1. Pełnomocnik udziela repatriantowi oraz członkom jego najbliższej rodziny, jednorazowo, w drodze decyzji, pomocy ze środków budżetu państwa na:
1) pokrycie kosztów przejazdu lub przelotu oraz przewozu mienia do Rzeczypospolitej Polskiej w wysokości dwukrotności ceny biletu kolejowego drugiej klasy od najbliższej miejscu zamieszkania repatrianta za granicą stacji kolejowej do miejsca osiedlenia się w Rzeczypospolitej Polskiej, na repatrianta i każdego członka najbliższej rodziny repatrianta ;
2) zagospodarowanie i bieżące utrzymanie, w wysokości dwukrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w kwartale poprzedzającym dzień przyznania pomocy, na repatrianta i każdego członka najbliższej rodziny repatrianta;
3) pokrycie kosztów związanych z podjęciem w Rzeczypospolitej Polskiej nauki przez osobę małoletnią, podlegającą obowiązkowi szkolnemu w rozumieniu art. 35 okres trwania obowiązku szkolnego i obowiązku nauki ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 1082 oraz z 2022 r. poz. 655), w wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia na każde dziecko.
2. Starosta właściwy ze względu na miejsce osiedlenia się repatrianta udziela repatriantowi, który poniósł koszty związane z remontem, adaptacją lub wyposażeniem lokalu mieszkalnego w miejscu osiedlenia się w Rzeczypospolitej Polskiej, na jego wniosek, w drodze decyzji, pomocy finansowej ze środków budżetu państwa na częściowe pokrycie poniesionych, udokumentowanych przez repatrianta kosztów, w wysokości do 6.000 zł na repatrianta i każdego członka najbliższej rodziny repatrianta, prowadzącego wspólnie z nim gospodarstwo domowe.
3. (uchylony)
4. Pomocy, o której mowa w ust. 1 pkt 1, może udzielić konsul, jeżeli osoba, której wydano wizę krajową w celu repatriacji, nie posiada wystarczających środków na pokrycie kosztów podróży do Rzeczypospolitej Polskiej.
5. Kwota pomocy, o której mowa w ust. 2, ulega corocznie od dnia 1 stycznia podwyższeniu w stosunku do analogicznego okresu roku poprzedniego, przy zastosowaniu wskaźnika wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów, ogłaszanego w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w terminie 15 dni po upływie trzeciego kwartału.
6. Kwotę stanowiącą równowartość pomocy, o której mowa w ust. 1 i 2, wypłaca starosta właściwy ze względu na miejsce osiedlenia się repatrianta.
7. Zadania starosty, o których mowa w ust. 2 i 6, są zadaniami zleconymi z zakresu administracji rządowej.
8. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, kwotę stanowiącą równowartość pomocy, o której mowa w ust. 1 pkt 1, wypłaca konsul i informuje o tym Pełnomocnika.
1. Repatriant składa wniosek, o którym mowa w art. 17 pomoc dla repatrianta i jego rodziny ze środków budżetu państwa ust. 2, do starosty, o którym mowa w art. 17 pomoc dla repatrianta i jego rodziny ze środków budżetu państwa ust. 6, w terminie 2 lat od dnia nabycia przez repatrianta obywatelstwa polskiego.
2. Wniosek, o którym mowa w art. 17 pomoc dla repatrianta i jego rodziny ze środków budżetu państwa ust. 2, obejmuje członków najbliższej rodziny repatrianta prowadzących z nim wspólnie gospodarstwo domowe.
3. Wniosek, o którym mowa w art. 17 pomoc dla repatrianta i jego rodziny ze środków budżetu państwa ust. 2, składa się na formularzu, który zawiera następujące dane i informacje dotyczące wnioskodawcy:
1) imię (imiona) i nazwisko;
2) nazwisko rodowe;
3) imiona rodziców;
4) nazwisko rodowe matki;
5) datę urodzenia;
6) adres miejsca zamieszkania;
7) datę nabycia obywatelstwa polskiego w drodze repatriacji;
8) liczbę członków najbliższej rodziny repatrianta prowadzących wspólnie z nim gospodarstwo domowe;
9) imię, nazwisko, datę urodzenia, datę przybycia do Rzeczypospolitej Polskiej oraz stopień pokrewieństwa w stosunku do wnioskodawcy każdej z osób, o której mowa w pkt 8;
10) informację na temat wysokości i zakresu pomocy, o której mowa w art. 17 pomoc dla repatrianta i jego rodziny ze środków budżetu państwa ust. 2, przyznanej dotychczas wnioskodawcy lub członkowi jego najbliższej rodziny objętemu wnioskiem, decyzją starosty, wydaną przed dniem złożenia wniosku;
11) uzasadnienie wniosku.
