Ustawa o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne

1. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych, minister właściwy do spraw finansów publicznych lub Bank Gospodarstwa Krajowego mogą, w imieniu Skarbu Państwa, udzielać poręczenia lub gwarancji spełnienia przez emitenta świadczeń pieniężnych wynikających z wyemitowanych przez niego obligacji.
1a. (uchylony)
2. Poręczenie lub gwarancja mogą obejmować zapłatę należności głównej lub należności ubocznych albo obu tych należności.
2a. W przypadku udzielenia poręczenia lub gwarancji, o których mowa w ust. 1, może być również udzielone poręczenie lub gwarancja wykonania zobowiązań wynikających z transakcji zabezpieczającej przed ryzykiem zmiany stopy procentowej lub ryzykiem walutowym, związanej z emisją obligacji objętą poręczeniem lub gwarancją Skarbu Państwa, jeżeli transakcja taka odpowiada standardom określonym przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Swapów i Instrumentów Pochodnych lub Związek Banków Polskich.
3. Poręczenie lub gwarancja są udzielane na wniosek emitenta obligacji.
4. Poręczenie lub gwarancja stanowią zabezpieczenie całkowite lub zabezpieczenie częściowe w rozumieniu ustawy o obligacjach.

Poręczenie lub gwarancja mogą być udzielone pod warunkiem przeznaczenia środków pochodzących z emisji obligacji na cele określone w art. 7 przeznaczenie kredytu jako warunek udzielenia poręczenia lub gwarancji,

Do poręczenia i gwarancji stosuje się odpowiednio art. 3 organy uprawnione do udzielania w imieniu i na rachunek Skarbu Państwa poręczenia lub gwarancji spłaty kredytu, ust. 4-7, art. 5 limit wysokości udzielanego poręczenia lub gwarancji, oraz art. 8 ustanowienie przez kredytobiorcę zabezpieczenia na rzecz Skarbu Państwa,

1. W przypadku gdy liczba podmiotów, do których jest kierowana propozycja nabycia obligacji objętych poręczeniem lub gwarancją, jest wyższa niż 15, wykonanie zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu udzielonego poręczenia lub gwarancji następuje na wniosek i za pośrednictwem banku-reprezentanta w rozumieniu przepisów ustawy o obligacjach.
2. Bank-reprezentant jest obowiązany do składania ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych oświadczeń oraz zawiadomień, o których mowa odpowiednio w art. 83 obowiązki banku-reprezentanta wobec obligatariuszy ust. 1 pkt 3 oraz w art. 83 obowiązki banku-reprezentanta wobec obligatariuszy ust. 1 pkt 4 i art. 84 obowiązki banku-reprezentanta w razie naruszenia przez emitenta warunków emisji ust. 1 ustawy o obligacjach.