Ustawa o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych czynów zabronionych

Ustawa określa zasady i tryb przyznawania kompensaty oraz warunki współpracy organów w Rzeczypospolitej Polskiej z organami innych państw członkowskich Unii Europejskiej właściwymi w sprawach postępowania o uzyskanie tego świadczenia.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) ofiara - osobę fizyczną, która na skutek czynu zabronionego:
a) poniosła śmierć,
b) doznała ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia, trwających dłużej niż 7 dni;
2) osoba najbliższa - małżonka lub osobę pozostającą z ofiarą we wspólnym pożyciu, wstępnego lub zstępnego ofiary oraz osobę pozostającą z ofiarą w stosunku przysposobienia;
3) osoba uprawniona:
a) osobę najbliższą ofiary, o której mowa w pkt 1 lit. a,
b) ofiarę, o której mowa w pkt 1 lit. b;
4) kompensata - świadczenie pieniężne przyznawane osobie uprawnionej w trybie określonym w niniejszej ustawie.