1. Kontrolę stosowania przepisów ustawy sprawują Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, marszałkowie województw oraz podmioty wymienione w art. 5 organy właściwe w sprawach ochrony gruntów rolnych i leśnych, oraz art. 15 obowiązki właściciela gruntu w zakresie przeciwdziałania degradacji gleb, ust. 5 i art. 16 projekt planu gospodarowania na gruntach wokół zakładów przemysłowych, ust. 5.
2. Osoby przeprowadzające kontrolę są uprawnione do:
1) wstępu na grunt i teren zakładu przemysłowego;
2) wglądu do dokumentów oraz żądania sporządzenia ich odpisów;
3) sprawdzania tożsamości osób w związku z prowadzoną kontrolą;
4) żądania wyjaśnień i zasięgania informacji;
5) pobierania próbek gleby lub roślin do analizy.
3. Kontrolę stosowania przepisów ustawy w odniesieniu do gruntów użytkowanych na cele obronności lub bezpieczeństwa państwa można przeprowadzać po uprzednim uzgodnieniu jej zakresu z jednostką nadrzędną użytkownika tych gruntów.
1. Kontrola obejmuje wykonanie następujących obowiązków:
1) zdjęcia i wykorzystania próchnicznej warstwy gleby;
2) rekultywacji gruntów zdewastowanych i zdegradowanych;
3) rolniczego zagospodarowania gruntów zrekultywowanych, jeżeli zagospodarowanie odbywa się przy wykorzystaniu środków, o których mowa w art. 22b opłaty i należności wynikające z ustawy stanowiące dochód budżetu województwa ust. 1;
4) przeciwdziałania erozji gleb i ruchom masowym ziemi oraz innym zjawiskom powodującym trwałe pogarszanie wartości użytkowej gruntów;
5) określonych w art. 16 projekt planu gospodarowania na gruntach wokół zakładów przemysłowych-19.
2. Jeżeli objętość próchnicznej warstwy gleby zdejmowanej z gruntów wyłączanych z produkcji przekracza 1000 midx3, kontrolę przeprowadza się z wykorzystaniem pomiarów geodezyjnych.
3. Kontrola wykonania obowiązku rekultywacji gruntów polega na sprawdzeniu co najmniej raz w roku zgodności wykonywanych zabiegów z dokumentacją rekultywacji tych gruntów, a zwłaszcza wymagań technicznych oraz ich terminowości, ze szczególnym uwzględnieniem obowiązku zakończenia rekultywacji w okresie 5 lat od zaprzestania działalności przemysłowej.
4. O terminie kontroli wymienionych w ust. 1-3, na obszarach górniczych, morskiego pasa nadbrzeżnego, kolejowych i lotnisk komunikacyjnych, powiadamia się odpowiednio, nie później niż 3 dni przed zamierzoną kontrolą:
1) okręgowy urząd górniczy;
2) urząd morski;
3) organ kolejowy lub zarząd lotniska.
1. W razie stwierdzenia, że grunty zostały wyłączone z produkcji niezgodnie z przepisami niniejszej ustawy, sprawcy wyłączenia ustala się opłatę w wysokości dwukrotnej należności.
2. W razie stwierdzenia, że grunty przeznaczone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele nierolnicze lub nieleśne zostały wyłączone z produkcji bez decyzji, o której mowa w art. 11 decyzja o wyłączeniu z produkcji użytków rolnych i leśnych ust. 1 i 2, decyzję taką wydaje się z urzędu, podwyższając jednocześnie wysokość należności o 10%.
3. W razie niezakończenia rekultywacji gruntów zdewastowanych w okresie, o którym mowa w art. 20 obowiązek rekultywacji gruntów ust. 4, stosuje się opłatę roczną podwyższoną o 200% od dnia, w którym rekultywacja gruntów powinna zostać zakończona.
4. W razie niewykonania obowiązku rekultywacji gruntów zdegradowanych ustala się, w drodze decyzji, obowiązek corocznego wpłacania na wyodrębniony rachunek bankowy zarządu województwa, o którym mowa w art. 22b opłaty i należności wynikające z ustawy stanowiące dochód budżetu województwa ust. 2, lub na Fundusz Leśny, przez osobę powodującą ograniczenie wartości użytkowej gruntów, równowartości opłaty rocznej w takiej części, w jakiej nastąpiło ograniczenie wartości użytkowej gruntów. Do ustalenia wysokości opłaty rocznej za zdegradowanie gruntów stosuje się wartości wymienione:
1) w art. 12 opłaty, odszkodowanie i zwrot należności w związku z wyłączeniem gruntu z produkcji ust. 7 w odniesieniu do gruntów rolnych klas I-IV;
2) w art. 12 opłaty, odszkodowanie i zwrot należności w związku z wyłączeniem gruntu z produkcji ust. 11 w odniesieniu do gruntów leśnych.
Opłaty te uiszcza się do czasu wykonania obowiązku rekultywacji.
5. Rozmiar ograniczenia wartości użytkowej gruntów ustala się na podstawie dwóch odrębnych opinii rzeczoznawców.
6. W razie ograniczenia wartości użytkowej gruntów w wyniku zasadzenia drzew przydrożnych, nie pobiera się opłat, o których mowa w ust. 4.
7. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio w odniesieniu do gruntów leśnych, z tym że decyzję wydaje dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, a w parkach narodowych dyrektor parku.
8. Opłaty, o których mowa w ust. 1-4, stosuje się niezależnie od kar przewidzianych w przepisach o ochronie środowiska oraz innych obowiązujących przepisach.
1. Opłaty, o których mowa w art. 28 opłaty za niezgodne z przepisami ustawy wyłączenie gruntów z produkcji niezgodnie z przepisami ustawy, nie mogą być wliczane do kosztów działalności osób, na które nałożono te opłaty.
2. Jeżeli opłaty, o których mowa w art. 28 opłaty za niezgodne z przepisami ustawy wyłączenie gruntów z produkcji niezgodnie z przepisami ustawy, dotyczą jednostek organizacyjnych, na kierowników tych jednostek nakłada się karę w wysokości ich wynagrodzenia za okres 3 ostatnich miesięcy.
1. Kto, w zabudowie zagrodowej, podejmuje działalność inną niż działalność rolnicza nie powiadamiając właściwego starosty zgodnie z art. 12b wyłączenie obowiązku uiszczenia należności i opłat w przypadku gruntów pod zabudowę ogrodową wyłączonych z produkcji ust. 3, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5000 zł do 30 000 zł.
2. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, wymierza, w drodze decyzji, starosta, o którym mowa w ust. 1.
3. Środki finansowe, pochodzące z kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu powiatu.
W przypadkach niewykonywania obowiązków określonych w ustawie stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
