Ustawa o służbie zagranicznej

1. Szef Służby Zagranicznej, mając na względzie potrzeby służby zagranicznej, organizuje aplikację dyplomatyczno-konsularną.
2. Szef Służby Zagranicznej określa w drodze decyzji limit przyjęć na aplikację dyplomatyczno-konsularną w danym roku kalendarzowym. Decyzja ta jest zamieszczana na stronie Biuletynu Informacji Publicznej.
3. Aplikacja dyplomatyczno-konsularna ma na celu merytoryczne przygotowanie kandydatów do wykonywania zadań służby zagranicznej oraz włączenie ich w poczet dyplomatów zawodowych przez nadanie im stopnia dyplomatycznego.
4. Aplikacja dyplomatyczno-konsularna trwa 1 rok. Program aplikacji dyplomatyczno-konsularnej przygotowuje Szef Służby Zagranicznej.
5. Aplikacja dyplomatyczno-konsularna składa się z następujących etapów:
1) szkolenia teoretycznego trwającego co najmniej 2 miesiące;
2) stażu w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych trwającego co najmniej 4 miesiące;
3) staży zagranicznych trwających łącznie nie dłużej niż 6 miesięcy.
6. Przepisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej dotyczące służby przygotowawczej i pierwszej oceny stosuje się odpowiednio, z tym że pierwszą ocenę w służbie zagranicznej sporządza się po upływie 1 roku.
7. Nabór na aplikację dyplomatyczno-konsularną jest otwarty oraz odbywa się w drodze konkursu. Konkurs ma na celu sprawdzenie poziomu wiedzy ogólnej i stopnia znajomości języka obcego przez kandydatów oraz ich predyspozycji i przydatności do pracy w służbie zagranicznej, przy czym sprawdzenie wiedzy odbywa się z zachowaniem zasady anonimowości.
8. Szef Służby Zagranicznej organizuje i przeprowadza nabór na aplikację dyplomatyczno-konsularną oraz zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej ogłoszenie o naborze na tę aplikację.
9. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania naboru na aplikację dyplomatyczno-konsularną, przeprowadzania testów, w tym testów psychologicznych, treści i formy wniosku o przyjęcie na aplikację dyplomatyczno-konsularną, z możliwością wykorzystania elektronicznych środków przekazu danych, z uwzględnieniem konieczności prawidłowego i efektywnego przeprowadzenia naboru na aplikację.

1. Aplikantem dyplomatyczno-konsularnym może zostać osoba spełniająca wymagania określone w art. 31 warunki nadania stopnia dyplomatycznego członkowi korpusu służby cywilnej ust. 1 pkt 1 i 4–8, posługująca się biegle językiem angielskim.
2. Dyrektor generalny służby zagranicznej zawiera z aplikantem dyplomatyczno-konsularnym umowę o pracę na czas określony na okres 1 roku.
3. (uchylony)
4. Umowa o pracę z aplikantem dyplomatyczno-konsularnym, będącym urzędnikiem służby cywilnej, przekształca się na czas odbywania aplikacji dyplomatyczno-konsularnej w umowę o pracę na czas określony na okres 1 roku.
5. Z aplikantem dyplomatyczno-konsularnym, który nie złożył egzaminu dyplomatyczno-konsularnego z wynikiem pozytywnym, umowę o pracę na czas określony można przedłużyć na okres, który umożliwia złożenie egzaminu dyplomatyczno-konsularnego, jednak nie dłuższy niż okres roku.
6. W przypadku niezłożenia egzaminu dyplomatyczno-konsularnego przez urzędnika służby cywilnej w terminie określonym w ust. 5, dyrektor generalny służby zagranicznej powiadamia niezwłocznie Szefa Służby Cywilnej o konieczności wyznaczenia stanowiska urzędnikowi służby cywilnej w urzędzie innym niż urząd obsługujący ministra właściwego do spraw zagranicznych. W takim przypadku przepis art. 66 przeniesienie w razie likwidacji lub reorganizacji urzędu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej stosuje się odpowiednio.

