Ustawa o Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej

1. Czynności Prokuratorii Generalnej związane z wykonywaniem zastępstwa, wydawaniem opinii, sporządzaniem raportów, analiz i stanowisk, udziałem w negocjacjach i mediacjach oraz w postępowaniach przed organami międzynarodowymi, a także informacje i dokumenty stanowiące podstawę dokonania takich czynności są objęte tajemnicą Prokuratorii Generalnej.
2. Dokumenty sporządzone w związku z czynnościami, o których mowa w ust. 1, przez Prokuratorię Generalną, podmiot reprezentujący Skarb Państwa, organ lub osobę zastępowaną mogą być udostępnione przez właściwą jednostkę albo osobę prawną po zakończeniu sprawy.
3. W przypadku gdy dokumenty zakończonej sprawy są związane z inną sprawą prowadzoną przez Prokuratorię Generalną, podmiot reprezentujący Skarb Państwa, organ lub osobę zastępowaną mogą być one udostępnione po zakończeniu tej sprawy.

1. Do zachowania tajemnicy Prokuratorii Generalnej są obowiązani:
1) Prezes Prokuratorii Generalnej oraz wiceprezesi Prokuratorii Generalnej;
2) radcowie Prokuratorii Generalnej;
3) referendarze;
4) inni pracownicy zatrudnieni w Prokuratorii Generalnej;
5) członkowie Kolegium Prokuratorii Generalnej;
6) członkowie Sądu Polubownego.
2. Dla osób, o których mowa w ust. 1, tajemnica Prokuratorii Generalnej stanowi tajemnicę zawodową w rozumieniu przepisów odrębnych.
3. Obowiązek zachowania tajemnicy, o którym mowa w ust. 1, trwa również po ustaniu zatrudnienia lub pełnienia członkostwa w organach, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6.
4. Zwolnienie z obowiązku zachowania tajemnicy, o którym mowa w ust. 1, określają odrębne przepisy.
5. Obowiązek zachowania tajemnicy nie dotyczy informacji udostępnianych na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu – w zakresie określonym tymi przepisami.