1. Ustanawia się korpusy Policji i stopnie policyjne w następującym porządku:
1) w korpusie generałów Policji:
a) generalny inspektor Policji,
b) nadinspektor Policji;
2) w korpusie oficerów starszych Policji:
a) inspektor Policji,
b) młodszy inspektor Policji,
c) podinspektor Policji;
3) w korpusie oficerów młodszych Policji:
a) nadkomisarz Policji,
b) komisarz Policji,
c) podkomisarz Policji;
4) w korpusie aspirantów Policji:
a) aspirant sztabowy Policji,
b) starszy aspirant Policji,
c) aspirant Policji,
d) młodszy aspirant Policji;
5) w korpusie podoficerów Policji:
a) sierżant sztabowy Policji,
b) starszy sierżant Policji,
c) sierżant Policji;
6) w korpusie szeregowych Policji:
a) starszy posterunkowy,
b) posterunkowy.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, jakie stopnie wojskowe, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Biura Ochrony Rządu, Służby Ochrony Państwa, Służby Celnej, Służby Celno-Skarbowej, Państwowej Straży Pożarnej, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego lub Służby Więziennej odpowiadają poszczególnym stopniom policyjnym, mając na względzie zapewnienie równorzędności tych stopni w poszczególnych korpusach.
1. Na stopnie policyjne w korpusach szeregowych i podoficerów Policji mianuje przełożony, o którym mowa w art. 32 właściwość organów w sprawach personalnych policjantów ust. 1. Na stopień posterunkowego mianuje się z dniem mianowania na stanowisko służbowe.
2. Na stopnie policyjne w korpusie aspirantów Policji, a także na stopnie komisarza i nadkomisarza Policji mianuje przełożony, o którym mowa w art. 32 właściwość organów w sprawach personalnych policjantów ust. 1, z wyjątkiem komendanta powiatowego (miejskiego, rejonowego) Policji.
3. Na pierwszy stopień oficerski, z zastrzeżeniem art. 56 mianowanie na stopień policyjny osoby przyjmowanej do służby posiadającej stopień wojskowy ust. 3, oraz na stopnie generalnego inspektora Policji i nadinspektora Policji mianuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Na pozostałe stopnie oficerskie w służbie spraw wewnętrznych mianuje minister właściwy do spraw wewnętrznych. Natomiast na pozostałe stopnie oficerskie mianuje Komendant Główny Policji.
4. Mianowanie policjanta na stopień policyjny następuje na wniosek bezpośredniego przełożonego składany do przełożonego właściwego do mianowania na stopień policyjny za pośrednictwem komórki organizacyjnej Policji właściwej w sprawach osobowych.
5. W przypadku powzięcia wiarygodnych, należycie uzasadnionych informacji podważających opinię, o której mowa w art. 25 wymagania wobec kandydata do służby w Policji ust. 1, lub ujawnienia co najmniej jednej z okoliczności, o których mowa w art. 34 warunki mianowania lub powołania policjanta na stanowisko służbowe ust. 4, składający wniosek o mianowanie niezwłocznie informuje o tym przełożonego właściwego do mianowania na stopień policyjny objęty tym wnioskiem.
6. Policjantowi mianowanemu na stopień policyjny wręcza się akt mianowania.
1. Na pierwszy stopień policyjny w korpusie podoficerów Policji może być mianowany policjant, który spełnia warunki określone w art. 25 wymagania wobec kandydata do służby w Policji ust. 1, uzyskał kwalifikacje zawodowe podoficerskie i został mianowany albo powołany na stanowisko służbowe, dla którego określono policyjny stopień etatowy w korpusach podoficerów, aspirantów lub oficerów Policji.
2. Na pierwszy stopień policyjny w korpusie aspirantów Policji może być mianowany policjant, który spełnia warunki określone w art. 25 wymagania wobec kandydata do służby w Policji ust. 1, uzyskał kwalifikacje zawodowe aspiranckie i został mianowany albo powołany na stanowisko służbowe, dla którego określono policyjny stopień etatowy w korpusach aspirantów lub oficerów Policji.
Na pierwszy stopień policyjny w korpusie oficerów młodszych Policji może być mianowany policjant, który spełnia warunki określone w art. 25 wymagania wobec kandydata do służby w Policji ust. 1, uzyskał kwalifikacje zawodowe oficerskie i został mianowany albo powołany na stanowisko służbowe, dla którego określono policyjny stopień etatowy w korpusie oficerów Policji.
