Ustawa o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej, państw trzecich, agencjami Unii Europejskiej oraz organizacjami międzynarodowymi

1. Ustawa określa:
1) zasady i warunki wymiany informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej, organami ścigania państw trzecich, agencjami Unii Europejskiej, organizacjami międzynarodowymi w celu rozpoznawania, wykrywania lub zwalczania przestępstw lub przestępstw skarbowych, w tym zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz zapobiegania takim przestępstwom i zagrożeniom, a także ścigania sprawców przestępstw lub przestępstw skarbowych;
2) podmioty uprawnione w tych sprawach.
2. Podmiotami uprawnionymi do wymiany informacji z podmiotami, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są:
1) Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
2) Centralne Biuro Antykorupcyjne;
2a) Biuro Nadzoru Wewnętrznego;
2b) Inspektorat Wewnętrzny Służby Więziennej;
3) Policja;
4) Krajowa Administracja Skarbowa;
5) Straż Graniczna;
6) (uchylony)
7) Żandarmeria Wojskowa;
8) Służba Ochrony Państwa.
3. Ustawę stosuje się również do wymiany oraz przetwarzania informacji:
1) (uchylony)
2) w sposób całkowicie lub częściowo zautomatyzowany, zgromadzonych w zbiorach danych referencyjnych, w szczególności obejmujących dane o wynikach analizy kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA), oraz w zbiorach danych daktyloskopijnych;
3) uzyskanych przez podmioty, o których mowa w ust. 2, od Generalnego Inspektora Informacji Finansowej, obejmujących informacje finansowe, o których mowa w art. 2 instytucje obowiązane ust. 2 pkt 10a ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2022 r. poz. 593, z późn. zm.), oraz analizy finansowe, o których mowa w art. 2 instytucje obowiązane ust. 2 pkt 1a tej ustawy.
4. Ustawa nie narusza przepisów o pomocy prawnej w sprawach karnych oraz postanowień umów międzynarodowych dotyczących współpracy w sprawach zapobiegania przestępczości, jej zwalczania oraz współdziałania na terenach przygranicznych.

1. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do wymiany informacji przez krajowe biuro do spraw odzyskiwania mienia, o którym mowa w decyzji Rady 2007/845/WSiSW z dnia 6 grudnia 2007 r. dotyczącej współpracy pomiędzy biurami ds. odzyskiwania mienia w państwach członkowskich w dziedzinie wykrywania i identyfikacji korzyści pochodzących z przestępstwa lub innego mienia związanego z przestępstwem (Dz. Urz. UE L 332 z 18.12.2007, str. 103).
2. Podmiotami uprawnionymi do wymiany informacji za pośrednictwem krajowego biura do spraw odzyskiwania mienia są podmioty, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2, oraz:
1) minister właściwy do spraw finansów publicznych;
2) (uchylony)
3) (uchylony)
4) prokurator.

1. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do wymiany informacji przez podmioty, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2, z wyznaczonymi właściwymi organami w celu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.
2. W ramach wymiany informacji, o której mowa w ust. 1, podmioty, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2, mogą przekazywać wyznaczonym właściwym organom informacje finansowe, o których mowa w art. 2 instytucje obowiązane ust. 2 pkt 10a ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, oraz analizy finansowe, o których mowa w art. 2 instytucje obowiązane ust. 2 pkt 1a tej ustawy, a także występować do wyznaczonych właściwych organów o przekazanie informacji pochodzących od jednostki analityki finansowej z państwa pochodzenia tego organu.

Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) pseudonimizacji – rozumie się przez to przetworzenie danych osobowych w taki sposób, aby nie można ich było już przypisać konkretnej osobie, której dane dotyczą, bez użycia dodatkowych informacji, pod warunkiem że takie dodatkowe informacje są przechowywane osobno i są objęte środkami technicznymi i organizacyjnymi uniemożliwiającymi ich przypisanie zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osobie fizycznej;
2) (uchylony)
3) informacji – rozumie się przez to informacje, w tym dane osobowe, do których przetwarzania w celu realizacji swoich zadań ustawowych są uprawnione, na podstawie przepisów odrębnych, podmioty uprawnione;
4) organach ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej - rozumie się przez to organy państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw niebędących państwami członkowskimi Unii Europejskiej stosujących przepisy dorobku Schengen, które są uprawnione w tych państwach do wykrywania i ścigania sprawców przestępstw lub przestępstw skarbowych oraz zapobiegania przestępczości i jej zwalczania;
5) państwie trzecim - rozumie się przez to państwo niebędące państwem członkowskim Unii Europejskiej i niestosujące przepisy dorobku Schengen;
6) podmiotach uprawnionych - rozumie się przez to podmioty, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2 oraz art. 2 stosowanie przepisów ustawy ust. 2;
7) (uchylony)
8) wymianie – rozumie się przez to przekazywanie, udostępnianie, uzyskiwanie lub otrzymywanie informacji przez organy ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej, państw trzecich, agencje Unii Europejskiej, organizacje międzynarodowe lub podmioty uprawnione;
9) organizacji międzynarodowej – rozumie się przez to organizację i organy jej podlegające działające na podstawie prawa międzynarodowego publicznego lub inny organ powołany w drodze umowy między co najmniej dwoma państwami lub na podstawie takiej umowy;
10) agencji Unii Europejskiej – rozumie się przez to agencję Unii Europejskiej zajmującą się zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości;
11) wyznaczonych właściwych organach – rozumie się przez to organy państw członkowskich Unii Europejskiej wyznaczone na podstawie przepisów wdrażających art. 3 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1153 z dnia 20 czerwca 2019 r. ustanawiającej zasady ułatwiające korzystanie z informacji finansowych i innych informacji w celu zapobiegania niektórym przestępstwom, ich wykrywania, prowadzenia dochodzeń w ich sprawie lub ich ścigania oraz uchylającej decyzję Rady 2000/642/WSiSW (Dz. Urz. UE L 186 z 11.07.2019, str. 122).