaterowania ust. 4-7.
4. Osoba, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zajmująca lokal mieszkalny na podstawie umowy najmu, uiszcza opłaty za używanie lokalu mieszkalnego i opłaty pośrednie na zasadach i w wysokości określonych w art. 36 opłaty za lokal mieszkaniowy.
5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do małżonków żołnierzy zawodowych, którzy zmarli, nie nabywając prawa do emerytury wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej lub których śmierć nie pozostawała w związku ze służbą wojskową.
6. W przypadku rozwodu żołnierza zawodowego nieposiadającego dzieci, dyrektor oddziału regionalnego uchyla decyzję o przydziale lokalu mieszkalnego żołnierzowi zawodowemu i przydziela lokal mieszkalny z uwzględnieniem uprawnień określonych w art. 26 powierzchnia użytkowa kwatery, posiadanych w dniu uprawomocnienia się wyroku orzekającego rozwód. Były małżonek jest obowiązany w terminie trzydziestu dni od dnia uprawomocnienia się wyroku orzekającego rozwód opróżnić lokal mieszkalny, bez konieczności zapewnienia lokalu ze strony Agencji, z zastrzeżeniem art. 45 opróżnienie lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze internatowej ust. 3 pkt 1 oraz 3-5.
Osoby inne niż żołnierz zawodowy, które zamieszkują lokale mieszkalne i odmówiły skorzystania z uprawnień, o których mowa w art. 23 odprawa mieszkaniowa, ust. 1 i 4, tracą prawo do tych uprawnień. W takim przypadku przepisy art. 41 przesłanki utraty prawa żołnierza zawodowego do zakwaterowania, ust. 4-7 stosuje się odpowiednio.
Osoba zajmująca kwaterę albo inny lokal mieszkalny jest obowiązana zawiadomić Agencję o zamiarze ich opróżnienia w terminie 7 dni przed dokonaniem tej czynności.
1. Opróżnienia lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze internatowej zamieszkiwanych przez żołnierza wspólnie z innymi osobami dokonuje organ egzekucyjny, na wniosek dyrektora oddziału regionalnego, w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, z zastrzeżeniem ust. 3.
2. Egzekucja wydatków związanych z opróżnieniem, o którym mowa w ust. 1, następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
3. Do opróżnienia lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwatery internatowej przez:
1) kobietę w ciąży,
2) małoletniego,
3) osobę niepełnosprawną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 44, 858, 1089 i 1165) lub ubezwłasnowolnioną,
4) obłożnie chorego - osobę, która dysponuje dokumentem urzędowym lub zaświadczeniem lekarskim stwierdzającym stan zdrowia, w którym chory bez narażenia życia lub zdrowia nie może prowadzić normalnej egzystencji, a w szczególności nie jest zdolny do podjęcia żadnej pracy, wydanym nie wcześniej niż miesiąc przed wykonywaniem przymusowego wykwaterowania,
5) emeryta i rencistę
- wraz z osobami wspólnie z nimi zamieszkującymi, nie wydaje się decyzji o opróżnieniu lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze internatowej. W takim przypadku dyrektor oddziału regionalnego kieruje do sądu powszechnego pozew o opróżnienie lokalu mieszkalnego, orzeczenie o uprawnieniu do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu, o wezwanie do udziału w postępowaniu gminy oraz zasądzenie odszkodowania.
1. Wniosek o przydział kwatery albo innego lokalu mieszkalnego zawiera dane osobowe żołnierza oraz członków jego rodziny niezbędne do ustalenia jego uprawnień.
2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb składania wniosków o przydział kwatery albo innego lokalu mieszkalnego,
2) wzór wniosku o przydział kwatery albo innego lokalu mieszkalnego,
3) wzór decyzji o przydziale kwatery albo innego lokalu mieszkalnego - uwzględniając sprawność postępowania oraz uproszczony charakter wzorów tych dokumentów.
