1. Traci moc ustawa z dnia 24 października 1974 r. o okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 i z 1982 r. Nr 23, poz. 163).
2. Dotychczasowe okręgowe sądy pracy i ubezpieczeń społecznych stają się z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy odrębnymi jednostkami organizacyjnymi sądów wojewódzkich, właściwych dla miast będących siedzibami okręgowych sądów i ubezpieczeń społecznych.
3. Sędziowie okręgowych sądów i ubezpieczeń społecznych stają się sędziami sądów wojewódzkich, o których mowa w ust. 2 a prezesi tych sądów - wiceprezesami sądów wojewódzkich.
4. Pracownicy administracyjni i obsługi okręgowych sądów i ubezpieczeń społecznych stają się pracownikami sądów wojewódzkich, o których mowa w ust. 2.
Ławnicy okręgowych sądów i ubezpieczeń społecznych stają się ławnikami sądów wojewódzkich, o których mowa w art. 11 okręgowe sądy pracy i ubezpieczeń społecznych, ust. 2, i zachowują dotychczasowe uprawnienia do orzekania w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych.
1. Nie zakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy sprawy toczące się w komisjach rozjemczych i komisjach odwoławczych do spraw pracy przekazuje się do dalszego rozpoznania właściwym sądom rejonowym. Czynności dokonane w postępowaniu przed tymi komisjami są skuteczne, jeżeli odpowiadają przepisom dotychczasowym.
2. Nie zakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy sprawy toczące się w Komisji Odwoławczej do Spraw Emerytalnych przy Ministrze Komunikacji przekazuje się do dalszego rozpoznania właściwym sądom wojewódzkim. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
3. Postępowanie wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy:
1) w radach nadzorczych oddziałów Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,
2) w organach wojskowych oraz w organach resortów spraw wewnętrznych i sprawiedliwości, rozpoznających w drugiej instancji sprawy odszkodowań przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową oraz służbą w Milicji Obywatelskiej lub Służbie Więziennej
- toczy się przed tymi organami według przepisów dotychczasowych.
4. Nieprawomocne orzeczenia oraz decyzje wydane przez organy wymienione w ust. 1-3 podlegają zaskarżeniu do właściwych sądów wojewódzkich i rozpoznaniu według przepisów dotychczasowych.
5. W sprawach, w których zaskarżone orzeczenia lub decyzje wydane przez organy wymienione w ust. 1-3 zostaną uchylone przez sąd wojewódzki po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, postępowanie toczyć się będzie według przepisów obowiązujących po tym dniu.
6. Wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem organów wymienionych w ust. 1-3 następuje według przepisów dotychczasowych, z tym że do wznowienia postępowania w sprawach z zakresu prawa pracy właściwy jest sąd, który według przepisów niniejszej ustawy byłby właściwy do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji, a w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych - sąd wojewódzki.
7. Od prawomocnych orzeczeń organów wymienionych w ust. 1-3 może być wniesiona rewizja nadzwyczajna według przepisów dotychczasowych.
1. Postępowanie wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych toczy się przed właściwymi sądami wojewódzkimi według przepisów dotychczasowych.
2. Nieprawomocne orzeczenia wydane w sprawach przejętych przez okręgowe sądy pracy i ubezpieczeń społecznych do rozpoznania w wyniku przedstawienia tych spraw przez organy wymienione w art. 13 sprawy niezakończone, ust. 1, 2 i 3 pkt 1 podlegają zaskarżeniu do Sądu Najwyższego i rozpoznaniu według przepisów dotychczasowych.
3. Przepisy art. 13 sprawy niezakończone, ust. 5-7 stosuje się odpowiednio.
1. Wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w sądach rejonowych i sądach wojewódzkich sprawy, w których pracownik jest stroną pozwaną, podlegają rozpoznaniu przez te sądy według przepisów dotychczasowych.
2. Jednakże sprawy, w których orzeczenia sądu kończące postępowanie w sprawie zostaną w całości uchylone przez sąd rewizyjny po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, będą przekazane sądom właściwym według przepisów obowiązujących po tym dniu.
3. Przepisy art. 13 sprawy niezakończone, ust. 5-7 stosuje się odpowiednio.
Ławnicy powołani do komisji pojednawczych, o których mowa w art. 2 skreślony, zachowują, przez czas pełnienia funkcji członków komisji, prawa przysługujące im w związku z udziałem w orzekaniu w jednostkach organizacyjnych wymienionych w art. 1 powierzenie rozpoznawania spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych,
Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o:
1) komisjach rozjemczych i komisjach odwoławczych do spraw pracy - rozumie się przez to sądy rejonowe,
2) okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych, okręgowych sądach ubezpieczeń społecznych lub sądach ubezpieczeń społecznych - rozumie się przez to sądy wojewódzkie,
3) sądach pracy - rozumie się przez to odpowiednio sądy rejonowe lub sądy wojewódzkie.
Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w niniejszej ustawie pozostają w mocy przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami nininiejszej ustawy, nie dłużej jednak niż do dnia 30 września 1985 r.
Dotychczasowe zakładowe komisje rozjemcze, terenowe komisje rozjemcze oraz terenowe komisje odwoławcze do spraw pracy działają do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1985 r.
