1. Zasiłki chorobowe, do których prawo powstało przed dniem wejścia w życie ustawy, wypłaca się w wysokości, na zasadach i w trybie określonych w przepisach dotychczasowych, za cały okres nieprzerwanej niezdolności do pracy.
2. Przepis ust. 1 stosuje się do świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego, zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego.
3. Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego, przyznanego po zakończeniu pobierania zasiłku chorobowego ustalonego według przepisów dotychczasowych, ustala się z uwzględnieniem podstawy wymiaru zasiłku chorobowego ustalonej według dotychczasowych zasad.
Do okresu ubezpieczenia chorobowego, o którym mowa w art. 4 warunki nabycia prawa do zasiłku chorobowego, wlicza się okresy ubezpieczenia społecznego, uprawniającego do świadczeń pieniężnych w razie choroby i macierzyństwa, przed wejściem w życie ustawy, jeżeli przerwa między tymi okresami albo między nimi i ubezpieczeniem chorobowym nie przekracza 30 dni.
1. Podstawę ustalania prawa do zasiłków mogą stanowić również zaświadczenia lekarskie, określone w przepisach dotychczasowych, wydawane do dnia 30 września 1999 r. przez lekarzy niemających upoważnienia Zakładu Ubezpieczeń Społecznych do wydawania orzeczeń, zgodnie z art. 53 dowody czasowej niezdolności do pracy ust. 1, z uwzględnieniem ust. 2.
2. Na oryginale zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w ust. 1, w miejsce numeru statystycznego choroby podaje się informacje określone w art. 57 kody literowe na zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności do pracy.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, o którym mowa w art. 92 wynagrodzenie za czas niezdolności pracownika do pracy Kodeksu pracy.
1. Do czasu wydania ustawy, o której mowa w art. 1 uprawnienie do świadczeń określonych w ustawie ust. 2, prawo do zasiłku chorobowego za okres niezdolności do pracy powstałej wskutek wypadku przy pracy albo choroby zawodowej przysługuje na zasadach określonych niniejszą ustawą, z uwzględnieniem ust. 2-4.
2. Prawo do zasiłku chorobowego przysługuje od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego.
3. Miesięczny zasiłek chorobowy wynosi 100 % podstawy wymiaru zasiłku.
4. Zasady uznawania zdarzenia za wypadek przy pracy oraz choroby za chorobę zawodową określają odrębne przepisy.
5. Wydatki na zasiłki chorobowe są finansowane ze środków funduszu wypadkowego tworzonego na zasadach określonych w przepisach ustawy, o której mowa w art. 1 uprawnienie do świadczeń określonych w ustawie ust. 1.
6. Przepisy ust. 1 i 3-5 stosuje się odpowiednio do świadczenia rehabilitacyjnego za okres niezdolności do pracy powstałej wskutek wypadku przy pracy albo choroby zawodowej.
1. Tracą moc:
1) ustawa z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 1983 r. poz. 143, z późn. zm. );
2) art. 6 ust. 1 pkt 2 i 8, ust. 2 pkt 1 i 2 i ust. 5, art 0_7, art 9-11 oraz art 36-38 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz. U. z 1995 r. poz. 333, z późn. zm.);
3) art. 3 ust. 1 pkt 2 i 10, ust. 2 pkt 1 i 2, art. 4 oraz art 6-10 dekretu z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. poz. 135, z późn. zm.);
4) art. 5 pkt 2 i 8, art. 7 , art 13-14, art. 15 ust. 1 oraz art. 30 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz. U. z 1989 r. poz. 250, z późn. zm.);
5) art. 7 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 2 i ust. 3, art. 9 , art 18-20 oraz art. 23 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz. U. poz. 156, z późn. zm.).
2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie pozostają w mocy przepisy aktów wykonawczych wydane na podstawie ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami niniejszej ustawy.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r., z tym że:
1) art. 54 podmioty upoważnione do wystawiania zaświadczeń lekarskich, art. 56 rejestr podmiotów uprawnionych do wystawiania zaświadczeń lekarskich, art. 59 kontrola prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do pracy i wystawiania zaświadczeń, art. 79 zmiana ustawy o zawodzie lekarza i art. 83 zaświadczenia lekarskie jako podstawa ustalania prawa do zasiłków wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia;
2) art. 80 zmiana ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wchodzi w życie z dniem 1 listopada 1999 r.
----------
[Ustawa została ogłoszona 12.07.1999 r. - Dz.U. z 1999 r. poz. 636]