1. Odprawa mieszkaniowa wynosi 3% wartości przysługującego lokalu mieszkalnego za każdy rok podlegający zaliczeniu do wysługi lat, od której jest uzależniona wysokość dodatku za długoletnią służbę wojskową, i nie może być niższa niż 45% oraz wyższa niż 100% wartości przysługującego lokalu mieszkalnego. Odprawę oblicza się i wypłaca według następujących zasad:
1) żołnierzowi zawodowemu zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej przysługuje odprawa obliczona z uwzględnieniem okresu służby liczonego w pełnych latach, z tym że rozpoczęty rok, w którym następuje zwolnienie ze służby, przyjmuje się jako rok pełny;
2) żołnierzowi zawodowemu zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej, któremu przyznano wojskową rentę inwalidzką przed nabyciem prawa do emerytury wojskowej, przysługuje odprawa w wysokości 45% wartości przysługującego lokalu mieszkalnego;
3) wartość przysługującego lokalu mieszkalnego jest iloczynem maksymalnej powierzchni użytkowej podstawowej przypadającej na jedną normę, o której mowa w art. 26 powierzchnia użytkowa kwatery ust. 1, ilości norm należnych żołnierzowi w okresie zawodowej służby wojskowej w dniu wskazanym przez żołnierza niezależnie od ilości norm należnych żołnierzowi w dniu jego zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, wskaźnika 1,66, wskaźnika ceny 1 midx2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego oddanego do użytkowania w kwartale poprzedzającym kwartał, w którym nastąpiło zwolnienie z tej służby, określanego w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, z zastrzeżeniem pkt 4–6;
4) w przypadku orzeczenia rozwodu, w ilości norm nie uwzględnia się norm na byłego małżonka;
5) nie uwzględnia się normy przysługującej na członka rodziny żołnierza wnioskującego o odprawę mieszkaniową, w sytuacji gdy został on już uwzględniony przy ustalaniu wysokości odprawy mieszkaniowej na inną osobę niż ten żołnierz, z wyjątkiem sytuacji gdy uprawniony do odprawy mieszkaniowej, o którym mowa w art. 23 odprawa mieszkaniowa ust. 1, jest dzieckiem żołnierza, uwzględnionym przy ustalaniu wysokości odprawy mieszkaniowej tego żołnierza, w tym także sytuacji, o których mowa w ust. 3, gdy są uprawnione osoby, o których mowa w ust. 3;
6) w przypadku gdy oboje małżonkowie są żołnierzami zawodowymi, naliczanie norm żołnierzowi wnioskującemu o odprawę mieszkaniową na małżonka będącego żołnierzem może nastąpić za zgodą obu małżonków. Małżonkowie w formie oświadczenia wskazują, u którego z małżonków należy uwzględnić normy na dzieci. W przypadku braku jednomyślnego stanowiska małżonków uwzględnienie dzieci następuje przy wniosku małżonka żołnierza, który później wystąpi z wnioskiem o wypłatę odprawy mieszkaniowej.
2. Dyrektor oddziału regionalnego Agencji właściwy ze względu na ostatnie miejsce pełnienia służby wydaje decyzję o wypłacie odprawy mieszkaniowej nie później niż w terminie 90 dni od dnia złożenia wniosku. Wydanie decyzji następuje po złożeniu wniosku, oświadczenia żołnierza o stanie rodzinnym na dzień wskazany przez żołnierza, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 4–6, oraz przedstawieniu co najmniej jednego z następujących dokumentów:
1) zaświadczenia o nabyciu uprawnień do emerytury wojskowej lub do wojskowej renty inwalidzkiej wydanego przez wojskowy organ emerytalny;
2) zaświadczenia o przyczynach zwolnienia z zawodowej służby wojskowej wydanego przez dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy pełnił służbę wojskową, jeżeli nie nabył prawa do emerytury wojskowej lub nie uzyskał uprawnień do wojskowej renty inwalidzkiej;
3) zaświadczenia o związku śmierci żołnierza ze służbą wojskową wydanego przez właściwy organ wojskowy;
4) decyzji o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej wraz z zaświadczeniem o wysłudze lat, od której jest uzależniona wysokość dodatku za długoletnią służbę wojskową, wydanym przez właściwy organ wojskowy, jaką żołnierz zawodowy będzie posiadał w ostatnim dniu pełnienia zawodowej służby wojskowej.
3. W przypadku śmierci żołnierza zawodowego odprawę mieszkaniową oblicza się, przyjmując wysługę lat, o której mowa w ust. 1 pkt 1, ustaloną na dzień jego śmierci i wypłaca wspólnie zamieszkałym: małżonkowi, zstępnym, wstępnym, osobom przysposobionym i osobom przysposabiającym, w wysokości nie niższej niż 45 % wartości przysługującego lokalu mieszkalnego.
4. Do obliczenia wartości przysługującego lokalu mieszkalnego w przypadku żołnierzy, o których mowa w art. 23 odprawa mieszkaniowa ust. 3 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 26 powierzchnia użytkowa kwatery ust. 1–4.
5. Żołnierzowi zawodowemu, w stosunku do którego wydano ostateczną decyzję o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej, na jego wniosek złożony przed zwolnieniem ze służby, wydaje się decyzję o wypłacie odprawy mieszkaniowej, przyjmując do obliczenia wartość przysługującego lokalu mieszkalnego, ilość norm należnych żołnierzowi w okresie zawodowej służby wojskowej w dniu wskazanym przez żołnierza, niezależnie od ilości norm należnych żołnierzowi w dniu jego zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, oraz wskaźnika ceny 1 midx2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego oddanego do użytkowania w kwartale poprzedzającym kwartał, w którym decyzja o zwolnieniu stała się ostateczna, określonego w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 4–6. W przypadku uchylenia decyzji o zwolnieniu żołnierza i dalszego pełnienia służby odprawa ponowna i jej wyrównanie za pozostały okres nie przysługuje.
6. Odmowa przyjęcia odprawy mieszkaniowej lub niezłożenie dokumentów, o których mowa w ust. 2, w terminie 90 dni od dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, nie zwalnia z obowiązku opróżnienia lokalu, o którym mowa w art. 41 przesłanki utraty prawa żołnierza zawodowego do zakwaterowania.
7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb wypłaty odprawy mieszkaniowej oraz wzory wniosków składanych w tych sprawach, uwzględniając potrzebę szybkiego i uproszczonego postępowania.
W razie samowolnego zajęcia lokalu mieszkalnego przedstawiciel Agencji, w asyście Żandarmerii Wojskowej lub Policji, dokonuje wykwaterowania osób, które zajęły lokal mieszkalny, na ich koszt, bez obowiązku dostarczenia innego lokalu.
1. Na wniosek żołnierza zawodowego dyrektor oddziału regionalnego właściwy dla garnizonu, w którym żołnierz zawodowy jest wyznaczony na stanowisko służbowe, może dokonać zamiany lokalu mieszkalnego dotychczas zajmowanego przez żołnierza zawodowego na inny lokal mieszkalny w tym garnizonie lub w miejscowości pobliskiej lub innej miejscowości niezasiedlony, albo zajmowany przez innego żołnierza zawodowego lub osobę inną niż żołnierz zawodowy.
1a. Dyrektor oddziału regionalnego właściwy ze względu na miejsce położenia lokalu mieszkalnego zajmowanego przez osobę inną niż żołnierz zawodowy może, na wniosek tej osoby, dokonać zamiany tego lokalu mieszkalnego na inny lokal mieszkalny, niezasiedlony albo zajmowany przez żołnierza zawodowego albo osobę inną niż żołnierz zawodowy.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 1a, do żołnierza zawodowego przepis art. 24 decyzja o przydziale kwatery ust. 1 stosuje się odpowiednio, a z osobą inną niż żołnierz zawodowy dyrektor oddziału regionalnego właściwy ze względu na miejsce położenia lokalu mieszkalnego zawiera umowę najmu lokalu mieszkalnego na czas, na jaki obowiązywał tytuł prawny do dotychczas zajmowanego lokalu mieszkalnego.
3. Koszty zamiany lokalu mieszkalnego ponoszą żołnierz zawodowy lub osoba, o których mowa w ust. 1 i 1a.
4. Zamiany lokalu mieszkalnego nie dokonuje się, jeżeli o zamianę ubiega się osoba, która na podstawie art. 29b obowiązek opróżnienia mieszkania lub art. 41 przesłanki utraty prawa żołnierza zawodowego do zakwaterowania jest obowiązana do opróżnienia lokalu mieszkalnego.
W przypadku zajmowania przez żołnierza zawodowego lokalu mieszkalnego znajdującego się w budynku przeznaczonym do przebudowy, rozbiórki lub z innej przyczyny uniemożliwiającej dalsze zamieszkiwanie w nim, dyrektor oddziału regionalnego właściwy dla garnizonu, w którym żołnierz zawodowy zajmuje lokal mieszkalny, informuje o tym żołnierza zawodowego, uchyla decyzję o przydziale lokalu mieszkalnego i wydaje decyzję o przydziale lokalu mieszkalnego odpowiadającego uprawnieniom żołnierza zawodowego.
1. Świadczenie mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 prawo do zakwaterowania żołnierza zawodowego ust. 2 pkt 3, przysługuje żołnierzowi zawodowemu przez czas pełnienia służby w danym garnizonie w wysokości iloczynu stawki podstawowej i współczynnika świadczenia mieszkaniowego zależnego od garnizonu.
