Ustawa o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne

1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wykonuje, ze środków budżetu państwa, zobowiązania z tytułu udzielonych przez Skarb Państwa poręczeń lub gwarancji, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw finansów publicznych wykonuje zobowiązania z tytułu poręczeń lub gwarancji udzielonych przez Skarb Państwa także ze środków zgromadzonych na rachunku rezerw poręczeniowych i gwarancyjnych Skarbu Państwa w Banku Gospodarstwa Krajowego.
3. Gospodarka finansowa środkami gromadzonymi na rachunku, o którym mowa w ust. 2, prowadzona jest przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w imieniu Skarbu Państwa, na zasadach określonych w przepisach ustawy.

1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych otworzy w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek rezerw poręczeniowych i gwarancyjnych Skarbu Państwa.
1a. (uchylony)
2. Na rachunku, o którym mowa w ust. 1, gromadzone są:
1) przychody ze sprzedaży akcji i udziałów, o których mowa w art. 25 zasób majątkowy Skarbu Państwa – cel i składniki zasobu;
2) odsetki z tytułu oprocentowania środków zgromadzonych na tym rachunku;
3) opłaty prowizyjne, o których mowa w art. 2c opłata prowizyjna od poręczenia lub gwarancji ust. 1.
4) (uchylony)
3. Środki gromadzone na rachunku, o którym mowa w ust. 1, przeznaczane są na:
1) wykonywanie zobowiązań z tytułu poręczeń lub gwarancji udzielonych przez Skarb Państwa;
2) pokrycie kosztów dochodzenia wierzytelności Skarbu Państwa powstałych z tytułu wykonania umowy poręczenia lub gwarancji.
3) (uchylony)
4. Środki gromadzone na rachunku, o którym mowa w ust. 1, mogą być wykorzystywane na sfinansowanie potrzeb pożyczkowych budżetu państwa oraz w związku z zarządzaniem długiem Skarbu Państwa.
5. W przypadkach, o których mowa w ust. 4, środki podlegają zwrotowi na rachunek, o którym mowa w ust. 1, w wysokości i terminie umożliwiających ich przeznaczenie na cele określone w ust. 3.

1. Łączną kwotę, do wysokości której mogą być udzielane przez Skarb Państwa poręczenia i gwarancje, określa ustawa budżetowa, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Kwota, o której mowa w ust. 1, nie obejmuje poręczeń i gwarancji Skarbu Państwa udzielonych na wykonanie zobowiązań objętych już poręczeniem lub gwarancją Skarbu Państwa, w zakresie, w jakim nie powoduje to zwiększenia zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji.