1. Wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu”.
2. Decyzję o wsparciu wydaje minister właściwy do spraw gospodarki na wniosek przedsiębiorcy ubiegającego się o wsparcie zawierający plan realizacji nowej inwestycji.
3. Decyzję o wsparciu wydaje się na czas oznaczony, nie krótszy niż 10 lat i nie dłuższy niż 15.
4. Okres, na który jest wydawana decyzja o wsparciu, uzależnia się od intensywności pomocy publicznej ustalonej dla danego obszaru.
5. Jeżeli w dniu wydania decyzji o wsparciu powierzchnia terenu, na którym ma być zlokalizowana nowa inwestycja, jest położona co najmniej w 51% w granicach specjalnej strefy ekonomicznej w rozumieniu art. 2 ustawowe pojęcie specjalnej strefy ekonomicznej ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, decyzję o wsparciu nowej inwestycji wydaje się na okres 15 lat.
6. W przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwie decyzje o wsparciu, rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydania decyzji o wsparciu.
7. W przypadku gdy przedsiębiorca korzysta z pomocy publicznej na podstawie decyzji o wsparciu oraz na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, dla rozliczenia łącznej pomocy publicznej przyznanej temu przedsiębiorcy przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio.
8. Rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie decyzji o wsparciu ma zastosowanie wyłącznie do decyzji, w ramach której rozpoczęto inwestycję, w oparciu o którą jest prowadzona działalność gospodarcza.
9. Przez rozpoczęcie inwestycji rozumie się:
1) rozpoczęcie robót budowlanych związanych z inwestycją lub
2) pierwsze prawnie wiążące zobowiązanie do zamówienia urządzeń, lub
3) inne zobowiązanie, które sprawia, że inwestycja staje się nieodwracalna
– w zależności od tego, które z tych zdarzeń wystąpiło pierwsze, przy czym nie uznaje się za rozpoczęcie inwestycji zakupu gruntów ani prac przygotowawczych, takich jak uzyskanie zezwoleń i przeprowadzenie studiów wykonalności.
10. W przypadku przejęcia przez rozpoczęcie inwestycji rozumie się nabycie aktywów bezpośrednio związanych z nabytym zakładem.
1. Decyzję o wsparciu wydaje się na realizację nowej inwestycji:
1) która spełnia kryteria:
a) ilościowe,
b) jakościowe;
2) w ramach działalności gospodarczej niewyłączonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1.
2. (uchylony)
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje działalności gospodarczej, na które nie będzie wydawana decyzja o wsparciu,
2) szczegółowe kryteria jakościowe,
3) szczegółowe kryteria ilościowe,
4) sposób weryfikacji spełniania wymagań, o których mowa w ust. 1,
5) warunki udzielania pomocy publicznej,
6) maksymalną dopuszczalną wielkość pomocy publicznej, której można udzielić przedsiębiorcy,
7) sposób ustalania terminu obowiązywania decyzji o wsparciu dla danej inwestycji,
8) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji,
9) sposób dyskontowania kosztów inwestycji i wielkości pomocy publicznej na dzień wydania decyzji o wsparciu,
10) sposób ustalania wielkości dopuszczalnej pomocy publicznej w przypadku prowadzenia działalności na podstawie więcej niż jednej decyzji o wsparciu,
11) sposób wydzielenia organizacyjnego działalności objętej decyzją o wsparciu oraz prowadzenia rozliczeń w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej nieobjętej decyzją o wsparciu,
12) wzór wniosku o wydanie decyzji o wsparciu zawierający w szczególności określenie kategorii przedsiębiorcy, przedmiot działalności gospodarczej prowadzonej w ramach nowej inwestycji zawierający kody PKWiU związane wyłącznie z realizacją nowej inwestycji oraz elementy planu realizacji nowej inwestycji
– biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia zgodności udzielonej pomocy publicznej z prawem Unii Europejskiej, rozwój obszarów, a także potrzebę oceny spełnienia warunków udzielenia wsparcia oraz potrzebę zapewnienia jednolitości wniosków i sprawnej realizacji nowej inwestycji w tym zakresie.