2. Świadczenie mieszkaniowe nie przysługuje żołnierzowi zawodowemu:
1) (uchylony)
2) przeniesionemu do dyspozycji zwolnionemu z wykonywania zadań służbowych;
3) pobierającemu świadczenia, o których mowa w art. 291 dodatek za rozłąkę i zwrot kosztów przejazdów ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. z 2024 r. poz. 248, 834, 1089 i 1222);
4) wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, korzystającemu z prawa do nieodpłatnego zakwaterowania w lokalu mieszkalnym albo równoważnika pieniężnego na wynajęcie lokalu mieszkalnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny;
5) przebywającemu w areszcie.
3. (uchylony)
4. W przypadku przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego świadczenie mieszkaniowe przysługuje do dnia protokolarnego przyjęcia kwatery albo innego lokalu mieszkalnego, nie dłużej jednak niż do dnia, w którym decyzja o przydziale kwatery albo innego lokalu mieszkalnego stała się ostateczna.
5. W przypadku przydziału miejsca w internacie albo kwaterze internatowej świadczenie mieszkaniowe przysługuje do dnia protokolarnego przyjęcia miejsca w internacie albo kwaterze internatowej.
6. W przypadku korzystania z urlopu macierzyńskiego i wychowawczego świadczenie mieszkaniowe przysługuje przez czas pobierania uposażenia.
7. Świadczenie mieszkaniowe jest wypłacane za miesiąc kalendarzowy w terminie do 10 dnia każdego miesiąca kalendarzowego za poprzedni miesiąc, począwszy od pierwszego dnia miesiąca, w którym wpłynął wniosek o wypłatę świadczenia mieszkaniowego do właściwego oddziału regionalnego Agencji, do dnia pełnienia służby w danej miejscowości, określonej w rozkazie personalnym wydanym przez właściwy organ wojskowy.
8. W przypadku zajmowania lokalu mieszkalnego albo miejsca w internacie albo kwaterze internatowej świadczenie mieszkaniowe wypłaca się od dnia następującego po dniu zwolnienia lokalu lub miejsca w internacie.
9. W przypadku uprawnienia do świadczenia mieszkaniowego za okres krótszy niż miesiąc kalendarzowy świadczenie jest wypłacane za ten okres w wysokości 1/30 za każdy dzień.
10. W przypadku skierowania żołnierza otrzymującego świadczenie mieszkaniowe do wykonywania zadań służbowych poza garnizon pełnienia służby, na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, żołnierzowi przysługuje świadczenie mieszkaniowe w wysokości określonej dla garnizonu, z którego żołnierz został skierowany do wykonywania zadań służbowych poza garnizon pełnienia służby.
11. W przypadku zakwaterowania żołnierza zawodowego na zasadach, o których mowa w art. 7 zbiorowe zakwaterowanie żołnierzy ust. 2, wysokość świadczenia mieszkaniowego ulega zmniejszeniu o uśrednione koszty utrzymania miejsca zakwaterowania, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zakwaterowanie.
12. Odmowa wypłaty świadczenia mieszkaniowego oraz zwrot świadczenia mieszkaniowego wypłaconego nienależnie lub w nienależnej wysokości następuje w formie decyzji administracyjnej.
13. W przypadku stwierdzenia nadpłaty świadczenia mieszkaniowego dyrektor oddziału regionalnego Agencji wzywa do zwrotu należności w terminie 14 dni od otrzymania przez żołnierza wezwania, a po bezskutecznym upływie terminu wydaje decyzję administracyjną.
14. Dyrektor oddziału regionalnego Agencji każdego miesiąca sporządza wykaz wypłat świadczenia mieszkaniowego należnego za poprzedni miesiąc.
15. Świadczenie mieszkaniowe jest wypłacane przez dyrektora oddziału regionalnego Agencji właściwego miejscowo dla garnizonu, w którym żołnierz pełni służbę wojskową, na podstawie wykazu sporządzanego przez tego dyrektora.
16. Świadczenie mieszkaniowe wypłacane przez Agencję jest pokrywane z dotacji budżetowej.
17. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia:
1) wysokość stawki podstawowej i współczynnik świadczenia mieszkaniowego dla każdego garnizonu, uwzględniając cenę rynkową najmu lokali mieszkalnych w garnizonie oraz szczególne znaczenie garnizonu dla obronności kraju;
2) uśrednione koszty utrzymania miejsca zakwaterowania, uwzględniając koszty utrzymania obiektów koszarowych kompleksów wojskowych obliczone na podstawie danych z roku poprzedniego.
