Ustawa o repatriacji

1. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce zamieszkania repatrianta może przydzielić mu, w drodze decyzji, na jego wniosek uzasadniony jego szczególną sytuacją, osobę wspierającą repatrianta, zwaną dalej „osobą wspierającą”.
2. Szczególna sytuacja repatrianta może wynikać w szczególności z:
1) podeszłego wieku;
2) stanu zdrowia;
3) braku umiejętności adaptacyjnych;
4) niewładania językiem polskim w wystarczającym stopniu.
3. Osobę wspierającą przydziela się repatriantowi na okres nie dłuższy niż 2 lata.
4. Przydzielenie osoby wspierającej jest zadaniem własnym gminy.

1. Osobą wspierającą może być osoba, która:
1) posiada doświadczenie w realizacji projektów lub innych działań mających na celu przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu;
2) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.
2. Zadaniem osoby wspierającej jest udzielanie repatriantowi pomocy w adaptacji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, polegającej w szczególności na:
1) udzielaniu informacji o sposobie załatwienia istotnych dla repatrianta spraw z zakresu opieki medycznej, szkolnictwa, pomocy socjalnej oraz zatrudnienia;
2) wspieraniu repatrianta w załatwianiu spraw, o których mowa w pkt 1, w szczególności w zakresie sporządzania w jego imieniu pism urzędowych;
3) asystowaniu repatriantowi w podeszłym wieku podczas wizyt lekarskich.

1. Osoba wspierająca, za zgodą repatrianta, ma prawo wglądu do dokumentów zawierających następujące dane i informacje dotyczące repatrianta:
1) imię (imiona) i nazwisko;
2) datę urodzenia;
3) adres miejsca zamieszkania;
4) stan cywilny;
5) wykształcenie;
6) zawód;
7) miejsce pracy;
8) źródła dochodu;
9) informacje dotyczące warunków mieszkaniowych.
2. Osoba wspierająca, za zgodą repatrianta, ma prawo do występowania do właściwych organów władzy publicznej, organizacji oraz instytucji o udzielenie informacji niezbędnych do udzielenia pomocy repatriantowi, w tym informacji zawierających dane osobowe repatrianta.