W przypadku planowanego przedterminowego mianowania na stopnie policyjne w korpusie oficerów młodszych Policji i korpusie oficerów starszych Policji właściwy przełożony może wystąpić do Inspektora Nadzoru Wewnętrznego o dokonanie weryfikacji, o której mowa w art. 11a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
1. Mianowanie na kolejny wyższy stopień następuje stosownie do zajmowanego stanowiska służbowego oraz w zależności od opinii służbowej. Nadanie tego stopnia nie może jednak nastąpić wcześniej niż po przesłużeniu w dotychczasowym stopniu:
- posterunkowego - 1 roku,
- starszego posterunkowego - 1 roku,
- sierżanta - 2 lat,
- starszego sierżanta - 2 lat,
- sierżanta sztabowego - 2 lat,
- młodszego aspiranta - 3 lat,
- aspiranta- 3 lat,
- starszego aspiranta - 2 lat,
- aspiranta sztabowego - 4 lat,
- podkomisarza - 3 lat,
- komisarza - 4 lat,
- nadkomisarza - 4 lat,
- podinspektora - 3 lat,
- młodszego inspektora - 4 lat,
- inspektora - 4 lat.
1a. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, może mianować inspektora Policji na stopień nadinspektora Policji z pominięciem wymogu przesłużenia w dotychczasowym stopniu okresu, o którym mowa w ust. 1 tiret piętnaste.
2. (uchylony)
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw wewnętrznych, na wniosek Komendanta Głównego Policji, może mianować każdego policjanta na wyższy stopień, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z przepisów art. 48 tryb i organ właściwy w sprawie mianowania na stopnie policyjne oraz art. 49 warunki mianowania na pierwszy stopień w korpusie podoficerów i aspirantów i art. 50 warunki mianowania na pierwszy stopień w korpusie oficerów młodszych.
4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach:
1) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, może mianować na pierwszy stopień oficerski oraz na stopnie generalnego inspektora Policji i nadinspektora Policji,
2) Komendant Główny Policji może mianować na pozostałe stopnie policyjne
– policjanta, który poniósł śmierć w związku z wykonywaniem czynności służbowych.
1. Stopnie określone w art. 47 korpusy Policji i stopnie policyjne są dożywotnie.
2. Policjanci zwolnieni ze służby mogą używać posiadanych stopni, o których mowa w art. 47 korpusy Policji i stopnie policyjne, z dodaniem określenia “w stanie spoczynku”.
3. Utrata stopnia wymienionego w art. 47 korpusy Policji i stopnie policyjne następuje w razie:
1) utraty obywatelstwa polskiego lub
2) orzeczenia prawomocnym wyrokiem sądu środka karnego pozbawienia praw publicznych albo
3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie.
1. O obniżeniu stopnia decyduje przełożony właściwy do mianowania na ten stopień.
2. O pozbawieniu stopnia oficerskiego decyduje Komendant Główny Policji.
3. O obniżeniu stopnia lub pozbawieniu stopni generalnego inspektora i nadinspektora Policji decyduje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
1. Policjantowi przywraca się stopień w razie uchylenia:
1) orzeczenia prawomocnym wyrokiem sądu środka karnego pozbawienia praw publicznych lub
2) prawomocnego skazania na karę pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie albo
3) decyzji, na podstawie której nastąpiło pozbawienie stopnia, albo
4) kary dyscyplinarnej obniżenia stopnia.
2. Decyzję o przywróceniu stopnia oficerskiego podejmuje Komendant Główny Policji. W pozostałych przypadkach decyzję o przywróceniu stopnia podejmuje przełożony właściwy do mianowania na ten stopień.
1. Osobę przyjmowaną do służby w Policji i posiadającą stopień wojskowy, stopień Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Biura Ochrony Rządu, Służby Ochrony Państwa, Służby Celnej, Służby Celno-Skarbowej, Państwowej Straży Pożarnej, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego lub Służby Więziennej mianuje się na odpowiedni stopień policyjny.
2. Mianowanie, o którym mowa w ust. 1, jest uzależnione od uzyskania kwalifikacji zawodowych, o których mowa w art. 34 warunki mianowania lub powołania policjanta na stanowisko służbowe ust. 2 pkt 1.
3. Przy przyjmowaniu do służby osoby posiadającej stopień odpowiadający stopniowi podkomisarza Policji na pierwszy stopień oficerski mianuje Komendant Główny Policji.
4. Funkcjonariusza przenoszonego do służby w Policji na podstawie art. 25a przeniesienie do służby w Policji ust. 1, posiadającego stopień Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Służby Celno-Skarbowej, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego lub Służby Kontrwywiadu Wojskowego, mianuje się na odpowiedni stopień policyjny.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, terminy mianowania policjantów na stopnie policyjne, wzory wniosku o mianowanie na stopień policyjny i aktu mianowania na stopień policyjny, a także tryb ich sporządzania oraz przełożonych właściwych w tych sprawach, mając na uwadze konieczność zachowania właściwego trybu mianowania policjantów na stopnie policyjne i jego dokumentowania.
