Pełny system informacji prawnej LexLege SPRAWDŹ
Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych
Dz.U.2022.0.2509 t.j. - Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych
Na zasadach określonych w niniejszym oddziale i oddziale 6 instytucje dziedzictwa kulturowego mogą korzystać z utworów niedostępnych w handlu, znajdujących się na stałe w ich zbiorach, na podstawie umowy licencji niewyłącznej, o której mowa w art. 67 postanowienia umowy licencyjnej ust. 2, zawartej z reprezentatywną organizacją zbiorowego zarządzania, o której mowa w art. 5 domniemanie uprawnienia do zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub pokrewnymi ust. 2a ustawy o zbiorowym zarządzaniu prawami autorskimi i prawami pokrewnymi.
1. Organizacja zbiorowego zarządzania zarejestrowana w portalu, przed rozpoczęciem korzystania z utworu niedostępnego w handlu i na sześć miesięcy przed jego rozpowszechnieniem na podstawie art. 3519 korzystanie przez instytucje dziedzictwa kulturowego ze znajdujących się w ich zbiorach utworów niedostępnych w handlu, zamieszcza w tym portalu następujące dane:
1) imię i nazwisko oraz pseudonim twórcy albo wzmiankę o anonimowości – o ile są dostępne;
2) imię i nazwisko albo nazwę uprawnionego, któremu w zakresie pól eksploatacji objętych umową licencji niewyłącznej, o której mowa w art. 3519 korzystanie przez instytucje dziedzictwa kulturowego ze znajdujących się w ich zbiorach utworów niedostępnych w handlu, przysługują autorskie prawa majątkowe do utworu – o ile są dostępne;
3) tytuł utworu, a w przypadku jego braku – inne informacje umożliwiające jego identyfikację – o ile są dostępne;
4) imię i nazwisko albo nazwę producenta lub wydawcy utworu – o ile są dostępne;
5) informację o zakresie korzystania, do którego uprawnia umowa licencji niewyłącznej, o której mowa w art. 3519 , zawarta z instytucją dziedzictwa kulturowego i objętych nią terytoriach;
6) nazwy, siedziby, adresy oraz adresy poczty elektronicznej stron umowy licencji niewyłącznej, o której mowa w art. 3519 korzystanie przez instytucje dziedzictwa kulturowego ze znajdujących się w ich zbiorach utworów niedostępnych w handlu.
2. W przypadku zawarcia przez organizację zbiorowego zarządzania kolejnej umowy licencji niewyłącznej, o której mowa w art. 3519 korzystanie przez instytucje dziedzictwa kulturowego ze znajdujących się w ich zbiorach utworów niedostępnych w handlu, dotyczącej tego samego utworu i uprawnionego organizacja zbiorowego zarządzania uzupełnia wpis w portalu o dane, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, dotyczące tej umowy. Rozpowszechnianie na podstawie tej umowy można rozpocząć po upływie sześciu miesięcy od dnia uzupełnienia wpisu w portalu.
1. Korzystanie, o którym mowa w art. 3519 korzystanie przez instytucje dziedzictwa kulturowego ze znajdujących się w ich zbiorach utworów niedostępnych w handlu, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez instytucję dziedzictwa kulturowego z siedzibą w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym może odbywać się na podstawie umowy zawartej z zagraniczną organizacją zbiorowego zarządzania w rozumieniu art. 3 objaśnienie pojęć pkt 3 ustawy o zbiorowym zarządzaniu prawami autorskimi i prawami pokrewnymi, która jest reprezentatywna zgodnie z przepisami tego państwa członkowskiego.
2. Umowa licencji niewyłącznej, o której mowa w art. 3519 korzystanie przez instytucje dziedzictwa kulturowego ze znajdujących się w ich zbiorach utworów niedostępnych w handlu, może obejmować terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.