Ustawa o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej

Podmiot:
1) o którym mowa w art. 4 obowiązek zaprzestania wykorzystywania częstotliwości w służbie radiodyfuzyjnej ust. 1, który nie zaprzestał wykorzystywania częstotliwości w służbie radiodyfuzyjnej w celu rozpowszechniania programu telewizyjnego w sposób analogowy drogą rozsiewczą naziemną w terminie określonym w art. 4 obowiązek zaprzestania wykorzystywania częstotliwości w służbie radiodyfuzyjnej ust. 1 lub 2,
2) który nie wykonuje obowiązku określonego w art. 9 obowiązki operatora multipleksu I lub wykonuje go niezgodnie z tym przepisem,
3) który nie wykonuje obowiązków określonych w art. 10 obowiązek zawarcia umowy o świadczenie usługi transmisji sygnału programów telewizyjnych, art. 12 obowiązek rozpowszechniania informacji o telewizji cyfrowej lub art. 15 obowiązek zamieszczenia adresu strony internetowej z informacjami o naziemnej telewizji cyfrowej lub wykonuje je niezgodnie z tymi przepisami
- podlega karze pieniężnej.

1. Karę pieniężną, o której mowa w:
1) art. 17 kara pieniężna za naruszenie przepisów ustawy przez nadawcę programów telewizyjnych pkt 1 i 2, nakłada w drodze decyzji administracyjnej Prezes UKE;
2) art. 17 kara pieniężna za naruszenie przepisów ustawy przez nadawcę programów telewizyjnych pkt 3, nakłada w drodze decyzji administracyjnej Przewodniczący KRRiT.
2. Wysokość kary pieniężnej wynosi do 3% przychodu podmiotu, o którym mowa w art. 17 kara pieniężna za naruszenie przepisów ustawy przez nadawcę programów telewizyjnych, osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym, a przy jej nałożeniu organy, o których mowa w ust. 1, uwzględniają zakres i stopień szkodliwości naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu oraz jego możliwości finansowe.
3. Podmiot, o którym mowa w art. 17 kara pieniężna za naruszenie przepisów ustawy przez nadawcę programów telewizyjnych, jest obowiązany do dostarczenia organowi, o którym mowa w ust. 1, na każde jego żądanie, w terminie 30 dni od dnia otrzymania żądania, danych niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary pieniężnej. W przypadku niedostarczenia danych lub dostarczenia danych uniemożliwiających ustalenie podstawy wymiaru kary organ, o którym mowa w ust. 1, może ustalić w sposób szacunkowy podstawę jej wymiaru, nie mniejszą jednak niż kwota 500 tys. zł.
4. W przypadku gdy okres działalności podmiotu, o którym mowa w art. 17 kara pieniężna za naruszenie przepisów ustawy przez nadawcę programów telewizyjnych, jest krótszy niż rok kalendarzowy, za podstawę wymiaru kary pieniężnej przyjmuje się kwotę 500 tys. zł.
5. Kara pieniężna stanowi dochód budżetu państwa.

1. Jeżeli przedsiębiorca, którego działalność polega na sprzedaży odbiorników cyfrowych, nie wykonuje obowiązku, o którym mowa w art. 6 obowiązki przedsiębiorcy prowadzącego sprzedaż odbiorników cyfrowych, ust. 1, 2 lub 5, podlega karze pieniężnej w wysokości od 1 tys. zł do 50 tys. zł.
2. Ustalając wysokość kary pieniężnej uwzględnia się stopień szkodliwości czynu, zakres naruszenia oraz dotychczasową działalność przedsiębiorcy.
3. Karę nakłada, w drodze decyzji administracyjnej, wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej.
4. Kara pieniężna stanowi dochód budżetu państwa.