Ustawa o Polskim Czerwonym Krzyżu

1. Polski Czerwony Krzyż jest organizacją społeczną działającą na zasadzie dobrowolności.
2. Polski Czerwony Krzyż ma na celu organizowanie i prowadzenie działalności humanitarnej i wychowawczej, zmierzającej do utrwalenia pokoju między narodami, poprzez szerzenie zasad humanitaryzmu, rozwijanie poszanowania czci i godności ludzkiej, ochronę zdrowia i życia ludzkiego oraz niesienie pomocy we wszystkich okolicznościach, gdy dobra te są zagrożone.

Polski Czerwony Krzyż działa na podstawie niniejszej ustawy jako organizacja służąca dobrowolnie pomocą społecznej służbie zdrowia i służbie zdrowia Sił Zbrojnych.

Do zadań Polskiego Czerwonego Krzyża należy w szczególności:
1) prowadzenie działalności w zakresie szkolenia sanitarnego, podnoszenia kultury sanitarnej i zdrowia społeczeństwa oraz pomocy społecznej, a zwłaszcza organizowanie i prowadzenie społecznych akcji pomocy dla ludności w przypadkach epidemii i klęsk o charakterze masowym;
2) prowadzenie działalności humanitarnej na rzecz osób chronionych międzynarodowymi konwencjami, a w szczególności konwencjami genewskimi o ochronie ofiar wojny;
3) prowadzenie Krajowego Biura Informacji, przewidzianego w konwencjach międzynarodowych o traktowaniu jeńców wojennych oraz o ochronie osób cywilnych podczas wojny.

Polski Czerwony Krzyż jest jedynym prawnie uznanym polskim stowarzyszeniem Czerwonego Krzyża działającym na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej i uprawnionym do prowadzenia w tym charakterze działalności w stosunkach z zagranicą.

1. Przy wykonywaniu swych zadań Polski Czerwony Krzyż współdziała z organami państwowymi oraz organizacjami społecznymi, przestrzegając podstawowych zasad Czerwonego Krzyża.
2. Organy i organizacje określone w ust. 1 oraz instytucje i zakłady pracy są obowiązane udzielać Polskiemu Czerwonemu Krzyżowi pomocy w wykonywaniu jego zadań.

Polski Czerwony Krzyż uprawniony jest do świadczenia pomocy na obszarze kraju, a także poza jego granicami, w ramach działalności określonej w umowach międzynarodowych i w ramach innych akcji objętych działalnością Czerwonego Krzyża, jak również do przyjmowania takiej pomocy z zagranicy.

1. Polski Czerwony Krzyż korzysta w swej działalności w łączności pocztowej, telegraficznej i telefonicznej, jak również w transporcie i przy odprawach celnych ze zwolnień od opłat, z przywilejów i z ułatwień na zasadach określonych w umowach międzynarodowych lub w odrębnych przepisach.
2. Naczelne organy Polskiego Czerwonego Krzyża uprawnione są do bezpośredniego komunikowania się w sprawach jego działalności z Centralnym Biurem Informacji, organizacjami wchodzącymi w skład międzynarodowego Czerwonego Krzyża oraz z przedstawicielami i delegatami przewidzianymi w konwencjach międzynarodowych dotyczących ochrony ofiar wojny.