1. Szef Służby Zagranicznej organizuje seminarium dyplomatyczno-konsularne i określa jego program w celu przygotowania członków służby zagranicznej nieposiadających stopnia dyplomatycznego, zatrudnionych w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych na podstawie umowy o pracę albo mianowania w służbie cywilnej, do wykonywania obowiązków dyplomaty zawodowego.
2. Uczestnikiem seminarium dyplomatyczno-konsularnego może być członek służby zagranicznej, o którym mowa w ust. 1, jeżeli spełnia wymagania określone w art. 31 warunki nadania stopnia dyplomatycznego członkowi korpusu służby cywilnej ust. 1 pkt 1 i 4–8 oraz posługuje się biegle językiem angielskim.
3. Szef Służby Zagranicznej kwalifikuje członka służby zagranicznej, o którym mowa w ust. 1, do udziału w seminarium dyplomatyczno-konsularnym na podstawie jego wniosku.
4. Szef Służby Zagranicznej określa, w drodze decyzji, limit przyjęć na seminarium dyplomatyczno-konsularne w danym roku kalendarzowym. Decyzja jest podawana do wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych.

Na wniosek uczestnika seminarium dyplomatyczno-konsularnego Szef Służby Zagranicznej może go zwolnić z konieczności realizacji całości albo części programu seminarium dyplomatyczno-konsularnego, jeżeli jest to uzasadnione posiadanymi przez uczestnika wykształceniem, kompetencjami lub doświadczeniem zawodowym, w szczególności ukończeniem Krajowej Szkoły Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego.

1. Aplikacja dyplomatyczno-konsularna oraz seminarium dyplomatyczno-konsularne kończą się egzaminem dyplomatyczno-konsularnym.
1a. (uchylony)
2. Celem egzaminu dyplomatyczno-konsularnego jest sprawdzenie wiedzy, kwalifikacji oraz posiadania umiejętności i kompetencji niezbędnych do wykonywania obowiązków dyplomaty zawodowego.
2a. Egzamin dyplomatyczno-konsularny składa się z części pisemnej przeprowadzanej z zachowaniem zasady anonimowości oraz z części ustnej przeprowadzanej w formie rozmowy komisji egzaminacyjnej ze zdającym.
2b. Egzamin dyplomatyczno-konsularny przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez Szefa Służby Zagranicznej spośród członków służby zagranicznej, którzy posiadają wyższy stopień dyplomatyczny albo stopień dyplomatyczny ambasadora tytularnego.
2c. Do zadań komisji egzaminacyjnej należy:
1) sprawdzenie, czy osoba przystępująca do egzaminu dyplomatyczno-konsularnego spełnia wymóg, o którym mowa w art. 31 warunki nadania stopnia dyplomatycznego członkowi korpusu służby cywilnej ust. 1 pkt 2;
2) przygotowanie tematów i zadań egzaminacyjnych;
3) przeprowadzenie egzaminu dyplomatyczno-konsularnego;
4) ustalenie wyników egzaminu dyplomatyczno-konsularnego.
2d. Szef Służby Zagranicznej określa skład i tryb pracy komisji egzaminacyjnej, w tym sposób przeprowadzenia egzaminu dyplomatyczno-konsularnego i ustalenia jego wyniku.
3. (uchylony)

1. Członek komisji egzaminacyjnej, o której mowa w art. 46 egzamin dyplomatyczno-konsularny ust. 2b, podlega wyłączeniu z jej prac, jeżeli osoba przystępująca do egzaminu dyplomatyczno-konsularnego jest:
1) jego małżonkiem;
2) osobą pozostającą z nim w stosunku:
a) pokrewieństwa albo powinowactwa do drugiego stopnia,
b) przysposobienia;
3) osobą pozostającą z nim we wspólnym pożyciu;
4) osobą pozostającą wobec niego w stosunku osobistym innego rodzaju, który mógłby wywoływać wątpliwości co do bezstronności członka komisji egzaminacyjnej.
2. Do członków komisji egzaminacyjnej, o której mowa w art. 46 egzamin dyplomatyczno-konsularny ust. 2b, stosuje się przepisy art. 30b wyłączenia z udziału w komisji do przeprowadzania wyższej kwalifikacji dyplomatycznej ust. 2–4.