1. Decyzja o wsparciu określa okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, dotyczące:
1) tworzenia przez przedsiębiorcę określonej liczby nowych miejsc pracy w związku z realizacją nowej inwestycji, przez określony czas;
2) poniesienia przez przedsiębiorcę w określonym terminie kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji;
3) terminu zakończenia realizacji nowej inwestycji, po upływie którego koszty nowej inwestycji poniesione przez przedsiębiorcę nie mogą być uznane jako koszty kwalifikowane, z wyłączeniem dwuletnich kosztów pracy, kosztów związanych z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli oraz leasingu finansowego, które mogą być kwalifikowane po terminie zakończenia inwestycji;
4) maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych, jakie mogą być uwzględnione przy określeniu maksymalnej wysokości pomocy publicznej;
5) kryteriów ilościowych i kryteriów jakościowych, do których spełnienia zobowiązał się przedsiębiorca;
6) terenu, na którym nowa inwestycja zostanie zrealizowana z uwzględnieniem danych ewidencyjnych nieruchomości.
2. W przypadku podlegania obowiązkowi notyfikacji Komisji Europejskiej, decyzja o wsparciu wskazuje, że przedsiębiorca nie jest uprawniony do korzystania z pomocy do czasu podjęcia przez Komisję Europejską decyzji zezwalającej na taką pomoc.
1. Minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla siedziby lub miejsca zamieszkania przedsiębiorcy w sprawach podatku dochodowego kopię wydanej decyzji o wsparciu, kopię decyzji o zmianie decyzji o wsparciu, kopię decyzji o uchyleniu decyzji o wsparciu oraz kopię decyzji stwierdzającej wygaśnięcie decyzji o wsparciu, w terminie 14 dni, licząc od dnia, w którym decyzje te stały się prawomocne.
2. W przypadku gdy decyzje, o których mowa w ust. 1, dotyczą spółki cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej albo komandytowo-akcyjnej, kopię decyzji przekazuje się naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w sprawach podatku dochodowego według siedziby i miejsca zamieszkania wspólników tych spółek.
1. Prawo do korzystania ze zwolnienia, od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, wygasa z upływem okresu, na jaki została wydana decyzja o wsparciu, w przypadku uchylenia albo stwierdzenia nieważności decyzji o wsparciu.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki uchyla decyzję o wsparciu, jeżeli przedsiębiorca:
1) zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu lub
2) rażąco uchybił warunkom określonym w decyzji o wsparciu, lub
3) nie usunął uchybień w realizacji warunków, o których mowa w pkt 2, stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 22 kontrola realizacji warunków zawartych w decyzji o wsparciu inwestycji, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki.
2a. Minister właściwy do spraw gospodarki uchyla albo zmienia decyzję o wsparciu, jeżeli jest to konieczne ze względu na decyzję Komisji Europejskiej, o której mowa w art. 15 elementy decyzji o wsparciu przedsiębiorcy ust. 2.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki uchyla decyzję o wsparciu również na wniosek złożony przez przedsiębiorcę.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek przedsiębiorcy, może zmienić decyzję o wsparciu, przy czym zmiana nie może:
1) dotyczyć obniżenia poziomu zatrudnienia, określonego w decyzji o wsparciu w dniu jej wydania, o więcej niż 20%;
2) skutkować zwiększeniem maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych, określonych w zmienianej decyzji o wsparciu.
5. Minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza wygaśnięcie decyzji o wsparciu na wniosek przedsiębiorcy, który nie skorzystał z pomocy publicznej w ramach tej decyzji, albo przedsiębiorcy, który skorzystał z pomocy publicznej i spełnił wszystkie warunki określone w tej decyzji o wsparciu oraz warunki udzielania pomocy publicznej, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 14 warunki wydania decyzji o wsparciu przedsiębiorcy ust. 3.
6. Do wniosku, o którym mowa w ust. 5, przedsiębiorca dołącza oświadczenie o niekorzystaniu z pomocy publicznej, na podstawie decyzji o wsparciu, której dotyczy wniosek, albo oświadczenie o zrealizowaniu warunków udzielania pomocy publicznej, o których mowa w ust. 5.
7. Oświadczenia, o których mowa w ust. 6, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 Kodeksu karnego oświadczam, że dane zawarte we wniosku są zgodne z prawdą”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
1. W przypadku uchylenia decyzji o wsparciu przedsiębiorca jest obowiązany do zwrotu pomocy publicznej. Do dnia zwrotu tej pomocy przedsiębiorcy nie może zostać wydana nowa decyzja o wsparciu.
