Ustawa o repatriacji

W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu
bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. poz. 128, z późn. zm.): (zmiany pominięte).

W ustawie z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 114, poz. 739 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i poz. 1126) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).

1. Osoba, która przed dniem wejścia w życie ustawy nabyła obywatelstwo polskie na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz.U. z 2000 r. poz. 353 oraz z 2006 r. poz. 708, 711 i 1043), może być uznana za repatrianta, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:
1) złoży w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wniosek o uznanie za repatrianta do wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania;
2) była w dniu uzyskania zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatelem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich lub jednego z państw powstałych po jego rozpadzie;
3) jest polskiego pochodzenia.
2. Za repatrianta może być również uznana osoba spełniająca łącznie następujące warunki:
1) złoży w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wniosek o uznanie za repatrianta do wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania;
2) jest polskiego pochodzenia;
3) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na osiedlenie się;
4) do 1991 r. zamieszkiwała na stałe, przez co najmniej 5 lat, na terytorium, o którym mowa w art. 9 warunki wydania wizy krajowej w celu repatriacji;
5) nie zachodzą co do niej okoliczności, o których mowa w art. 8 uchylony ustawy.
3. Do nabycia obywatelstwa polskiego przez małoletniego pozostającego pod władzą rodzicielską osoby uznanej za repatrianta na podstawie ust. 2, stosuje się przepisy art. 7 nabycie obywatelstwa polskiego w drodze repatriacji przez małoletniego.
4. Przepisy art. 16 przesłanki uznania za repatrianta ust. 2-4 stosuje się odpowiednio.

1. Gminom, które zapewniły repatriantom przybyłym do Rzeczypospolitej Polskiej, w okresie od 15.05.1996 r. do dnia wejścia w życie niniejszego przepisu, lokal mieszkalny z zasobów komunalnych, udziela się w 2000 i 2001 r. dotacji z rezerwy celowej budżetu państwa „Pomoc dla repatriantów” w wysokości kwoty stanowiącej równowartość iloczynu 200 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym dzień złożenia wniosku o udzielenie dotacji oraz liczby członków najbliższej rodziny repatrianta pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym, nie mniej jednak niż 600 % tego wynagrodzenia.
2. Dotacji, o której mowa w ust. 1, udziela właściwy wojewoda na wniosek gminy.

1. Postępowania o wydanie wizy repatriacyjnej wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy toczą się według przepisów dotychczasowych.
2. Postępowania w sprawie udzielania pomocy wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy toczą się według przepisów dotychczasowych.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z wyjątkiem art. 43 przepis przejściowy, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.


----------
[Ustawa została ogłoszona 05.12.2000 r. - Dz.U. z 2000 r. poz. 1118]