4. Do wniosku, o którym mowa w art. 17 pomoc dla repatrianta i jego rodziny ze środków budżetu państwa ust. 2, dołącza się:
1) kopię dowodu osobistego wnioskodawcy, a jeżeli wnioskodawcą jest osoba małoletnia − kopię dowodu osobistego osoby, pod której opieką pozostaje;
2) dowód poniesienia kosztów, o których mowa w art. 17 pomoc dla repatrianta i jego rodziny ze środków budżetu państwa ust. 2, a w przypadku osoby małoletniej, dowód poniesienia kosztów przez osobę, pod której opieką pozostaje;
3) kopię decyzji wojewody w sprawie potwierdzenia posiadania przez wnioskodawcę obywatelstwa polskiego;
4) dokument, z którego wynika tytuł prawny wnioskodawcy do lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 17 pomoc dla repatrianta i jego rodziny ze środków budżetu państwa ust. 2;
5) inne dokumenty potwierdzające okoliczności wymienione we wniosku;
6) oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, że dane i informacje zawarte we wniosku są prawdziwe.
5. Kwoty stanowiące równowartość pomocy, o której mowa w art. 17 pomoc dla repatrianta i jego rodziny ze środków budżetu państwa ust. 1 i 2, wypłaca się w terminie 45 dni od dnia wydania decyzji w tej sprawie.
6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza wniosku, o którym mowa w art. 17 pomoc dla repatrianta i jego rodziny ze środków budżetu państwa ust. 2, mając na uwadze potrzebę zapewnienia sprawności postępowania o przyznanie pomocy oraz kompletności danych przedstawianych we wniosku.
1. Pełnomocnik udziela repatriantowi, który przybył do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy krajowej w celu repatriacji, posiadając dowód potwierdzający zapewnienie warunków do osiedlenia się w postaci:
1) oświadczenia obywatela polskiego, o którym mowa w art. 12 dowody potwierdzające posiadanie lub zapewnienie warunków do osiedlenia się w RP ust. 3 pkt 3, albo
2) decyzji Pełnomocnika w sprawie przyznania miejsca w ośrodku
− na jego wniosek, w drodze decyzji, pomocy finansowej na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych.
2. Pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, udziela się w formie dopłaty do:
1) czynszu najmu lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego albo
2) opłaty do zakwaterowania w domu studenckim, albo
3) kosztów nabycia lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego.
2a. Wniosek o przyznanie pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w ust. 1, obejmuje członków najbliższej rodziny repatrianta prowadzących wspólnie z nim gospodarstwo domowe.
3. Pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, można udzielać w okresie nie dłuższym niż 10 lat od dnia:
1) przybycia repatrianta na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wnioskodawcą jest repatriant, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, lub
2) w którym upłynął okres pobytu repatrianta w ośrodku, jeżeli wnioskodawcą jest repatriant, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
4. Pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 1, można udzielać na czas trwania umowy najmu.
5. Pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 2, można udzielać na czas zakwaterowania w domu studenckim.
6. Łączna wysokość pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć kwoty 25 000 zł na repatrianta oraz na każdego członka jego najbliższej rodziny prowadzącego wspólnie z nim gospodarstwo domowe.
7. Wysokość pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 1, nie może w miesiącu przekraczać kwoty:
1) 300 zł na repatrianta oraz na każdego członka jego najbliższej rodziny prowadzącego wspólnie z nim gospodarstwo domowe;
2) miesięcznej kwoty czynszu wynikającej z umowy najmu.
8. Wysokość pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 2, nie może w miesiącu przekraczać kwoty:
1) 300 zł na repatrianta;
2) miesięcznej opłaty za zakwaterowanie w domu studenckim.
8a. Wysokość pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 3, zwiększa się o dopłatę w wysokości nieprzekraczającej kwoty 25 000 zł łącznie na repatrianta oraz członków jego najbliższej rodziny prowadzących wspólnie z nim gospodarstwo domowe. Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio.
