1. Osoba powołana na stanowisko Dyrektora Generalnego oraz mianowana na stanowisko zastępcy Dyrektora Generalnego, a także funkcjonariusz mianowany na stanowisko dyrektora okręgowego, zastępcy dyrektora okręgowego, dyrektora zakładu karnego lub dyrektora aresztu śledczego, zastępcy dyrektora zakładu karnego lub zastępcy dyrektora aresztu śledczego, Komendanta Centralnego Ośrodka Szkolenia Służby Więziennej, komendanta ośrodka szkolenia Służby Więziennej i komendanta ośrodka doskonalenia kadr Służby Więziennej oraz zastępcy Komendanta Centralnego Ośrodka Szkolenia Służby Więziennej, zastępcy komendanta ośrodka szkolenia Służby Więziennej i zastępcy komendanta ośrodka doskonalenia kadr Służby Więziennej na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 273 utrata mocy ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej, wykonuje swoje obowiązki lub pełni służbę na dotychczas zajmowanym stanowisku służbowym przez okres nieprzekraczający 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Jeżeli w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1, nie zostanie powołany odpowiednio na stanowisko Dyrektora Generalnego, zastępcy Dyrektora Generalnego, dyrektora okręgowego, zastępcy dyrektora okręgowego, dyrektora zakładu karnego lub dyrektora aresztu śledczego, zastępcy dyrektora zakładu karnego lub zastępcy dyrektora aresztu śledczego, Komendanta Centralnego Ośrodka Szkolenia Służby Więziennej, komendanta ośrodka szkolenia Służby Więziennej i komendanta ośrodka doskonalenia kadr Służby Więziennej oraz zastępcy Komendanta Centralnego Ośrodka Szkolenia Służby Więziennej, zastępcy komendanta ośrodka szkolenia Służby Więziennej i zastępcy komendanta ośrodka doskonalenia kadr Służby Więziennej w trybie określonym w rozdziale 8, wówczas zwalnia się go z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego. Przepisy art. 68 odwołanie funkcjonariusza ze stanowiska zajmowanego na podstawie powołania, stosuje się odpowiednio.
3. Funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 2, zwalnia się ze służby, jeżeli nie wyrazi zgody na przeniesienie na stanowisko, o którym mowa w art. 68 odwołanie funkcjonariusza ze stanowiska zajmowanego na podstawie powołania, ust. 3. Funkcjonariuszowi przysługują świadczenia i należności przysługujące funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby na podstawie art. 96 zwolnienie ze służby, ust. 2 pkt 4.
Funkcjonariusz pozostający w dniu wejścia w życie ustawy bez przydziału służbowego we właściwości osobowej właściwego przełożonego staje się funkcjonariuszem pozostającym w dyspozycji. Przepisy art. 68 odwołanie funkcjonariusza ze stanowiska zajmowanego na podstawie powołania ust. 4-6 oraz art. 265 przepis przejściowy
ust. 3 stosuje się odpowiednio.
Funkcjonariusz, który nie spełnia wymagań w zakresie wykształcenia i kwalifikacji zawodowych przewidzianych dla stanowiska służbowego zajmowanego przez niego przed dniem wejścia w życie ustawy, zachowuje to stanowisko.
1. Sprawy ze stosunku służbowego określone w art. 217 ust. 2, prowadzone na podstawie ustawy, o której mowa w art. 273 utrata mocy ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy są prowadzone na podstawie niniejszej ustawy.
2. Postępowania dotyczące decyzji w sprawach lokalu mieszkalnego, przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego, przyznania równoważnika pieniężnego z tytułu braku mieszkania albo równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego, wydanych na podstawie ustawy, o której mowa w art. 273 utrata mocy ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej, wszczęte i niezakończone decyzją ostateczną do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy są prowadzone na podstawie przepisów niniejszej ustawy.
Jednostki organizacyjne, którym nadano sztandary przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują te sztandary.
Funkcjonariusz jest obowiązany poinformować przełożonego o posiadaniu przez niego, małżonka lub osoby pozostające we wspólnym gospodarstwie domowym akcji lub udziałów w podmiotach świadczących usługi detektywistyczne lub usługi w zakresie ochrony osób i mienia, w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
1. Postępowanie dyscyplinarne niezakończone wydaniem orzeczenia do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy podlega dalszemu rozpoznaniu na zasadach określonych w rozdziale 21; bieg terminu, o którym mowa w art. 241ust . 3, rozpoczyna się od dnia wejścia w życie ustawy.
2. Nieprawomocne orzeczenie, na które zostało złożone zażalenie do sądu dyscyplinarnego, o którym mowa w art. 131 ustawy, o której mowa w art. 273 utrata mocy ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej, nierozpoznane przez ten sąd do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, podlega rozpoznaniu na zasadach określonych w rozdziale 21 przez wyższego przełożonego dyscyplinarnego.
