Na potrzeby naszej witryny używamy plików cookie w celu personalizacji treści i reklam, analizowania ruchu na stronie oraz udostępniania funkcji mediów społecznościowych.Korzystanie z portalu oznacza akceptację regulaminu.Sprawdź też: politykę cookiespolitykę prywatności.

Akceptuję
ArsLege - testy z prawa

LexLege Pełny system informacji prawnej LexLege SPRAWDŹ

Ustawa o Polskim Bonie Turystycznym


Dz.U.2023.0.35 t.j. - Ustawa z dnia 15 lipca 2020 r. o Polskim Bonie Turystycznym

Rozdział 2. Realizacja bonu

Art. 18. Ustalenie prawa do świadczenia w formie bonu

1. POT ustala prawo do świadczenia w formie bonu oraz prawa do dodatkowego świadczenia w formie bonu.
2. Ustalenie prawa do świadczenia w formie bonu następuje na podstawie informacji przekazanych przez ministra właściwego do spraw rodziny, dotyczących osób uprawnionych i dzieci, na które tym osobom przyznano świadczenia wychowawcze lub dodatki, złożenia przez osobę uprawnioną wniosków, o których mowa w art. 4 prawo przysługiwania bonu ust. 1 pkt 3 i 4, lub wydania przez wojewodę decyzji, o których mowa w art. 4 prawo przysługiwania bonu ust. 3 i 4, zawierających dane, o których mowa w art. 26 zakres danych przetwarzanych na potrzeby obsługi bonu ust. 1.
3. Ustalenie prawa do dodatkowego świadczenia w formie bonu następuje na podstawie złożonego w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27 system informatyczny wykorzystywany do obsługi bonu, oświadczenia osoby uprawnionej o legitymowaniu się przez dziecko, o którym mowa w art. 4 prawo przysługiwania bonu ust. 1, 3 i 4, orzeczeniem, o którym mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 2. Do oświadczenia dołącza się kopię elektroniczną tego orzeczenia.
4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywego oświadczenia.

Art. 19. Przekazywanie i udostępnianie informacji w zakresie określonym w ustawie