8b. Wysokość pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 3, udzielonej repatriantowi oraz członkom jego najbliższej rodziny prowadzącym wspólnie z nim gospodarstwo domowe nie może przekroczyć ceny lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego określonej w umowie sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego.
8c. W przypadku nabycia tego samego lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego wspólnie przez kilku repatriantów prowadzących odrębne gospodarstwa domowe przepis ust. 8b stosuje się odpowiednio.
9. Repatriant może złożyć wniosek o zamianę formy pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, z dopłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 1, na dopłatę, o której mowa w ust. 2 pkt 2, oraz z dopłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 2, na dopłatę, o której mowa w ust. 2 pkt 1. Przepisy art. 17c wniosek o udzielenie pomocy na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych stosuje się odpowiednio.
10. Repatriant może złożyć wniosek o zamianę formy pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, z dopłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lub 2, na dopłatę, o której mowa w ust. 2 pkt 3. Przepisy art. 17c wniosek o udzielenie pomocy na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych stosuje się odpowiednio.
11. W przypadku, o którym mowa w ust. 10, kwota dopłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 3, ulega pomniejszeniu o wykorzystaną kwotę dopłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lub 2.
12. W przypadku zakończenia okresu najmu lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego albo zakwaterowania w domu studenckim, których czynsz lub opłata były spłacane przy udziale pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lub 2, repatriant może złożyć wniosek o przyznanie pomocy finansowej w tych formach na czas trwania kolejnej umowy najmu albo kolejnego zakwaterowania w domu studenckim.
13. Jeżeli lokal mieszkalny lub budynek mieszkalny nabyty z wykorzystaniem pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 3, zostanie zbyty przed upływem 10 lat od dnia wydania decyzji w sprawie udzielenia pomocy, repatriant zwraca kwotę udzielonej pomocy, pomniejszoną o 10% jej wysokości za każdy rok, który upłynął od wypłaty kwoty pomocy.
14. W przypadku zbycia, o którym mowa w ust. 13, repatriant nie zwraca kwoty udzielonej pomocy, jeżeli:
1) w terminie 180 dni od dnia zbycia przedstawi Pełnomocnikowi wypis aktu notarialnego potwierdzającego nabycie kolejnego lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego;
2) koszty nabycia kolejnego lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego nie są niższe niż podlegająca zwrotowi kwota udzielonej pomocy.
1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. Wniosek, o którym mowa w art. 17b pomoc udzielana na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych ust. 1, repatriant składa do Pełnomocnika na formularzu, który zawiera następujące dane i informacje dotyczące wnioskodawcy:
1) imię (imiona) i nazwisko;
2) nazwisko rodowe;
3) imiona rodziców;
4) nazwisko rodowe matki;
5) datę urodzenia;
6) numer PESEL;
7) serię i numer dowodu osobistego, a jeżeli wnioskodawcą jest osoba małoletnia - serię i numer dowodu osobistego osoby, pod której opieką pozostaje;
8) adres miejsca zamieszkania;
9) datę nabycia obywatelstwa polskiego w drodze repatriacji;
10) imię, nazwisko, datę urodzenia oraz stopień pokrewieństwa w stosunku do wnioskodawcy obywatela polskiego, który złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 12 dowody potwierdzające posiadanie lub zapewnienie warunków do osiedlenia się w RP ust. 3 pkt 3, w przypadku wnioskodawcy, o którym mowa w art. 17b pomoc udzielana na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych ust. 1 pkt 1;
11) datę opuszczenia ośrodka, w przypadku wnioskodawcy, o którym mowa w art. 17b pomoc udzielana na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych ust. 1 pkt 2;
12) liczbę członków najbliższej rodziny repatrianta;
13) imię, nazwisko, datę urodzenia, datę przybycia do Rzeczypospolitej Polskiej oraz stopień pokrewieństwa w stosunku do wnioskodawcy każdej z osób, o której mowa w pkt 12;
14) adres:
a) wynajmowanego lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego albo
b) miejsca zakwaterowania w domu studenckim, albo
c) nabywanego lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego;
15) informację na temat wysokości i zakresu pomocy na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych przyznanej dotychczas wnioskodawcy lub członkowi jego najbliższej rodziny objętemu wnioskiem decyzją Pełnomocnika wydaną przed dniem złożenia wniosku;
16) numer rachunku bankowego właściwy do przekazania środków pomocy finansowej, o której mowa w art. 17b pomoc udzielana na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych ust. 1;
17) uzasadnienie wniosku.