3. Przewodniczący sądu dyscyplinarnego po wejściu w życie niniejszej ustawy niezwłocznie przekaże:
1) wyższemu przełożonemu dyscyplinarnemu dokumentację dotyczącą postępowań dyscyplinarnych, o których mowa w ust. 2, celem rozpoznania zgodnie z właściwością;
2) przełożonemu dyscyplinarnemu dokumentację zakończonych postępowań dyscyplinarnych, w zakresie niepodlegającym archiwizacji.
Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 10 ust. 3 i 4, art. 15 ust. 4, art. 17 pkt 3 i 5, art. 23 ust. 2, art. 24 ust. 3, art. 25 , art. 26 ust. 2 i 3, art. 34 ust. 4, art. 68a ust. 9, art. 69 ust. 4 i 5, art. 71 , art. 72 ust. 4, art. 74 ust. 2, art. 84 ust. 2, art. 96 ust. 4, art. 98 , art. 100 ust. 3, art. 106 ust. 3 i 4, art. 107 ust. 3, art. 109 ust. 2 i art. 123 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 273 utrata mocy ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 17 wyposażenie funkcjonariuszy ust. 2, art. 23 współdziałanie Służby Więziennej z Policją ust. 4, art. 26 funkcjonariusze i pracownicy Służby Więziennej ust. 2, art. 31ust . 1, art. 36 odznaka „Za zasługi dla więziennictwa” ust. 4, art. 37 legitymacja służbowa funkcjonariusza ust. 3, art. 39 przyjęcia do służby w Służbie Więziennej ust. 5, art. 55 rozporządzenie w sprawie stanowisk służbowych i nadawania stopni, art. 56 uposażenie funkcjonariusza ust. 4, art. 57 składniki uposażenia funkcjonariusza ust. 3, art. 58 dodatki do uposażenia funkcjonariuszy ust. 3, art. 73 uprawnienia funkcjonariusza przeniesionego do służby w innej miejscowości lub delegowanego do czasowego pełnienia służby ust. 4, art. 110 resortowe komisje lekarskie ust. 2, art. 119 prawo do wyżywienia lub równoważnika pieniężnego za wyżywienie ust. 3 i 4, art. 155 realizacja prawa do umundurowania ust. 4, art. 156 równoważnik pieniężny za umundurowanie ust. 2, art. 168 przekazanie składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ust. 9, art. 169 wyróżnienia funkcjonariuszy ust. 2, art. 195 zwrot kosztów przejazdu środkami publicznego transportu zbiorowego lub zryczałtowany równoważnik pieniężny ust. 4, art. 205 rozporządzenie w sprawie funduszu na nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi, art. 207 okresy służby uprawniające do nagrody jubileuszowej ust. 5, art. 215 świadczenia socjalne ust. 3 i art. 228 potrącenia z uposażenia funkcjonariuszy ust. 3 niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie.
1. W latach 2012-2021 maksymalny limit wydatków budżetu państwa na świadczenie, o którym mowa w art. 195a ryczałt za dojazd do miejsca pełnienia służby, wynosi 75.930 tys. zł, z tym że w poszczególnych latach limit wynosi:
1) 2012 r. - 6.785 tys. zł;
2) 2013 r. - 6.954 tys. zł;
3) 2014 r. - 7.128 tys. zł;
4) 2015 r. - 7.306 tys. zł;
5) 2016 r. - 7.489 tys. zł;
6) 2017 r. - 7.676 tys. zł;
7) 2018 r. - 7.861 tys. zł;
8) 2019 r. - 8.049 tys. zł;
9) 2020 r. - 8.242 tys. zł;
10) 2021 r. - 8.440 tys. zł.
1a. W latach 2022-2031 maksymalny limit wydatków budżetu państwa na świadczenie, o którym mowa w art. 195a ryczałt za dojazd do miejsca pełnienia służby, wynosi 96 923 tys. zł, z tym że w poszczególnych latach limit wynosi w:
1) 2022 r. - 8 651 tys. zł;
2) 2023 r. - 8 867 tys. zł;
3) 2024 r. - 9 089 tys. zł;
4) 2025 r. - 9 316 tys. zł;
5) 2026 r. - 9 549 tys. zł;
6) 2027 r. - 9 788 tys. zł;
7) 2028 r. - 10 033 tys. zł;
8) 2029 r. - 10 284 tys. zł;
9) 2030 r. - 10 541 tys. zł;
10) 2031 r. - 10 805 tys. zł.
2. Minister Sprawiedliwości monitoruje wykorzystanie rocznych limitów wydatków, dokonując przynajmniej cztery razy w roku, według stanu na koniec każdego kwartału, oceny wykorzystania limitu wydatków na dany rok.
3. W przypadku zagrożenia przekroczenia rocznego i maksymalnego limitu wydatków oraz w przypadku gdy w okresie od początku roku kalendarzowego do dnia ostatniej oceny, o której mowa w ust. 2, część limitu rocznego przypadającego proporcjonalnie na ten okres została przekroczona co najmniej o 10%, stosuje się mechanizm korygujący, polegający na proporcjonalnej zmianie wysokości ryczałtu.
Traci moc ustawa z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2002 r. poz. 1761, z późn. zm.).
Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.
----------
[Ustawa została ogłoszona 12.05.2010 r. - Dz.U. z 2010 r. poz. 523]
