Ustawa o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej

Kto, wbrew przepisom art. 11 obowiązek prowadzenia dodatkowej ewidencji, prowadząc odzysk lub recykling nie udostępnia dokumentu potwierdzającego recykling lub dokumentu potwierdzającego inne niż recykling procesy odzysku:
1) przedsiębiorcy lub organizacji odzysku albo nie udostępnia im dokumentu w terminie lub udostępnia im dokument zawierający informacje nierzetelne, lub
2) marszałkowi województwa albo nie udostępnia mu dokumentu w terminie,
podlega karze grzywny.

Kto będąc posiadaczem odpadów, wykonującym usługę polegającą na przekazywaniu odpadów do odzysku lub recyklingu, w imieniu przedsiębiorcy lub organizacji odzysku, nie składa wniosku o wydanie dokumentu potwierdzającego recykling lub dokumentu potwierdzającego inne niż recykling procesy odzysku prowadzącemu odzysk lub recykling,
podlega karze grzywny.

Orzekanie w sprawach o czyny określone w art. 37a odpowiedzialność karna prowadzącego odzysk lub recykling i art. 37b odpowiedzialność karna posiadacza odpadów lub przekazującego odpady w imieniu innych podmiotów następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2020 r. poz. 729, 956 i 1423).

Administracyjnej karze pieniężnej podlega ten, kto:
1) wbrew przepisowi art. 3b obowiązek pobrania od użytkownika końcowego opłaty od produktu jednorazowego użytku z opakowaniami z tworzyw sztucznych ust. 1 nie pobiera opłaty od użytkownika końcowego nabywającego produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienione w załączniku nr 6 do ustawy będące opakowaniami lub napoje lub żywność pakowane przez tego przedsiębiorcę w te produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienione w załączniku nr 6 do ustawy będące opakowaniami;
2) wbrew przepisowi art. 3b obowiązek pobrania od użytkownika końcowego opłaty od produktu jednorazowego użytku z opakowaniami z tworzyw sztucznych ust. 2 nie pobiera opłaty od użytkownika końcowego nabywającego napoje lub żywność w produktach jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załączniku nr 6 do ustawy będących opakowaniami pakowane i oferowane przez tego przedsiębiorcę za pomocą urządzenia vendingowego;
3) wbrew przepisowi art. 3b obowiązek pobrania od użytkownika końcowego opłaty od produktu jednorazowego użytku z opakowaniami z tworzyw sztucznych ust. 3 nie zapewnia dostępności opakowań alternatywnych do produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załączniku nr 6 do ustawy będących opakowaniami, wytworzonych z materiałów innych niż tworzywa sztuczne, w tym innych niż tworzywa sztuczne ulegające biodegradacji, lub dostępności opakowań wielokrotnego użytku;
4) wbrew przepisowi art. 3h ewidencja liczby nabytych i wydanych użytkownikom końcowym produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych ust. 1 nie prowadzi ewidencji, o której mowa w tym przepisie;
5) wbrew przepisowi art. 3h ewidencja liczby nabytych i wydanych użytkownikom końcowym produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych ust. 2, w przypadku prowadzenia więcej niż jednej jednostki handlu detalicznego, jednostki handlu hurtowego lub jednostki gastronomicznej, nie prowadzi ewidencji, o której mowa w tym przepisie;
6) wbrew przepisowi art. 3h ewidencja liczby nabytych i wydanych użytkownikom końcowym produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych ust. 4 nie przechowuje informacji zawartych w ewidencji, o której mowa w art. 3h ewidencja liczby nabytych i wydanych użytkownikom końcowym produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych ust. 1 i 2, przez 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego te informacje dotyczą;
7) wbrew przepisowi art. 3i zakaz wprowadzenia do obrotu niektórych produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wprowadza do obrotu produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienione w załączniku nr 7 do ustawy oraz wyroby wykonane z oksydegradowalnych tworzyw sztucznych;
8) wbrew przepisowi art. 3j obowiązek umieszczenia na produktach odpowiedniego oznakowania nie zapewnia umieszczenia na opakowaniach produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załączniku nr 8 do ustawy lub na samych tych produktach oznakowania na zasadach określonych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2020/2151 z dnia 17 grudnia 2020 r. ustanawiającym zasady dotyczące zharmonizowanych specyfikacji w odniesieniu do oznakowania produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w części D załącznika do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/904 w sprawie zmniejszenia wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko i zgodnie ze wzorami określonymi w tym rozporządzeniu;
9) wbrew przepisowi art. 3o ewidencja produktów wprowadzonych do obrotu w danym roku kalendarzowym ust. 1 nie prowadzi ewidencji, o której mowa w tym przepisie;
10) wbrew przepisowi art. 3o ewidencja produktów wprowadzonych do obrotu w danym roku kalendarzowym ust. 2 nie prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 3o ewidencja produktów wprowadzonych do obrotu w danym roku kalendarzowym ust. 1, zgodnie z formatem danych określonym w decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2022/162 z dnia 4 lutego 2022 r. ustanawiającej zasady stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/904 w odniesieniu do obliczania, weryfikacji i zgłaszania zmniejszenia stosowania niektórych produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych i środków wprowadzanych przez państwa członkowskie w celu osiągnięcia takiego zmniejszenia;
11) wbrew przepisowi art. 8c przedstawiciel producenta odpowiedzialny za wykonywanie na terytorium innego państwa jego obowiązków ust. 1 nie wyznaczył upoważnionego przedstawiciela;
12) wbrew przepisowi art. 8d obowiązki przedsiębiorcy wprowadzającego do obrotu narzędzia połowowe zawierające tworzywa sztuczne ust. 1 nie finansuje kosztów selektywnego zbierania narzędzi połowowych stanowiących odpady zawierających tworzywa sztuczne oraz kosztów ich transportu i przetwarzania;
13) wbrew przepisowi art. 8d obowiązki przedsiębiorcy wprowadzającego do obrotu narzędzia połowowe zawierające tworzywa sztuczne ust. 5 nie prowadzi ewidencji, o której mowa w tym przepisie, zgodnie z formatem zgłaszania danych określonym w decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2021/958 z dnia 31 maja 2021 r. ustanawiającej format zgłaszania danych i informacji dotyczących wprowadzonych do obrotu narzędzi połowowych oraz zebranych narzędzi połowowych stanowiących odpady w państwach członkowskich i format sprawozdania z kontroli jakości zgodnie z art. 13 ust. 1 lit. d i art. 13 podstawa obliczania opłaty produktowej ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/904;
14) wbrew przepisowi art. 11 obowiązek prowadzenia dodatkowej ewidencji ust. 1 nie prowadzi dodatkowej ewidencji, o której mowa w tym przepisie;
15) wbrew przepisowi art. 11b obowiązek finansowania publicznych kampanii edukacyjnych ust. 4 w danym roku kalendarzowym nie przeznaczył opłaty na publiczne kampanie edukacyjne lub nie wniósł opłaty na publiczne kampanie edukacyjne w terminach określonych w tym przepisie.