3a. Do wniosku, o którym mowa w art. 17b pomoc udzielana na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych ust. 1, dołącza się:
1) kopię dowodu osobistego wnioskodawcy, a jeżeli wnioskodawcą jest osoba małoletnia − kopię dowodu osobistego osoby, pod której opieką pozostaje;
2) kopię decyzji wojewody w sprawie potwierdzenia posiadania przez wnioskodawcę obywatelstwa polskiego;
3) inne dokumenty potwierdzające okoliczności wymienione we wniosku;
4) oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, że dane i informacje zawarte we wniosku są prawdziwe.
4. Do wniosku o przyznanie pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w art. 17b pomoc udzielana na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych ust. 2 pkt 1, dołącza się kopię umowy najmu.
5. Do wniosku o przyznanie pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w art. 17b pomoc udzielana na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych ust. 2 pkt 2, dołącza się kopię dokumentu w sprawie przyznania zakwaterowania w domu studenckim.
6. Do wniosku o przyznanie pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w art. 17b pomoc udzielana na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych ust. 2 pkt 3, dołącza się kopię umowy przedwstępnej sprzedaży lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego albo kopię umowy podpisanej z deweloperem, z której wynika zobowiązanie stron do zawarcia umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego.
7. Repatriant zawiadamia niezwłocznie Pełnomocnika o każdej zmianie danych zawartych we wniosku, o którym mowa w art. 17b pomoc udzielana na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych ust. 1, oraz o zbyciu lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego, o którym mowa w art. 17b pomoc udzielana na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych ust. 13, pod rygorem zwrotu udzielonej pomocy i jej nieudzielenia w razie ponownego złożenia wniosku.
8. Kwotę pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w art. 17b pomoc udzielana na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych ust. 2 pkt 3, wypłaca Pełnomocnik po przedstawieniu przez repatrianta wypisu aktu notarialnego umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego, przelewem bankowym na rachunek, o którym mowa w ust. 3 pkt 16.
9. Pełnomocnik rozpatruje wnioski o udzielenie pomocy finansowej, o której mowa w art. 17b pomoc udzielana na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych ust. 1, według kolejności wpływu.
10. Kwoty pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w art. 17b pomoc udzielana na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych ust. 2 pkt 1 lub 2, wypłaca Pełnomocnik raz w miesiącu w terminie do 5 dnia każdego miesiąca, przelewem bankowym na rachunek, o którym mowa w ust. 3 pkt 16.
11. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza wniosku, o którym mowa w ust. 3, mając na uwadze potrzebę zapewnienia sprawności postępowania o przyznanie pomocy oraz kompletności danych przedstawianych we wniosku.
1. Osoby, które nabyły obywatelstwo polskie w drodze repatriacji, mają prawo do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1285, z późn. zm.) i w zakresie określonym w tej ustawie na podstawie wizy krajowej w celu repatriacji przez okres do 90 dni od dnia przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Koszty świadczeń, o których mowa w ust. 1, są pokrywane z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw wewnętrznych.
1. Osobie, której wydano decyzję o zakwalifikowaniu do wydania wizy krajowej w celu repatriacji, konsul może zapewnić pokrycie kosztów uczestnictwa w kursie nauki języka polskiego.
2. Repatriantowi może być udzielona pomoc przez zapewnienie uczestniczenia w bezpłatnych kursach języka polskiego i adaptacji w społeczeństwie polskim.
3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania organizuje kursy, o których mowa w ust. 1 i 2, lub może zlecić ich organizację organizacji społecznej posiadającej znaczący dorobek w zakresie pomocy repatriantom, z wyjątkiem kursów języka polskiego zapewnionych przez ośrodek zgodnie z art. 20b zakres świadczeń udzielanych przez ośrodki adaptacyjne dla repatriantów ust. 1 pkt 8.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje kursów języka polskiego i adaptacyjnych oraz sposób ich organizacji, uwzględniając w szczególności stopień znajomości języka polskiego i wiek uczestnika kursu, możliwość zapewnienia bezpłatnego zakwaterowania, wyżywienia i zwrotu kosztów dojazdu uczestnikom kursów, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz potrzebę przygotowania dzieci do podjęcia nauki w szkole.
Organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego określają formy, wysokość i tryb przyznawania pomocy dla repatrianta przez te jednostki.