2. W przypadku uchylenia albo stwierdzenia wygaśnięcia decyzji o wsparciu minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla siedziby lub miejsca zamieszkania przedsiębiorcy w sprawach podatku dochodowego kopię wydanej decyzji w terminie 14 dni, licząc od dnia, w którym decyzja ta stała się prawomocna.
3. W przypadku uchylenia decyzji o wsparciu naczelnik urzędu skarbowego określa, w drodze decyzji, kwotę pomocy publicznej podlegającą zwrotowi pomniejszoną odpowiednio o kwotę podatku należnego, o którym mowa w art. 21 zwolnienia przedmiotowe od podatku dochodowego ust. 5c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 i 340) albo art. 17 katalog zwolnień podatkowych ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 278 i 340).
4. W kwocie pomocy publicznej podlegającej zwrotowi, o której mowa w ust. 3, uwzględnia się odsetki liczone jak dla zaległości podatkowych. W odniesieniu do pomocy publicznej wynikającej ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 zwolnienia przedmiotowe od podatku dochodowego ust. 5c pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 17 katalog zwolnień podatkowych ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, odsetki liczone są za okres od dnia udzielenia pomocy do dnia wydania decyzji o uchyleniu, a w zakresie pozostałej pomocy publicznej podlegającej zwrotowi do dnia jej zwrotu. W odniesieniu do pomocy publicznej wynikającej ze zwolnienia, o którym mowa w art. 71 _ 21 ust. 5c pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 17 katalog zwolnień podatkowych ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, odsetek nie nalicza się.
5. Roszczenia związane ze zwrotem pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, przedawniają się z upływem 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym przedsiębiorca skorzystał z tej pomocy.
Przedsiębiorcy korzystający z pomocy publicznej, o której mowa w art. 3 forma wsparcia na realizację nowej inwestycji, są obowiązani do prowadzenia ksiąg podatkowych oraz przechowują księgi i związane z ich prowadzeniem dokumenty do czasu upływu terminu przedawnienia roszczeń związanych ze zwrotem pomocy publicznej, określonego w art. 18 obowiązek zwrotu pomocy publicznej ust. 5.
1. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw budżetu, może wstrzymać, w drodze rozporządzenia, wydawanie decyzji o wsparciu, wskazując okres, w którym nie są one wydawane, mając na względzie prognozowane kwoty dochodów oraz wydatków budżetu państwa i zaplanowanego deficytu budżetu państwa.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wstrzymania wydawania decyzji o wsparciu w przypadku trwających postępowań dotyczących wydania decyzji o wsparciu oraz inwestycji wpisanych do Ewidencji Wsparcia Nowej Inwestycji jako planowane nowe inwestycje.
Do postępowań w sprawie wydania, uchylenia, zmiany, wygaśnięcia i stwierdzenia nieważności decyzji o wsparciu stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 572).
Minister właściwy do spraw gospodarki dokonuje kontroli realizacji warunków zawartych w decyzji o wsparciu na zasadach określonych w art. 40 uprawnienie organu koncesyjnego do kontroli działalności gospodarczej oraz rozdziale 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
1. Minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze rozporządzenia, powierzyć zarządzającemu obszarem:
1) wydawanie, w jego imieniu, decyzji o wsparciu na obszarach przypisanych temu zarządzającemu obszarem,
2) wykonywanie, w jego imieniu, kontroli realizacji warunków zawartych w decyzji o wsparciu
– mając na względzie sprawność postępowania oraz specyfikę obszaru.
2. W przypadku powierzenia zarządzającemu obszarem wydawania decyzji o wsparciu przepis art. 16 przekazanie naczelnikowi urzędu skarbowego kopii decyzji o wsparciu przedsiębiorcy stosuje się odpowiednio.
3. W przypadku powierzenia zarządzającemu obszarem wykonania kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 2, przepis art. 22 kontrola realizacji warunków zawartych w decyzji o wsparciu inwestycji stosuje się odpowiednio.
4. Zarządzający obszarem niezwłocznie zawiadamia ministra właściwego do spraw gospodarki o okolicznościach uzasadniających uchylenie decyzji o wsparciu, o których mowa w art. 17 wygaśnięcie prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego ust. 2.