1. Informacje, o których mowa w art. 18 ustalenie prawa do świadczenia w formie bonu ust. 2, minister właściwy do spraw rodziny udostępnia ZUS.
2. Informacje, o których mowa w art. 18 ustalenie prawa do świadczenia w formie bonu ust. 2, dotyczące osób uprawnionych, które w dniu wejścia w życie ustawy mają przyznane prawo do świadczenia wychowawczego, oraz dzieci, na które przysługuje im to świadczenie, minister właściwy do spraw rodziny udostępnia z rejestru centralnego, o którym mowa w art. 14 systemy informatyczne do realizacji świadczeń rodzinnych i rejestr centralny ust. 2 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
3. Informacje, o których mowa w art. 18 ustalenie prawa do świadczenia w formie bonu ust. 2, dotyczące osób uprawnionych, które w dniu wejścia w życie ustawy mają przyznane prawo do dodatku, oraz dzieci, na które przysługuje im ten dodatek, minister właściwy do spraw rodziny udostępnia po otrzymaniu tych informacji od starosty.
4. Informacje, o których mowa w art. 18 ustalenie prawa do świadczenia w formie bonu ust. 2, dotyczące osób uprawnionych, które przed dniem wejścia w życie ustawy złożyły wniosek, o którym mowa w art. 4 prawo przysługiwania bonu ust. 1 pkt 3, oraz którym przed dniem wejścia w życie ustawy wojewoda wydał decyzję, o której mowa w art. 4 prawo przysługiwania bonu ust. 3, minister właściwy do spraw rodziny udostępnia po otrzymaniu tych informacji od wojewody.
5. Starosta przekazuje informacje, o których mowa w ust. 3, ministrowi właściwemu do spraw rodziny za pośrednictwem wojewody.
6. Starosta udostępnia wojewodzie informacje, o których mowa w ust. 3, w terminie 3 dni roboczych od dnia wejścia w życie ustawy. Otrzymane od starosty informacje wojewoda przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rodziny w terminie 3 dni roboczych od dnia ich otrzymania.
7. Wojewoda przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rodziny informacje, o których mowa w ust. 4, w terminie 3 dni roboczych od dnia wejścia w życie ustawy.
8. Minister właściwy do spraw rodziny udostępnia ZUS informacje, o których mowa w ust. 3 i 4, w terminie 10 dni roboczych od dnia wejścia w życie ustawy.
9. Informacje, o których mowa w art. 18 ustalenie prawa do świadczenia w formie bonu ust. 2, dotyczące osób uprawnionych, o których mowa w art. 4 prawo przysługiwania bonu:
1) ust. 1 pkt 2 lit. a, oraz dzieci, na które przysługuje im świadczenie wychowawcze – minister właściwy do spraw rodziny udostępnia z rejestru centralnego, o którym mowa w art. 14 systemy informatyczne do realizacji świadczeń rodzinnych i rejestr centralny ust. 2 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, w terminie do 15 dnia każdego miesiąca kalendarzowego za poprzedni miesiąc kalendarzowy;
2) ust. 1 pkt 2 lit. b, oraz dzieci, na które przysługuje im dodatek – minister właściwy do spraw rodziny udostępnia w terminie do 15 dnia miesiąca kalendarzowego za poprzedni miesiąc kalendarzowy;
3) ust. 1 pkt 4, oraz dzieci, których dotyczy ten wniosek – minister właściwy do spraw rodziny udostępnia w terminie do 15 dnia miesiąca kalendarzowego za poprzedni miesiąc kalendarzowy;
4) ust. 4, oraz dzieci, których dotyczy ta decyzja – minister właściwy do spraw rodziny udostępnia w terminie do 15 dnia miesiąca kalendarzowego za poprzedni miesiąc kalendarzowy.
10. Informacje, o których mowa w ust. 9 pkt 2, starosta udostępnia wojewodzie w terminie do 5 dnia każdego miesiąca kalendarzowego za poprzedni miesiąc kalendarzowy. Otrzymane od starosty informacje wojewoda przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rodziny w terminie 5 dni od dnia ich otrzymania.
11. Informacje, o których mowa w ust. 9 pkt 3 i 4, wojewoda przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rodziny w terminie do 10 dnia każdego miesiąca kalendarzowego za poprzedni miesiąc kalendarzowy.
12. Minister właściwy do spraw rodziny, wojewoda oraz starosta w zakresie niezbędnym do udostępnienia ZUS informacji, o których mowa w art. 18 ustalenie prawa do świadczenia w formie bonu ust. 2, przetwarzają dane zawarte w informacji.
13. Informacje, o których mowa w ust. 9, zawierają dane osób uprawnionych oraz dzieci, na które przyznano prawo do świadczeń wychowawczych lub dodatków, albo których dotyczyły wnioski, o których mowa w art. 4 prawo przysługiwania bonu ust. 1 pkt 3 i 4, lub decyzje, o których mowa w art. 4 prawo przysługiwania bonu ust. 3 i 4, w okresie, za który składane są informacje.

Art. 20. Aktywacja bonu

1. Aktywacja bonu następuje w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27 system informatyczny wykorzystywany do obsługi bonu, po potwierdzeniu przez osobę uprawnioną poprawności albo po dokonaniu aktualizacji danych tej osoby dotyczących adresu poczty elektronicznej i numeru telefonu, zapisanych na profilu informacyjnym w tym systemie teleinformatycznym.
2. Osoba uprawniona na bieżąco aktualizuje dane zapisane na profilu informacyjnym tej osoby w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27 system informatyczny wykorzystywany do obsługi bonu.