1. Administracyjne kary pieniężne wynoszą w przypadkach, o których mowa w art. 40a niedopełnienie obowiązków wynikających z przepisów ustawy:
1) pkt 1–6 – od 500 zł do 20 000 zł;
2) pkt 7 i 15 – od 10 000 zł do 500 000 zł;
3) pkt 8–14 – od 10 000 zł do 100 000 zł.
2. Administracyjne kary pieniężne za naruszenia, o których mowa w art. 40a niedopełnienie obowiązków wynikających z przepisów ustawy pkt 1–3, wymierza, w drodze decyzji, właściwy wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej.
3. Administracyjne kary pieniężne za naruszenia, o których mowa w art. 40a niedopełnienie obowiązków wynikających z przepisów ustawy pkt 4–15, wymierza, w drodze decyzji, właściwy wojewódzki inspektor ochrony środowiska.
4. Przy ustalaniu wysokości administracyjnej kary pieniężnej uwzględnia się stopień szkodliwości naruszenia, rodzaj, zakres i okres trwania naruszenia oraz dotychczasową działalność podmiotu.
5. Jeżeli podmiot podlegający ukaraniu przedstawi dowody i okoliczności wskazujące, że podmiot ten dochował należytej staranności i uczynił wszystko, czego można od niego rozsądnie oczekiwać, aby do naruszenia nie doszło, lub że nie miał żadnego wpływu na powstanie naruszenia, a naruszenie to nastąpiło wskutek zdarzeń i okoliczności, których podmiot nie mógł przewidzieć, nie wszczyna się postępowania w sprawie nałożenia administracyjnej kary pieniężnej wobec tego podmiotu, a postępowanie wszczęte umarza.
6. Należności z tytułu administracyjnych kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.

1. Do administracyjnych kar pieniężnych nie stosuje się przepisu art. 189f odstąpienie od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803).
2. Do administracyjnych kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organu podatkowego przysługują odpowiednio wojewódzkiemu inspektorowi Inspekcji Handlowej oraz wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.