Art. 21. Weryfikacja legitymowania się przez dziecko orzeczeniem o niepełnosprawności

1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może, na wniosek POT, dokonać weryfikacji legitymowania się przez dziecko orzeczeniem, o którym mowa w art. 18 ustalenie prawa do świadczenia w formie bonu ust. 3.
2. Informację o braku wymaganego orzeczenia, o którym mowa w art. 18 ustalenie prawa do świadczenia w formie bonu ust. 3, uzyskaną w wyniku weryfikacji, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego przekazuje POT.
3. Na podstawie informacji, o której mowa w ust. 2, POT wydaje decyzję administracyjną ustalającą nienależnie pobrane dodatkowe świadczenie w formie bonu i nakładającą obowiązek zwrotu tego świadczenia.
4. Kwota nienależnie pobranego dodatkowego świadczenia w formie bonu łącznie z odsetkami ustawowymi za opóźnienie stanowią przychód Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, a po jego likwidacji – dochód budżetu państwa.

Art. 22. Zwrot nienależnie pobranego świadczenia

1. Osoba, która pobrała nienależnie świadczenie w formie bonu lub dodatkowe świadczenie w formie bonu, jest obowiązania do jego zwrotu.
2. Za nienależnie pobrane świadczenie w formie bonu lub dodatkowe świadczenie w formie bonu uważa się świadczenie pobrane:
1) mimo braku prawa do tego świadczenia;
2) na podstawie fałszywego oświadczenia, fałszywego dokumentu albo w innych przypadkach wprowadzenia w błąd przez osobę, która pobrała te świadczenia;
3) w przypadkach, o których mowa w art. 4 prawo przysługiwania bonu ust. 1 pkt 3 i 4, w sytuacji gdy wojewoda pozostawił wniosek bez rozpatrzenia albo wydał decyzję odmawiającą osobie uprawnionej prawa do świadczenia wychowawczego z powodów innych niż wymienione w art. 4 prawo przysługiwania bonu ust. 3 i 4, w szczególności z powodu ukończenia przez dziecko, którego dotyczy wniosek, 18 roku życia przed dniem wejścia w życie ustawy.
3. Do postępowania w sprawie nienależnie pobranego świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
4. Nienależnie pobrane świadczenie w formie bonu oraz dodatkowe świadczenie w formie bonu podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
5. Należności z tytułu nienależnie pobranego świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat, licząc od dnia, w którym decyzja o ustaleniu i zwrocie nienależnie pobranego świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu stała się ostateczna.
6. Decyzja o ustaleniu i zwrocie nienależnie pobranego świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu nie jest wydawana, jeżeli od terminu jego pobrania upłynęło więcej niż 10 lat.

Art. 23. Przyznanie, odmowa przyznania, uchylenie, zmiana prawa i rozstrzygnięcie w sprawie nienależnie pobranego świadczenia w formie bonu

1. Przyznanie prawa do świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu nie wymaga wydania decyzji administracyjnej.
2. W przypadku gdy osobie uprawnionej nie ustalono prawa do świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu w sposób, o którym mowa w ust. 1, w przypadku określonym w art. 18 ustalenie prawa do świadczenia w formie bonu ust. 2 i 3, POT, na wniosek osoby uprawnionej, ustala prawo do świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu w drodze decyzji administracyjnej.
3. Odmowa przyznania świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu, uchylenie lub zmiana prawa do tych świadczeń oraz rozstrzygnięcie w sprawie nienależnie pobranego świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu następuje w drodze decyzji administracyjnej wydanej przez POT.
4. Od decyzji administracyjnych, o których mowa w ust. 2 i 3, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw turystyki.
5. Organy administracji publicznej współpracują z POT w zakresie niezbędnym do prowadzenia postępowań administracyjnych wymienionych w ust. 2.

Art. 24. Przekazywanie bonów i dokonywanie płatności za pomocą bonu

1. Bony są przekazywane za pomocą wiadomości tekstowej na wskazany przez osobę uprawnioną numer telefonu lub adres poczty elektronicznej.
2. Dokonanie płatności za pomocą bonu następuje z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 27 system informatyczny wykorzystywany do obsługi bonu.

Art. 25. Wyłączenie odpowiedzialności POT

POT nie ponosi odpowiedzialności za usługi hotelarskie lub imprezy turystyczne realizowane przez przedsiębiorcę turystycznego lub organizację pożytku publicznego na zasadach określonych w ustawie.
Wykrzyknik

Kliknij "Lubię to!", aby otrzymywać informacje o promocjach, rabatach, aktualnościach.